Ο βασιλιάς Αρθούρος στη Στρογγυλή Τράπεζα με όλους τους ιππότες του - πηγή
Στην προσπάθεια εντοπισμού του πιο απατηλού ιερού κειμηλίου θα βρεθεί κανείς σε αυτά τα πραγματικά μέρη.
Ο πρώτος από τους πολλούς μύθους που αφορούν το Άγιο Δισκοπότηρο γράφτηκε πριν από οκτώ αιώνες. Οι άνθρωποι γοητεύτηκαν με τα πιθανά ίχνη του ιερού θησαυρού κάνοντάς το έναν από τους πιο σταθερούς θρύλους της ιστορίας. Καθώς οι ιστορίες εξελίχθηκαν με την πάροδο του χρόνου, το δέλεαρ του Αγίου Δισκοπότηρου συνεχίστηκε και επεκτάθηκε, ανακατεύοντας ιστορικά γεγονότα με θρησκευτικές πεποιθήσεις, τον Αρθουριανό κύκλο και θεωρίες συνωμοσίας.
Ενώ το Άγιο Δισκοπότηρο θεωρείται γενικά μύθος, ορισμένοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα πραγματικό αντικείμενο που υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Το ερώτημα είναι, πού βρίσκεται;
Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε το πού βρίσκεται, δεδομένου μάλιστα ότι δεν ξέρουν τί μπορεί να είναι το Άγιο Δισκοπότηρο. Το ιερό αντικείμενο έχει περιγραφεί ως δοχείο, πιάτο, δισκοπότηρο, χρυσό μπολ, πιατέλα και ασημένια λεκάνη, εμποτισμένο σε κέλτικους μύθους με θαυματουργές δυνάμεις. Μερικοί το ορίζουν ως την κούπα που χρησιμοποιήθηκε για τη συλλογή του αίματος και του ιδρώτα του Χριστού στην Σταύρωση. Άλλες πάλι φορές το συνδέουν με την κούπα που ο Χρηστός και οι Δώδεκα Απόστολοι ήπιαν κρασί στο Μυστικό Δείπνο.
Στο πέρασμα των αιώνων -από την εποχή των Σταυροφοριών ακόμα- υπήρξαν πολλοί θρησκευτικοί θησαυροί που υποτίθεται ήταν το πολυπόθητο Δισκοπότηρο. Μια από τις πιο δημοφιλείς στάσεις στο κυνήγι του Δισκοπότηρου σήμερα είναι ο καθεδρικό ναό της Βαλένθια στην Ισπανία, που παρουσιάζει αρχαία λείψανα, τα οποία οι ιστορικοί και οι κυνηγοί θησαυρών πιστεύουν ότι είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος για το Άγιο Δισκοπότηρο -αν βεβαίως όντως υπάρχει...
Το Άγιο Δισκοπότηρο του καθεδρικού της Βαλένθια, Ισπανία
Το Δισκοπότηρο της Βαλένθια - πηγή
Το Δισκοπότηρο της Βαλένθια, που φυλάσσεται στο Παρεκκλήσι του Αγίου Δισκοπότηρου πίσω από μια γυάλινη προθήκη, δε μοιάζει με δημιουργία του 1ου αιώνα. Το ιερό μέρος είναι το κύπελλο στην κορυφή (η βάση, γεμάτη με κοσμήματα, προστέθηκε αιώνες αργότερα για να δώσει μια μεσαιωνική χροιά).
Βάσει τη θεωρία, το ιερό κύπελλο χρησιμοποιήθηκε από τον Χριστό στον Μυστικό Δείπνο, μεταφέρθηκε από τον Άγιο Πέτρο στη Ρώμη και λίγο αργότερα από κάποιον στρατιώτη του Βατικανού στην Ισπανία, όπου δόθηκε στον γοτθικό καθεδρικό ναό της Βαλένθια. Αυτή η πιθανή ιστορία βασίζεται λιγότερο στις λογοτεχνικές ιστορίες και περισσότερο στην αρχαιολογική αυθεντικότητα: Το Δισκοπότηρο χρονολογήθηκε -με τη μέθοδο του άνθρακα- μεταξύ του 3ου π.Χ. αιώνα και του 2ου αιώνα μ.Χ., ενώ είναι κατασκευασμένο στη Μέση Ανατολή, κάτι που τι καθιστά πιθανό να το είχε ο Χρηστός και οι Μαθητές Του.
Πριν όμως το Δισκοπότηρο βρεθεί στη Βαλένθια, είχε μια στο αρχαίο μοναστήρι του San Juan de la Peña, του Αγίου Ιωάννη του Γκρεμού.
Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Γκρεμού, Χάκα, Ισπανία
Το εξαιρετικά οχυρωμένο μοναστήρι χτίστηκε μεταξύ του 920 και του 1.190 μ.Χ. και παραμένει ένα από τα ασφαλέστερα μέρη για να αποθηκεύσει κανείς λάφυρα κάθε είδους για πάνω από μια χιλιετία. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι χτίστηκε σε έναν εξαιρετικά τραχύ βράχο. Η ιστορία αναφέρει ότι ο Ρωμαίος στρατιώτης που πήγε το Άγιο Δισκοπότηρο στην Ισπανία, το έκρυψε σε αυτό το μοναστήρι για να το προστατεύσει από μια επερχόμενη εισβολή Μαυριτανών.
Για το εν λόγω μοναστήρι υπάρχουν κάποιοι που αντλούν ιδέες από τη μεσαιωνική λογοτεχνία, με πιο γνωστές τις ιστορίες του Βασιλιά Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης.
Η πρώτη γραπτή αναφορά για ένα άγιο δισκοπότηρο ήταν από τον ποιητή Chrétien de Troyes στα τέλη του 12ου αιώνα. Αλλά συνδέθηκε με τον Χριστιανισμό, και ως εκ τούτου έγινε Άγιο, σε ένα μετέπειτα μύθο από τον Robert de Boron, ο οποίος επικεντρώνεται γύρω από τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας, τον μαθητή που σκέφτηκε να μαζέψει το αίμα και τον ιδρώτα του Χριστού στο Σταυρό πριν από την ταφή Του στον τάφο του.
Αυτή η ιστορία ταυτίζει πρώτη φορά το Άγιο Δισκοπότηρο και το δισκοπότηρο του Μυστικού Δείπνου, το οποίο λέγεται ότι μεταφέρθηκε στο Γκλάστονμπερι της Μεγάλης Βρετανίας, όπου ο Ιωσήφ ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία στη Βρετανία. Ο θρύλος του De Boron ενσωματώθηκε στον Αρθουριανό κύκλο -η Στρογγυλή Τράπεζα διαμορφώθηκε με βάση τον πίνακα του Δισκοπότηρου πού έχτισε ο Ιωσήφ σε ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου.
Σύμφωνα με τις ιστορίες, ο Ιωσήφ έκρυψε το Δισκοπότηρο σε ένα μυστικό μέρος στους πρόποδες του Glastonbury Tor. Μερικοί πιστεύουν ότι το κόκκινο χρώμα του νερού που ρέει από το πηγάδι αντιπροσωπεύει είτε το αίμα του Χριστού ή τα σκουριασμένα σιδερένια καρφιά που χρησιμοποιήθηκαν στην Σταύρωση.
Πηγή του Δισκοπότηρου, Γκλάστονμπερι, Αγγλία
Στον Μεσαίωνα, ο μύθος και η πραγματικότητα άρχισε να θολώνει και το Δισκοπότηρο θεωρήθηκε ιστορικό γεγονός. Σήμερα, η ιστορία του Γκλάστονμπερι είναι πλούσια σε θρύλους. Το ίδιο το Tor πιστεύεται ότι είναι το μυθικό Άβαλον και η τοποθεσία ταφής του βασιλιά Αρθούρου και της Γκουίνεβιρ, αν και μερικοί αρχαιολόγοι λένε αυτό το τελευταίο δημιουργήθηκε από τους μοναχούς της μονή τον 12ο αιώνα -μετά από μια οικονομική κρίση.
Η γοητεία με το απατηλό Δισκοπότηρο εμφανίστηκε στους Αρθουριανούς θρύλους, με ήρωες όπως ο Λάνσελοτ και ο Γκάλαχαντ που ταξίδευαν στην Βρετανία σε αναζήτηση του ιερού κύπελλο στο μυστηριώδες "Κάστρο του Δισκοπότηρου". Σε αυτές τις λογοτεχνικές ιστορίες αυτό το Κάστρο είναι εντελώς μυθικό, αλλά ένα τέτοιο υποψήφιο μέρος είναι το κάστρο του Μονσεγκύρ, το οποίο βρίσκεται σκαρφαλωμένο σε μια βουνοκορφή σε ύψος 3.900 πόδια στα βουνά της Γαλλίας.
Κάστρο του Μονσεγκύρ, Γαλλία
Τα ερείπια του κάστρου βρίσκονται στο χώρο ενός κάστρου του 13ου αιώνα, που κάποτε ήταν το κέντρο του ναού των Καθαρών, μιας χριστιανικής αίρεσης με δυαδικές πεποιθήσεις, που σημαίνει ότι θεωρούσαν ότι υπάρχει ένας καλός και ένας κακός Θεός. Λέγεται ότι προσωρινά στέγασε ιερούς θησαυρούς, συμπεριλαμβανομένου και το Άγιου Δισκοπότηρου. Το Μονσεγκύρ πιστεύεται ότι είναι το κάστρο του Άγιου Δισκοπότηρου που αναφέρεται στο έργο του Wolfram Eschenbach "Parzival" (Πέρσιβαλ), στο οποίο αναφέρεται ότι το Δισκοπότηρο πάρθηκε από το κάστρο, όταν εκείνο κατακτήθηκε από τον γαλλικό στρατό.
Οι μεσαιωνικοί θρύλοι του Ιωσήφ και τον Αρθούρου περιπλέκονται με τους μυστηριώδεις Ναΐτες Ιππότες, το αρχαίο θρησκευτικό τάγμα που φημολογούνταν ότι ήταν οι φύλακες του Αγίου Δισκοπότηρου.
Το τάγμα δημιουργήθηκε το 1.120 ως μια μικρή ομάδα μοναχών στην Ιερουσαλήμ, η οποία έδρευε στο ναό του Σολομώντα, όχι μακριά από εκεί που ήταν θαμμένος ο Ιησούς. Πιστεύεται ότι οι ιππότες έσκαψαν γύρω από το ναό ψάχνοντας για θρησκευτικά αντικείμενα, και λέγεται ότι έτσι ανακάλυψαν το ιερό κύπελλο. Στη συνέχεια το έκρυψαν στη Βρετανία, όταν διώχθηκαν από την Α' Σταυροφορία, και από τότε το κρύβουν σε διάφορες μυστικές τοποθεσίες σε όλη την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική.
Μερικοί πιστεύουν ότι οι ίδιοι οι Ναΐτες ενθαρρύνουν τον μύθο -γράφοντας ακόμα και πολλούς από τους θρύλους του Αρθούρου- σχετικά με την αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο.
Μετά την Αναγέννηση οι ιστορίες για το Δισκοπότηρο προσωρινά έφυγαν από την "μόδα". Ο θρύλος επανήλθε σε δημοτικότητα χάρη στην όπερα Parsifal του Βάγκνερ το 1882.
Ο Κώδικας Ντα Βίντσι αναβιώσει το μύθο ότι οι Ναΐτες έκρυψαν το Άγιο Δισκοπότηρο στο Rosslyn Chapel στη Σκοτία (αν και σε αυτή την ιστορία, το Δισκοπότηρο ερμηνεύεται ως τα απομεινάρια της Μαρίας της Μαγδαληνής, η οποία, στον κόσμο του Νταν Μπράουν, ήταν η σύζυγος του Ιησού).
Rosslyn Chapel, Rosslyn, Σκοτία
.JPG){kind=link}
Αυτό το μικρό παρεκκλήσι του 15ου αιώνα, είναι φυτώριο για τους θεωρητικούς της συνωμοσίας και τους αποκρυφιστές. Έχει συνδεθεί με τους Ναΐτες, τους Ελευθεροτέκτονες και τους Πεφωτισμένους (Illuminati), εν μέρει επειδή το εσωτερικό του είναι γεμάτο με μυστηριώδη γλυπτά -από σκανδιναβικά ειδωλολατρικά στοιχεία μέχρι χριστιανικές εικόνες με εμφανή την σφραγίδα των Ναϊτών.
Ο μύθος λέει ότι μια μικρή ομάδα Ναϊτών πήγε στη Σκοτία με τον πολυπόθητο θησαυρό και έκρυψε τον χρυσό τους και διάφορα ιερά λείψανα, ανάμεσά τους και το Άγιο Δισκοπότηρο, σε διάφορες τοποθεσίες, μεταξύ των οποίων και η καμάρα του Rosslyn Chapel. Αν και αυτό έχει καταρριφθεί από τους σκεπτικιστές, είναι μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες του Δισκοπότηρου σήμερα.
Βρήκαν όντως οι Ναΐτες το Δισκοπότηρο στην Ιερουσαλήμ; Και αν ναι, θα μπορούσε το ιερό κύπελλο να είναι ακόμα θαμμένο κάπου στις σήραγγες και τους υπονόμους που εκτείνονται κάτω από την ιερή πόλη;
Σήραγγα του Δυτικού Τείχους, Ιερουσαλήμ, Ισραήλ
Μία από αυτές τις αρχαίες σήραγγες, που χτίστηκε πριν από πάνω από 2.000 χρόνια για να υποστηρίξει το Δυτικό Τείχους γύρω από το ναό του Όρους, ανακαλύφθηκε μόλις πρόσφατα, τον 19ο αιώνα. Οι αρχαιολόγοι εξακολουθούν να κάνουν εκσκαφές στις σήραγγες κάτω από το Τείχος και ανακαλύπτουν αρχαία αντικείμενα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η Κιβωτός της Διαθήκης κρύβεται κάτω από τον Ναό του Όρους και ίσως και το Άγιο Δισκοπότηρο.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου