Ο θρυλικός σαμουράι Χατόρι Χάνζο (Hattori Hanzō), επίσης γνωστός ως Χατόρι Μασανάρι και το ψευδώνυμο "Oni no Hanzo", δηλαδή "Χάνζο, ο Δαίμονας", πολέμησε άφοβα για να είναι σίγουρος ότι η φατρία του θα κυβερνούσε μια ενωμένη Ιαπωνία.
Αν το όνομα Χατόρι Χάνζο σας ακούγεται γνωστό, τότε είτε είστε ένας ενθουσιώδης των σαμουράι, είτε έχετε σειρά ταινιών δράσης με πολεμικές τέχνες σε σενάριο και σκηνοθεσία Κουέντιν Ταραντίνο, Kill Bill. Στις ταινίες, η πρωταγωνίστρια βρίσκει το θανάσιμο σπαθί της από έναν άνδρα με το ίδιο όνομα. Κάποτε, αυτός ο άνδρας ήταν ένας πετυχημένος κατασκευαστής σπαθιών, αλλά, την εποχή των γεγονότων της ταινίας, είχε αποχωρήσει και είχε γίνει σούσι σεφ στην Οκινάβα της Ιαπωνίας. Στην πρώτη ταινία, η Ούμα Θέρμαν παρακινεί τον Χάνζο να της φτιάξει το καλύτερο σπαθί στην ιστορία, το οποίο σκοπεύει να χρησιμοποιήσει για να σκοτώσει τον Bill.
Παρά το ότι τα γεγονότα του Kill Bill είναι φανταστικά, ο χαρακτήρας του κατασκευαστή σπαθιών, του Χάνζο, βασίζεται -μέχρι έναν βαθμό- στην πραγματικότητα.
Πράγματι, ο Χατόρι Χάνζο υπήρξε και έκανε απίστευτα πράγματα με τα σπαθιά, αν και δεν ήταν γνωστό αν είχε σφυρηλατήσει ο ίδιος οποιοδήποτε από τα σπαθιά του. Ήταν ένας θρυλικός σαμουράι του 16ου αιώνα.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για την πραγματική ζωή του Χάνζο, αλλά γνωρίζουμε ότι ήταν πολύ καλός χειριστής του κατάνα (katana), του χαρακτηριστικού ιαπωνικού σπαθιού που χρησιμοποιούσαν οι σαμουράι.
Ο πραγματικός Χατόρι Χάνζο
Αν και ο Χάνζο του Ταραντίνο ήταν μεγάλος σε ηλικία, ο πραγματικός Χάνζο ξεκίνησε την ετοιμασία του ως σαμουράι από την παιδική του ηλικία.
Γεννημένος γύρω στο 1542 στην ιαπωνική επαρχία Μικάουα (Mikawa), ο Χάνζο ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην ηλικία των οκτώ στο όρος Κούραμα (Kurama), βόρεια του Κιότο. Έδειξε τις ικανότητές του σε νεαρή ηλικία και έγινε σαμουράι της φατρίας Matsudaira (αργότερα της φατρίας Tokugawa) στα 18 του. Δύο χρόνια νωρίτερα, έκανε το ντεμπούτο του στο πεδίο της μάχης, οδηγώντας 60 νίντζα εναντίον του κάστρου Ούντο (Udo) μέσα στη νύχτα. Αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο όταν διέσωσε τις κόρες του ηγεμόνα του και δεν έπεσαν όμηροι στα χέρια των εχθρών του. Τα επόμενα χρόνια, συνέχισε να συμμετέχει σε ιστορικές μάχες, όπως η πολιορκία του κάστρου Kakegawa και υπηρετώντας με διάκριση κατά τη διάρκεια των μαχών του Anegawa το 1570 και της Mikatagahara το 1572.
Όμως ο Χάνζο έφτιαξε όνομα και εκτός μάχης, ανάμεσα στους τοπικούς πολέμαρχους. Όσο καλός ήταν σαν σαμουράι, άλλο τόσο επιδέξιος πολιτικός ήταν, καθώς το μυαλό του ήταν τόσο κοφτερό όσο και οι λεπίδες του. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Imagawa, ο Χάνζο βοήθησε τον αρχηγός της φατρίας, τον σογκούν Τοκουγκάβα Ιεγιάσου (Tokugawa Ieyasu), να αναδειχθεί στην εξουσία υπονομεύοντας τις αντίπαλες οικογένειες. Τους παρακολουθούσε και άρχισε να καταλαβαίνει πώς λειτουργούσαν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Μάλιστα, βρήκε τον ασφαλέστερο και ευκολότερο τρόπο για τη σώσει τους γιους και τη σύζυγο του Ιεγιάσου από μια κατάσταση ομηρίας.
Στη μάχη, και μάλιστα καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Χάνζο ήταν αδίστακτος, τόσο στις τακτικές της μάχης, όσο και στην πίστη του στον ηγέτη του. Η ανδρεία του στη μάχη του απέφερε το ψευδώνυμο "Χάνζο, ο Δαίμονας", καθώς παρακολουθούσε όσους σκόπευε να σκοτώσει, όπως όταν ένας δαίμονας στοιχειώνει τα θύματά του.
Όμως, σε περιόδους ανάγκης, πάντα βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη σε δύσκολο έδαφος, ειδικά τον μελλοντικό σογκούν Ιεγιάσου και την οικογένειά του.
Κατά τη διάρκεια των γεμάτων ταραχές χρόνων που σημάδεψαν την άνοδο του Ιεγιάσου στην εξουσία, ο Χάνζο δεν υπηρετούσε απλά στο σύνταγμά του, αλλά ήταν ένα είδος επικεφαλής ή υποδιοικητή. Στρατολογούσε άνδρες από άλλες, καταπιεσμένες φατρίες και όσους ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν στην προστασία του αρχηγού των σαμουράι. Παρά τη δαιμονική φύση του, φαίνεται ότι το αδύναμο σημείο του Χάνζο ήταν ο κύριος του.
Πράγματι, όταν ο μεγαλύτερος γιος του Ιεγιάσου, Νομπουγιάσου (Nobuyasu), κατηγορήθηκε για προδοσία κατά του πατέρα του και διατάχθηκε να πράξει σεπούκου (χαρακίρι), ανατέθηκε στον Χάνζο να τον αποκεφαλίσει αν η αυτοκτονία ήταν ανεπιτυχής. Όμως, ο Χάνζο αρνήθηκε επειδή ήταν πολύ πιστός στην οικογένεια. Κανονικά, η άρνησή του έπρεπε να τιμωρηθεί, ίσως και με θάνατο. Όμως, ο Ιεγιάσου εκτίμησε την αφοσίωσή του και είπε, "Ακόμα και ένας δαίμονας μπορεί να δακρύσει".
Η κληρονομιά του Χάνζο
Η πύλη Hanzōmon του παλατιού στο Τόκιο
Ο Χάνζο πέθανε σε ηλικία 55 ετών. Κάποιοι λένε ότι κατέρρευσε ξαφνικά ενώ κυνηγούσε. Όμως, υπάρχει μια πολύ πιο συναρπαστική ιστορία του θανάτου του, που μάλλον είναι μύθος.
Όπως αναφέρει η ιστορία, ο Ιεγιάσου έστειλε τον Χάνζο να διευθετήσει ένα πρόβλημα με τον μεγαλύτερο αντίπαλό του, τον νίντζα πειρατή Fūma Kotarō. Για χρόνια, ο Χάνζο και οι άνδρες του παρακολούθησαν τον Kotarō από τη θάλασσα, μέχρι που τελικά βρήκαν ένα από τα πλοία του σε ένα όρμο και ελπίζοντας να το πιάσουν. Ήταν όμως μια παγίδα. Σύμφωνα με το μύθο, ο Kotarō είχε χύσει πετρέλαιο στο λιμάνι που βρισκόταν τα πλοία του Χάνζο και το έβαλε φωτιά. Ο Χάνζο πέθανε στη φωτιά.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε σχετική απομόνωση, ζώντας ως μοναχός με το όνομα Σάινεν (Sainen). Στην λαϊκή παράδοση της Ιαπωνίας, κατά τις ιστορίες με τα κατορθώματά του, του αποδίδουν συχνά διάφορες υπερφυσικές ικανότητες, όπως το να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται κάπου αλλού, ψυχοκίνηση, και τη πρόγνωση. Παρά τις φήμες αυτές, -πιθανότατα- ήταν απλά ένας ταλαντούχος μαχητής, ικανός για εντυπωσιακά επιτεύγματα, ειδικευμένος σε στρατιωτικές τακτικές και καθοδηγούμενος από άγρια πίστη.
Ο Χάνζο σήμερα
Σήμερα, ο μύθος του Χατόρι Χάνζο ζει ακόμα. Όχι μόνο έχει αποθανατιστεί στην ποπ κουλτούρα -τον έχει υποδυθεί επανειλημμένα ο ηθοποιός Σόνι Τσίμπα (Sonny Chiba) στην ιαπωνική τηλεοπτική σειρά Shadow Warriors, αλλά και στις ταινίες Kill Bill του Ταραντίνο-, αλλά το όνομά του έχει δοθεί και σε δρόμους του Τόκιο. Από την πύλη του Χάνζο (Hanzōmon) στο αυτοκρατορικό παλάτι του Τόκιο, μέχρι τη γραμμή του μετρό Hanzōmon, η οποία εκτείνεται από το σταθμό Hanzōmon, η παρουσία του Χάνζο εξακολουθεί να είναι παντού μέχρι σήμερα. Μάλιστα, υπάρχει και μια σειρά από ψαλίδια για τα μαλλιά με το όνομά του.
Στο νεκροταφείο του ναού Sainen-ji στην γειτονία Yotsuya του Τόκιο, μπορεί κανείς να δει τα λείψανα του, μαζί με το αγαπημένο του δόρυ και το κράνος του.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου