Η θεωρεία της Κοίλης Γης

Γίγαντες, Γερμανοί και ένας παράδεισος βρίσκονται μέσα στην Κοίλη Γη

Από αμνημονεύτων χρόνων, οι άνθρωποι πίστευαν ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Για πολλούς πολιτισμούς, όπως οι αρχαίοι Έλληνες, είναι ένα σκοτεινό μέρος, γεμάτο με τις ψυχές των νεκρών. Οι περισσότερες από αυτές τις πρώιμες πεποιθήσεις είχαν μεταφορική ή μυθολογική προέλευση.



Η σύγχρονη επιστήμη υποστηρίζει ότι η Γη είναι μια αδιάσπαστη σειρά στρωμάτων, φλοιού και υγρού μάγματος που περιβάλλει έναν πυκνό, θερμό πυρήνα, που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν το πιστεύουν αυτό. Τον 17ο αιώνα, μερικά από τα κορυφαία επιστημονικά μυαλά της εποχής ανέφεραν μια νέα θεωρία, ότι ο πλανήτης είναι πραγματικά κοίλος. Η ιδέα τους αποδείχθηκε εξαιρετικά ανθεκτική στο χρόνο.

Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν μερικοί -λίγοι- που πιστεύουν στην Κοίλη Γη και οι οποίοι παλεύουν να επικυρώσουν τις ιδέες τους μέσω βιβλίων, ιστότοπων, συναντήσεων και ορισμένων εξαιρετικά φιλόδοξων ταξιδιωτικών σχεδίων.

"Η αντίληψή μου για την Κοίλη Γη, με βάση την έρευνά μου, είναι ότι ο φλοιός της Γης έχει πάχος περίπου 800 μίλια, από το εξωτερικό προς την εσωτερική επιφάνεια", λέει ο Rodney Cluff, συγγραφέας του World Top Secret: Our Earth IS Hollow. "Ο μισός πλανήτης καταλαμβάνεται από το βάρος της επιφάνειας και στη συνέχεια υπάρχει άδειος χώρος και, στη συνέχεια, κάτι άλλο. Στο κέντρο αυτού του κοίλου αιωρείται ένας εσωτερικός ήλιος, που χωρίζεται από τις πλευρές της ημέρας και της νύχτας. Το άλλο μέρος της θεωρίας της Κοίλης Γης είναι ότι κοντά στον Βόρειο και τον Νότιο πόλο υπάρχουν ανοίγματα που οδηγούν στο εσωτερικό".

Η θεωρία της Κοίλης Γης μοιάζει με επιστημονική φαντασία -και συχνά ως τέτοια παρουσιάζεται. Όμως, σ' αυτήν έχουν συνεισφέρει ορισμένοι από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της ιστορίας.

Η επιστημονική βάση για την Κοίλη Γη
Πιθανώς, το πρώτο άτομο που έκανε επιστημονικές εικασίες για μια κοίλη γη ήταν ο Έντμουντ Χάλλεϋ, του γνωστή κομήτη. Η θεωρία του, που προτάθηκε το 1692 ως τρόπος εξήγησης ανώμαλων μετρήσεων στην πυξίδα, είναι ότι ο πλανήτης είναι μια σειρά από ένθετα, σφαιρικά κελύφη, που περιστρέφονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις, γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα. Κατά την εκτίμησή του, με βάση τις αναγνώσεις του μαγνητικού πεδίου και ό, τι γνώριζε για τη βαρυτική έλξη του ήλιου και του φεγγαριού στη Γη, αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να εξηγήσει τυχόν ανακρίβειες στις αναγνώσεις του για τα μαγνητικά πεδία του πλανήτη. Θεώρησε επίσης ότι ο χώρος μεταξύ κάθε κελύφους μπορεί να είχε φωτεινές ατμόσφαιρες ικανές να υποστηρίξουν τη ζωή.

Εικόνα από τη Θεωρία των Ομόκεντρων Σφαιρών του Americus Symmes

Τους επόμενους αιώνες, η παράξενη ιδέα του Χάλλεϋ επεκτάθηκε και τέθηκε η άποψη ότι ολόκληρο το εσωτερικό της Γης είναι μόνο ένα, απίθανα μεγάλο σπήλαιο. Αυτή η νέα άποψη για την Κοίλη Γη συνοδεύεται από τη θεωρία ενός μικρού ήλιου που αιωρείται στο κέντρο, δημιουργώντας ένα καταπράσινο, βιώσιμο περιβάλλον στην άλλη πλευρά της επιφάνειας της Γης. Σύμφωνα με μια σειρά από ιστοσελίδες για την Κοίλη Γη, αυτό το όραμα αναπτύχθηκε μεταξύ διάσημων μαθηματικών και επιστημόνων όπως ο Λέοναρντ Όιλερ τον 18ο αιώνα και ο σερ John Leslie τον 19ο αιώνα, αν και οι πηγές για αυτές τις διαπιστώσεις φαίνεται να είναι κάπως αόριστες.

Ανεξάρτητα από το πώς προήλθε, το μοντέλο της Κοίλης Γης κατάφερε να αναπτυχθεί και να επιβιώσει. Το 1818, ο John Cleves Symmes, Jr. δημοσίευσε το "Circular No. 1", με το οποίο ανακοίνωνε ότι η Γη είναι κοίλη. Ο Symmes, βετεράνος πολέμου και αποτυχημένος έμπορος, έγινε σύντομα, ίσως, ο πιο διάσημος και επιτυχημένος υποστηρικτής της θεωρίας της Κοίλης Γης. Το αρχικό του όραμα για το εσωτερικό της Γης ήταν σαν μια απλοποιημένη έκδοση του πολυεπίπεδου μοντέλου του Χάλλεϋ, με την εξαίρεση ότι η έκδοσή του περιλάμβανε τεράστιες τρύπες στους δύο πόλους της Γης που επέτρεπαν την πρόσβαση στον κρυφό κόσμο μέσα της. Αυτές οι τρύπες, η μοναδική προσθήκη του στη θεωρία της Κοίλης Γης, έγιναν γνωστές ως "Τρύπες του Symmes".

Το Circular No. 1 του Symmes

Στην πρώτη του ανακύρηξη, ο Symmes πρότεινε να πραγματοποιηθεί μια αποστολή στον Βόρειο Πόλο, όπου ήταν σίγουρος ότι θα μπορούσαν να εντοπίσουν ένα από αυτά τα ανοίγματα και να αποκτήσουν πρόσβαση στην εσωτερική Γη. Πίστευε επίσης ότι το εσωτερικό της Γης υποστήριζε τη ζωή, λέγοντας ότι το εσωτερικό της Γης "ήταν εφοδιασμένο με πεντακάθαρα λαχανικά και ζώα, αν όχι και ανθρώπους". Ο Symmes πίστευε ότι η θεωρία του δεν ήταν επιστημονική φαντασία, αλλά επιστημονικό γεγονός, και ότι εφαρμόζεται σε όλα τα πλανητικά σώματα. Κατ' αυτόν, ολόκληρο το σύμπαν ήταν κοίλο.

Όμως, αν και ο κόσμος και η επιστημονική κοινότητα υποδέχτηκαν τις θεωρίες του Symmes με χλευασμό, ο ίδιος δε σταμάτησε. Ο Symmes συνέχισε να κάνει εκστρατεία, να δίνει διαλέξεις και να δημοσιεύει γράμματα για την Κοίλη Γη και συνέχισε να ψάχνει για μια αποστολή στον Βόρειο Πόλο που θα αποδείκνυε τη θεωρία του. Τελικά, κατάφερε να πείσει αρκετούς για την πιθανότητα της Κοίλης Γης και το 1822, αυτός και οι υποστηρικτές του, κατάφεραν να πείσουν το Κογκρέσο να ψηφίσει τη χρηματοδότηση της αποστολής του. Η χορήγηση καταρρίφθηκε, αλλά η πίστη του Symmes στην Κοίλη Γη δεν πέθανε ποτέ. Συνέχισε την εκστρατεία για τη θεωρία του μέχρι το θάνατό του το 1849.

Γίγαντες, Γερμανοί και ένας Παράδεισος περιμένουν μέσα στην Κοίλη Γη

Ακόμα και μετά από τον θάνατο του Symmes, η ιδέα του συνέχισε να ευδοκιμεί ανάμεσα στους πιστούς. Μαθητές και θαυμαστές του έργου του, ανάμεσά τους και ο γιος του, συνέχισαν να δημοσιεύουν υλικό που εξηγούσε την όλο και πιο περίεργη θεωρία.

Ένα παράξενο παρακλάδι της παραδοσιακής θεωρίας της Κοίλης Γης, που παρουσιάστηκε από τον φυσικό θεραπευτή και τον ηγέτη της λατρείας, Σάιρους Τιντ (Cyrus Teed), ανέστρεψε ακόμη και την ιδέα, επινοώντας μια "κυτταρική κοσμολογία" που έβαλε ολόκληρο το σύμπαν μέσα σε ένα κέλυφος. Σύμφωνα με τον Τιντ, στην πραγματικά ζούμε στο εσωτερικό της Κοίλης Γης, κοιτώντας το σύμπαν, το οποίο είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργήθηκε από έναν παράξενο ηλιακό μηχανισμό. Τα αστέρια είνια απλές αντανακλάσεις του φωτός του μηχανισμού. Η θεωρία του Τιντ κατάφερε να κερδίσει αρκετούς και αναπτύχθηκε μια μικρή κουλοτύρα γύρω του, την "Koreshan Unity", όταν ο Τιντ άλλαξε το όνομα του σε "Koresh". Το 1894, οι οπαδοί του ίδρυσαν μια αποικία στην Φλόριντα, αλλά οι περισσότερες κοινότητες διαλύθηκαν μετά το θάνατό του το 1908.

Τόσο ο Τιντ όσο και ο Symmes εξακολουθούν να έχουν μνημεία αφιερωμένα στο έργο και τις πεποιθήσεις τους. Σήμερα, το μέρος όπου δημιουργήθηκε η κοινότητα των οπαδών του Τιντ προστατεύεται ως ο ιστορικό μέρος, ενώ το μνημείο της Κοίλης Γης στο Οχάιο είναι αφιερωμένο στο έργο του Symmes.

Από την Επιστήμη στην Επιστημονική Φαντασία
Το 1864 ο Ιούλιος Βερν δημοσίευσε το "Ταξίδι στο Κέντρο της Γης", το οποίο πρότεινε έναν παράξενο κόσμο μέσα στον δικό μας. Αν και το μυθιστόρημα του Βερν δεν ήταν το πρώτο έργο μυθοπλασίας που πρότεινε κάτι τέτοιο, έγινε γρήγορα ορόσημο για τέτοιες ιστορίες φαντασίας, δίνοντας τροφή σε ένα ολόκληρο υπο-είδος επιστημονικής φαντασίας. Πολλές από αυτές τις ιστορίες χρησιμοποίησαν τις θεωρίες του Χάλλεϋ και του Symmes ως σημεία αναφοράς για ιστορίες περίεργων προϊστορικών ζουγκλών και πολύ προηγμένων, χαμένων φυλών ανθρώπων. Το μυθιστόρημα του 1892, "The Goddess of Atvatabar", ή "η ιστορία της ανακάλυψης του εσωτερικού κόσμου", χρησιμοποίησε το μοντέλο του Symmes ως βάση για μια ιστορία ενός πλούσιου εσωτερικού κόσμου που κατοικείται από μια φυλή πνευματικά φωτισμένων όντων.

Ο χάρτης της Atvatabar

Η σύγχρονη πίστη στη θεωρία της Κοίλης Γης ίσως είναι λίγο δύσκολο να εντοπιστεί, περιλαμβάνοντας διαφορετικά θέματα, όπως το Σέλας, αλλά και το ότι ο Χίτλερ διέφυγε ("Οι Γερμανοί κατάφεραν να μπουν στην Κοίλη Γη και έκαναν συμφωνία με τους ανθρώπους εκεί"). Οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της θεωρίας φαίνεται ότι είναι μοναδικοί στοχαστές, οι οποίοι συχνά έχουν τη δική τους ιδέα για την υπόθεση, ή κρατούν ό, τι θεωρούν αληθινό. Παρά τις παραλλαγές, μερικά θέματα φαίνεται ότι είναι κοινά μεταξύ των πιστών της Κοίλης Γης.

Μεταξύ των περισσότερων πιστών, το εσωτερικό της Κοίλης Γης είναι ένας πλούσιος, τροπικός παράδεισος στον οποίο πιθανότατα ζει μια προηγμένη φυλή ανθρώπων/ εξωγήινων/ γιγάντων. Στα περισσότερα σενάρια, οι κάτοικοι είναι απόγονοι αρχαίων φυλών, όπως οι Λεμούριοι ή οι Χαμένες Δέκα Φυλές του Ισραήλ, οι οποίες πήγαν εκεί μέσω του ανοίγματος στον Βόρειο Πόλο υπό τις οδηγίες του Θεού. Χαρακτηρίζονται γενικά ως ειρηνικοί και πολύ πιο μπροστά από εμάς.

Θα μπορούσε το Βόρειο Σέλας να προέρχεται από την Κοίλη Γη;

Το τέλειο κλίμα που πιστεύεται ότι υπάρχει στην Κοίλη Γη λέγεται ότι παράγει ζώα και ανθρώπους που είναι μεγαλύτερα και πολύ πιο υγιεί από εμάς στην επιφάνεια. Αυτός ο εσωτερικός κόσμος, μερικές φορές αποκαλείται ή συνδέεται με την Agartha, μια θρυλική πόλη στον πυρήνα της Γης που συχνά συνδέεται με τον ανατολικό μυστικισμό.

Ο φόβος ενός κοίλου πλανήτη
Αν πιστέψουμε ότι η Γη είναι όντως κοίλη, και φιλοξενεί κάθε είδους πανίδας και χλωρίδας, γιατί δεν επικοινωνήσαμε ποτέ μαζί τους ή γιατί δεν πήγαμε ποτέ εκεί;

Σύμφωνα με τον Rodney Cluff, το έχουμε κάνει, αλλά μια διεθνής τραπεζική συνωμοσία έχει εργαστεί για να καλύψει την ύπαρξη της Κοίλης Γης και έκρυψε στοιχεία για τις "Symmes Holes", τα περάσματα στην Κοίλη Γη. Αυτή η συνωμοσιολογία τείνει να γίνει σήμα κατατεθέν μεταξύ των πιστών της Κοίλης Γης, γιατί, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει άλλη δύναμη που θα μπορούσε να μας εμποδίσει να ασχοληθούμε με τα θαύματα της εσωτερικής Γης, δεδομένου του σημερινού επιπέδου τεχνολογίας και της εξερευνητικής ελευθερίας μας.

Ένα από τα πιο δημοφιλή αποδεικτικά στοιχεία για την Κοίλη Γη είναι ένα υποτιθέμενο μυστικό ημερολόγιο του ναύαρχου Richard Byrd, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο πρώτος που πέταξε πάνω από τον Βόρειο και τον Νότιο πόλο. Σύμφωνα με τους πιστούς, το μυστικό ημερολόγιο του Byrd από το 1947 περιελάμβανε μια αναφορά για πτήση σε μια από τις τρύπες του Symmes και επαφή με την φυλή που ζει μέσα στη Γη.

Φυσικά, και αυτό υποτίθεται ότι έχει καλυφθεί.

Αν οι θεωρίες του Cluff είναι σωστές, η Κοίλη Γη θα μπορούσε να μοιάζει κάπως έτσι

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές της δεκαετίας του '10, ο Cluff ήταν μέρος μιας μακροχρόνιας αποστολής γνωστής πιο πρόσφατα ως "Αποστολή Εσωτερικής Γης Βόρειου Πόλου" (North Pole Inner Earth Expedition). Όμως, μετά από μια σειρά αποτυχιών, συμπεριλαμβανομένων υποστηρικτών και μελών της ομάδας που έπεσαν θύματα καταστροφών (από καρκίνο και θανατηφόρα αεροπορικά δυστυχήματα), η αποστολή παύτηκε. Αν η αποστολή ήταν επιτυχής, η ομάδα θα ναύλωνε ένα από τα μεγαλύτερα παγοθραυστικά του κόσμου για να πάει στον Βόρειο Πόλο, όπου θα προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους της Κοίλης Γης μέσω της τρύπας που πίστευαν ότι θα βρουν. Ο Cluff πιστεύει ότι οι διάφορες αποτυχίες είναι έργο της διεθνούς τραπεζικής συνωμοσίας, αλλά ελπίζει ότι κάποια μέρα θα μπορέσουν να βρουν χρηματοδότηση και έναν νέο ηγέτη για να συνεχίσουν το έργο.

Ακόμα όμως και αν δεν τα καταφέρουν, η θεωρία της Κοίλης Γης πιθανότατα θα συνεχιστεί.

από: atlas obscura