Ο Δρ. Rufus B. Weaver δίπλα στο νευρικό σύστημα της Harriet Cole
Κανείς δεν ξέρει γιατί η Harriet Cole δώρισε το σώμα της στην επιστήμη, αλλά η συνεισφορά της ζει μέχρι και σήμερα.
Μπορεί να ήταν καθαρίστρια νοσοκομείου, αλλά η Harriet Cole κατέληξε να έχει ίσως τη μεγαλύτερη συμβολή στην ιατρική επιστήμη από οποιονδήποτε από τους γιατρούς με τους οποίους συνεργάστηκε. Σήμερα, λίγοι μπορεί να αναγνωρίσουν το όνομά της, αλλά χωρίς αυτή, δεν θα κατανοούσαμε το ανθρώπινο νευρικό σύστημα.
Η Harriet Cole και ο Rufus Weaver
Λίγα είναι γνωστά για τη σύντομη ζωή της Cole, αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι εργάστηκε ως καθαρίστρια στο Ομοιοπαθητικό Κολέγιο Ιατρικής Hahnemann της Φιλαδέλφειας (σήμερα, μέρος του Πανεπιστημίου Ντρέξελ) στη δεκαετία του 1880. Δουλειά της ήταν να καθαρίζει τα εργαστήρια και τις αίθουσες του κολεγίου, ένα από τα οποία ανήκε στον καθηγητή ανατομίας Δρ. Rufus B. Weaver.
Ο Weaver ήταν από το Γκέτισμπεργκ της Πενσυλβάνια και είχε είχε αρχίσει να ασχολείται με την ανατομία στο τέλος του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. Πολλές από τις χιλιάδες των στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη μάχη του Γκέτισμπεργκ θάφτηκαν βιαστικά, σε ρηχούς τάφοι, εκεί όπου είχαν πέσει. Ο πατέρας του Weaver, ο Samuel, προσελήφθη για να βοηθήσει στο να ταυτοποιηθούν οι νεκροί στρατιώτες της Συνομοσπονδίας, ώστε να μπορέσουν να τους επαναπατρίσουν στο Νότο. Όταν όμως εκείνος σκοτώθηκε ξαφνικά σε ένα ατύχημα του σιδηροδρόμου, ανέλαβε την δουλεία ο ίδιος ο Rufus.
Ο Δρ. Rufus B. Weaver
Το 1879, ο Weaver πήγε για πρώτη φορά στο Hahnemann, όπου ανέλαβε του λέκτορα ανατομίας, κάτι που απαιτούσε ανατομή πτωμάτων μαζί με τους μαθητές του. Είναι άγνωστο κατά πόσο είχε σχέσεις με την Cole όσο ήταν εκπαιδευτής.
Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι, είτε ο Weaver είτε οι διαλέξεις του είχαν κάποιο σοβαρό αντίκτυπο στην Cole και αυτό γιατί, πριν από τον πρόωρο θάνατό της, το 1888, από φυματίωση σε ηλικία 35 ετών, δώρισε το σώμα της στον καθηγητή, ώστε να το χρησιμοποιήσει για την επιστήμη.
Ζωή μετά θάνατον
Κανείς δεν είναι απόλυτα σίγουρος γιατί Η Cole πήρε αυτήν την απόφαση. Εκείνη την εποχή, η ανατομία ήταν ένα σχετικά νέο πεδίο μελέτης. Πριν από τον 19ο αιώνα, τα πτώματα που είχαν χρησιμοποιηθεί στην ανατομία ανήκαν συνήθως σε εγκληματίες που είχαν εκτελεστεί -ή έβρισκαν σώματα με ανήθικους τρόπους.
Το 1888, ο Weaver πήρε το σώμα της Cole και ξεκίνησε να εργάζεται πάνω σε κάτι που θα ήταν πρωτοποριακό: την αφαίρεση και το μοντάρισμα ολόκληρου του νευρικού συστήματος.
Η επίπονη διαδικασία διήρκεσε περίπου πέντε με έξι μήνες. Αφού έκοψε τη σάρκα για να αποκαλύψει τα νεύρα, ο Weaver τύλιξε κάθε μεμονωμένο νεύρο σε γάζα, την οποία έβαλε σε ειδική βαφή και έπειτα μόνταρε ολόκληρο το νευρικό σύστημα.
Το νευρικό σύστημα της Harriet Cole
Αρχικά, το νευρικό σύστημα της Cole προοριζόταν μόνο να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την διδασκαλία των μαθητών. Όμως σύντομα, το έργο του Weaver έγινε διάσημο σε όλο τον κόσμο. Το 1893, ο Weaver υπέβαλλε την "Harriet" στη Διεθνή Έκθεση του Σικάγο, όπου του απονεμήθηκε το Premium Scientific Award.
Από το 1888, Το έργο του Weaver έχει αναπαραχθεί μόνο τρεις φορές και το αξιοσημείωτο επίτευγμά του συνεχίζει να αναφέρεται σε ιατρικά περιοδικά. Το νευρικό σύστημα της Harriet Cole ταξίδεψε για πολλά χρόνια σε διαφορετικά εργαστήρια και αίθουσες διδασκαλίας σε ολόκληρη την χώρα, προτού επιστρέψει τελικά στο Ντρέξλερ στη δεκαετία του 1960. Παρόλο που σήμερα δεν χρησιμοποιείται πλέον, βρίσκεται στην είσοδο του Κολεγίου Ιατρικής.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου