Πώς γινόντουσαν τα ειδικά εφέ στον βωβό κινηματογράφο vol. 2

 

Τα ειδικά εφέ σε ταινίες προηγούνται των animatronic, των green screen και των CGI. Προτού οι κινηματογραφιστές καταλάβουν πώς να συμπεριλάβουν τον ήχο στις ταινίες, έβρισκαν δημιουργικούς τρόπους για να τραβήξουν απίστευτα πλάνα με την κάμερα.

 

 

 

Δείτε ακόμη:

Πώς γινόντουσαν τα ειδικά εφέ στον βωβό κινηματογράφο

 

Ο YouTuber Pedro Cinemaxunga αναλύει τις πρώτες τεχνικές ειδικών εφέ που χρησιμοποιήθηκαν σε μερικές κλασικές ταινίες της δεκαετίας του 1920 και του '30.

 

Όπως δείχνει το βίντεο, πολλές σκηνές που έμοιαζαν να βάζουν τους ηθοποιούς σε κίνδυνο χρησιμοποίησαν κόλπα προοπτικής. Όταν ο Χάρολντ Λόιντ κρέμεται από έναν πύργο ρολογιού στο Safety Last (1923), στην πραγματικότητα βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα από την κορυφή μιας στέγης. Το πλάνο όπου ο Τσάρλι Τσάπλιν παραλίγο να κάνει πατίνια από μια προεξοχή στο Modern Times (1936) ολοκληρώθηκε ζωγραφίζοντας μια σκηνή που δείχνει τους κάτω ορόφους ενός κτιρίου σε ένα κομμάτι γυαλί και τοποθετώντας το μπροστά στην κάμερα. Στην πραγματικότητα, ο Τσάπλιν έκανε πατινάζ σε ένα επίπεδο όλη την ώρα.

Η έξυπνη δουλειά με την κάμερα εξηγεί πολλές από τις σεκάνς που αψηφούν τον θάνατο σε παλιές ταινίες, αλλά όχι όλες. Στο Sherlock Jr. (1924), ο Μπάστερ Κίτον έκανε όντως ποδήλατο πάνω από μια γέφυρα που κατέρρεε.

από: mental floss