tag:blogger.com,1999:blog-41338299477380417042024-03-19T11:25:18.150+02:00ΞωτικόBlog ποικίλης ύλης με θέματα όπως: φωτογραφία, κινηματογράφος, πολιτισμός, δημιουργίες, illustration κ.ά.Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.comBlogger8637125tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-65704492102515428112024-03-15T12:30:00.000+02:002024-03-15T12:30:00.135+02:00Ρόμπερτ Ρέκορντ, ο εφευρέτης του συμβόλου της ισότητας<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhP6-C9-EyFi1DJBJvlXv0_Po8TzSbb4_CyuasPDLc1PxQ6wYnfpULRa6vYxHacj6fxJAvswZipR_X7M9ivVUthZvw_Ece_R-ICS0S_DFweOo7J-iqeA6JzztC6o0GMfAVyrgo07Tt_BVKrplOWVojg6SwgMv8xA7Qyor6zeSJTBnVg0UJCqVhE0b-8js/s276/Robert_Recorde.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="276" data-original-width="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhP6-C9-EyFi1DJBJvlXv0_Po8TzSbb4_CyuasPDLc1PxQ6wYnfpULRa6vYxHacj6fxJAvswZipR_X7M9ivVUthZvw_Ece_R-ICS0S_DFweOo7J-iqeA6JzztC6o0GMfAVyrgo07Tt_BVKrplOWVojg6SwgMv8xA7Qyor6zeSJTBnVg0UJCqVhE0b-8js/s16000/Robert_Recorde.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/File:Robert_Recorde_@_St_Mary,_Tenby_(geograph_6264760).jpg">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Τον 16ο αιώνα, τα βρετανικά μαθηματικά, συγκριτικά με άλλα προηγμένα κράτη στην Ευρώπη, υστερούσαν. Ωστόσο, ένας γιατρός και δάσκαλος μαθηματικών, ο Ρόμπερτ Ρέκορντ (Robert Recorde) έκανε ό,τι μπορούσε για να εξισώσει τα πράγματα και επινόησε ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα της εν λόγω επιστήμης: το σύμβολο της ισότητας, το γνωστό ίσον (=).</div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Ο Ρέκορντ γεννήθηκε στο Pembrokeshire της Ουαλίας το 1510. Αν και λίγα είναι γνωστά για τα νεανικά του χρόνια, σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Britannica του 1911, φέρεται ότι "κατάγεται από μια αξιοσέβαστη οικογένεια". Παρακολούθησε τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ και ακολούθως, προτού μετακομίσει στο Λονδίνο όπου άσκησε την ιατρική, φέρεται να δίδαξε και στα δύο Πανεπιστήμια.<br /><br />Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Ρέκορντ ήταν προσωπικός γιατρός της βασιλικής οικογένειας, αλλά αυτό έχει αμφισβητηθεί. Όπως και να έχει, έγραψε ένα ιατρικό έργο με τίτλο "The Urinal of Physick", το οποίο καθοδήγησε τους αναγνώστες πώς να κάνουν διάγνωση παρατηρώντας συγκεκριμένο δείγμα ούρων.</div><div style="text-align: left;"><br />Ο Ρέκορντ έγινε επίσης δημοφιλής συγγραφέας μαθηματικών βιβλίων, τα οποία, σε αντίθεση με τα λατινικά στα οποία δημοσιεύονταν τα περισσότερα
επιστημονικά έργα (ιδίως τα επιστημονικά και μαθηματικά) εκείνη την
εποχή, έγραφε στην απλή αγγλική. Όπως ανέφερε ο Joy B. Easton, ο Ρέκορντ έγραψε "απλή, καθαρή αγγλική πεζογραφία, υψηλότερης ποιότητας από τους συγχρόνούς του επιστήμονες".<br /><br />Για την εποχή του, το έργο του 1543 με τίτλο "The Ground of Artes" ήταν το πιο δημοφιλές έργο του. Στο βιβλίο, το οποίο ο συγγραφέας προόριζε για τον "απλώς αδαή" αναγνώστη, επικεντρώθηκε στα στοιχειώδη μαθηματικά και περιλάμβανε μια πρόσθετη ενότητα για να βοηθήσει τους εμπόρους να χρησιμοποιούν τον άβακα. Αργότερα δημοσίευσε το "Pathwaie to Knowledge", το οποίο περιλάμβανε στοιχειώδη γεωμετρία βασισμένη στα Στοιχεία του Ευκλείδη.<br /><br />Η επόμενη προσπάθειά του, το "The Castle of Knowledge" (Κάστρο της Γνώσης), ήταν ένα βιβλίο για την αστρονομία, το οποίο περιλάμβανε τη νέα θεωρία της ηλιοκεντρικότητας του Κοπέρνικου (η Γη περιστρεφόταν γύρω από τον Ήλιο).</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioMGMFmZChBPUJpcq68LNVWDnW-32Md4YFpFLVn4w2DXmyLJYnEKxH2aR9-VYBPC_j7JPrIR-WiEHTvs0Ya29BnebMD6VU1ZYJRIg4r6XcKzcFA2CQujyI2zi1ZPDMhHvMY4fHBqx6Rc3xj73oLqE4ghHcnVr_O9qKSxhhgnlyGo2NZ5juM_k7M2Iz0sE/s444/1543_Robert_Recorde.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="324" data-original-width="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioMGMFmZChBPUJpcq68LNVWDnW-32Md4YFpFLVn4w2DXmyLJYnEKxH2aR9-VYBPC_j7JPrIR-WiEHTvs0Ya29BnebMD6VU1ZYJRIg4r6XcKzcFA2CQujyI2zi1ZPDMhHvMY4fHBqx6Rc3xj73oLqE4ghHcnVr_O9qKSxhhgnlyGo2NZ5juM_k7M2Iz0sE/s16000/1543_Robert_Recorde.PNG" /></a></div><div style="text-align: center;">Ο Ρόμπερτ Ρέκορντ ενώ διδάσκει - <a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:1543_Robert_Recorde.PNG">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Σήμερα, το πιο διάσημο βιβλίο του Ρέκορντ είναι το "The Whetstone of Witte", το οποίο περιελάμβανε προηγμένα μαθηματικά και άλγεβρα. Σε αυτό, εισάγει το σύμβολο του ίσον (=), το οποίο θα άλλαζε για πάντα τα μαθηματικά. Όπως δήλωσε ο ίδιος ως προς το γιατί επέλεξε αυτό το σύμβολο, "γιατί οποιαδήποτε 2 αντικείμενα δεν μπορούν να είναι πιο ισότιμα".<br /><br />Επίσης, στο Whetstone of Witte εισήγαγε τον όρο "zenzizenzizenzic", ο οποίος προοριζόταν να αντιπροσωπεύσει έναν αριθμό υψωμένο στην 8η δύναμη (x<sup>8</sup>). Όπως έγραψε ο Ρέκορντ, το zenzizenzizenzic "αντιπροσωπεύει το τετράγωνο των τετραγώνων στο τετράγωνο". Για μάλλον προφανείς λόγους, αυτός ο αδέξιος όρος απέτυχε όσο το σύμβολο ίσον.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik2-qlvL99ywqw4bo3bei7g_QbIy2wo8JyGNTIkFtSJYKLEmusPuOTdy1Tf40OgR8vLpNCB15AHZjnn5C0k8TOR8lboNXiMB1-dBMjvpao19Zwntkm3PJpxpjthzNOWtFjQDUFixHNXcgKYMv3oqnfKpzIXnuG70p6bgZguEAl9Slh9J1QIAFgf-ZOp08/s784/First_Equation_Ever.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="83" data-original-width="784" height="68" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik2-qlvL99ywqw4bo3bei7g_QbIy2wo8JyGNTIkFtSJYKLEmusPuOTdy1Tf40OgR8vLpNCB15AHZjnn5C0k8TOR8lboNXiMB1-dBMjvpao19Zwntkm3PJpxpjthzNOWtFjQDUFixHNXcgKYMv3oqnfKpzIXnuG70p6bgZguEAl9Slh9J1QIAFgf-ZOp08/w640-h68/First_Equation_Ever.png" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Η πρώτη γνωστή εξίσωση, ισοδύναμη με 14x + 15 = 71 σε σύγχρονη σημειογραφία, από το The Whetstone of Witte. (Η λύση είναι x = 4) - <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/File:First_Equation_Ever.png">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Εκτός από τα μαθηματικά και την ιατρική, ο Ρέκορντ ήταν καλός μελετητής κλασικών και μεσαιωνικών εγγράφων. Συμμετείχε επίσης σε κυβερνητικές υποθέσεις, υπηρετώντας ως ελεγκτής του νομισματοκοπείου του Μπρίστολ, όπου αντιμετώπισε προβλήματα γιατί αρνήθηκε να εκτρέψει το νόμισμα στον μελλοντικό κόμη του Pembroke, William Herbert. Ο κόμης, εξοργισμένος από την άρνηση, κατηγόρησε τον μαθηματικό για προδοσία. Αν και ο Ρέκορντ έπρεπε να παραμείνει δύο μήνες στη φυλακή, δραπέτευσε. Του έμεινε όμως η πικρία.<br /><br />Το 1556, ο Ρέκορντ κατηγόρησε τον κόμη για κακομεταχείριση. Με τη σειρά του, ο κόμης έκανε έκκληση στη βασίλισσα και τον βασιλιά, οι οποίοι, κρίνοντας ότι ο κόμης ήταν πολύ πιο σημαντικός από έναν μαθηματικό, φρόντισαν να ακολουθηθεί η νομική οδός όπως έπρεπε.<br /><br />Όσο νόμιμο κι αν ήταν το παράπονό του, ο Ρέκορντ ήταν απερίσκεπτος με την κατηγορία, κάτι που είναι περίεργο για έναν τόσο έξυπνο άνθρωπο. Ίσως, είχε θολώσει από την αγανάκτηση.<br /><br />Στις 10 Φεβρουαρίου 1557, επιβλήθηκε στον Ρέκορντ πρόστιμο 1000 λιρών για συκοφαντία εναντίον του κόμη. Τον 16ο αιώνα, το συγκεκριμένο ποσό δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο και για τον Ρέκορντ θα αποδεικνυόταν ένα άλυτο πρόβλημα. Πέρασε τις υπόλοιπες μέρες της ζωής του στη φυλακή King's Bench στο Southwark του Λονδίνου.<br /><br />Πέθανε σε ηλικία 48 ετών, χωρίς να προλάβει να γράψει βιβλία για την τοπογραφία και τη ναυσιπλοΐα, όπως ήταν η πρόθεσή του. Ωστόσο, τα υπάρχοντα βιβλία του είχαν γίνει βασικό στοιχείο μάθησης στην Ελισαβετιανή Αγγλία και, πολλές γενιές Άγγλων επιστημόνων, θεωρούσαν ότι ο Ρέκορντ είχε διευκρινίσει τα μαθηματικά.<br /><br />Περίπου 100 χρόνια μετά την εφεύρεσή του για το σύμβολο της ισότητας, το ίσον είχε κερδίσει "γενική αποδοχή" στην Αγγλία. Μέχρι τον 18ο αιώνα, είχε γίνει πρότυπο στην Ευρώπη.<br /><br />Γράφοντας όμως στα αγγλικά και όχι στα λατινικά, ο Ρέκορντ θυσίασε σε μεγάλο βαθμό μια διεθνή επιστημονική φήμη. Ταυτόχρονα όμως, θυσίασε και την ελευθερία του αποτυγχάνοντας να αναγνωρίσει την προνομιακή θέση του κόμη, κάποιον με τον οποίο δε θα μπορούσε ποτέ να είναι ίσος...</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.mentalfloss.com/article/76342/retrobituaries-robert-recorde-inventor-equals-sign">mental floss</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-40950511743466719122024-03-15T12:00:00.001+02:002024-03-19T11:24:46.218+02:00Πώς παίρνουν τα ονόματά τους οι γενιές;<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfmzzd68jLO8WwpN3cyT_BNLj-P46U47SqnFiAhbi624BItLh56gnb3bNZ5T7iqZlvyCR-WSGBjT09LRD9uqjOtI-1iSZinUtCT0fZzZqsKyVOzN-uL6FI06RvSX87Sy-Q0XC8aDw-sVh73QZ8XRGD7_btbGxtBat5DQ36Kf40n9_uFtnT8W_ojoxvqA8/s2000/gens.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="2000" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfmzzd68jLO8WwpN3cyT_BNLj-P46U47SqnFiAhbi624BItLh56gnb3bNZ5T7iqZlvyCR-WSGBjT09LRD9uqjOtI-1iSZinUtCT0fZzZqsKyVOzN-uL6FI06RvSX87Sy-Q0XC8aDw-sVh73QZ8XRGD7_btbGxtBat5DQ36Kf40n9_uFtnT8W_ojoxvqA8/w640-h230/gens.png" width="640" /></a></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η ονοματοδοσία των γενεών δεν είναι απλή διαδικασία.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Όλοι ξέρουμε τι είναι οι Millennial. Υπάρχουν στερεότυπα σχετικά με το τι κάνουν και τι δεν αρέσει στους Millennials, πόσο συχνά ελέγχουν τις ροές τους στα ΜΚΔ, και όλα αυτά επειδή αισθανόμαστε πιο άνετα να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο για να αναφερθούμε σε μια ολόκληρη ηλικιακή δημογραφική εικόνα του πληθυσμού. Ο όρος Millennial είναι μια ισχυρή λέξη, και όχι λόγω του ηλικιακού εύρους που αναφέρεται, αλλά λόγω του πόσο χρήσιμος είναι -όπως ακριβώς το Gen X ή το Baby Boomer.<br /><br />Ιστορικά, δεν υπάρχει κάποιος μοναδικός ή τυπικός τρόπος με τον οποίο οι γενιές παίρνουν τα ονόματά τους, και αυτό γιατί, το να συγκεντρώνουμε όλους όσους έχουν περίπου την ίδια ηλικία σε μια ομάδα είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><b></b><blockquote><b>Όνομα γενιάς και χρόνια που γεννήθηκε</b><br />The Lost Generation: 1883–1900<br />The Greatest Generation: 1901–1927<br />The Silent Generation: 1928–1945<br />Baby Boomers: 1946–1964<br />Gen X: 1965–1980<br />Millennials: 1981–1996<br />Gen Z: 1997–2012<br />Gen Alpha: Αρχές 2010-2025</blockquote><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Πότε ξεκινήσαμε να ονομάζουμε τις γενιές;</b><br />Μερικοί κοινωνικοί ιστορικοί συνδέουν το φαινόμενο με το "The Sun Also Rises" (Ο ήλιος ανατέλλει ξανά) του Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Η επιγραφή του βιβλίου αναφέρει την Gertrude Stein να λέει, "Είστε όλοι μια χαμένη γενιά" -αν και μπορεί να μην είπε η ίδια την φράση. Το 1951 το TIME δημοσίευσε ένα άρθρο λέγοντας ότι "η σημερινή νεότερη γενιά ... δεν κάνει μανιφέστα, δεν κάνει ομιλίες ή δεν κουβαλά αφίσες. Ονομάστηκε 'Silent Generation'". Ενώ η Γενιά Silent ήταν δημοφιλής τη δεκαετία του 1950 για να περιγράψει το πλήθος των εφήβων/νεαρών που γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '20 έως τις αρχές της δεκαετίας του '30, πλέον η περίοδός της θεωρείται η το 1928–'45.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Πώς πήραν το όνομά τους οι Baby Boomers;</b><br />Ακολούθησαν οι Baby Boomers. Όλα ξεκίνησαν όταν το Census Bureau (Γραφείο Απογραφής) άρχισε να αναφέρεται στα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (1946–'64) ως "Post War Baby Boom", καθώς οι γεννήσεις εκτοξεύτηκαν από περίπου 3 εκατομμύρια ετησίως σε πάνω από 4 εκατομμύρια το χρόνο. Καθώς τα παιδιά άρχισαν να γίνονται ενήλικες (και ως εκ τούτου, καταναλωτές), οι διαφημιστικές εταιρείες τράβηξαν την προσοχή διαφημίζοντας τα προϊόντα τους στους λεγόμενους Baby Boomers. Ήταν η πρώτη -και μέχρι στιγμής η τελευταία- φορά που το "επίσημο" όνομα μιας γενιάς προερχόταν από κυβερνητικό οργανισμό.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Πώς ονομάστηκαν οι Gen X, Millennials και Gen Z;</b><br />Τελικά, οι Baby Boomers γέρασαν και επομένως έγιναν λιγότερο ελκυστικοί για τις εταιρείες που είχαν κάτι να πουλήσουν. Τα διαφημιστικά γραφεία ήθελαν έναν άλλο όρο για τα νέα μέλη της ηλικιακής ομάδας-στόχου τους και άρχισαν να πειραματίζονται με διάφορους όρους.<br /><br />Κάπως έτσι, εμφανίστηκε ο όρος "Generation Y", ένας πρώτος όρος για τους Millennials, κάτι όμως που δεν άρεσε ιδιαίτερα, δεν ήταν "πιασιάρικο".<br /><br />Το αν ο όρος θα έπιανε ήταν θέμα αν οι οργανισμοί των ΜΜΕ θα άρχιζαν να χρησιμοποιούν τον όρο. Και δεν αναφερόμαστε σε οποιονδήποτε οργανισμό. "Μιλάω για το Associated Press ή το Reuters, που παράγουν πολύ εκδοτικό περιεχόμενο και στέλνουν σε διάφορους οργανισμούς", είπε ο <span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Peter Francese, ειδικός στις δημογραφικές και καταναλωτικές αγορές</span></span></span>. Όσον αφορά τον καθορισμό των ημερομηνιών για τους Millennials, όλα εξαρτήθηκαν από τα δημογραφικά στοιχεία.<br /><br />"Το 2010, όταν έγινε η απογραφή, οι Baby Boomers ήταν όλοι ηλικίας 45 με 64 ετών", εξήγησε ο Francese. "Για να συγκριθούν οι Millennials με τους Baby Boomers, επειδή είναι η επόμενη γενιά, πρέπει να έχουμε διαφορά είκοσι χρόνια. Έτσι, το 2010, οι Millennials είναι άνθρωποι μεταξύ 15 και 34".<br /><br />Φαίνεται ότι παρακάμπτετε μια γενιά, κάτι που όντως συμβαίνει. Ως επί το πλείστον, το έκαναν οι διαφημιστικές εταιρείες. Το 1991, ο Douglas Coupland έγραψε το βιβλίο του "Generation X: Tales for an Accelerated Culture" σχετικά με την ανωνυμία που ένιωθαν ο ίδιος και οι σύγχρονοί του μεγαλώνοντας στη σκιά των Baby Boomers. Ήταν προϊόντα μιας κάμψης 10 έως 12 ετών στους ρυθμούς γεννήσεων μεταξύ των Boomers και των Millennials, και παρόλο που ο όρος είχε κολλήσει στον γενικό πληθυσμό, η γενιά ήταν το λάθος μέγεθος για να έχει μεγάλη σημασία για τους εμπόρους.<br /><br />Φαίνεται απίθανο οι διαφημιστικές εταιρείες να ακολουθήσουν ξανά μια τέτοια παθητική προσέγγιση.<br /><br />"Τα διαφημιστικά γραφεία έχουν αποστολή και επιτακτική ανάγκη να μεταφέρουν στους πελάτες τους νέα για το τι συμβαίνει στην αγορά", είπε ο Francese. "Έτσι, αναπόφευκτα, χωρίζουν τους πληθυσμούς σε διάφορες ομάδες. Η αναγκαιότητα να γίνει αυτό σημαίνει ότι κάθονται και βρίσκουν ονόματα".<br /><br />Η Gen Z, η επόμενη μετά τους Millennials, έχει πλέον αποκτήσει καταναλωτική αξία και θα γίνει πιο ισχυρή τα επόμενα χρόνια. Καθώς συμβαίνει αυτό, οι διαφημιστικές εταιρείες θα έχουν μια τέλεια επεξεργασμένη ετικέτα έτοιμη να κολλήσουν σε αναφορές δαπανών. Και μόλις η Gen Z ξεφύγει από το γλυκό σημείο του μάρκετινγκ, τη θέση της θα αρχίσει να παίρνει η Gen Alpha.<br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-2510812251797611022024-03-06T12:30:00.001+02:002024-03-11T13:12:23.423+02:00Η θεωρεία συνωμοσίας "Project Blue Beam"<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj1bVzGDSd48nLsZLb9dRFzbwNSdE27wiq2OOt0yuC8sSbUXuH2gLA8zRc-UYY8X3v_RIPtEsVODJL-DJ0y6rZB1EgwFqv75xmV9LCXwIlMy-lNcFwDT1rDTNWJ_RiaMtC4YemkN8mB3Q6DJtH5Oh6ELAVFCnpvyomiRsBDRlEFpkzSb5jYbYlMCRwcoI/s700/project-blue-beam.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="700" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj1bVzGDSd48nLsZLb9dRFzbwNSdE27wiq2OOt0yuC8sSbUXuH2gLA8zRc-UYY8X3v_RIPtEsVODJL-DJ0y6rZB1EgwFqv75xmV9LCXwIlMy-lNcFwDT1rDTNWJ_RiaMtC4YemkN8mB3Q6DJtH5Oh6ELAVFCnpvyomiRsBDRlEFpkzSb5jYbYlMCRwcoI/s16000/project-blue-beam.webp" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="https://pikbest.com/backgrounds/blue-light-beam-3d-animation-of-beams-in-space_9455732.html">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Σύμφωνα με τη θεωρία συνωμοσίας Project Blue Beam (Σχέδιο Γαλάζια Ακτίνα) που διατύπωσε ο Καναδός <span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ερευνητής δημοσιογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος και θεωρητικός της συνωμοσίας, </span></span></span>Serge Monast, η NASA και ο ΟΗΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ολοκληρωτική κυβέρνηση στον κόσμο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Υπάρχει όμως κάποια απόδειξη γι' αυτό;</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Σήμερα, υπάρχουν κάμποσες θεωρίες συνωμοσίας, που κυμαίνονται από εικασίες για τη δολοφονία του JFK μέχρι ότι <a href="https://3otiko.blogspot.com/2024/02/19.html" target="_blank">η Γη είναι επίπεδη</a>. Μεταξύ των πιο περίεργων θεωριών συνωμοσίας, υπάρχει και αυτή του "Project Blue Beam".</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το Project Blue Beam προτάθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από έναν δημοσιογράφο που έγινε θεωρητικός συνωμοσίας, τον Serge Monast. Ο Monast, που ενδιαφερόταν για το έργο άλλων θεωρητικών συνωμοσίας, άρχισε να διαβάζει για τις Μυστικές Κοινωνίες και άρχισε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις θεωρίες σχετικά με μια πιθανή Νέα Παγκόσμια Τάξη, την οποία χρησιμοποίησε ως το θεμέλιο για το Project Blue Beam.<br /><br />Εν ολίγοις, το Project Blue Beam είναι μια θεωρία συνωμοσίας που υποδηλώνει ότι η NASA και ο ΟΗΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν μια Νέα Παγκόσμια Τάξη εφαρμόζοντας την θρησκεία της Νέας Εποχής με επικεφαλής τον Αντίχριστο, κάνοντας χρήση προηγμένης τεχνολογίας για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να πιστέψουν σε αυτή τη θρησκεία. Αν επιτύχουν στην υποτιθέμενη αποστολή τους, όλες οι παραδοσιακές θρησκείες θα καταργηθούν και όλες οι εθνικές ταυτότητες θα αφαιρεθούν υπέρ μιας μονοκοσμικής θρησκείας και μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.<br /><br /><b>Ο συνωμοσιολόγος Monast και οι απαρχές του Project Blue Beam</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq5on4lukSam0E_ORHJbYuOyst_Un5Jgn3K1ZiHVwU5YE24gO1Lq4aEkEyj26fhljhfQYfq5VNHM75ah5N0t1I4K7Sz01N-yGojeM8OAwiIKMksb7HSQYRFlpWmr0Y7OomOqO-3Hg3buMvygrHQoQwpxM590RqthmVc5akl4IaYvI8ddNhaPo7P-CcwYM/s900/serge-monast-1.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq5on4lukSam0E_ORHJbYuOyst_Un5Jgn3K1ZiHVwU5YE24gO1Lq4aEkEyj26fhljhfQYfq5VNHM75ah5N0t1I4K7Sz01N-yGojeM8OAwiIKMksb7HSQYRFlpWmr0Y7OomOqO-3Hg3buMvygrHQoQwpxM590RqthmVc5akl4IaYvI8ddNhaPo7P-CcwYM/w640-h427/serge-monast-1.webp" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Ο Serge Monast </div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Πριν γίνει γνωστός για τη θεωρία του, ο Monast ήταν συγγραφέας ο οποίος, στις δεκαετίες του 1970 και του '80, εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Λίγες λεπτομέρειες είναι γνωστές για την πρώιμη ζωή του, αλλά είναι σαφές ότι στις αρχές της δεκαετίας του '90, είχε αρχίσει να ενδιαφέρεται βαθιά για τις θεωρίες συνωμοσίας.<br /><br />Άρχισε να γράφει για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη, έναν όρο που χρησιμοποιείται σε πολλές θεωρίες συνωμοσίας που υποστηρίζουν ότι μια οργάνωση -όπως ο ΟΗΕ ή οι Πεφωτισμένοι, οι γνωστοί <a href="https://3otiko.blogspot.com/2022/07/adam-weishaupt-illuminati-1776.html" target="_blank">Illuminati</a>- εργάζεται για να δημιουργήσει μια παγκόσμια κυβέρνηση και να κατηχήσει τους ανθρώπους ώστε να αποδεχτούν μια τέτοια ολοκληρωτική δικτατορία.<br /><br />Συχνά, αυτές οι θεωρίες επικαλύπτονται από αντισημιτισμό, διαδίδοντας ψευδείς αφηγήσεις ότι οι Εβραίοι έχουν τον απόλυτο έλεγχο των οικονομικών και των οργανισμών των ΜΜΕ στον κόσμο και ελπίζουν να καταλάβουν τη Γη. Επίσης, τέτοιες θεωρίες είναι συχνά βουτηγμένες στον φόβο και βασίζονται σε ανησυχίες για τον Αντίχριστο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOeaKpKAmQ6g98ErrGIGVG7JRVZtvpiLaXxnt0ryK-2grulej5NDXlzbL5zsLBqDyzcVmV2wSBYjgiq2FZ61MrBR3m9cRoZjPHn7bqfBDi0odhqE48aVQ4Fv8Yo9T0La0z3-GQVKI557XJ7brJ-KP2OCfLqTYPOCAIhc7oqBoaPnKvm4Udvw9ejdykSVs/s900/alex-jones.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOeaKpKAmQ6g98ErrGIGVG7JRVZtvpiLaXxnt0ryK-2grulej5NDXlzbL5zsLBqDyzcVmV2wSBYjgiq2FZ61MrBR3m9cRoZjPHn7bqfBDi0odhqE48aVQ4Fv8Yo9T0La0z3-GQVKI557XJ7brJ-KP2OCfLqTYPOCAIhc7oqBoaPnKvm4Udvw9ejdykSVs/w640-h427/alex-jones.webp" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Ο Άλεξ Τζόουνς σε μια συγκέντρωση "You Can’t Close America" στο Ώστιν του Τέξας, διαμαρτυρόμενος για τα lockdown του COVID-19 κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας το 2020<br /></div></div><div style="text-align: left;"><br />Συγκεκριμένα, οι θεωρίες για την Νέα Παγκόσμια Τάξη προωθήθηκαν από τον ακροδεξιό, ραδιοφωνικό παραγωγό και έναν από τους πιο δημοφιλείς και διαβόητους θεωρητικούς συνωμοσίας της Αμερικής, που στην κατοχή του έχει τους ενημερωτικούς ιστοτόπους InfoWars, NewsWars και PrisonPlanet, Άλεξ Τζόουνς. Συγκεκριμένα, ο Τζόουνς έχει ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, είτε απέκρυψε πληροφορίες, είτε διαστρέβλωσε την αλήθεια σχετικά με διάφορα συγκλονιστικά γεγονότα που συνέβησαν στην χώρα, όπως τις δολοφονίες στο Δημοτικό Σχολείο Σάντι Χουκ το 2012 (ανέφερε ότι ήταν μια απάτη με "ψεύτικη σημαία" που διαπράχθηκε από "φορείς κρίσης" σε μια προσπάθεια να αφαιρέσει το δικαίωμα των Αμερικανών πολιτών στην οπλοκατοχή. Αργότερα, εξαιτίας αυτών των ψευδών ισχυρισμών, διατάχθηκε να πληρώσει περίπου 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια στις οικογένειες των θυμάτων του Σάντι Χουκ).<br /><br />Όλα αυτά είναι σημαντικό πλαίσιο για να καταλάβουμε από πού προερχόταν ο Monast όταν ανακάλυψε την θεωρία του Project Blue Beam.<br /><br />Ο Monast έγραψε για πρώτη φορά για το Project Blue Beam το 1994, δημοσιεύοντας το "NASA's Project Blue Beam" και επεκτείνοντας τη θεωρία ένα χρόνο αργότερα στο "Les Protocoles de Toronto", το οποίο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών", ένα κατασκευασμένο κείμενο που περιγράφει λεπτομερώς μια εβραϊκή συνωμοσία για την κυριαρχία στον κόσμο. Σε μια περίεργη πλοκή της υπόθεσης, κάποιοι πιστεύουν ότι ίσως ο Monast εμπνεύστηκε από το Star Trek και συγκεκριμένα την υπόθεση μιας ταινίας που δεν προβλήθηκε ποτέ, το "Star Trek: The God Thing", η οποία παρουσίαζε μια μυστηριώδη δύναμη που ισχυριζόταν ότι ήταν Θεός, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας υπολογιστής με αισθήματα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Ωστόσο, η θεωρία του Monast επικεντρώθηκε περισσότερο στη NASA και τον ΟΗΕ, και το υποτιθέμενο σχέδιό τους των τεσσάρων βημάτων για την επίτευξη της παγκόσμιας κυριαρχίας.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Τα τέσσερα βήματα του Project Blue Beam</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7PF9r1bn9cv8xuEeoNbEtvX640FEHdM27TG_Ghye1nkeMmE_9q4J-qJTcMlZGIkIa8tMNBBz2xxdCOEtEU6eN8zJslXtQPAfjE2pU08uqWH8gjNBXmSrdMEFTCBgXRNKBbO2dWO92rjPPq4Oi8_MVG1cWnUY06hyphenhyphen_uc5smsMvJawAqSNti5XqXrLw5Y/s900/nasa-headquarters.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="695" data-original-width="900" height="494" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7PF9r1bn9cv8xuEeoNbEtvX640FEHdM27TG_Ghye1nkeMmE_9q4J-qJTcMlZGIkIa8tMNBBz2xxdCOEtEU6eN8zJslXtQPAfjE2pU08uqWH8gjNBXmSrdMEFTCBgXRNKBbO2dWO92rjPPq4Oi8_MVG1cWnUY06hyphenhyphen_uc5smsMvJawAqSNti5XqXrLw5Y/w640-h494/nasa-headquarters.webp" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Τα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον </div></div><div style="text-align: left;"><br />Το πρώτο βήμα, σύμφωνα με τον Monast, περιλαμβάνει την αποτελεσματική επανεγγραφή της ιστορίας με ψεύτικους σεισμούς σε όλο τον κόσμο. Αυτοί οι ανθρωπογενείς σεισμοί προορίζονται να οδηγήσουν στην ανακάλυψη πλαστών "τεχνουργημάτων" που θα δυσφημήσουν τις παραδοσιακές θρησκείες και ιδιαίτερα τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.<br /><br />Ουσιαστικά, ο Monast πίστευε ότι η NASA και ο ΟΗΕ θα διέλυαν αυτές τις καθιερωμένες θρησκείες σε όλο τον κόσμο σπέρνοντας "ιστορικές" αμφιβολίες για αυτές, προκειμένου να διαδώσουν τη θρησκεία της Νέας Εποχής.<br /><br />Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει τρισδιάστατες ολογραφικές προβολές με λέιζερ που θα μεταδίδονταν σε όλο τον πλανήτη για να δημιουργήσουν μια τεράστια "διαστημική παράσταση", και οι οποίες θα απεικονίζουν στον ουρανό διάφορες θρησκευτικές μορφές, συμπεριλαμβανομένων του Ιησού, του Μωάμεθ και του Βούδα. Στο φινάλε της παράστασης, όλα αυτά τα ολογράμματα θα συγχωνευτούν σε μια μοναδική οντότητα: τον Αντίχριστο.<br /><br />Ποια είναι η εξήγηση του Monast για πώς θα πείσει αυτό το σόου τους ανθρώπους στη Γη να ακολουθήσουν τη NASA και τα υποτιθέμενα σχέδια του ΟΗΕ; "Τέτοιες ακτίνες από δορυφόρους τροφοδοτούνται από τις μνήμες των υπολογιστών που έχουν αποθηκεύσει τεράστιες ποσότητες δεδομένων για κάθε άνθρωπο στη γη και τις γλώσσες τους. Στη συνέχεια, οι ακτίνες θα αλληλεπιδράσουν με τη φυσική τους σκέψη για να σχηματίσουν αυτό που ονομάζουμε 'διάχυτη τεχνητή σκέψη'".<br /><br />Το τρίτο στάδιο είναι αυτό που ο Monast ονόμασε "τηλεπαθητική ηλεκτρονική αμφίδρομη επικοινωνία". Υποστήριξε ότι η NASA θα χρησιμοποιούσε ραδιοκύματα χαμηλής συχνότητας και δορυφορικές ακτίνες για να επικοινωνήσει "τηλεπαθητικά" με άτομα, υποθέτοντας ότι, αυτοί οι "δέκτες" θα πίστευαν ότι τους μιλάει ο θεός. Μέσω αυτής της επικοινωνίας, ο Monast ισχυρίστηκε ότι η NASA θα μπορούσε να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων και να τους προετοιμάσει για το τέταρτο βήμα.<br /><br />Το τελευταίο βήμα του Project Blue Beam έχει πολλά δικά του στάδια.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το πρώτο στάδιο είναι να πεισθεί η ανθρωπότητα ότι επίκειται εισβολή εξωγήινων.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το δεύτερο στάδιο είναι να πεισθούν οι Χριστιανοί ότι η πρόκειται να ξεκινήσει η "Αρπαγή των Πιστών" (ή "Α<span class="_1N6tE"><span>ρπαγή της Εκκλησίας", όπως επίσης αποκαλείται</span></span>), ένα μεγάλο θεολογικό ερώτημα που σχετίζεται με την εσχατολογία (το Τέλος του Κόσμου), αφορά την αρπαγή των πιστών από τον Ιησού Χριστό και της απομάκρυνσής τους από τη Γη και αν αυτό θα συμβεί πριν ή κατά τη διάρκεια της Δευτέρας Παρουσίας.<br /><br />Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας από τη NASA για να επιτρέψει στις "υπερφυσικές δυνάμεις" να ταξιδέψουν μέσω της καλωδιακής τηλεόρασης, των τηλεφωνικών γραμμών και των οπτικών ινών ώστε για να ενεργοποιήσουν μικροτσίπ σε όλα τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης και τις συσκευές.<br /><br />Στο βέβαιο χάος που θα ακολουθούσε, ο Monast πίστευε ότι η NASA και ο ΟΗΕ θα αποκάλυπταν σιγά σιγά την προτεινόμενη Νέα Παγκόσμια Τάξη -ενώ σταδιακά θα αντικαταστήσουν τα μετρητά με μια εκδοχή του κρυπτονομίσματος και θα εξαλείψουν την έννοια της ανεξαρτησίας-, με την ανθρωπότητα να είναι έτοιμη να την αποδεχθεί για να εξασφαλίσει την επιβίωση. Όλοι όσοι συμφωνούσαν θα αναγκάζονταν να αποδεχτούν τη νέα ολοκληρωτική παγκόσμια κυβέρνηση και την θρησκεία της Νέας Εποχής που θα αγκάλιαζε τη "λατρεία του ανθρώπου". Όποιος αντιστέκονταν θα αντιμετώπιζε μια σειρά από απάνθρωπες τιμωρίες -από καταναγκαστική εργασία μέχρι βάναυση εκτέλεση.<br /><br />"Το Project Blue Beam της NASA είναι η κύρια οδηγία για τον απόλυτο έλεγχο της νέας παγκόσμιας τάξης στους πληθυσμούς ολόκληρης της γης", επέμεινε ο Monast στους αναγνώστες του. "Θα πρότεινα να ερευνήσετε προσεκτικά αυτές τις πληροφορίες πριν τις απορρίψετε ως φανατική τρέλα".</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η σύγχρονη πίστη σε αυτήν τη θεωρία συνωμοσίας</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3yseMP0ljEQRNlOLt0WGEoMYm8M0gkGWHsTwx8VwDh8rrF6SPxOm0pJBLnwHnRnNRI-DjXJ-BQvRj43KCAVVM_pZBWUJ3SNokBqFemuODcBxtsDEHziITnzVocMce3rhMs2KtpIkYdK-Enbq6ipQdSkPHwRX7yEOz5Y6-kHhV1MaIJCFCRagA19Ivw40/s997/star-trek.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="997" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3yseMP0ljEQRNlOLt0WGEoMYm8M0gkGWHsTwx8VwDh8rrF6SPxOm0pJBLnwHnRnNRI-DjXJ-BQvRj43KCAVVM_pZBWUJ3SNokBqFemuODcBxtsDEHziITnzVocMce3rhMs2KtpIkYdK-Enbq6ipQdSkPHwRX7yEOz5Y6-kHhV1MaIJCFCRagA19Ivw40/w450-h640/star-trek.jpg" width="450" /></a></div><div style="text-align: center;">Κάποιοι πιστεύουν ότι, ενώ ο Monast δημιουργούσε τη θεωρία του Project Blue Beam, άντλησε έμπνευση από την υπόθεση του "Star Trek: The God Thing" που όμως δεν προβλήθηκε ποτέ<br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Ο Monast πέθανε το 1996, σε ηλικία 51 ετών, από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του όπου φέρεται να συνελήφθη δύο φορές. Η θεωρία του όμως δεν πέθανε μαζί του. Στην πραγματικότητα, ο θάνατός του άνοιξε το δρόμο σε άλλους συνωμοσιολόγους να κάνουν περαιτέρω εικασίες σχετικά με το Project Blue Beam. Κάποιοι μάλιστα πρότειναν ότι είχε δολοφονηθεί από πρόσωπα της εξουσίας για να καλύψουν αυτό που είχε αποκαλύψει.<br /><br />Το Project Blue Beam βρήκε γρήγορα μια δεύτερη ζωή χάρη στο διαδίκτυο όπου, τη δεκαετία του 2000, έγινε πιο mainstream. Ένας από τους πρώτους που διέσπειρα την εν λόγω θεωρεία συνωμοσίας ήταν η πλέον ανενεργή σελίδα GeoCities όπου έγραφε ο David Oppenheimer, ο οποίος επεκτάθηκε στο αρχικό κείμενο του Monast. Η θεωρία καλύφθηκε επίσης σε βάθος στον ιστότοπο educate-yourself.org, που ανήκει και επιμελήθηκε κάποιος Ken Adachi, ο οποίος είναι εξαιρετικά φανατικός κατά της οργανωμένης ιατρικής, ακόμη και όταν πρόκειται για τη θεραπεία καταληκτικών ασθενειών.<br /><br />Πιο πρόσφατα, η θεωρία επανεμφανίστηκε στα ΜΚΔ καθώς η κυβέρνηση των Η.Π.Α. γίνεται πιο ανοικτή σχετικά με τα Α.Τ.Ι.Α. και την κατάρριψη μυστήριων αντικειμένων που εντοπίστηκαν στον ουρανό. Αυτό έκανε ορισμένους να επισημάνουν τους ισχυρισμούς του Monast ότι οι "ιπτάμενοι δίσκοι" και άλλα Α.Τ.Ι.Α. είναι απλώς οι δοκιμαστικές πτήσης της NASA για το μελλοντικό "διαστημικό σόου" τους. Όμως, ενώ το Project Blue Beam εξακολουθεί να έχει ακόμη και σήμερα πιστούς, δεν υπήρξε ποτέ καμία απτή απόδειξη που να το υποστηρίζει.<br /><br />Προσπαθεί να τραβήξει τα γεγονότα του πραγματικού κόσμου σε ένα φανταστικό σενάριο, στρώνοντας αρκετή αμφιβολία και προάγοντας αρκετό φόβο ότι όσοι έχουν ήδη την τάση να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας -άτομα με έντονη επιθυμία να αισθάνονται ασφαλείς και ότι η κοινότητά τους είναι ανώτερη από άλλες, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη- πιθανότατα θα πιστέψουν την θεωρία του Project Blue Beam.<br /><br />Εν κατακλείδι, το Project Blue Beam δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά: μια άγρια θεωρία συνωμοσίας χωρίς πραγματικά στοιχεία που να την υποστηρίζουν.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://allthatsinteresting.com/project-blue-beam">ati</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-38000113386894457682024-03-06T12:00:00.000+02:002024-03-06T12:00:00.250+02:00Το άγαλμα της "Ροκ Γιαγιάς" στην Μαδρίτη<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBck1bHnjuBa22bvjnWLoAN5Cco1PunVFBx-kMnZkG-jrFyNZlXyjh8v2xvPrdcn2NJtRp9ZbFygRH2jsiSjNVpbAyhu0UxJlNMS4XePEPiOSc4EpLuLuoBnf9EtqSvNwuDbwWcvAG442KKJw_KyX0zlncNuIkY59fK4EI83VCswk89CbuG_mJfNP2Jl0/s768/La_abuela_rockera-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="569" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBck1bHnjuBa22bvjnWLoAN5Cco1PunVFBx-kMnZkG-jrFyNZlXyjh8v2xvPrdcn2NJtRp9ZbFygRH2jsiSjNVpbAyhu0UxJlNMS4XePEPiOSc4EpLuLuoBnf9EtqSvNwuDbwWcvAG442KKJw_KyX0zlncNuIkY59fK4EI83VCswk89CbuG_mJfNP2Jl0/w474-h640/La_abuela_rockera-1.jpg" width="474" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Μια καταπληκτική γιαγιά, της οποίας η ζωή άλλαξε μια μέρα που αποφάσισε να
συνοδεύσει τον εγγονό της σε μια ροκ συναυλία και έγινε φανατική θαυμάστρια της metal μουσικής, αλλά και σύμβολο της ροκ σκηνής της Μαδρίτης της δεκαετίας του '80.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η Ángeles Rodríguez Hidalgo γεννήθηκε στην Αργεντινή, αλλά πριν ακόμα κλείσει έναν χρόνο ζωής, οι γονείς της μετακόμισαν στην Σεβίλλη της Ισπανίας. Όταν ενηλικιώθηκε ήταν μια απλή γυναίκα και, όταν έμεινε χήρα στα 41 της, έκανε δύο δουλειές για να μεγαλώσει τα πέντε παιδιά της. Έζησε στην εργατική γειτονιά της Μαδρίτης στο Vallecas, όπου, τη δεκαετία του 1980, η heavy metal μουσική ήταν δημοφιλής στους νέους.<br /><br />Στα 70 της, αποφάσισε να πάει σε μια ροκ συναυλία με τον εγγονό της. Της άρεσε, όμως, τόσο πολύ που δεν έχασε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα metal show και έγινε η αγαπημένη φιγούρα της ροκ σκηνής του '80 στη Μαδρίτη.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5O5Ox1w49UCBpRmqacFhfIJIozysUdWxd81Ev3byBcmwTVdc5CH_z8-Bsywo8gvJ0zGNgxNDLuolggYXwbzVJYTYRbF-H1S0cnEmxPH47norEGGWX5msz7IoaavEuOWUAx-u8MiUvOMqv0zIzeIFiNrJS5rjv-N8kC0T5yqulTO1At-MqZjACGmnFzIo/s633/La_abuela_rockera-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="621" data-original-width="633" height="628" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5O5Ox1w49UCBpRmqacFhfIJIozysUdWxd81Ev3byBcmwTVdc5CH_z8-Bsywo8gvJ0zGNgxNDLuolggYXwbzVJYTYRbF-H1S0cnEmxPH47norEGGWX5msz7IoaavEuOWUAx-u8MiUvOMqv0zIzeIFiNrJS5rjv-N8kC0T5yqulTO1At-MqZjACGmnFzIo/w640-h628/La_abuela_rockera-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://steemit.com/madrid/@blackparrot82/la-estatua-de-la-abuela-rockera-angeles-rodriguez-hidalgo-vallecas-madrid">πηγή</a><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Με την πάροδο του χρόνου, η "la abuela rockera" ("ροκ γιαγιά") συνεργάστηκε με ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, και μάλιστα είχε τη δική της στήλη στο περιοδικό Heavy Rock. Η εικόνα της εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του άλμπουμ "Toca Madera" του συγκροτήματος Panzer, εμφανίζοντάς την ντυμένη με δερμάτινα και κάνοντας το σήμα των κεράτων με τα δάχτυλά της.<br /><br />Το 1999, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της, η καλλιτέχνης Carmen Jorba δημιούργησε ένα χάλκινο γλυπτό της γιαγιάς, με το ένα χέρι ψηλά, αναδημιουργώντας την εικόνα από το άλμπουμ των Panzer. Κάποια στιγμή, βάνδαλοι έσπασαν τα δάχτυλα του αγάλματος και το άφησαν έτσι για πολλά χρόνια, οπότε και επισκευάστηκε.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq264zdAoM2sdy_DTX3hgIY1zlXO8E50-NnTPEFeVqBEVl1te6BDhI87G337pYONvt6Ol5OI6P6M62cqpBhzvbN51BAEO4mGEOQeilRlx0-3LGAHFaBNR0BczkX_edVwsqrWbfwz_NniMcCWyHGm2GC1kh4s4WStIC1DcQGVM7xsYEYl5PNb9UNqYKorQ/s779/La_abuela_rockera-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="779" data-original-width="640" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq264zdAoM2sdy_DTX3hgIY1zlXO8E50-NnTPEFeVqBEVl1te6BDhI87G337pYONvt6Ol5OI6P6M62cqpBhzvbN51BAEO4mGEOQeilRlx0-3LGAHFaBNR0BczkX_edVwsqrWbfwz_NniMcCWyHGm2GC1kh4s4WStIC1DcQGVM7xsYEYl5PNb9UNqYKorQ/w526-h640/La_abuela_rockera-3.jpg" width="526" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="https://steemit.com/madrid/@blackparrot82/la-estatua-de-la-abuela-rockera-angeles-rodriguez-hidalgo-vallecas-madrid">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.atlasobscura.com/places/the-rocker-grandma-statue-madrid-spain">atlas obscura</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-51801855842615814652024-03-05T12:30:00.233+02:002024-03-05T12:30:00.334+02:00Τα φρικτά πάρτι του Στάλιν με άφθονο ποτό<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZyvqZoi-E3y0HL0NwW4k98G_Z11neAjTs9tjoPWoXzn1d7ZqsukQK87XLryduSrYOb8RXeBws0sRYfWPrA3yopVMtPln7iyif_xtT1rFi6U8jvl5kqdM5SteO_-bOGFVIFoS1dO67mvezObeUrVtKNwtu2FKS46NBj9reXbQTFjxYBzNya4lLJwihf60/s550/stalin-2.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="373" data-original-width="550" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZyvqZoi-E3y0HL0NwW4k98G_Z11neAjTs9tjoPWoXzn1d7ZqsukQK87XLryduSrYOb8RXeBws0sRYfWPrA3yopVMtPln7iyif_xtT1rFi6U8jvl5kqdM5SteO_-bOGFVIFoS1dO67mvezObeUrVtKNwtu2FKS46NBj9reXbQTFjxYBzNya4lLJwihf60/s16000/stalin-2.webp" /></a></div> <br /></div><div style="text-align: left;">Για τον παρανοϊκό, αιμοδιψή δικτάτορα Στάλιν -ο οποίος πέθανε σαν σήμερα, 5 Μαρτίου του 1953-, το αλκοόλ χρησίμευε τόσο ως ψυχαγωγία όσο και ως μέσο εσωτερικής καταστολής. Στο κύριο σοβιετικό όργανο λήψης αποφάσεων, το γνωστό ως Πολίτμπιρο (Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης), οι σύντροφοι ζούσαν υπό τον καθημερινό φόβο ότι θα τους πυροβολήσουν. Ωστόσο, υπήρχε και κάτι ακόμα που φοβόντουσαν, περισσότερο ίσως και από το να συλληφθούν: να προσκληθούν σε ένα από τα πάρτι του…</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Τις τελευταίες δεκαετίες, η ανθρωπολογία βλέπει την ανταλλαγή αλκοόλ ως μέσο για την ανάλυση των σχέσεων εξουσίας στην κοινωνία. Ο έλεγχος στα μέσα παραγωγής αλκοόλ λέγεται ότι είναι μια μέθοδος πολιτικής επιρροής και ελέγχου. Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι -το Στάλιν είναι παρωνύμιο του σημαίνει "Ατσαλένιος"-, που κυβέρνησε την Σοβιετική Ένωση με σιδερογροθιά από το 1924 έως το '53, το κατάλαβε από νωρίς!<br /><br />Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς η υγεία του άρχισε να φθίνει, ο Στάλιν απομακρύνθηκε από το κέντρο εξουσίας και απομονωνόταν όλο και περισσότερο, περνώντας όλο και περισσότερο χρόνο στη μικρή του κατοικία στα προάστια της Μόσχας, ένα πραγματικό φρούριο διακοπών.<br /><br />Μερικοί από τους στενούς συνεργάτες του -οι Λαυρέντι Μπέρια, Νικήτα Χρουστσόφ, Γκεόργκι Μαλένκοφ και Βιάτσεσλαβ Μολότοφ- έγιναν τα πραγματικά πρόσωπα εξουσίας και ήταν οι κυρίως καλεσμένοι στην "dacha" (στα ρωσικά, εξοχικό σπίτι ή δευτερεύουσα κατοικία) του. Δεν ήταν όμως οι μόνοι. Συχνά, ο Στάλιν προσκαλούσε διάσημους ηθοποιούς, κινηματογραφιστές και ηγέτες ξένων κομμουνιστικών κομμάτων. Οι επισκέπτες δύσκολα μπορούσαν να αρνηθούν και σίγουρα δεν ξέχασαν ποτέ αυτές τις επισκέψεις τους...</div><div style="text-align: left;"><br />Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυτές οι μικρές γιορτές έγιναν προέκταση της πολιτικής. Τα δείπνα μετατράπηκαν σε βραδιές, οι βραδιές σε γιορτές και οι γιορτές σε... καταστροφές. Ενώ ο Στάλιν διασκέδαζε πολύ, αυτά τα δείπνα ήταν ένας συνεχής εφιάλτης για τους καλεσμένους του, καθώς δεν είχε να κάνει με ένα συνηθισμένο δείπνο με έναν εκκεντρικό θείο. Ο Χρουστσόφ, τακτικός σε αυτά τα σουαρέ, έγραψε στα απομνημονεύματά του, "Μόνος ένας διασκέδαζε στα πάρτι του: ο Στάλιν".</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο σύντροφος Στάλιν σας προσκαλεί για ένα μικρό "σουαρέ"</b><br />Ο Χρουστσόφ έχει περιγράψει το πώς ξεκινούσε η βραδιά. Γύρω στις τέσσερις το απόγευμα, ο Χρουστσόφ (ο τότε αρχηγός του κόμματος στη Μόσχα) έλαβε ένα τηλεφώνημα που -στην ουσία- του έλεγε, "Ο σύντροφος Στάλιν θα ήθελε να σε καλέσει σε δείπνο". Ο Χρουστσόφ, σημαδεμένος ακόμα από την δοκιμασία της προηγούμενης νύχτας, απάντησε -αφήνοντας έναν μικρό αναστεναγμό- "Φυσικά". Λίγες ώρες αργότερα, ένοπλοι φρουροί έφτασαν για να τον συνοδεύσουν στο λάκκο των λεόντων...<br /><br />Όταν έφτασαν όλοι στο εξοχικό, το δείπνο μπορούσε να ξεκινήσει. Ο Στάλιν, ενθυμούμενος τις γεωργιανές του ρίζες, μεταμορφώθηκε σε έναν άψογο οικοδεσπότη, παρέχοντας στους επισκέπτες του έναν μπουφέ με τα πιο πολυτελή πιάτα που θα μπορούσαν να βρουν. Σε μια εποχή που το μεγαλύτερο μέρος της ΕΣΣΔ τα κατάφερνε μόλις και μετά βίας, οι Σοβιετικοί ηγέτες γλεντούσαν σαν να μην υπήρχε αύριο. Λέγεται ότι ο Στάλιν είχε πάντα -τουλάχιστον- δέκα διαφορετικές μάρκες βότκας να προσφέρει στους καλεσμένους του.<br /><br />Ανάμεσα στις αγαπημένες σοδειές του Στάλιν, ξεχώριζε το περίφημο Khvanchkara, ένα ρουμπινί κόκκινο κρασί. Το πολυτελές κρασί που λάτρευε να μοιράζεται είχε μεταφερθεί από τη Γεωργία με αεροπλάνα του Κόκκινου Στρατού, στα οποία αεροπλάνα, συνταγματάρχες είχαν στερεώσει σφιχτά τα βαρέλια ανάμεσα στα πόδια τους για να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά από τις αναταράξεις -με την ποινή του θανάτου, φυσικά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBoPTGhRs4PmmV-Dz738U1tisNc32ezFo8ciYm9i2a1UzOl-q20A3ptQiGbd8YPAMqmwrIEXNP4kC6BRucM6e85F3KhJUPJjPZzOtKJB7XTbM_zNEu_NTeWztwIq7Tu8FhWtyqr0FYnSd7ARFGwto376KDSiiRd8wR_Mra2dnD4YeDzxFDnRNiDR4DjHc/s1024/stalin-1.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="755" data-original-width="1024" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBoPTGhRs4PmmV-Dz738U1tisNc32ezFo8ciYm9i2a1UzOl-q20A3ptQiGbd8YPAMqmwrIEXNP4kC6BRucM6e85F3KhJUPJjPZzOtKJB7XTbM_zNEu_NTeWztwIq7Tu8FhWtyqr0FYnSd7ARFGwto376KDSiiRd8wR_Mra2dnD4YeDzxFDnRNiDR4DjHc/w640-h472/stalin-1.webp" width="640" /></a></div></div><br /><div style="text-align: left;"><b>Οι απαίσιες φάρσες του Μπέρια</b><br />Μέχρι εκείνη την στιγμή, κανείς δεν είχε πυροβοληθεί ή είχε σταλθεί στα <a href="https://3otiko.blogspot.com/2020/02/blog-post.html" target="_blank">γκουλάγκ</a>. Όλοι πρόσεχαν το ποτό τους και έλεγαν προσεκτικά όλα τα όμορφα πράγματα που ήθελε να ακούσει ο Στάλιν. Όλοι συμπεριφέρονταν ευδιάκριτα. Όλοι εκτός από τον Μπέρια, τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας, ο οποίος παρατηρούσε μηχανικά όλους τους συντρόφους του με ένα ανατριχιαστικό βλέμμα.<br /><br />Ο Μπέρια άδραξε κάθε ευκαιρία για να κολακέψει τον Στάλιν. Ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια ήταν να επισημάνει ποιος προσποιούταν στις αμέτρητες προπόσεις του Στάλιν. Καθώς άναβαν τα αίματα, κανείς δεν ήθελε να διακινδυνεύσει να είναι τόσο ειλικρινής, ή -ίσως- επειδή δεν ήθελαν να έχουν hangover το πρωί. Αυτό βέβαια ήταν μια ευσεβής σκέψης καθώς ο Μπέρια τους κάρφωνε τον Στάλιν όποτε μπορούσε. Εν τω μεταξύ, έπιναν γεωργιανό κρασί, συχνά λευκό.<br /><br />Το χειρότερο ήταν ότι όλοι ήξεραν ότι ο Στάλιν αραίωνε το ποτό του με νερό ή, απλά, δεν έπινε. Το 1950, ο γιατρός του του είχε συστήσει έντονα να μην πίνει αλκοόλ για να μετριάσει την πίεση στην άρρωστη καρδιά του. Ο Στάλιν υπέφερε από διάφορα προβλήματα υγείας, όπως καρδιακές παθήσεις, υψηλή αρτηριακή πίεση και αρτηριοσκλήρωση. Επιπλέον, είχε ιστορικό εγκεφαλικών επεισοδίων, τα οποία είχαν αρχίσει να επηρεάζουν τις γνωστικές του λειτουργίες. Ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής του -έντονο κάπνισμα και κατανάλωση αλκοόλ- συνέβαλε στην επιδείνωση της υγείας του.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ο Μπέρια, ο οποίος καταλάβαινε καλά τους αγώνες για την εξουσία και ήταν περισσότερο από πρόθυμος να κάνει τα χειρότερα κόλπα για να ευχαριστήσει τον Στάλιν, έβαζε συχνά σάπιες ντομάτες στην καρέκλα του Χρουστσόφ, ενώ, μερικές φορές, ο ίδιος ο Στάλιν τις πετούσε κατευθείαν πάνω του. Του ήταν πολύ διασκεδαστικό να βλέπει τους συντρόφους του να λερώνονται με μερικές σάπιες ντομάτες. Μάλιστα, μόνο και μόνο για να διασκεδάσει τον Μπέρια, ο Στάλιν επέβαλε έναν κανόνα: όποιος εμφανιζόταν με λευκό κοστούμι θα του πετούσαν αμέσως ντομάτες! Ένα ακόμη από τα αγαπημένα παιχνίδια του Στάλιν ήταν το να χτυπάει τον Χρουστσόφ στο κεφάλι με την πίπα του για να αδειάσει τη στάχτη...<br /><br />Χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, ο Στάλιν σκεφτόταν σοβαρά να ξεφορτωθεί τον Χρουστσόφ, καθώς τον περιφρονούσε επειδή υποπτευόταν ότι ήθελε να τον ανατρέψει. Ο Μπέρια, όπως είναι φυσικό, ήξερε πάρα πολλά... Γνώριζε όλα τα κρατικά μυστικά, ήλεγχε τη μισή οικονομική δραστηριότητα και βασίλευε με τον δικό του παράλληλο τρόμο. Ο Στάλιν ανάγκαζε τον Χρουστσόφ να χορέψει gopak, τον ουκρανικό χορό που απαιτεί σωστή κάμψη γονάτων, κάτι που ήταν στην κυριολεξία ένα βασανιστήριο για τον Χρουστσόφ, ο οποίος έπασχε ήδη από αρθρίτιδα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><b>Κραιπάλη για την Πατρίδα</b><br />Τα πράγματα γινόντουσαν δύσκολα μετά το δείπνο. Στην πιο αγνή γεωργιανή παράδοση φιλοξενίας, υπήρχε ένα ωραίο μικρό τελετουργικό ανταλλαγής καλών λέξεων προς τιμή των καλεσμένων και του οικοδεσπότη. Όμως, για τον Στάλιν, το να επαινεί κανείς τον δικτάτορα δεν ήταν προαιρετικό και η πρόποση δεν ήταν ένα απλό δείγμα. Το ποτό ήταν υποχρεωτικό. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τελικά, όλοι μεθούσαν, πάρα πολύ!<br /><br />Επισκεπτόμενος τη Μόσχα, ο αρχηγός του κόμματος της Γιουγκοσλαβίας, <span><span>Μίλοβαν Τζίλας</span></span>, ανέφερε ότι, αυτοί οι εύθυμοι φαρσέρ έπαιζαν ένα παιχνίδι με το οποίο μάντευαν τη θερμοκρασία του δωματίου για να μεθύσουν χωρίς μέτρο. Στόχος ήταν να μαντέψουν σωστά τη θερμοκρασία και να πιουν ένα σφηνάκι βότκα για κάθε βαθμό.<br /><br />Για να αποφύγουν το κώμα από το αλκοόλ, κάποιοι κρυβόντουσαν στις τουαλέτες όπου έπαιρναν έναν υπνάκο. Ο Μπέρια όμως, πάντα σε επιφυλακή, τους ανέφερε στον Στάλιν, ο οποίος τους έλεγε, "Νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από εμένα;". Αρκετοί πυροβολήθηκαν για λιγότερο από αυτό! Ο ίδιος ο Μπέρια δωροδόκησε μια από τις σερβιτόρες και της ζήτησε να τους σερβίρει χρωματιστό νερό. Ο Στάλιν το έμαθε σχεδόν αμέσως και τον ανάγκασε να πιει αρκετά σφηνάκια.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZkZ6unpOEKrktyAPiuLfstKmiVZwEnpuGx0Uxk-rnabcCOqj-6iNxKsfvAY6pJYZIw4r_Q9Hx7ZoXTgXeBv5O6lsw4dDaRLnsFK7L-PKZjQ_5H8Q91KmfaH0hLEVgtmbYgBOr7RqARPd7EZmLbgLqzHnFvD5z7wl-9FWDKvzpLyojBKL03IxsveXAog0/s792/stalin-3.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="792" data-original-width="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZkZ6unpOEKrktyAPiuLfstKmiVZwEnpuGx0Uxk-rnabcCOqj-6iNxKsfvAY6pJYZIw4r_Q9Hx7ZoXTgXeBv5O6lsw4dDaRLnsFK7L-PKZjQ_5H8Q91KmfaH0hLEVgtmbYgBOr7RqARPd7EZmLbgLqzHnFvD5z7wl-9FWDKvzpLyojBKL03IxsveXAog0/s16000/stalin-3.webp" /></a></div><br /><b>Στο τέλος της νύχτας με καουμπόηδες και κονιάκ</b><br />Ο Στάλιν είχε τον δικό του κινηματογράφο, με μια εντυπωσιακή συλλογή ταινιών που κατέλαβε ο Κόκκινος Στρατός κατά την κατάληψη του Βερολίνου.<br /><br />Αυτή η συλλογή προήλθε εν μέρει από το ιδιωτικό απόθεμα του <span><span> Γιόζεφ Γκέμπελς</span></span>, του <span><span>Υπουργού Προπαγάνδας της Ναζιστικής Γερμανίας -</span></span>και διδάκτορα λογοτεχνίας. Το πρόβλημα ήταν ότι η επιλογή μιας καλής ταινίας ήταν λίγο περίπλοκο. Ο Στάλιν ήταν λίγο ιδιότροπος και είχε βάλει να σκοτώσουν τον υπεύθυνο για την επιλογή και την προβολή της ταινίας.</div><div style="text-align: left;"><br />Τούτου λεχθέντος, στον Στάλιν άρεσαν τα γουέστερν και οι ταινίες με γκάνγκστερ γκάνγκστερ. Σε περίπτωση αμφιβολίας, επέλεγαν κάποια ταινία που είχε δει άπειρες φορές. Ο κινηματογράφος είχε περίπου είκοσι ζευγάρια καρέκλες, ανάμεσα στις οποίες υπήρχε ένα τραπεζάκι με σοκολάτες, κονιάκ και βότκα. Συχνά, η προβολή άρχιζε πολύ μετά τα μεσάνυχτα και ο Στάλιν σχολίαζε συνεχώς, έκανε σπόιλερ και συχνά ζητούσε μια δεύτερη ταινία προτού πει, "Τι θα λέγατε να τσιμπήσετε μια μπουκιά;".<br /><br />Στο ημίφως του πρωινού, οι κορυφαίοι ηγέτες της ΕΣΣΔ μεταφέρονταν από φρουρούς στο σπίτι τους σε ημιλυπόθυμη κατάσταση και περνούσαν μεγάλο μέρος της ημέρας προσπαθώντας να συνέλθουν από την προηγούμενη νύχτα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Συχνά, έχοντας μόλις και μετά βίας τις αισθήσεις τους, τους έβαζαν στα κρεβάτια τους υπό την απειλή όπλου, και υπό το ανακουφισμένο βλέμμα των συζύγων τους που φοβόντουσαν ότι ίσως να μην τους έβλεπαν ποτέ ξανά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Κάποιοι στενοί συνεργάτες του Στάλιν έγιναν αλκοολικοί. Ένας από τους τακτικότερους στα σουαρέ, ο Χρουστσόφ, τελικά έγινε αρχηγός του κόμματος. Όσο για τον Μπέρια, τον αρχιτέκτονα των μεγάλων εκκαθαρίσεων, ήταν από τους πρώτους που εκκαθαρίστηκε όταν πέθανε ο Στάλιν το 1953, καθώς, την ίδια χρονιά, συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους γιατί είχε δηλητηριάσει τον Στάλιν, όπως ισχυρίστηκε, σύμφωνα με τον Μόλοτοφ...</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://letempsdunebiere.ca/stalins-horrible-binge-drinking-parties/">le temps dune biere</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-10221549398394563152024-02-22T12:30:00.025+02:002024-02-22T18:50:53.648+02:00Leendert Hasenbosch: Ο ομοφυλόφιλος Ολλανδός στρατιώτης που τον 18ο αιώνα αφέθηκε σε ένα έρημο νησί ως τιμωρία<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0aMz90poZ-Ja5h1DDpH51mOYfJeOuY_F-B38GZRHpfGjwnZaBX3ANifd6TqneO4ZHJQnOsnpHH7yAx40BM-RFDW0f_FG6mo8sVasrZ8XKVFKZIReS7BB-6LjEx7MJhI4s0AdJi3KjQbCz2_iB3DRaa74Pi2miSORXDNTrtkLrU9twGLLsmmlHfi-WCjw/s1000/marooned-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="618" data-original-width="1000" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0aMz90poZ-Ja5h1DDpH51mOYfJeOuY_F-B38GZRHpfGjwnZaBX3ANifd6TqneO4ZHJQnOsnpHH7yAx40BM-RFDW0f_FG6mo8sVasrZ8XKVFKZIReS7BB-6LjEx7MJhI4s0AdJi3KjQbCz2_iB3DRaa74Pi2miSORXDNTrtkLrU9twGLLsmmlHfi-WCjw/w640-h396/marooned-1.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Τον Ιανουάριο του 1726, το πλοίο της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών James and Mary άραξε στο νησί της <span>Αναλήψεως </span><span>στον νότιο Ατλαντικό ωκεανό, περίπου 1.600 χλμ. από τις ακτές της Αφρικής</span>. Το πλήρωμα, ενώ εξερευνούσε το νησί, βρήκε μια σκηνή που περιείχε αντικείμενα που υποδήλωναν την παρουσία ενός ναυαγού που πιθανότατα είχε επιζήσει στο νησί για αρκετό καιρό. Αν και δεν βρέθηκε πτώμα ή σκελετός, το πλήρωμα υπέθεσε ότι ο άνδρας είχε πεθάνει από την δίψα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Μέσα στη σκηνή, οι ναυτικοί βρήκαν το ημερολόγιο του ναυαγού, στο οποίο εξηγούσε πώς είχε βρεθεί στο νησί. Το ημερολόγιο αποκάλυψε ότι ήταν Ολλανδός ναύτης που είχε κριθεί ένοχος για σοδομισμό και είχε αφεθεί στο νησί ως τιμωρία. Την ίδια χρονιά, το μεταφρασμένο ημερολόγιο εκδόθηκε με τον τίτλο "Sodomy Punish'd" -σήμερα, σώζεται μόνο ένα αντίγραφο στη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Το ημερολόγιο προσφέρει μια σπάνια, και από πρώτο χέρι, περιγραφή των προκλήσεων και των εμπειριών που υπέστη ένας ομοφυλόφιλος άνδρας σε μια εποχή που οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου τιμωρούνταν με θάνατο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Για σχεδόν τρεις αιώνες, η ταυτότητα του Ολλανδού ναύτη παρέμενε μυστήριο. Στην έκδοση του μεταφρασμένου ημερολογίου του 1726 αναφερόταν ως "Leondert Hussenlosch". Ωστόσο, σε μια άλλη έκδοση με τίτλο "An Authentick Relation", αναφέρθηκε ότι δεν ήταν γνωστό το όνομά του. Το 2002 όμως, ο Ολλανδός ιστορικός Michiel Koolbergen αναγνώρισε τον ναύτη ως τον Leendert Hasenbosch.<br /><br />Ο Hasenbosch είχε γεννηθεί στη Χάγη της Ολλανδίας το 1695. Στα 18 του, έγινε στρατιώτης της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών (Vereenigde Oostindische Compagnie, VOC) και στάλθηκε στην <a href="https://3otiko.blogspot.com/2023/06/blog-post_781.html" target="_blank">Μπατάβια</a> (σημερινή Τζακάρτα, πρωτεύουσα της Ινδονησίας, τότε πρωτεύουσα των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών), όπου τοποθετήθηκε φρουρούς στο κάστρο της πόλης. Η ζωή ενός στρατιώτη ήταν σκληρή και κουραστική, αλλά ο Hasenbosch στάθηκε τυχερός καθώς, ο πατέρας του και οι τρεις αδερφές του είχαν μετακομίσει στην πόλη λίγα χρόνια πριν, μετά το θάνατο της μητέρας του. Ο πατέρας του ήταν νεωκόρος σε μια μικρή εκκλησία και οι τρεις αδερφές του ήταν παντρεμένες, έτσι, τους επισκεπτόταν συχνά.<br /><br />Ένα χρόνο μετά την άφιξή του στην Μπατάβια, ο Hasenbosch στάλθηκε στο Φρούριο <span>Kochi</span> (Cochin στα αγγλικά) στην Ινδία, για να πολεμήσει τον ηγεμόνα του βασιλείου Kozhikode (γνωστό και ως Calicut), Samoothiri (Zamorin στα αγγλικά) του οποίου οι δυνάμεις είχαν εξαπολύσει επίθεση στην περιοχή του <span>Kochi</span> που ήταν σύμμαχος των Ολλανδών. Ο Hasenbosch έμεινε στο φρούριο για σχεδόν πέντε χρόνια, μετά από τα οποία επέστρεψε στην Μπατάβια όπου πήρε προαγωγή και ήταν υπεύθυνος για την τήρηση των βιβλίων της VOC.<br /><br />Τον Δεκέμβριο του 1724, ένας στόλος πλοίων με επικεφαλής τον Ewout van Dishoeck ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής πίσω στην πατρίδα. Μεταξύ του πληρώματος ήταν και ο Hasenbosch, ο οποίος εξασφάλισε μια θέση ως λογιστής σε ένα από τα πλοία -το Prattenburg. Τον Μάρτιο του 1725, ο στόλος έφτασε στο Κέιπ Τάουν και μετά από παραμονή αρκετών εβδομάδων, τον Απρίλιο, το Prattenburg ξανάρχισε το ταξίδι του. Λίγο μετά την αναχώρηση από το λιμάνι, ο διοικητής και οι καπετάνιοι του στόλου έκριναν τον Leendert ένοχο για σοδομισμό.<br /><br />Εκείνη την εποχή, ο σοδομισμός θεωρούνταν ένα από τα πιο σοβαρά αμαρτήματα σε ολόκληρη τη χριστιανική Ευρώπη. Όλες οι μορφές ομοφυλοφιλικών δραστηριοτήτων χαρακτηρίζονταν ως σοδομισμός και επιβάλλονταν αυστηρές ποινές, συχνά συμπεριλαμβανομένου του θανάτου. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στην Καλβινιστική Ολλανδία, όπου οι τιμωρίες επιβάλλονταν πιο αυστηρά από ό,τι στην Αγγλία. Τα αρχεία του δικαστηρίου του Κέιπ Τάουν για τα πλοία της VOC δείχνουν ότι, από το 1700 έως το 1794, έλαβαν χώρα 44 δίκες για σοδομισμό, στις οποίες συμμετείχαν 150 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία ρίχτηκαν στη θάλασσα. Ο Hasenbosch την "γλύτωσε" με την εξορία στο νησί της Αναλήψεως. Από την άλλη, πιθανότατα, ο εραστής του θανατώθηκε.</div><div style="text-align: left;"><br />Ο Hasenbosch στάλθηκε στο νησί της Αναλήψεως στις 5 Μαΐου 1725. "Μου άφησαν ένα βαρέλι με νερό, δύο κουβάδες και ένα παλιό τηγάνι. Έστησα τη σκηνή μου στην παραλία κοντά σε έναν βράχο, όπου έβαλα μερικά από τα ρούχα μου", έγραψε στο ημερολόγιό του.<br /><br />Ο Hasenbosch άρχισε να εξερευνά το νησί και αμέσως βρέθηκε σε απόγνωση καθώς διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να του προσφέρει και πολλά για να επιβιώσει. "Ειλικρινά, ευχόμουν να συμβεί κάποιο ατύχημα, για να τελειώσουν αυτές οι άθλιες μέρες", έγραψε. Στο ημερολόγιό του, περιέγραψε επανειλημμένα τη μελαγχολική του κατάσταση και την επιθυμία του να πεθάνει. Για να τραφεί, κατάφερε να βρει μερικά αργοκίνητα πουλιά και χελώνες. Στην προσπάθειά του να μεταφέρει το βαρέλι με το νερό στη σκηνή, άθελά του το έριξε, με αποτέλεσμα να χάσει πολύτιμη ποσότητα, κάτι που ήταν καταστροφικό καθώς το νησί διέθετε ελάχιστες πηγές νερού.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgldWaafXPr7P0ZvaKfy4xgO40XcPCNzKoPz24rTV1X-X4Yt7X8qcf1SdNhxM_VOJlBQdN5zPVZcNcpA_Ho91KLlLOuF0-Hetekq4ub6wjkfdbTeHg6rDBPl-s0s-yPS0nLZAqTaEwORJwQp0ePCm9yp-5hUVVq7ODMYcfCrfQkklZ1goOwBYVNMdXR7us/s1000/sodomy-punished.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="589" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgldWaafXPr7P0ZvaKfy4xgO40XcPCNzKoPz24rTV1X-X4Yt7X8qcf1SdNhxM_VOJlBQdN5zPVZcNcpA_Ho91KLlLOuF0-Hetekq4ub6wjkfdbTeHg6rDBPl-s0s-yPS0nLZAqTaEwORJwQp0ePCm9yp-5hUVVq7ODMYcfCrfQkklZ1goOwBYVNMdXR7us/w376-h640/sodomy-punished.jpg" width="376" /></a></div><div style="text-align: center;">Το μόνο υπάρχον αντίγραφο του "Sodomy Punish'd"<br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Ο Hasenbosch έβλεπε τα διερχόμενα πλοία και ήλπιζε σε μια διάσωση, αλλά κανένα δεν εμφανίστηκε στον ορίζοντα. Για να μην είναι μόνος, προσπάθησε να κρατήσει για κατοικίδιο ένα από τα πουλιά, αλλά εκείνο πέθανε μέσα σε λίγες μέρες. Προσπάθησε επίσης να φυτέψει κρεμμύδια και μπιζέλια, τα οποία όμως καταβρόχθισαν τα τρωκτικά. Όσο παρέμεινε στο νησί, στράφηκε στην ανάγνωση της Βίβλου και στην προσευχή.<br /><br />Το νερό έγινε σπάνιο και, στα μέσα Ιουνίου, δεν του είχε μείνει ούτε σταγόνα. Απεγνωσμένος, άρχισε να σκάβει για νερό, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, ακολούθησε μερικές κατσίκες σε μια πηγή νερού που κυλούσε σε άλλο μέρος του νησιού. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η πηγή στέρεψε όταν το καλοκαίρι έφτασε στο αποκορύφωμά του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το μυαλό του άρχισε να τον εμπαίζει και άρχισε να έχει παραισθήσεις πνευμάτων και φαντασμάτων. Ένα βράδυ, "είδε" έναν στρατιώτη που γνώριζε στην Μπαταβία. "Μίλησε μαζί μου σαν ανθρώπινο πλάσμα και με άγγιξε τόσο λογικά για τις αμαρτίες της προηγούμενης ζωής μου (για τις οποίες έχω ειλικρινή και εγκάρδια μετάνοια)", έγραψε.<br /><br />Τις επόμενες ημέρες, η οπτασία συνέχισε να τον επισκέπτεται και, παρά την αναστάτωση του, ο Hasenbosch συνήθισε την παρουσία του. Για να μην αγχώνεται κατά τις νυχτερινές επισκέψεις, προσπάθησε να κρατήσει μια λάμπα αναμμένη καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας, αλλά, κατά λάθος, αναποδογύρισε και έσπασε. Τον βασάνιζε ένα αίσθημα ενοχής, "Ελπίζω ότι αυτή η τιμωρία μου σε αυτόν τον κόσμο να είναι αρκετή για το πιο αποτρόπαιο έγκλημά μου να χρησιμοποιήσω το συνάδελφό μου για να ικανοποιήσω τον πόθο μου, για τον οποίο ο Παντοδύναμος δημιουργός είχε ορίσει άλλο σεξ".<br /><br />Δεν σταμάτησε να ελπίζει για βροχές, αλλά αυτές δεν ήρθαν. Μέχρι τα τέλη Αυγούστου, έπινε το αίμα από τις χελώνες και τα πουλιά, αλλά και τα ίδια του τα ούρα. Στις 31 Αυγούστου έγραψε, "Περπατούσα, ή, πιο σωστά, σερνόμουν στην άμμο, γιατί δεν μπορούσα να κάνω τρία συνεχόμενα βήματα".<br /><br />Τότε είδε μια χελώνα. "Της έκοψα το κεφάλι με το ξυράφι μου και ξάπλωσα και ρουφούσα το αίμα της... πήρα μερικά από τα αυγά της, τα πήγα στην σκηνή, τα τηγάνισα και μετά ήπια λίγα βραστά ούρα ανακατεμένα με τσάι, που, αν και μου προκάλεσαν ναυτία, με αναζωογόνησαν πολύ".<br /><br />Καθώς περνούσαν οι μέρες, γινόταν όλο και πιο αδύναμος. "Έχω χειροτερέψει, είμαι σκελετός και δεν μπορώ να γράψω, το χέρι μου τρέμει". Συνέχισε να ενημερώνει το ημερολόγιο, αλλά οι καταχωρίσεις του έγιναν πιο σύντομες.<br /><br />Στις 7 Οκτωβρίου, υπάρχει μια σύντομη σημείωση. "Τέλειωσαν τα ξύλα, οπότε αναγκάζομαι να φάω ωμή σάρκα και παστά πουλερικά. Δε θα ζήσω για πολύ ακόμα και ελπίζω ο Κύριος να ελεήσει την ψυχή μου".<br /><br />Από τις 8 Οκτωβρίου έως τις 14 Οκτωβρίου, οι καταχωρίσεις ήταν μόνο μία λέξη, "ditto" (παρομοίως).<br /><br />Πιθανότατα, πέθανε εκείνη την μέρα ή την επόμενη. Το ημερολόγιό του ανακτήθηκε από το πλήρωμα του βρετανικού πλοίου τρεις μήνες αργότερα, χωρίς όμως να βρεθεί το σώμα του. Ίσως, με τα τελευταία κομμάτια της δύναμής του, ο Hasenbosch να σύρθηκε στη θάλασσα. Ή, υπάρχει και η ελάχιστη ελπίδα ότι διασώθηκε από κάποιο διερχόμενο πλοίο και επέζησε. Δε θα μάθουμε ποτέ.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.amusingplanet.com/2023/07/leendert-hasenbosch-gay-soldier-who-was.html">amusing planet</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-46236529352094402972024-02-22T12:15:00.000+02:002024-02-22T12:15:00.148+02:00Το μοναδικό γνωστό δημόσιο μνημείο του Διαβόλου<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkddBNTWc0ViAUHxjQxqUmKjF8LGkelp9-8ruBZneSk1Hs3QKHgUNtFf8lfGqHDK4VI7ANRC2YAR4vF0i2i1fLDwAxacPpodv9WedlJJg1A4AZoMOO0N5EAZcn9KAK_9mV-4iiNrngssJnAPw9Veej6qS3h4ygsETapSeM78NF_s5M_BQCM3RdfhIyyFo/s1801/Angel-Caido-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1801" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkddBNTWc0ViAUHxjQxqUmKjF8LGkelp9-8ruBZneSk1Hs3QKHgUNtFf8lfGqHDK4VI7ANRC2YAR4vF0i2i1fLDwAxacPpodv9WedlJJg1A4AZoMOO0N5EAZcn9KAK_9mV-4iiNrngssJnAPw9Veej6qS3h4ygsETapSeM78NF_s5M_BQCM3RdfhIyyFo/w426-h640/Angel-Caido-1.jpg" width="426" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Το Fuente del Ángel Caído (Συντριβάνι του Εκπεσόντος Αγγέλου) βρίσκεται στο Parque del Buen Retiro (<span class="mw-page-title-main">Πάρκο Μπουέν Ρετίρο</span>) της Μαδρίτη στην Ισπανία.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Η ισπανική πρωτεύουσα μπορεί να καυχιέται γι' αυτό που είναι κοινώς αναγνωρισμένο ως το μοναδικό γνωστό δημόσιο μνημείο του Διαβόλου.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7FYAYMR_8stGVDCZaZ4Ne2WrbXjvMjS9CeAKZf1shQ-tPQiyaiihGBkrZ74Dwk0e06kemzQVeH8C4-uwr1FMIsjiJZT6dW3zpbB4y4NHK3XzRrejAObQNnjVQg918kKggfXzZZbmf2zZ-eR60Y4uX0o4ohN-DdfGtIgen9VtG_4MVKoDgfSVzeCIit8Q/s800/Angel-Caido-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7FYAYMR_8stGVDCZaZ4Ne2WrbXjvMjS9CeAKZf1shQ-tPQiyaiihGBkrZ74Dwk0e06kemzQVeH8C4-uwr1FMIsjiJZT6dW3zpbB4y4NHK3XzRrejAObQNnjVQg918kKggfXzZZbmf2zZ-eR60Y4uX0o4ohN-DdfGtIgen9VtG_4MVKoDgfSVzeCIit8Q/w640-h480/Angel-Caido-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br />Το συγκεκριμένο άγαλμα βρίσκεται στους κήπους του τεράστιου (έχει έκταση 1,4 τετ. χλμ) Πάρκου Μπουέν Ρετίρο, στην κορυφή μιας μαρμάρινης κολόνας στη μέση ενός σιντριβάνι που είναι διακοσμημένο με διάφορες δαιμονικές οντότητες και ερπετά. Ο Εωσφόρος είναι έργο του γλύπτη Ρικάρδο Μπελβέρ και απεικονίζεται τη στιγμή που διώχνεται από τον Παράδεισο, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τον Χαμένο Παράδεισο του Τζον Μίλτον.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTlZCRCEhImjyIs1Aa3o5rsq4_xnVsMAsLG0Ih88zzMSjIeI8MgU9DxLImnPyMJvcg5aSbmtaO_YaylLcD8M35xIiQoleMNqP7r19wu3Bvfp6lL-7zCxznobQn8O83fdnm0AQ-1aTm0GbsocKfG_O7dV1PbTo4bdniNLP3x9Kn3KIRcYE-KE1W0yyolY0/s1200/Angel-Caido-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTlZCRCEhImjyIs1Aa3o5rsq4_xnVsMAsLG0Ih88zzMSjIeI8MgU9DxLImnPyMJvcg5aSbmtaO_YaylLcD8M35xIiQoleMNqP7r19wu3Bvfp6lL-7zCxznobQn8O83fdnm0AQ-1aTm0GbsocKfG_O7dV1PbTo4bdniNLP3x9Kn3KIRcYE-KE1W0yyolY0/w640-h426/Angel-Caido-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Ebe8mni-1RJpcFizvN0CLnL9KBiZZ7oV9f-1xKt2OzqTcXph55THqBf9iJJk9xPDpvZoKOojyylKBQSAly3MsZwZC7UaHHEBOEeI4njEGxfP7f4G_Q67lSYs-QNFrVwn0kfSW84eY__TXBOrR9BsIfm4WRdWxKZgdMOBf5nZwvu_PvlnYc7QUX7qwuM/s1200/Angel-Caido-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Ebe8mni-1RJpcFizvN0CLnL9KBiZZ7oV9f-1xKt2OzqTcXph55THqBf9iJJk9xPDpvZoKOojyylKBQSAly3MsZwZC7UaHHEBOEeI4njEGxfP7f4G_Q67lSYs-QNFrVwn0kfSW84eY__TXBOrR9BsIfm4WRdWxKZgdMOBf5nZwvu_PvlnYc7QUX7qwuM/w640-h426/Angel-Caido-4.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ο Μπελβέρ χύτευσε το άγαλμα σε μπρούτζο για την Γ' Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι, μετά από την οποία, το κομμάτι αποκτήθηκε από το Μουσείο ντελ Πράδο. Αργότερα, δωρήθηκε στην πόλη της Μαδρίτης , το 1885, εγκαινιάστηκε στη σημερινή του θέση.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhljuhUMX-hsV2wRG0zJNddDGne4t6aDldxfljwtmZnWPe_62Bkbb3mqXSqYQEcO13JPZben8mOYk6jfqCbLsINaFhrqO8NVTogcS-u-5FfAUB-_oWfuRU_q8I9gYi4RejM0Ib9EosOlnp9ujoPAp_yDcvjihqQy5F5mAHTVOgsXSLPP4EzT8jI6JFmgUk/s1600/Angel-Caido-45.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhljuhUMX-hsV2wRG0zJNddDGne4t6aDldxfljwtmZnWPe_62Bkbb3mqXSqYQEcO13JPZben8mOYk6jfqCbLsINaFhrqO8NVTogcS-u-5FfAUB-_oWfuRU_q8I9gYi4RejM0Ib9EosOlnp9ujoPAp_yDcvjihqQy5F5mAHTVOgsXSLPP4EzT8jI6JFmgUk/w480-h640/Angel-Caido-45.jpg" width="480" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br />Το άγαλμα φημίζεται εξίσου για το ασυμβίβαστο θέμα του, καθώς και για την ικανότητα του Μπελβέρ να εμπνέει μια αίσθηση έντασης και αγωνίας στην απόδοση του Σατανά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxeTtlaNR2ofBWsxSLy6hlZyIwIoCqtczP3QxgC-fq5YU_WiABksXT-tV50Stz6g9pqakdXel2kFCZT6ViNgSoXT4tV_8NMJ_9OL6MmLMzuarE7Flkpahs5qnsXyCKlGZ13pcC4OKmSFlZI0aGRxCWgSvdt1XThmG2ACVOZuw_W__UMWytAM-mxOO7joM/s1800/Angel-Caido-6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1800" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxeTtlaNR2ofBWsxSLy6hlZyIwIoCqtczP3QxgC-fq5YU_WiABksXT-tV50Stz6g9pqakdXel2kFCZT6ViNgSoXT4tV_8NMJ_9OL6MmLMzuarE7Flkpahs5qnsXyCKlGZ13pcC4OKmSFlZI0aGRxCWgSvdt1XThmG2ACVOZuw_W__UMWytAM-mxOO7joM/w426-h640/Angel-Caido-6.jpg" width="426" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.atlasobscura.com/places/fountain-fallen-angel">atlas obscura</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-50179076234843197982024-02-22T12:00:00.000+02:002024-02-22T12:00:00.141+02:00Το βιβλίο με την υψηλότερη βαθμολογία σε κάθε χώρα του κόσμου<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfEPboZ6DeGN5trYGDQe_yzYqOgy_KY7uZhPR05cGpmlP8DaQ074ClaYVxDfy6AXl3G75bT9C2oQaja2wZYVnTGRAPZJ7-tumM-GHgcNbUs9jIzPGmdlX7fZ3cw7ydTCqS7s3Iv5hdIqCLcQldZGX06elq6wBkxfV7_ApIuE2CRFOrnzIeeDhblv6tiIc/s2760/local-author-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2760" data-original-width="2400" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfEPboZ6DeGN5trYGDQe_yzYqOgy_KY7uZhPR05cGpmlP8DaQ074ClaYVxDfy6AXl3G75bT9C2oQaja2wZYVnTGRAPZJ7-tumM-GHgcNbUs9jIzPGmdlX7fZ3cw7ydTCqS7s3Iv5hdIqCLcQldZGX06elq6wBkxfV7_ApIuE2CRFOrnzIeeDhblv6tiIc/w556-h640/local-author-1.png" width="556" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Αν θέλετε να προσθέσετε περισσότερη ποικιλομορφία στη λίστα ανάγνωσής σας, ρίξτε μια ματιά σε έναν χάρτη όπου εμφανίζονται τα βιβλία ντόπιων συγγραφέων με την κορυφαία βαθμολογία σε περισσότερες από 130 χώρες, σύμφωνα με τους χρήστες του Goodreads.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το Goodreads είναι ένα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης για τους βιβλιοφάγους, ένα μέρος όπου συναντιούνται 125 εκατομμύρια αναγνώστες για να στηρίξουν ή να... "θάψουν" το τελευταίο βιβλίο που διάβασαν, έχοντας ήδη "βάλει στο ράφι" 3,5 δισεκατομμύρια βιβλία παγκοσμίως.<br /><br />Από την άλλη, το BookCrossing περιορίζει τις επιλογές. Περίπου 2 εκατομμύρια αναγνώστες έχουν βρει ή έχουν καταθέσει δημόσια πάνω από 14.105.640 βιβλία, παρακολουθώντας την ιστορία καθενός βιβλίου-αντικειμένου μέσω ενός μοναδικού κώδικα που έχει το καθένα απ' αυτά.</div><div style="text-align: left;"><br />Ενώ το Goodreads είναι μια παγκόσμια συζήτηση, οι αλληλεπιδράσεις του BookCrossing είναι πιο τοπικές -αν και τα βιβλία μοιράζονται σε 132 χώρες.</div><div style="text-align: left;"><br />Έτσι, η σελίδα <a href="https://wordfinderx.com/blog/highest-rated-book-map/" target="_blank">WordFinderX</a> (κλικ στον σύνδεσμο για την πιο αναλυτική παρουσίαση και πιο μεγάλη εικόνα του χάρτη) αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τα δεδομένα από το Goodreads για να εντοπίσει τα βιβλία με την υψηλότερη βαθμολογία από ντόπιους συγγραφείς από κάθε χώρα της Γης. </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD3T4HASh7EuLmZ8H6Cml0ynrAZWTuWSroDsNFcYqhHsRjEHZfdTVzD05F-bGmZIl5rLKaSWmNF7BWcSw6XC5kqW7A-U8eVIA_KApW9U3Z2Qoh7mhevSuqzPH_ifdgpTLLOWD1___spkQkPwiTVlOhHLazgayFjoefVsBYwU8DNjLocYo1egEt-MgSPZI/s778/local-author.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="659" data-original-width="778" height="542" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD3T4HASh7EuLmZ8H6Cml0ynrAZWTuWSroDsNFcYqhHsRjEHZfdTVzD05F-bGmZIl5rLKaSWmNF7BWcSw6XC5kqW7A-U8eVIA_KApW9U3Z2Qoh7mhevSuqzPH_ifdgpTLLOWD1___spkQkPwiTVlOhHLazgayFjoefVsBYwU8DNjLocYo1egEt-MgSPZI/w640-h542/local-author.JPG" width="640" /></a></div></div><br /><div style="text-align: left;">Για την ιστορία, στην Ελλάδα, ο κόσμος κατατάσσει πρώτο το "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη (με 4,75 αστεράκια), το οποίο, στην Ευρώπη, έρχεται δεύτερο σε προτιμήσεις πίσω από το "Svědectví o životě v KLDR" [Μαρτυρώντας τη ζωή στη ΛΔΚ (Λαοκρατική
Δημοκρατία της Κορέας, η γνωστή Βόρεια Κορέα)] της Τσέχας συγγραφέα Nina
Špitálníková που είναι και το βιβλίο με την υψηλότερη βαθμολογία, όχι μόνο στην
Τσεχική Δημοκρατία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο (το Μονόγραμμα του Ελύτη κατατάσσεται τέταρτο παγκοσμίως και ισοβαθμεί με το "Arkitek Jalanan" του Teme Abdullah από την Μαλαισία). Το βιβλίο της Τσέχας συγγραφέα περιγράφει λεπτομερώς τις εμπειρίες των Βορειοκορεατών προσφύγων και έχει
βαθμολογία 4,79 αστεράκια.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW0iIfALlkZSseAa7ZNYuiCbA6ib7KnmgUt1lfn5RnvT2UHcPCqgzmJI7gSVF2S5S5Q4Wh6HGDtueDLBXDlWbyUjZ5mRg4m8C3V5useFufxZrks9fq6V4N3WuPE84icbn3bK316h0dzC0I7r-WMzX6P7Mm7ggda6jUiSvFkuoQkMcdDpIAvdOQE6i8xcU/s819/local-author-2.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="606" data-original-width="819" height="474" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW0iIfALlkZSseAa7ZNYuiCbA6ib7KnmgUt1lfn5RnvT2UHcPCqgzmJI7gSVF2S5S5Q4Wh6HGDtueDLBXDlWbyUjZ5mRg4m8C3V5useFufxZrks9fq6V4N3WuPE84icbn3bK316h0dzC0I7r-WMzX6P7Mm7ggda6jUiSvFkuoQkMcdDpIAvdOQE6i8xcU/w640-h474/local-author-2.JPG" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.mentalfloss.com/posts/highest-rated-books-in-each-country">mental floss</a> με πληροφορίες από: <a href="https://wordfinderx.com/blog/highest-rated-book-map/">wordfinderx</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-75160493604895084192024-02-20T12:30:00.000+02:002024-02-20T12:30:00.138+02:00Τα δυο ιστορικά μυστήρια που ενέπνευσαν το "True Detective: Night Country"<div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglBktEzlog8T3-xzzLwnFCtwCcM21HPyofJ2Z8xY_hlkxNXoD3pgDefFOr7Jg7V6mvoauk9z_UWNNu_K5JEdMFgOEBoKZdrSPSBmN08ex7PdR39rnaACHz4JPY-GRAn9FimnbIGOXm2NQoPYuH7CfZCrmx84SjBR6Vckx3L8tSoC_Y5j-fSi9SXe5V9RY/s851/true-detective.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="851" data-original-width="585" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglBktEzlog8T3-xzzLwnFCtwCcM21HPyofJ2Z8xY_hlkxNXoD3pgDefFOr7Jg7V6mvoauk9z_UWNNu_K5JEdMFgOEBoKZdrSPSBmN08ex7PdR39rnaACHz4JPY-GRAn9FimnbIGOXm2NQoPYuH7CfZCrmx84SjBR6Vckx3L8tSoC_Y5j-fSi9SXe5V9RY/w440-h640/true-detective.JPG" width="440" /></a></div></span></span></span><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><a href="https://www.imdb.com/title/tt2356777/">πηγή</a></span></span></span><br /><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"></span></span></span></div></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Όπως είναι ήδη γνωστό, η πολύ καλή σειρά True Detective επέστρεψε με μια ολοκαίνουργια σεζόν, η οποία είναι εμπνευσμένη από μυστήρια της πραγματικής ζωής.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><span><a name='more'></a></span> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Όπως θα ξέρουν ήδη οι φανατικοί της σειράς True Detective, την ανθολογία του εγκλήματος του HBO που βρίσκεται στην τέταρτη σεζόν του, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">πάντα διέθετε αποκρυφιστικά στοιχεία</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">. Η πιο πρόσφατη σεζόν, που έκανε πρεμιέρα στις 14 Ιανουαρίου 2024, φαίνεται να χώνεται για τα καλά στο υπερφυσικό.<br /><br />Το "True Detective: Night Country" επικεντρώνεται σε μια πόλη στην Αλάσκα όπου έχει σκοτάδι για 30 ημέρες. Η πόλη, το Ennis, είναι φανταστική, αλλά υπάρχουν μέρη στην Αλάσκα κοντά στον Αρκτικό Κύκλο που βιώνουν αυτό που ονομάζεται "πολική νύχτα", ο ήλιος δεν βγαίνει για εβδομάδες.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Η σεζόν ξεκινά με τις αρχές επιβολής του νόμου, συμπεριλαμβανομένων της αρχηγού Liz Danvers (Τζόντι Φόστερ) και της αστυνόμου Evangeline Navarro (Κάλι Ρις), που ερευνούν την εξαφάνιση οκτώ ανδρών από τον ερευνητικό σταθμό Tsalal Arctic, το όνομα του οποίου αποτελεί λογοτεχνική αναφορά. Στο "The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket" (</span></span></span><span><span>Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ από το Ναντάκιτ</span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">), το μόνο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα του </span></span></span><span><span>του Έντγκαρ Άλλαν Πόε</span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> (ο ίδιος ασχολούνταν με τον τρόμο και το υπερφυσικό), ο χαρακτήρας του τίτλου καταλήγει κοντά στον Νότιο Πόλο, σε ένα νησί που ονομάζεται Tsalal, όπου οι ιθαγενείς, αν και αρχικά είναι φιλικοί, τελικά γίνονται εχθρικοί. Το βιβλίο υποτίθεται ότι είναι το ημερολόγιο του Πυμ και τελειώνει με ένα υστερόγραφο που περιγράφει λεπτομερώς τον θάνατό του. Το νησί εμφανίζεται ξανά 60 χρόνια αργότερα στο "An Antarctic Mystery" (</span></span></span><span><span>Σφίγγα των Πάγων</span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">), το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν -θαυμαστή του Πόε- ως συνέχεια.<br /><br />Δεν είναι όμως μόνο η μυθοπλασία που ενέπνευσε αυτή τη σεζόν του True Detective, λέει η Issa López. "Μερικά μυστήρια που έχω εμμονή από παιδί ήταν το <a href="https://3otiko.blogspot.com/2017/09/9-1959.html" target="_blank">περιστατικό στο </a></span></span></span><a href="https://3otiko.blogspot.com/2017/09/9-1959.html" target="_blank">Πέρασμα Ντιάτλοφ</a><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> και το </span></span></span><span><span><a href="https://3otiko.blogspot.com/2014/12/blog-post_78.html" target="_blank">Μαίρη Σελέστ</a> (σ.σ. ένα αμερικανικό πλοίο που
ανακαλύφθηκε ανεμοδαρμένο και εγκαταλελειμμένο στον Ατλαντικό Ωκεανό,
έξω από τις Αζόρες Νήσους)"</span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><b><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Η "ανάσταση" του Μαίρη Σελέστ</span></span></span></b></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRpl5SKk5JH_Qvq7b7bjudHd6McFwzNVEz4waJ_v7Jar_yzQuq2J1dU3LH2PRUOPGSe5uyzrh3gnJecFieC3hRFo4cMeYGIwymL-rptZc0POQHfD4bmolqlHWgyzo-oKgGczjcsZVxuJDBp0oxZprWwx4H0c_F63haIN_8ltzohaPTygwlU2b6lSBhDyI/s720/mary-celeste.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRpl5SKk5JH_Qvq7b7bjudHd6McFwzNVEz4waJ_v7Jar_yzQuq2J1dU3LH2PRUOPGSe5uyzrh3gnJecFieC3hRFo4cMeYGIwymL-rptZc0POQHfD4bmolqlHWgyzo-oKgGczjcsZVxuJDBp0oxZprWwx4H0c_F63haIN_8ltzohaPTygwlU2b6lSBhDyI/w640-h426/mary-celeste.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Το Mary Celeste</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> <br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Το Mary Celeste παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια μυστήρια του κόσμου. Σ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">τις 7 Νοεμβρίου 1872, τ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ο πλοίο μήκους 282 ποδιών απέπλευσε από τη Νέα Υόρκη για τη Γένοβα της Ιταλίας, με καπετάνιο τον Μπέντζαμιν Μπριγκς και πλήρωμα 8 ανδρών. Ο Μπριγκς είχε μαζί του τη σύζυγό του Σάρα και την 2χρονη κόρη τους, Σοφία -ο 7χρονος γιος τους, Άρθουρ, έμεινε πίσω.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, στις 5 Δεκεμβρίου, ένα αγγλικό πλοίο, το Dei Gratia, είδε το Μαίρη Σελέστ 400 μίλια από τις Αζόρες. Το Dei Gratia, που είχε αποπλεύσει από τη Νέα Υόρκη πέντε μέρες μετά το Μαίρη Σελέστ, έστειλε μια ομάδα αναγνώρισης. Το φορτίο -1700 βαρέλια ακατέργαστης αλκοόλης- ήταν άθιχτο, ενώ βρήκαν και αρκετές τροφές και νερό για έξι ακόμη μήνες. Η μοναδική σωσίβια λέμβος είχε χαθεί και στο πλοίο δεν υπήρχε κανείς.<br /><br />Το Μαίρη Σελέστ ενέπνευσε έναν άλλο -άγνωστο παγκοσμίως τότε- συγγραφέα, το σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο οποίος εμπνεύστηκε μια φανταστική εκδοχή της ιστορίας για το Cornhill Magazine, στην οποία έγραψε για το Marie (όχι Mary) Celeste, το οποίο κατέλαβε ένας πρώην σκλάβος και σκότωσε το πλήρωμα. Η ιστορία έγινε τόσο δημοφιλής που ο -</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">γιατρός εκείνη την εποχή</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">- Ντόιλ εγκατέλειψε την επιστήμη του και άρχισε να γράφει με πλήρη απασχόληση. Η πρώτη του ιστορία με τον Σέρλοκ Χολμς κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα.<br /><br />Το Μαίρη Σελέστ, παρά το ότι θεωρήθηκε καταραμένο, διασώθηκε και εκτέλεσε δρομολόγια για ακόμη 12 χρόνια. Τ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ο 1885, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">σε μια προσπάθεια ασφαλιστικής απάτης, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">βυθίστηκε στα ανοιχτά της Αϊτής. </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><b><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Το περιστατικό στο Πέρασμα Ντιάτλοφ</span></span></span></b></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFl_pORA9WIuh0kX9QEOo7KuoxQ-6mdPUIFWF6oiQ69mni9XTafh5m5gx7iUoi2aQuV7gPyZERw4Gqq_ZCC9QLct5UDEtqq2CNeOpS1ucvAaQlc-zCTNd5YW8xvrTKnYe0RPP9e8vqkcWSusc6ohkgQ3HaVZS7sksrdCPe3_av2KZ4NFJiZe4DYA0aVs0/s720/diatlov-pass.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFl_pORA9WIuh0kX9QEOo7KuoxQ-6mdPUIFWF6oiQ69mni9XTafh5m5gx7iUoi2aQuV7gPyZERw4Gqq_ZCC9QLct5UDEtqq2CNeOpS1ucvAaQlc-zCTNd5YW8xvrTKnYe0RPP9e8vqkcWSusc6ohkgQ3HaVZS7sksrdCPe3_av2KZ4NFJiZe4DYA0aVs0/w640-h426/diatlov-pass.jpg" width="640" /></a></div></span></span></span><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Το Πέρασμα Ντιάτλοφ όπως το βρήκαν οι διασώστες στις 26 Φεβρουαρίου 1959. Η σκηνή είχε κοπεί από μέσα και οι περισσότεροι από τους σκιέρ είχαν τραπεί σε φυγή φορώντας τις κάλτσες τους ή ξυπόλητοι</span></span></span></div></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Το περιστατικό πήρε το όνομά του από τον Ιγκόρ Ντιάτλοφ (Igor Dyatlov), έναν 23χρονο φοιτητή στο </span></span></span>Ουράλιο Πολυτεχνείο<span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> που, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">στις αρχές του 1959, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">σχεδίαζε ένα ταξίδι πεζοπορίας στα Ουράλια Όρη. Στις 2 Φεβρουαρίου, μαζί με ακόμη 8 άτομα -όλοι έμπειροι σκιέρ και κατασκηνωτές- ξεκίνησαν για τα βουνά. 10 μέρες αργότερα, ένα αναμενόμενο τηλεγράφημα δεν έφτασε ποτέ. Μια εβδομάδα μετά, εστάλη μια ομάδα αναζήτησης από συμμαθητές και δασκάλους τους, καθώς και από τον στρατό.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Στις 25 Φεβρουαρίου 1959, η άδεια σκηνή των πεζοπόρων βρέθηκε σε αυτό που οι ιθαγενείς Mansi αποκαλούσαν "Νεκρό Βουνό". Όπως το άδειο Μαίρη Σελέστ, η σκηνή βρέθηκε γεμάτο με προμήθειες, αλλά ήταν σκισμένη από μέσα.<br /><br />Την επόμενη μέρα, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">σε ένα κοντινό δάσος, </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">βρέθηκαν τα πτώματα δύο μελών της ομάδας δίπλα σε μια φωτιά που είχε σβήσει. Φορούσαν μόνο τα εσώρουχά τους. Λίγο αργότερα, ανακαλύφθηκαν δύο ακόμη πτώματα, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ντιάτλοφ, τα οποία, απ' ότι φαινόταν, προσπαθούσαν να επιστρέψουν στη σκηνή. Λ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ίγες μέρες αργότερα, ανακαλύφτηκε έ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">να πέμπτο σώμα και τα υπόλοιπα τέσσερα βρέθηκαν την άνοιξη.<br /><br />Όλα τα πτώματα φαινόντουσαν να έχουν υποστεί σοβαρό τραύμα, με μώλωπες, σπασμένα οστά και -σε τουλάχιστον μία περίπτωση- καρδιακή αιμορραγία. Ένας ιατροδικαστής παρομοίασε τους τραυματισμούς με ανθρώπους που είχαν υποστεί τροχαία ατυχήματα μεγάλης ταχύτητας. Μερικά από τα πτώματα ακτινοβολήθηκαν.<br /><br /></span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Αμέσως, ξεκίνησε μ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ια έρευνα για ανθρωποκτονία αλλά έληξε γρήγορα. Ο εισαγγελέας Λεβ Ιβάνοφ είπε, "Θα πρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η αιτία του θανάτου των πεζοπόρων ήταν μια συντριπτική δύναμη, την οποία δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν".</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b>Οι εξηγήσεις για τα δυο περιστατικά</b><br />Όσων αφορά το περιστατικό στο Πέρασμα Ντάτλοφ, αργότερα, ο εισαγγελέας Ιβάνοφ πρότεινε ότι ήταν εξωγήινοι, κάτι που αφθονούσε ως εξήγηση για χρόνια. Μην ξεχνάμε όμως ότι βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου και μια ακόμη δημοφιλής θεωρία έλεγε ότι οι πεζοπόροι έπεσαν πάνω σε κάποιο είδος δοκιμής όπλων και σκοτώθηκαν από αυτό -ή από ανθρώπους που προσπαθούσαν να το κρατήσουν μυστικό. Κάποιοι πίστευαν και σκοτώθηκαν από Γέτι, γνωστό και ως Χιονάνθρωπος των Ιμαλαΐων ή Απαίσιος Χιονάνθρωπος, ένα μυθικό ζώο, που προέρχεται από τους μύθους και τη λαογραφία του Θιβέτ.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ωστόσο, νέα στοιχεία δείχνουν ότι πιθανώς συνέβη μια χιονοστιβάδα, όπου ένα μεγάλο κομμάτι χιονιού έπεσε πάνω στη σκηνή, κάνοντας τους πεζοπόρους να φύγουν βιαστικά και αναγκάζοντάς τους σε μια χιονοθύελλα.<br /><br />Όσο για το Μαίρη Σελέστ, υπήρξαν πολλές θεωρίες για το τι συνέβη στους επιβάτες του πλοίου. Το 2006 η Δρ Andrea Sella, καθηγήτρια χημείας στο University College του Λονδίνου, δημιούργησε έναν "τύπο έκρηξης κυμάτων πίεσης" που πίστευε ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στο πλοίο.<br /><br />"Η έκρηξη θα ήταν αρκετή για να ανοίξει τις καταπακτές και θα ήταν τρομακτικότατη για όλους όσοι επέβαιναν στο πλοίο", είπε, αποκαλώντας την "την πιο συναρπαστική εξήγηση. Από όλα αυτά που προτείνονται, ταιριάζει καλύτερα στα γεγονότα και εξηγεί γιατί ήταν τόσο πρόθυμοι να κατέβουν από το πλοίο". Όμως, οι συνάδελφοί της επιστήμονες απέρριψαν την ιδέα.<br /><br />Αν και δεν υπήρξαν συγκεκριμένες απαντήσεις σε καμία από τις δύο περιπτώσεις, είναι η ασάφεια αυτών των μυστηρίων που ιντριγκάρει τη Λόπεζ.<br /><br />από: <a href="https://www.mentalfloss.com/posts/true-detective-night-country-real-history-mysteries">mental floss</a></span></span></span></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-49461983641394749822024-02-19T12:30:00.000+02:002024-02-19T12:30:00.200+02:00Το Δωμάτιο των Λύτρων του τελευταίου Αυτοκράτορα των Ίνκας<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCQEnKLa5-NtF6-xcqrYf0lFu2_pWLzouzDQD5ag7XvVOMFxQpXbJR9rpDAak0OMoRPqaPN3jBFEcVYaoxyrLPdExSOP9CqdXpPZXRIlQizb9_py444GeYPAzs0AyXLFGe3A82zk-3YYk3ebWq0qhv7NLjs1bvnxEj7-D4w_kvSsRiHllLZs05U6_GQA/s1000/ransom-room-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="618" data-original-width="1000" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCQEnKLa5-NtF6-xcqrYf0lFu2_pWLzouzDQD5ag7XvVOMFxQpXbJR9rpDAak0OMoRPqaPN3jBFEcVYaoxyrLPdExSOP9CqdXpPZXRIlQizb9_py444GeYPAzs0AyXLFGe3A82zk-3YYk3ebWq0qhv7NLjs1bvnxEj7-D4w_kvSsRiHllLZs05U6_GQA/w640-h396/ransom-room-1.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Στα βόρεια υψίπεδα του Περού βρίσκεται η ιστορική πόλη της Καζαμάρκα, το μέρος όπου γράφτηκε η τελευταία σελίδα της μεγάλης αυτοκρατορίας των Ίνκα από τους Ισπανούς κατακτητές (κονκισταδόρες).</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Εκεί ήταν που ο Ισπανός κατακτητής Φρανσίσκο Πισάρο ενορχήστρωσε την πτώση του ηγεμόνα των Ίνκας Αταουάλπα, αιχμαλωτίζοντας τον και περιορίζοντας τον σε μια μικρή αίθουσα δίπλα στη μεγάλη πλατεία. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια για ελευθερία, ο Αταουάλπα υποσχέθηκε να γεμίσει την αίθουσα μια φορά με χρυσό και δύο με ασήμι, μέχρι που εκεί που θα έφτανε το απλωμένο χέρι του. Αυτό το υπέρογκο ποσό λύτρων είναι ένα από τα υψηλότερα που έχουν πληρωθεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Παρά τις προσπάθειές του, ο Αταουάλπα εκτελέστηκε μετά από μια ψευτοδίκη από τους απαγωγείς του. Σήμερα, ο χώρος που συνέβησαν όλα αυτά είναι γνωστό ως "El Cuarto de Rescate" (Δωμάτιο Διάσωσης), αλλά και "Δωμάτιο των Λύτρων" (Ransom Room), και είναι επισκέψιμο στην πόλη Καζαμάρκα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtc7R0BPSbMX3hFURwrxsHREULyqVV3gbPzFrCyvE22g5nC8cWQfY_URJkjgss9mvWkk62BMH03oYg3G8VP_lvg2PPaiOwyetfG6DetbXrS42B-aY4DHutUBwTy6F6AFiNFDnSp9mT9u4WwMk6lxHRgSyIO6BoFff-a3IQ6Aqo20l6Hq7WCMWB9BxSSwU/s458/atahuallpa-inca.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="458" data-original-width="355" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtc7R0BPSbMX3hFURwrxsHREULyqVV3gbPzFrCyvE22g5nC8cWQfY_URJkjgss9mvWkk62BMH03oYg3G8VP_lvg2PPaiOwyetfG6DetbXrS42B-aY4DHutUBwTy6F6AFiNFDnSp9mT9u4WwMk6lxHRgSyIO6BoFff-a3IQ6Aqo20l6Hq7WCMWB9BxSSwU/w496-h640/atahuallpa-inca.jpg" width="496" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο Αταουάλπα <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Στις αρχές του 16ου αιώνα, η αυτοκρατορία των Ίνκας ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς στην αμερικανική ήπειρο, που εκτείνονταν από τα βόρεια σύνορα του σύγχρονου Ισημερινού μέχρι τον ποταμό Maule στην κεντρική Χιλή, περιλαμβάνοντας την ακτή του Ειρηνικού και τα υψίπεδα των Άνδεων. Το 1532, μετά από τρία χρόνια βίαιης εμφύλιας σύγκρουσης, ο Αταουάλπα ανέβηκε στο θρόνο αυτού του εκτεταμένου βασιλείου, έχοντας νικήσει αποφασιστικά τον ετεροθαλή αδελφό του και νυν αυτοκράτορα Ουάσκαρ. Ωστόσο, η βασιλεία του αποδείχθηκε σύντομη.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJUTPfjYXt_TBis9opNYyGQe8NWAFaAn6De_32BP-tfvpKq7TxRXRWeWIWgsuYqrRkygOdazeUafPe5eGCI1qZppe7LIznFUnfcaoy7h5LfJGW_7Au1BJHJBiVywgdDdpL3Uviqyesi8vssSxPjf_Y42sL8e9qcH4l6F_wTXSwBzYU0lIvfTSkYRLM4b0/s1024/Francisco_Pizarro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="796" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJUTPfjYXt_TBis9opNYyGQe8NWAFaAn6De_32BP-tfvpKq7TxRXRWeWIWgsuYqrRkygOdazeUafPe5eGCI1qZppe7LIznFUnfcaoy7h5LfJGW_7Au1BJHJBiVywgdDdpL3Uviqyesi8vssSxPjf_Y42sL8e9qcH4l6F_wTXSwBzYU0lIvfTSkYRLM4b0/w498-h640/Francisco_Pizarro.jpg" width="498" /></a></div><div style="text-align: center;">Ο Ισπανός κατακτητής (κονκισταδόρος) Φρανσίσκο Πισάρο - <a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Portrait_of_Francisco_Pizarro.jpg">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"><br />Εν μέσω της εσωτερικής διαμάχης στην αυτοκρατορία, μια ισπανική αποστολή με επικεφαλής τον Φρανσίσκο Πισάρο ξεκίνησε μια προσπάθεια να κατακτήσει τη Νότια Αμερική. Τον Ιανουάριο του 1531, η αποστολή αποβιβάστηκε στο νησί Πούνα με μια μέτρια δύναμη αποτελούμενη από 168 στρατιώτες και περίπου 12 άλογα, και προχώρησε προς τα νότια προς την καρδιά της επικράτειας των Ίνκας. Οι Ίνκας, βρισκόμενοι στα ύψη της Καζαμάρκα με έναν τρομερό στρατό από σχεδόν 80.000 στρατιώτες, νικητές από τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Ουάσκαρ, εξέλαβαν ως μικρή την απειλή από το σώμα του Πισάρο παρά τα προηγμένα όπλα τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMOT1iDj_fbJj9hWu4D6VdY2hweAM8zKFyfcHqTpCX2orONsGVTVg8sFvmr0RqvxYl80tKL28FIg6HajXtDtflEhEcNnV7SuR3ULCzwwW19JKB6WYQ3WyO_1ZvVqy1J2QvMicqXfFa_LoVxRggw8kZhJb6xL3aigezkBgmxiEW1wb5GheqkCc8jyO_14k/s736/atahuallpa-inca-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="552" data-original-width="736" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMOT1iDj_fbJj9hWu4D6VdY2hweAM8zKFyfcHqTpCX2orONsGVTVg8sFvmr0RqvxYl80tKL28FIg6HajXtDtflEhEcNnV7SuR3ULCzwwW19JKB6WYQ3WyO_1ZvVqy1J2QvMicqXfFa_LoVxRggw8kZhJb6xL3aigezkBgmxiEW1wb5GheqkCc8jyO_14k/w640-h480/atahuallpa-inca-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Η σύλληψη της Αταουάλπα, John Everett Millais</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Σε μια χειρονομία φαινομενικά φιλική, ο Αταουάλπα τους καλωσόρισε βαθιά στην ορεινή αυτοκρατορία του, σκοπεύοντας να τους παγιδεύσει σε μια ενέδρα. Εν αγνοία του, ο Πισάρο είχε ενορχηστρώσει μια αντεπίθεση με μια μικρότερη αλλά πολύ πιο ισχυρή δύναμη εξοπλισμένη με χαλύβδινα όπλα και μακριά ξίφη, πολύ ανώτερα από τα ξύλινα, πέτρινα και χάλκινα όπλα των Ίνκας. Σε μια σύντομη και βάναυση συνάντηση, οι δυνάμεις των ιθαγενών αποδεκατίστηκαν και ο Αταουάλπα αιχμαλωτίστηκε.<br /><br />Ο ίδιος, δεν άργησε να συνειδητοποιήσει τις αληθινές προθέσεις των Ισπανών εισβολέων: Λαχταρούσαν για χρυσό και ασήμι. Πρόσεξε τη λεηλασία των καταυλισμών και των ναών των Ίνκας στην Καζαμάρκα και την αρπαγή πολύτιμων θησαυρών. Ο αυτοκράτορας αντιλήφθηκε τη σκοτεινή πραγματικότητα: Η ελευθερία του εξαρτιόταν από την ικανότητά του να πληρώσει λύτρα. Έτσι, πρότεινε στον Πισάρο μια συναλλαγή για την απελευθέρωσή του: Θα γέμιζε τον θάλαμο που τον κρατούσαν με χρυσό μία φορά και δύο φορές με ασήμι, μέχρι που εκεί που θα έφτανε το απλωμένο χέρι του. Το δωμάτιο είχε μήκος 22 πόδια και πλάτος 17. Ο ψηλός Αταουάλπα μπορούσε να απλώσει το χέρι του πάνω από 8 πόδια. Σήμερα, αυτό το ύψος σημειώνεται με μια κόκκινη γραμμή.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh71T3y8pwD94n9tPQgYksppxrd_0bnc2XkA-HwP9rOB1MFJ4AH5gAMrVflU5nsb9YTwKRe8kKm0U0cS6yWi2cUB18fanB9A8DQhexNeCkTWifW4kAQher6LDTPErEeWgulmQXcGjacUsUtMLgvUKjaTRFELr4kpib31-0s6ykq6ZHr_XR2u6YlY3jbvaU/s1024/atahuallpa-inca-4.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="768" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh71T3y8pwD94n9tPQgYksppxrd_0bnc2XkA-HwP9rOB1MFJ4AH5gAMrVflU5nsb9YTwKRe8kKm0U0cS6yWi2cUB18fanB9A8DQhexNeCkTWifW4kAQher6LDTPErEeWgulmQXcGjacUsUtMLgvUKjaTRFELr4kpib31-0s6ykq6ZHr_XR2u6YlY3jbvaU/w480-h640/atahuallpa-inca-4.JPG" width="480" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CuartodeRescate_Cajamarca.JPG">πηγή</a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Τους δύο επόμενους μήνες, αχθοφόροι συγκεντρώθηκαν από όλες τις γωνιές της αυτοκρατορίας, προσφέροντας τεράστιες περιουσίες για να κατευνάσουν τους εισβολείς. Ανάμεσα στα πλούτη δεν υπήρχαν μόνο χρυσά νομίσματα, αλλά και ανεκτίμητα έργα τέχνης κατασκευασμένα από χρυσό και ασήμι, μαζί με μυριάδες τόνους πολύτιμων μετάλλων με τη μορφή κοσμημάτων και διακοσμήσεων ναών. Για να επισπεύσουν τη διαδικασία, οι Ισπανοί κονιορτοποίησαν τα πιο ογκώδη αντικείμενα, εξασφαλίζοντας πιο αργή συσσώρευση εντός του θαλάμου. Στη συνέχεια, έλιωσαν τον θησαυρό, τον εξευγένισαν σε χρυσό 22 καρατίων και τον καταμέτρησαν σχολαστικά. Τα λύτρα του Αταουάλπα ανήλθαν σε πάνω από 6.000 κιλά χρυσού και διπλάσια σε ασήμι, που σήμερα ισοδυναμεί με σχεδόν μισό δισεκατομμύριο δολάρια. Το 20% των λαφύρων διατέθηκε στον βασιλιά της Ισπανίας, ενώ το υπόλοιπο μοιράστηκε στους στρατιώτες με βάση τις τάξεις τους. Ο θρύλος λέει ότι, ακόμη και ο πιο ταπεινός από τα στρατεύματα έλαβε μερίδιο 20 κιλά χρυσού και 40 κιλά ασήμι, συνολικά.<br /><br />Στο μεταξύ, οι τρεις βασιλικοί στρατηγοί του Αταουάλπα -οι Quisquis, Chalcuchima και Rumiñahui- είχαν ήδη αρχίσει να κινητοποιούν έναν μεγάλο στρατό. Μετά από αρκετούς μήνες υπό τον φόβο μιας επικείμενης επίθεσης, οι Ισπανοί θεώρησαν τον Αταουάλπα υπερβολική ευθύνη και αποφάσισαν να τον εκτελέσουν. Ο Πισάρο ενορχήστρωσε μια ψευτοδίκη, κατηγορώντας τον για εξέγερση κατά των Ισπανών, για ειδωλολατρία και για την αδελφοκτονία του Ουάσκαρ. Ο Αταουάλπα καταδικάστηκε σε θάνατο με καύση στην πυρά. Ο ίδιος εξέφρασε τις ανησυχίες του ότι η ψυχή του δε θα μπορούσε να πάει στη μετά θάνατον ζωή εάν το σώμα του καιγόταν και τότε, ο μοναχός Vincente de Valverde προσφέρθηκε να μετατρέψει την ποινή σε θάνατο δια στραγγαλισμού, εάν όμως δεχόταν να ασπαστεί τον καθολικισμό. Αντιμέτωπος με ένα τρομερό τελεσίγραφο, ο Αταουάλπα συμφώνησε να βαφτιστεί και πήρε το όνομα Φρανσίσκο Αταουάλπα προς τιμή του Πισάρο. Στις 26 Ιουλίου 1533, εκτελέστηκε δια στραγγαλισμού.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfmNIbjIz9TUTQHYgyxAsU1pcF6OpJKfQ5TqYzq76ER1Au39aJHf3GW0XDOKBq3h-ggENbT729DNyTUoMOrJWWvVdobDpNwbLdh71uowKC8sF9k7dTXV1RmgRMjXL5n46BaED49Gpcda3XxGBwhCmElaBR_ivpj6bumuuCCGLJa_8OUCvICo0WaTUUGt8/s1000/atahuallpa-inca-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="680" data-original-width="1000" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfmNIbjIz9TUTQHYgyxAsU1pcF6OpJKfQ5TqYzq76ER1Au39aJHf3GW0XDOKBq3h-ggENbT729DNyTUoMOrJWWvVdobDpNwbLdh71uowKC8sF9k7dTXV1RmgRMjXL5n46BaED49Gpcda3XxGBwhCmElaBR_ivpj6bumuuCCGLJa_8OUCvICo0WaTUUGt8/w640-h436/atahuallpa-inca-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Η εκτέλεση του Αταουάλπα<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Το από ηφαιστειακή πέτρα δωμάτιο που ήταν φυλακισμένος βρίσκεται ακόμα στη μεγάλη πλατεία, ανάμεσα σε εμπορικές εγκαταστάσεις, και είναι προσβάσιμος μέσω μιας βεράντας. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανασκάψει τα πατώματα, αλλά οι τοίχοι του κτιρίου παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άθικτοι, ακριβώς μέχρι την κόκκινη γραμμή που δείχνει το ύψος στο οποίο ο Αταουάλπα υποσχέθηκε να γεμίσει το δωμάτιο με θησαυρούς.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrp7E5LTPE_ECCHUXb5jod5jZ6AyunqFdeUsFe_TTeLbCuOl6lqkI3H5hqcDIb4sgbofxGfEcnjOPXh87VE3hoXmthQXfCdSGvr3L7hH_3w8OA-Yy06yOZhwF1FVf5NOEojdhXPsQfHz4_7eYGO599yiyieqnmk0txhh6GWoh0h7y_sWpVK3tVLdO1eRk/s1000/ransom-room-22.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrp7E5LTPE_ECCHUXb5jod5jZ6AyunqFdeUsFe_TTeLbCuOl6lqkI3H5hqcDIb4sgbofxGfEcnjOPXh87VE3hoXmthQXfCdSGvr3L7hH_3w8OA-Yy06yOZhwF1FVf5NOEojdhXPsQfHz4_7eYGO599yiyieqnmk0txhh6GWoh0h7y_sWpVK3tVLdO1eRk/w640-h426/ransom-room-22.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.amusingplanet.com/2024/02/the-ransom-room.html">amusing planet</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-16888520769131860202024-02-19T12:00:00.001+02:002024-02-19T12:00:00.286+02:00Οι μεγαλύτερες ποινές φυλάκισης που έχουν επιβληθεί στον κόσμο<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C4TcVNDrk0iUFs780cUDbAHeVFwtvg9d8qnNu4DKycaanML7pZTbkpX9_V-iDzfkXLBn-ca30j_T-kE5Q3fIlAapBwYzw7cgFNYs3mSpqQ9WBvcqncCnvHmWHsQkoiGHv-IK3gal7khIALrHkUBnM0ixyPXYqTQ9Vc8qmb_JZ22b-s2YgZSzs6uu0jc/s840/jail-prison.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="560" data-original-width="840" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C4TcVNDrk0iUFs780cUDbAHeVFwtvg9d8qnNu4DKycaanML7pZTbkpX9_V-iDzfkXLBn-ca30j_T-kE5Q3fIlAapBwYzw7cgFNYs3mSpqQ9WBvcqncCnvHmWHsQkoiGHv-IK3gal7khIALrHkUBnM0ixyPXYqTQ9Vc8qmb_JZ22b-s2YgZSzs6uu0jc/w640-h426/jail-prison.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Σε αρκετές χώρες, επιτρέπονται οι διαδοχικές ποινές, με τις οποίες, θεωρητικά, οι κατηγορούμενοι καταδικάζονται να περάσουν πολλές ζωές πίσω από τα κάγκελα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το 2021, ο Τούρκος -μουσουλμάνος- τηλε-ευαγγελιστής <span lang="el-GR">Αντνάν Οκτάρ (ή Χαρούν Γιαχία), ο οποίος περιτριγυριζόταν </span>από ελαφρά ντυμένες κυρίες (ακόμα και με μπικίνι, κάτι που είναι <span lang="el-GR">αδιανόητο</span>το για το Ισλάμ), τις οποίες αποκαλούσε "<span lang="el-GR">γατούλες</span>", καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1.075
ετών για σεξουαλικά εγκλήματα στην Κωνσταντινούπολη.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ας δούμε λοιπόν μια λίστα με τις μεγαλύτερες ποινές σε χρόνια φυλάκισης που έχουν επιβληθεί παγκοσμίως.<br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br /><b>ΗΠΑ: 30.000 χρόνια κάθειρξη</b><br />Ο ακροδεξιός τρομοκράτης Terry Nichol καταδικάστηκε επειδή βοήθησε τον πρώην στρατιώτη Timothy McVeigh να πραγματοποιήσει τη βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα Σίτι το 1995 στην οποία έχασαν τη ζωή τους 168 άνθρωποι, 19 εκ των οποίων ήταν παιδιά.<br />Αν και προσπάθησε να αποσυρθεί από την επίθεση σε κτίριο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης την τελευταία στιγμή, καταδικάστηκε σε 161 ισόβια κάθειρξη συν 9.300 χρόνια χωρίς αναστολή.<br />Ο McVeigh εκτελέστηκε.<br />Σήμερα, ο 65χρονος πλέον Nichols μοιράζεται το ίδιο κελί με τον περιβόητο "Unabomber", Ted Kaczynski, τον βομβιστή του Ολυμπιακού Πάρκου, Eric Rudolph, και τον Ramzi Yousef, έναν Πακιστανό που καταδικάστηκε για την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 1993.<br />Ένα άλλο δικαστήριο της Οκλαχόμα καταδίκασε το 1994 τον Charles Scott Robinson σε 30.000 χρόνια φυλακή για τον βιασμό ενός μικρού παιδιού.<br /><br /><b>Το παγκόσμιο ρεκόρ της Ταϊλάνδης</b><br />Η μεγαλύτερη μη ισόβια κάθειρξη στον κόσμο, σύμφωνα με το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, επιβλήθηκε στην απατεώνα πυραμίδων της Ταϊλάνδης Chamoy Thipyaso, η οποία, το 1989, καταδικάστηκε σε 141.078 χρόνια φυλάκισης.<br />Ωστόσο, αποφυλακίστηκε μετά από μόλις 8 χρόνια -και ας είχε εξαπατήσει ορισμένα μέλη του βασιλικού οίκου.<br /><br /><b>Ισπανία: η μεγαλύτερη ποινή στην Ευρώπη</b><br />Η Μαδρίτη κατέχει το ρεκόρ της Ε.Ε. και οι περισσότεροι είναι Βάσκοι ή των Ισλαμιστές καταδικασμένοι για τρομοκρατικές επιθέσεις.<br />Το 2004, τρεις άνδρες καταδικάστηκαν σε συνολικά 120.000 χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή τους στις βομβιστικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα στη Μαδρίτη, στις οποίες σκοτώθηκαν 193 άνθρωποι.</div><div style="text-align: left;">Επίσης, πολλά μέλη της ETA έχουν καταδικαστεί σε χιλιάδες χρόνια το καθένα, συμπεριλαμβανομένης της Ines del Rio Prada, η οποία καταδικάστηκε σε 3.828 χρόνια για τη συμμετοχή της σε 24 δολοφονίες και άλλες τρομοκρατικές ενέργειες. Ωστόσο, το 2013, μετά από 26 χρόνια αποφυλακίστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού ένα μέλος της ETA, ο Henri "Unai" Parot, αμφισβήτησε την ποινή των 4.797 ετών για τις βομβιστικές επιθέσεις στους Στρατώνες της Σαραγόσα το 1987.<br />Πλέον, η ευρωπαϊκή νομοθεσία περιορίζει την Ισπανία στην κράτηση καταδικασμένων εγκληματιών με μέγιστο χρονικό διάστημα τα 30 ή 40 έτη, ανάλογα με το πότε καταδικάστηκαν.<br /><br /><b>Στην Τουρκία</b><br />Η ποινή που επιβλήθηκε το 221 στον τηλε-ευαγγελιστή Οκτάρ ήταν η δεύτερη υπερ-ποινή μέσα σε λίγους μόνο μήνες στην Κωνσταντινούπολη.<br />Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ο Ουζμπέκος τρομοκράτης Abdulkadir Masharipov καταδικάστηκε σε 40 φορές ισόβια, μία για κάθε θύμα του για την σφαγή της Πρωτοχρονιάς του 2017 στο νυχτερινό κέντρο Reina στην Κωνσταντινούπολη.<br />Του επιβλήθηκαν επιπλέον 1.368 χρόνια για την απόπειρα δολοφονίας των γλεντζέδων στην επίθεση που ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος.<br /><br /><b>Η μεγαλύτερη ποινή στην Βρετανία</b><br />Η υψηλότερη βρετανική ποινή επιβλήθηκε στον βομβιστή του ΙΡΑ και ελεύθερο σκοπευτή Bernard McGinn, ο οποίος καταδικάστηκε σε 490 χρόνια για τη συμμετοχή του σε διάφορες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των βομβιστικών επιθέσεων στα Docklands και στο Baltic Exchange στο Λονδίνο.<br />Συνελήφθη από την SAS στο Crossmaglen, αλλά το 2000, μετά από 16 μήνες, αποφυλακίστηκε βάσει της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής, η οποία έδωσε τέλος στα προβλήματα στη Βόρεια Ιρλανδία.<br />Το 2002, ο Andrew Aston καταδικάστηκε σε 26 φορές ισόβια για επίθεση σε ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες στην περιοχή του Μπέρμιγχαμ, αλλά οι ποινές είναι συντρέχουσες.<br />Οι 6 Ιρλανδοί που καταδικάστηκαν άδικα για τις βομβιστικές επιθέσεις του ΙΡΑ το 1974 στην ίδια πόλη καταδικάστηκαν σε 21 φορές ισόβια, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι 16 χρόνια αργότερα, όταν οι καταδίκες τους ακυρώθηκαν.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.ndtv.com/world-news/141-078-years-in-jail-a-look-at-worlds-longest-prison-sentences-2351401">ndtv</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-70860960145881176232024-02-12T12:00:00.000+02:002024-02-12T13:31:23.199+02:00Η ιστορία ενός γίγαντα των θαλασσών, του μακρύτερου πλοίου που κατασκευάστηκε ποτέ<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTBrO1MCr4eLE8eMoBC-n8oq5ba3X2UIpSYn4kkk_1O9pEVElf7hqdYHhS21xx7a37Vs0Z6nCqCcvgCeWj5u1bnk_kJWe8sO0pe5usSqGt_6S9QtX02OKNOQ3p_AnnVzJ5DX3l8fdq7PWVYPcXOi4tjujrnZ0E1OybmOE2UKEWsn5WD2wjLYSgi5muG-U/s900/seawise-giant-1.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="900" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTBrO1MCr4eLE8eMoBC-n8oq5ba3X2UIpSYn4kkk_1O9pEVElf7hqdYHhS21xx7a37Vs0Z6nCqCcvgCeWj5u1bnk_kJWe8sO0pe5usSqGt_6S9QtX02OKNOQ3p_AnnVzJ5DX3l8fdq7PWVYPcXOi4tjujrnZ0E1OybmOE2UKEWsn5WD2wjLYSgi5muG-U/w640-h412/seawise-giant-1.webp" width="640" /></a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Με μήκος περίπου 458,5 μέτρα (λίγο πάνω από 1.500 πόδια) και με ολική χωρητικότητα 260.941 τόνων, το Seawise Giant -που αργότερα μετονομάστηκε σε Happy Giant, Jahre Viking και Knock Nevis- ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Στη δεκαετία του 1980, βγήκε στις θάλασσες ένα τεράστιο supertanker, το Seawise Giant. Το μεγαλύτερο πλοίο που κατασκευάστηκε ποτέ, είχε μήκος 458,5 μέτρα -ήταν μεγαλύτερο και από Empire State Building.<br /><br />Το πλοίο, το οποίο άλλαξε ονόματα και ιδιοκτήτες πολλές φορές, δεν ήταν διάσημο μόνο για το τεράστιο μέγεθός του. Η ιστορία του είναι μια ιστορία που συναγωνίζεται αυτή πιο γνωστών πλοίων, όπως ο Τιτανικός.<br /><br /><b>Η κατασκευή του μεγαλύτερου αυτοκινούμενου ανθρωπογενούς αντικειμένου στον κόσμο</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnN2AbQSWFXfYoCKzXmSoHGkCj0MrHvwiVKKgYLS0RnzEoYkbsOZTC5Pi-HgnSo7uBmd9vj7gQC6ARNK1xnJ0mRdH3Q1hfKm6nlDLLNs8nR0ogFcWJodz908ZNsGsAJiMQnpXX0jvQU4FcvoF9YTo_59rkZOa99rYF1lTjHO4QFuf4amMx8TL3m-tNN0M/s800/building-and-ship-comparison.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnN2AbQSWFXfYoCKzXmSoHGkCj0MrHvwiVKKgYLS0RnzEoYkbsOZTC5Pi-HgnSo7uBmd9vj7gQC6ARNK1xnJ0mRdH3Q1hfKm6nlDLLNs8nR0ogFcWJodz908ZNsGsAJiMQnpXX0jvQU4FcvoF9YTo_59rkZOa99rYF1lTjHO4QFuf4amMx8TL3m-tNN0M/w640-h640/building-and-ship-comparison.webp" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Διάγραμμα που συγκρίνει το Seawise Giant (κόκκινο, στο κάτω μέρος) με άλλα πλοία, κτίρια και μεγάλες κατασκευές, συμπεριλαμβανομένου του Empire State Building (γκρι) και του Πενταγώνου (μπλε)<br /></div><div style="text-align: left;"><br />Η αρχική ιδέα για το Seawise Giant προήλθε από έναν Έλληνα μεγιστάνα των επιχειρήσεων (σ.σ. δεν μπόρεσα να εντοπίσω ποιος ήταν), ο οποίος ανέθεσε στην Ιαπωνική Sumitomo Heavy Industries να δημιουργήσει ένα γιγάντιο supertanker. Ωστόσο, <span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ο ιδιοκτήτης δεν ήταν σε θέση να πληρώσει (</span></span></span>οι αναφορές ποικίλλουν, αλλά είναι πιθανό είτε να χρεοκόπησε, είτε απλώς να άλλαξε γνώμη για την αγορά<span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">) και, το 1979, το πλοίο -που ακόμη δεν είχε όνομα αλλά αναγνωριζόταν μόνο από τον αριθμό κύτους του (1016)- παρέμεινε αντικείμενο μακράς διαδικασίας διαιτησίας.</span></span></span><br /><br />Όπως είναι φυσικό, αυτό ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα για τη Sumitomo Heavy Industries, η οποία πλέον είχε ένα από τα μεγαλύτερα πλοία που κατασκευάστηκαν ποτέ απλώς να κάθεται στο ναυπηγείο Oppama χωρίς υποψήφιο αγοραστή. Ωστόσο, δεν άργησε να εμφανιστεί άλλος ενδιαφερόμενος.<br /><br />Το 1981, δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του, ο Κινέζος επιχειρηματίας της ναυτιλίας και ιδρυτής της Orient Overseas Container Line (OOCL) του Χονγκ Κονγκ, Tung Chao-yung, υπέγραψε συμφωνία για την αγορά του πλοίου. Ο Tung όμως δεν ήταν ικανοποιημένος με το -ήδη εντυπωσιακό- μέγεθος του πλοίου και το ήθελε ακόμα μεγαλύτερο.<br /><br />Ο ίδιος επέβλεψε την προσθήκη πολλών μέτρων στο μήκος του πλοίου, γεγονός που αύξησε επίσης την χωρητικότητά του κατά περισσότερους από 140.000 τόνους. Συνολικά, το πλοίο μαμούθ είχε μήκος 1.504 πόδια και πλάτος 225 πόδια.<br /><br />Όπως είναι φυσικό, το πλοίο δεν προοριζόταν για στενά περάσματα (Στενό της Μάγχης, Διώρυγες των Σουέζ και Παναμά). Ο κύκλος στροφής του είχε διάμετρο 1,86 μίλια και, αν ο καπετάνιος ήθελε να επιβραδύνει το πλοίο σε πλήρη στάση από τη μέγιστη ταχύτητα των 16,5 κόμβων, χρειαζόταν 5,6 μίλια απόσταση για να επιβραδύνει.<br /><br />Βέβαια, το πλοίο δεν προοριζόταν να πλέει με ταχύτητα. Μετέφερε κυρίως αργό πετρέλαιο μεταξύ των ΗΠΑ και της Μέσης Ανατολής, κάτι που, σε μια εποχή που το Ιράκ και το Ιράν βρίσκονταν σε πόλεμο, το καθιστούσε εύκολο στόχο. Σύντομα, άθελά του, έπεσε θύμα αυτής της σύγκρουσης.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η βύθιση του Seawise Giant</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQw34Tfp2S_YuAFWqFKXvHZF9_RWZhJzopqxegy2M55II5bdLwlFQL0C1uO0w1wFd4T0GsUJGskfeTCvBB8PGi5HDqL7tE1-ODvom2Qu3IbrShv84LBNyOWLWjVNAidRWPSuOEqjK4X6qH_VZ0SXh9QvoNdW6jFRgLUew86XnnrIUpn8V08idw9f47Lg4/s895/seawise-giant-on-fire.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="895" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQw34Tfp2S_YuAFWqFKXvHZF9_RWZhJzopqxegy2M55II5bdLwlFQL0C1uO0w1wFd4T0GsUJGskfeTCvBB8PGi5HDqL7tE1-ODvom2Qu3IbrShv84LBNyOWLWjVNAidRWPSuOEqjK4X6qH_VZ0SXh9QvoNdW6jFRgLUew86XnnrIUpn8V08idw9f47Lg4/w640-h434/seawise-giant-on-fire.jpeg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Το Seawise Giant στις φλόγες μετά τον βομβαρδισμό του το 1988<br /></div><div style="text-align: left;"><br />Τον Μάιο του 1988, και ενώ ήταν αγκυροβολημένο στο νησί Larak του Ιράν, η καταστροφή χτύπησε το Seawise Giant. Το πλοίο ήταν φορτωμένο με ιρανικό πετρέλαιο όταν βομβαρδίστηκε από τις ιρακινές δυνάμεις του Σαντάμ Χουσεΐν.<br /><br />Η φωτιά και το πετρέλαιο είναι ένας πολύ κακός συνδυασμός και το γιγαντιαίο τάνκερ έπιασε αμέσως φωτιά και σύντομα, βυθίστηκε στα ρηχά νερά.<br /><br />Για τα περισσότερα πλοία, αυτό θα σήμαινε το τέλος τους. Το Seawise Giant όμως δεν ήταν σαν τα περισσότερα άλλα πλοία.<br /><br />Εκείνη την εποχή, μια νορβηγική ομάδα, η Norman International, έβλεπε αξία στα συντρίμμια των μεγαλύτερων πλοίων του κόσμου. Έτσι, όταν λίγο μετά τη βύθιση του Seawise Giant τελείωσε ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ, η Normal International έβγαλε το τεράστιο πλοίο από τον βυθό και το ρυμούλκησε στη Σιγκαπούρη για επισκευή.<br /><br />Μέχρι τον Οκτώβριο του 1991, περισσότεροι από 3.700 τόνοι νέου χάλυβα είχαν χρησιμοποιηθεί για την επισκευή του και ήταν και πάλι αξιόπλοο, όμως, με το όνομα Happy Giant πλέον.<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η δεύτερη ζωή του Seawise Giant</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxiDnu3i4KZObzQoz2NK1z2jIftyn49WL3BIJtAo2gedsU-KcqPzaE71mph3nVRQ5qJporn6KpG6OKdV-q5GZSPmKo1JsjyehbDSO1q5nhg_13us5n3SbhF_WrRPO3ijtMORywXcjZTuT9AsuWuA4fwNLfBhKlNcK45c9edB6MbqOo5Do6ykIpSd7llA8/s900/seawise-giant-deck.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="596" data-original-width="900" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxiDnu3i4KZObzQoz2NK1z2jIftyn49WL3BIJtAo2gedsU-KcqPzaE71mph3nVRQ5qJporn6KpG6OKdV-q5GZSPmKo1JsjyehbDSO1q5nhg_13us5n3SbhF_WrRPO3ijtMORywXcjZTuT9AsuWuA4fwNLfBhKlNcK45c9edB6MbqOo5Do6ykIpSd7llA8/w640-h424/seawise-giant-deck.webp" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">1991 <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Το Happy Giant αγοράστηκε από έναν άλλο Νορβηγό μεγιστάνα της ναυτιλίας, τον Jørgen Jahre, έναντι 30 εκατομμυρίων δολαρίων (περίπου 45 εκατομμύρια σήμερα) και , για ακόμη μια φορά, άλλαξε όνομα. Πλέον ονομαζόταν Jahre Viking.<br /><br />Το πλοίο επανδρώθηκε με μόλις 40 άτομα πλήρωμα, αλλά κατάφερε να λειτουργήσει για άλλα 10 χρόνια, μεταφέροντας και πάλι πετρέλαιο.<br /><br />Το Jahre Viking είχε κάποια σημαντικά ζητήματα που, όσο περνούσε ο καιρός, έγιναν όλο και πιο εμφανή. Αρχικά, χρειαζόταν τεράστια ποσότητα καυσίμου για να λειτουργήσει. Επιπλέον, το μέγεθός του ήταν τεράστιο πρόβλημα και δεν μπορούσε να μπει σε πολλά σημαντικά λιμάνια σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Πουλήθηκε ξανά, αυτή τη φορά στην First Olsen Tankers από την Νορβηγία και άλλαξε και πάλι όνομα. Αυτή την φορά ονομάστηκε Knock Nevis. Η First Olsen δεν ενδιαφερόταν να το στείλει στη θάλασσα, αλλά, αντίθετα, το χρησιμοποίησε ως σταθερή εγκατάσταση αποθήκευσης δεξαμενών στο κοίτασμα πετρελαίου Al Shaheen στο Κατάρ.<br /><br />Το Knock Nevis παρέμεινε στο Κατάρ για ακόμη έξι χρόνια, προτού τελικά πουληθεί για σκραπ στο Γκουτζαράτ της Ινδίας. Εκεί, δεκάδες χιλιάδες εργάτες εργάστηκαν για περισσότερο από ένα χρόνο για να το διαλύσουν εντελώς και να πουλήσουν τα ανταλλακτικά του.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAKIL0qKc_b1y1E_8yBiFFcVnr2GgHfSLcRGxg3YK7HNpksF5FP3mqwRkwVFMgdFxHUAb2VVIahZ1YGFk7AAyELiuSb9Lf0wsih4OvmzUGdLcQNy9bLLh08stnMWfh-JJRuhc-Pp-DRSczyQzMF3LcL9yjWBNIS9qL2WZEVpOkc-GuVVkFQAidTqj1XVs/s512/seawise-giant-anchor.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="384" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAKIL0qKc_b1y1E_8yBiFFcVnr2GgHfSLcRGxg3YK7HNpksF5FP3mqwRkwVFMgdFxHUAb2VVIahZ1YGFk7AAyELiuSb9Lf0wsih4OvmzUGdLcQNy9bLLh08stnMWfh-JJRuhc-Pp-DRSczyQzMF3LcL9yjWBNIS9qL2WZEVpOkc-GuVVkFQAidTqj1XVs/w480-h640/seawise-giant-anchor.jpg" width="480" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Η άγκυρα του Seawise Giant - <a href="https://www.seaandjob.com/5-gigantic-ship-anchors-in-the-world/">πηγή</a><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Έτσι τελειώνει η ιστορία του μεγαλύτερου πλοίου του κόσμου. Όχι όμως όλη. Το Seawise Giant μπορεί να έχει φύγει, αλλά ακόμη και σήμερα, διατηρείται ένα μέρος του. Όπως αναφέρει η Telegraph, η άγκυρα του πλοίου, βάρους 36 τόνων, βρίσκεται στο Ναυτικό Μουσείο του Χονγκ Κονγκ.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://allthatsinteresting.com/seawise-giant">ati</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-9170516737263169412024-02-10T12:30:00.007+02:002024-02-10T12:30:00.175+02:00Γέφυρα Glienicke: Η Γέφυρα των Κατασκόπων<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXYxzh4fl-HyWfU2wfsem-VD6Whc4sh2tcQYNJ5d_zqCyWb6sFX-pFuo_KZIR7nsLbY0qwermd5CVqDE-Ou4Aa7PnZJ-eTRBAvI0JXK_Zv6n7pkCuJDlRTKnSO-A7M1Cd1O9YV_ijJJmOEDfkq4oFF4Ds9tmuEdbYOnNaNPhz-hAYXjsvFvjD62LKH60U/s1000/glienicke-bridge-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXYxzh4fl-HyWfU2wfsem-VD6Whc4sh2tcQYNJ5d_zqCyWb6sFX-pFuo_KZIR7nsLbY0qwermd5CVqDE-Ou4Aa7PnZJ-eTRBAvI0JXK_Zv6n7pkCuJDlRTKnSO-A7M1Cd1O9YV_ijJJmOEDfkq4oFF4Ds9tmuEdbYOnNaNPhz-hAYXjsvFvjD62LKH60U/w640-h426/glienicke-bridge-1.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Στην περιοχή Wannsee του Βερολίνου στη Γερμανία, πάνω τον ποταμό Χάβελ (παραπόταμος του Έλβα), υπάρχει μια μικρή γέφυρα που συνδέει τη γερμανική πρωτεύουσα με το Πότσνταμ. Ιστορικά, η γέφυρα χρησίμευε ως σύνορο μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου, κάτι που σηματοδοτούνταν από μια λευκή γραμμή στο μέσο της. Η απόμερη τοποθεσία της την έκανε στρατηγικό σημείο για την ανταλλαγή υψηλόβαθμων κατασκόπων μεταξύ των Ανατολικών και Δυτικών δυνάμεων, χαρίζοντάς της το όνομα "Γέφυρα των Κατασκόπων".</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Αρχικά, τον 17ο αιώνα η γέφυρα ήταν ξύλινη η οποία διευκόλυνε την πρόσβαση στους κυνηγότοπους γύρω από το χωριό Stolpe. Στις αρχές του 1800, κατασκευάστηκε μια νέα γέφυρα από τούβλα και ξύλο ώστε να υποστηρίξει την αυξανόμενη κίνηση. Ωστόσο, καθώς ανέτειλε ο 20ός αιώνας, οι απαιτήσεις ξεπέρασαν τις δυνατότητες και αυτής της γέφυρας. Έτσι, το 1907 αντικαταστάθηκε από μια σύγχρονη σιδερένια γέφυρα.<br /><br />Καθ' όλη την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, οι ανατολικογερμανικές αρχές ονόμασαν τη γέφυρα "Γέφυρα της Ενότητας" επειδή τα σύνορα μεταξύ του Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου περνούσαν από το κέντρο της. Παρ' όλο όμως αυτή τη συμβολική ενότητα, καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια ώστε να παρεμποδιστεί οποιαδήποτε πραγματική επανένωση μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας. Μάλιστα, το 1952, οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας την έκλεισαν για τους πολίτες του Δυτικού Βερολίνου και της Δυτικής Γερμανίας, και, το 1961, μετά την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου, η γέφυρα απαγορεύτηκε και για τους Ανατολικογερμανούς πολίτες. Πλέον πρόσβαση είχαν μόνο στρατιωτικό προσωπικό των Συμμάχων και ξένοι διπλωμάτες.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7dslMuZshxp7OJIuXxbLBRyZ7nE1lI5vEW1O5ycolneLDCZs3fBWcp_UKROGcG24N_LL4hOYSQwNcemN2AQJySSoiDiRB8cxavGUwUJhVmJCcRj_3ADztVG9zkA-lQJmk82Gl9Uu1oApAUnXC0CWtmE0oZvdM_-InPerRb3w1gWX9xqnm-s2q-qxby0Q/s1000/glienicke-bridge-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7dslMuZshxp7OJIuXxbLBRyZ7nE1lI5vEW1O5ycolneLDCZs3fBWcp_UKROGcG24N_LL4hOYSQwNcemN2AQJySSoiDiRB8cxavGUwUJhVmJCcRj_3ADztVG9zkA-lQJmk82Gl9Uu1oApAUnXC0CWtmE0oZvdM_-InPerRb3w1gWX9xqnm-s2q-qxby0Q/w640-h480/glienicke-bridge-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Μεταξύ όλων των σημείων ελέγχου που συνδέουν το Δυτικό Βερολίνο με το Ανατολικό Βερολίνο, η Γέφυρα της Ενότητας είχε ξεχωριστή θέση καθώς, ήταν υπό πλήρη σοβιετικό έλεγχο, κάτι που την ξεχώριζε από άλλα σημεία ελέγχου που ήταν υπό τον έλεγχο των Ανατολικογερμανών και δεν είχαν άμεση σοβιετική επιρροή.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-JvVonTaItRG9SpOQPsJFaWlL9rCxhl3GIC7cPwG3x79r3GMysjTVShYj546zc-pw3Q4uixJ8AU31nl6_hvU36YJ8zRIhcRq7NO-ReDQuFvW65mU6LMTe0aRSl2PnwAcPrIvGmb9oA11OHUUt3-5GCHjFlhEMT1sXu1vGdeL3SYosecglNYFSXXMCGFk/s1000/glienicke-bridge-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-JvVonTaItRG9SpOQPsJFaWlL9rCxhl3GIC7cPwG3x79r3GMysjTVShYj546zc-pw3Q4uixJ8AU31nl6_hvU36YJ8zRIhcRq7NO-ReDQuFvW65mU6LMTe0aRSl2PnwAcPrIvGmb9oA11OHUUt3-5GCHjFlhEMT1sXu1vGdeL3SYosecglNYFSXXMCGFk/w640-h480/glienicke-bridge-4.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Σύντομα, η γέφυρα έγινε το μέρος όπου λάμβαναν χώρα πολλές ανταλλαγές κρατουμένων υψηλού προφίλ. Η αρχή έγινε με την ανταλλαγή του Σοβιετικού κατασκόπου και συνταγματάρχη Ρούντολφ Άμπελ, και του πιλότου κατασκοπευτικού αεροπλάνου των ΗΠΑ, Φράνσις Γκάρι Πάουερς, ο οποίος καταρρίφθηκε στην ΕΣΣΔ το 1960. Η ανταλλαγή, η οποία έλαβε χώρα στις 10 Φεβρουαρίου 1962, χαράχτηκε για πάντα στην αμερικανική μνήμη με το βιβλίο του 1964 του James Donovan για τη δίκη, τις διαπραγματεύσεις και την ανταλλαγή με τίτλο "Strangers on a Bridge: The Case of Colonel Abel and Francis Gary Powers". Επίσης, το γεγονός αποτέλεσε την βάση για την ταινία του <span><span>2015 του Στίβεν Σπίλμπεργκ</span></span> "<span class="hero__primary-text" data-testid="hero__primary-text">Η γέφυρα των κατασκόπων</span>" (Bridge of Spies), με πρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς ως James Donovan.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5NgXZiSLNu5zB1LGwT5XVpgu5A9yJMpX0Vv4t-n0mYpwezBSRk1IoYOoHr_2ngYfqXNzqf59wJbn2ATAe0nuHrvXh6yXKn6j2SERQEDEt5_mAjuWHJ9MAT1Du5nC-L8Io3TXGosh9dAtW5XydfnlS8HUw2cwshGzrp7licPsFJLQIxiIX2oE3WH3fMcY/s858/glienicke-bridge-6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="858" data-original-width="608" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5NgXZiSLNu5zB1LGwT5XVpgu5A9yJMpX0Vv4t-n0mYpwezBSRk1IoYOoHr_2ngYfqXNzqf59wJbn2ATAe0nuHrvXh6yXKn6j2SERQEDEt5_mAjuWHJ9MAT1Du5nC-L8Io3TXGosh9dAtW5XydfnlS8HUw2cwshGzrp7licPsFJLQIxiIX2oE3WH3fMcY/w454-h640/glienicke-bridge-6.JPG" width="454" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.imdb.com/title/tt3682448/">πηγή</a><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η επόμενη ανταλλαγή έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 1964, όταν ο Σοβιετικός αξιωματικός πληροφοριών Konon Molody ανταλλάχθηκε με τον Βρετανό πράκτορα της MI6 Greville Wynne. Στις 12 Ιουνίου 1985, 23 Αμερικανοί πράκτορες που κρατούνταν στην Ανατολική Ευρώπη ανταλλάχθηκαν με τον κορυφαίο Πολωνό βιομηχανικό κατάσκοπο Marian Zacharski και τρεις ακόμη Σοβιετικούς πράκτορες. Η τελευταία ανταλλαγή πραγματοποιήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1986, όταν ανταλλάχθηκαν ο αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικός κρατούμενος Νατάν Σαράνσκι (Anatoly Shcharansky) και τρεις Δυτικοί πράκτορες με τον Karl Koecher, τον Τσέχο κατάσκοπο που είχε διεισδύσει στη CIA και τέσσερις ακόμη Ανατολικούς πράκτορες.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLz9ypPNVZsxyvLn9pyIPRaz3MmPogWq4FvKZJjXsgO0etLFKM5SXQVNZzCFodhSSarUVct3TCCw3XbFBlvlaZM0-O4q-5n9IY2z8_BOfTOgBV0EcABGqpZrBIbEhknxo9Eyf6GL3dy7RmclmVVfThuEM_PXG9vgfGib0s-ExDNBD30mmAN7fySphFbak/s800/glienicke-bridge-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="800" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLz9ypPNVZsxyvLn9pyIPRaz3MmPogWq4FvKZJjXsgO0etLFKM5SXQVNZzCFodhSSarUVct3TCCw3XbFBlvlaZM0-O4q-5n9IY2z8_BOfTOgBV0EcABGqpZrBIbEhknxo9Eyf6GL3dy7RmclmVVfThuEM_PXG9vgfGib0s-ExDNBD30mmAN7fySphFbak/w640-h432/glienicke-bridge-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το 1980, η κυβέρνηση του Δυτικού Βερολίνου έλαβε μέτρα για να επισκευάσει το δικό της τμήμα της γέφυρας και, το 1985, χρηματοδότησε την επισκευή της ανατολικογερμανικής πλευράς, με αντάλλαγμα την επίσημη μετονομασία της γέφυρας σε "Γέφυρα Glienicke" -από το παλάτι Glienicke που βρίσκεται κοντά. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η γέφυρα άνοιξε ξανά για τους πεζούς, σηματοδοτώντας ένα συμβολικό τέλος στη διαίρεση, ενώ, στο πλαίσιο της διαδικασίας επανένωσης της χώρας το 1990, ξηλώθηκαν οι οχυρώσεις και τα οδοφράγματα στα σύνορα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN5iw5OQSLfYe37Nx7syM27noNNjBNJCcaRQl2s4-9RZF1eN-Bt0MV2LWRckDAhaCUzmZ-S7_CMBHoagphh_dsJS9W7khzGZ15ferlFixFxMeEkLQgYYZXXvQTRUtSxvrwUNQKVi-wjBbqaZe9reICbaddPksknjGl_p3nvxKuuZFmsGoFjrMy-rjOiWs/s1000/glienicke-bridge-5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN5iw5OQSLfYe37Nx7syM27noNNjBNJCcaRQl2s4-9RZF1eN-Bt0MV2LWRckDAhaCUzmZ-S7_CMBHoagphh_dsJS9W7khzGZ15ferlFixFxMeEkLQgYYZXXvQTRUtSxvrwUNQKVi-wjBbqaZe9reICbaddPksknjGl_p3nvxKuuZFmsGoFjrMy-rjOiWs/w640-h480/glienicke-bridge-5.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.amusingplanet.com/2023/12/glienicke-bridge-bridge-of-spies.html">amusing planet</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-68714954947777600642024-02-09T12:30:00.001+02:002024-02-09T13:16:45.665+02:00Η θεωρία που λέει ότι ο Γουίλι Γουόνκα ήταν ένας στυγνός, κατά συρροή δολοφόνος!<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6lqxJskfW93aoEfCPjTWg9jD_NxgYvqyOTmTrBiY6q-0Lf2fq5xeMZJqKh0PX2DQaP2iivPP7ORLi2ikY3jlf0aVy_5puJX3xcgp4Bg4rk1C9rc72YP6VHzZ9ZEfwnM-bzaLs7HLbZSG49L5E1LUGSFB82zHhD6sZymzanRuE1rj0hGHRH7jKFQls5Yw/s750/image.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6lqxJskfW93aoEfCPjTWg9jD_NxgYvqyOTmTrBiY6q-0Lf2fq5xeMZJqKh0PX2DQaP2iivPP7ORLi2ikY3jlf0aVy_5puJX3xcgp4Bg4rk1C9rc72YP6VHzZ9ZEfwnM-bzaLs7HLbZSG49L5E1LUGSFB82zHhD6sZymzanRuE1rj0hGHRH7jKFQls5Yw/w640-h360/image.webp" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Μέχρι σήμερα, εκατομμύρια κόσμου έχουν δει την ταινία Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας του 1971 με τον Τζιν Γουάιλντερ στον ομώνυμο ρόλο. Τελευταία, κάποιοι πιστεύουν ότι πίσω από τον Γουόνκα, κρύβεται ένα τρομακτικό μυστικό.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Τελευταία, εμφανίστηκε μια θεωρία -που κερδίζει συνεχώς έδαφος στο διαδίκτυο- η οποία υποστηρίζει ότι, στην πραγματικότητα, ο Γουίλι Γουόνκα, ο εκκεντρικός τύπος που αγαπά τις καραμέλες, μπορεί να είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος. Η θεωρία, εμπνευσμένη από την αγαπημένη ταινία, υποδηλώνει ότι όταν ο Γουόνκα ξεκίνησε το σχέδιο του Χρυσού Εισιτηρίου δεν έψαχνε να βρει διάδοχο αλλά ήθελε να σκοτώσει παιδιά.<br /><br />Η ξενάγηση στο εργοστάσιο φαίνεται προσαρμοσμένη στα ελαττώματα των παιδιών, τα οποία πέφτουν σε παγίδες το ένα μετά το άλλο ως αποτέλεσμα της δικής τους κακής συμπεριφοράς -φαινομενικά. Όμως, φαίνεται πολύ βολικό τα χειρότερα χαρακτηριστικά κάθε παιδιού -ο αχόρταγος Αύγουστος Κλουπ, η κακομαθημένη Βερούκα Σολτ, η εθισμένη στο
μάσημα τσίχλας Βιολέτα Μπορεγκάρ και ο εθισμένος στην τηλεόραση Μάικ
Τιβι- να συμπίπτουν ακριβώς με κάποιες στιγμές της ξενάγησης...<br /><br />Και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, μετά από την εξαφάνιση κάθε παιδιού, εμφανίζονται οι Ούμπα Λούμπα και ερμηνεύουν ένα τραγούδι για αυτό. Το να εμφανίζεται μια ολόκληρη ομάδα που ερμηνεύει ένα άψογα χορογραφημένο τραγούδι βασισμένο σε ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη λίγες στιγμές πριν, είναι λίγο ύποπτο…<br /><br />Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι, το πρωτότυπο βιβλίο του Βρετανού συγγραφέα Ρόαλντ Νταλ του 1964, καθώς και η κινηματογραφική μεταφορά από τον Τιμ Μπάρτον Burton το 2005, στο τέλος, εμφανίζουν όλα τα παιδιά σωματικά μεταμορφωμένα από το τραυματικό τους απόγευμα, αλλά ζωντανά και σχετικά άθικτα. Μόνο ο Γουόνκα του Γουάιλντερ φαίνεται να είναι τέρας...<br /><br />από: <a href="https://www.mentalfloss.com/posts/willy-wonka-serial-killer-fan-theory">mental floss</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-82620540095381534662024-02-09T12:15:00.000+02:002024-02-09T12:15:00.148+02:00Η μορφή του Μπαμπούλα σε όλο τον κόσμο<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRv9qA64DUtBUNoWTQYxkcptPRfWEV4MW6SHVQ0MLKr-UIupXM0PZajzEE8EEHd5pbFSIhybdGk5Gg6zFXxFAe8BU4IO1kggy-STxJTXYOUClZHX72yO-f_zCUmoh5H7vfuGazN8N_gVvz6gVqa5zKeaoTgT3bmkxUMRsP2y_U9oaxPeD3Ms0hm22To0o/s2048/The-Boogeyman-Europe.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1712" data-original-width="2048" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRv9qA64DUtBUNoWTQYxkcptPRfWEV4MW6SHVQ0MLKr-UIupXM0PZajzEE8EEHd5pbFSIhybdGk5Gg6zFXxFAe8BU4IO1kggy-STxJTXYOUClZHX72yO-f_zCUmoh5H7vfuGazN8N_gVvz6gVqa5zKeaoTgT3bmkxUMRsP2y_U9oaxPeD3Ms0hm22To0o/w640-h536/The-Boogeyman-Europe.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Είτε ήταν ο Boogeyman, ο Krampus ή ο El Coco, οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε με μια μυστηριώδη, τρομακτική φιγούρα που κρυβόταν στις σκιές. Οι γονείς μας το έφερναν ως τρόπο για να μας κάνουν να είμαστε φρόνιμοι ή να κοιμόμαστε νωρίς το βράδυ.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Ανάλογα με το πού μεγάλωσε κανείς, η φιγούρα μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Μερικές φορές είναι μια κακιά μάγισσα, άλλες φορές ένα ζόμπι, και κάποιες φορές είναι απλά ένα τέρας. Πλέον βέβαια είναι γνωστό ότι το να τρομοκρατούμε τα παιδιά για να είναι φρόνιμα δεν είναι η καλύτερη τεχνική ψυχολογικά. Σε ορισμένους πολιτισμούς, η χρήση αλληγοριών και αφήγησης είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNrv-2u10cimTfygc1PP4ypRt_F3Is9WvCZ82UyDx-rZLJzkhM_s5k3TyszdH-ZzdmC-kIqqD_uLeHzi7GN5VtAiy9y84maQspIO9IqJxdm_W9u73lHx6abP0SdnK8kUS_Mn4nhi1ungdjPNbvRekvC6Q2qlyNDxIJl2tVtmmBPt2MwBe3SvANM_2MRvA/s2048/The-Boogeyman-North-America.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1902" data-original-width="2048" height="594" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNrv-2u10cimTfygc1PP4ypRt_F3Is9WvCZ82UyDx-rZLJzkhM_s5k3TyszdH-ZzdmC-kIqqD_uLeHzi7GN5VtAiy9y84maQspIO9IqJxdm_W9u73lHx6abP0SdnK8kUS_Mn4nhi1ungdjPNbvRekvC6Q2qlyNDxIJl2tVtmmBPt2MwBe3SvANM_2MRvA/w640-h594/The-Boogeyman-North-America.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbs94KACHhcG0VQOyIJwZC_opYTpmaokB1EIY_1MrrwZBc0wQnZQp5BCcFNVyegF3KND-VSl4d98eSLjVYUteSaun_J0gVNxQ8_R0Nl1bzxuHnoza6eEwu2SxgqiRFzVJH3IFv3L8A8t9UgN7-3SgG2q1Y4rrhHWkYlqN4xCkov9yXT1HcUvGEI290Cs8/s2048/The-Boogeyman-South-America.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1576" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbs94KACHhcG0VQOyIJwZC_opYTpmaokB1EIY_1MrrwZBc0wQnZQp5BCcFNVyegF3KND-VSl4d98eSLjVYUteSaun_J0gVNxQ8_R0Nl1bzxuHnoza6eEwu2SxgqiRFzVJH3IFv3L8A8t9UgN7-3SgG2q1Y4rrhHWkYlqN4xCkov9yXT1HcUvGEI290Cs8/w492-h640/The-Boogeyman-South-America.jpg" width="492" /></a><br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Το TheToyZone συνέταξε έναν χάρτη με θρυλικούς χαρακτήρες από όλο τον κόσμο. Μεταξύ αυτών είναι ο Boogeyman από το Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος ξεκίνησε ως Bogeyman τον 15ο αιώνα. Πολλοί από τους μπαμπούλες σε όλο τον κόσμο μοιάζουν στο ότι είναι δημιουργίες της φαντασίες που θέλουν να δώσουν στα παιδιά ένα μάθημα επειδή δεν ακούν τους γονείς τους. Μερικοί έχουν πιο ήπιες "τιμωρίες", ενώ άλλοι είναι πιο απειλητικοί και απειλούν να φάνε ή να απαγάγουν παιδιά που δεν είναι φρόνιμα.<br /><br />Στην Ισπανία, ο El Hombre Del Saco είναι ένας γέρος που τρώει τα παιδιά που μαζεύει, ενώ σε διάφορες λατινικές χώρες υπάρχουν παραλλαγές του. Στην Αίγυπτο, η φιγούρα ονομάζεται Abu Rigl Maslukha, που μεταφράζεται σε "Άνθρωπος με Καμένα Πόδια". Ο θρύλος λέει ότι κάηκε ως παιδί από τους γονείς του επειδή δεν τους άκουγε και τώρα κάνει το ίδιο σε άλλα άτακτα παιδιά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyyWJmBVABzahjFj8z7acWRWRbJnuY-PO9R_E0KokXZm1tG5Fr6YEpbwG043AlgK_Dl2t4X8Ak63ql10SchH8_kcf9KPdFSW1jYCRsysdG6baXyGBn1psgsHExYvi5osnynKNMVqzeWNWDEnguwVBK6bmOZgxi1X_UjHdE5lkbvbV8V45Kc11tHAefsWI/s2048/The-Boogeyman-Middle-East.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1892" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyyWJmBVABzahjFj8z7acWRWRbJnuY-PO9R_E0KokXZm1tG5Fr6YEpbwG043AlgK_Dl2t4X8Ak63ql10SchH8_kcf9KPdFSW1jYCRsysdG6baXyGBn1psgsHExYvi5osnynKNMVqzeWNWDEnguwVBK6bmOZgxi1X_UjHdE5lkbvbV8V45Kc11tHAefsWI/w592-h640/The-Boogeyman-Middle-East.jpg" width="592" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnd570MejTFTCbsCeKoK_l4MIPXjiH-ncBUtH8z8ZiDFmzNDpTSh3fp7pdSo3lGAi_PLBwwEfAa5U0nljGmg7Sb_kZRkKkLTrffFRNzuNZjpq5b6qVnUxxx3v195OZbVsB9R_QIWMwPKEMmo6aXaBhj7qt-xxjJNmL7HrOGSEUdyG1w6bedtdZz97VT0o/s2048/The-Boogeyman-Rest-of-Asia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1888" data-original-width="2048" height="590" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnd570MejTFTCbsCeKoK_l4MIPXjiH-ncBUtH8z8ZiDFmzNDpTSh3fp7pdSo3lGAi_PLBwwEfAa5U0nljGmg7Sb_kZRkKkLTrffFRNzuNZjpq5b6qVnUxxx3v195OZbVsB9R_QIWMwPKEMmo6aXaBhj7qt-xxjJNmL7HrOGSEUdyG1w6bedtdZz97VT0o/w640-h590/The-Boogeyman-Rest-of-Asia.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />Πολλά στοιχεία συνδέονται επίσης με το τοπικό περιβάλλον ή/και τους συγκεκριμένους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε μια συγκεκριμένη χώρα. Για παράδειγμα, το Tata Duende είναι ο μυθικός καλικάντζαρος στην Μπελίζ. Αυτό το μικρό πλάσμα φορά ένα καπέλο με φαρδύ γείσο και είναι ο προστάτης των ζώων και της ζούγκλας. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται για να τρομάξει τα παιδιά ώστε να μην περιπλανώνται τη νύχτα ή να πηγαίνουν στην ζούγκλα.<br /><br />Δεν έχουν όμως σκοπό όλα τα πλάσματα να βλάψουν τα παιδιά. Η Wewe Gombel στην Ινδονησία είναι πολύ πιο καλοπροαίρετη. Στην πραγματικότητα, το θηλυκό φάντασμα παίρνει τα κακοποιημένα παιδιά μακριά από τους γονείς τους και τα κρατά ασφαλή στη φωλιά της, μέχρι να αλλάξουν οι γονείς τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6xo4dMj92i11Jo76-oOzKRpI-H4vzJ_aguOpyJpN3kSO9_a0Uuiym2yhyphenhyphen5ZlVLIPNRe5quuPGUrKLUavGfF3cMcibMmi1_Q6rDnpfV0uajwPJ_XvAgH4XFFj1bzbUtXp5Q58su29sBNEpNevnBcf4HtekUyOa-gCMKt2tviIyeMg51j48inRhJjBPNZc/s2048/The-Boogeyman-Africa.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1757" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6xo4dMj92i11Jo76-oOzKRpI-H4vzJ_aguOpyJpN3kSO9_a0Uuiym2yhyphenhyphen5ZlVLIPNRe5quuPGUrKLUavGfF3cMcibMmi1_Q6rDnpfV0uajwPJ_XvAgH4XFFj1bzbUtXp5Q58su29sBNEpNevnBcf4HtekUyOa-gCMKt2tviIyeMg51j48inRhJjBPNZc/w550-h640/The-Boogeyman-Africa.jpg" width="550" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Στην Ελλάδα, έχουμε τον Μπαμπούλα (Βάβουρας ή Μπούγαρος), έναν δαίμονα ή καλικάντζαρο. Ο Μπαμπούλας ταυτίζεται με τον Βυζαντινό Βαβούτσικο που είχε τη μορφή γέρου και χρησιμοποιούσε σαν φόβητρο των παιδιών. Κατά την παράδοση, ο Μπαμπούλας βγαίνει πάντα το βράδυ και παίρνει τα παιδιά που δεν κάθονται ήσυχα και δεν ακούνε τους γονείς τους -"κάτσε ήσυχα έρχεται ο μπαμπούλας να σε πάρει" ή "Φάε όλο το φαΐ σου γιατί θα έρθει ο μπαμπούλας να σε πάρει!". Η μορφή του δεν είναι μία αλλά παίρνει όποια μορφή θέλει, πάντα τρομακτική.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://mymodernmet.com/boogeyman-infographic/">my modern met</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-56038738678089569322024-02-09T12:00:00.000+02:002024-02-09T12:00:00.143+02:00Γιατί σταυρώνουμε τα δάχτυλά μας για καλή τύχη;<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgODZlk0MttLqOoF2kHdE74cv_l49LfPRUZH4hWN0uBqdhUf6uGlzmbb2JBZDqzHE6jZASi9q1nGLyjP-z5ZReQvQVew0zY8vaLGuxkP-2tsnqzOhlki9_Y_IE72RsM4y7xcCbyuUCprrAtv0x71ZBHLwJZugp5sunIPV_OXfo2J5DFZP-6Sf8lbUrTbic/s516/finger-cross.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="516" data-original-width="430" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgODZlk0MttLqOoF2kHdE74cv_l49LfPRUZH4hWN0uBqdhUf6uGlzmbb2JBZDqzHE6jZASi9q1nGLyjP-z5ZReQvQVew0zY8vaLGuxkP-2tsnqzOhlki9_Y_IE72RsM4y7xcCbyuUCprrAtv0x71ZBHLwJZugp5sunIPV_OXfo2J5DFZP-6Sf8lbUrTbic/w334-h400/finger-cross.webp" width="334" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Η πασίγνωστη χειρονομία για την ενθάρρυνση της καλής τύχης ίσως έχει σχέση με τα ψάρια.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το να σταυρώνει κανείς τα δάχτυλά του για να έχει καλή τύχη ή ως επίδειξη ελπιδοφόρου αλληλεγγύης για κάποιον άλλο, είναι μια ευρέως αναγνωρισμένη χειρονομία, η οποία έχει μακρά ιστορία και, αρχικά, δεν ήταν μια σόλο πράξη.<br /><br />Υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες σχετικά με την προέλευση του σταυρώματος των δακτύλων για τύχη.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η πρώτη προέρχεται από μια προχριστιανική παγανιστική πίστη στον ισχυρό συμβολισμό του σταυρού. Η διασταύρωση θεωρήθηκε ότι σηματοδοτούσε τη συγκέντρωση καλών πνευμάτων και χρησίμευε για να σταθεροποιήσει μια επιθυμία μέχρι να πραγματοποιηθεί. Η πρακτική της ευχής σε έναν σταυρό στους πρώιμους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς εξελίχθηκε σε μια παράδοση κατά την οποία κάποιος σταύρωνε τον δείκτη του στον δείκτη κάποιου άλλου για να εκφράσει την ελπίδα ότι μια επιθυμία θα πραγματοποιηθεί. Σταδιακά, ο κόσμος συνειδητοποίησε ότι ο καθένας μπορούσε να το κάνει μόνος του αυτό, χωρίς τη συμμετοχή άλλου ατόμου. Αρχικά, ένα άτομο σταύρωνε τους δύο δείκτες του, αλλά τελικά, η χειρονομία έγινε αυτή που χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα.<br /><br />Η εναλλακτική εξήγηση προέρχεται επίσης από τις πρώτες ημέρες του Χριστιανισμού, όταν συχνά οι πιστοί διώκονταν για τις πεποιθήσεις τους. Για να αναγνωρίσουν τους υπόλοιπους πιστούς, οι άνθρωποι ανέπτυξαν μια σειρά από χειρονομίες, μία από τις οποίες περιελάμβανε το σχηματισμό του ιχθύος, αγγίζοντας τους αντίχειρες και σταυρώνοντας τους δείκτες τους. Το σύμβολο αντιπροσωπεύει μια ακροστιχίδα στην οποία τα ελληνικά γράμματα Ι, Χ, Θ, Ύ, και Σ είναι τα πρώτα γράμματα στη φράση "Ιησούς Χριστός, Θεού Υιός, Σωτήρας". Αυτή η θεωρία δεν εξηγεί πλήρως πώς η τύχη συνδέθηκε αρχικά με τη χειρονομία, αλλά υποδηλώνει ότι το σταύρωμα των δακτύλων προσέδωσε μια ευλογία ή μια ελπίδα για μια ευχή ή προσευχή.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.mentalfloss.com/article/55702/why-do-we-cross-our-fingers-good-luck">mental floss</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-10834359415008071692024-02-01T12:30:00.000+02:002024-02-01T12:30:00.145+02:00Κοιλάδα της Αυγής, η θρησκεία που ιδρύθηκε από μια Βραζιλιάνα οδηγό φορτηγού και υποστηρίζει τη θεωρία των UFO <div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7vQK6sogKnzbO3yzcimx7YjDHweIozf_yty-3g5bRe3swt2oBYlZJMSFldZY345fa9XGTyg7b7gPVvYMXeFd8Cl8sJvcv6Zafpmmy6H3K4I5_m9srRSqeiGp9DLuVUCro65U6Y3lBdWIC6iqq-xgaldrCA6eS9guTscnP0WPHx4y23AlHjosW5paYmTg/s900/valley-of-the-dawn-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7vQK6sogKnzbO3yzcimx7YjDHweIozf_yty-3g5bRe3swt2oBYlZJMSFldZY345fa9XGTyg7b7gPVvYMXeFd8Cl8sJvcv6Zafpmmy6H3K4I5_m9srRSqeiGp9DLuVUCro65U6Y3lBdWIC6iqq-xgaldrCA6eS9guTscnP0WPHx4y23AlHjosW5paYmTg/w640-h426/valley-of-the-dawn-1.jpg" width="640" /></a></div> </div><div style="text-align: left;">Η Vale do Amanhecer ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1960 από την Βραζιλιάνα μυστικίστρια Neiva Chaves Zelaya και ισχυρίζεται ότι οι οπαδοί της είναι μετενσαρκωμένοι εξωγήινοι.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Έξω από την πρωτεύουσα της Βραζιλίας, Μπραζίλια, βρίσκεται ένα φρούριο που ανήκει σε μια θρησκευτική ομάδα γνωστή ως Vale do Amanhecer (Κοιλάδα της Αυγής). Οι οπαδοί της πιστεύουν ότι, σε εκείνο το σημείο, αιωρείται πάνω από τη Γη ένα διαστημόπλοιο από τον πλανήτη Capela και λειτουργεί ως δίνη, ρουφώντας όλη την αρνητική ενέργεια που οι θεραπευτές της ομάδας διώχνουν από την ανθρωπότητα. Ως εκ τούτου, πιστεύουν ότι αυτή η περιοχή είναι η πνευματική πρωτεύουσα του πολιτισμού.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ6z7JVrAQDOak5-ItHCDSUAXkorLuCbB0j42dnzKXVutCjoUYHJ2Za1BnKrOw7LJWbwqTUHmxXOzGGCRXGCNbR4v8gBmeDVTWhvFmkaTF_6qHmWUIAgLn6EJXlTWk7nJUd1mXU76j2EFpbbDa3SbrL-y03yNybeA1OOi9OvICaEA7IZ_Ni1JBF3gYRa8/s900/valley-of-the-dawn-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ6z7JVrAQDOak5-ItHCDSUAXkorLuCbB0j42dnzKXVutCjoUYHJ2Za1BnKrOw7LJWbwqTUHmxXOzGGCRXGCNbR4v8gBmeDVTWhvFmkaTF_6qHmWUIAgLn6EJXlTWk7nJUd1mXU76j2EFpbbDa3SbrL-y03yNybeA1OOi9OvICaEA7IZ_Ni1JBF3gYRa8/w640-h426/valley-of-the-dawn-2.jpg" width="640" /></a></div><br />Οι θεραπευτές αποκαλούν τους εαυτούς τους "Equituman" (είναι γνωστοί και ως "Jaguar") και χρησιμοποιούν τις "κοσμικές ενέργειές" τους σε τελετουργίες πνευματοθεραπείας. Οι τζάγκουαρ είναι οι μετενσαρκωμένοι απόγονοι εξωγήινων που στάλθηκαν από τον Θεό. Δεν είναι επιλεκτικοί, αλλά θεραπεύουν όποιον τους ζητήσει βοήθεια -είτε είναι μέλος, είτε όχι.<br /><br />Η θρησκεία, που έχει εξαπλωθεί και εκτός Βραζιλίας, διαθέτει 600 ναούς σε όλο τον κόσμο και 800.000 μέλη. Ωστόσο, στον κεντρικό ναό στην Μπραζίλια, τα μέλη είναι κυρίως Βραζιλιάνοι της μεσαίας, εργατικής τάξης. Ιδρύθηκε από μια χήρα οδηγό φορτηγού η οποία, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, έγινε μέντιουμ. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, η Κοιλάδα της Αυγής χαρακτηρίστηκε λατρεία, αν και είναι προφανές ότι τα μέλη της μπορούν να αποχωρήσουν όποτε το θελήσουν. Ωστόσο, όσοι είναι ύποπτοι με την θρησκεία επισημαίνουν τις ασυνήθιστες πεποιθήσεις της, δηλαδή ότι ο Θεός έστειλε εξωγήινους στη Γη πριν από 32.000 χρόνια.<br /><br />Στην πραγματικότητα, οι σύγχρονες πεποιθήσεις της (εκτός από τους εξωγήινους) έχουν πολλά κοινά με πολλές κυρίαρχες θρησκείες.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Οι απαρχές της Κοιλάδας της Αυγής</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMUdZBi0NwAVtb_6Dui7vzqN3S5WrFac92Sbe5CGOI6m3qU2fpM3EE-xziZ5TXTwj8yK0oHumTFNl_Fag1wfLaDSBr9tmTBB4qP4lcHPq3o-7ia04BfypZ84EJSblOs-7cVraGmsRzbofz6IWiQcvKvgSqx_v0u0tqtdbmlQIPMxwg0RLMCsnmkFpTeXM/s900/tia-neiva.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="665" data-original-width="900" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMUdZBi0NwAVtb_6Dui7vzqN3S5WrFac92Sbe5CGOI6m3qU2fpM3EE-xziZ5TXTwj8yK0oHumTFNl_Fag1wfLaDSBr9tmTBB4qP4lcHPq3o-7ia04BfypZ84EJSblOs-7cVraGmsRzbofz6IWiQcvKvgSqx_v0u0tqtdbmlQIPMxwg0RLMCsnmkFpTeXM/w640-h472/tia-neiva.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Η Neiva Chaves Zelaya, πιο γνωστή ως Tia Neiva, η ιδρύτρια της Κοιλάδας της Αυγής</span></span></span><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Όλα ξεκίνησαν το 1957, όταν η Neiva Chaves Zelaya, μια χήρα με τέσσερα παιδιά, έπιασε δουλειά ως οδηγός φορτηγού μεταφέροντας οικοδομικά υλικά στη Μπραζίλια για να τα συντηρήσει. Άρχισε να έχει οράματα, τα οποία αργότερα διευκρίνισε ότι ήταν επισκέψεις εξωγήινων πνευμάτων.<br /><br />Μετά από δύο χρόνια προαισθήσεων, η Tia Neiva -όπως είναι γνωστή σήμερα- επικοινώνησε με το μέντιουμ Maria de Oliveira. Μαζί, ίδρυσαν το "Pai Seta Branca" (Π<span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ατέρας Λευκό Βέλος</span></span></span>) που πήρε το όνομά του από τον πνευματικό οδηγό της Neiva, ένα <span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">προ-κολομβιανό πνεύμα που φέρεται να άρχισε να μιλά στην Tia Neiva το 1957 και να την καθοδηγεί και να την βοηθάει -μαζί με τους οπαδούς της- στη δημιουργία του δόγματος, του Ναού και, τελικά, της Κοιλάδας</span></span></span>.<br /><br />Ωστόσο, το 1964 οι δρόμοι της Neiva και της de Oliveira χώρισαν. Η Neiva μετέφερε τη μικρή ομάδα των οπαδών της στην Taguatinga όπου ίδρυσαν μια νέα κοινότητα την οποία ονόμασαν Social Works of the Spiritist Christian Order -η οποία αργότερα έγινε η Κοιλάδα της Αυγής.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6dhGFnya97ADcI25GT9amFVPllG168mYVJ_Waco3hAmhlmuCxQ0dv4-idPCKz4gFSYeGZUbq3reRekf0rMK9pHXA6Pxg4MYC9r2Sz0f9s2CR0LvSb6RgGhdc9o2e0AUvp1xcqD6alO39tjkETTpVluxMEuNOBCSAyUZ0AjopYo0cARJ3M7kxD_3a7aio/s902/valley-of-the-dawn-9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="902" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6dhGFnya97ADcI25GT9amFVPllG168mYVJ_Waco3hAmhlmuCxQ0dv4-idPCKz4gFSYeGZUbq3reRekf0rMK9pHXA6Pxg4MYC9r2Sz0f9s2CR0LvSb6RgGhdc9o2e0AUvp1xcqD6alO39tjkETTpVluxMEuNOBCSAyUZ0AjopYo0cARJ3M7kxD_3a7aio/w426-h640/valley-of-the-dawn-9.jpg" width="426" /></a></div><div style="text-align: center;">Μ<span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">έλη προσεύχονται μπροστά από μια εικόνα της Neiva, η οποία </span></span><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">πέθανε το 1985, αλλά είχε θέσει σε εφαρμογή μια ιεραρχία διαδόχων</span></span></span><br /></div> </div><div style="text-align: left;"><br />Το 1969, η κοινότητα έφτασε σχεδόν τους 500 κατοίκους, πολλοί από τους οποίους ήταν εγκαταλελειμμένα παιδιά που μεταφέρθηκαν στο "Matilde's Children's Home", το ορφανοτροφείο της Neiva. Η ομάδα δημιούργησε μια νομική οντότητα, την Lar das Crianças de Matildes προκειμένου να δώσει νομική υπόσταση στους κατοίκους της κοιλάδας.<br /><br />Λέγεται ότι, κάποια στιγμή, το πνεύμα Tiazinho έστειλε τηλεπαθητικά στην Neiva ένα σχέδιο για ολόκληρο τον οικισμό. Σήμερα, η Κοιλάδα της Αυγής με το δόγμα της που βασίζεται στα οράματα της Neiva είναι η μεγαλύτερη, πιο γνωστή εναλλακτική θρησκεία στη Βραζιλία.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο Μητρικός Ναός της Κοιλάδας της Αυγής</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG9QHfvuAKu6PHmHZ68-4bPyEMIo2r6ru28YXUTwGo6UfDq3uLQBH1MnJZiVLr6UGPb5zvSaqg3jwFNRjUfCVoWVdXFqiRypSvYgjHbTT2GMCL0UuBt42dSfGXpshhZC5PXOuLQRMjb8UAW8TjNixoUcyyQ5OMoKO5R0_x4-7Fm6piym73KyEBKNYRDdw/s900/valley-of-the-dawn-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="602" data-original-width="900" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG9QHfvuAKu6PHmHZ68-4bPyEMIo2r6ru28YXUTwGo6UfDq3uLQBH1MnJZiVLr6UGPb5zvSaqg3jwFNRjUfCVoWVdXFqiRypSvYgjHbTT2GMCL0UuBt42dSfGXpshhZC5PXOuLQRMjb8UAW8TjNixoUcyyQ5OMoKO5R0_x4-7Fm6piym73KyEBKNYRDdw/w640-h428/valley-of-the-dawn-5.jpg" width="640" /></a></div><br />Σήμερα, η μόνιμη εγκατάσταση της θρησκείας βρίσκεται στην αγροτική περιοχή της πόλης Planaltina. Ο δρόμος προς το συγκρότημα της Κοιλάδας είναι επίπεδος και σκονισμένος, αλλά όταν φτάσει κάποιος στις πύλες της φαίνεται σαν να έχει φτάσει σε ένα πολύχρωμο θεματικό πάρκο.<br /><br />Δίπλα σε μια λίμνη με μια πυραμίδα υπάρχει ένα συγκρότημα προσευχής, ένας ναός που μοιάζει με διαστημόπλοιο και γλυπτά σε σχήμα έλλειψης. Αν και μπορεί να φαίνεται τυχαίο, στην πραγματικότητα έχει σχεδιαστεί για να αντικατοπτρίζει προσεκτικά το περίπλοκο σύστημα πεποιθήσεων της θρησκείας.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOc0_3Z1Ku_fihshYYB5jIod2ZmKwOAlEWa_DX3juBDC0fZRn6PTSEivOx_BR_gOe_zbEUqlkkDQ_Lr4w5vu0aHrwxtxVnpwhbRm3NC-BscLGbiisblJlVEvBITIw04lhyDlTplGmB7ZM-7v4lhHyiX3Xjfa1LW1hu8XhwFJO3GtcehGHfDUIEgZ2FY_E/s900/valley-of-the-dawn-9.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOc0_3Z1Ku_fihshYYB5jIod2ZmKwOAlEWa_DX3juBDC0fZRn6PTSEivOx_BR_gOe_zbEUqlkkDQ_Lr4w5vu0aHrwxtxVnpwhbRm3NC-BscLGbiisblJlVEvBITIw04lhyDlTplGmB7ZM-7v4lhHyiX3Xjfa1LW1hu8XhwFJO3GtcehGHfDUIEgZ2FY_E/w640-h426/valley-of-the-dawn-9.webp" width="640" /> </a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Το μνημείο της Έλλειψης</span></span></span> <br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH_kuE0Fvbr4q2zP6bRXA2lcAJQ0U65yUcmRxbZtiP4lNfl1RSvx6ogbn9WwJpej4cI0TgOkjUxDe_TY7g9ZF-Y_I6pVTzJFKEA64i9dpC657ZOMdU2baIjIqGDY5HpHuaDvwQQ6SvhQfONKl6yBVmg708Xj2X5K4Qa8uuHWUHrhTgdz3MWiG0B4Bl7oU/s900/valley-of-the-dawn-11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH_kuE0Fvbr4q2zP6bRXA2lcAJQ0U65yUcmRxbZtiP4lNfl1RSvx6ogbn9WwJpej4cI0TgOkjUxDe_TY7g9ZF-Y_I6pVTzJFKEA64i9dpC657ZOMdU2baIjIqGDY5HpHuaDvwQQ6SvhQfONKl6yBVmg708Xj2X5K4Qa8uuHWUHrhTgdz3MWiG0B4Bl7oU/w640-h426/valley-of-the-dawn-11.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz"><span class="ryNqvb"></span></span><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Η αιγυπτιακού τύπου </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">πυραμίδα </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">στο συγκρότημα του ναού</span></span><span class="jCAhz"><span class="ryNqvb"></span></span></span><br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το συγκρότημα Estrela Candente είναι χτισμένο σύμφωνα με την εικόνα του Άστρου του Δαβίδ και έχει πλάτος πάνω από 250 πόδια. Αποτελείται από έναν τεχνητό καταρράκτη, καλύβες από άχυρο και πέτρινες σκάλες.<br /><br />Στο δημοτικό σχολείο της Κοιλάδας φοιτούν πάνω από 200 μαθητές. Ο οικισμός έχει εστιατόρια, βιβλιοπωλείο, μέχρι και συνεργείο αυτοκινήτων. Όταν τα μέλη πηγαίνουν σε άλλες πόλεις για να ψωνίσουν, όσοι τους βλέπουν προσέχουν τα πλούσια ένδυματά τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEpip9YJ_7oXXgSRyhWysXUbsFYSt1lClTFmm_JaztFNzoNpaB3Zb42wiTpkE375ZUvgRjkjbTw2w8IwWQbx_H7wUSm9kfvWCYCmuvDlXzOhw5rC9PowDG-Ir8kTc5dt-MII7TXZny1Vm0JNXbOyTMgclcjWlvV6c4jtEGngQqzklJVQSKorI_QRirqtw/s900/valley-of-the-dawn-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="900" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEpip9YJ_7oXXgSRyhWysXUbsFYSt1lClTFmm_JaztFNzoNpaB3Zb42wiTpkE375ZUvgRjkjbTw2w8IwWQbx_H7wUSm9kfvWCYCmuvDlXzOhw5rC9PowDG-Ir8kTc5dt-MII7TXZny1Vm0JNXbOyTMgclcjWlvV6c4jtEGngQqzklJVQSKorI_QRirqtw/w640-h432/valley-of-the-dawn-4.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><b>Οι πεποιθήσεις και τα τελετουργικά της Κοιλάδας της Αυγής</b></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxkal-nZFsr-xQzSjQWfmTmYpmBHzdlPHIoLBjL0tL5VzFoyjnedy_8ijx8jeIFhNNusF3GZuQ_WPFlaLohDK1MYiQ9sqxRQY-S6k5EBR_WDhMfEimujREaOxKMLblFhSIF6hCBTt20kebWltfSwO9hklgNzKrNM4OUBkeaM4BI-fD8HsVSo6ASXducYk/s900/valley-of-the-dawn-6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="631" data-original-width="900" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxkal-nZFsr-xQzSjQWfmTmYpmBHzdlPHIoLBjL0tL5VzFoyjnedy_8ijx8jeIFhNNusF3GZuQ_WPFlaLohDK1MYiQ9sqxRQY-S6k5EBR_WDhMfEimujREaOxKMLblFhSIF6hCBTt20kebWltfSwO9hklgNzKrNM4OUBkeaM4BI-fD8HsVSo6ASXducYk/w640-h448/valley-of-the-dawn-6.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Νύμφες με τα συμβολικά τους δόρατα κατά τη διάρκεια μιας τελετουργίας</span></span></span><br /></div></div><br /><div style="text-align: left;">Το δόγμα της Κοιλάδας δηλώνει ότι, ιστορικά, οι Τζάγκουαρ ήταν εν μέρει υπεύθυνοι για ανθρώπινα επιτεύγματα όπως οι πυραμίδες στην Αίγυπτο. Αυτό συνέβη πριν η Neiva τους επανενώσει με τις τρέχουσες μετενσαρκώσεις τους.<br /><br />Κάθε 1η Μαΐου, με την ανατολή του ηλίου, ξεκινά η τελετή "Ημέρα του Κατηχητή", στην οποία, χιλιάδες Τζάγκουαρ και μέλη της Κοιλάδας συγκεντρώνονται σιωπηλά στο ναό για να επικαλεστούν τις κοσμικές δυνάμεις.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw6VCOA0H7jxN7XhPXnsdn8Z0ClSB4gGOADJszC1K1VL28XWCxoohikwW4nLwu0XHcZJF7K7zbjxrLMUnMRyZGKAbJVBzBZA42mkl_2E3XIYZkGhgHbk-YhyPHZRKv3bJInhv5Pw3sVxYWMSPwMOx_3k1Kp-5YEvY_JxJDFxxQxM8JTrhimyTjsMywIJQ/s900/valley-of-the-dawn-7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw6VCOA0H7jxN7XhPXnsdn8Z0ClSB4gGOADJszC1K1VL28XWCxoohikwW4nLwu0XHcZJF7K7zbjxrLMUnMRyZGKAbJVBzBZA42mkl_2E3XIYZkGhgHbk-YhyPHZRKv3bJInhv5Pw3sVxYWMSPwMOx_3k1Kp-5YEvY_JxJDFxxQxM8JTrhimyTjsMywIJQ/w640-h426/valley-of-the-dawn-7.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ένας προσευχητής έξω από το ναό</span></span></span><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Αυτή η τελετή, στην οποία άπαντες είναι ντυμένοι με λαμπερές ρόμπες, συγχρονίζει τις πνευματικές ενέργειες και επιτρέπει τις συνεχείς θεραπευτικές τους δυνάμεις.<br /><br />Επίσης, τρις φορές την ημέρα λαμβάνει χώρα η "Τελετή του Διάττοντος Αστέρα", στην οποία οι νύμφες (γυναίκες μέλη) κρατούν συμβολικές λευκές λόγχες. Οι άνδρες δεν επιτρέπεται να έχουν λόγχες, καθώς σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, δεν τις χρησιμοποίησαν υπεύθυνα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhns5SJlt42e510gTXdjNQzoGI2TMH17bTXqdaJTQBfh0hB7rufix5cJ2gT9K9gt5GXwBiiwTQhT4tLdlP17F_qZMBqFUfnNMfV8eymK4lWEz7gwsxW0cvA5VsfBcZI4FGRHepiCenGihsX5_dLqlcUiax45T2r5POTkkcKt352Q3lj3PCd_CUA02xLKq4/s900/valley-of-the-dawn-8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="593" data-original-width="900" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhns5SJlt42e510gTXdjNQzoGI2TMH17bTXqdaJTQBfh0hB7rufix5cJ2gT9K9gt5GXwBiiwTQhT4tLdlP17F_qZMBqFUfnNMfV8eymK4lWEz7gwsxW0cvA5VsfBcZI4FGRHepiCenGihsX5_dLqlcUiax45T2r5POTkkcKt352Q3lj3PCd_CUA02xLKq4/w640-h422/valley-of-the-dawn-8.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Στο δόγμα εκπροσωπείται και ο Ιησούς, αλλά δεν είναι ο πρωταγωνιστής. Στην πραγματικότητα, η θεραπευτική πτυχή φαίνεται να είναι το πιο σημαντικό μέρος της Κοιλάδας για τους περισσότερους. Από παντού καταφθάνουν άνθρωποι για να τους βοηθήσουν οι Τζάγκουαρ να απελευθερωθούν από τα εγκόσμια δεινά και προβλήματά τους. Κατά κάποιο τρόπο, η Κοιλάδα της Αυγής είναι γνωστή ως καταφύγιο για χαμένες ψυχές.<br /><br />Τα μέλη επικεντρώνονται στη διάσωση του κόσμου από τις υπερβολές του και δομούν τα πάντα στις αρχές της ισότητας και της δικαιοσύνης. Τα μέλη της Κοιλάδας απορρίπτουν τις καπιταλιστικές αξίες, αρνούνται να εργαστούν για χρήματα και ισχυρίζονται ότι θεραπεύουν όποιον τους το ζητήσει ως προσφορά αγάπης άνευ όρων.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDe6_ifq1jYt3bj00fXbi274OzMv9VqWT6Fn3spCGoCPrVKzVTjmS-k1Lcs7wWjCpdl7wWW2C2EMXNoXuXuG7ZcQjZlt3yO1Lr0tUb794rx2rHlnmeZdx2txtmg4oMLQxmrrrO9oq1MFGHOf_9fwXaJkwrsx_WGlTbjhaTn5urUOR5QzuVEmNNvaatGpg/s900/valley-of-the-dawn-10.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDe6_ifq1jYt3bj00fXbi274OzMv9VqWT6Fn3spCGoCPrVKzVTjmS-k1Lcs7wWjCpdl7wWW2C2EMXNoXuXuG7ZcQjZlt3yO1Lr0tUb794rx2rHlnmeZdx2txtmg4oMLQxmrrrO9oq1MFGHOf_9fwXaJkwrsx_WGlTbjhaTn5urUOR5QzuVEmNNvaatGpg/w640-h426/valley-of-the-dawn-10.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Μέλη που λαμβάνουν πνευματική θεραπεία</span></span></span><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Παρά τις παράξενες φανφάρες και τις εξωγήινες πεποιθήσεις της Κοιλάδας της Αυγής, φαίνεται ότι υπάρχει ένας πυρήνας καλής θέλησης που την κρατά ισχυρή ως η μεγαλύτερη εναλλακτική θρησκεία στη Βραζιλία.<br /><br />από: <a href="https://allthatsinteresting.com/valley-of-the-dawn">ati</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-60066779540840802292024-02-01T12:15:00.000+02:002024-02-01T12:27:27.452+02:00Η καλλιτέχνις που σχεδιάζει διάσημες σκηνές στις άκρες δημοφιλών βιβλίων<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkrgbpY3v-kZjLKQkQI5F5T-RG5Irj_qm3FzQZpwz67YCtrYgB5QLJfB-6Imw4E1rMEcUqwcGD5zuh6XQIV3yTRkYYcC5saxNmQtLMmA_-IF8GRDTx0FYr_DlYTYDh2W03xtXh260WeiVvl1qRHUAzNTqlMsw3MoYwTHMoiOoUYfvhZVX29MHVwFzlcV8/s700/Harry-Potter-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="700" height="603" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkrgbpY3v-kZjLKQkQI5F5T-RG5Irj_qm3FzQZpwz67YCtrYgB5QLJfB-6Imw4E1rMEcUqwcGD5zuh6XQIV3yTRkYYcC5saxNmQtLMmA_-IF8GRDTx0FYr_DlYTYDh2W03xtXh260WeiVvl1qRHUAzNTqlMsw3MoYwTHMoiOoUYfvhZVX29MHVwFzlcV8/w640-h603/Harry-Potter-2.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><span><span>Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ</span></span><br /></div> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η παροιμία λέει, "μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του". Στην περίπτωση μας όμως, τι θα λέγατε για μερικά εκπληκτικά σχέδια στις άκρες των βιβλίων;</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Η Maisie Matilda κάνει μαγευτικά σχέδια σε κλασικά λογοτεχνικά έργα, όπως η τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, η τριλογία Dune, η σειρά Harry Potter και άλλα.<br /><br />Τα σχέδια της Maisie δεν πέρασαν απαρατήρητα και έχει πάνω από 600.000 ακόλουθους στο <a href="https://www.instagram.com/maisie_matilda_art/" target="_blank">Instagram</a> και 1 εκατομμύριο στο TikTok. Η Maisie σχεδιάζει σε όλες τις πλευρές των βιβλίων και προβάλλει το τελικό αποτέλεσμα σε μορφή βίντεο. Οι λεπτομερείς εικονογραφήσεις της αντιπροσωπεύουν διάσημες σκηνές, χαρακτήρες ή αποφθέγματα που οι αληθινοί θαυμαστές θα αναγνωρίσουν αμέσως.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJxH5L6FJhDj3NcsX7YNdaqqo4fGenzOGWBFS5BGNF3XuN7DWRkfAjVIpRrhs00F_40I43dMOMKZdY3j9Uqp0UKmKe_CPhaEIYSwsB4ladtdKFg4ZV-MOyjtWD7er3IWIvKOBdAw1-GhkNcfx31OulmrXvAKO-fsaWrzHOp3A2mJepshnGn2EXpthU0QU/s804/GoT.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="804" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJxH5L6FJhDj3NcsX7YNdaqqo4fGenzOGWBFS5BGNF3XuN7DWRkfAjVIpRrhs00F_40I43dMOMKZdY3j9Uqp0UKmKe_CPhaEIYSwsB4ladtdKFg4ZV-MOyjtWD7er3IWIvKOBdAw1-GhkNcfx31OulmrXvAKO-fsaWrzHOp3A2mJepshnGn2EXpthU0QU/w558-h640/GoT.jpg" width="558" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"> <span><span>Game of Thrones, </span></span>Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2d7V_p9lSfyuVkBYwz4Y6KIzMYZUbBv_Qkg4ha7-ammTdirZWLWBhzxWjCclwvcCBvVkfrcUXdfUB2phO475GsYj2AoecYBPyPnPnQxPaKTGpxkMx7ZIJ-1LNMwfdWFmAiilBo_d8sQHiF2IK6poDjjl72fQmTV47P4VKj_6zn_Jcfo_Qah3dLr7yIyU/s708/Harry-Potter.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2d7V_p9lSfyuVkBYwz4Y6KIzMYZUbBv_Qkg4ha7-ammTdirZWLWBhzxWjCclwvcCBvVkfrcUXdfUB2phO475GsYj2AoecYBPyPnPnQxPaKTGpxkMx7ZIJ-1LNMwfdWFmAiilBo_d8sQHiF2IK6poDjjl72fQmTV47P4VKj_6zn_Jcfo_Qah3dLr7yIyU/w632-h640/Harry-Potter.jpg" width="632" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"> Συλλογή Χάρι Πότερ, <span><span>Τζ. Κ. Ρόουλινγκ</span></span></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih4HK4EKy0mB3smY-I2MVWJz6ABoFW4lCiy7MGSQLtRjLjiTc7ioWyXyyrcLsP3F9XXA-nB8RpkR0zAEXGQKjUBv6SGomunjNbwoQ_0yoVPTs-xM2wfZNemoF_TJMgPKE8DbJ488FxWNbRlqqKUGHvr-6D8U_kSQQvyOFV5svp0jEKQ7edisIoVHWqdq0/s746/LOTR-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="746" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih4HK4EKy0mB3smY-I2MVWJz6ABoFW4lCiy7MGSQLtRjLjiTc7ioWyXyyrcLsP3F9XXA-nB8RpkR0zAEXGQKjUBv6SGomunjNbwoQ_0yoVPTs-xM2wfZNemoF_TJMgPKE8DbJ488FxWNbRlqqKUGHvr-6D8U_kSQQvyOFV5svp0jEKQ7edisIoVHWqdq0/w600-h640/LOTR-1.jpg" width="600" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfHv4BgLSlTMU3NPvpeGMWkEstlSniQAMjXGOfizR_ccrPwrtNobOnTfVSAu2eMZcb_e7tlnkE8BMvCe3f1L12vsvx6QFE5SOu9aq73_qOP9ZN2HeAceHQqZ_LjIYcST2WMTlZscxo_H0jPXopEeDnRV83aa1sEYhryhi91lK8hORwAS5WhaYerpmGSSE/s700/LOTR-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="700" height="616" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfHv4BgLSlTMU3NPvpeGMWkEstlSniQAMjXGOfizR_ccrPwrtNobOnTfVSAu2eMZcb_e7tlnkE8BMvCe3f1L12vsvx6QFE5SOu9aq73_qOP9ZN2HeAceHQqZ_LjIYcST2WMTlZscxo_H0jPXopEeDnRV83aa1sEYhryhi91lK8hORwAS5WhaYerpmGSSE/w640-h616/LOTR-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"> Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifuZ6DAFQclTuN-4TiseiA7_nBkRyQ7okiox3PQHD-GTI1-i6EcYjAU1QHk2dxmp7nqE5XUIXIJ0pkL0ExaXGxoZ8fhLgDATc3JobfST9JBmT_2OzelUvBTosIGVybWswUfBC6UF0OEOXkQk3IAgkodG1sKU9HT6446M5pG99XgQs1LvPX7uamLEYHGAU/s700/LOTR-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="528" data-original-width="700" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifuZ6DAFQclTuN-4TiseiA7_nBkRyQ7okiox3PQHD-GTI1-i6EcYjAU1QHk2dxmp7nqE5XUIXIJ0pkL0ExaXGxoZ8fhLgDATc3JobfST9JBmT_2OzelUvBTosIGVybWswUfBC6UF0OEOXkQk3IAgkodG1sKU9HT6446M5pG99XgQs1LvPX7uamLEYHGAU/w640-h482/LOTR-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"> Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAmjx9OHwKlkEI3AaEKbO-FbTWPMNfF-qnEDpCcOcfEPvcJ8hYbaxKxMe3Wdsg05rY99L4m5IE_3sXICFqdrxNOi8h2GJw42HsMW-fH549onri27I_FukdUch49HVmSQmNi59JSL1DQ_aPHz449LiuTGLlXgBXTuaoypRN7MU6A1LQqcwePsM7Fs4_K-g/s700/Sherlock-Holmes.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="596" data-original-width="700" height="544" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAmjx9OHwKlkEI3AaEKbO-FbTWPMNfF-qnEDpCcOcfEPvcJ8hYbaxKxMe3Wdsg05rY99L4m5IE_3sXICFqdrxNOi8h2GJw42HsMW-fH549onri27I_FukdUch49HVmSQmNi59JSL1DQ_aPHz449LiuTGLlXgBXTuaoypRN7MU6A1LQqcwePsM7Fs4_K-g/w640-h544/Sherlock-Holmes.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Σέρλοκ Χολμς, Άρθουρ Κόναν Ντόιλ<br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.boredpanda.com/classic-books-fore-edge-paintings-maisie-matilda-art/">bored panda</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-26537047983049324822024-02-01T12:00:00.000+02:002024-02-01T12:00:00.135+02:00Το πείραμα του 19ου αιώνα που έθεσε τα θεμέλια της Κοινωνίας της Επίπεδης Γης<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaFxrTPNa55tAoXGSKeBSXVlzLGxDKqgyDNjDT1-W9oOd8T7SrCI3Jvx0F6p-eucwVWdd6IIUuHc2jOXK-SspTKcKIyDdAY5tcXevWLqjWDL3JMlrgsKqvzinNbSVR4z-hQ1W-HTJVPBhN9gT-JDT3y9dHE0rw0m2S3jf26vArsrxw0k5ZUYQtH8o25MU/s1000/flat-earth-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="688" data-original-width="1000" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaFxrTPNa55tAoXGSKeBSXVlzLGxDKqgyDNjDT1-W9oOd8T7SrCI3Jvx0F6p-eucwVWdd6IIUuHc2jOXK-SspTKcKIyDdAY5tcXevWLqjWDL3JMlrgsKqvzinNbSVR4z-hQ1W-HTJVPBhN9gT-JDT3y9dHE0rw0m2S3jf26vArsrxw0k5ZUYQtH8o25MU/w640-h440/flat-earth-1.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Χάρτης της "επίπεδης Γης" που σχεδίασε ο Ορλάντο Φέργκιουσον το 1893<br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το 1838, ο <span><span>Άγγλος εφευρέτης, συγγραφέας και ουτοπιστής σοσιαλιστής</span></span>, Samuel Rowbotham, ξεκίνησε να διαψεύσει αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες και οι σύγχρονοι επιστήμονες είχαν από καιρό καθιερώσει, ότι δηλαδή η γη ήταν στρογγυλή.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: left;"><br /><br />Από τα νεανικά του ακόμα χρόνια, ο Rowbotham κατάλαβε ότι το ιδανικό μέρος για να δοκιμάσει την -ανόητη- θεωρία του ήταν στον ποταμό Old Bedford, ένα τεχνητό κανάλι που ανοίχτηκε στις αρχές του 17ου αιώνα για να εκτρέψει εν μέρει τα νερά του ποταμού Great Ouse στο Fens of Cambridgeshire. Το νερό στο κανάλι τρέχει ευθεία και ανεμπόδιστα για μια απόσταση περίπου έξι μιλίων, καθιστώντας το το ιδανικό μέρος για να μετρήσει κανείς άμεσα την καμπυλότητα της Γης.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">"Το νερό είναι σχεδόν ακίνητο -συχνά εντελώς έτσι και σε όλο το μήκος του δεν υπάρχει διακοπή από εμπόδια ή πύλες νερού κανενός είδους- έτσι ώστε να είναι, από κάθε άποψη, καλά προσαρμοσμένο για να εξακριβωθεί εάν υπάρχει πραγματικά κάποια ή πόση κυρτότητα", έγραψε ο Rowbotham στο Zetetic Astronomy.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEbK82xRDzf4KJeHA-xf9leeW07ihKqLheY6QsYIdClKAHNrnxxneeN7akPBJq1CRzdYzlHsoMarU_BnekAofJ4YiUlSagwp3AePIxmCihVIlxdQmwb5uOy5poUk5W58HvhJ7825DnCfLwHpff-uBKT8bmNOeeBV1O5kStHpxF2rUGzqSKS8xtwLWv5XA/s280/Rowbotham.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="218" data-original-width="280" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEbK82xRDzf4KJeHA-xf9leeW07ihKqLheY6QsYIdClKAHNrnxxneeN7akPBJq1CRzdYzlHsoMarU_BnekAofJ4YiUlSagwp3AePIxmCihVIlxdQmwb5uOy5poUk5W58HvhJ7825DnCfLwHpff-uBKT8bmNOeeBV1O5kStHpxF2rUGzqSKS8xtwLWv5XA/s1600/Rowbotham.jpg" width="280" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο Samuel Rowbotham - <a href="https://www.cantab.net/users/michael.behrend/ebooks/PlaneTruth/pages/Chapter_01.html">πηγή</a><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Ο Rowbotham, για να πραγματοποιήσει το επονομαζόμενο "Bedford Level Experiment", μπήκε στο ποτάμι και χρησιμοποίησε ένα τηλεσκόπιο 8 ιντσών πάνω από το νερό για να παρακολουθήσει ένα σκάφος, με μια σημαία στον ιστό του, 3 πόδια πάνω από το νερό, να κωπηλατεί αργά μακριά του. Ανέφερε ότι το σκάφος παρέμενε συνεχώς στη θέα του καθ όλη τη διαδρομή των 6 μιλίων, ενώ, αν η επιφάνεια του νερού ήταν καμπυλωτή, θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί. Οπλισμένος με αυτά τα πειραματικά στοιχεία και έναν μακρύ κατάλογο γραφών, ο Rowbotham προσπάθησε να επιβάλει στην κοινότητα του Cambridgeshire το δόγμα ότι η γη είναι επίπεδη. Το 1849, δημοσίευσε τις παρατηρήσεις του σε ένα φυλλάδιο με τίτλο "Zetetic Astronomy", γράφοντας με το ψευδώνυμο "Parallax". Υποστήριξε ότι η γη ήταν επίπεδη με βάση τέτοιες καθημερινές παρατηρήσεις, όπως ότι η γη δεν φαίνεται κυρτή όταν την δει κάποιος από ένα αερόστατο, και ότι οι φάροι φαίνονται σε αποστάσεις που είναι αδύνατες για μια σφαιρική επιφάνεια.<br /><br />Αργότερα, επέκτεινε αυτές τις ιδέες του στο βιβλίο "Earth Not a Globe", προτείνοντας ότι η Γη είναι ένας επίπεδος δίσκος με κέντρο τον Βόρειο Πόλο και οριοθετημένος κατά μήκος της νότιας άκρης του από έναν τοίχο πάγου, την Ανταρκτική. Υποστήριξε περαιτέρω ότι ο Ήλιος και η Σελήνη ήταν μόλις 3.000 μίλια πάνω από τη Γη και ότι ο "κόσμος" ήταν 3.100 μίλια πάνω από τη Γη.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyKv6WVIqO9LJYnXu3yWsFBoosrpn5UXaApBjRVmFHOY_Nk8OYDTJ1HMPr3Xxx51P2wKuCUfV-2UTBc6xXhtajhDihnT9lSl-sd45dE64fWLokOCv7DhcBNqli1duvmLUj_maFTJLXHvEc29BOEoM4A5WvmOUceEgxjKMVNIB9KWuNgma36Vb-dzX7F0U/s1000/flat-earth-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="592" data-original-width="1000" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyKv6WVIqO9LJYnXu3yWsFBoosrpn5UXaApBjRVmFHOY_Nk8OYDTJ1HMPr3Xxx51P2wKuCUfV-2UTBc6xXhtajhDihnT9lSl-sd45dE64fWLokOCv7DhcBNqli1duvmLUj_maFTJLXHvEc29BOEoM4A5WvmOUceEgxjKMVNIB9KWuNgma36Vb-dzX7F0U/w640-h378/flat-earth-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Σχέδιο από το φυλλάδιο του Rowbotham του 1849 "Zetetic Astronomy"<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Οι ισχυρισμοί του Rowbotham τράβηξαν μικρή προσοχή έως ότου, το 1870, ένας υποστηρικτής ονόματι John Hampden πρόσφερε ένα στοίχημα 500 λιρών με το οποίο θα μπορούσε να δείξει ότι η Γη ήταν επίπεδη, επαναλαμβάνοντας το πείραμα του Rowbotham. Ο φυσιοδίφης και τοπογράφος Alfred Russel Wallace σκέφτηκε ότι α έβγαζε εύκολα χρήματα και δέχτηκε το στοίχημα. Ο Wallace γνώριζε ότι οι κλίσεις πυκνότητας στον αέρα ακριβώς πάνω από το νερό μπορεί να προκαλέσουν το φως να καμφθεί προς τα κάτω, προς το έδαφος, επιτρέποντας σε έναν παρατηρητή να δει αντικείμενα πέρα από τον ορίζοντα. Για να δείξει την καμπυλότητα της Γης, ο Wallace τοποθέτησε μια σειρά από δίσκους σε πόλους κατά μήκος του νερού. Αν κανείς κοιτούσε από το ένα άκρο, οι δίσκοι προς τη μέση του καναλιού φαίνονταν ελαφρώς ψηλότερα από τους υπόλοιπους δίσκους, ενώ ο δίσκος στο άλλο άκρο φαινόταν ελαφρώς χαμηλότερα.<br /><br />Παρά τα διαθέσιμα στοιχεία, ο Hampden αρνήθηκε κατηγορηματικά να αναγνωρίσει τη επίδειξη. Ωστόσο, ο συντάκτης του αθλητικού περιοδικού The Field και σε ρόλο διαιτητή, John Henry Walsh, έδωσε εντολή στον Hampden να πληρώσει το στοίχημα. Παρά το γεγονός ότι συμμορφώθηκε, ο Hampden δεσμεύτηκε να καταστρέψει τον Wallace και ξεκίνησε μια ανελέητη εκστρατεία παρενόχλησης, απειλών και συκοφαντίας που κράτησαν δύο δεκαετίες. Στην αρχή, ο Hampden τον πήγε στο δικαστήριο και ισχυρίστηκε ότι δύο άτομα δεν είχαν τα προσόντα να διευθετήσουν εάν ο κόσμος ήταν στρογγυλός ή επίπεδος. Ακολούθως, άρχισε να δημοσιεύει προσβλητικές επιστολές κατηγορώντας τον Wallace για απάτη. Στο τέλος, άρχισε να του στέλνει και απειλές θανάτου. Το μαρτύριο σταμάτησε μόνο με τον θάνατο του Hampden.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Εν τω μεταξύ, ο Rowbotham συνέχισε να προωθεί τις ιδέες του. Οι διαλέξεις του ανησύχησαν τους ανθρώπους της επιστήμης και οι πολίτες απηύθυναν επιστολές στον Βασιλικό Αστρονόμο της Μεγάλης Βρετανίας ζητώντας αντικρούσεις για τους ισχυρισμούς του.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje4_b20pVN5_t2gIgB9AJ6RUn_n3jlDVjPc2m1uhNA-vF4rcJCoX8NvPnnY3FyunM7G3VrOyP3Bzc-FYPcP0QkB0eMFv-FJ4bGbRj0-iSHXMSLSBiCc-bFPJdzwHwrWoeo_wRvFCEprxughnpNgfztaBX38LkhiE5O_2eWN5y0fkvVldhJvD8EoxLZVis/s600/flat-earth-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje4_b20pVN5_t2gIgB9AJ6RUn_n3jlDVjPc2m1uhNA-vF4rcJCoX8NvPnnY3FyunM7G3VrOyP3Bzc-FYPcP0QkB0eMFv-FJ4bGbRj0-iSHXMSLSBiCc-bFPJdzwHwrWoeo_wRvFCEprxughnpNgfztaBX38LkhiE5O_2eWN5y0fkvVldhJvD8EoxLZVis/w640-h640/flat-earth-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Χάρτης της επίπεδης γης του Rowbotham <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Ο Rowbotham πέθανε το 1884, αλλά οι μεταδοτικές αντιλήψεις του συνέχισαν να θεριεύουν. Στις ΗΠΑ, οι ιδέες του υιοθετήθηκαν από τη Χριστιανική Καθολική Αποστολική Εκκλησία και προωθήθηκαν ευρέως μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού της εκκλησίας. Το έργο του στις ΗΠΑ συνέχισε ο William Carpenter, τυπογράφος με καταγωγή από το Γκρίνουιτς, ο οποίος δημοσίευσε το "Theoretical Astronomy Examined and Exposure-Proving the Earth not a Globe" (Θεωρητική Εξέταση και Έκθεση της Αστρονομίας-Αποδεικνύοντας ότι η Γη δεν είναι σφαίρα) σε οκτώ μέρη από το 1864 με τον τίτλο "Common Sense" (Κοινή Λογική). Αργότερα μετανάστευσε στη Βαλτιμόρη, όπου, το 1885, δημοσίευσε το "One Hundred Proofs the Earth is Not a Globe" (Εκατό αποδείξεις ότι η γη δεν είναι σφαίρα), όπου έγραψε παράλογα πράγματα όπως, "Υπάρχουν ποτάμια που ρέουν για εκατοντάδες μίλια προς το επίπεδο της θάλασσας χωρίς να χαμηλώνουν σε ύψος πάνω από λίγα πόδια -κυρίως, ο Νείλος, ο οποίος, σε χίλια μίλια, κατεβαίνει μόνο ένα πόδι".</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Το 1893, η Αγγλίδα συγγραφέας φυλλαδίων και κοινωνική ακτιβίστρια, Lady Elizabeth Blount, ίδρυσε την Universal Zetetic Society, στόχος της οποίας ήταν "η διάδοση της γνώσης που σχετίζεται με τη Φυσική Κοσμογονία σε επιβεβαίωση των Αγίων Γραφών, με βάση την πρακτική επιστημονική έρευνα". Υποστήριξε ότι η Βίβλος ήταν η αδιαμφισβήτητη αυθεντία στον φυσικό κόσμο και υποστήριξε ότι δεν μπορεί κανείς να είναι χριστιανός και να πιστεύει ότι η Γη είναι σφαίρα.<br /><br />Το 1904, η Lady Blount επανέλαβε το περίφημο πείραμα του Rowbotham με παρόμοια αποτελέσματα. Προσέλαβε έναν φωτογράφο με κάμερα με τηλεφακό για να τραβήξει μια φωτογραφία από τον Welney ενός μεγάλου λευκού σεντονιού, το οποίο τοποθέτησε κοντά στην επιφάνεια του ποταμού, στην αρχική θέση του Rowbotham, 6 μίλια μακριά. Ο φωτογράφος, ο οποίος τοποθέτησε την κάμερά του 2 πόδια πάνω από το νερό στο Welney, εξεπλάγη που μπόρεσε να τραβήξει την φωτογραφία του "στόχου", ο οποίος πίστευε ότι θα έπρεπε να ήταν αόρατος σε αυτόν, δεδομένου του χαμηλού σημείου τοποθέτησης της κάμερας. Όπως και με τον Rowbotham, η Lady Blount απέτυχε να λάβει υπόψη τις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής διάθλασης, αλλά ο φωτογράφος παρατήρησε έναν αντικατοπτρισμό τον οποίο περιέγραψε ως "έναν υδατικό αστραφτερό ατμό [που φαίνεται] να επιπλέει άνισα στην επιφάνεια του καναλιού".</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOQ4wsVmGq9u2kMSPng8N25RmH5goascjBs_3xFku6Rfw-3mDRnhzjeGIpJH4hpvDxJxIYq7JKe5lBtN8Bc32zM121jw5nfRZ0ZECHHZQNZIIKcY2LNJxEDwCqXsxTkBU4vDmna77-9u78-63kpGT7CFTHobmL4uN7ZazlG457mZ9kAvp5GfUNVa-6oDw/s599/flat-earth-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="461" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOQ4wsVmGq9u2kMSPng8N25RmH5goascjBs_3xFku6Rfw-3mDRnhzjeGIpJH4hpvDxJxIYq7JKe5lBtN8Bc32zM121jw5nfRZ0ZECHHZQNZIIKcY2LNJxEDwCqXsxTkBU4vDmna77-9u78-63kpGT7CFTHobmL4uN7ZazlG457mZ9kAvp5GfUNVa-6oDw/s16000/flat-earth-4.jpg" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Το 1956, ο Samuel Shenton ίδρυσε την σημερινή Flat Earth Society (Εταιρεία Επίπεδης Γης), ή International Flat Earth Research Society όπως ήταν αρχικά γνωστή. Ο Άγγλος συνωμοσιολόγος έδινε ακούραστες διαλέξεις σχετικά με αυτή τη θεωρία σε συλλόγους νέων και πολιτικές και φοιτητικές ομάδες, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση και στις εφημερίδες όπου προωθούσε τις απόψεις του. Όταν το 1957 οι Σοβιετικοί εκτόξευσαν το Sputnik, ισχυρίστηκε ότι οι δορυφόροι απλώς έκαναν κύκλους πάνω από έναν επίπεδο δίσκο, "Η πλεύση γύρω από τη <span><span>Νήσο Ουάιτ (σ.σ. κομητεία και το μεγαλύτερο νησί της
Αγγλίας που βρίσκεται στη Μάγχη και το 12ο μεγαλύτερο του Ηνωμένου
Βασιλείου</span></span>) θα αποδείκνυε ότι είναι σφαιρικό;", αξίωσε.<br /><br />Ο Shenton πέθανε το 1971, αλλά η κοινωνία που ίδρυσε συνέχισε να ακμάζει, φτάνοντας τα 3.500 μέλη τρεις δεκαετίες αργότερα. Η γέννηση του Διαδικτύου και ο πολλαπλασιασμός των blog και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν διατηρήσει αυτή την ιδέα. Σήμερα, πιθανώς, ο αριθμός των φανατικών της θεωρίας της Επίπεδης Γης (flat-earther) είναι εκατομμύρια...</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.amusingplanet.com/2024/01/bedford-level-experiment-19th-century.html">amusing planet</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-27063948252734651882024-01-29T12:30:00.002+02:002024-01-29T13:05:07.037+02:009 άνθρωποι που προσπάθησαν να αποκτήσουν την αθανασία και την αιώνια νεότητα...<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmb0hMq4G_1q_azOiwP89CUc85E9IDphrQ_22KAsz8HgFORwqn7jYPE9OwB18_FW9mpdT0tMjXKrXDQQVi_r0ps8POHeW70e9GreNTpSvh1JrtK4t2Ta-mqLdLSwesXAV9MZQFrVtyE1ZcnGDKTeTE8ZTc24lSE3Fz_o4RGv4VzSpvgVXTnVq1lruw9OM/s837/E_and_T.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="740" data-original-width="837" height="566" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmb0hMq4G_1q_azOiwP89CUc85E9IDphrQ_22KAsz8HgFORwqn7jYPE9OwB18_FW9mpdT0tMjXKrXDQQVi_r0ps8POHeW70e9GreNTpSvh1JrtK4t2Ta-mqLdLSwesXAV9MZQFrVtyE1ZcnGDKTeTE8ZTc24lSE3Fz_o4RGv4VzSpvgVXTnVq1lruw9OM/w640-h566/E_and_T.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Ο Τιθωνός και η Ηώς<br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">... και οι σοκαριστικές μέθοδοι που χρησιμοποίησαν!</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Από τον <span><span>πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας</span></span>, <span><span>Τσιν Σι Χουάνγκ (γνωστός και ως Γινγκ Ζενγκ), </span></span>που έπινε υδράργυρο, μέχρι ένα μωρό που μεγάλωσε με μια "δίαιτα της αιωνιότητας" από μια λατρεία της Νέας Υόρκης, σε όλη την ιστορία, οι άνθρωποι έχουν στραφεί σε παράξενες μεθόδους για να βρουν το μυστικό της αθανασίας. </div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ο θάνατος είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής. Οι άνθρωποι γεννιούνται, ζουν και μετά πεθαίνουν. Αυτό συνέβαινε πάντα, και προς το παρόν, τουλάχιστον, ο ατελείωτος κύκλος συνεχίζεται. Ωστόσο, σε όλη την ιστορία, υπήρξαν κάποιοι που προσπάθησαν να επαναστατήσουν ενάντια στη φυσική τάξη και να αψηφήσουν τον θάνατο.<br /><br />Η ιδέα της αθανασίας δεν είναι κάτι καινούργιο. Από τις πρώτες ιστορίες της ανθρωπότητας, η έννοια του να ζεις για πάντα παρέμενε διάχυτη, ένας ανέφικτος στόχος που τυχαίνει να δημιουργεί ευχάριστη ή επιστημονική φαντασία.<br /><br />Τι θα όμως γινόταν αν η αθανασία ήταν πραγματικά εφικτή; Θα μπορούσε η ανθρωπότητα να αντιληφθεί τις απεριόριστες δυνατότητες μιας ζωής που εκτείνεται πέρα από τους φυσικούς της περιορισμούς; Αυτά τα ερωτήματα προσπάθησαν να απαντήσουν τα άτομα που θα δείτε πιο κάτω. Φυσικά, οι διάφορες προσπάθειές τους για αθανασία δεν απέδωσαν καρπούς.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο Κινέζος αυτοκράτορας που ήθελε να ζήσει για πάντα</b></div><div style="text-align: left;">Πριν από περισσότερα από 2.200 χρόνια, ο πρώτος Κινέζος αυτοκράτορας, ο <span><span>Τσιν Σι Χουάνγκ</span></span>, άρχισε να αναζητά ένα φίλτρο που θα του έδινε την αθανασία. Μάλιστα, έκανε μια πανεθνική έκκληση προς τους υπηκόους του να αναζητήσουν ένα ελιξίριο ζωής.<br />Το 2002, βρέθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο πηγάδι στην επαρχία Χουνάν της Κίνας 36.000 ξύλινες λωρίδες με αρχαία καλλιγραφία. Μια μεταγενέστερη μελέτη διαπίστωσε ότι, ορισμένες από τις λωρίδες περιείχαν μηνύματα ως απάντηση στο περίεργο διάταγμα του αυτοκράτορα.</div><div style="text-align: left;">Σύμφωνα με το κινεζικό πρακτορείο Xinhua, ένα από τα μηνύματα ανέφερε ότι, αν και οι χωρικοί στο Duxiang δεν είχαν ανακαλύψει ακόμη το επιθυμητό φίλτρο, θα συνέχιζαν να ψάχνουν. Σε μια άλλη λωρίδα έγραφε ότι, ένα βότανο από ένα κοντινό βουνό, ίσως βοηθούσε τον αυτοκράτορα.<br />Πιστεύεται ότι, τελικά, ο αυτοκράτορας ίσως κατέφυγε στην κατανάλωση κιννάβαρι, ή θειούχου υδραργύρου, σε μια προσπάθεια να ζήσει περισσότερο. Κατά ειρωνικό τρόπο, ίσως αυτό τον σκότωσε στα 49 του.</div><div style="text-align: left;">Στην πραγματικότητα, ο θάνατος του <span><span>Τσιν Σι Χουάνγκ</span></span> είναι ίσως αυτό για το οποίο είναι πιο διάσημος. Το 1974, αγρότες βρήκαν τυχαία τον τάφο του και μαζί, τους 8.000 <a href="https://3otiko.blogspot.com/2019/10/blog-post_22.html" target="_blank">πολεμιστές από τερακότα</a> σε φυσικό μέγεθος που τον φύλαγαν.<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο Ποντίφικας που ήπιε το αίμα παιδιών</b><br />Ένα κοινό θέμα σε πολλές φανταστικές ιστορίες για αθάνατους είναι το αίμα. Οι ιστορίες για βρικόλακες μπορεί να είναι το καλύτερο παράδειγμά του: Τα τέρατα τρέφονται με το αίμα των αθώων θυμάτων τους για να παρατείνουν τη δική τους ζωή.<br />Όπως αποδεικνύεται, η ιδέα της κατανάλωσης αίματος ως μέθοδος παράτασης της ζωής δεν είναι εντελώς φανταστική. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Transfusion Medicine Reviews, μια από τις πρώτες περιπτώσεις μετάγγισης αίματος μπορεί να συνέβη το 1492, και ο παραλήπτης δεν ήταν άλλος από τον Πάπα <span><span>Ιννοκέντιο Η</span></span>'.<br />Ο Ιννοκέντιος είχε πολλά νόθα παιδιά και είχε εμμονή με το χρήμα και την εξουσία. Στην πραγματικότητα, ο χρόνος του ως Πάπας χαρακτηρίστηκε σε μεγάλο βαθμό από την αύξηση της ανηθικότητας μεταξύ των κληρικών.<br />Καθώς ο Ιννοκέντιος γερνούσε, η υγεία του άρχισε να μειώνεται απότομα. Το 1488, έπαθε εγκεφαλικό και, μέχρι το 1492, δεν ήταν παρά "μια αδρανής μάζα σάρκας".<br />Ο Πάπας στρατολόγησε έναν Εβραίο γιατρό για να του σώσει τη ζωή. Σύμφωνα με διάφορες ιστορικές πηγές, ο γιατρός πήρε το αίμα τριών νεαρών αγοριών, σκοτώνοντάς τα. Ορισμένες ιστορίες υποδηλώνουν ότι, με κάποιο τρόπο, το αίμα των παιδιών εγχύθηκε στις φλέβες του Πάπα, αλλά οι περισσότερες δείχνουν ότι το ήπιε.<br />Οι ζωές των αγοριών θυσιάστηκαν χωρίς λόγο, καθώς ο Ιννοκέντιος πέθανε λίγες μέρες αργότερα, στις 25 Ιουλίου 1492.<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η γυναίκα που μέθυσε μέχρι θανάτου με χρυσό</b><br />Μια Γαλλίδα ευγενής του 16ου αιώνα, η <span><span>Ντιάν ντε Πουατιέ</span></span> είχε σημαντική επιρροή στην αυλή του εραστή της, βασιλιά Ερρίκου Β'. Η επιρροή της στον Ερρίκο ήταν ισχυρότερη από εκείνη της συζύγου του, Αικατερίνης των Μεδίκων. Μάλιστα, ο βασιλιάς της χάρισε τα κοσμήματα του στέμματος και το Château de Chenonceau, που ήθελε η ίδια η βασίλισσα.<br />Ωστόσο, η ντε Πουατιέ σπάνια χρησιμοποιούσε την επιρροή της στον βασιλιά για κρατικά ζητήματα. Αντίθετα, άσκησε τη δύναμή της για να αποκτήσει υλικά αγαθά και πολυτέλειες για τον εαυτό της, τους φίλους της και την οικογένειά της.<br />Δεδομένης της τάσης της για πολυτελή αντικείμενα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η έφτασε στα άκρα για να διατηρήσει την ομορφιά της, κάτι που ίσως την σκότωσε, καθώς, έπινε τακτικά χλωριούχο χρυσό αναμεμειγμένο με διαιθυλαιθέρα.<br />Αν και έζησε μέχρι τα 66, τα σύγχρονα αρχεία αναφέρουν ότι πάντα φαινόταν νέα. Ο Γάλλος ιστορικός Brantôme έγραψε, "Πιστεύω ότι, αν αυτή η κυρία είχε ζήσει άλλα εκατό χρόνια, δεν θα είχε γεράσει… στο πρόσωπό της, τόσο ωραία σύνθεση".<br />Η ιδέα του να πίνει κανείς χρυσό για να διατηρήσει τη νεότητά του προϋπήρχε της ντε Πουατιέ. Ακόμη και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το "χρυσό νερό", πιστεύοντας ότι, επειδή το μέταλλο δεν διαβρώνεται, θα έφερνε μακροζωία σε όσους το κατάπιναν.<br />Ωστόσο, όταν μετά από αιώνες ανακαλύφτηκε ο τάφος της ντε Πουατιέ, οι ερευνητές ανακάλυψαν υψηλά επίπεδα χρυσού στα μαλλιά της. Αυτό δείχνει ότι, πιθανότατα, πέθανε από χρόνια μέθη λόγω των προσπαθειών της να διατηρήσει τη νεανική της εμφάνιση.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο φυσιολόγος που πίστευε ότι οι όρχεις των ινδικών χοιριδίων θα του έδιναν αιώνια ζωή</b><br />Ο Charles-Édouard Brown-Séquard ήταν πάντα κάτι σαν παρίας. Ένας υπερβολικά καταθλιπτικός και αποτραβηγμένος φοιτητής ιατρικής, συχνά, ταξίδευε μόνο και μόνο για να ξεφύγει από την λιγότερο από ιδανική ζωή του. Λέγεται ότι, στα μέσα της δεκαετίας του 1800, διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό περισσότερες από 60 φορές, αποπλέοντας κάθε φορά που αντιμετώπιζε στιγμές θλίψης ή δυσκολίας, σύμφωνα με μια μελέτη του έργου του στο Brain: A Journal of Neurology.<br />Οι συνάδελφοί του τον περιέγραψαν ως δύσκολο και αποσπασματικό, αλλά ενεργητικό και γεμάτο μεγαλεπήβολα σχέδια. Δυστυχώς, συχνά έπεφτε σε φαντασιώσεις που τον καθιστούσαν σχεδόν αδύνατο να λειτουργήσει κανονικά.<br />Μία από τις πιο εκκεντρικές ιδέες του ήταν ότι μπορούσε να επιτύχει αντιγηραντικά αποτελέσματα και σεξουαλική ικανότητα χρησιμοποιώντας εκχυλίσματα από όρχεις σκύλου και ινδικού χοιριδίου. Σε διάστημα τριών εβδομάδων, έκανε ένεση στον εαυτό του με αυτά τα εκχυλίσματα και ισχυρίστηκε ότι παρατήρησε βελτιώσεις στις δεξιότητες συγκέντρωσης, τη δύναμη και την αντοχή του, ακόμη και τις συνήθειες του εντέρου του.<br />Κατά το παρελθόν, ο Brown-Séquard είχε εμποτίσει το αίμα του σε εγκληματίες που είχαν αποκεφαλιστεί στην γκιλοτίνα, κατάποσε τον εμετό ασθενών με χολέρα και είχε βερνικώσει το δέρμα του -οι μαθητές του έπρεπε να καθαρίσουν το βερνίκι όταν τον βρήκαν αναίσθητο.<br />Έτσι, ενώ το έργο του με τους όρχεις των ινδικών χοιριδίων απείχε πολύ από το πιο παράξενο αυτοπείραμά του, ήταν το πιο διαβόητο. Η είδηση της υπόθεσής του διαδόθηκε γρήγορα, προκαλώντας την γελοιοποίησή του. Η φήμη του χτυπήθηκε και, πέντε χρόνια αργότερα, πέθανε παρά τις υποτιθέμενες ενέσεις αντιγήρανσης.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο ηγέτης της λατρείας στην δεκαετία του 1920 που προσπάθησε να μεγαλώσει ένα αθάνατο παιδί</b><br />Μερικές φορές, οι άνθρωποι αναζητούν την αθανασία όχι για τον εαυτό τους αλλά για τον σκοπό τους. Όπως για παράδειγμα, ο James Schafer, ο ηγέτης μιας ελάχιστα γνωστής λατρείας, της Βασιλικής Αδελφότητας των Δασκάλων Μεταφυσικών (Royal Fraternity of Master Metaphysicians)<br />Ο Schafer ίδρυσε τη λατρεία τη δεκαετία του 1920 και αποκαλούσε τον εαυτό του "Αγγελιοφόρο" της. Υποστήριξε ότι η ομάδα ήταν αφοσιωμένη στη "χαρούμενη δουλειά του να βοηθάς τους άλλους να βοηθήσουν τον εαυτό τους".<br />Ο ίδιος είχε μια σειρά από άλλους εκτός ελέγχου ισχυρισμούς, συμπεριλαμβανομένου ότι μπορούσε να εξαφανίσει ανθρώπους ή πράγματα που στέκονταν εμπόδιο στον δρόμο του. Πίστευε επίσης ότι ο θάνατος και η ασθένεια ήταν αποτέλεσμα αρνητικών σκέψεων.<br />Το 1939, ο Schafer και η λατρεία του ανακοίνωσαν ότι επρόκειτο να πετύχουν το αδύνατο, να αναθρέψουν ένα αθάνατο μωρό. Το βρέφος ήταν ένα ανάδοχο παιδί ονόματι Jean Gauntt, του οποίου η μητέρα φέρεται ότι δεν είχε τα οικονομικά μέσα για να το φροντίσει.<br />Η Baby Jean, όπως έγινε γνωστή, δεν υιοθετήθηκε ποτέ επίσημα από τον Schafer ή κάποιον από τη λατρεία του. Παρόλα αυτά, ο "Αγγελιοφόρος" την έφερε στην έπαυλή του στο Λονγκ Άιλαντ όταν ήταν μόλις λίγων μηνών και διαφέντευε αυστηρά κάθε πτυχή της ζωής της.<br />Την μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι δεν έπρεπε να εκτεθεί σε οτιδήποτε θα οδηγούσε σε "κακές ή καταστροφικές" σκέψεις. Την ανάθρεψε με χορτοφαγική διατροφή χωρίς αλκοόλ, καπνό, καφέ, τσάι, μουστάρδα, ξύδι και μπαχαρικά, για να αποδείξει ότι η αθανασία "μπορεί πραγματικά να επιτευχθεί, όχι ως φάντασμα ή πνεύμα".<br />Ο Schafer σχεδίαζε να αναλάβει η Baby Jean αρχηγός της λατρείας σε περίπτωση θανάτου του, αλλά μετά από μόλις 15 μήνες, το πείραμα έληξε όταν η μητέρα του παιδιού τον μήνυσε για την επιμέλεια.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο αλχημιστής που φέρεται να βρήκε τη Φιλοσοφική Λίθο</b><br />Στόχος όλων των αλχημιστών ήταν να καταφέρουν να φτιάξουν χρυσό από πιο κοινά στοιχεία. Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνώριζαν ότι ο ίδιος ο χρυσός είναι ένα στοιχείο και, επομένως, αδύνατο να δημιουργηθεί από άλλες ουσίες.<br />Ένας από τους πιο γνωστούς αλχημιστές ήταν ο <span><span> Νικολά Φλαμέλ</span></span>, ένας άνθρωπος που φέρεται να ισχυρίστηκε ότι βρήκε το μόνο συστατικό που έλειπε για τη δημιουργία χρυσού: την περιβόητη φιλοσοφική λίθο, που ονομάζεται επίσης "ελιξίριο της ζωής".<br />Σύμφωνα με τον Δρ Joe Schwarcz του Πανεπιστημίου McGill, τα σε μεγάλο βαθμό ασυνάρτητα γραπτά που υποτίθεται ανήκαν στον Φλαμέλ ισχυρίστηκαν ότι ανακάλυψε τη φιλοσοφική λίθο στις 25 Απριλίου 1382, βρίσκοντας έτσι το κλειδί για τη μεταστοιχείωση -και την αθανασία.<br />Αυτά τα γραπτά ανακαλύφθηκαν αργότερα από έναν άλλο αλχημιστή, τον Vincenzo Cascariolo, ο οποίος πίστευε ότι, όπως και ο Φλαμέλ, μπορούσε να δημιουργήσει τη φιλοσοφική λίθο. Υπήρχε μόνο ένα πρόβλημα.<br />Ο Φλαμέλ ήταν πραγματικό πρόσωπο, αλλά δεν ήταν καθόλου αλχημιστής. Στην πραγματικότητα, ήταν ένας γραμματέας του 14ου αιώνα που έκανε περιουσία κερδοσκοπώντας σε ακίνητα και χρησιμοποίησε τον πλούτο του για να βοηθήσει στην κατασκευή νοσοκομείων και σπιτιών για τους λιγότερο τυχερούς.<br />Για κάποιο λόγο όμως, τον 16ο αιώνα -πολύ μετά το θάνατό του-, άρχισαν να εμφανίζονται βιβλία που υποτίθεται ότι είχε γράψει ο Φλαμέλ. Μερικοί θεωρητικοί εικάζουν ότι ο Φλαμέλ είχε ανακαλύψει πράγματι τη φιλοσοφική λίθο, έγινε αθάνατος και προσποιήθηκε τον θάνατό του τον 14ο αιώνα -τα γεγονότα βέβαια υποδηλώνουν το αντίθετο.<br />Ωστόσο, πολλοί συνδέουν το όνομά του με τη φιλοσοφική λίθο και την αναζήτηση της αθανασίας.<br />Οι αλχημιστές που πίστευαν στο "ελιξίριο της ζωής" πέρασαν δεκαετίες αναζητώντας τον σωστό συνδυασμό συστατικών για τη δημιουργία του. Φυσικά, οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες ήταν μάταιες. Ο Cascariolo ήταν ένας από αυτούς -και για μια στιγμή, πίστεψε ότι ήταν στο σωστό δρόμο.<br />Συνδυάζοντας βαρίτη, άνθρακα σε σκόνη και σίδηρο, ο Cascariolo παρήγαγε ένα υλικό που έλαμπε στο σκοτάδι και μπορούσε να αναζωογονηθεί με την έκθεση στον ήλιο. Όχι, δεν ήταν η φιλοσοφική λίθος, αλλά είχε δημιουργήσει την πρώτη ουσία στον κόσμο που λάμπει στο σκοτάδι.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η σοβιετική διάνοια που πέθανε προσπαθώντας να γίνει αθάνατος</b><br />Ο Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ ήταν άνθρωπος με πολλά ταλέντα. Ήταν ένας εξαιρετικά ευφυής γιατρός που υπηρέτησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και έγραψε μια σειρά από δοκίμια για την πολιτική των πολεμικών οικονομιών στα οποία έκανε αρκετές προβλέψεις για το σύγχρονο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολήθηκε με την επιστημονική φαντασία και την ποίηση.<br />Μετά τον πόλεμο, ο Μπογκντάνοφ γοητεύτηκε με την ιδέα των μεταγγίσεων αίματος, ιδιαίτερα ως μια μέθοδο παράτασης της ζωής κάποιου. Μάλιστα, πίστευε ότι, μέσω αυτών των μεταγγίσεων, θα μπορούσε να γίνει αθάνατος.<br />Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, υπέβαλε τον εαυτό του σε μια σειρά μεταγγίσεων αίματος, οι οποίες, όπως ισχυρίστηκε, είχαν αρκετές θετικές επιπτώσεις πάνω του. Είπε ότι η όρασή του είχε βελτιωθεί και τα μαλλιά του είχαν σταματήσει να πέφτουν. Μάλιστα, οι φίλοι του του είπαν ότι φαινόταν νεότερος.<br />Δυστυχώς, η ύβρις του Μπογκντάνοφ τον κέρδισε. Για κάποιον που είχε τόσο εμμονή με το αίμα, είχε λίγη προνοητικότητα -ή ικανότητα- να δοκιμάσει πραγματικά την ουσία πριν από τις μεταγγίσεις.<br />Το 1928, ο Μπογκντάνοφ πήρε το αίμα ενός μαθητή που έπασχε από ελονοσία και φυματίωση ταυτόχρονα. Ο μαθητής ανάρρωσε πλήρως μετά από ένεση με λίγο αίμα του Μπογκντάνοφ. Ο ίδιος όμως αρρώστησε και πέθανε λίγο μετά.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο επισκευαστής τηλεόρασης που είχε εμμονή με την κρυονική</b></div><div style="text-align: left;">Ο Ρόμπερτ Νέλσον ήταν επισκευαστής τηλεοράσεων -είχε παρατήσει το λύκειο χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο. Αυτό που είχε, ωστόσο, ήταν μια βαθιά εμμονή με την κρυονική, την ιδέα δηλαδή ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παγώσουν μετά θάνατον και στη συνέχεια να ξαναζωντανέψουν στο μακρινό μέλλον, αφού οι επιστήμονες έβρισκαν μια θεραπεία για τη γήρανση.<br />Το 21014 είπε στο Los Angeles Magazine ότι η εμμονή του ξεκίνησε αφού διάβασε το βιβλίο του Δρ Ρόμπερτ Έτινγκερ "The Prospect of Immortality" (1962), στο οποίο ο Έτινγκερ θεωρούσε ότι ο θάνατος δεν ήταν αναπόφευκτο μέρος της ζωής, αλλά μάλλον μια ασθένεια που μια μέρα θα μπορούσε να θεραπευτεί. Υποστήριξε επίσης τη θεωρία ότι ένας άνθρωπος θα μπορούσε να παγώσει στο παρόν και να αποψυχθεί στο μέλλον, όταν είχε ανακαλυφθεί η τεχνολογία που απαιτείται για την επίτευξη της αθανασίας.<br />Ο Νέλσον ενθουσιάστηκε με την ιδέα και γνώρισε τον Έτινγκερ πριν ο συγγραφέας πεθάνει. Στη συνέχεια, καταψύχθηκε κρυονικά.<br />Παρά την έλλειψη διαπιστευτηρίων, ο Νέλσον παρακολούθησε την πρώτη συνάντηση της Suspended Animation Group, η οποία ήταν αφιερωμένη στην ιδέα του κρυονικού παγώματος, όπου, πιθανώς λόγω του πάθους του, ψηφίστηκε πρόεδρος. Στη συνέχεια, με τον Νέλσον στο τιμόνι, η ομάδα σχημάτισε την Cryonics Society of California, μια ΜΚΟ που απαρτίζεται κυρίως από πιστούς που ονειρευόντουσαν να καταψυχθούν κρυονικά.<br />Η ομάδα όμως απαρτιζόταν σε μεγάλο βαθμό από μη επιστήμονες. Το 1967, βρήκαν έναν εθελοντή πρόθυμο να υποβληθεί σε κρυονική συντήρηση: τον 73χρονο καθηγητή ψυχολογίας Δρ Τζέιμς Μπέντφορντ, ο οποίος πέθαινε από καρκίνο του νεφρού και είχε συμφωνήσει να αφήσει την Cryonics Society να τον παγώσει.<br />Στις 12 Ιανουαρίου 1967 ο Μπέντφορντ πέθανε. Μετά από μέρες που κυριολεκτικά είχε τοποθετηθεί στον πάγο, το κρυονικό φέρετρό του ολοκληρώθηκε. Ο Νέλσον και μερικοί "φίλοι" που είχε ζητήσει για βοήθεια, έβαλαν μέσα τον νεκρό, του έκαναν ένεση με αντιψυκτικό στις φλέβες και τον περιέβαλαν με ξηρό πάγο.<br />Την επόμενη δεκαετία, ο οργανισμός του Νέλσον συνέχισε να αναπτύσσεται, αν και πάντα πάλευε με τη χρηματοδότηση και υπέφερε από έλλειψη τεχνογνωσίας. Τελικά αποχώρησε από το εγχείρημα το 1979.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Οι βουδιστές μοναχοί που αυτο-μουμιοποιούνται</b><br />Μεταξύ του 1081 και του 1903, περίπου 30 ζωντανοί μοναχοί Σινγκόν υποβλήθηκαν στη διαδικασία "sokushinbutsu", δηλαδή της αυτο-μουμιοποίησης.<br />Για να ολοκληρώσουν αυτή τη -μακάβρια- διαδικασία, οι Ιάπωνες μοναχοί υιοθέτησαν μια δίαιτα γνωστή ως "mokujiki", δηλαδή "δεντροφαγία", αναζητώντας τροφή σε κοντινά δάση και συντηρούμενοι αποκλειστικά από τις ρίζες των δέντρων, τον φλοιό, τις πευκοβελόνες, τους ξηρούς καρπούς και τα μούρα. Ο σκοπός αυτής της ακραίας δίαιτας ήταν να προετοιμάσει το σώμα για βιολογική μουμιοποίηση, αφαιρώντας τυχόν λίπος και μυ. Βοήθησε επίσης το σώμα να αποφύγει την αποσύνθεση στερώντας του από τα φυσικά βακτήρια που σχηματίζονται από ζωτικά θρεπτικά συστατικά και υγρασία.<br />Αυτή η πνευματικά επιβεβλημένη δίαιτα μπορούσε να διαρκέσει έως και 1.000 ημέρες. Στη συνέχεια, ο μοναχός περνούσε στην επόμενη φάση, το "sanrō", τον "περιορισμό" στο βουνό, που μπορούσε να διαρκέσει μέχρι και 4.000 ημέρες.<br />Τελικά, τοποθετούσαν τον μοναχό σε ένα φέρετρο από πεύκο και τον έθαβαν δέκα πόδια κάτω από τη γη, χωρίς τίποτα περισσότερο από μια ράβδο μπαμπού για να αναπνεύσει. Περιοδικά, χτυπούσε ένα κουδούνι για να δείξει στους οπαδούς του ότι ήταν ακόμα ζωντανός. Δεν έκανε τίποτα άλλο από το να διαλογίζεται μέχρι να πεθάνει από την πείνα.<br />Όταν δεν χτυπούσε πλέον το κουδούνι, οι οπαδοί του μοναχού αφαιρούσαν τη ράβδο από μπαμπού και σφράγιζαν τον τάφο για 1.000 ημέρες (τρία χρόνια και τρεις μήνες), μετά το πέρας των οποίων, τον έβγαζαν από το έδαφος και τον εξέταζαν. Αν το σώμα του έδειχνε σημάδια αποσύνθεσης, απλώς τον επανατοποθετούσαν στο χώμα. Αν όχι, θεωρούνταν αληθινός "sokushinbutsu", τον έντυναν με λαμπερές ρόμπες και τον κατέγραφαν.<br />Μέχρι σήμερα, έχουν επιβιώσει 21 σώματα sokushinbutsu στην Ιαπωνία. Κατά κάποιο τρόπο, πράγματι πέτυχαν την αθανασία.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://allthatsinteresting.com/immortality-attempts">ati</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">φωτογραφία στην αρχή: Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Τιθωνός ήταν γιος του βασιλιά της Τροίας
Λαομέδοντα και της Στρυμούς. Τον αγάπησε η Ηώς και οι θεοί του χάρισαν
την αθανασία, αλλά όχι και την αιώνια νεότητα. Κατά μία εκδοχή, η Ηώς
τον απήγαγε μαζί με τον Γανυμήδη για να τους έχει εραστές της. Ο Τιθωνός
και η Ηώς απέκτησαν μαζί δύο παιδιά, τον Μέμνονα και τον Ημαθίωνα. Όταν
ο Δίας κράτησε τον Γανυμήδη για τον εαυτό του, η Ηώς τον παρακάλεσε να
κάνει τον Τιθωνό αθάνατο, αλλά ξέχασε να του ζητήσει να τον διατηρήσει
και νέο. Έτσι, ο Τιθωνός έφθασε σε έσχατο γήρας, και η Ηώς, που ως θεά
ήταν και αθάνατη και αιώνια στην ίδια ηλικία, δεν μπορούσε πια να τον
βλέπει. Τότε οι θεοί τον λυπήθηκαν και τον μεταμόρφωσαν σε ένα ζαρωμένο
έντομο, που απλώς μιλά ακατάπαυστα, ανίκανο για νεανική δράση, τον
τζίτζικα - <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B9%CE%B8%CF%89%CE%BD%CF%8C%CF%82">πηγή</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-80092058528284818192024-01-29T12:00:00.000+02:002024-01-29T12:00:00.136+02:00Τα ιπτάμενα τσίρκο που οδήγησαν στους πρώτους χάρτες της γης από αέρος<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-VXr03R5kwidiVZpglQ_1d20OtdgAVXsD5JXUCcEjUoWK35J8BPxUoCbRRMFcOBzvcd9s-V8J6BLNAOjmudVucSWLETjvfvoGWa1JW2DRcnMxZCINGeRKOMWlpfN57nQQ6ueHRET_5TrIpz_NTj2pV236joyAOYlaYnUedkGhfhs9TfRkNgEgrBTLNrc/s1280/Airopaidia-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="829" data-original-width="1280" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-VXr03R5kwidiVZpglQ_1d20OtdgAVXsD5JXUCcEjUoWK35J8BPxUoCbRRMFcOBzvcd9s-V8J6BLNAOjmudVucSWLETjvfvoGWa1JW2DRcnMxZCINGeRKOMWlpfN57nQQ6ueHRET_5TrIpz_NTj2pV236joyAOYlaYnUedkGhfhs9TfRkNgEgrBTLNrc/w640-h414/Airopaidia-1.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Η πρώτη εικόνα που μοιάζει με δορυφορική παρατήρηση<br /></div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Στις 8 Σεπτεμβρίου 1785, ο Thomas Baldwin είδε κάτι που κανείς δεν είχε ξαναδεί: την αγγλική πόλη Τσέστερ και τα περίχωρά της από ψηλά. Και μετά έκανε κάτι που κανείς δεν είχε κάνει ποτέ πριν. Χάρτες με αυτό που είδε, τους πρώτους χάρτες στην ιστορία από ψηλά, που περιλαμβάνονται στο Airopaidia, ένα περίεργο βιβλίο που αφιερώνει εκατοντάδες σελίδες στο ένα και μοναδικό ταξίδι του Baldwin με αερόστατο.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Οι άνθρωποι πετούν αεροπλάνα εδώ και 117 χρόνια. Όμως, η ιστορία της ανθρώπινης πτήσης πηγαίνει πίσω ακόμη 120 χρόνια πριν από την πρώτη βόλτα με αεροπλάνο των αδελφών Ράιτ στο Kitty Hawk. Στις 21 Νοεμβρίου 1783, ένα αερόστατο που κατασκευάστηκε από τους αδελφούς Μονγκολφιέ απογειώθηκε κοντά στο Παρίσι, μεταφέροντας δύο επιβάτες σε απόσταση 5,5 μιλίων μέσα σε 25 λεπτά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><b>Η τρέλα με τα αερόστατα</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitU2IL2b7O4XBXPlci0Ifg4VTiLbCkrMcCzOl_C9Ppg4bWIFCWJvgWAhu1jyLBPg1dcakgO3diaSCBtt4sufJrmKWEQY5HDJJ-l2X6vZ_fl_uZ-cTHMokRE-5QhmHauNHkuxVI78cwC3Eabqkx-N98cxM_gTsqsGid77QxjkcYAeAWTyS5PBCeIy8Y0OU/s980/lunardi-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="980" data-original-width="703" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitU2IL2b7O4XBXPlci0Ifg4VTiLbCkrMcCzOl_C9Ppg4bWIFCWJvgWAhu1jyLBPg1dcakgO3diaSCBtt4sufJrmKWEQY5HDJJ-l2X6vZ_fl_uZ-cTHMokRE-5QhmHauNHkuxVI78cwC3Eabqkx-N98cxM_gTsqsGid77QxjkcYAeAWTyS5PBCeIy8Y0OU/w460-h640/lunardi-1.jpg" width="460" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;">Το αερόστατο του Vincent Lunardi πάνω από ένα συγκεντρωμένο πλήθος</div><div style="text-align: left;"> </div>Σχεδόν αμέσως, η πρώτη επανδρωμένη πτήση πυροδότησε μια "τρέλα με μπαλόνια" σε όλη την Ευρώπη. Οι επιβάτες των αερόστατων ταξίδευαν από πόλη σε πόλη, προσελκύοντας μεγάλα πλήθη με τα "ιπτάμενα τσίρκο" (flying circuses) τους (εξ ου και ο πολύ γνωστός όρος στους οπαδούς των Monty Python). Σε κάποιους αυτές οι εμφανίσεις προκάλεσαν λιποθυμίες, σε άλλους να κάνουν εμετό. Οι καταστροφές και οι ταραχές δεν ήταν ασυνήθιστες. <div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Το ίδιο το αερόστατο ήταν θεαματικό, αλλά όχι ακίνδυνο. Ο Pilâtre de Rozier, ένας από τους δύο επιβάτες στο πρώτο αερόστατο των Μονγκολφιέ, πέθανε τον Ιούνιο του 1785 ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τη Μάγχη, όταν το μπαλόνι του πήρε φωτιά.<br /><br />Θρηνώντας για την "balloonomania" (μανία των αερόστατων) της εποχής του, ο μυθιστοριογράφος Horace Walpole παραπονέθηκε γιατί "όλες οι απόψεις μας κατευθύνονται στον αέρα. Μπαλόνια απασχολούν γερουσιαστές, φιλοσόφους, κυρίες, όλους". Ήλπιζε ότι αυτοί οι "νέοι μηχανικοί μετεωρίτες" δεν θα "μετατραπούν σε νέες μηχανές καταστροφής για την ανθρώπινη φυλή, όπως συμβαίνει τόσο συχνά στην περίπτωση των βελτιώσεων ή των ανακαλύψεων στην επιστήμη".<br /><br />Ο πρώτος Βρετανός πιλότος αερόστατου ήταν ένας Σκωτσέζος James Tytler, ο οποίος στις 27 Αυγούστου 1784 χειρίστηκε μια πτήση 10 λεπτών λίγο έξω από το Εδιμβούργο.<br /><br />Ο Tytler ήταν επίσης φαρμακοποιός, χειρουργός, τυπογράφος, ποιητής, εκδότης της δεύτερης έκδοσης της Encyclopædia Britannica και έγραφε φυλλάδια. Τέλος, ήταν ο ανώνυμος συγγραφέας του "Ranger's Impertial List of the Ladies of Pleasure in Edinburgh", μια κριτική για 66 ιερόδουλες της πόλης.<br /><br />Σύντομα, τα κατορθώματα του Tytler σταμάτησαν και επισκιάστηκε από τον επιβλητικό Vincenzo Lunardi, τον "Τολμηρό Αεροναύτη".</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Ο Τολμηρός Αεροναύτης</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZS7Hsfp_RyQDvJ1ptKVdYp8P55UPg04lww0xL5vAgEUQSeMEbzg_f5Zj_IGH6ob5_f9JNl2PJstzgfPv_Izlb3lMwFQ6SvIJyxN_4T0A6tCrUHuH9BN866fynzsEkiSvKsJNIpaYcNMn1C9eCOlGLKCrE4dPnrN8adZII2MSUd5qgjj8VBoyBg2U8TU/s1024/Lunardi_Balloon_stone.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="724" data-original-width="1024" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZS7Hsfp_RyQDvJ1ptKVdYp8P55UPg04lww0xL5vAgEUQSeMEbzg_f5Zj_IGH6ob5_f9JNl2PJstzgfPv_Izlb3lMwFQ6SvIJyxN_4T0A6tCrUHuH9BN866fynzsEkiSvKsJNIpaYcNMn1C9eCOlGLKCrE4dPnrN8adZII2MSUd5qgjj8VBoyBg2U8TU/w640-h452/Lunardi_Balloon_stone.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Μνημείο στο Standon Green End, στο Hertfordshire, που σηματοδοτεί τον τόπο προσγείωσης της πρώτης πτήσης με αερόστατο του Vincenzo Lunardi στην Αγγλία</div><div style="text-align: left;"><br />Στις 15 Σεπτεμβρίου 1784 -σχεδόν ένα μήνα μετά τον Tytler- ο Lunardi απογειώθηκε από το Finsbury για την πρώτη πτήση με αερόστατο στην Αγγλία. Παρόντες ήταν ο Πρίγκιπας της Ουαλίας και άλλοι 200.000 Λονδρέζοι.<br /><br />Ο Lunardi συνοδευόταν από έναν σκύλο, μια γάτα και ένα περιστέρι σε κλουβί. Πετώντας προς τα βόρεια, έπεσε για λίγο σε ένα μέρος που, ακόμα και σήμερα, εξακολουθεί να ονομάζεται "Γωνιά του Αερόστατου". Εκεί, άφησε ελεύθερη τη γάτα, καθώς νόμιζε ότι είχε αρρωστήσει από το κρύο και απογειώθηκε ξανά. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση της Αγγλίας ολοκληρώθηκε σε ένα χωράφι 24 μίλια βόρεια του Finsbury -στο σημείο υπάρχει μια αναμνηστική πέτρα.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Την επόμενη χρονιά, ο Lunardi περιόδευσε στην Αγγλία και τη Σκωτία με το Grand Air Balloon του, προσελκύοντας παντού μεγάλα πλήθη. Πολλές από τις πτήσεις του ήταν θεαματικές, αλλά δεν ήταν όλες επιτυχημένες. Σε μια από αυτές, παρασύρθηκε πάνω από τη Βόρεια Θάλασσα, έπεσε στα κύματα και σώθηκε χάρη ένα σε διερχόμενο αλιευτικό σκάφος.<br /><br />Στις 8 Σεπτεμβρίου, το "ιπτάμενο τσίρκο" του Lunardi έφτασε στο Chester και εδώ υπεισέρχεται ο Thomas Baldwin. Ο Baldwin ήταν γιος ενός ντόπιου κληρικού που κάπου-κάπου λειτουργούσε και ο ίδιος. Ενδιαφερόταν όμως περισσότερο για την επιστήμη παρά για τη θρησκεία, και τον τελευταίο καιρό είχε ξετρελαθεί εντελώς με τα αερόστατα. Τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους, είχε προτείνει την κατασκευή ενός "Μεγάλου Ναυτικού Αεροστατού", με πανιά, κουπιά και πηδάλιο -η πρότασή του δεν υλοποιήθηκε.<br /><br />Ωστόσο, ο Baldwin πίστευε στη σχέση του με την βιομηχανία των αερόστατων. Στην πραγματικότητα, κάποια στιγμή, υποστήριξε ότι οι αδερφοί Μονγκολφιέ είχαν κλέψει τις ιδέες του και ότι τα "μονγκολφιέ", όπως ονομάζονταν τότε τα αερόστατα, θα έπρεπε δικαίως να είναι γνωστά ως "baldwin".</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Η πτήση του Baldwin</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHGxkxBKYkEawmBwqPUoBIDAB3GGSD0gLWCnXTWxtyRVyBXMAamtba464PHFU0PgaSgGdhoE0XzVFys3TlLNGi_TiXWtvnq3HYcUdS1GKvRG3tZjFqq_PGiIN6NC39QVi8U7nLvlquuG4pIwJcMggX7cXAtd3Fq6iZ-oNiVY_kM0iouHSUct_QvtUh4-o/s3416/Baldwin-Airopaidia-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3416" data-original-width="2390" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHGxkxBKYkEawmBwqPUoBIDAB3GGSD0gLWCnXTWxtyRVyBXMAamtba464PHFU0PgaSgGdhoE0XzVFys3TlLNGi_TiXWtvnq3HYcUdS1GKvRG3tZjFqq_PGiIN6NC39QVi8U7nLvlquuG4pIwJcMggX7cXAtd3Fq6iZ-oNiVY_kM0iouHSUct_QvtUh4-o/w448-h640/Baldwin-Airopaidia-2.jpg" width="448" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο Baldwin σκιαγράφησε αυτό που είδε από κάτω του, συμπεριλαμβανομένων των σύννεφων</div><div style="text-align: left;"><br />Πριν την απογείωσή του στο Τσέστερ, ο Lunardi κάηκε από το οξύ που χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή υδρογόνου για το αερόστατο και, λόγω του τραυματισμού του, δεν μπόρεσε να κάνει την πτήση ο ίδιος, οπότε συμφώνησε να νοικιάσει το Grand Air Balloon του στον Baldwin. Με αυτή την απίστευτη τύχη, ο Baldwin απογειώθηκε από το Chester Castle στις 1:40 μ.μ. στις 8 Σεπτεμβρίου 1785, για το πρώτο του -και μοναδικό- ταξίδι ανάμεσα στα σύννεφα. Ο νέος αεροναύτης ήταν σίγουρα καλά εξοπλισμένος. Έφερε εργαλεία για γράψιμο και σκίτσα, μια σάλπιγγα, μισό μίλι σπάγκο, έναν χάρτη (που μπορούσε να χρησιμεύσει και ως τραπέζι) και -όπως προφανώς ήταν αναμενόμενο μεταξύ των επιβατών των αερόστατων- ένα περιστέρι.<br /><br />Μόλις ανήλθε, διεξήγαγε πολλά πειράματα. Χρησιμοποίησε φουσκωμένες κύστες για να καταλάβει τις διαφορές στην πίεση του αέρα και δοκίμασε διάφορα τρόφιμα για να διαπιστώσει αν θα είχαν διαφορετική γεύση ψηλά στον αέρα -δεν είχαν διαφορετική γεύση, παρά τις μαρτυρίες για το αντίθετο που αναφέρθηκαν από την "Κορυφή της Τενερίφης" στην Ισπανία.<br /><br />Προς το τέλος του ταξιδιού του, ο Baldwin αναγκάστηκε να σκαρφαλώσει στην αρματωσιά του αερόστατου για να στερεώσει μια κολλημένη βαλβίδα για να απελευθερώσει αέριο ώστε να μπορέσει να κατέβει. Τελικά, έπεσε στο 25 μίλια βορειοανατολικά του Τσέστερ, επτά λεπτά πριν από τις 4 μ.μ.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Μετά από μόλις δύο ώρες στον αέρα, ο Baldwin είχε μεταμορφωθεί. Έγραψε τις εμπειρίες του στο Airopaidia, το οποίο κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο. Η έκθεση των 362 σελίδων είναι γεμάτη με λεπτομερή επιστημονική περιγραφή του ταξιδιού του -καθώς και συμβουλές για μελλοντικούς "αεροναύτες".<br /><br />Προς μεγάλη του απογοήτευση, δεν αναφέρθηκε ιδιαίτερα για τη συνεισφορά του στα αερόστατα. Ωστόσο, ο ερασιτέχνης, με μία μόνο πτήση, έκανε μερικές πρωτιές.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Οι πρώτοι αληθινοί εναέριοι χάρτες</b></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgURkJ-HNkSxewEHMFIwcafGQ089JlqGxp-YrcPfs9V06JhmcoFBqey5g54XCjXfxbKDqEh38o0NFIwjINBvUHgTlJJ5jdNImmSQZMtwyFiefGAlBlnBvTPvE6v5rBk-PLUCt2gftPIidiFWOwCOzsSh_GIZqzRACypDlurNIi03j263AWGrL31FDI7t-k/s2078/Baldwin-Airopaidia-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2073" data-original-width="2078" height="638" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgURkJ-HNkSxewEHMFIwcafGQ089JlqGxp-YrcPfs9V06JhmcoFBqey5g54XCjXfxbKDqEh38o0NFIwjINBvUHgTlJJ5jdNImmSQZMtwyFiefGAlBlnBvTPvE6v5rBk-PLUCt2gftPIidiFWOwCOzsSh_GIZqzRACypDlurNIi03j263AWGrL31FDI7t-k/w640-h638/Baldwin-Airopaidia-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο Baldwin προσπάθησε να καταγράψει μια θέα 360 μοιρών από το υψηλότερο σημείο που έφτασε το αερόστατο<br /></div><div style="text-align: left;"><br />Φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος που παρατήρησε την "δόξα του πιλότου", ένα φωτοστέφανο που εμφανίζεται γύρω από τη σκιά του κεφαλιού ενός ατόμου. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της διάθλασης του ηλιακού φωτός σε μικροσκοπικά σταγονίδια νερού στην ατμόσφαιρα.<br /><br />Ήταν επίσης ο πρώτος που χαρτογράφησε αυτό που είδε από το αερόστατο. Οι προοπτικές του "bird's eye" δεν ήταν κάτι καινούργιο στη χαρτογραφία. Συχνά οι χαρτογράφοι αναπαριστούσαν τις πόλεις από υψηλά για να δείχνουν καλύτερα τη διάταξη των δρόμων, για παράδειγμα. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι πρωτοστάτησε στη "δορυφορική θέα", κάνοντας ένα σχέδιο της πόλης της Ίμολα το 1502 σαν να βρισκόταν από πάνω της.<br /><br />Αυτά, όμως, ήταν έργα της φαντασίας. Οι χάρτες του Baldwin ήταν οι πρώτοι εναέριοι χάρτες που δημιουργήθηκαν από πραγματική παρατήρηση.</div><div style="text-align: left;"><br />Ο Baldwin συμπεριέλαβε τρεις χάρτες, δύο από τους οποίους ήταν έγχρωμοι, στην Airopaidia. Μια κυκλική άποψη του Τσέστερ, όπως το είδε από το μεγαλύτερο υψόμετρο που βρέθηκε το αερόστατο. Ένα "Δείγμα Γεωγραφίας Αερόστατου", που δείχνει την περιοχή μεταξύ Τσέστερ και Γουόρινγκτον πάνω από τα σύννεφα. Και, το αερόστατο πάνω από το Helsby-Hill στο Cheshire.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Έδωσε μάλιστα στους αναγνώστες του συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς να απολαμβάνουν στο έπακρο τους χάρτες του: τυλίξτε ένα κομμάτι χαρτί και κοιτάξτε σαν μέσω τηλεσκοπίου. Για τον Baldwin και τους συναδέλφους του των αερόστατων, η πτήση ανάμεσα στα σύννεφα αντιπροσώπευε το ύψος -κυριολεκτικά- του "Μεγαλειώδους", μιας ρομαντικής αντίληψης που πάντρεψε την αισθητική με την έκσταση.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b>Το σκασμένο αερόστατο</b><br />Προς το τέλος της δεκαετίας, η τρέλα με τα αερόστατα έσβησε. Μετά από ένα θανατηφόρο ατύχημα με έναν θεατή το 1786, ο Lunardi έφυγε από τη Βρετανία για την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στο έλεος των ανέμων, τα αερόστατα δεν είχαν καμία προφανή πρακτική εφαρμογή, στρατιωτική ή άλλη. Και, με το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης το 1789, η Ευρώπη είχε να ασχοληθεί με άλλα πράγματα για το επόμενο τέταρτο του αιώνα. Σύμφωνα με έναν συντάκτη, μέχρι το 1836, στην Αγγλία δεν είχαν ανέβει περισσότεροι από 313 άνθρωποι στον ουρανό.<br /><br />Μέχρι τότε, τα ιπτάμενα τσίρκο ανήκαν στο παρελθόν. Ο Baldwin πέθανε το 1804, χωρίς να πετάξει ποτέ ξανά. Όμως ο ενθουσιασμός εκείνων των ημερών αναβλύζει ακόμα στην Airopaidia του και οι χάρτες που περιέχει παραμένουν ένα μοναδικό ορόσημο στην ιστορία του αερόστατου -και της χαρτογραφίας.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.atlasobscura.com/articles/flying-circus-aerial-maps">atlas obscura</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-68320169092362393922024-01-23T12:30:00.001+02:002024-01-23T12:37:17.241+02:00Η ιστορία του ανθρώπου με τη μεγαλύτερη μύτη στον κόσμο<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk0yPpQyEYC71w4QP8CIn686g9x4uxCrFGd-ed0Vg_AwGNw6hyv2Sa9ZljWjYdIRlwkRmuoZ_1WuL_clgJDt_oO_bwGu4LS3TJTV8vqACcd57PwRKzCbXZCil_sZD0CALG0NXp_JfxgV_MeOp9nXb2qT41TeoSjQvSdOOi3PDy7jjfRhEbqEbzdvPx5Pw/s960/thomas-wadhouse-1.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk0yPpQyEYC71w4QP8CIn686g9x4uxCrFGd-ed0Vg_AwGNw6hyv2Sa9ZljWjYdIRlwkRmuoZ_1WuL_clgJDt_oO_bwGu4LS3TJTV8vqACcd57PwRKzCbXZCil_sZD0CALG0NXp_JfxgV_MeOp9nXb2qT41TeoSjQvSdOOi3PDy7jjfRhEbqEbzdvPx5Pw/w400-h640/thomas-wadhouse-1.webp" width="400" /></a></div><br />Ο Thomas Wadhouse, γνωστός και ως Thomas Wedders, ήταν ένας ερμηνευτής τσίρκου του 18ου αιώνα που είχε τη μεγαλύτερη μύτη που έχει καταγραφεί ποτέ με μήκος 19 εκατοστά (7,5 ίντσες). Λ<span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">ίγα όμως είναι γνωστά για τη μυστηριώδη ζωή του.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><span><a name='more'></a></span> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Τον 18ο αιώνα, ένας άνδρας από το Γιορκσάιρ τράβηξε την προσοχή των Άγγλων. Δεν τους κίνησε το ενδιαφέρον οι ιδέες, οι πεποιθήσεις ή οι απόψεις του, αλλά η μύτη του. Ο Thomas Wadhouse </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">είχε τη μεγαλύτερη μύτη που έχει καταγραφεί ποτέ με μήκος </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">7,5 ίντσες.<br /><br /></span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Χάρη στην εξαιρετικά μεγάλη μύτη του, ο αποκαλούμενος και </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Thomas Wedders, έγινε κάτι σαν διασημότητα και περιόδευσε σε όλη την κομητεία, ενώ καταχωρήθηκε και στο Anomalies and Curiosities of Medicine, ένα βιβλίο του 19ου αιώνα για σπάνιες και περίεργες ιατρικές καταστάσεις.<br /><br />Σήμερα, κατέχει το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες για τη μακρύτερη μύτη, ενώ, ένα κέρινο αντίγραφο του κεφαλιού του εκτίθεται στο μουσείο Ripley’s Believe It Or Not του Λονδίνου. Ωστόσο, μέχρι και σήμερα, η ιστορία και η ταυτότητα του Thomas Wadhouse είναι σχεδόν άγνωστη.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><b><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ποιος ήταν ο </span></span></span></b><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b>Thomas </b></span></span></span><b><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Wadhouse;</span></span></span></b></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNoKVkyW3Sr43ggb_d2896DWoFFNeqCtWc9nWqd3q31IoPu5Ra69f7X7JYZsil7NkraKQQaBCNjYQ3SgEVsSCYFVrlYVo2SdJjcOsLzxKJkqU1KUMjywNvHUR9SpBKNBVMggmdH_ydhhIQemwiI6aUJiEjVzEnqR9MQMXVC1Ltd4TN7igsUD-x0A2lRqA/s900/thomas-wadhouse-wax-replica-1.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNoKVkyW3Sr43ggb_d2896DWoFFNeqCtWc9nWqd3q31IoPu5Ra69f7X7JYZsil7NkraKQQaBCNjYQ3SgEVsSCYFVrlYVo2SdJjcOsLzxKJkqU1KUMjywNvHUR9SpBKNBVMggmdH_ydhhIQemwiI6aUJiEjVzEnqR9MQMXVC1Ltd4TN7igsUD-x0A2lRqA/w426-h640/thomas-wadhouse-wax-replica-1.jpeg" width="426" /></a><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> <br /></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Κέρινο ομοίωμα του Thomas Wadhouse</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Πολύ λίγα είναι γνωστά για την ζωή του Wadhouse. Γεννήθηκε γύρω στο 1730 στο Γιορκσάιρ της Αγγλίας και υπάρχει μια αναφορά ότι οι γονείς του μπορεί να ήταν αδέρφια. Αν και </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">η πραγματική αιτία είναι άγνωστη, ίσως </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">σ' αυτό να οφειλόταν η εκπληκτική του μύτη.<br /><br />Γεννημένος έναν αιώνα πριν την απογείωση των "freak shows", ο Wadhouse φαίνεται να είχε περιοδεύσει σε όλη την κομητεία. Στο Anomalies and Curiosities of Medicine αναφέρεται εν συντομία, "Στις αρχές του περασμένου αιώνα ο Thomas Wedders (ή Wadhouse) με μύτη μήκους 7,5 ίντσες εκτέθηκε σε όλο το </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Γιορκσάιρ</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">".</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Πώς ήταν λοιπόν ο Thomas Wadhouse;</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Άλλοι παρόμοιοι ερμηνευτές, κάτω από τα διαβόητα πρόσωπά τους, έκρυβαν ένα τετραπέρατο μυαλό. Για παράδειγμα, ο Lionel The Lion-Faced Man -πραγματικό όνομα, Stephan Bibrowski- μιλούσε πέντε γλώσσες και ήθελε να γίνει οδοντίατρος. Ωστόσο, ο Wadhouse ανέπτυξε μια πολύ διαφορετική φήμη.<br /><br /><b>Ο άνθρωπος πίσω από τη μύτη</b></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b> </b></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1WozhOBdBQGkYnA1oh4LTWp0dxYBuShIYrU9IL2COPMe-cUrfEaOCy98G3_TMyWAwQM_GELIlIA9YQ_aDdAH3TYQ7Dq5446_bfp_NivGPjopNxh0-ofhrqltFJ1DnTC8UbOkx5A7ndI2wilgiK1PnjZaj8pkbhWoy9cUZBU6W3OgUUoqDGcVR3Rw2JF4/s900/thomas-wadhouse-wax-replica-2.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="900" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1WozhOBdBQGkYnA1oh4LTWp0dxYBuShIYrU9IL2COPMe-cUrfEaOCy98G3_TMyWAwQM_GELIlIA9YQ_aDdAH3TYQ7Dq5446_bfp_NivGPjopNxh0-ofhrqltFJ1DnTC8UbOkx5A7ndI2wilgiK1PnjZaj8pkbhWoy9cUZBU6W3OgUUoqDGcVR3Rw2JF4/w640-h424/thomas-wadhouse-wax-replica-2.webp" width="640" /></a></div></b></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Κέρινο ομοίωμα του Thomas Wadhouse</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Τα λίγα γραπτά </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">που υπάρχουν </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">για τον Wadhouse υποδηλώνουν όλα το ίδιο πράγμα. Σε αντίθεση με τον Bibrowski, ο Wadhouse δεν ήταν σπουδαίος στοχαστής.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">"[Ο Wadhouse] έληξε ενώ ζούσε, σε μια ψυχική κατάσταση που περιγράφεται καλύτερα ως η πιο άθλια ηλιθιότητα", εξηγεί το Anomalies and Curiosities of Medicine.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Το 1896,</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> το περιοδικό Strand Magazine (τόμος XI) έγραψε για τον Wadhouse και τη διάσημη μύτη του, σημειώνοντας ότι αν ποτέ "οι μύτες ήταν ακριβείς στο να αντιπροσωπεύουν τη σημασία του ατόμου", τότε ο Wadhouse θα είχε "μαζέψει όλα τα χρήματα και θα είχε κατακτήσει όλη την Ευρώπη".<br /><br />Όμως, η μεγάλη του μύτη δεν ήταν ενδεικτική για μεγάλες ικανότητες, ανέφερε το περιοδικό. "Είτε το πηγούνι του ήταν πολύ αδύναμο ή το μέτωπό του πολύ χαμηλά, είτε η φύση είχε εξαντληθεί στο να του δώσει αυτή τη μύτη, ώστε ξέχασε τελείως να του δώσει μυαλό. ή ίσως, η μύτη το στρίμωξε". Ωστόσο, δεν είναι σαφές τι τον οδήγησε να εκθέσει τον εαυτό του.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br />Ο Thomas Wadhouse πέθανε στα 50 του, περίπου το 1780. Δεν άφησε πίσω του κανένα αρχείο της ζωής του, καμία γραπτή μαρτυρία για το πώς ένιωθε για το πρόσωπό του ή τις εκθέσεις στις οποίες συμμετείχε. Σε αντίθεση με άλλα "φρικιά", </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">δεν υπάρχουν καν φωτογραφίες του -αν και </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">έχουν παρουσιαστεί </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">κέρινα αντίγραφα του προσώπου του στο </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ripley's </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Believe It Or Not.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ακόμα και σήμερα όμως, ο Thomas Wadhouse εξακολουθεί να κατέχει το ρεκόρ της μεγαλύτερης μύτης.</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /><b>Ο άντρας με τη μακρύτερη μύτη σήμερα</b></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b> </b></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5GnWa6ghRQXfAxbxbNW4oNu0cnOwcA5etpfdrH-xhbtT-X3uibvTyft8Xiz74gBcKCa1iXwFBr68IWNlK1OMqmt-XgsF6OzJYdnTydyhyEPKafJpbUIxle-3qVG3OtsnSGw3nahtRvh9Hxi61RuMV7_x0YoG8oPdp8NDfRYHImsHXIVNlnALjHIUqKKs/s900/mehmet-ozyurek.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="671" data-original-width="900" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5GnWa6ghRQXfAxbxbNW4oNu0cnOwcA5etpfdrH-xhbtT-X3uibvTyft8Xiz74gBcKCa1iXwFBr68IWNlK1OMqmt-XgsF6OzJYdnTydyhyEPKafJpbUIxle-3qVG3OtsnSGw3nahtRvh9Hxi61RuMV7_x0YoG8oPdp8NDfRYHImsHXIVNlnALjHIUqKKs/w640-h478/mehmet-ozyurek.jpg" width="640" /></a></div></b></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><b></b></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ο Mehmet Özyürek με το μετάλλιο του ρεκόρ Γκίνες για τη μακρύτερη μύτη από οποιονδήποτε ζωντανό άνθρωπο</span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Σήμερα, το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες αναγνωρίζει τον Thomas Wadhouse ως τον άνθρωπο με τη μεγαλύτερη μύτη στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία. Στον ιστότοπό τους, εξηγούν, "Υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες ότι ο </span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Wedders</span></span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">, ο οποίος έζησε στην Αγγλία τη δεκαετία του 1770 και ήταν μέλος ενός περιοδεύοντος θιάσου 'φρικιών', είχε μύτη μήκους 19 εκατοστών".</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Ποιος είναι όμως ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη μύτη σήμερα;</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"> </span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">Η ίδια ιστοσελίδα αναφέρει ότι, επί του παρόντος, κάτοχος του ρεκόρ για τη μακρύτερη μύτη είναι ο Τούρκος Mehmet Özyürek από το </span></span></span><span><span>Αρτβίν στην βορειοανατολική Τουρκία</span></span><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">, του οποίου η μύτη έχει μήκος 3,46 ίντσες (8,78 εκατοστά).</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb"><br /></span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="HwtZe" lang="el"><span class="jCAhz ChMk0b"><span class="ryNqvb">από: <a href="https://allthatsinteresting.com/thomas-wadhouse">ati</a></span></span></span></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-31651548243853837612024-01-20T09:51:00.001+02:002024-01-20T09:51:06.936+02:00Ο Επικήδειος ενός Σκύλου<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFvV94sEbGiUSSUhnasB4qO7HymADmhW9J3JRsV_VJjxFkicbUKjvf-HxQVjrIHhXqTkEwta4aG-tUWaGUKi-CBTfpcdhx2HOiutsSJTIDvqD7lpiLWE2ITO988NQJMMIsnrXysb7L_VJn0tcPhSds-Sgw008djXDfX3SX0Fg6gEwhGj6mHZaDzFmqT6E/s1000/Old_Drum-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="807" data-original-width="1000" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFvV94sEbGiUSSUhnasB4qO7HymADmhW9J3JRsV_VJjxFkicbUKjvf-HxQVjrIHhXqTkEwta4aG-tUWaGUKi-CBTfpcdhx2HOiutsSJTIDvqD7lpiLWE2ITO988NQJMMIsnrXysb7L_VJn0tcPhSds-Sgw008djXDfX3SX0Fg6gEwhGj6mHZaDzFmqT6E/w640-h516/Old_Drum-2.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;">Αναμνηστική πλάκα στο Owensboro του Κεντάκι </div></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Ο George Graham Vest υπηρέτησε επί 24 χρόνια στη Γερουσία των ΗΠΑ -από το 1879 έως το 1903. Ωστόσο, η πιο αξιοσημείωτη κληρονομιά του προέρχεται από μια ομιλία που έδωσε κατά τη διάρκεια μιας -φαινομενικά δυσδιάκριτης- δικαστικής υπόθεσης όταν ασκούσε τη δικηγορία σε μια αγροτική περιοχή του Μιζούρι. Η υπόθεση με την οποία θα συνδεόταν για πάντα το όνομά του αφορούσε τον πυροβολισμό του "Old Drum", ενός κυνηγετικού σκύλου που είχε ένας ντόπιος αγρότης, ο Charles Burden.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 1869, ο Charles Burden άκουσε έναν πυροβολισμό που προερχόταν από την κατεύθυνση της φάρμας του γείτονά του που βρισκόταν μόλις ένα μίλι νότια. Το αγρόκτημα ανήκε στον κουνιάδο του, Leonidas Hornsby, ο οποίος εξέτρεφε πρόβατα και ο οποίος δυσκολευόταν να συντηρήσει το κοπάδι του εξαιτίας της διαρκούς απειλής των σκύλων και των λύκων. Έχοντας ήδη χάσει πάνω από εκατό πρόβατα, ο Hornsby είχε ορκιστεί να σκοτώσει το πρώτο αδέσποτο σκυλί που θα καταπατούσε τη γη του.<br /><br />Ανήσυχος από τους πυροβολισμούς, ο Burden θυμήθηκε τον όρκο και, φοβούμενος το χειρότερο, φώναξε τα σκυλιά του. Ωστόσο, ο αγαπημένος του σύντροφος στο κυνήγι, ο Old Drum, δεν ανταποκρίθηκε. Το επόμενο πρωί, με τον Old Drum ακόμα εξαφανισμένο, ο Burden ξεκίνησε να τον βρει. Αρχικά, πήγε στον γείτονά του Hurley και μετά στη φάρμα του Hornsby. Όταν ο Hornsby ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε τίποτα για το σκυλί, ο Burden τον πίεσε περαιτέρω και τον ρώτησε για το σκυλί που είχε πυροβολήσει την προηγούμενη νύχτα. Ο Hornsby αρνήθηκε ότι πυροβόλησε κάποιον σκύλο εκείνος, αλλά ανέφερε ότι το είχε κάνει ο ανιψιός του, ο Dick, υποθέτοντας ότι ανήκε σε κάποιον άλλο γείτονα.<br /><br />Ο Burden, χωρίς να έχει πεισθεί, έφυγε από την φάρμα του κουνιάδου του για να συνεχίσει την έρευνα. Αργότερα εκείνο το πρωί, βρήκε τον αγαπημένο του σκύλο να κείτεται νεκρός στα νερά ενός κολπίσκου κοντά στο αγρόκτημά του. Το σώμα του ήταν γεμάτο με πολλές τρύπες από σφαίρες. Ήταν προφανές ότι ο Old Drum είχε μεταφερθεί ή συρθεί εκεί που τον βρήκε. Επίσης, στο σώμα του υπήρχαν τρίχες καστανοκόκκινων αλόγων. Ο Hornsby είχε ένα τέτοιου χρώματος μουλάρι, οπότε ο Burden ήταν πεπεισμένος ότι ήταν ο κουνιάδος του είχε πυροβολήσει τον σκύλο του.<br /><br />Έτσι, υπέβαλε μήνυση για αποζημίωση στο ειρηνοδικείο του δήμου Madison. Αρχικά, ζήτησε αποζημίωση 100 δολαρίων, αλλά επειδή αυτό το ποσό ήταν πέρα από τη δικαιοδοσία του τοπικού αξιωματούχου, το ποσό τροποποιήθηκε στο νόμιμο όριο των 50 δολαρίων.<br /><br />Η αρχική δίκη οδήγησε στην καταδίκη του Hornsby, αλλά, σε μια επόμενη δίκη, ο Burden έλαβε 25 δολάρια -μαζί με τα δικαστικά έξοδα- για την απώλεια του Old Drum. Ο Hornsby άσκησε έφεση, η οποία βασίστηκε όχι στην ενοχή του ότι είχε πυροβολήσει τον Old Drum, αλλά στον ισχυρισμό ότι δεν έπρεπε να είχε επιτραπεί στον Burden να τροποποιήσει το αρχικό του αίτημα από 100 δολάρια σε 50.<br /><br />Στις 30 Μαρτίου 1870, η υπόθεση επέστρεψε στο δικαστήριο με νέα στοιχεία που παρουσίασαν ο Hornsby και ο ανιψιός του, υποστηρίζοντας ότι, αργότερα, είχαν αφαιρέσει σφαίρες μολύβδου από το σώμα του σκύλου. Αυτό δημιούργησε αμφιβολίες για το αν ο Hornsby ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο του Old Drum. Δύο ημέρες αργότερα, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ του, επιδικάζοντας μόνο τα δικαστικά έξοδα.<br /><br />Μη ικανοποιημένος με αυτό το αποτέλεσμα, ο Burden υπέβαλε αίτηση για νέα δίκη και επιστράτευσε μια νέα νομική ομάδα, αποτελούμενη από τους John F. Phillips και George G. Vest, για να αντιμετωπίσει τους περίφημους δικηγόρους του Hornsby, Thomas Crittenden και Francis Cockrell.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKxTk08ZRmalOYyqAPyikEJGfEg4qRSvQkB3FhUC_C_CcRIJTcC4qSywK6HFJC4eHfPMGp-UEss87UwXAb9_27FLf68zIPkLanCuoT4n2y6i8gOSeScqmNT7bR16K3K7yo0C-s0JRjWLqVO7K2PGRL1dkIAcvhIm_qX1ufu107XJeaO1uBCC85OqkWy-I/s767/George_G._Vest.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="767" data-original-width="575" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKxTk08ZRmalOYyqAPyikEJGfEg4qRSvQkB3FhUC_C_CcRIJTcC4qSywK6HFJC4eHfPMGp-UEss87UwXAb9_27FLf68zIPkLanCuoT4n2y6i8gOSeScqmNT7bR16K3K7yo0C-s0JRjWLqVO7K2PGRL1dkIAcvhIm_qX1ufu107XJeaO1uBCC85OqkWy-I/w480-h640/George_G._Vest.jpg" width="480" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Ο George G. Vest </div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Κατά τη διάρκεια της τέταρτης δίκης που ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου 1870, ο Hornsby παραδέχτηκε ότι ο ανιψιός του είχε πυροβολήσει εναντίον ενός σκύλου, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι αυτός ο σκύλος ήταν ο Old Drum. Αντίθετα, η υπεράσπισή του προσπάθησε να αποδείξει ότι είχαν δει και πυροβολήσει τον Old Drum στο Haymaker's Mill.<br /><br />Στις 23 Σεπτεμβρίου 1870, ο Vest παρουσίασε τις τελικές δηλώσεις εκ μέρους του Burden. Ωστόσο, δεν έκανε καμία αναφορά στα στοιχεία ή στο Old Drum, αλλά απέδωσε ένα συναισθηματικό φόρο τιμής σε όλα τα σκυλιά και τα αφεντικά τους. Αυτή η περίφημη δήλωση, η οποία θα γραφόταν και θα ονομαζόταν "Eulogy of the Dog" (Επικήδειος ενός Σκύλου), έπεισε τελικά τους ενόρκους υπέρ του Burden. Ο Επικήδειος του Vest συνεχίζει να παραμένει ένα από τα πιο διαρκή αποσπάσματα περίτεχνης και πολύπλοκης πεζογραφίας στις αμερικανικές δικαστικές αίθουσες.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVIMbEihvQ4EXv4Kxp1Sff7DnF7-6gvX0luQvbFYM1fVTOYLsmVc9mdblOxx3Hzg7JyBAnXyzXAjd8BeUTfJ-GqfEONXl-KWx79UKjNVJh6ey-P8e6tqiAxQL3WGgUSMwNOFv7bOofDWkS5i2pgvB8MLB-noCLy3h3LPtkvkJb8-fKO3YEmNCqGC4ergQ/s1024/Old_Drum-1.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="766" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVIMbEihvQ4EXv4Kxp1Sff7DnF7-6gvX0luQvbFYM1fVTOYLsmVc9mdblOxx3Hzg7JyBAnXyzXAjd8BeUTfJ-GqfEONXl-KWx79UKjNVJh6ey-P8e6tqiAxQL3WGgUSMwNOFv7bOofDWkS5i2pgvB8MLB-noCLy3h3LPtkvkJb8-fKO3YEmNCqGC4ergQ/w478-h640/Old_Drum-1.JPG" width="478" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Το άγαλμα μπροστά από το δικαστήριο της κομητείας Johnson στο Warrensburg</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Η ομιλία έγινε τόσο διάσημη που, το 1958, η πόλη Warrensburg του Μιζούρι, όπου έγινε η ομιλία, έστησε ένα χάλκινο άγαλμα για να τιμήσει τον Old Drum και τον George G. Vest, ενώ στο Ανώτατο Δικαστήριο του Μιζούρι υπάρχει μια χάλκινη προτομή του Old Drum.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><blockquote><i>Eulogy of the Dog<br /><br />Gentlemen of the jury: The best friend a man has in this world may turn against him and become his enemy. His son or daughter that he has reared with loving care may prove ungrateful. Those who are nearest and dearest to us, those whom we trust with our happiness and our good name, may become traitors to their faith. The money that a man has, he may lose. It flies away from him, perhaps when he needs it the most. A man's reputation may be sacrificed in a moment of ill-considered action. The people who are prone to fall on their knees to do us honor when success is with us may be the first to throw the stone of malice when failure settles its cloud upon our heads. The one absolutely unselfish friend that a man can have in this selfish world, the one that never deserts him and the one that never proves ungrateful or treacherous is his dog.<br /><br />Gentlemen of the jury: A man's dog stands by him in prosperity and in poverty, in health and in sickness. He will sleep on the cold ground, where the wintry winds blow and the snow drives fiercely, if only he may be near his master's side. He will kiss the hand that has no food to offer, he will lick the wounds and sores that come in encounters with the roughness of the world. He guards the sleep of his pauper master as if he were a prince. When all other friends desert, he remains. When riches take wings and reputation falls to pieces, he is as constant in his love as the sun in its journey through the heavens.<br /><br />If fortune drives the master forth an outcast in the world, friendless and homeless, the faithful dog asks no higher privilege than that of accompanying him to guard against danger, to fight against his enemies, and when the last scene of all comes, and death takes the master in its embrace and his body is laid away in the cold ground, no matter if all other friends pursue their way, there by his graveside will the noble dog be found, his head between his paws, his eyes sad but open in alert watchfulness, faithful and true even to death.</i></blockquote></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Σε ελεύθερη μετάφραση:<br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Κύριοι της επιτροπής ενόρκων: Ο καλύτερος φίλος που έχει ένας άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο μπορεί να στραφεί εναντίον του και να γίνει εχθρός του. Ο γιος ή η κόρη του που έχει μεγαλώσει με στοργική φροντίδα μπορεί να αποδειχθούν αχάριστοι. Όσοι είναι πιο κοντινοί και αγαπητοί σε εμάς, εκείνοι στους οποίους εμπιστευόμαστε την ευτυχία μας και το καλό μας όνομα, μπορεί να γίνουν προδότες της πίστης τους. Τα χρήματα που έχει κάποιος, μπορεί να τα χάσει. Τα χάνει, ίσως όταν τα χρειάζεται περισσότερο. Η φήμη ενός άνδρα μπορεί να θυσιαστεί σε μια στιγμή άστοχης δράσης. Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς να γονατίσουν για να μας τιμήσουν όταν η επιτυχία είναι μαζί μας, μπορεί να είναι οι πρώτοι που θα πετάξουν την πέτρα της κακίας όταν η αποτυχία βάλει το σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας. Ο ένας απολύτως ανιδιοτελής φίλος που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σε αυτόν τον εγωιστικό κόσμο, αυτός που δεν τον εγκαταλείπει ποτέ και αυτός που δεν αποδεικνύεται ποτέ αχάριστος ή προδοτικός είναι ο σκύλος του.<br /><br />Κύριοι της επιτροπής ενόρκων: Ο σκύλος ενός ανθρώπου στέκεται δίπλα του στην ευημερία και στη φτώχεια, στην υγεία και στην ασθένεια. Θα κοιμηθεί στο κρύο έδαφος, εκεί που φυσούν οι χειμωνιάτικοι άνεμοι και το χιόνι πέφτει άγρια, αρκεί να είναι κοντά στο πλευρό του κυρίου του. Θα φιλήσει το χέρι που δεν έχει φαγητό να του προσφέρει, θα γλείψει τις πληγές που προέρχονται από την τραχύτητα του κόσμου. Φυλάει τον ύπνο του φτωχού αφέντη του σαν να ήταν πρίγκιπας. Όταν όλοι οι άλλοι φίλοι εγκαταλείπουν, αυτός παραμένει. Όταν τα πλούτη κάνουν φτερά και η φήμη καταρρέει, είναι σταθερός στην αγάπη του όσο ο ήλιος στο ταξίδι του στους ουρανούς.<br /><br />Αν η τύχη κάνει τον αφέντη απόκληρο στον κόσμο, χωρίς φίλους και άστεγο, ο πιστός σκύλος δεν ζητά μεγαλύτερο προνόμιο από το να τον συνοδεύει για να τον προφυλάσσει από τον κίνδυνο, να πολεμήσει ενάντια στους εχθρούς του και όταν έρθει η τελευταία σκηνή όλων και ο θάνατος πάρει τον κύριο στην αγκαλιά του και αφεθεί το σώμα του στο κρύο έδαφος, άσχετα αν όλοι οι άλλοι φίλοι πάρουν το δρόμο τους, εκεί στον τάφο του θα βρεθεί ο ευγενής σκύλος, με το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια του, τα μάτια του θλιμμένα αλλά ανοιχτά. σε άγρυπνη εγρήγορση, πιστός και αληθινός μέχρι θανάτου.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.amusingplanet.com/2024/01/eulogy-of-dog-story-of-old-drum.html">amusing planet</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-53249752368523913652024-01-09T12:30:00.000+02:002024-01-09T12:30:00.142+02:00Οι πραγματικές αυτοψίες βαμπίρ της βικτωριανής εποχής<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOKZxiejC-HXA4dKV1ctKbAu1OhWnfTft8yt0rPg3jpcYcQkiThoyAj5uod9UhZFB8gx7vG2AdUxbOtIXkhxboQY2NzL9DLJjZSn6i2nr0vWfDuVWaT8aET1dCWRS-UlGTVpvWdeFL-318ThYhq1OxKEjNJUgRW9EVRorKDyZjtnu1f2PTNLxgjwXUHo/s1200/henry-peach-robinson-fading-away.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="764" data-original-width="1200" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOKZxiejC-HXA4dKV1ctKbAu1OhWnfTft8yt0rPg3jpcYcQkiThoyAj5uod9UhZFB8gx7vG2AdUxbOtIXkhxboQY2NzL9DLJjZSn6i2nr0vWfDuVWaT8aET1dCWRS-UlGTVpvWdeFL-318ThYhq1OxKEjNJUgRW9EVRorKDyZjtnu1f2PTNLxgjwXUHo/w640-h408/henry-peach-robinson-fading-away.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Συχνά, η φυματίωση -"φθίση» όπως είναι η
ελληνική λέξη για το "σαράκι", έναν παλαιότερο όρο για την πνευμονική
φυματίωση- συσχετίστηκε με τον βαμπιρισμό</div><div style="text-align: left;"> <br /></div><div style="text-align: left;">Όταν συγκρούονται η ιατρική και η λαογραφία, συμβαίνουν περίεργα πράγματα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ένα χειμωνιάτικο πρωινό του 1892, αρκετοί άνδρες συγκεντρώθηκαν σε ένα νεκροταφείο στο Ρόουντ Άιλαντ για να ξεθάψουν μια οικογένεια βαμπίρ.<br /><br />Πρώτα ξέθαψαν τη Mary Eliza Brown, η οποία είχε πεθάνει οκτώ χρόνια νωρίτερα από φυματίωση. Το σώμα της ήταν μερικώς μουμιοποιημένο. Ακολουθούσε η μεγαλύτερη κόρη της, η Mary Olive, η οποία είχε πεθάνει λίγο μετά από τη μητέρα της από την ίδια ασθένεια. Από αυτή δεν είχε απομείνει τίποτα πέρα από κόκαλα και μαλλιά. Τελευταία, ξέθαψαν τη μικρότερη κόρη της Mary, την 19χρονη Mercy, η οποία είχε πεθάνει επίσης από φυματίωση μόλις δύο μήνες πριν. Στους περισσότερους, το σώμα της Mercy φαινόταν εξαιρετικά καλά διατηρημένο, κάτι που θεωρήθηκε σημάδι βαμπιρισμού.<br /><br />Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο ιατροδικαστής της περιοχής Harold Metcalf, για να πραγματοποιήσει αυτοψία στον υποτιθέμενο βρικόλακα επιτόπου. Αν και οι φυσικές διαδικασίες του θανάτου και της αποσύνθεσης είχαν επιβραδυνθεί από τον κρύο χειμώνα της Νέας Αγγλίας, όταν ο ιατροδικαστής αφαίρεσε την καρδιά και το συκώτι της Merci, έκρινε ότι ήταν στην αναμενόμενη, ανθρώπινη κατάστασή τους, όπως ήταν και το σώμα συνολικά. Στη συνέχεια όμως, έκοψε την καρδιά και τότε, έτρεξε αίμα!</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0bZrdf_HQtjaQ47lErC7_RAMzegtlFMtycwcnIcZ81Il-WOH8JEc0fYocCKCJflwPqdhubWo1VDUcBTlUNfluxgZ7fb_FeJv4TUX6vV_0xrRAsNRcp3gyGnd3PRr_u9TUvNTrg6nIegqltQgn7IECwwW-5HcZIWBaeAgB5pR7aInpsO6McamJG07lq-U/s950/Autopsy_kit_red.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="950" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0bZrdf_HQtjaQ47lErC7_RAMzegtlFMtycwcnIcZ81Il-WOH8JEc0fYocCKCJflwPqdhubWo1VDUcBTlUNfluxgZ7fb_FeJv4TUX6vV_0xrRAsNRcp3gyGnd3PRr_u9TUvNTrg6nIegqltQgn7IECwwW-5HcZIWBaeAgB5pR7aInpsO6McamJG07lq-U/w640-h512/Autopsy_kit_red.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Τον 19ο αιώνα, αν και λίγοι επαγγελματίες ιατροί πίστευαν τις δεισιδαιμονίες, ήταν συχνά διαθέσιμοι σε αυτοψίες βαμπίρ με κιτ σαν αυτό στην φωτογραφία, από τη συλλογή του Μουσείου Mütter</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ο Metcalf γνώριζε ότι, σε αυτό το στάδιο της αποσύνθεσης, η παρουσία πηγμένου αίματος στο όργανο είναι χαρακτηριστική. Εκείνη την ημέρα, δεν ήταν στο νεκροταφείο για να βρει στοιχεία βαμπιρισμού, αλλά για να απομυθοποιήσει μια δεισιδαιμονία που κυριαρχούσε στο Ρόουντ Άιλαντ για δεκαετίες. Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι επιστήμονες είχαν ανακαλύψει τη βακτηριακή προέλευση της φυματίωσης, αλλά η λαϊκή σοφία υποστήριζε ότι η ασθένεια ήταν κληρονομική -και ότι ο νεκρός μπορούσε να ρουφήξει τη ζωή από συγγενείς που είχαν επιζήσει.<br /><br />Δεν ήταν η άγνοια "αλλά η απόγνωση" που τροφοδότησε τη δεισιδαιμονία, λέει η Meredith Sellers του Μουσείου Mütter, το οποίο πρόσφατα παρουσίασε μια έκθεση με τίτλο Dracula and the Incorruptible Body. Το 1892, γιατροί όπως ο Metcalf μπορούσαν να εξηγήσουν τη φυματίωση. Χρησιμοποίησαν επαγγελματικά εργαλεία αυτοψίας, όπως αυτά που εκτίθενται στο μουσείο, για να εντοπίσουν τη ζημιά που είχε προκαλέσει η ασθένεια -κατά τη διάρκεια της αυτοψίας, ο γιατρός είδε τέτοια στοιχεία στους πνεύμονες της Merci. Δεν μπορούσαν όμως να την θεραπεύσουν. Έτσι, η λαογραφία έδινε μια δεύτερη γνώμη για τον φόβο. "Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να σώσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, παρόλο που, λογικά, οι περισσότεροι πιθανώς καταλαβαίνουν ότι ήταν φυματίωση", λέει η Sellers.<br /><br />Οι διαβεβαιώσεις του Metcalf ότι η Mercy δεν ήταν βρικόλακας δεν ικανοποίησε όσους αναζητούσαν μια εναλλακτική εξήγηση για τους θανάτους στην κοινότητά τους. Έτσι, με την ελπίδα ότι θα έσωζαν τον αδελφό της Merci, Edwin, ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος με φυματίωση, έκαψαν επιτόπου την ματωμένη καρδιά. Δυστυχώς, ο Edwin πέθανε έξι εβδομάδες αργότερα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttIyZ9RYN_xJwMPRIS_QKVglQR0kR_fOS3TbNKZOOifN98XCcs0QLumuJ-9A4GQhn-Ea-SXCgB9zXuAptpZ2gDXXogh6iensorUsNjYaBb4C60w3SIUgqRlwcVxIkuD1hygCcimyZ4TePnXUuZdMWi8wQubXyc6FHX2QeVCwJ2OOhnwS4VQZKAr_ag0I/s608/Vampire-2.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="602" data-original-width="608" height="634" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjttIyZ9RYN_xJwMPRIS_QKVglQR0kR_fOS3TbNKZOOifN98XCcs0QLumuJ-9A4GQhn-Ea-SXCgB9zXuAptpZ2gDXXogh6iensorUsNjYaBb4C60w3SIUgqRlwcVxIkuD1hygCcimyZ4TePnXUuZdMWi8wQubXyc6FHX2QeVCwJ2OOhnwS4VQZKAr_ag0I/w640-h634/Vampire-2.png" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Η Providence Journal ανέφερε την εκταφή και την αυτοψία της Mercy Brown, αλλά ήταν δύσπιστη στην ιδέα ότι ήταν βαμπίρ</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Ο λαογράφος Michael Bell ασχολήθηκε με το να εντοπίζει "πανικούς βαμπίρ" και, μέχρι σήμερα, έχει τεκμηριώσει 86 τέτοιες αυτοψίες στις ΗΠΑ από το 1784 -προτιμά τον όρο "θεραπευτικές εκταφές"- αλλά πιστεύει ότι είναι πολύ περισσότερες όσες δεν έχουν καταγραφεί. Συνήθως, η ανακάλυψη βρικόλακων συνέπεσε με εστίες φυματίωσης, με πολλές από αυτές στη Νέα Αγγλία τον 19ο αιώνα. Η ασθένεια προκάλεσε περίπου το 25% των θανάτων στις ανατολικές ΗΠΑ το 1800. Έτσι, οι δεισιδαιμονίες εξαπλώθηκαν και παρέμειναν. Η τελευταία γνωστή θεραπευτική εκταφή έγινε στην Πενσυλβάνια το 1949, μετά από έναν ακόμη θάνατο από φυματίωση.<br /><br />Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, συχνά, οι κυνηγοί βαμπίρ έβρισκαν αυτό που αναζητούσαν, έγραψε ο Paul Barber σε μια μελέτη του το 1987.</div><div style="text-align: left;"><br />Όταν τα μαλλιά, τα νύχια, ακόμη και τα δόντια ενός σώματος που είχαν ξεθάψει φαίνονταν να έχουν μεγαλώσει, όταν η επιδερμίδα του είναι κατακόκκινη και το δέρμα ζεστό στην αφή, όταν έβρισκαν ακόμα και αίμα στην καρδιά, το θεωρούσαν απόδειξη ότι η ζωή του νεκρού συνεχιζόταν. Τι πιο λογικό να συμπεράνει κανείς ότι, όταν το χώμα πάνω από έναν τάφο έχει διαταραχθεί και το σώμα έχει μετακινηθεί στο φέρετρό του, ο νεκρός είχε αναστηθεί; Και όταν έχει αίμα στα χείλη του, που γελούσαν και φαινόταν να έχει πάρει βάρος, δεν είναι σωστό να φοβόμαστε ότι είναι βαμπίρ που τρέφεται με τους ζωντανούς;</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6i9MGvEdRlnD0pa06s82GttOkmMYB1wivyh6aeoMj3-sAGTqTYgah3UNzFK1IWtC-O54jw7x9ZGXSUT1ddTmfI5mAg5WH7D_YiTKUmMN12CljQKMLHY84v4J1lLoYJCx3Q6PmDtfY0ZpDf8sO6_PWM4eg-dwTbqJ4G1s9Q2MzDooudcYUMKJRAKYWGwA/s1200/Vampire-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6i9MGvEdRlnD0pa06s82GttOkmMYB1wivyh6aeoMj3-sAGTqTYgah3UNzFK1IWtC-O54jw7x9ZGXSUT1ddTmfI5mAg5WH7D_YiTKUmMN12CljQKMLHY84v4J1lLoYJCx3Q6PmDtfY0ZpDf8sO6_PWM4eg-dwTbqJ4G1s9Q2MzDooudcYUMKJRAKYWGwA/w640-h360/Vampire-1.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;"> Τον Μάρτιο του 1892, η Mercy Brown
απομακρύνθηκε από την κρύπτη της οικογένειάς της σε ένα νεκροταφείο του
Ρόουντ Άιλαντ και υποβλήθηκε σε αυτοψία για να ανακαλύψουν αν ήταν
βρικόλακας</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Αυτά τα φαινόμενα είναι πλέον καλά κατανοητά ως τυπικά της αποσύνθεσης. Το δέρμα συρρικνώνεται -κάνοντας, για παράδειγμα, τα νύχια να φαίνονται μακρύτερα και τους κυνόδοντες πιο έντονους-, το αίμα διαχωρίζεται και αρχίζει η αποσύνθεση, παράγοντας έτσι θερμότητα και αέρια που μπορούν να φουσκώσουν ένα σώμα.</div><div style="text-align: left;"><br />Πρακτικές -όπως οι αυτοψίες βαμπίρ- εμφανίζονται όταν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν -ή δεν θέλουν να αποδεχτούν- επιστημονικές εξηγήσεις, λέει ο Bell.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.atlasobscura.com/articles/victorian-vampire-autopsies">atlas obscura</a></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4133829947738041704.post-18897552833225811862024-01-09T12:00:00.001+02:002024-01-10T10:11:44.679+02:00Το Νησί των Φιδιών στην Βραζιλία<div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh4Pc0FV-J_QDj3PcAJ4GjSpvH5nxBWFFA8z4qBWbgX9d_892py-cii8nXAFY1TP8ouS3P91RItepaaHbKgrXvqFLZdfLgvBwDWEDlZWOFCopJetVK35gGKQcoN1UFZnYV0ZW7yLxKy1_67HxeCQJ_zjqADiCczhNDx3QVs1IQFnvxV7JQyJK5GVWQlNI/s1200/Snake-Island-Brazil-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh4Pc0FV-J_QDj3PcAJ4GjSpvH5nxBWFFA8z4qBWbgX9d_892py-cii8nXAFY1TP8ouS3P91RItepaaHbKgrXvqFLZdfLgvBwDWEDlZWOFCopJetVK35gGKQcoN1UFZnYV0ZW7yLxKy1_67HxeCQJ_zjqADiCczhNDx3QVs1IQFnvxV7JQyJK5GVWQlNI/w640-h360/Snake-Island-Brazil-1.jpg" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">Εκτός ορίων και γεμάτο με ένα είδος δηλητηριωδών οχιών, το Ilha da Queimada Grande στην Βραζιλία έχει ένα τρομακτικά εύστοχο παρατσούκλι.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span> </div><div style="text-align: left;"><br />Στα ανοικτά των ακτών της Βραζιλίας, σχεδόν 93 μίλια μακριά από το κέντρο του Σάο Πάολο, βρίσκεται το Ilha da Queimada Grande, γνωστό και ως "Νησί των Φιδιών". Το νησί είναι ανέγγιχτο από ανθρώπους για έναν πολύ καλό λόγο. Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι εκεί ζουν 2.000 έως 4.000 χρυσές οχιές (Bothrops insularis) -μεταξύ ενός και πέντε φιδιών ανά τετραγωνικό μέτρο.<br /><br />Ο αριθμός αυτός μπορεί να μην ήταν τόσο τρομερός αν τα φίδια δεν ήταν δηλητηριώδη. Ωστόσο, οι χρυσές οχιές που ζουν στην Queimada Grande είναι μοναδικό είδος και είναι υπεύθυνο για το 90% των θανάτων που σχετίζονται με δάγκωμα φιδιού στη Βραζιλία. Επίσης, μπορούν να φτάσουν σε μήκος πάνω από μισό μέτρο και διαθέτουν ένα ισχυρό ταχείας δράσης δηλητήριο που λιώνει τη σάρκα γύρω από το δάγκωμά τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifHSfayyfxmm1i4n8jxS5a2u66pMNVjEiXjVLrDs3tAE5SyWWp4SzOgPSasSR8IxWy4w1Mwjg54uVlQ4Mf7o-h3I9Piru-CuHllLRBAVTFmQ-qHaSdQgqlXDRw-hOoYBUEQGWro2bUy3yDMNx0C-kSc2pcKqUb1yR6rMR6RTM9x-3TcFPLhbbl9O1h3XM/s1200/Snake-Island-Brazil-4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifHSfayyfxmm1i4n8jxS5a2u66pMNVjEiXjVLrDs3tAE5SyWWp4SzOgPSasSR8IxWy4w1Mwjg54uVlQ4Mf7o-h3I9Piru-CuHllLRBAVTFmQ-qHaSdQgqlXDRw-hOoYBUEQGWro2bUy3yDMNx0C-kSc2pcKqUb1yR6rMR6RTM9x-3TcFPLhbbl9O1h3XM/w640-h360/Snake-Island-Brazil-4.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"><br />Πολλά μεταναστευτικά θαλασσοπούλια χρησιμοποιούν την Queimada Grande ως σημείο ανάπαυσης, τόσα που είναι αρκετά για να θρέψουν τον εξαιρετικά πυκνό πληθυσμό των φιδιών. Το ισχυρό δηλητήριό τους εξελίχθηκε λόγω της ανάγκης του να ακινητοποιήσει γρήγορα και να σκοτώσει τα θαλασσοπούλια που προσγειώνονται στα δέντρα του νησιού προτού μπορέσουν να πετάξουν μακριά. Σε ένα νησιωτικό οικοσύστημα που καταλαμβάνεται από εκατοντάδες ανταγωνιστές -αλλά όχι αρπακτικά στο εδάφους- το θανατηφόρο δηλητήριο αυτής της οχιάς μεγιστοποιεί τις δυνατότητές του να τραφεί και να επιβιώσει.<br /><br />Αυτές οι οχιές είναι τόσο επικίνδυνες που -με εξαίρεση ορισμένες επιστημονικές αποστολές- το Πολεμικό Ναυτικό της Βραζιλίας έχει απαγορεύσει ρητά το να αποβιβασθεί κάποιος στο νησί.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeoAPIjmKRFQl56Ovsm1-M5cF-Cl99Qkm905T5Bla_fJUHdWL_CDeYOmjV0FWEDxxRMKidTZ6zHAvhQFwn5D0pEt_-Ku4StdR5r3Y5TnJHF-VOnjgyUndyqVsxh5PPx8Lfm0eRU2BjD4gnBzJ9PFcgzN3v6teQCJlIj4QXUShelNDPagRtu2BPGpE5zfQ/s1200/Snake-Island-Brazil-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeoAPIjmKRFQl56Ovsm1-M5cF-Cl99Qkm905T5Bla_fJUHdWL_CDeYOmjV0FWEDxxRMKidTZ6zHAvhQFwn5D0pEt_-Ku4StdR5r3Y5TnJHF-VOnjgyUndyqVsxh5PPx8Lfm0eRU2BjD4gnBzJ9PFcgzN3v6teQCJlIj4QXUShelNDPagRtu2BPGpE5zfQ/w640-h426/Snake-Island-Brazil-2.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Μια χρυσή οχιά στο του Ινστιτούτο Μπουταντάν στο Σάο Πάολο<br /></div><div style="text-align: left;"><br />Αν και δεν υπάρχουν επίσημα αρχεία για δαγκώματα αυτών των οχιών σε άνθρωπο, οι ντόπιοι στις παράκτιες πόλεις κοντά στο Queimada Grande λατρεύουν να αφηγούνται δύο φρικτές ιστορίες θανάτου στο νησί.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Στη μια, ένας ψαράς περιπλανιόταν -άθελά του- στο νησί για να μαζέψει μπανάνες. Όπως είναι φυσικό, τον δάγκωσε ένα φίδι. Ωστόσο, κατάφερε να επιστρέψει στη βάρκα του, όπου όμως υπέκυψε αμέσως στο δηλητήριο του φιδιού και τον βρήκαν λίγο αργότερα μέσα στην βάρκα μέσα σε μια μεγάλη λίμνη αίματος.<br /><br />Η άλλη ιστορία είναι του τελευταίου χειριστή του φάρου και της οικογένειάς του. Ένα βράδυ, μερικά φίδια μπήκαν από ένα παράθυρο και επιτέθηκαν στον άνδρα, την σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεφύγουν, έτρεξαν προς τη βάρκα τους, αλλά τους δαγκώνουν φίδια που βρίσκονταν στα κλαδιά πάνω από τα κεφάλια τους.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfGHLsbxnh5DiLKI3B8keldu9EVcAIGeWkpPbNocvZygyMGbl1z5cFbW92gUEb4_giTSvbHT9MHH0r1WiGrO3S0BEPOQLUu0OMFxPIZJwacJpJ9kuGB2Okisa4NBAImv2CwEePqrPijYpl7kXuC0uHoDkRhLdDFRBGuzcvcsCy0798kLk04TyJTNHhHnw/s1200/Snake-Island-Brazil-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfGHLsbxnh5DiLKI3B8keldu9EVcAIGeWkpPbNocvZygyMGbl1z5cFbW92gUEb4_giTSvbHT9MHH0r1WiGrO3S0BEPOQLUu0OMFxPIZJwacJpJ9kuGB2Okisa4NBAImv2CwEePqrPijYpl7kXuC0uHoDkRhLdDFRBGuzcvcsCy0798kLk04TyJTNHhHnw/w640-h426/Snake-Island-Brazil-3.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: center;">Μια χρυσή οχιά στο του Ινστιτούτο Μπουταντάν στο Σάο Πάολο<br /></div><div style="text-align: left;"><br />Ο Marcelo Duarte, ένας βιολόγος που έχει επισκεφθεί το νησί πάνω από 20 φορές, λέει ότι ο ισχυρισμός των ντόπιων για ένα έως πέντε φίδια ανά τετραγωνικό μέτρο είναι υπερβολή, αν και ίσως όχι μεγάλη. Το πιο ταιριαστό θα ήταν να υπάρχει ένα φίδι ανά τετραγωνικό μέτρο -αν και αυτό πάλι είναι επικίνδυνο.<br /><br />Επί του παρόντος, η νόμιμη πρόσβαση στο νησί απαιτεί τη συνεργασία του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας.</div><div style="text-align: left;"><br />Αν κάποιος όμως το επιθυμεί, μπορεί να δει τις εν λόγω οχιές στο Serpentarium του Ινστιτούτου Μπουταντάν στο Σάο Πάολο. Εναλλακτικά, μπορεί να πάει στον ζωολογικό κήπο του Σάο Πάολο, που διαθέτει πέντε ενήλικα φίδια του είδους, ή στο στο Zoológico Municipal Quinzinho de Barros στην πόλη Sorocaba, στην πολιτεία του Σάο Πάολο, που φιλοξενεί μια πολύ ιδιαίτερη χρυσή οχιά.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGNfI_taF0QkGiSExvlPUxAVSTSw8sVfyTSX6iPLzsnP7729ywrnrYXvPmHceEap6N1Yr4sRtLXJ6WufAmDDmyK82TV7l3b9cCdk66UEnSGmPvfabYDsrkB-V4Rfe-I_GyOqnU6AfkQNo41bS4FCR31rhICRHpQmAh8EFHZxVSMsgy8oRTto9uumgVeHA/s1200/Snake-Island-Brazil-5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGNfI_taF0QkGiSExvlPUxAVSTSw8sVfyTSX6iPLzsnP7729ywrnrYXvPmHceEap6N1Yr4sRtLXJ6WufAmDDmyK82TV7l3b9cCdk66UEnSGmPvfabYDsrkB-V4Rfe-I_GyOqnU6AfkQNo41bS4FCR31rhICRHpQmAh8EFHZxVSMsgy8oRTto9uumgVeHA/w640-h360/Snake-Island-Brazil-5.jpg" width="640" /></a> <br /></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"></div><div style="text-align: left;">από: <a href="https://www.atlasobscura.com/places/snake-island-ilha-de-queimada-grande">atlas obscura</a><br /></div>Φοίνικαςhttp://www.blogger.com/profile/08220163835098957130noreply@blogger.com0