Το γνωστό Jingle Bells δεν ακουγόταν όπως το ξέρουμε για πολλά χρόνια.
Αν θέλει κάποιος να παίξει το Jingle Bells χρειάζεται μόνο 5 νότες Αλλά ακόμη και αυτό, ήταν μια τεράστια πρόκληση για τους πρώτους υπολογιστές στο πρωτοπόρο εργαστήριο υπολογιστών, το Computing Machine Laboratory, του Άλαν Τούρινγκ στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Αν και οι Ferranti Mark I και ο διάδοχός του Mark II δε σχεδιάστηκαν για να παίζουν μουσική, ήταν σε θέση όμως να παράγουν μερικές από τις πρώτες μελωδίες που δημιουργήθηκαν σε υπολογιστή στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ερευνητές του Turing Archive στο πανεπιστήμιο του Καντέρμπερι στη Νέα Ζηλανδία χρησιμοποίησαν παλιές ηχογραφήσεις για να δημιουργήσουν μια χαμένη εκπομπή του 1951 στο BBC μερικών απ' αυτά.
Ο Άλαν Τούρινγκ το 1930, πολύ πριν η μουσική φτιαγμένη σε υπολογιστή γίνει καν σκέψη - πηγή
Πίσω στο 1948, οι ερευνητές στο εργαστήριο χρησιμοποίησαν ένα σύντομο ακουστικό σήμα του υπολογιστή Mark I για να παράγουν διάφορες νότες. Ο Τούρινγκ δεν ενδιαφερόταν στο να φτιάξει μουσική, αλλά ένας νέος δάσκαλος, ο Christopher Strachey, του έκανε τόσο εντύπωση που του έδωσε πρόσβαση στον υπολογιστή Mark II και κατάφερε να παράγει τρεις μελωδίες: το God Save the King (ή God Save the Queen, τον εθνικό ύμνο του Ηνωμένου Βασιλείου), το Baa Baa Black Sheep (ένα παιδικό τραγούδι που η πρώτη καταγραφή του είναι από το 1731) και το In the Mood του Γκλεν Μίλερ (που ηχογραφήθηκε και έπαιξε αργότερα στο ραδιόφωνο). Ο Jack Copeland, διευθυντής του Archive, και ο συνθέτης Jason Long ανέλυσαν πρόσφατα και απέδωσαν μια ηχογράφηση της εκπομπής του BBC που θεωρείται ως η πρώτη καταγραφή μουσικής που παράχθηκε σε υπολογιστή.
Ο υπολογιστής Manchester Mark 1 - πηγή
Σε κάποια έγγραφα, ο Copeland και ο Long διάβασαν ότι η χριστουγεννιάτικη εκπομπή του 1951 του BBC συμπεριελάμβανε το Jingle Bells και το Good King Wenceslas φτιαγμένα από υπολογιστή αλλά δεν υπάρχουν γνωστές σωζόμενες ηχογραφήσεις. Οι ερευνητές είδαν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν σημειώσεις από τις υπάρχουσες ηχογραφήσεις για να αναδημιουργήσουν αυτό που άκουσαν οι ακροατές πριν από 66 χρόνια. Έκοψαν και κόλλησαν, παρήγαγαν χαμένες νότες που ήξεραν ότι μπορούσε να παράγει ο υπολογιστής και επέκτειναν κάποιες άλλες.
Το αποτέλεσμα είναι μια πιστή απόδοση του τι μπορούσαν να παράγουν οι Mark Ι και ΙΙ, αλλά δεν είναι αυτό που λέμε "εύκολο για τα αυτιά". Το τέμπο είναι κάτι ανάμεσα σε μπουρού και ένα κακόηχο βιολί.
Αυτές οι εκδόσεις μπορεί σήμερα -ή και τότε- να μην είναι και τόσο χαρωπές, αλλά δίνουν την αίσθηση του τι άκουσαν οι ακροατές το 1951.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου