Η Kazuko Higa το 1952 - πηγή
Ένα νησί όπου μια γυναίκα ήταν "βασίλισσα" 30 Ιαπώνων στρατιωτών που αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Το Anatahan, στις Βόρειες Μαριάνες Νήσοι, έχει έκταση μόλις 33 τετ. χλμ και στο κέντρο του δεσπόζει το πιο ενεργό ηφαίστειο του αρχιπελάγους των νήσων Μαριάνες. Οι πρώτοι που έφτασαν στο νησί ήταν ισπανικοί ιεραπόστολοι το 1668, εκκένωσαν το μεγαλύτερο μέρος του τοπικού πληθυσμού των Τσαμόρο (Chamorro) και ίδρυσαν μια μεγάλη φυτεία καρύδας, που, στα τέλη του 19ου αιώνα, εξήγαγε περίπου 125 τόνους ετησίως. Αλλά το νησί δεν θα ήταν ένα συνηθισμένο νησί, αν δεν υπήρχε η περίεργη ιστορία της "βασίλισσας του Anatahan" και των 33 ανδρών της.
Το 1899, οι Ισπανοί πούλησαν το Anatahan στους Γερμανούς, οι οποίοι το πούλησαν στην Ιαπωνία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ιάπωνες ανανέωσαν τη φυτεία και έστειλαν τον Kikuichiro Higa για να επιβλέπουν περίπου 45 Τσαμόρο εργάτες. Ο Kikuichiro τοποθέτησε ως αναπληρωτή επιθεωρητή τον Shoichi Higa, ο οποίος ήρθε στο νησί με τη 28χρονη σύζυγό του λίγο πριν την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Anatahan - πηγή
Ο πόλεμος δεν ακούμπησε το νησί, παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί και οι Ιάπωνες πολεμούσαν παντού τριγύρω του. Ο Shoichi Higa φοβόταν για την αδελφή του, που ζούσε στη Σαϊπάν -το μεγαλύτερο νησί της Κοινοπολιτείας των Βόρειων Μαριάνων- περίπου 120 χλμ νότια. Έτσι, έφυγε για να την βρει, υποσχόμενος ότι θα επέστρεφε μέσα σε ένα μήνα. Τελικά, δεν επέστρεψε ποτέ. Η σύζυγός του, Kazuko, έμεινε μόνη και "παντρεύτηκε" το αφεντικό του συζύγου της, τον Kikuichiro Higa.
Η ζωή για τους νεόνυμφους συνεχίστηκε χωρίς κανένα πρόβλημα μέχρι το 1944. Τότε, ένα πρωί του Ιουνίου, τρία ιαπωνικά πλοιάρια βομβαρδίστηκαν από αεροσκάφη των ΗΠΑ, όχι πολύ μακριά από το νησί. Τα πλοιάρια βυθίστηκαν και 31 Ιάπωνες ναυτικοί κολύμπησαν μέχρι το νησί, όπου τους καλωσόρισε ο Kikuichiro και η Kazuko, η μόνη γυναίκα του νησιού.
Οι Ιάπωνες ναυαγοί εγκαταστάθηκαν στο νησί και έζησαν σχετικά άνετα. Ζούσαν από τα τοπικά φρούτα, τα λαχανικά και τα ζώα, ενώ είχαν μέχρι και δικό τους κρασί από καρύδας. Μία από τις μοναδικές στιγμές που ενοχλήθηκαν από τον πόλεμο ήταν όταν ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-29 συνετρίβη στο Anatahan το 1945. Οι έποικοι λεηλάτησαν τα συντρίμμια και χρησιμοποίησαν τα υλικά για να κατασκευάσουν αγγεία, σκεύη, πιάτα, μαχαίρια, καταφύγιο και ρούχα από τα αχρησιμοποίητα αλεξίπτωτα.
Τον Φεβρουάριο του 1945, ο στρατός των ΗΠΑ έστειλε Τσαμόρο από τα γειτονικά νησιά για να σώσουν το πλήρωμα του Β-29 και να εκκενώσουν τους υπόλοιπους εργάτες, οι οποίοι επέστρεψαν αναφέροντας ένα ιαπωνικό στρατόπεδο 32 ανδρών και μιας γυναίκας. Όταν οι Ιάπωνες παραδόθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους, αμερικανικά αεροπλάνα έριξαν φυλλάδια και στο Anatahan ενημερώνοντας τον καταυλισμό για το τέλος του πολέμου. Όμως, οι Ιάπωνες όντας πλέον οπλισμένοι με πιστόλια που βρήκαν στο B-29, πίστεψαν ότι πρόκειται για κάποιο τέχνασμα και παρέμειναν ετοιμοπόλεμοι.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν πέθανε ο Kikuichiro Higa το 1946. Η Kazuko πήρε την θέση του ως αρχηγού του νησιού. Αν και δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη αλλά ούσα η μοναδική γυναίκα στο νησί, έγινε το κύριο αντικείμενο της επιθυμίας και της εμμονής, περισσότερο και από τα αμερικανικά όπλα. Ο καπετάνιος Ishida, ο υψηλότερος σε βαθμό Ιάπωνας, ήλπιζε να λύσει τις αντιπαλότητες μεταξύ των ανδρών του, παντρεύοντας κάποιον από αυτούς με την Kazuko. Μυστηριωδώς, ο νέος σύζυγος πνίγηκε λίγο μετά το γάμο. Η Kazuko παντρεύτηκε ακόμα τέσσερις, ο καθένας από τους οποίους δολοφονήθηκε διαδοχικά για εκδίκηση. Συνολικά 11 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ένας βρέθηκε με 13 τραύματα από μαχαίρι, αποτέλεσμα της βίαιης διαμάχης για την Kazuko.
Αφίσα της α/μ ιαπωνικής ταινίας του 1953, Anahatan, του Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ - πηγή
Τον Ιούλιο του 1950, οι άνδρες αποφάσισαν ότι η Kazuko ήταν περισσότερο πρόβλημα και σχεδίαζαν να την εκτελέσουν. Τότε, κάποιος από αυτούς την προειδοποίησε, εκείνη κρύφτηκες και διασώθηκε όταν έκανε σινιάλα σε ένα αμερικάνικο πλοίο λίγες εβδομάδες αργότερα. Όταν γύρισε στην Ιαπωνία, τριγυρνούσε σε διάφορες πόλεις ως διάσημη, λέγοντάς την περίεργη ιστορία της ότι ήταν η "βασίλισσα του Anatahan". Σα να μην έφταναν όλα αυτά, όταν επέστρεψε στην πατρίδα της, την Οκινάβα, βρήκε τον πρώτο σύζυγό της, τον Shoichi, και παντρεύτηκαν ξανά. Όταν ξέπεσε η ιστορία της, η Kazuko έπεσε σε αφάνεια και πέθανε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Μια ντουζίνα Ιάπωνες στρατιώτες παρέμειναν στο Anatahan ακόμη ένα χρόνο μετά την αναχώρηση της "βασίλισσας". Οι Η.Π.Α. συνέχισαν να ρίχνουν φυλλάδια ενημερώνοντάς τους ότι ο πόλεμος είχε λήξει έξι χρόνια νωρίτερα. Όταν ούτε αυτό έπιασε τόπο, άρχισαν να ρίχνουν γράμματα από τους συγγενείς των στρατιωτών και τις ιαπωνικές αρχές, ικετεύοντάς τους να παραδοθούν. Τελικά αυτό συνέβη στις 30 Ιουνίου 1951, όταν σήκωσαν λευκές σημαίες προς ένα περαστικό πλοίο.
Όταν έφυγαν οι Ιάπωνες, μια μικρή ομάδα από τα Βόρεια νησιά εγκαταστάθηκε στη δυτική πλευρά του Anatahan, οι οποίοι, το 1990, εκκένωσαν το νησί μετά από έναν σεισμό, ο οποίος οδήγησε σε μια σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων μεταξύ του 2003 και του 2008. Το νησί από τότε είναι ακατοίκητο λόγω του ενεργού ηφαιστείου του και είναι προσβάσιμο μόνο με πλοίο ή ελικόπτερο.
Η ιστορία της Kazuko και των στρατιωτών έγινε το 1953 ταινία με τίτλο Anatahan, την οποία σκηνοθέτησε ο Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ, και βιβλίο, το 1998, με τίτλο Cage on the Sea. Η αληθινή ιστορία όμως για το τι πραγματικά συνέβη στο Anatahan παρέμεινε γνωστό μόνο σε εκείνους που ήταν εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου