Αν παρακολουθεί κανείς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα δει ότι κάποιοι Ολυμπιονίκες δαγκώνουν τα μετάλλια που έχουν κερδίσει.
Θα σκεφτεί κανείς ότι αμφισβητούν την ΔΟΕ, ότι τα μετάλλια δεν είναι αυθεντικά, είναι κάλπικα, δεν είναι όντως από χρυσό, ασήμι και χαλκό, μιας και παλιά, το δάγκωμα του χρυσού χρησιμοποιούνταν για να δει κανείς αν ήταν γνήσιο το αντικείμενο (το αληθινό θα παρουσίαζε ελαφρές δαγκωματιές).
Αποδεικνύεται όμως ότι οι αθλητές το κάνουν λόγω εντολών που λαμβάνουν. Συγκεκριμένα, των φωτογράφων.
Όταν οι Ολυμπιονίκες ποζάρουν για μια φωτογραφία νίκης, πάρα πολλοί φωτορεπόρτερ ζητάνε από τους αθλητές να κάνουν κάτι, εκτός από το να στηθούν απλά και να χαμογελάσουν. Μη ξέροντας τι άλλο να κάνουν και το μετάλλιο σαν μοναδικό αποκούμπι, οι νικητές έχουν αποκτήσει τη συνήθεια να τα δαγκώνουν για να ικανοποιήσουν τους φωτογράφους.
Όπως είναι φυσικό, όλο και κάποιος θα είχε κάποιο ατύχημα από το δάγκωμα. Το 2010, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ, ο Γερμανός αθλητής του έλκηθρου David Moeller, έσπασε μια γωνία ενός δοντιού του καθώς δάγκωνε το ασημένιο μετάλλιο του (πάλι καλά που η μητέρα του είναι οδοντίατρος...).
Όπως είναι ήδη γνωστό, τα χρυσά μετάλλια αποτελούνται ως επί το πλείστον από ασήμι και χαλκό. Αν ήταν πραγματικά από ατόφιο χρυσάφι, τα μετάλλια θα κόστιζαν στη ΔΟΕ περίπου 17 εκατομμύρια δολάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου