Μόνο εύποροι είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν ένα πλουσιοπάροχο γεύμα με αυτά τα βασιλικά πτηνά.
Οι κύκνοι, σύμφωνα με όσους τους έχουν γευτεί, είναι πολύ νόστιμοι. Το κρέας τους είναι "πιο πολύ σαν πάπιας, παρά σαν χήνας", αναφέρει ένας κυνηγός.
Σήμερα, είναι πολύ σπάνιο να φάει κάποιος κύκνο, αλλά για εκατοντάδες χρόνια στην Αγγλία, το να τρώει κάποιος κύκνο ήταν σημάδι του κύρους του. Κανείς δεν μπορούσε να είναι ιδιοκτήτης ή να φάει κάποιον κύκνο χωρίς να πληρώνει το αντίτιμο στον μονάρχη και αναπτύχθηκε ένα περίπλοκο σύστημα για την παρακολούθηση των δικαιωμάτων του κύκνου. Από προεπιλογή, όμως, ιδιοκτήτες των κύκνων της χώρας ήταν ο βασιλιάς και η βασίλισσα. Όλοι οι κύκνοι που δεν έχουν σημαδευτεί και κολυμπούν στα νερά της Αγγλίας, ανήκουν στη βασίλισσα.
Οι κανόνες που διέπουν την ιδιοκτησία των κύκνων στην Αγγλία χρονολογούνται πριν από τα μέσα του 13ου αιώνα. Μέχρι το 1361, ένα επίσημο βασιλικό κοπάδι ανήκε στο στέμμα. Το 1463, διορίστηκαν επίτροποι για να συζητήσουν θέματα και να λύσουν διαφορές σχετικές με τους κύκνους.
Οι κύκνοι θεωρούνται βασιλικά πτηνά, αλλά από τις αρχές του 15ου αιώνα οι πλούσιοι μπορούσαν να αγοράσουν το δικαίωμα να αγοράσουν, να πουλήσουν και να τους φάνε. Αν κάποιος ήθελε να έχει κύκνους, έπρεπε να αγοράσει έναν ακριβό "σημάδι κύκνου" από τον βασιλιά, το οποίο έπρεπε να χαράξει στο ράμφος των κύκνων του.
Σημάνσεις κύκνων
Αυτά τα σημάδια, από τα παλαιότερα ιδιοκτησίας στην Αγγλία, μπορούσαν να είναι απλές γραμμές και σχήματα, αλλά επειδή υπήρχαν εκατοντάδες σημάδια κύκνων στην Αγγλία, αφιερώθηκαν ολόκληρα βιβλία για την παρακολούθησή τους. Αρχικά ήταν σημάδια που έμοιαζαν με σπαθιά ή βαλλίστρες, διάφορα εραλδικά σύμβολα και τελικά γράμματα. Κάθε χρόνο, οι ιδιοκτήτες κύκνων έβγαιναν στα νερά, καθορίζοντας την κυριότητα των πτηνών και επισημαίνοντάς τα. Τα μη σημαδεμένα πουλιά ανήκαν στο στέμμα.
Αυτό το σύστημα ιδιοκτησίας φαίνεται να ήταν μια αγγλική ιδιαιτερότητα. Δεν επεκτάθηκε καν στη Σκωτία. Συνέχισε όμως για αιώνες και έθεσε σε εφαρμογή μέτρα που προστατεύουν τον πληθυσμό των κύκνων. Ήταν παράνομο, για παράδειγμα, να κλέψει κανείς αυγά κύκνων ή να κόψει το γρασίδι ή να περάσει μέσα από μια φωλιά κύκνου.
Μέχρι τον 18ο αιώνα, ο κύκνος είχε πέσει σε προτίμηση ως κρέας. Μερικοί συνέχισαν να επισημαίνουν τα ράμφη των κύκνων τους. Αυτό, μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακτιβιστές υποστήριξαν ότι ήταν κάτι που προκαλούσε πόνο στα πτηνά και η Αλεξάνδρα της Δανίας, σύζυγος του Εδουάρδου Ζ' του Ηνωμένου Βασιλείου, σταμάτησε το σημάδεμα των βασιλικών πουλιών.
Η παράδοση της ιδιοκτησίας κύκνων όμως συνεχίζεται και σήμερα. Κάθε μη επισημασμένος βουβόκυκνος -το είδος που βλέπουμε πιο συχνά- εξακολουθεί να ανήκει στην βασίλισσα. Κάθε χρόνο το καλοκαίρι, μια ειδική ομάδα εκτελεί μια τελετουργική απογραφή κύκνων, κατά τη διάρκεια της οποίας χαιρετούν τη βασίλισσα ως "αρχόντισσα των κύκνων" (Seigneur of Swans).
Το να σκοτώνει κανείς κύκνους νομοθετήθηκε ως παράνομη πράξη τη δεκαετία του 1980, όταν συρρικνώθηκε ο πληθυσμός τους στην Αγγλία. Πολλοί σήμερα πιστεύουν ότι μόνο η βασίλισσα έχει το δικαίωμα να φάει έναν κύκνο, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι ακριβώς σωστό. Για παράδειγμα, αν η βασίλισσα ήθελε να φάει έναν κύκνο στο δείπνο των Χριστουγέννων -ένα παραδοσιακό πιάτο-, κανείς δεν θα μπορούσε να την σταματήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου