Με το όνομα μικροέθνος χαρακτηρίζονται πολύ μικρές οντότητες με ελάχιστο πληθυσμό και έκταση τα οποία δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένα. Τέτοιες οντότητες, συνήθως είναι δημιουργήματα ενός ανθρώπου ή μιας οικογένειας. Στο χαρακτηρισμό μικροέθνη δεν περιλαμβάνονται αποσχιστικά κινήματα, αλλά οντότητες που η κύρια ύπαρξή τους υποστηρίζεται από δημοσιεύσεις των δημιουργών τους ή σε διαδικτυακή παρουσία. Ο χαρακτηρισμός «μικροέθνη» εμφανίστηκε μετά το 1970.
Μερικά από αυτά είναι αστεία, άλλα ενδιαφέροντα, αλλά τα περισσότερα απ' αυτά είναι παράξενα. Δείτε 6 απ' αυτά.
Πριγκιπάτο του Σίλαντ
Πρωτεύουσα HM Fort Roughs
Επίσημη γλώσσα: Αγγλικά
Πολίτευμα: Πρίγκιπας (The Bates family)
Έκταση: 550 τετ. μέτρα
Πληθυσμός: 3 (2011)
Νόμισμα: Δολάριο Σίλαντ
Ημερομηνία ίδρυσης: 2 Σεπτεμβρίου 1967
Το Σίλαντ είναι ίσως το πιο γνωστό μικροέθνος του κόσμου και αυτό γιατί η ιστορία του είναι περίεργη και πραγματικά ενδιαφέρουσα. Βρίσκεται περίπου 10 χλμ ανοικτά των ακτών της Αγγλίας και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως θαλάσσιο φρούριο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για την αποτροπή των Γερμανικών αεροπορικών επιδρομών.
Το 1967, ο Paddy Roy Bates κατέλαβε το φρούριο (τότε λεγόταν Knock John) και το χρησιμοποίησε για να φτιάξει ένα off-shore πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Μαζί με την οικογένειά του το δηλώσαν ως ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος και εξέδωσαν διαβατήρια. Όταν η Γερμανία έστειλε έναν διπλωμάτη εκεί και μια δικαστική απόφαση του 1968 στην Αγγλία δήλωσε ότι λόγω της θέσης του στα διεθνή ύδατα, είναι έξω από την βρετανική δικαιοδοσία, ο Bates ισχυρίστηκε ότι είναι de facto ανεξάρτητο κράτος.
Το 1978, και ενώ ο Bates έλειπε, ο Alexander Achenbach, ο «πρωθυπουργός» του Σίλαντ, μαζί με αρκετούς Γερμανούς και Ολλανδούς, οργάνωσε μια ένοπλη εξέγερση. Κράτησαν όμηρο τον γιο του Bates, Michael, για αρκετές ημέρες και τον απελευθέρωσαν αργότερα στην Ολλανδία. Ο Bates προσέλαβε μισθοφόρους για να ανακαταλάβει το Σίλαντ και επέδραμε με ελικόπτερα. Συνέλαβε τον Achenbach και τους άλλους ως αιχμάλωτους πολέμου, και ενώ οι υπόλοιποι αφέθηκαν ελεύθεροι, δεν απελευθέρωσε τον Achenbach. Μιας και ήταν κάτοχος «διαβατηρίου» του Σίλαντ, κατηγορήθηκε για προδοσία κατά του μικροέθνους και θα κρατούνταν μέχρι να πληρώσει ένα βαρύ πρόστιμο. Επειδή η βρετανική κυβέρνηση δεν βοηθούσε, η Γερμανία έστειλε έναν διπλωμάτη να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή του. Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί πολλά στο Σίλαντ με πιο πρόσφατο και ενδιαφέρον αυτό του 1990 όταν ένα βρετανικό πλοίο δέχθηκε πυρά από το Σίλαντ επειδή πέρασε πολύ κοντά και επομένως «εισέβαλε στο έδαφος του Σίλαντ». Το 2007 έγινε και πάλι πρώτο θέμα, όταν το Pirate Bay επιχείρησε να το αγοράσει ως αντίδραση στους αυστηρούς περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων στην «πατρίδα» του τη Σουηδία.
Δημοκρατία της Μολοσσία
Πρωτεύουσα: Εσπέρα
Επίσημη γλώσσα: Αγγλικά
Πολίτευμα: Πρόεδρος (Kevin Baugh)
Έκταση: 25 στρέμματα
Πληθυσμός: 3
Ημερομηνία ίδρυσης: 3 Σεπτεμβρίου 1999
Η Μολοσσία βρίσκεται λίγο έξω από το Ντέιτον της Νεβάδα. Αποτελείται από το σπίτι του προέδρου Kevin Baugh και τα δύο ακίνητα που αγόρασε στην Πενσυλβάνια και την Καλιφόρνια.
Ο πρόεδρος ντύνεται σαν δικτάτορας, με στρατιωτική στολή και μεγάλα γυαλιά ηλίου, και το μικροέθνος του έχει χαρακτηριστεί ως "χόμπι στη νιοστή". Διεκδικεί, επίσης, και ένα μέρος στον Ειρηνικό Ωκεανό και 129,19 τετ. χλμ... στον πλανήτη Αφροδίτη! Η Μολοσσία πληρώνει φόρους στις ΗΠΑ, αλλά τους ονομάζει «εξωτερική βοήθεια». Πολλά παράξενα πράγματα έχουν απαγορευτεί στη Μολοσσία, όπως τα όπλα, οι θαλάσσιοι ελέφαντες, τα γατόψαρα, τα κρεμμύδια (και τα όμοια του) και τα πάντα από το Τέξας, εκτός από την pop star Kelly Clarkson.
Πριγκιπάτο του Hutt River
Πρωτεύουσα: Nain
Έκταση: 75 τετ. χλμ
Πληθυσμός: 30 μόνιμοι κάτοικοι, 13.000-18.000 στο εξωτερικό
Ημερομηνία ίδρυσης: 21 Απριλίου 1970
Πολίτευμα: Πριγκιπάτο (Leonard Ι του Hutt)
Γλώσσες: Αγγλικά (επίσημη), Γαλλικά, εσπεράντο
Το Πριγκιπάτο του Hutt River (πρώην επαρχία Hutt River) ιδρύθηκε από τον Leonard Casley το 1970. Το μικροέθνος διαμορφώθηκε όταν οι πέντε οικογένειες που έχουν αγροκτήματα στην περιοχή Hutt River ενεπλάκησαν σε νομική διαμάχη με την κυβέρνηση της Δυτικής Αυστραλίας για την καλλιέργεια σιταριού. Οι οικογένειες είχαν παράγει πολύ περισσότερο σιτάρι απ' όσο επιτρεπόταν. Στην αλληλογραφία με τον Κυβερνήτη, ο Casley αυτοαποκαλούνταν "Διοικητής της επαρχίας Hutt River". Άλλαξε τον τίτλο του σε "Βασιλική Υψηλότητα του Πρίγκιπα Leonard Ι" για να επωφεληθεί από έναν παλιό νόμο που έλεγε ότι όποιος αποκαλούνταν "βασιλιάς" μπορούσε να κατηγορηθεί για προδοσία και τον χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει την απόσχιση τους από την Αυστραλία. Το 1976, τα αυστραλιανά ταχυδρομεία σταμάτησαν την αλληλογραφία του μικροέθνους και έγιναν επανειλημμένα αιτήματα από τους κατοίκους του που πλήρωναν φόρους στην Αυστραλία. Ο Casley κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστραλία και το ταχυδρομείο άρχισε να λειτουργεί ξανά -και τα εκκαθαριστικά φορολογικά σημειώματα σταμάτησαν να πηγαίνουν.
Waveland
Μέγεθος: 784 τετ. μέτρα
Πληθυσμός: 0
Ανήκει στη Greenpeace
Η Waveland είναι το Rockall, ένα βραχώδες, ακατοίκητο νησί κοντά στην Αγγλία. Η κυριότητα του αμφισβητείται από την Αγγλία, την Ισλανδία, την Ιρλανδία και τη Δανία. Το 1997 η Greenpeace κατέλαβε για λίγο το νησί για να διαμαρτυρηθεί για τις γεωτρήσεις πετρελαίου στην περιοχή, ανακηρύσσοντας το νέο κράτος Waveland και προσέφερε υπηκοότητα σε όποιον θα υπόσχονταν πίστη. Αφού η Αγγλία διεκδικεί τον βράχο, και μιας και η Greenpeace μπορεί ελεύθερα να ενεργεί μέσα στην Αγγλία, η βρετανική κυβέρνηση δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις δράσεις της Greenpeace και, ως επί το πλείστον, απλά τους αγνόησε. Η διαμαρτυρία συνεχίστηκε μέχρι το 1999, όταν η οργάνωση που στήριζε οικονομικά το έργο κατέρρευσε. Τώρα, το μόνο που απομένει είναι ένας ηλιακός φάρος πάνω στον βράχο για να βοηθάει τα πλοία να τον αποφεύγουν.
Μεγάλο Δουκάτο της Westarctica
Ημερομηνία ίδρυσης: 2 Νοεμβρίου 2001
Κυβερνήτης: Travis McHenry
Γλώσσα: Αγγλικά
Πρωτεύουσα: Peter I Island
Μέγεθος: 1.610.000 τετ. χλμ
Πληθυσμός: 0 (συνήθως)
Η Westarctica είναι ένα άγριο τμήμα της Δυτικής Ανταρκτικής, που κανείς δεν το είχε διεκδικήσει μέχρι το 2001. Τότε, ίδρυσε το μικροέθνος ο Αμερικανός Travis McHenry βρίσκοντας ένα υποτιθέμενο «παραθυράκι» στη συνθήκη της Ανταρκτικής, μια σειρά συμφωνιών για την αντιμετώπιση της Ανταρκτικής από τη διεθνή κοινότητα. Ουσιαστικά, η Συνθήκη της Ανταρκτικής απαγορεύει στις χώρες να διεκδικήσουν έδαφος στη Δυτική Ανταρκτική, αλλά δεν απαγορεύει να γίνει το ίδιο από συγκεκριμένα άτομα. Ο McHenry διεκδίκησε την περιοχή και μετά ίδρυσε τη χώρα. Όπως κάνουν πολλοί ηγέτες τέτοιων «χωρών», έστειλε επιστολές σε διάφορες κυβερνήσεις ενημερώνοντάς τους γι' αυτό, αλλά τελικά αγνοήθηκε. Η Ανταρκτική δεν έχει ανθρώπινο πληθυσμό και ως εκ τούτου η Westarctica δεν έχει καθόλου πολίτες. Ωστόσο, έχουν εγκατασταθεί κάποιες ερευνητικές ομάδες και το μικροέθνος έχει τα δικά του γραμματόσημα και νομίσματα, τα οποία είναι διαθέσιμα σε συλλέκτες. Το 2005, ο McHenry προσπάθησε να προσαρτήσει τις Νήσους Balleny και τη νήσο Peter I ώστε να μεγαλώσει την Westarctica, αλλά κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά -ανήκουν ήδη στη Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία.
Βασίλειο της Talossa
Μέγεθος: 13 τετ. χλμ καθώς και ένα μεγάλο τμήμα της Ανταρκτικής
Πληθυσμός: 120
Κυβερνήτης: King John I
Το 1979, ο τότε 14χρονος από το Wisconsin, Robert Madison, ίδρυσε το Βασίλειο της Talossa, διεκδικώντας αρχικά μόνο το δωμάτιό του. Καθώς μεγάλωνε, διεκδίκησε περισσότερο έδαφος, μαζί και ένα μεγάλο μέρος του East Side του Μιλγουόκι και δύο νησιά στην Ανταρκτική και τη Γαλλία. Η Talossa αναπτύχθηκε στην αφάνεια καθόλη την εφηβεία του Madison, αλλά πολλά έντυπα αναφέρθηκαν σ’ αυτήν όπως οι New York Times και το Wired και στη συνέχεια εμφανίστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότεροι «πολίτες» της Talossa την έμαθαν μέσω της ιστοσελίδας του Madison. Τελικά, μερικοί από τους πολίτες απογοητεύτηκαν από τον Madison, μιας και είχε γίνει απολυταρχικός και γενικά έκανε απαράδεκτα πράγματα σαν ηγέτης (έφτασε να κατηγορήσει ψευδώς μέχρι και για ενδοοικογενειακή βία έναν από τους πολίτες του). Περίπου 20 πολίτες αποσχίστηκαν από το μικροέθνος, ξεκινώντας το δικό τους και το ονόμασαν Δημοκρατία της Talossa.
πρόλογος: el.wikipedia.org
Μερικά από αυτά είναι αστεία, άλλα ενδιαφέροντα, αλλά τα περισσότερα απ' αυτά είναι παράξενα. Δείτε 6 απ' αυτά.
Πριγκιπάτο του Σίλαντ
Πρωτεύουσα HM Fort Roughs
Επίσημη γλώσσα: Αγγλικά
Πολίτευμα: Πρίγκιπας (The Bates family)
Έκταση: 550 τετ. μέτρα
Πληθυσμός: 3 (2011)
Νόμισμα: Δολάριο Σίλαντ
Ημερομηνία ίδρυσης: 2 Σεπτεμβρίου 1967
Το Σίλαντ είναι ίσως το πιο γνωστό μικροέθνος του κόσμου και αυτό γιατί η ιστορία του είναι περίεργη και πραγματικά ενδιαφέρουσα. Βρίσκεται περίπου 10 χλμ ανοικτά των ακτών της Αγγλίας και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως θαλάσσιο φρούριο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για την αποτροπή των Γερμανικών αεροπορικών επιδρομών.
Το 1967, ο Paddy Roy Bates κατέλαβε το φρούριο (τότε λεγόταν Knock John) και το χρησιμοποίησε για να φτιάξει ένα off-shore πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Μαζί με την οικογένειά του το δηλώσαν ως ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος και εξέδωσαν διαβατήρια. Όταν η Γερμανία έστειλε έναν διπλωμάτη εκεί και μια δικαστική απόφαση του 1968 στην Αγγλία δήλωσε ότι λόγω της θέσης του στα διεθνή ύδατα, είναι έξω από την βρετανική δικαιοδοσία, ο Bates ισχυρίστηκε ότι είναι de facto ανεξάρτητο κράτος.
Το 1978, και ενώ ο Bates έλειπε, ο Alexander Achenbach, ο «πρωθυπουργός» του Σίλαντ, μαζί με αρκετούς Γερμανούς και Ολλανδούς, οργάνωσε μια ένοπλη εξέγερση. Κράτησαν όμηρο τον γιο του Bates, Michael, για αρκετές ημέρες και τον απελευθέρωσαν αργότερα στην Ολλανδία. Ο Bates προσέλαβε μισθοφόρους για να ανακαταλάβει το Σίλαντ και επέδραμε με ελικόπτερα. Συνέλαβε τον Achenbach και τους άλλους ως αιχμάλωτους πολέμου, και ενώ οι υπόλοιποι αφέθηκαν ελεύθεροι, δεν απελευθέρωσε τον Achenbach. Μιας και ήταν κάτοχος «διαβατηρίου» του Σίλαντ, κατηγορήθηκε για προδοσία κατά του μικροέθνους και θα κρατούνταν μέχρι να πληρώσει ένα βαρύ πρόστιμο. Επειδή η βρετανική κυβέρνηση δεν βοηθούσε, η Γερμανία έστειλε έναν διπλωμάτη να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή του. Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί πολλά στο Σίλαντ με πιο πρόσφατο και ενδιαφέρον αυτό του 1990 όταν ένα βρετανικό πλοίο δέχθηκε πυρά από το Σίλαντ επειδή πέρασε πολύ κοντά και επομένως «εισέβαλε στο έδαφος του Σίλαντ». Το 2007 έγινε και πάλι πρώτο θέμα, όταν το Pirate Bay επιχείρησε να το αγοράσει ως αντίδραση στους αυστηρούς περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων στην «πατρίδα» του τη Σουηδία.
Δημοκρατία της Μολοσσία
Πρωτεύουσα: Εσπέρα
Επίσημη γλώσσα: Αγγλικά
Πολίτευμα: Πρόεδρος (Kevin Baugh)
Έκταση: 25 στρέμματα
Πληθυσμός: 3
Ημερομηνία ίδρυσης: 3 Σεπτεμβρίου 1999
Η Μολοσσία βρίσκεται λίγο έξω από το Ντέιτον της Νεβάδα. Αποτελείται από το σπίτι του προέδρου Kevin Baugh και τα δύο ακίνητα που αγόρασε στην Πενσυλβάνια και την Καλιφόρνια.
Ο πρόεδρος ντύνεται σαν δικτάτορας, με στρατιωτική στολή και μεγάλα γυαλιά ηλίου, και το μικροέθνος του έχει χαρακτηριστεί ως "χόμπι στη νιοστή". Διεκδικεί, επίσης, και ένα μέρος στον Ειρηνικό Ωκεανό και 129,19 τετ. χλμ... στον πλανήτη Αφροδίτη! Η Μολοσσία πληρώνει φόρους στις ΗΠΑ, αλλά τους ονομάζει «εξωτερική βοήθεια». Πολλά παράξενα πράγματα έχουν απαγορευτεί στη Μολοσσία, όπως τα όπλα, οι θαλάσσιοι ελέφαντες, τα γατόψαρα, τα κρεμμύδια (και τα όμοια του) και τα πάντα από το Τέξας, εκτός από την pop star Kelly Clarkson.
Πριγκιπάτο του Hutt River
Πρωτεύουσα: Nain
Έκταση: 75 τετ. χλμ
Πληθυσμός: 30 μόνιμοι κάτοικοι, 13.000-18.000 στο εξωτερικό
Ημερομηνία ίδρυσης: 21 Απριλίου 1970
Πολίτευμα: Πριγκιπάτο (Leonard Ι του Hutt)
Γλώσσες: Αγγλικά (επίσημη), Γαλλικά, εσπεράντο
Το Πριγκιπάτο του Hutt River (πρώην επαρχία Hutt River) ιδρύθηκε από τον Leonard Casley το 1970. Το μικροέθνος διαμορφώθηκε όταν οι πέντε οικογένειες που έχουν αγροκτήματα στην περιοχή Hutt River ενεπλάκησαν σε νομική διαμάχη με την κυβέρνηση της Δυτικής Αυστραλίας για την καλλιέργεια σιταριού. Οι οικογένειες είχαν παράγει πολύ περισσότερο σιτάρι απ' όσο επιτρεπόταν. Στην αλληλογραφία με τον Κυβερνήτη, ο Casley αυτοαποκαλούνταν "Διοικητής της επαρχίας Hutt River". Άλλαξε τον τίτλο του σε "Βασιλική Υψηλότητα του Πρίγκιπα Leonard Ι" για να επωφεληθεί από έναν παλιό νόμο που έλεγε ότι όποιος αποκαλούνταν "βασιλιάς" μπορούσε να κατηγορηθεί για προδοσία και τον χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει την απόσχιση τους από την Αυστραλία. Το 1976, τα αυστραλιανά ταχυδρομεία σταμάτησαν την αλληλογραφία του μικροέθνους και έγιναν επανειλημμένα αιτήματα από τους κατοίκους του που πλήρωναν φόρους στην Αυστραλία. Ο Casley κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστραλία και το ταχυδρομείο άρχισε να λειτουργεί ξανά -και τα εκκαθαριστικά φορολογικά σημειώματα σταμάτησαν να πηγαίνουν.
Waveland
Μέγεθος: 784 τετ. μέτρα
Πληθυσμός: 0
Ανήκει στη Greenpeace
Η Waveland είναι το Rockall, ένα βραχώδες, ακατοίκητο νησί κοντά στην Αγγλία. Η κυριότητα του αμφισβητείται από την Αγγλία, την Ισλανδία, την Ιρλανδία και τη Δανία. Το 1997 η Greenpeace κατέλαβε για λίγο το νησί για να διαμαρτυρηθεί για τις γεωτρήσεις πετρελαίου στην περιοχή, ανακηρύσσοντας το νέο κράτος Waveland και προσέφερε υπηκοότητα σε όποιον θα υπόσχονταν πίστη. Αφού η Αγγλία διεκδικεί τον βράχο, και μιας και η Greenpeace μπορεί ελεύθερα να ενεργεί μέσα στην Αγγλία, η βρετανική κυβέρνηση δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις δράσεις της Greenpeace και, ως επί το πλείστον, απλά τους αγνόησε. Η διαμαρτυρία συνεχίστηκε μέχρι το 1999, όταν η οργάνωση που στήριζε οικονομικά το έργο κατέρρευσε. Τώρα, το μόνο που απομένει είναι ένας ηλιακός φάρος πάνω στον βράχο για να βοηθάει τα πλοία να τον αποφεύγουν.
Μεγάλο Δουκάτο της Westarctica
Ημερομηνία ίδρυσης: 2 Νοεμβρίου 2001
Κυβερνήτης: Travis McHenry
Γλώσσα: Αγγλικά
Πρωτεύουσα: Peter I Island
Μέγεθος: 1.610.000 τετ. χλμ
Πληθυσμός: 0 (συνήθως)
Η Westarctica είναι ένα άγριο τμήμα της Δυτικής Ανταρκτικής, που κανείς δεν το είχε διεκδικήσει μέχρι το 2001. Τότε, ίδρυσε το μικροέθνος ο Αμερικανός Travis McHenry βρίσκοντας ένα υποτιθέμενο «παραθυράκι» στη συνθήκη της Ανταρκτικής, μια σειρά συμφωνιών για την αντιμετώπιση της Ανταρκτικής από τη διεθνή κοινότητα. Ουσιαστικά, η Συνθήκη της Ανταρκτικής απαγορεύει στις χώρες να διεκδικήσουν έδαφος στη Δυτική Ανταρκτική, αλλά δεν απαγορεύει να γίνει το ίδιο από συγκεκριμένα άτομα. Ο McHenry διεκδίκησε την περιοχή και μετά ίδρυσε τη χώρα. Όπως κάνουν πολλοί ηγέτες τέτοιων «χωρών», έστειλε επιστολές σε διάφορες κυβερνήσεις ενημερώνοντάς τους γι' αυτό, αλλά τελικά αγνοήθηκε. Η Ανταρκτική δεν έχει ανθρώπινο πληθυσμό και ως εκ τούτου η Westarctica δεν έχει καθόλου πολίτες. Ωστόσο, έχουν εγκατασταθεί κάποιες ερευνητικές ομάδες και το μικροέθνος έχει τα δικά του γραμματόσημα και νομίσματα, τα οποία είναι διαθέσιμα σε συλλέκτες. Το 2005, ο McHenry προσπάθησε να προσαρτήσει τις Νήσους Balleny και τη νήσο Peter I ώστε να μεγαλώσει την Westarctica, αλλά κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά -ανήκουν ήδη στη Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία.
Βασίλειο της Talossa
Μέγεθος: 13 τετ. χλμ καθώς και ένα μεγάλο τμήμα της Ανταρκτικής
Πληθυσμός: 120
Κυβερνήτης: King John I
Το 1979, ο τότε 14χρονος από το Wisconsin, Robert Madison, ίδρυσε το Βασίλειο της Talossa, διεκδικώντας αρχικά μόνο το δωμάτιό του. Καθώς μεγάλωνε, διεκδίκησε περισσότερο έδαφος, μαζί και ένα μεγάλο μέρος του East Side του Μιλγουόκι και δύο νησιά στην Ανταρκτική και τη Γαλλία. Η Talossa αναπτύχθηκε στην αφάνεια καθόλη την εφηβεία του Madison, αλλά πολλά έντυπα αναφέρθηκαν σ’ αυτήν όπως οι New York Times και το Wired και στη συνέχεια εμφανίστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότεροι «πολίτες» της Talossa την έμαθαν μέσω της ιστοσελίδας του Madison. Τελικά, μερικοί από τους πολίτες απογοητεύτηκαν από τον Madison, μιας και είχε γίνει απολυταρχικός και γενικά έκανε απαράδεκτα πράγματα σαν ηγέτης (έφτασε να κατηγορήσει ψευδώς μέχρι και για ενδοοικογενειακή βία έναν από τους πολίτες του). Περίπου 20 πολίτες αποσχίστηκαν από το μικροέθνος, ξεκινώντας το δικό τους και το ονόμασαν Δημοκρατία της Talossa.
πρόλογος: el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου