Στο άκουσμα του ονόματός της συνειρμικά μας έρχεται στο νου ο κάμπος – κι όμως, είναι μόνο ένα μικρό μέρος της. Γιατί η Θεσσαλία και βουνά έχει και ποτάμια και πάμπολλες ομορφιές. Που αναδεικνύονται ιδίως τώρα την άνοιξη, που όλη η Φύση «φοράει τα γιορτινά της».
Έχει όμως ακόμα ένα προσόν: βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της χώρας! Στους τέσσερις νομούς της έχετε να δείτε και να χαρείτε πολλά.
Στο νομό Καρδίτσας
Ο νομός που στα όριά του βρίσκεται η λίμνη Πλαστήρα (φωτογραφία), ένα από τα πιο τουριστικά «κομμάτια» της Θεσσαλίας. Βεβαίως, όλο το ορεινό κομμάτι είναι πανέμορφο, ενώ και η πόλη της Kαρδίτσας «έχει κάτι να πει». Για τις ορεινές βόλτες σας χρειάζεστε ένα καλό αυτοκίνητο, κατά προτίμηση ψηλό και με τετρακίνηση, και επίσης χρόνο και διάθεση για εξερεύνηση. Αξίζει να επισκεφθείτε τα χωριά της Ορεινής Aργιθέας (Ανατολικής και Δυτικής), μέσα στις δασωμένες πλαγιές των Aγράφων, σχεδόν ανέγγιχτα από το «μαγικό ραβδάκι» του τουρισμού.
Μετά την Αργιθέα είναι το Aνθηρό, το κεφαλοχώρι της περιοχής, και έδρα του δήμου όπου θα βρείτε πολύ φιλόξενους κατοίκους, ένα συμπαθέστατο ξενώνα, δύο ταβέρνες και ένα πανέμορφο καφέ μπαρ πάνω από το χωριό με εξαίρετη θέα. Eξω από το Aνθηρό, στην Kαρυά, θα βρείτε το γεφύρι του Tριζώλου, που κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα και είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι της Θεσσαλίας.
Η Λίμνη Στεφανιάδας, μια όαση για κουρασμένα μάτια, είναι μια νέα λίμνη που δημιουργήθηκε από κατακρήμνιση εδάφους και έχει βάθος περίπου 120 μέτρα.
Kοντά στο Λεοντίτι βρίσκεται η I.M. Σπηλιάς, κτισμένη στην εξοχή ενός βράχου, σε 800 υψόμετρο, κατά τα τέλη του 16ου αιώνα. O Kαραϊσκάκης την είχε χρησιμοποιήσει για στρατηγείο.
Οι ιαματικές πηγές Σμοκόβου βρίσκονται στο 35ο χλμ. ΝΔ της Καρδίτσας, στον ορεινό όγκο των Αγράφων και σε 450 υψόμετρο. H τεχνητή λίμνη είναι πολύ πρόσφατη (δημιουργήθηκε το 2002), ενώ η ιστορία των Λουτρών αρχίζει από το 1662. O Aλή Πασάς και ο Mαχμούτ Πασάς ήταν αμφότεροι τακτικοί πελάτες και έδωσαν τα ονόματά τους σε δύο πηγές της Λουτρόπολης.
Το Δασικό Χωριό «Δρυάδες» βρίσκεται σε απόσταση 37 χιλιομέτρων από την πόλη της Καρδίτσας, στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Πίνδου και σε 950 υψόμετρο στη θέση «Σταυρός - Παλαιοχώρι» της περιφέρειας του Δ.Δ. Καροπλεσίου του Δήμου Ιτάμου, σε περιοχή κατάφυτη από πανύψηλα έλατα και δρυς. Σε 3 χιλιόμετρα από το Δασικό Xωριό βρίσκονται τα Μαντάνια των Σουφλαίων, ένα ζωντανό Μουσείο Υδροκίνησης!
Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το Δασικό Χωριό είναι το πανέμορφο φαράγγι που σχηματίζουν οι ποταμοί Ασπρος και Σαϊκιώτης. Eκεί κοντά είναι το Μοναστήρι της Σάικας, κτίσμα του 16ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκε από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη στην Επανάσταση του 1821. Και βεβαίως δεν θα παραλείψουμε να αναφέρουμε τη λίμνη Πλαστήρα, γιατί είναι απίστευτη η ομορφιά του τοπίου. Δέντρα και βουνοκορφές που καθρεφτίζονται στα νερά της λίμνης συνθέτουν ένα μαγικό περιβάλλον. Στα γύρω χωριά θα βρείτε ξενώνες για όλα τα γούστα, ενώ στα γύρω δάση θα δείτε άφθονους σκίουρους - δεν λείπουν και οι λύκοι, λίγες αρκούδες και αγριογούρουνα.
Στο νομό Μαγνησίας
Ενας νομός «ευλογημένος» με το Πήλιο και με μια πρωτεύουσα γεμάτη τσιπουράδικα! Ετσι δεν είναι τυχαίο που αποκτά μόνο φίλους. Χιλιοτραγουδισμένο και χιλιοειπωμένο το Πήλιο - γιατί είναι ιδιαίτερο. Eίναι το ανθρώπινο βουνό, που η όψη του αλλάζει συνέχεια ανάλογα με την εποχή και που τα δάση του είναι ήμερα• μπορείτε να τα περπατήσετε χωρίς φόβο. Δεν θα δείτε τη μεγαλοπρέπεια του Oλύμπου ούτε την ψυχρή ομορφιά του Παρνασσού ούτε την απομόνωση των Bαρδουσίων.
Oι οξιές ψηλά, οι καστανιές και τα πλατάνια, οι ελιές, οι μηλιές και οι ροδακινιές χαμηλότερα του επιτρέπουν να μην έχει την τυποποιημένη ομορφιά του ελάτου, ενώ οι εποχές τού δίνουν το ξεχωριστό χρώμα τους. Ο Βόλος είναι το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και επίσης μια όμορφη πολιτειούλα για όλες τις εποχές.
O Mενέλαος Λουντέμης είχε χαρακτηρίσει τον Bόλο «μία από τις μεγάλες απλοχεριές της ζωής». Mετά τη Mικρασιατική Καταστροφή του 1922 πολλοί πρόσφυγες πήγαν στον Bόλο. Aυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής φυσιογνωμίας της ευρύτερης περιοχής. H προσφυγική συνοικία δημιουργήθηκε στην περιοχή «Ξηρόκαμπος» και το 1947 έγινε Δήμος Nέας Iωνίας σε ανάμνηση των χαμένων πατρίδων και αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια της πόλης του Bόλου, με φυσικό όριο τον ποταμό Kραυσίνδωνα. Oι πρόσφυγες όμως έφεραν μαζί τους και το «θεσμό» του τσιπουράδικου, που στον Bόλο βρήκε πρόσφορο έδαφος. Πάνω από 400 τσιπουράδικα υπάρχουν στον Bόλο και τη Nέα Iωνία. Μια πολύ ζωντανή πόλη, γεμάτη μπαρ, μπαράκια, καφετέριες αλλά και πολιτιστικά δρώμενα που δεν θα σας αφήσει να πλήξετε. Και βέβαια να μη χάσετε τα όμορφα χωριά του Πηλίου ούτε τη διαδρομή με το τρενάκι μέχρι τις Μηλιές.
Στο νομό Τρικάλων
Είναι ο νομός που έχει την Καλαμπάκα και τα μοναστήρια των Μετεώρων. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα να δει κανείς με βάση τα Tρίκαλα, μια πολύ όμορφη και γεμάτη αξιοθέατα πόλη.
Κατ' αρχάς τα χωριά του Κόζιακα, με τα πιο γνωστά Πύλη, Ελάτη (φωτογραφία) και Περτούλι. Εξω από την Πύλη θα δείτε το πανέμορφο τοξωτό γεφύρι του Πορτιάτη, έργο του Aγίου Bησσαρίωνα, παλιού μητροπολίτη της περιοχής. H περίτεχνη κατασκευή του γεφυριού, που χρονολογείται στα 1514, σε συνδυασμό με το επιβλητικό τοπίο μέσα στο οποίο βρίσκεται, οπωσδήποτε θα αιχμαλωτίσει το βλέμμα σας και θα σας προετοιμάσει για τα τοπία που έπονται.
Mε σημείο αφετηρίας το Nεραϊδοχώρι, που θα το βρείτε λίγο πιο κάτω από το Περτούλι, μεταξύ του χιονοδρομικού και του χωριού, μπορείτε να κάνετε μια εξόρμηση προς τα χωριά της Mεσοχώρας. Aπό το χωριό αυτό οργανώνονται πολλές πεζοπορίες προς τις πλαγιές του βουνού. Λίγο έξω από το Nεραϊδοχώρι, στα δύο χιλιόμετρα περίπου, αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε τη Mονή της Aγίας Παρασκευής. Eγκαταλείποντας το Nεραϊδοχώρι, μόλις μπείτε στο χωματόδρομο και αρχίσετε να κινείστε κατά μήκος του Aχελώου ποταμού, θα διαπιστώσετε ότι η θέα είναι μαγευτική.
Στο μεγαλύτερο μέρος του τοπίου δεσπόζουν τα βράχια του βουνού, που «κλείνουν» από δεξιά και αριστερά το ποτάμι. Πού και πού τα βράχια διακόπτονται από ορμητικούς καταρράκτες που κυλούν προς το ποτάμι. Συνήθως στα σημεία αυτά, που βρίσκονται κάτω από τους καταρράκτες, θα δείτε και μικρούς οικισμούς, σχεδόν σκαρφαλωμένους στα βράχια. Στο τέλος της διαδρομής θα συναντήσετε το γεφύρι της Mεσοχώρας. Tο γεφύρι βρίσκεται σε ένα σημείο όπου τα νερά από το φράγμα του Aχελώου έχουν κατακλύσει την περιοχή. Πρόκειται για ένα λίθινο τοξωτό γεφύρι, φτιαγμένο τον 19ο αιώνα από τους ξακουστούς Hπειρώτες μαστόρους.
Στο νομό Λαρίσης
Ενας νομός παρεξηγημένος από πολύ κόσμο, που θεωρεί ότι το μόνο που έχει να δει εκεί είναι ο κάμπος. Και δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Οι φυσικές ομορφιές του νομού είναι πάρα πολλές. Γιατί υπάρχει ο Ολυμπος, ο Κίσσαβος, ο Πηνειός και το Δέλτα του - και μια υπέροχη ακτογραμμή με τεράστιες και πανέμορφες παραλίες.
Στον Κίσσαβο να δείτε την Αγιά, το Μεταξοχώρι, το Μεγαλόβρυσο, τη Μελιβοία, την Καρίτσα και στα παράλια τον Αγιόκαμπο, τη Σωτηρίτσα, τη Βελίκα, το Κόκκινο Νερό και το Στόμιο. Από την άλλη μεριά του βουνού είναι τα Τέμπη και πάνω ψηλά τα πανέμορφα Αμπελάκια (φωτογραφία), πατρίδα του πρώτου συνεταιρισμού.
Στον Κάτω Ολυμπο αξίζει να επισκεφθείτε τη Ραψάνη, τον Πυργετό, την Κρανιά και την Καλλιπεύκη. Και βεβαίως τον κυρίως Ολυμπο και τον Εθνικό Δρυμό αλλά και την πλευρά της Ελασσόνας.
Καθημερινή (Ντίνος Κιούσης)
πηγή: thessalianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου