Ο κοντινότερος εν ζωή συγγενής του εξαφανισμένου πουλιού ντόντο είναι ένα πουλί με έντονο ιριδίζον φτέρωμα

Το πουλί ντόντο έχει εξαφανιστεί εδώ και αιώνες, αλλά ακόμα έχει συγγενής που ζουν ακόμα και σήμερα.

Αυτό το σπάνιο πλάσμα, που είναι γνωστό ως Περιστέρι του Νικομπάρ (επιστημονική ονομασία: Caloenas Nicobarica), είναι ο κοντινότερος ζωντανός συγγενής του διάσημου εξαφανισμένου μη ιπτάμενου πουλιού, αν και δεν μοιάζουν. Μια μεγάλη διαφορά είναι ότι το περιστέρι του Νίκομπαρ έχει έντονο φτέρωμα που λάμπει που λάμπει με ιριδίζοντα μπλε, χάλκινα και πράσινα χρώματα -σε αντίθεση με τα κοκκινωπά πόδια και τη μικρή λευκή ουρά του. Αυτό το πολύχρωμο χαρακτηριστικό αναπτύχθηκε λόγω του φυσικού του βιοτόπου -απαντάται στην Καμπότζη, την Ινδία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Μυανμάρ, το Παλάου, την Παπούα Ν. Γουινέα, τις Φιλιππίνες, τα Νησιά Σολόμωντα, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ-, καθώς το πουλί έχει απομονωθεί εδώ και καιρό σε μικρά νησιά και δε διαθέτει φυσικούς θηρευτές. Επειδή δεν υπάρχει ανάγκη να κρυφτεί, μπόρεσε να αναπτύξει τα λαμπερά φτερά του.

Αν και ο ακριβής αριθμός των πληθυσμών του είναι ασαφής, το είδος ελαττώνεται λόγω της αποψίλωσης των δασών και της απελευθέρωσης μη φυσικών θηρευτών του (όπως οι αρουραίοι και οι γάτες) σε αυτά τα μέρη. Το Περιστέρι του Νίκομπαρ θεωρείται πλέον "σχεδόν απειλούμενο" και γίνονται προσπάθειες διατήρησής του.

Για την ιστορία, το ντόντο (Raphus cucullatus) ήταν ενδημικό πουλί που ζούσε στον Ινδικό ωκεανό και ειδικότερα στο νησί του Μαυρίκιου. Ήταν συγγενικό είδος με τα περιστέρια. Το ύψος του ανερχόταν περίπου στο ένα μέτρο και το βάρος του περίπου στα 20 κιλά. Εξαλείφθηκε εξαιτίας της παρουσίας ανθρώπων στον Μαυρίκιο μεταξύ 1660-1680.

Αναπαράσταση του ντόντο βασιζόμενο σε πρόσφατες έρευνες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Μουσείο Φυσικής Ιστορίας - πηγή

Το ντόντο είχε ήδη εξαφανιστεί από τα μέσα του 17ου αιώνα. Δεν φοβόταν καθόλου τους ανθρώπους, και αυτό, σε συνδυασμό με έλλειψη μαχητικότητας, το έκανε εύκολη λεία για τους κυνηγούς. Ωστόσο, τα βιβλία της εποχής είναι γεμάτα από αναφορές σχετικά με την κακή γεύση και το σκληρό κρέας του, και από τις αναφορές αυτές διαπιστώθηκε ότι ο άνθρωπος δεν ήταν ο μοναδικός λόγος εξάλειψής του. Αν και υπάρχουν διάσπαρτες αναφορές για μαζικές δολοφονίες ντόντο για την τροφοδοσία των πλοίων, οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρει μέχρι στιγμής πενιχρά στοιχεία της ανθρώπινης θηρευτικής δραστηριότητας σε αυτά τα πουλιά. Όταν οι άνθρωποι έφθασαν αρχικά στον Μαυρίκιο, έφεραν μαζί τους άλλα ζώα που δεν υπήρχαν στο νησί πριν, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, αλλά και χοίρων, γάτων, αρουραίων, που λεηλάτησαν τις φωλιές των ντόντο, ενώ οι άνθρωποι κατέστρεψαν τα δάση, όπου ζούσαν τα πουλιά. Υπάρχει κάποια διαμάχη γύρω από την ημερομηνία εξαφάνισης των ντόντο. Υπάρχουν αναφορές ότι η εξαφάνισή του χρονολογείται συνήθως στην τελευταία επιβεβαιωμένη παρατήρηση ζωντανού ντόντο, που χρονολογείται στο 1662. Όμως κάποιοι ναυαγοί ναυτικοί, αλλά και πολλές άλλες πηγές, δείχνουν ως πιο πιθανή ημερομηνία το 1681.

από: mymodernmet, atticapark, el.wikipedia.org