Το αντίγραφο του Παρισιού που στήθηκε για τα γυρίσματα μιας ταινίας

Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι είχαν στήσει ένα ψεύτικο Παρίσι για να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς. Αυτή, δεν ήταν η μοναδική φορά που στήθηκε αντίγραφο της Πόλης των Φώτων. Η δεύτερη φορά ήταν για τα γυρίσματα της γαλλικής ταινίας της δεκαετίας του 1990 του Λεός Καράξ, Les Amants du Pont-Neuf (Οι εραστές της γέφυρας).

 

 

 

Ο Καράξ ήθελε να κλείσει για τα γυρίσματα την γέφυρα Pont-Neuf (Πον Νεφ) για τρεις μήνες. Όμως, η ιδέα δεν άρεσε στην αστυνομία και αντ' αυτού, έδωσε άδεια για 21 ημέρες, ένα χρονικό περιθώριο που ήταν αδύνατο για τον σκηνοθέτη να ολοκληρώσει τα γυρίσματα. Η μόνη του επιλογή ήταν να στήσει ένα Παρίσι κάπου στη νότια Γαλλία.

 

 

"Υπήρχαν πάνω από 83,5 τ. μέτρα σκηνικών", ανέφερε ο σκηνογράφος Jérome Perrier. "[Χτίσαμε] ένα ολόκληρο τμήμα του Παρισιού, με την Πον Νεφ να είναι το κεντρικό στοιχείο".

 

πηγή

Η δραματική ταινία του Καράξ αφηγείται την ιστορία δύο άστεγων εραστών, τον Alex (που τον υποδύεται ο Ντενί Λαβάν) και την Michèle (που την υποδύεται η Ζιλιέτ Μπινός). Οι δύο τους καταφεύγουν και ερωτεύονται στην γέφυρα.

Η κατασκευή του σκηνικού ξεκίνησε το 1988, σε έναν βάλτο στην κοινότητα Λανσάργκ κοντά στο Μονπελιέ στη νότια Γαλλία. Τα διαμερίσματα γύρω από το "Σηκουάνα" ήταν απλώς ικριώματα, μόνο η γέφυρα και το περίφημο πολυκατάστημα "Samaritaine" ήταν κανονικές δομές.

 

 

Το πραγματικό κατάστημα Samaritaine

Το αντίγραφο Samaritaine

 

"Όσο απομακρυνόσουν από την γέφυρα, τόσο μικρότερα σε κλίμακα ήταν τα κτήρια", εξήγησε ο Perrier, τα οποία εκτείνονταν από το κέντρο του Παρισιού μέχρι την ψεύτικη Place du Châtelet. Για να στηθούν τα σκηνικά δούλεψαν περίπου 400 άνδρες και γυναίκες, η οποία προσέφερε μια οικονομική άνθηση στη μικρή πόλη που στήθηκε.

Η ταινία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια των εορτασμών των 200 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση, το 1989. Έτσι, σε μια σκηνή, το ζευγάρι χορεύει υπό έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό πυροτεχνημάτων.

 

Λόγω του αυξανόμενου κόστους της, η ολοκλήρωση της ταινίας είχε διάφορα σκαμπανεβάσματα και μάλιστα, κάποια σταμάτησαν τα γυρίσματα. Από τον Οκτώβριο του 1989 μέχρι και τον Ιούνιο του 1990 -όταν και τα γυρίσματα άρχισαν ξανά-, τα σκηνικά φρουρούσε μόνο ένα άτομο. Η ταινία χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί και κόστισε πάνω από 130 εκατομμύρια φράγκα -τέσσερις φορές τον προϋπολογισμό της. Το ποσό ήταν τεράστιο και, όπως είναι λογικό, δεν τα κατάφερε στο box office.

 

Όταν κυκλοφόρησε το 1991, η ταινία αντιμετώπισε μικτές κριτικές. Όμως, όλοι είχαν να πουν για το κατόρθωμα να στηθεί ένα ψεύτικο Παρίσι, η μοίρα του οποίου δεν ήταν ανάλογη. "Αυτά τα είδη δομών δεν είναι ανθεκτικά", λέει ο Perrier. Το μέρος σίγουρα καταστράφηκε (μερικές αναφορές λένε ότι κάηκε) λίγο μετά το τέλος της παραγωγής.

 

Η πραγματική γέφυρα με τον Πύργο του Άιφελ στο βάθος - πηγή

Για την ιστορία, η "Νέα Γέφυρα" είναι, παρά το όνομά της, η παλαιότερη, σε χρήση σήμερα, γέφυρα στο Παρίσι. Βρίσκεται στα δυτικά του Ιλ ντε λα Σιτέ και ενώνει το νησάκι με τις δύο όχθες του Σηκουάνα. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1578 υπό τη βασιλεία του Ερρίκου Γ' και ολοκληρώθηκε το 1607 στα χρόνια του Ερρίκου Δ'.

Η γέφυρα, με μήκος 232 και πλάτος 22 μέτρα, ήταν το ιδανικό μέρος για καλλιτέχνες, απατεώνες, ζογκλέρ και άλλους ώστε να στήσουν τις επιχειρήσεις τους. Σε ένα ταξιδιωτικό βιβλίο του 1888 αναφέρεται ότι, "Η Πον Νεφ είναι τόσο κεντρική αρτηρία που υπήρχε ένα ρητό με την παρισινή αστυνομία, ότι αν, παρακολουθήσεις τρεις ημέρες έναν άντρα και δεν τον δεις να διασχίζει τη γέφυρα, τότε θα έχει φύγει από το Παρίσι".

από: messy nessy chic