Το One Day δεν κατάφερε να φτάσει σε απήχηση το μυθιστόρημα που ήταν βασισμένο. Όμως δεν είναι τόσο κακό όσο αυτά τα αποτυχημένα φιλμ που "έκαψαν" τα βιβλία...
Το «όχι τόσο καλή ταινία όσο το βιβλίο» μοιάζει να είναι ένα συνηθισμένο παράπονο αυτές τις μέρες και είναι ένα που χαρακτηρίζει το One Day, το δράμα όπου πρωταγωνιστεί η Άν Χάθαγουεϊ και είναι βασισμένο στο πολυαγαπημένο μυθιστόρημα του Ντείβιντ Νίκολς.
Είτε είναι η αβέβαια βόρειοαγγλική προφορά της Χάθαγουεϊ, είτε η απουσία συναισθηματικού βάθους στη ταινία, μιλάμε για την ίδια κριτική που συχνά έχει στόχο τους κινηματογραφιστές που τολμούν να προσαρμόσουν ένα bestseller.
Αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Αφού, ποιος στο καλό βάζει τον Νίκολας Κέιτζ να παίξει έναν αξιωματικό που μιλάει ελληνικά; Την Ντέμι Μουρ μία αδικημένη γυναίκα στα 1600; Την Τζούλια Ρόμπερτς την Τίνκερμπελ; Δείτε παρακάτω ορισμένες από τις χειρότερες προσαρμογές βιβλίων στην ιστορία του σινεμά...
The Time Traveller's Wife - 2009
Το ντεμπούτο μυθιστόρημα της Όντρεϊ Νίφενεγκερ ήταν ένα σοφιστικέ μυθιστόρημα που έκανε τους αναγνώστες να κλαίνε ασταμάτητα. Η κινηματογραφική εκδοχή ήταν ένα μέτριο φιλμ, με τους Ρέιτσελ Άνταμς και Έρικ Μπάνα να αποτυγχάνουν να ταιριάξουν. Και το γεγονός πως προσπάθησε να «πειράξει» την έτσι κι αλλιώς περίπλοκη χρονικά πλοκή του φιλμ, ήταν ακόμα ένα λάθος.
The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy - 2005
Πόσο θέλαμε να είναι εξαιρετικό, να είναι αντάξιο των ξεκαρδιστικών cult sci-fi μυθιστορημάτων, των ραδιοφωνικών σειρών ή ακόμα και των τηλεοπτικών. Αλλά δεν ήταν. Ακόμα και η αφήγηση του μοναδικού Στίβεν Φράι δεν μπόρεσε να το κάνει ούτε στο ελάχιστο αστείο ή ενδιαφέρον. Και τι χρειάζονταν όλα αυτά τα καινούργια subplots;
Captain Corelli's Mandolin - 2001
H ενθουσιώδης ιστορία του Λουί ντε Μπερνιέρ αυτού του ρομάντζο τον καιρό του πολέμου σ' ένα Ελληνικό νησί ήταν από εκείνα τα βιβλία που όλοι σου λένε πως ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσεις. Αλλά αυτό δεν ήταν αντίστοιχα ένα από εκείνα τα φιλμ. Με μηδέν χημεία ανάμεσα στον Νίκολας Κέιτζ και την Πινέλοπε Κρουζ και ένα σωρό από απίστευτα περίεργες προφορές, το μόνο που είχε να προσφέρει το φιλμ ήταν οι εκπληκτικές τοποθεσίες και τον Τζον Χαρτ που ήταν το καλύτερο πράγμα σ' ένα κακό φιλμ. Για ακόμα μία φορά.
Hook - 1991
Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς είναι ένας από εκείνους τους ηθοποιούς που είτε κάνουν εξαιρετικά φιλμ (One Hour Photo) ή, δυστυχώς πιο συχνά, ταινίες όπως αυτή. Αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό είναι πως αυτό το αργό σε ρυθμό φιλμ ήταν του Στίβεν Σπίλερμπεργκ, ένας άντρας που δεν είναι γνωστός για ακούσιες ταινίες καταστροφών. Μάλιστα στην εκδοχή του 1990 στην ιστορία του Πίτερ Παν πρωταγωνιστούσε η Τζούλια Ρόμπερτς ως η Τίνκερμπελ, κάτι που είναι απλά λάθος.
A Good Year - 2006
Εδώ έχουμε ένα εντυπωσιακά απαίσιο φιλμ που θα πρέπει να δείτε μόνο και μόνο από περιέργεια. Εάν δηλαδή είστε περίεργοι να ακούσετε τον Ράσελ Κρόου να μιλάει σε μία απαίσια Βρετανική προφορά ενώ προσπαθεί να είναι αστείος όπως ο Χιου Γκραντ. Ναι, αυτός και ο σκηνοθέτης Ρίντλεϊ Σκοτ είναι φίλοι, αλλά αυτή η καταστροφική προσαρμογή της κωμωδίας "παιδί της πόλης κληρονομεί έναν αμπελώνα" ήταν κάτι που κανένας από τους δύο δεν θα έπρεπε να είχαν αγγίξει. Η Μάριον Κοτιλάρντ ήταν η όμορφη Γαλλίδα που της χρέωσαν την δίχως αντίκρυσμα αποστολή να προσπαθήσει να δώσει έναν πιο sexy τόνο. Καθόλου εκλεκτή χρονιά.
Eragon - 2006
Βασισμένο στο best seller μυθιστόρημα του Κρίστοφερ Παολίνι, αυτή η «αγροτόπαιδο συναντά δράκο» ιστορία φαντασίας, κατατροπώθηκε από κοινού από κριτικούς και κοινό. Πολλοί το σύγκριναν με τον 'Αρχοντα των Δαχτυλιδιών και τον Πόλεμο των Άστρων, αλλά μόνο ως μία «νερωμένη» αντιγραφή τους. Όση φωτιά και να έβγαζε από το στόμα και τα ρουθούνια του ο Τζον Μάλκοβιτς, δεν θα έφτιαχναν τα πράγματα. Γεγονός: η πιο πρόσφατη ερμηνεία του αστέρα του φιλμ Εντ Σπέλιρς ήταν παίζοντας τον «Φοιτητή» σ' ένα φιλμ μικρού μήκους ονόματι The Ride.
The Scarlet Letter - 1995
Βάλτε την Ντέμι Μουρ σ' ένα κουστούμι εποχής και οι συναγερμοί έχουν ήδη αρχίσει να χτυπούν. Προσθέστε μία ερωτική σκηνή στην μπανιέρα και ένα happy end και έχετε φύγει καρφί για την λίστα των Χρυσών Βατόμουρων. Αυτή η προσαρμογή του κλασικού μυθιστορήματος του 1850 ήταν περισσότερο υστερικό από ιστορικό και ήταν μία διάσημη αποτυχία. Ακολούθησαν επτά υποψηφιότητες για Χρυσά Βατόμουρ. Όπως του έπρεπε...
The Time Machine - 2002
Ακόμα κι αν σας αρέσουν οι ταινίες που ταξιδεύουν στο χρόνο και ο Γκάι Πιρς (εμάς μας αρέσουν), μετά δυσκολίας θα σας ανάγκαζαν να συμπαθήσετε την προσαρμογή του μυθιστορήματος του X.Τζ. Γουέλς του 2002. Ξεκινούσε σχετικά καλά αλλά κατέληγε ένα πλαδαρό φουτουριστικό B movie, με πρωταγωνίστρια για κάποιο άγνωστο λόγο την Ιρλανδέζα τραγουδίστρια Σαμάνθα Μούμπα. Και αυτό τον εγγονό του Γουέλς, Σάιμον Γουέλς. Ούπς.
The Da Vinci Code - 2006
Εάν θέλετε να θυμηθείτε το αληθινό νόημα της βαρεμάρας, βάλτε αυτό το φιλμ στο DVD player. Ούτε η γλυκιά Όντρεϊ Τοτού θα μπορούσε να δώσει ζωή σ' αυτή την κουραστική προσαρμογή του bestseller του Νταν Μπράουν περί των θρησκευτικών μυστικών. Και η ανέκφραστη ερμηνεία του Τομ Χανκς έκανε την βραδύτατη πλοκή να σέρνει τα πόδια της ακόμα πιο αργά. Που πήγε εκείνος ο αστείος τύπος του Big;
Marley & Me - 2008
Το βιβλίο Marley & Me ήταν ένα αρκετά καλό βιβλίο, ένας καλογραμμένος τόμος από τον δημοσιογράφο των New York Times, Τζον Γκρόγκαν. Η ταινία ωστόσο, απέτυχε να βγάλει γέλιο από το κακοφτιαγμένο σκυλο-σενάριο και έγινε ακόμα μία προσθήκη στην ολοένα και αυξανόμενη λίστα των όχι και τόσων καλών ταινιών της Τζένιφερ Άνιστον. Εντάξει, πολύς κόσμος πήγε να το δει, αλλά αυτό σημαίνει marketing...
πηγή: gr.msn.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου