O Βρετανός αξιωματικός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου John "Mad Jack" Churchill
Οι εκκεντρικοί άνθρωποι δημιουργούν απίστευτες ιστορίες.
Η εκκεντρικότητα είναι ένας χαλαρά καθορισμένος όρος. Σίγουρα, περιγράφει μια περίεργη συμπεριφορά, αλλά ποιος μπορεί να πει με σιγουριά τι είναι φυσιολογικό και τι όχι; Όλοι μας έχουμε τις ιδιορρυθμίες μας και μια παραξενιά που μας κάνει να ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Ο John "Mad Jack" Mytton
Το αστείο τελείωσε όταν η αρκούδα έκοψε ένα κομμάτι από το πόδι του Mytton
Ο John Mytton, σε νεαρή ηλικία, κληρονόμησε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και ένα τεράστιο κτήμα κάτι που του επέτρεψε να επιδοθεί σε όλες τις εκκεντρικές του τάσεις.
Για αρχή, ήταν μεγάλος μέθυσος και απολάμβανε έξι με οκτώ μπουκάλια πόρτο κάθε μέρα. Έπινε τόσο πολύ που, μετά το θάνατό του, ένας από τους φίλους του ισχυρίστηκε ότι είχε περάσει τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του μεθυσμένος.
Για αρχή, ήταν μεγάλος μέθυσος και απολάμβανε έξι με οκτώ μπουκάλια πόρτο κάθε μέρα. Έπινε τόσο πολύ που, μετά το θάνατό του, ένας από τους φίλους του ισχυρίστηκε ότι είχε περάσει τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του μεθυσμένος.
Ο "Mad Jack" ήταν απόγονος αριστοκρατών που είχαν ασχοληθεί με την πολιτική. Θέλοντας να ακολουθήσει την οικογενειακή παράδοση, εξασφάλισε θέση ως βουλευτής των Tory προσφέροντας στους ψηφοφόρους 10 λίρες. Μόλις εξελέγη, παρακολούθησε μια συνάντηση στη Βουλή των Κοινοτήτων και μετά από 30 λεπτά, βαρέθηκε, έφυγε και δεν επέστρεψε ποτέ ξανά.
Αυτό συνέβη αφού ξόδεψε 10.000 λίρες (πάνω από 1.000.000 δολάρια σήμερα) για να εκλεγεί.
Αυτό συνέβη αφού ξόδεψε 10.000 λίρες (πάνω από 1.000.000 δολάρια σήμερα) για να εκλεγεί.
Μια περίεργη ιστορία λέει ότι ο Mad Jack, ένα βράδυ, έκαψε τη πιζάμα του γιατί ήθελε να θεραπεύσει τους λόξιγκές του.
Τέλος, λέγεται ότι σε ένα δείπνο που διοργάνωσε ο ίδιος εμφανίστηκε ντυμένος με πλήρη στολή κυνηγιού και καβάλα σε μια αρκούδα, την Nell. Στην πραγματικότητα, ο Mytton ήταν ένας ένθερμος κυνηγός, αν και προτιμούσε να κυνηγάει εντελώς γυμνός, ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Τέλος, λέγεται ότι σε ένα δείπνο που διοργάνωσε ο ίδιος εμφανίστηκε ντυμένος με πλήρη στολή κυνηγιού και καβάλα σε μια αρκούδα, την Nell. Στην πραγματικότητα, ο Mytton ήταν ένας ένθερμος κυνηγός, αν και προτιμούσε να κυνηγάει εντελώς γυμνός, ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
H Caroline Prodgers
Σήμερα, το όνομα Prodgers μπορεί να μην σημαίνει τίποτα, αλλά στο Λονδίνο του 19ου αιώνα ήταν ο τρόμος των αμαξάδων. Οι κραυγές της "μητέρας Prodgers" έκαναν τους οδηγούς άμαξας να εξαφανίζονται τάχυστα, γιατί η Giacometti Prodgers ήταν μια βικτοριανή αριστοκράτισσα που πραγματικά τους μισούσε. Όπως συμβαίνει και με πολλούς εκκεντρικούς, οι παραξενιές της την έκαναν λιγότερο συμπαθητική.
Κανείς δεν ξέρει τι της προκάλεσε αυτήν την απέχθεια για τους αμαξάδες, αλλά η ίδια χαιρόταν όταν τους πήγαινε σε δίκη. Αυτό το έκανε αφού είχε απομνημονεύσει διεξοδικά τον χάρτη ναύλων του Λονδίνου και γνωρίζοντας πάντα με ακρίβεια πόσα έπρεπε να πληρώσει, μέχρι και την τελευταία δεκάρα.
Συχνά, η Prodgers σταματούσε τις άμαξες λίγο πριν μπορέσουν να την χρεώσουν με ολόκληρο τον ναύλο, και αν κάποιος από αυτούς τολμούσε να κινηθεί έστω και λίγο παρά πάνω, τον πήγαινε στο δικαστήριο. Για 20 χρόνια συνέχισε αυτήν την τρέλα, στοχοποιώντας περισσότερους από 50 αμαξάδες.
Συχνά, η Prodgers σταματούσε τις άμαξες λίγο πριν μπορέσουν να την χρεώσουν με ολόκληρο τον ναύλο, και αν κάποιος από αυτούς τολμούσε να κινηθεί έστω και λίγο παρά πάνω, τον πήγαινε στο δικαστήριο. Για 20 χρόνια συνέχισε αυτήν την τρέλα, στοχοποιώντας περισσότερους από 50 αμαξάδες.
Όπως είναι φυσικό, αυτή της η συμπεριφορά έκανε τους Prodgers περιβόητους στο βικτοριανό Λονδίνο. Οι αμαξάδες προειδοποιούσαν ο ένας τον άλλον φωνάζοντας "Mother Prodgers" όταν την έβλεπαν να έρχεται, ενώ την σατίρισαν οι εφημερίδες και έγινε καρικατούρες.
Ακόμη και οι δικαστές ήταν ενοχλημένοι με την Prodgers και της πρότειναν να αγοράσει δική της άμαξα, μιας και το άντεχε οικονομικά. Στις 5 Νοεμβρίου, τη Νύχτα της Φωτιάς, οι αμαξάδες έκαψαν ένα ομοίωμά της. Ακόμη και η νεκρολογία της ανέφερε την οριακά ψυχωτική συμπεριφορά της, "η κα Giacometti Prodgers, ο τρόμος των αμαξάδων του Λονδίνου, είναι νεκρή".
Ακόμη και οι δικαστές ήταν ενοχλημένοι με την Prodgers και της πρότειναν να αγοράσει δική της άμαξα, μιας και το άντεχε οικονομικά. Στις 5 Νοεμβρίου, τη Νύχτα της Φωτιάς, οι αμαξάδες έκαψαν ένα ομοίωμά της. Ακόμη και η νεκρολογία της ανέφερε την οριακά ψυχωτική συμπεριφορά της, "η κα Giacometti Prodgers, ο τρόμος των αμαξάδων του Λονδίνου, είναι νεκρή".
Ο Stanley Weyman
Όταν ο Άγγλος συγγραφέας ιστορικού ρομαντισμού Stanley Weyman είπε, "Η ζωή ενός ανθρώπου είναι βαρετή. Έζησα πολλές ζωές. Δεν βαριέμαι ποτέ", το εννοούσε πραγματικά.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, είχε πολλές ταυτότητες και καριέρες. Υπό διαφορετικές συνθήκες, ο Weyman μπορεί να θεωρηθεί απατεώνας ή κομπιναδόρος, αλλά δεν το έκανε ποτέ για τα χρήματα και πάντα αναζητούσε την περιπέτεια.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, είχε πολλές ταυτότητες και καριέρες. Υπό διαφορετικές συνθήκες, ο Weyman μπορεί να θεωρηθεί απατεώνας ή κομπιναδόρος, αλλά δεν το έκανε ποτέ για τα χρήματα και πάντα αναζητούσε την περιπέτεια.
Η καριέρα του Weyman ως απατεώνας ξεκίνησε το 1910 στη Νέα Υόρκη. Στα 20 του, προσποιήθηκε ότι ήταν πρόξενος των ΗΠΑ στο Μαρόκο και συνελήφθη για απάτη.
Τα "διαπιστευτήριά του" περιελάμβαναν ότι ήταν ξένος γιατρός, υπολοχαγός του Στρατού και ανθυποπλοίαρχος του Ναυτικού, πρόξενος για τη Ρουμανία, προσωπικός γιατρός της χήρας του Ρούντολφ Βαλεντίνο, δημοσιογράφος για τα Ηνωμένα Έθνη, ακόμη και υφυπουργός.
Το κορυφαίο επίτευγμά του όμως ήρθε το 1921 όταν ανέλαβε ως αξιωματικός σύνδεσμος του υπουργείου Εξωτερικών στην πριγκίπισσα Φατιμά του Αφγανιστάν. Η πριγκίπισσα ήθελε επίσημη υποδοχή από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά το πραγματικό υπουργείο Εξωτερικών, ως επί το πλείστον, αδιαφόρησε.
Τα "διαπιστευτήριά του" περιελάμβαναν ότι ήταν ξένος γιατρός, υπολοχαγός του Στρατού και ανθυποπλοίαρχος του Ναυτικού, πρόξενος για τη Ρουμανία, προσωπικός γιατρός της χήρας του Ρούντολφ Βαλεντίνο, δημοσιογράφος για τα Ηνωμένα Έθνη, ακόμη και υφυπουργός.
Το κορυφαίο επίτευγμά του όμως ήρθε το 1921 όταν ανέλαβε ως αξιωματικός σύνδεσμος του υπουργείου Εξωτερικών στην πριγκίπισσα Φατιμά του Αφγανιστάν. Η πριγκίπισσα ήθελε επίσημη υποδοχή από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά το πραγματικό υπουργείο Εξωτερικών, ως επί το πλείστον, αδιαφόρησε.
Η πριγκίπισσα Φατίμα κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Ουάσιγκτον. Ο Weyman στα αριστερά της
Ο Weyman ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους τους και ζήτησε 10.000 δολάρια -τα οποία έλαβε- για να "κινήσει τα γρανάζια". Ενώ οι περισσότεροι απατεώνες θα έφευγαν, ο Weyman χρησιμοποίησε αυτά τα χρήματα για να μεταχειριστεί την πριγκίπισσα και το περιβάλλον της σαν βασιλιάδες, εξασφαλίζοντας μεταφορές πρώτης θέσης και καταλύματα στην Ουάσιγκτον.
Ο Weyman ανέφερε τα σωστά ονόματα στο Υπουργείο Εξωτερικών και κατάφερε να οργανώσει μια συνάντηση μεταξύ της πριγκίπισσας και του υφυπουργού.
Μάλιστα, κατάφερε ακόμη και τον Πρόεδρο Ουόρεν Χάρντινγκ να δεχτεί την πριγκίπισσα. Στο τέλος, ο Weyman καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο ετών για απάτη, αλλά όπως πολλοί εκκεντρικοί άνθρωποι δεν εξέφρασε τη λύπη του.
Ο Stanley Weyman πέθανε το 1960 προσπαθώντας να σταματήσει μια ληστεία σε ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Μάλιστα, κατάφερε ακόμη και τον Πρόεδρο Ουόρεν Χάρντινγκ να δεχτεί την πριγκίπισσα. Στο τέλος, ο Weyman καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο ετών για απάτη, αλλά όπως πολλοί εκκεντρικοί άνθρωποι δεν εξέφρασε τη λύπη του.
Ο Stanley Weyman πέθανε το 1960 προσπαθώντας να σταματήσει μια ληστεία σε ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Η Hetty Green
Η Hetty χώρισε από τον σύζυγό της όταν η τράπεζα άρχισε να χρησιμοποιεί τα χρήματά της σαν να ήταν δικά του
Το παρατσούκλι της ήταν "Η μάγισσα της Γουόλ Στριτ". Η Hetty Green θεωρήθηκε η πλουσιότερη γυναίκα στην Αμερική κατά τη διάρκεια της Επίχρυσης Εποχής στις ΗΠΑ. Αν και δεν ήταν επίσημος τίτλος, ο πλούτος της υπολογίστηκε σε περίπου 30 δισεκατομμύρια δολάρια σημερινά.
Παρά την επιτυχία της ως επιχειρηματίας και χρηματοδότης, η φήμη της ως φιλάργυρη ζει μέχρι και σήμερα. Η Green ήταν τόσο τσιγκούνα που έκανε τον Σκρουτζ να μοιάζει με τον μεγαλύτερο φιλάνθρωπο του κόσμου.
Παρά την επιτυχία της ως επιχειρηματίας και χρηματοδότης, η φήμη της ως φιλάργυρη ζει μέχρι και σήμερα. Η Green ήταν τόσο τσιγκούνα που έκανε τον Σκρουτζ να μοιάζει με τον μεγαλύτερο φιλάνθρωπο του κόσμου.
Η λαχτάρα της Green για τα χρήματα ξεκίνησε από νεαρή ηλικία. Όταν η πλούσια θεία της πέθανε, άφησε 2 εκατομμύρια δολάρια για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Εξοργισμένη με αυτό, η Hetty έφτιαξε μια παλαιότερη διαθήκη με την οποία ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα έπρεπε δοθούν σε αυτήν.
Η διαθήκη περιείχε μια ρήτρα που ακύρωνε όλες τις επόμενες και, παρά το ότι η διαθήκη θα μπορούσε να ήταν γνήσια, η ρήτρα αποδείχθηκε πλαστογραφία.
Η διαθήκη περιείχε μια ρήτρα που ακύρωνε όλες τις επόμενες και, παρά το ότι η διαθήκη θα μπορούσε να ήταν γνήσια, η ρήτρα αποδείχθηκε πλαστογραφία.
Λόγω του αριθμού των φημών που περιβάλλουν τη λιτότητά της, είναι δύσκολο να διακρίνουμε το γεγονός από την φαντασία. Μερικοί λένε ότι δούλευε σε μπαούλα που κρατούσαν στην τράπεζα για να αποφύγει να ενοικιάσει γραφείο. Άλλοι λένε είχε γραφείο όπου κοιμόταν περιστασιακά για να εξοικονομήσει θέρμανση στο διαμέρισμά της.
Υποτίθεται ακόμη ότι, κάθε μέρα, φορούσε τα ίδια μαύρα ρούχα μέχρι να φθαρούν, και απέφευγε με κάθε κόστος όλα τα είδη πολυτελείας, όπως η θερμότητα, το ζεστό νερό και το σαπούνι.
Υποτίθεται ακόμη ότι, κάθε μέρα, φορούσε τα ίδια μαύρα ρούχα μέχρι να φθαρούν, και απέφευγε με κάθε κόστος όλα τα είδη πολυτελείας, όπως η θερμότητα, το ζεστό νερό και το σαπούνι.
Η πιο περίφημη υπόθεση της τσιγκουνιάς της ήρθε όταν ο γιος της, Ned, έσπασε το πόδι του. Για να εξοικονομήσει ιατρικούς έξοδα, η Hetty τον πήγε σε μια δωρεάν κλινική και προσποιήθηκε ότι ήταν άστεγη. Τελικά, την αναγνώρισαν και αναγκάστηκε να πληρώσει για ιατρική περίθαλψη.
Σύμφωνα με την ιστορία, η Hetty έφυγε και κούραρε η ίδια το πόδι του γιου της. Ωστόσο, ο βιογράφος της υποστήριξε ότι πλήρωσε το λογαριασμό της και πήγε τον Ned σε άλλους γιατρούς. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, ήταν πολύ αργά. Το πόδι του Ned έπρεπε να ακρωτηριαστεί.
Σύμφωνα με την ιστορία, η Hetty έφυγε και κούραρε η ίδια το πόδι του γιου της. Ωστόσο, ο βιογράφος της υποστήριξε ότι πλήρωσε το λογαριασμό της και πήγε τον Ned σε άλλους γιατρούς. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, ήταν πολύ αργά. Το πόδι του Ned έπρεπε να ακρωτηριαστεί.
Ο John "Mad Jack" Churchill
Το να είσαι εκκεντρικό δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Για παράδειγμα, ας δούμε τον Βρετανό αξιωματικό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου John "Mad Jack" Churchill, ο οποίος είχε επιλέξει να φέρει για όπλο μια σκωτσέζικη σπάθα, καθώς ένιωθε ότι "κάθε αξιωματικός που πάει στη μάχη χωρίς το σπαθί του είναι ντυμένος ακατάλληλα".
Επίσης, ο Churchill ήταν οπλισμένος με τόξο -υποτίθεται ότι κατέχει το ρεκόρ για τον τελευταίο θάνατο από τόξο και βέλος κατά τη διάρκεια του πολέμου-, καθώς και μια σειρά από γκάιντες που χρησιμοποιήθηκαν για να εμπνεύσουν τους στρατιώτες του.
Επίσης, ο Churchill ήταν οπλισμένος με τόξο -υποτίθεται ότι κατέχει το ρεκόρ για τον τελευταίο θάνατο από τόξο και βέλος κατά τη διάρκεια του πολέμου-, καθώς και μια σειρά από γκάιντες που χρησιμοποιήθηκαν για να εμπνεύσουν τους στρατιώτες του.
Κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης αποστολής που πραγματοποιήθηκε πίσω από τις εχθρικές γραμμές, ο Churchill συνελήφθη από τους Γερμανούς. Αρχικά, του χάρισαν την ζωή, πιστεύοντας λανθασμένα ότι ήταν συγγενής του πρωθυπουργού.
Μόλις όμως ανακαλύφθηκε η πραγματική ταυτότητά του, η εντολή του Χίτλερ ήταν να εκτελεστεί αμέσως. Ευτυχώς για τον Mad Jack, ο λοχαγός Hans Thorner -ο Γερμανός διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης- διαφώνησε με τον Χίτλερ και παρέβη την εντολή, χαρίζοντάς του τη ζωή.
Μόλις όμως ανακαλύφθηκε η πραγματική ταυτότητά του, η εντολή του Χίτλερ ήταν να εκτελεστεί αμέσως. Ευτυχώς για τον Mad Jack, ο λοχαγός Hans Thorner -ο Γερμανός διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης- διαφώνησε με τον Χίτλερ και παρέβη την εντολή, χαρίζοντάς του τη ζωή.
Αφού μεταφέρθηκε εκτός στρατοπέδου, ο Mad Jack έγραψε στον Thorner μια ευχαριστήρια επιστολή. Σε μια παράξενη στροφή της τύχης, τελικά, αυτό το γράμμα έσωσε την ζωή του Thorner.
Όταν ο πρώην Γερμανός αξιωματικός δικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου, το γράμμα -μαζί με την προθυμία του Churchill να καταθέσει προς υπεράσπισή του- τον απάλλαξε. Αν και δεν ήταν ο πιο τρελός από άποψη εκκεντρικών, οι ιδιορρυθμίες του τον έκανε να ξεχωρίζει ως μοναδικός αξιωματικός.
Όταν ο πρώην Γερμανός αξιωματικός δικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου, το γράμμα -μαζί με την προθυμία του Churchill να καταθέσει προς υπεράσπισή του- τον απάλλαξε. Αν και δεν ήταν ο πιο τρελός από άποψη εκκεντρικών, οι ιδιορρυθμίες του τον έκανε να ξεχωρίζει ως μοναδικός αξιωματικός.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου