Ο μύθος της Ραπουνζέλ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Η Μάρι Μπάμπνικ Μπράουν (Mary Babnik Brown) έδωσε τα μαλλιά της για τον πόλεμο, αλλά δεν είναι σίγουρο πως χρησιμοποιήθηκαν



Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρειαζόταν μαλλιά.

Οι Αμερικανοί συνεισέφεραν με διάφορους τρόπους. Κάποιοι κατετάγησαν, άλλοι αποθήκευσαν τροφή και βενζίνη. Η Μπάμπνικ Μπράουν, από το Πουέμπλο του Κολοράντο, έστειλε τα μακριά μαλλιά της -για σκοπούς άγνωστους ακόμη και σήμερα.

Η Μπάμπνικ Μπράουν γεννήθηκε το 1907 στο Πουέμπλο και στην εφηβεία της ήταν διάσημη τοπική χορεύτρια. Είχε το παρατσούκλι "Arcadia Mary", από το κλαμπ στο οποίο εμφανιζόταν.

Η Μάρι Μπάμπνικ Μπράουν το 1943 - πηγή

Στα 1940, η Μπάμπνικ Μπράουν δούλευε σε ένα εργοστάσιο παραγωγής σκουπών και ήταν εθελόντρια σε μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα μια αεροπορική βάση και μάθαινε χορό στους στρατιώτες. Μέχρι τότε είχε αποκτήσει και άλλο ψευδώνυμο, "The Lady With the Crown" (η Κυρία με την Κορόνα). Αυτό δεν είχε να κάνει με τον χορό, αλλά με τα πολύ μακριά μαλλιά της, τα οποία ισχυριζόταν ότι δεν είχε κόψει ποτέ -εκτός μερικά ψαλιδίσματα. Τα μαλλιά της είχαν μήκος 34 ίντσες (86,36 εκατοστά) και συχνά τα τύλιγε στο κεφάλι της σαν... κορόνα.

Η Μπάμπνικ Μπράουν πρόσεχε πολύ τα ξανθά, μακριά μαλλιά της, τα έπλενε με βασικά σαμπουάν, δεν χρησιμοποίησε ποτέ κάποιο χημικό αλλά ούτε και κάποιο σίδερο.

Το 1941 το Γραφείο Πολέμου των ΗΠΑ ζητούσε από τους Αμερικανούς τα μαλλιά τους. Η κυβέρνηση ζήτησε δωρεές από μακρά, υγιή μαλλιά, όχι για να κάνει περούκες, αλλά για να τα χρησιμοποιήσει στην ανάπτυξη στρατιωτικών οργάνων.

Το 1943, η Μπάμπνικ Μπράουν είδε την αγγελία σε μια εφημερίδα.

Αποφασισμένη να συνεισφέρει, έστειλε μια επιστολή προσφέροντας τα μαλλιά της. Το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ουάσιγκτον της ζήτησε ένα δείγμα. Στην επιστολή του Ινστιτούτου αναφέρονταν ότι τα μαλλιά έπρεπε να έχουν μήκος 22 ίντσες, καθαρά από χημικά, ενώ αν τα μαλλιά ήταν κατάλληλα για "μετεωρολογικά όργανα", θα την τιμούσαν σε μια ειδική σειρά γραμματοσήμων (United States War Savings Stamps).

Σύντομα έλαβε μια επιστολή όταν τα μαλλιά της ήταν ιδανικά. Έτσι, για πρώτη φορά στη ζωή της, η Μπάμπνικ Μπράουν κουρεύτηκε. Για μερικές μέρες έκλαιγε και για πολλές μέρες φορούσε ένα μαντίλι για να κρύβει το κοντοκουρεμένο της κεφάλι. Όταν της έστειλαν τα γραμματόσημα, εκείνη τα απέρριψε. Έπειτα, για πολλά χρόνια, δεν είχε καμία ιδέα τι μπορεί να είχαν γίνει τα μαλλιά της -ή και αν είχαν χρησιμοποιηθεί καν.

Η συσκευή Norden bombsight - πηγή

Το 1987, σε ηλικία 80 χρόνων, έλαβε μια ευχετήρια επιστολή από τον ίδιο την πρόεδρο Ρήγκαν. Στην επιστολή, ο πρόεδρος την ευχαριστούσε για την προσφορά της. Της ανέφερε επίσης ότι τα μαλλιά της είχαν χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί ένα σακίδιο για το διάσημο Norden bombsight -μια άκρως απόρρητη συσκευή στόχευσης του Β' Παγκοσμίου πολέμου.

Το Norden ήταν ένας πολύπλοκος μηχανικός υπολογιστής σχεδιασμένος να επιτρέπει στα βομβαρδιστικά να ρίχνουν το φορτίο τους με τέτοια ακρίβεια που όμοια της δεν είχαν ξαναδεί μέχρι τότε. Το όργανο ήταν τόσο σημαντικό που λέγεται ότι ήταν εφοδιασμένο με πυρομαχικά ώστε να καταστραφεί για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού σε περίπτωση που πήγαινε κάτι στραβά. Η επιστολή του Ρήγκαν μάλλον περιέγραφε ότι τα μαλλιά της είχαν χρησιμοποιηθεί στο σταυρόνημα (ο σταυρός που φαίνεται αν κοιτάξει κανείς πχ από διόπτρα) της συσκευής.

Όπως λέει η ιστορία, οι σχεδιαστές της συσκευής δεν μπορούσαν να βρουν το σωστό υλικό για το σταυρόνημα -κύριο πρόβλημα ήταν το υψόμετρο και η θερμοκρασία στα ύψη που πετούσαν τα βομβαρδιστικά. Δοκίμασαν σύρμα, ακόμα και το μετάξι μιας αράχνης μαύρης χήρας, πριν βρουν τα ξανθά μαλλιά του Μπάμπνικ Μπράουν.

Ωστόσο, η επιστολή του Ρήγκαν μπορεί να έχει υπερκεράσει την πραγματικότητα της κατάστασης, καθώς ορισμένοι σύγχρονοι ιστορικοί είναι σίγουροι ότι στα εξαρτήματα του Norden δεν χρησιμοποιούν καθόλου ανθρώπινες τρίχες. Κάποιοι αναφέρουν ότι το σταυρόνημα του Norden είναι απλά χαραγμένες γραμμές απευθείας επάνω στο γυαλί και ότι ήταν σε χρήση πολύ πριν από τη δωρεά της Μπάμπνικ Μπράουν. Σύμφωνα με αυτούς, η ιστορία που συνδέει τα μαλλιά της Μπάμπνικ Μπράουν με το Norden ξεκίνησε από την επιστολή του Ρήγκαν.

Υπάρχουν όμως και άλλοι, οι οποίοι είναι ανοιχτοί στην ιδέα.

Η Μπάμπνικ Μπράουν σε τελετή τίμησής της το 1990 - πηγή

Είτε τα μαλλιά της χρησιμοποιήθηκαν στο Norden ή όχι, η Μπάμπνικ Μπράουν έλαβε ένα βραβείο το 1990 για την ανιδιοτελή υπηρεσία και θυσία της κατά τη διάρκεια του πολέμου. Πέθανε το 1991, αλλά τα μαλλιά της ζουν, τόσο στην ιστορία, όσο και στο μύθο.