Επιχειρώντας μόνο για ένα χρόνο, από το 1716 έως το 1717, ο "Black Sam" Bellamy κατέλαβε 53 πλοία και λεηλάτησε θησαυρό αξίας 140 εκατομμυρίων δολαρίων, μοιράζοντάς τον εξίσου μεταξύ του πληρώματός του.
Τον αποκαλούσαν "Black Sam" (Μαύρος Σαμ) Bellamy και παρόλο που αυτό υποδηλώνει έναν φοβερό πειρατή, ο Σάμιουελ Μπέλαμι (Samuel Bellamy) δεν είχε τη φήμη του ληστρικού και βίαιου καπετάνιου. Αντιθέτως, ήταν δίκαιος με όσους λεηλατούσε και γενναιόδωρος με το πλήρωμά του. Το ψευδώνυμό του λοιπόν, προερχόταν από τα μακριά μαύρα μαλλιά του που έδενε με μια λωρίδα και δεν φορούσε τις περούκες της εποχής.
Όντας ευγενικός και δίκαιος, ο Μπέλαμι συγκέντρωσε μια τεράστια περιουσία ληστεύοντας άλλα πλοία. Από το 1716 έως το '17, αυτός και το πλήρωμά του λεηλάτησαν θησαυρό άνω των 140 εκατομμυρίων δολαρίων.
Τα έχασαν όμως όλα -και τη ζωή τους- σε ένα τρομερό ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης και παρόλο που δεν ξεκίνησε να γίνει πειρατής, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο διαβόητους που υπήρξαν ποτέ.
Ακόμη και σήμερα, οι υποβρύχιοι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να ταξινομούν τον χρυσό, το ασήμι και τα κοσμήματα που άφησε το πλοίο του Μπέλαμι στον υδάτινο τάφο του.
Όντας ευγενικός και δίκαιος, ο Μπέλαμι συγκέντρωσε μια τεράστια περιουσία ληστεύοντας άλλα πλοία. Από το 1716 έως το '17, αυτός και το πλήρωμά του λεηλάτησαν θησαυρό άνω των 140 εκατομμυρίων δολαρίων.
Τα έχασαν όμως όλα -και τη ζωή τους- σε ένα τρομερό ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης και παρόλο που δεν ξεκίνησε να γίνει πειρατής, έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο διαβόητους που υπήρξαν ποτέ.
Ακόμη και σήμερα, οι υποβρύχιοι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να ταξινομούν τον χρυσό, το ασήμι και τα κοσμήματα που άφησε το πλοίο του Μπέλαμι στον υδάτινο τάφο του.
Πώς ο Μπέλαμι έγινε πειρατής
Γεννημένος γύρω στο 1689 στην δυτική Αγγλία, ο Μπέλαμι βγήκε στις θάλασσες από νεαρή ηλικία, μη έχοντας πολλά να τον κρατήσουν στο σπίτι, καθώς η μητέρα του πέθανε νέα και η οικογένειά του πάλευε με τη φτώχεια.
Μέχρι το 1702, είχε γίνει ο "μικρός" του πλοίου, παρέχοντας ότι μπορούσε στα πλοία. Το 1706, στην ηλικία των 17, είχε πλέον γίνει ένας έμπειρος ναυτικός και μέχρι το 1714 -ή το '15-, είχε πάρει το δρόμο για τις αμερικανικές αποικίες.
Σύμφωνα με την τοπική ιστορία, ο Μπέλαμι εγκαταστάθηκε στο Κέιπ Κοντ της Μασαχουσέτης, όπου είχε σχέση με μια νεαρή γυναίκα ονόματι Μαρία Χαλέτ (Maria Hallett). Ίσως, η οικογένεια της Χαλέτ να αποδοκίμασε τον νεαρό, φτωχό ναυτικό. Έτσι, ο Μπέλαμι έφυγε από κοντά της για να κάνει περιουσία.
Στην πορεία του για να αποκτήσει πλούτο, και αφού απέτυχε να βρει θησαυρό σε ένα ισπανικό ναυάγιο στις Δυτικές Ινδίες, ο Μπέλαμι εγκατέλειψε τον πολιτισμένο βίο για να γίνει πειρατής. Έτσι, εντάχθηκε στο πλήρωμα του διάσημου καπετάνιου Benjamin Hornigold στο πλοίο του Mary Anne. Εκεί ήταν που πιθανώς γνώρισε τον πρώτο βοηθό του Hornigold, τον Έντουαρντ Τιτς (Edward Teach), τον μετέπειτα περιβόητο πειρατή Μαυρογένη (Blackbeard), και εκεί ήταν που ξεκίνησε η μετάβαση του Μπέλαμι από έναν νόμιμο ναυτικό σε πειρατή.
Όταν ο Hornigold δήλωσε ότι ήθελε να σταματήσει να αιχμαλωτίζει βρετανικά πλοία, το πλήρωμα ξεσηκώθηκε. Ο Μπέλαμι έδωσε στους άντρες μια επιλογή: να επιστρέψουν στο σπίτι τους με χρέη ή να υψώσουν μια μαύρη σημαία και να γίνουν πειρατές. Σχεδόν ομόφωνα, το πλήρωμα ψήφισε να γίνει ο Μπέλαμι καπετάνιος και να υψωθεί η μαύρη σημαία, πάνω στην οποία ένα μέλος του πληρώματος είχε ράψει ένα κρανίο και οστά. "Αυτή η σημαία δεν αντιπροσωπεύει τον θάνατο, αλλά την ανάσταση", τους είπε. "Δε θα είστε ποτέ ξανά σκλάβοι των πλουσίων. Από σήμερα, είμαστε καινούργιοι άντρες. Ελεύθεροι άντρες".
Μέχρι το 1702, είχε γίνει ο "μικρός" του πλοίου, παρέχοντας ότι μπορούσε στα πλοία. Το 1706, στην ηλικία των 17, είχε πλέον γίνει ένας έμπειρος ναυτικός και μέχρι το 1714 -ή το '15-, είχε πάρει το δρόμο για τις αμερικανικές αποικίες.
Σύμφωνα με την τοπική ιστορία, ο Μπέλαμι εγκαταστάθηκε στο Κέιπ Κοντ της Μασαχουσέτης, όπου είχε σχέση με μια νεαρή γυναίκα ονόματι Μαρία Χαλέτ (Maria Hallett). Ίσως, η οικογένεια της Χαλέτ να αποδοκίμασε τον νεαρό, φτωχό ναυτικό. Έτσι, ο Μπέλαμι έφυγε από κοντά της για να κάνει περιουσία.
Στην πορεία του για να αποκτήσει πλούτο, και αφού απέτυχε να βρει θησαυρό σε ένα ισπανικό ναυάγιο στις Δυτικές Ινδίες, ο Μπέλαμι εγκατέλειψε τον πολιτισμένο βίο για να γίνει πειρατής. Έτσι, εντάχθηκε στο πλήρωμα του διάσημου καπετάνιου Benjamin Hornigold στο πλοίο του Mary Anne. Εκεί ήταν που πιθανώς γνώρισε τον πρώτο βοηθό του Hornigold, τον Έντουαρντ Τιτς (Edward Teach), τον μετέπειτα περιβόητο πειρατή Μαυρογένη (Blackbeard), και εκεί ήταν που ξεκίνησε η μετάβαση του Μπέλαμι από έναν νόμιμο ναυτικό σε πειρατή.
Όταν ο Hornigold δήλωσε ότι ήθελε να σταματήσει να αιχμαλωτίζει βρετανικά πλοία, το πλήρωμα ξεσηκώθηκε. Ο Μπέλαμι έδωσε στους άντρες μια επιλογή: να επιστρέψουν στο σπίτι τους με χρέη ή να υψώσουν μια μαύρη σημαία και να γίνουν πειρατές. Σχεδόν ομόφωνα, το πλήρωμα ψήφισε να γίνει ο Μπέλαμι καπετάνιος και να υψωθεί η μαύρη σημαία, πάνω στην οποία ένα μέλος του πληρώματος είχε ράψει ένα κρανίο και οστά. "Αυτή η σημαία δεν αντιπροσωπεύει τον θάνατο, αλλά την ανάσταση", τους είπε. "Δε θα είστε ποτέ ξανά σκλάβοι των πλουσίων. Από σήμερα, είμαστε καινούργιοι άντρες. Ελεύθεροι άντρες".
Ο "Ρομπέν των Θαλασσών" και η κατάληψη του Whydah
Ως πειρατής, ο Μπέλαμι παρουσίασε μια "ορμητική φιγούρα". Φορούσε ένα μακρύ βελούδινο παλτό, παντελόνι ιππασίας, μεταξωτές κάλτσες και παπούτσια με αγκράφα. Ο "Black Sam" δεν φορούσε ποτέ περούκα με σκόνη. Αντίθετα, απλά έδενε με έναν σατέν φιόγκο τα μακριά, μαύρα μαλλιά του.
Ο Μπέλαμι ήταν επίσης δημοκρατικός. Όλοι ήταν εξίσου ίσοι υπό τις εντολές του, συμπεριλαμβανομένου του 1/3 του πληρώματός του που ήταν μαύροι και παλιοί σκλάβοι. Σε αντάλλαγμα, οι πειρατές του ήταν πιστοί στον καπετάνιο τους. Τον αποκαλούσαν "Ρομπέν των Θαλασσών" επειδή έκλεβε από τους πλούσιους και μοιραζόταν τον θησαυρό με το πλήρωμά του.
Και πράγματι, ο ίδιος έβλεπε τον εαυτό του ως μια φιγούρα του Ρομπέν των Δασών.
Στα τέλη του Φεβρουαρίου του 1717, όταν συνέλαβε το πλοίο Whydah που μετέφερε σκλάβους, φάνηκε ότι χτύπησε χρυσή φλέβα. Έχοντας πουλήσει το ανθρώπινο φορτίο του στην Τζαμάικα, το πλοίο φέρεται να είχε πάνω 4,5 τόνους χρυσό και ασήμι.
Όμως, το γεμάτο θησαυρούς Whydah θα ήταν η ανατροπή τους.
Ο θάνατος του Black Sam και το ναυάγιο του Whydah
Ο Μπέλαμι ήταν επίσης δημοκρατικός. Όλοι ήταν εξίσου ίσοι υπό τις εντολές του, συμπεριλαμβανομένου του 1/3 του πληρώματός του που ήταν μαύροι και παλιοί σκλάβοι. Σε αντάλλαγμα, οι πειρατές του ήταν πιστοί στον καπετάνιο τους. Τον αποκαλούσαν "Ρομπέν των Θαλασσών" επειδή έκλεβε από τους πλούσιους και μοιραζόταν τον θησαυρό με το πλήρωμά του.
Και πράγματι, ο ίδιος έβλεπε τον εαυτό του ως μια φιγούρα του Ρομπέν των Δασών.
Στα τέλη του Φεβρουαρίου του 1717, όταν συνέλαβε το πλοίο Whydah που μετέφερε σκλάβους, φάνηκε ότι χτύπησε χρυσή φλέβα. Έχοντας πουλήσει το ανθρώπινο φορτίο του στην Τζαμάικα, το πλοίο φέρεται να είχε πάνω 4,5 τόνους χρυσό και ασήμι.
Όμως, το γεμάτο θησαυρούς Whydah θα ήταν η ανατροπή τους.
Ο θάνατος του Black Sam και το ναυάγιο του Whydah
Για περίπου ένα χρόνο, ο Μπέλαμι και οι πειρατές του έπλεαν θριαμβευτικά στην Καραϊβική και τον Ατλαντικό. Κατέλαβαν περισσότερα από 50 πλοία και συγκέντρωσαν μια περιουσία που, προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό, έφτασε τα 140 εκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας αυτόν και το πλήρωμά του τους πλουσιότερους πειρατές που υπήρξαν ποτέ.
Όμως τον Απρίλιο του 1717, ο Bellamy αποφάσισε να επιστρέψει στο Κέιπ Κοντ. Ελπίζοντας ίσως να τον αποδεχθεί η οικογένεια της Χαλέτ, φέρεται να είπε στο πλήρωμά του, "Παιδιά, αρκετά. Είναι ώρα να πάω σπίτι".
Η τύχη του, όμως, είχε τελειώσει. Καθώς ο Μπέλαμι και οι πειρατές του ήταν σε ρότα επιστροφής, ξαφνικά, μια τρομερή καταιγίδα χτύπησε τις ακτές της Μασαχουσέτης. Στις 26 Απριλίου του '17, το ισχυρό Whydah βυθίστηκε στη σκοτεινή θάλασσα, παίρνοντας μαζί του τον θησαυρό του και το πλήρωμα του Μπέλαμι.
Στο ναυάγιο χάθηκε όλο το πλήρωμα εκτός από δύο άνδρες, το οποίο παρέμεινε ανέγγιχτο κάτω από τα κύματα για χρόνια. Το 1984, ο υποβρύχιος εξερευνητής Barry Clifford ανακάλυψε το Whydah στα ανοικτά των ακτών του Wellfleet της Μασαχουσέτης. Μέχρι σήμερα, παραμένει το μόνο πειρατικό ναυάγιο που βρέθηκε ποτέ από τη Χρυσή Εποχή της Πειρατείας. Από τότε, οι δύτες έχουν ανακτήσει πάνω από 200.000 τεχνουργήματα, συμπεριλαμβανομένων κανονιών, χιλιάδων νομισμάτων, 400 κοσμημάτων κ.ά..
Οι δύτες όμως ελπίζουν να βρουν κάτι ακόμα πιο πολύτιμο, τα λείψανα του Σαμ Μπέλαμι. Και όντως, τον Φεβρουάριο του 2021, οι δύτες βρήκαν ανθρώπινα οστά στο Whydah που ίσως ανήκουν στον Σάμιουελ Μπέλαμι.
Όμως τον Απρίλιο του 1717, ο Bellamy αποφάσισε να επιστρέψει στο Κέιπ Κοντ. Ελπίζοντας ίσως να τον αποδεχθεί η οικογένεια της Χαλέτ, φέρεται να είπε στο πλήρωμά του, "Παιδιά, αρκετά. Είναι ώρα να πάω σπίτι".
Η τύχη του, όμως, είχε τελειώσει. Καθώς ο Μπέλαμι και οι πειρατές του ήταν σε ρότα επιστροφής, ξαφνικά, μια τρομερή καταιγίδα χτύπησε τις ακτές της Μασαχουσέτης. Στις 26 Απριλίου του '17, το ισχυρό Whydah βυθίστηκε στη σκοτεινή θάλασσα, παίρνοντας μαζί του τον θησαυρό του και το πλήρωμα του Μπέλαμι.
Στο ναυάγιο χάθηκε όλο το πλήρωμα εκτός από δύο άνδρες, το οποίο παρέμεινε ανέγγιχτο κάτω από τα κύματα για χρόνια. Το 1984, ο υποβρύχιος εξερευνητής Barry Clifford ανακάλυψε το Whydah στα ανοικτά των ακτών του Wellfleet της Μασαχουσέτης. Μέχρι σήμερα, παραμένει το μόνο πειρατικό ναυάγιο που βρέθηκε ποτέ από τη Χρυσή Εποχή της Πειρατείας. Από τότε, οι δύτες έχουν ανακτήσει πάνω από 200.000 τεχνουργήματα, συμπεριλαμβανομένων κανονιών, χιλιάδων νομισμάτων, 400 κοσμημάτων κ.ά..
Οι δύτες όμως ελπίζουν να βρουν κάτι ακόμα πιο πολύτιμο, τα λείψανα του Σαμ Μπέλαμι. Και όντως, τον Φεβρουάριο του 2021, οι δύτες βρήκαν ανθρώπινα οστά στο Whydah που ίσως ανήκουν στον Σάμιουελ Μπέλαμι.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου