Στο χωριό Kongthong, οι κάτοικοι δεν αποκαλεί ο ένας τον άλλον με το όνομά του, αλλά χρησιμοποιούν μοναδικές μελωδίες που μοιάζουν με τραγούδι πουλιών.
Αν κάποιος πλησιάσει στο ορεινό χωριό Kongthong στην Ινδία, θα ακούσει μια κακοφωνία περίεργων ήχων πουλιών που αντηχούν στη ζούγκλα. Όμως, δε θα ακούσει κανένα γνωστό ήχο πουλιού, καθώς αυτοί οι ήχοι προέρχονται από τους χωρικούς.
Οι κάτοικοι του χωριού καλούν τους γείτονες και τα παιδιά τους για να βρουν ο ένας τον άλλον μέσα στη ζούγκλα.
Κάθε τραγούδι είναι μοναδικό και το καθένα αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Η πρακτική, γνωστή ως " jingrwai lawbei", σημαίνει ότι κάθε χωρικός έχει ένα μουσικό όνομα μαζί με το πιο παραδοσιακό του.
Το Kongthong είναι ένα απομονωμένο, αρχαίο χωριό που βρίσκεται στα βουνά της ινδικής πολιτείας Μεγκαλάγια. Το χωριό ηλεκτροδοτήθηκε μόλις το 2000 και μέχρι το 2013, όταν και κατασκευάστηκε ένας χωματόδρομος, οι κάτοικοι του χωριού έπρεπε να περπατήσουν για πολλές ώρες μέχρι την κοντινότερη πόλη.
Οι κάτοικοι του χωριού λένε ότι το jingrwai lawbei είναι μια έκφραση μητρικής αγάπης. Ο ίδιος ο όρος μεταφράζεται σε "τραγούδι της πρώτης γυναίκας της φυλής", και έτσι η πρακτική είναι προς τιμήν της μυθικής γυναίκας που ίδρυσε την κοινότητα.
Το Kongthong, σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα ινδικά χωριά, είναι ένα μητρογραμμικό χωριό (η καταγωγή ορίζεται αποκλειστικά από τη μητέρα και τις γυναίκες που συνδέονται μαζί της). Οι σύζυγοι παίρνουν τα ονόματα των συζύγων τους και η περιουσία μεταβιβάζεται από μητέρα σε κόρη. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο ειδυλλιακά όσο ακούγονται. Οι γυναίκες δεν έχουν μεγάλη δύναμη στην λήψη αποφάσεων και οι ρόλοι των ανδρών και των γυναικών είναι σαφώς καθορισμένοι. Η ανατροφή των παιδιών είναι ξεκάθαρα γυναικεία δουλειά, ενώ οι άντρες παίρνουν τις περισσότερες από τις σημαντικές αποφάσεις στο χωριό.
Όταν ένα παιδί γεννιέται στο Kongthong, η μητέρα του του δίνει ένα τραγούδι. Συχνά, και ο πατέρας συνθέτει ένα τραγούδι, μέχρι που τελικά επιλέγεται η καλύτερη μελωδία. Οι μελωδίες έχουν δύο εκδόσεις: μια σύντομη και μια μεγαλύτερη, η οποία διαρκεί περίπου 30 δευτερόλεπτα περίπου. Στο σπίτι χρησιμοποιείται η πιο σύντομη μελωδία, αλλά στο δάσος η μεγαλύτερη. Αυτή η πρακτική ξεκίνησε εν μέρει από τη δεισιδαιμονία ότι αν ένα φάντασμα στη ζούγκλα μάθει το όνομα κάποιου, τότε αυτός ο άτυχος μπορεί να αρρωστήσει και να πεθάνει.
Οι κάτοικοι του χωριού καλούν τους γείτονες και τα παιδιά τους για να βρουν ο ένας τον άλλον μέσα στη ζούγκλα.
Κάθε τραγούδι είναι μοναδικό και το καθένα αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Η πρακτική, γνωστή ως " jingrwai lawbei", σημαίνει ότι κάθε χωρικός έχει ένα μουσικό όνομα μαζί με το πιο παραδοσιακό του.
Το Kongthong είναι ένα απομονωμένο, αρχαίο χωριό που βρίσκεται στα βουνά της ινδικής πολιτείας Μεγκαλάγια. Το χωριό ηλεκτροδοτήθηκε μόλις το 2000 και μέχρι το 2013, όταν και κατασκευάστηκε ένας χωματόδρομος, οι κάτοικοι του χωριού έπρεπε να περπατήσουν για πολλές ώρες μέχρι την κοντινότερη πόλη.
Οι κάτοικοι του χωριού λένε ότι το jingrwai lawbei είναι μια έκφραση μητρικής αγάπης. Ο ίδιος ο όρος μεταφράζεται σε "τραγούδι της πρώτης γυναίκας της φυλής", και έτσι η πρακτική είναι προς τιμήν της μυθικής γυναίκας που ίδρυσε την κοινότητα.
Το Kongthong, σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα ινδικά χωριά, είναι ένα μητρογραμμικό χωριό (η καταγωγή ορίζεται αποκλειστικά από τη μητέρα και τις γυναίκες που συνδέονται μαζί της). Οι σύζυγοι παίρνουν τα ονόματα των συζύγων τους και η περιουσία μεταβιβάζεται από μητέρα σε κόρη. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο ειδυλλιακά όσο ακούγονται. Οι γυναίκες δεν έχουν μεγάλη δύναμη στην λήψη αποφάσεων και οι ρόλοι των ανδρών και των γυναικών είναι σαφώς καθορισμένοι. Η ανατροφή των παιδιών είναι ξεκάθαρα γυναικεία δουλειά, ενώ οι άντρες παίρνουν τις περισσότερες από τις σημαντικές αποφάσεις στο χωριό.
Όταν ένα παιδί γεννιέται στο Kongthong, η μητέρα του του δίνει ένα τραγούδι. Συχνά, και ο πατέρας συνθέτει ένα τραγούδι, μέχρι που τελικά επιλέγεται η καλύτερη μελωδία. Οι μελωδίες έχουν δύο εκδόσεις: μια σύντομη και μια μεγαλύτερη, η οποία διαρκεί περίπου 30 δευτερόλεπτα περίπου. Στο σπίτι χρησιμοποιείται η πιο σύντομη μελωδία, αλλά στο δάσος η μεγαλύτερη. Αυτή η πρακτική ξεκίνησε εν μέρει από τη δεισιδαιμονία ότι αν ένα φάντασμα στη ζούγκλα μάθει το όνομα κάποιου, τότε αυτός ο άτυχος μπορεί να αρρωστήσει και να πεθάνει.
Ένας χωρικός σφυρίζει καθώς καλεί έναν φίλο του σε ένα χωράφι στο χωριό Kongthong
Η διαφορά μεταξύ του jingrwai lawbei και ενός κανονικού ονόματος είναι στο ότι "Το να φωνάξεις κάποιον με αυτοόν τον τρόπο είναι κάλεσμα αγάπης και σεβασμού", λένε οι κάτοικοι του χωριού. "Το jingrwai lawbei είναι μοναδικό γιατί ζει όσο ζει το άτομο".
"Εκφράζει τη χαρά και την αγάπη μου για το μωρό μου", λέει μια 31χρονη μητέρα.
Βέβαια, δεν χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος συνέχεια. Ο Rothell Khongsit, ένας ηγέτης της κοινότητας, εξηγεί ότι "αν ο γιος μου έχει κάνει κάτι λάθος, αν είμαι θυμωμένος μαζί του, μου ράγισε την καρδιά, εκείνη τη στιγμή θα τον φωνάξω με το πραγματικό του όνομα".
Τα τραγούδια δεν έχουν συγκεκριμένο νόημα και δεν υπάρχουν λέξεις. Αντίθετα, μοιάζουν με κελάηδισμα πουλιών. "Ζούμε σε απομακρυσμένα χωριά, είμαστε περιτριγυρισμένοι από το πυκνό δάσος, από τους λόφους", λέει ο Khongsit. "Έτσι, είμαστε σε επαφή με τη φύση, με όλα τα ευγενικά έμβια όντα που δημιούργησε ο Θεός. Τα πλάσματα έχουν τη δική τους ταυτότητα. Τα πουλιά, τόσα πολλά ζώα, έχουν τον τρόπο τους να καλούν το ένα το άλλο".
"Εκφράζει τη χαρά και την αγάπη μου για το μωρό μου", λέει μια 31χρονη μητέρα.
Βέβαια, δεν χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος συνέχεια. Ο Rothell Khongsit, ένας ηγέτης της κοινότητας, εξηγεί ότι "αν ο γιος μου έχει κάνει κάτι λάθος, αν είμαι θυμωμένος μαζί του, μου ράγισε την καρδιά, εκείνη τη στιγμή θα τον φωνάξω με το πραγματικό του όνομα".
Τα τραγούδια δεν έχουν συγκεκριμένο νόημα και δεν υπάρχουν λέξεις. Αντίθετα, μοιάζουν με κελάηδισμα πουλιών. "Ζούμε σε απομακρυσμένα χωριά, είμαστε περιτριγυρισμένοι από το πυκνό δάσος, από τους λόφους", λέει ο Khongsit. "Έτσι, είμαστε σε επαφή με τη φύση, με όλα τα ευγενικά έμβια όντα που δημιούργησε ο Θεός. Τα πλάσματα έχουν τη δική τους ταυτότητα. Τα πουλιά, τόσα πολλά ζώα, έχουν τον τρόπο τους να καλούν το ένα το άλλο".
Δυστυχώς, ο νεωτερισμός απειλεί την παράδοση και η μουσική από τον έξω κόσμο την έχει επηρεάσει. Για παράδειγμα, μια γυναίκα έδωσε στο παιδί της τη μελωδία ενός τραγουδιού από μια ταινία του Μπόλιγουντ, και, καθώς τα κινητά διαδίδονται όλο και περισσότερο στο χωριό, είναι πιο εύκολο για κάποιον να καλέσει όποιον θέλει, παρά να τραγουδήσει το όνομά του.
Προκειμένου να διατηρηθεί η παράδοση, ο Khongsit και άλλοι ηγέτες του χωριού πιστεύουν ότι πρέπει να ανοίξουν το χωριό στον κόσμο. Γι' αυτό το λόγο, έχουν κατασκευάσει εξοχικές κατοικίες για τους τουρίστες, οι οποίοι έλκονται τόσο από τη μοναδική τραγουδιστική παράδοση όσο και από τις πολλές γέφυρες που βρίσκονται σε όλη την πολιτεία.
Προκειμένου να διατηρηθεί η παράδοση, ο Khongsit και άλλοι ηγέτες του χωριού πιστεύουν ότι πρέπει να ανοίξουν το χωριό στον κόσμο. Γι' αυτό το λόγο, έχουν κατασκευάσει εξοχικές κατοικίες για τους τουρίστες, οι οποίοι έλκονται τόσο από τη μοναδική τραγουδιστική παράδοση όσο και από τις πολλές γέφυρες που βρίσκονται σε όλη την πολιτεία.
από: big think
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου