Ένας επίγειος παράδεισος στα νερά του Ταυρωπού
Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Βίνιανη, Νέα Βίνιανη και Στένωμα, και κατά το παρελθόν αποτελούσε το μοναδικό σημείο επικοινωνίας του Καρπενησίου με τα υπέροχα χωριά των Αγράφων.
Ο λόγος για το επιβλητικό πέτρινο γεφύρι της Βίνιανης, που διασχίζει τα νερά του Μέγδοβα ποταμού πριν αυτός καταλήξει στην τεχνητή λίμνη Κρεμαστών.
Μονότοξο, με μήκος που φτάνει τα 33 μέτρα και χτισμένο με ντόπιο λιθάρι από Ηπειρώτες μαστόρους, τα γεφύρι κλέβει της εντυπώσεις όποια εποχή του χρόνου και αν το επισκεφτείς. Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να αναφερθεί με ακρίβεια στην ημερομηνία κατασκευής του. Εικάζεται ότι χτίστηκε την ίδια περίπου εποχή που κατασκευάστηκε το γεφύρι του Μανώλη στον Αγραφιώτη ποταμό, δηλαδή περί το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα.
Πολλές υπήρξαν οι μάχες που σημειώθηκαν στο γεφύρι τόσο επί Τουρκοκρατίας όσο και μεταγενέστερα. Γνωστότερη αυτών υπήρξε η άδοξη ενέδρα του κλέφτη Κώστα Λεπενιώτη στον Άγο Μουχουρτάρη, ο οποίος το έτος 1808 μετέφερε βαριά άρρωστο και αλυσοδεμένο τον αδερφό του πρώτου, αγωνιστή Αντώνη Κατσαντώνη προς το Καρπενήσι.
Ακολουθώντας την αντίθετη πορεία των νερών του ποταμού, σε μικρή απόσταση, ο επισκέπτης συναντά μια μικρή ρεματιά, που οδηγεί σε μια βαθύσκιωτη τοποθεσία, γεμάτη πελώρια πλατάνια και άφθονα τρεχούμενα νερά. Ο εντυπωσιακός καταρράκτης που σχίζει τον βράχο, ρέει από ύψος 25 με 30 μέτρων, δημιουργώντας τρεις μικρούς καταρράκτες και τρεις μικρές φυσικές λίμνες με υπέροχα χρώματα και μαγικές εικόνες. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μάλιστα ο επισκέπτης μπορεί να κολυμπήσει στα δροσερά νερά των λιμνών, αλλά και να σκαρφαλώσει στα ψηλότερα σημεία του καταρράκτη, με αρκετή βεβαίως προσοχή.
Όπως σε κάθε τόπο, έτσι και στο γεφύρι της Βίνιανης υπάρχουν αρκετοί μύθοι, οι οποίοι τροφοδοτούν τη φαντασία των επισκεπτών και καλύπτουν με ένα πέπλο μυστηρίου το υπέροχο γεφύρι. Έτσι λοιπόν, όταν τα νερά του ποταμού φουσκώνουν, σμήνη από μέλισσες εμφανίζονται την ημέρα στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τους διαβάτες, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας ο τόπος γεμίζει από νυχτερίδες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Τότε λοιπόν ακούγονται άγρια μουγκρητά ταύρου, ίσως και γι αυτό λοιπόν ο Μέγδοβας ποταμός μετονομάστηκε από τους ντόπιους σε Ταυρωπός ποταμός...
Οι υπέροχοι καταρράκτες και το παραμυθένιο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς στη Θεσσαλία
Κοντά στο χωριό Κάτω Παλαιοκαρυά, στην Περιφερειακή Ενότητα των Τρικάλων, βρίσκεται ένα φαράγγι που προσφέρει ανεπανάληπτες εικόνες στον επισκέπτη με την άγρια ομορφιά και την παραμυθένια αλήθεια του.
Το πυκνό παρόχθιο δάσος, τα νερά του ποταμού και οι πανέμορφοι καταρράκτες που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 70, με την κατασκευή δύο μικρών φραγμάτων στον ποταμό Παλαιοκαρίτη, έδωσαν άλλη πνοή στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, το οποίο κατασκευάστηκε γύρω στο 1550 και συνέδεε την περιοχή του Ασπροποτάμου με την Πύλη και τα υπόλοιπα χωριά.
Οι τεχνητοί καταρράκτες που πέφτουν πίσω από αυτό από ύψος 12 μέτρων και μοιάζουν με νεροκουρτίνα, αλλά και αυτοί που ρέουν ακριβώς μπροστά του, ακόμα και αν το δικό τους ύψος φτάνει μονάχα τα δύο μέτρα, κλέβουν τις εντυπώσεις, ενώ ταυτόχρονα δίνουν μια ξεχωριστή εικόνα στην τοποθεσία, που πλέον αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
Σαφώς όμως ο συνδυασμός των δύο αποτελεί ίσως ένα από τα πιο παραμυθένια σκηνικά της Θεσσαλίας, γεμάτα μύθους για νεράιδες και ξωτικά που μαγεύουν τους επισκέπτες αναδυόμενα από τα τρεχούμενα νερά του ποταμού κάτω από το μονότοξο γεφύρι...
Το μόνο σίγουρο είναι πως η εικόνα που παρουσιάζεται δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη από καμία νεράιδα και κανένα ξωτικό ώστε για να ενισχύσει τις εντυπωσιακές εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης και που παραπέμπουν σε παραμύθι...
Πηγές Κρύας (Έρκυνας) - Μεσαιωνικό Κάστρο Λιβαδεία
Οι Πηγές Κρύας ή Έρκυνας βρίσκονται στο νότιο τμήμα της Λιβαδειάς πρωτεύουσας της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Ο μικρός ποταμός της Έρκυνας που δημιουργείται απο τις πηγές διαρρέει την πόλη από νότο προς βορρά και στη συνέχεια αφού ενωθεί με τον Μακρισσό ποταμό χύνεται στον Βοιωτικό Κηφισό. Δίπλα στις πηγές βρίσκεται το Μεσαιωνικό κάστρο της Λιβαδειάς ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκονταν στην αρχαιότητα το μαντείο Τροφωνίου, το οποίο λειτουργούσε και ως προπομπός για το μαντείο των Δελφών.
Στην ελληνική μυθολογία η 'Ερκυνα ήταν Νύμφη, κόρη του Τροφωνίου, και συντρόφισσα της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας. Οι δυο τους έπαιζαν μια ημέρα με μια χήνα κοντά στο άλσος Τροφωνίου και το πτηνό τους ξέφυγε και πήγε να κρυφτεί κάτω από μία πέτρα. Η Περσεφόνη σήκωσε την πέτρα και μία πηγή ξεπετάχτηκε από τη γη: η πηγή της 'Ερκυνας.
Μέσα στο ποτάμι υπάρχει μία προτομή της νύμφης.
Το κάστρο της Λιβαδειάς είναι πανάρχαιο κάστρο που ανακατασκευάστηκε από τους Βυζαντινούς και αργότερα από τους Φράγκους. Το κάστρο ολοκληρώθηκε το 12ο αιώνα μ.Χ. από τους Καταλανούς που κατέλαβαν τη Λιβαδειά το 1311 μ.Χ.
Κεγχρεές: Το αρχαίο λιμάνι της Κορίνθου με την αίγλη των γιων του Ποσειδώνα
Η Κόρινθος υπήρξε μια από τις ελάχιστες ελληνικές πόλεις που διέθεταν 2 λιμάνια, το Λέχαιο στον Κορινθιακό κόλπο και τις Κεγχρεές στο Σαρωνικό. Οι γιοι του Ποσειδώνα και της Πειρήνης, κόρης του ποτάμιου θεού Αχελώου, Λέχης και Κεγχρίας, έδωσαν τα ονόματα τους στα λιμάνια της πόλης. Ήταν το 2ο λιμάνι - επίνειο της Αρχαίας Κορίνθου, όπου επίσης εφαρμόστηκαν πρωτοποριακές μέθοδοι κατασκευής λιμενικών εγκαταστάσεων. Και σ’ αυτό υπήρχαν δύο τμήματα, το εμπορικό και το πολεμικό. Αυτό το λιμάνι ήταν εν μέρει φυσικό, καθώς είχε βόρεια και νότια ακρωτήρια, και εν μέρει τεχνητό, αφού στην προέκταση των ακρωτηρίων κατασκευάστηκαν δύο κυματοθραύστες - μώλοι σαν πέταλο, ύψους περίπου 30μ από τον πυθμένα της θάλασσας, που δημιούργησαν μία μεγάλη λιμενολεκάνη, αφήνοντας μία είσοδο πλάτους 120μ. Το μεγαλύτερο πλάτος του λιμανιού ήταν 280μ και η μεγαλύτερη απόσταση από τον κεντρικό μώλο έως τους κυματοθραύστες της εισόδου 210-215μ. Στην περιοχή σημειώθηκε ταυτόχρονα καθίζηση της ξηράς και ανύψωση της θάλασσας, με αποτέλεσμα τα μεν ρωμαϊκά κτίσματα να είναι στο επίπεδο της θάλασσας, τα δε αρχαϊκά και κλασικά, κάτω από αυτό. Στο λιμάνι των Κεγχρεών αποβιβάστηκε και ο Απόστολος Παύλος, το 53 μ.Χ. στο πρώτο του ταξίδι στην πόλη της Κορίνθου. Έχουν διενεργηθεί εκτεταμένες αρχαιολογικές ανασκαφές στο λιμάνι και έχουν αποκαλύψει πλήθος πληροφορίες και πολλά ευρήματα, με πιο σπάνιο σειρά πινάκων από υαλοθετήματα (πρόδρομο των σημερινών βιτρώ), που φυλάσσονται στο Μουσείο της Ισθμίας.
Η μικρή "Σαχάρα" της Ελλάδας - Η παραλία με την κατάλευκη άμμο στην Πελοπόννησο
Γνωρίζατε ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια έρημος στην οποία υπάρχει λευκή άμμος, ψηλοί αμμόλοφοι και ελάχιστη βλάστηση.
Είναι ένα μέρος που όταν το επισκεφτείς καλοκαίρι, θα πρέπει να οπλιστείς με αρκετά μπουκάλια νερό για να αντέξεις την αφυδάτωση και τις ανελέητες θερμοκρασίες. Το μήκος της αγγίζει τα 2 χιλιόμετρα και το πλάτος τα 500 μέτρα.
Βρισκόμαστε στην Πελοπόννησο, και συγκεκριμένα στην Ελαφόνησο, στην νότια πλευρά της. Σε μια μεγάλη έκταση, κοντά στην παραλία Σίμος, υπάρχει αυτή η έρημος με την σπάνια λευκή άμμο. Την όμορφη μονοτονία του τοπίου διακόπτουν μόνο μερικά φυτά κέδρου, τα οποία είναι τα μόνα που μπορούν να επιβιώσουν σ’ αυτό το αντίξοο περιβάλλον.
Οι επισκέπτες της παραλίας του Σίμου βιώνουν ένα μικρό κομμάτι αυτού του ιδιαίτερου περιβάλλοντος περπατώντας για να φτάσουν στην παραλία.
Οι πολυάριθμοι και ψηλοί αμμόλοφοι έχουν σχηματιστεί από τους ανέμους, οι οποίοι πνέουν συχνά και με σφοδρότητα στην περιοχή. Από τη μια μεριά συσσωρεύουν την άμμο και σχηματίζουν τους αμμόλοφους, από την άλλη μεριά βοηθούν μαζί με τα κύματα στη διάβρωση των υποκείμενων πετρωμάτων και στη δημιουργία νέων ποσοτήτων λευκής άμμου.
Περπατώντας στο απόκοσμο αλλά και πανέμορφο αυτό τοπίο παίρνεις «άρωμα» από την έρημο Σαχάρα και νιώθεις ένα ψήγμα του πως θα είναι εκεί το περιβάλλον.
Η μεγάλη διαφορά βέβαια είναι ότι στην ελληνική αυτή έρημο, με συγκριτικά πολύ λιγότερο περπάτημα φτάνεις στην πολυπόθητη θάλασσα και γεύεσαι τη δροσιά της.
Μια από τις βαθύτερες λίμνες της χώρας βρίσκεται στο Πωγώνι Ηπείρου. Εκεί ζει ένα είδος αετού που “γαβγίζει”
Σε μια από τις ιστορικές περιοχές της Ηπείρου, στο Πωγώνι, βρίσκεται μια από τις βαθύτερες λίμνες της χώρας. Η λίμνη Ζαραβίνα, γνωστή και ως Νεζερός, ανήκει στον νομό Ιωαννίνων και απέχει μόλις 14 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Η λίμνη αποτελεί καταφύγιο σπάνιων αρπακτικών πουλιών και από τον Αύγουστο του 1983 έχει κηρυχθεί ως τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. - στο: mixanitouxronou.gr
Πεζοπορία στον Εθνικό Δρυμό Λαυρίου-Σουνίου: Ένα υπαίθριο μουσείο γεωλογίας και αρχαίας τεχνολογίας
Ο Εθνικός Δρυμός Λαυρίου – Σουνίου βρίσκεται στην ενδοχώρα της Λαυρεωτικής κι έχει έκταση 35.000 στρέμματα, από τα οποία 7.000 είναι ο πυρήνας του. Πρόκειται για τον μικρότερο Εθνικό Δρυμό της χώρας. Είχε την ατυχία το 1985, μόλις 11 χρόνια αφότου είχε κηρυχθεί ως Εθνικός Δρυμός, να πληγεί από μια μεγάλη πυρκαγιά. - στο: travel.gr
Επίσκεψη στο σπουδαίο Μουσείο του Εθνικού Τυπογραφείου
Στην οδό Καποδιστρίου 34 βρίσκεται αδιαλείπτως από το 1907 το Εθνικό Τυπογραφείο. Εκεί όλα μυρίζουν μελάνι και οι ιστορίες του μοιάζουν να βγήκαν από κάποιο βιβλίο - στο: athensvoice.gr
Ποιοι ήταν τελικά ο Μανωλιός, η μπέμπελη και άλλοι ήρωες γνωστών φράσεων
Υπάρχουν παροιμίες που χρησιμοποιούμε όλοι, χωρίς να γνωρίζουμε απαραίτητα πώς προέκυψαν. Ή ποιους αφορούν. Για αυτό είμαστε εμείς εδώ, ρίχνοντας φως πίσω από 5 τέτοιες χαρακτηριστικές φράσεις. - στο: oneman.gr
Σαν σήμερα, 2 Οκτωβρίου, η «σφαγή του Τλατελόλκο» όπου ο στρατός επιτέθηκε σε φοιτητική συγκέντρωση και σκότωσε πάνω από 300 άτομα
Το φθινόπωρο του 1968 το Μεξικό προετοιμαζόταν για να υποδεχθεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι φοιτητές, ωστόσο, βρισκόντουσαν σε αναβρασμό διότι ο στρατός είχε καταλάβει πανεπιστημιακά κτίρια. Σε μια διαδήλωση διαμαρτυρίας, μια ημέρα σαν σήμερα, οι στρατιώτες άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών σκοτώνοντας επί τόπου πάνω από 300 άτομα - στο: reader.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου