18 Φεβρουαρίου 1968, Σαϊγκόν, Βιετνάμ - Ο Lo Manh Hung αναζητά μια καλή λήψη
Ένα από τα πιο ασυνήθιστα αξιοθέατα σε μια πόλη που ξεχειλίζει από παράξενα αξιοθέατα είναι η μικρή φιγούρα ενός 12χρόνου Βιετναμέζου που ξεπετάγεται στις οδομαχίες, σκαρφαλώνει στα χαλάσματα, πηγαίνει σκοπίμως στα προβλήματα.
Ενώ άλλοι νέοι αποφεύγουν τον κίνδυνο, εκείνος τον ψάχνει. Είναι ένας επαγγελματίας φωτογράφος και έχει πολλές δημοσιευμένες φωτογραφίες για να το αποδείξει αυτό.
Όχι ψηλότερος από 120 εκατοστά και οριακά πάνω από από 60 κιλά, ο Lo Manh Hung φοράει τις κάμερες του σαν σήμα.
Έχει κάνει φωτογραφικές λήψεις επαγγελματικά για περισσότερο από δύο χρόνια, απ' όταν ο γνωστός -στους ντόπιους- πατέρας του, Lo Vinh, τραυματίστηκε καλύπτοντας ταραχές και χρειαζόταν βοήθεια στο έργο του.
Με τον πατέρα, ο οποίος είναι 58 χρονών, έχουν φτιάξει μια ομάδα που μπορεί να καυχιέται ότι αποτελείται από τον γηραιότερο και τον νεότερο φωτογράφο της Σαϊγκόν. Ο πατέρας, εικονολήπτης για 44 χρόνια, γεννήθηκε στο βόρειο Βιετνάμ, σπούδασε τέχνη και λογοτεχνία σε ένα γαλλικό πανεπιστήμιο, αλλά στράφηκε στην φωτογραφία -από χόμπι- για να βγάζει τα προς το ζην.
Για χρόνια ταξίδεψε τραβώντας φωτογραφίες σε όλη την Ινδοκίνα και παντρευτεί στα 43 του. Λίγους μήνες αργότερα, αυτός και η σύζυγός του εγκατέλειψαν τους κομμουνιστές του Βορείου Βιετνάμ και πήγαν στη Σαϊγκόν.
Ο Lo Manh Hung και ο πατέρας του ξυπνάνε καθημερινά στις 5 και συνήθως τελειώνουν μετά τις 9 το βράδυ. Και αυτό, επί 365 ημέρες το χρόνο.
Τις λιγότερο ταραχώδεις μέρες, οι δύο τους γυρνάνε την πόλη με μια μοτοσικλέτα για να καλύψουν τις επίσημες κυβερνητικές υποθέσεις, τους γάμους, τις αφίξεις στο αεροδρόμιο, τα κόμματα, τις πυρκαγιές, ό,τι μπορεί να γίνει είδηση.
Ο Lo Manh Hung βοηθά στην επεξεργασία και την εκτύπωση των φιλμ και μετά γίνεται πωλητής, πηγαίνοντας φρέσκες εκτυπώσεις σε τοπικές εφημερίδες και ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Η μικρή, λεπτή φιγούρα του και το παιδικό του πρόσωπο είναι τόσο εμπόδιο, όσο και βοήθεια στο έργο του.
Η αστυνομία τον σταματήσει πάντα καθώς προσπαθεί να περάσει σε επίσημα μέρη. "Πού νομίζεις ότι πας;”
Εξηγεί ήρεμα ότι είναι ο γιος του φωτογράφου Lo Vinh, δείχνει τα διαπιστευτήρια και τις φωτογραφικές μηχανές του και συνήθως συνεχίζει το δρόμο του.
Αλλά όχι πάντα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του: να πείσει την αστυνομία ότι είναι πράγματι φωτογράφος ειδήσεων.
Το πλεονέκτημα του μεγέθους του, έχει δει πολλές φορές ο Τύπος της Σαϊγκόν. Καθώς οι φωτογράφοι στριμώχνονται για τη σωστή λήψη, ποιος ξεπετιέται ανάμεσά τους; Ο Lo Manh Hung.
Σέρνεται στα τέσσερα, βγαίνει μπροστά και τραβάει τα κλικ του με την καλύτερη γωνία θέασης απ' όλους. Είναι τόσο μικρός που ποτέ δεν εμποδίζει αυτούς που είναι πίσω του και αυτοί τον αφήνουν.
The Southeast Missourian, 14 Φεβρουαρίου 1968: Boy Photographer Seeks Danger as Others Flee - John Nance, φωτογραφίες: flickr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου