Η επιβλητική Ζήρεια και η παγωμένη λίμνη Δασίου
Σύμφωνα με τη μυθολογία, στην ορεινή Κορινθία, στο όρος Κυλλήνη ή αλλιώς Ζήρεια, φύτρωνε το μώλυ, ένα μυθικό χόρτο με μαγικές ιδιότητες, το οποίο ο Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα για να τον προστατέψει από τα μάγια της Κίρκης. Κατά έναν όμως επίσης μαγικό τρόπο, οι μαγικές ιδιότητες του χόρτου, θαρρείς και σε αγγίζουν καθώς αντικρίζεις το πανέμορφο αυτό τοπίο του παγωμένου βουνού και σε κάνουν να το λατρέψεις με την πρώτη ματιά.
Με υψόμετρο που φτάνει τα 2374 μέτρα, η Ζήρεια είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου, ενώ η ονομασία της προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από τη σλαβική λέξη «žir» που σημαίνει βελανίδι.
Αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο, με μεγαλύτερη προσέλευση κυρίως τους χειμερινούς μήνες, μιας και στις πλαγιές της λειτουργεί από το 2007 το υπέροχο χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας, το οποίο μάλιστα είναι και το πλησιέστερο στην Αττική. Πλαισιωμένο από έλατα, με ένα υπέροχο σαλέ και δύο πίστες (μια για αρχάριους και μια για προχωρημένους), ενδείκνυται για ατελείωτο παιχνίδι με έλκηθρα για μικρούς και μεγάλους.
Τα υπέροχα γραφικά χωριά της ντυμένα στα χρώματα της φύσης, είναι επίσης ένας από τους λόγους προτίμησης των επισκεπτών, καθώς και οι εκπληκτικές διαδρομές στη φύση, που μέσα στην απλότητά τους έχουν πολλά να σου προσφέρουν.
Στη διαδρομή προς το χιονοδρομικό, συναντά κανείς τη λίμνη Δασίου η οποία αποτελεί μια από τις λίγες φυσικές λίμνες της Πελοποννήσου και είναι μια από τις ελάχιστες της Ελλάδας σε αυτό το υψόμετρο. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ορεινή εποχιακή λίμνη έκτασης 60 περίπου στρεμμάτων, η οποία χαρακτηρίζεται ως πόλγη, δηλαδή ρηχή λίμνη. Τα νερά της προέρχονται από χιονοπτώσεις ή βροχοπτώσεις, ενώ η ονομασία της οφείλεται στην ισχυρή οικογένεια Δασίου ή Δασαίων από τα Τρίκαλα Κορινθίας, η οποία καλλιεργούσε εκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης & διατηρούσε κοπάδια αιγοπροβάτων.
Με την ιδιαιτερότητα της μεταμόρφωσης, η λίμνη δίνει στην περιοχή μια μοναδική εικόνα όποια εποχή και αν την επισκεφτείς. Το καλοκαίρι, η καρστική λεκάνη της με τα αργιλικής σύστασης ιζήματα είναι ξερή, ενώ τα νερά της εμφανίζονται από το φθινόπωρο έως και την αρχή του καλοκαιριού. Όμως η παγωμένη επιφάνειά της μέσα στην οποία καθρεπτίζεται όλη η μαγεία της φύσης του χειμώνα, προσφέρει ένα θέαμα που αποτυπώνεται στην μνήμη των επισκεπτών και που πολύ δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί.
Με υψόμετρο που φτάνει τα 2374 μέτρα, η Ζήρεια είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου, ενώ η ονομασία της προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από τη σλαβική λέξη «žir» που σημαίνει βελανίδι.
Αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο, με μεγαλύτερη προσέλευση κυρίως τους χειμερινούς μήνες, μιας και στις πλαγιές της λειτουργεί από το 2007 το υπέροχο χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας, το οποίο μάλιστα είναι και το πλησιέστερο στην Αττική. Πλαισιωμένο από έλατα, με ένα υπέροχο σαλέ και δύο πίστες (μια για αρχάριους και μια για προχωρημένους), ενδείκνυται για ατελείωτο παιχνίδι με έλκηθρα για μικρούς και μεγάλους.
Τα υπέροχα γραφικά χωριά της ντυμένα στα χρώματα της φύσης, είναι επίσης ένας από τους λόγους προτίμησης των επισκεπτών, καθώς και οι εκπληκτικές διαδρομές στη φύση, που μέσα στην απλότητά τους έχουν πολλά να σου προσφέρουν.
Στη διαδρομή προς το χιονοδρομικό, συναντά κανείς τη λίμνη Δασίου η οποία αποτελεί μια από τις λίγες φυσικές λίμνες της Πελοποννήσου και είναι μια από τις ελάχιστες της Ελλάδας σε αυτό το υψόμετρο. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ορεινή εποχιακή λίμνη έκτασης 60 περίπου στρεμμάτων, η οποία χαρακτηρίζεται ως πόλγη, δηλαδή ρηχή λίμνη. Τα νερά της προέρχονται από χιονοπτώσεις ή βροχοπτώσεις, ενώ η ονομασία της οφείλεται στην ισχυρή οικογένεια Δασίου ή Δασαίων από τα Τρίκαλα Κορινθίας, η οποία καλλιεργούσε εκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης & διατηρούσε κοπάδια αιγοπροβάτων.
Με την ιδιαιτερότητα της μεταμόρφωσης, η λίμνη δίνει στην περιοχή μια μοναδική εικόνα όποια εποχή και αν την επισκεφτείς. Το καλοκαίρι, η καρστική λεκάνη της με τα αργιλικής σύστασης ιζήματα είναι ξερή, ενώ τα νερά της εμφανίζονται από το φθινόπωρο έως και την αρχή του καλοκαιριού. Όμως η παγωμένη επιφάνειά της μέσα στην οποία καθρεπτίζεται όλη η μαγεία της φύσης του χειμώνα, προσφέρει ένα θέαμα που αποτυπώνεται στην μνήμη των επισκεπτών και που πολύ δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί.
Το πιο creepy πεντάστερο ξενοδοχείο της Ελλάδας είναι under construction
Στην καρδιά του δάσους του Μαινάλου και μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πανέμορφη και γραφική Βυτίνα υπήρχε μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο ένα από τα πιο τρομακτικά κτήρια της Ελλάδας. Το παλιό Σανατόριο της Μάνας.
Ο Νοµός Αρκαδίας µε τα ελατοσκέπαστα βουνά του διέθετε το πλέον κατάλληλο φυσικό περιβάλλον για τη λειτουργία σανατορίων. Έτσι, εδώ είχαµε τη λειτουργία τριών σανατορίων, στην ευρύτερη περιοχή της Βυτίνας και ένα στην Τρίπολη.
Το Σανατόριο της «Μάνας» πλησίον του χωριού Μαγούλιανα της Βυτίνας, αποτελεί µοναδικό δείγµα νοσοκοµειακής αρχιτεκτονικής, ευρισκόµενο µέσα σε µια ονειρική τοποθεσία, µε υψόµετρο περίπου 1.500 µ., που θυµίζει ελβετικό τοπίο.
Το σανατόριο κτίστηκε το 1923 (κατά άλλους το 1925) µε πρωτοβουλία και εράνους της αδερφής του Παύλου Μελά, Άννας Παπαδοπούλου -που ήταν γνωστή ως Μάνα- για τη νοσηλεία των φυµατικών αρρώστων της µικρασιατικής εκστρατείας του 1920-22 και για το λόγο αυτό το σανατόριο ονοµάσθηκε έτσι. Το κτίριο άρχισε να λειτουργεί το 1928 και φιλοδοξία της Άννας Παπαδοπούλου ήταν να το καταστήσει το µεγαλύτερο Σανατόριο των Βαλκανίων.
Το κτήριο βρίσκεται στη θέση «Κορφοξυλιά» σε απόσταση 3 χλμ. από τον οικισμό Μαγούλιανα, σε υψόμετρο 1.300 μ. στο Μαίναλο.
Το πρώην σανατόριο απέχει 5 χλμ. από την Εθνική Οδό Τρίπολης – Ολυμπίας, 13 χλμ. από τη Βυτίνα, 56 χλμ. από την Τρίπολη και 200 χλμ. από την Αθήνα.
Αχέροντας, ο «μυθικός» ποταμός της Ηπείρου
Ο Αχέρων (Αχέροντας στη δημοτική) είναι ποταμός της περιφέρειας Ηπείρου και διασχίζει τους νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρεβέζης. Οι πηγές του Αχέροντα είναι πολλές. Οι πρώτες πηγές του προέρχονται από τα χιόνια του όρους Τόμαρος στο Νομό Ιωαννίνων (μέγιστο υψόμετρο 1.986 μέτρα), και οι άλλες πηγές του προέρχονται από τα όρη Σουλίου και τα όρη Παραμυθιάς Θεσπρωτίας. Σημαντικές πηγές είναι επίσης αυτές του χωριού Γλυκή Θεσπρωτίας. Ο Αχέρων εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, στο χωριό Αμμουδιά της Πρέβεζας, όπου σχηματίζει δέλτα, από το οποίο διαμορφώνονται τα δύο κύρια έλη της περιοχής, το έλος της Σπλάντζας και της Βαλανιδορράχης.
Ο Αχέρων, λόγω του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, της αρχαίας παράδοσης και της περιβαλλοντικής αξίας προσελκύει χιλιάδες επισκεπτών από τις πηγές έως και τις εκβολές του. Το μήκος του ανέρχεται στα 52 χιλιόμετρα ενώ από τα νερά του αρδεύονται περίπου 85.000 στρέμματα, εκ των οποίων 28.000 βρίσκονται στο Νομό Θεσπρωτίας και 57.000 στο Νομό Πρεβέζης .Ο άνω ρούς του ποταμού καλείται επίσης «Μαυροπόταμος», ενώ το κάτω τμήμα, το διερχόμενο από την πεδιάδα του Φαναρίου λέγεται και «Φαναριώτικο». Υπάρχει επίσης και η ονομασία Καμαριώτικο ποτάμι.
Ο ποταμός, έχει εξερευνηθεί όλος. Τελευταίο ανεξερεύνητο τμήμα του ήταν η Χαράδρα του Αχέροντα, μήκους 10χλμ., που διασχίστηκε και φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά ολόκληρη, τον Ιούνιο 1994 από ομάδα του ΕΟΣ Πρέβεζας.
Παρά το μεγάλο του μήκος το συγκεκριμένο ποτάμι είναι πλωτό σε ένα μέρος του και συγκεκριμένα μόνο στα τελευταία του χιλιόμετρα. Αποτελεί αγαπημένο προορισμό των επισκεπτών λόγω της ομορφιάς του. Αλλά και σπίτι για πολλά ζώα και πουλιά. Εκεί ζει μεγάλο μέρος από την πανίδα της περιοχής, η οποία αποτελείται από άφθονα μικρά ψάρια, χέλια, βατράχια, πεταλούδες, και λίγα ακίνδυνα νερόφιδα, ενώ στο τελευταίο του τμήμα, αυτό του «Δάσους της Περσεφόνης», ξεκινάει μια πραγματικά υπέροχη παραποτάμια διαδρομή αρκετών χιλιομέτρων.
Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέρων αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά, ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μένιππου, τον οποίο αναφέρει ο Λουκιανός, ως τον μοναδικό που διέσχισε τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει. Στο δρόμο του ο ποταμός Αχέρων διασταυρωνόταν με τους Πυριφλεγέθοντα και Κωκυτό, στο σημερινό χωριό Μεσοπόταμος, στο σημείο όπου βρίσκεται το αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Η αρμοδιότητα του Νεκρομαντείου του Αχέροντα ήταν διαφορετική από αυτή των Δελφών και της Δωδώνης. Ο σκοπός του δεν ήταν η παροχή χρησμού αλλά η διευκόλυνση της επικοινωνίας των επισκεπτών με τις ψυχές των νεκρών συγγενών τους. Αχέρων, Κωκυτός και Πυριφλεγέθων συναποτελούσαν τους τρεις ποταμούς του Άδη.
Η Αχερουσία λίμνη δεν υπάρχει πια. Αποστραγγίστηκε τη δεκαετία του '60 από τη Βρετανική εταιρεία Boots Ltd και ένα περίπλοκο δίκτυο αρδευτικών καναλιών διασχίζει τον κάμπο του Μεσοπόταμου και της Αμμουδιάς.
Στη λίμνη Αχερουσία, στον Αχέροντα ποταμό πίστευαν ότι υπάρχει μια από τις εισόδους για τον Άδη (Πύλες του Άδη). Ο Χάρων (γιος του Ερέβους και της Νύκτας) ήταν ο βαρκάρης που κουβαλούσε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη και έπαιρνε τον οβολό που έβαζαν στα χείλη του νεκρού οι συγγενείς. Στο βάραθρο της Στύγας στεκόταν ο φύλακας Κέρβερος που ήταν τρικέφαλος σκύλος με ουρά λιονταριού που κατέληγε σε φίδι και τα μαλλιά του και το σώμα του ήταν γεμάτα φίδια (στα νομίσματα της Ελέας της Θεσπρωτίας βλέπουμε παραστάσεις του Κέρβερου). Οι ψυχές παρουσιάζονταν στο δικαστήριο του Άδη (Άδης, Μίνωας, Ραδάμανθυς και Αιακός) που έκρινε τις πράξεις του νεκρού στη ζωή.
Ο Αχέρων, λόγω του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, της αρχαίας παράδοσης και της περιβαλλοντικής αξίας προσελκύει χιλιάδες επισκεπτών από τις πηγές έως και τις εκβολές του. Το μήκος του ανέρχεται στα 52 χιλιόμετρα ενώ από τα νερά του αρδεύονται περίπου 85.000 στρέμματα, εκ των οποίων 28.000 βρίσκονται στο Νομό Θεσπρωτίας και 57.000 στο Νομό Πρεβέζης .Ο άνω ρούς του ποταμού καλείται επίσης «Μαυροπόταμος», ενώ το κάτω τμήμα, το διερχόμενο από την πεδιάδα του Φαναρίου λέγεται και «Φαναριώτικο». Υπάρχει επίσης και η ονομασία Καμαριώτικο ποτάμι.
Ο ποταμός, έχει εξερευνηθεί όλος. Τελευταίο ανεξερεύνητο τμήμα του ήταν η Χαράδρα του Αχέροντα, μήκους 10χλμ., που διασχίστηκε και φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά ολόκληρη, τον Ιούνιο 1994 από ομάδα του ΕΟΣ Πρέβεζας.
Παρά το μεγάλο του μήκος το συγκεκριμένο ποτάμι είναι πλωτό σε ένα μέρος του και συγκεκριμένα μόνο στα τελευταία του χιλιόμετρα. Αποτελεί αγαπημένο προορισμό των επισκεπτών λόγω της ομορφιάς του. Αλλά και σπίτι για πολλά ζώα και πουλιά. Εκεί ζει μεγάλο μέρος από την πανίδα της περιοχής, η οποία αποτελείται από άφθονα μικρά ψάρια, χέλια, βατράχια, πεταλούδες, και λίγα ακίνδυνα νερόφιδα, ενώ στο τελευταίο του τμήμα, αυτό του «Δάσους της Περσεφόνης», ξεκινάει μια πραγματικά υπέροχη παραποτάμια διαδρομή αρκετών χιλιομέτρων.
Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέρων αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά, ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μένιππου, τον οποίο αναφέρει ο Λουκιανός, ως τον μοναδικό που διέσχισε τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει. Στο δρόμο του ο ποταμός Αχέρων διασταυρωνόταν με τους Πυριφλεγέθοντα και Κωκυτό, στο σημερινό χωριό Μεσοπόταμος, στο σημείο όπου βρίσκεται το αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Η αρμοδιότητα του Νεκρομαντείου του Αχέροντα ήταν διαφορετική από αυτή των Δελφών και της Δωδώνης. Ο σκοπός του δεν ήταν η παροχή χρησμού αλλά η διευκόλυνση της επικοινωνίας των επισκεπτών με τις ψυχές των νεκρών συγγενών τους. Αχέρων, Κωκυτός και Πυριφλεγέθων συναποτελούσαν τους τρεις ποταμούς του Άδη.
Η Αχερουσία λίμνη δεν υπάρχει πια. Αποστραγγίστηκε τη δεκαετία του '60 από τη Βρετανική εταιρεία Boots Ltd και ένα περίπλοκο δίκτυο αρδευτικών καναλιών διασχίζει τον κάμπο του Μεσοπόταμου και της Αμμουδιάς.
Στη λίμνη Αχερουσία, στον Αχέροντα ποταμό πίστευαν ότι υπάρχει μια από τις εισόδους για τον Άδη (Πύλες του Άδη). Ο Χάρων (γιος του Ερέβους και της Νύκτας) ήταν ο βαρκάρης που κουβαλούσε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη και έπαιρνε τον οβολό που έβαζαν στα χείλη του νεκρού οι συγγενείς. Στο βάραθρο της Στύγας στεκόταν ο φύλακας Κέρβερος που ήταν τρικέφαλος σκύλος με ουρά λιονταριού που κατέληγε σε φίδι και τα μαλλιά του και το σώμα του ήταν γεμάτα φίδια (στα νομίσματα της Ελέας της Θεσπρωτίας βλέπουμε παραστάσεις του Κέρβερου). Οι ψυχές παρουσιάζονταν στο δικαστήριο του Άδη (Άδης, Μίνωας, Ραδάμανθυς και Αιακός) που έκρινε τις πράξεις του νεκρού στη ζωή.
Εδώ παρήγαγαν οξυγόνο και ασετιλίνη και μετέπειτα γραφεία και χημείο της MEDITERRANEAN MINES INC
Πολύ κοντά στην παραλία Οξυγόνο του Λαυρίου, την οποία προτιμούν οι χειμερινοί κολυμβητές, δεσπόζει ένα έρημο κτίριο που κάποτε στέγαζε το εργοστάσιο της "Αμερικάνικης".
Το εργοστάσιο αυτό παρήγαγε οξυγόνο και ασετιλίνη. Πήρε το όνομά του από την αμερικανική μεταλλευτική εταιρεία Mediterranean Mines Inc., η οποία, το 1947, συνεργάστηκε με την «Ελληνική Εταιρεία Μεταλλουργείων Λαυρίου» και εγκατέστησε στο Λαύριο εκσυγχρονισμένα μηχανήματα εμπλουτισμού πτωχών μεταλλευμάτων. - στο: mixanitouxronou.gr
Το εργοστάσιο αυτό παρήγαγε οξυγόνο και ασετιλίνη. Πήρε το όνομά του από την αμερικανική μεταλλευτική εταιρεία Mediterranean Mines Inc., η οποία, το 1947, συνεργάστηκε με την «Ελληνική Εταιρεία Μεταλλουργείων Λαυρίου» και εγκατέστησε στο Λαύριο εκσυγχρονισμένα μηχανήματα εμπλουτισμού πτωχών μεταλλευμάτων. - στο: mixanitouxronou.gr
Άσκιο: φύση και ιστορία στην ορεινή Δυτική Μακεδονία
Το Άσκιο όρος απλώνεται στο μέσο του νομού Κοζάνης και βρίσκεται στο κέντρο μια αλυσίδας ορεινών όγκων που κινούνται λίγο πιο ανατολικά από την οροσειρά της Πίνδου και ενώνουν τους νομούς Καστοριάς, Κοζάνης και Γρεβενών. Στα βόρεια το βουνό συνδέεται με το Βίτσι μέσω του περάσματος της Κλεισούρας και στα νότια με τον Βούρινο μέσω του περάσματος της Μπάρας. Στα ανατολικά τού βρίσκονται η κοιλάδα της Εορδαίας και η πόλη της Κοζάνης και στα δυτικά η κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονα χωρίζει το βουνό από το όρος Βόιο. - στο: maxmag.gr
Το πιο μεγάλο σαμποτάζ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έγινε στον Υμηττό
Πριν ακριβώς 79 χρόνια οι ναζί εκτελούσαν στην Καισαριανή τον Γεώργιο Ιβανόφ, υπεραθλητή του Ηρακλή και κορυφαίο σαμποτέρ στον Πόλεμο. Η σχεδόν κινηματογραφική ιστορία του τρομακτικού σαμποτάζ που κόντεψε να διαλύσει την Λουφτβάφε στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη (ΠΥΡΚΑΛ) στον Υμηττό. - στο: news247.gr
Το μεγαλύτερο ματς τένις στην ιστορία κράτησε τρεις μέρες
[...] Κάτι τέτοιο είδαμε και το 2010 όταν ο John Isner και ο Nicolas Mahut έδωσαν μια «παράσταση» που κράτησε 11 ώρες και πέντε λεπτά, ενώ χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να ολοκληρωθεί.
Το ματς ήταν προγραμματισμένο για τις 22 Ιουνίου 2010, για τον πρώτο γύρο του Wimbledon, με τον John Isner να κερδίζει τελικά με 3-2 σετ (6-4, 3-6, 6-7, 7-6, 70-68). Στο τελευταίο σετ δεν έχει γίνει κάποιο τυπογραφικό λάθος. Χρειάστηκαν όντως 138 games για να βγει ο νικητής, αφού πριν τον κανονισμό του tiebreak έπρεπε κάποιος παίκτης να προηγηθεί με δύο games του αντιπάλου του, για να πάρει τη νίκη.
Κανείς δεν περίμενε πως αυτό το παιχνίδι θα εξελιχθεί έτσι. Μετά από τέσσερα σετ (2-2) που έπαιξαν οι δύο αντίπαλοι την πρώτη ημέρα, ο ήλιος κρύφτηκε κι έτσι οι διοργανωτές αποφάσισαν να συνεχιστεί ο αγώνας την επόμενη ημέρα. - στο: oneman.gr
30 πράγματα που ίσως να μην ξέρατε για τα αυτοκίνητα
Ο εφευρέτης του Cruise Control ήταν τυφλός, το γρηγορότερο αστυνομικό αυτοκίνητο στον κόσμο είναι η Bugatti Veyron, ενώ οι περισσότερες κόρνες αυτοκινήτου ηχούν στη νότα Φα -στο: athensvoice.gr
Ο άνθρωπος που πέθανε κι ακόμα, 55 χρόνια μετά, περιμένει να τον αναστήσουν
Η καρδιά του σταμάτησε ακριβώς ένα 15λεπτο μετά τη μία το μεσημέρι μια μέρα σαν σήμερα στις 12 Ιανουαρίου του 1967. Ο Δρ Τζέιμς Μπέντφορντ, που αργοπέθαινε από καρκίνο στους νεφρούς, είχε ξεψυχήσει. Ο θάνατος του όμως ήταν η απαρχή μιας εκπληκτικής ιατρικής περιπέτειας. Και αυτό γιατί ο Δρ Μπέντφορντ είχε δωρίσει το σώμα του σε μία επιστημονική ομάδα κρυογενετικής. - στο: ethnos.gr
Είναι γρουσουζιά να χρησιμοποιείτε λευκό αναπτήρα;
Η πιο συνηθισμένη ιστορία προέλευσης πίσω από αυτόν τον μύθο είναι στην πραγματικότητα συνδεδεμένη με έναν άλλο δημοφιλή αστικό μύθο. Το λεγόμενο «Κλαμπ 27» περιλαμβάνει τους μουσικούς Jim Morrison, Janis Joplin και Jimi Hendrix, οι οποίοι πέθαναν στην ηλικία των 27 ετών. Αρκετές δεισιδαιμονίες περιστρέφονται γύρω από το «Κλαμπ 27», μια εκ των οποίων ότι οι συγκεκριμένοι μουσικοί , καθώς και μια μεταγενέστερη προσθήκη στο club, ο Kurt Cobain, λέγεται ότι είχαν λευκούς αναπτήρες μαζί τους όταν πέθαναν. - στο: klik.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου