"Rat King", ο θρύλος του κουβαριού από τρωκτικά

Ομάδα αρουραίων των οποίων οι ουρές μπλέχτηκαν, σε ένα δείγμα που βρέθηκε στη Γαλλία το 1894

 

Για εκατοντάδες χρόνια, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αναφέρει θεάσεις όπου πολλοί αρουραίοι είναι μπλεγμένοι μεταξύ τους στην ουρά τους, τους επονομαζόμενους "rat king".

 

 

Ιστορικά, λίγα πλάσματα έχουν διασυρθεί τόσο πολύ όσο οι αρουραίοι. Είναι γνωστό ότι αυτά τα τρωκτικά μεταφέρουν ασθένειες και έχουν κατηγορήθηκε για τη διάδοση του Μαύρου Θανάτου στα μέσα του 14ου αιώνα -αν και πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι δε συνέβη κάτι τέτοιο. Η αναφορά και μόνο του ονόματός του είναι αρκετή για να προκαλέσει αποστροφή σε πολλούς.

Δεδομένων των συσχετισμών που έχουν οι άνθρωποι με τον αρουραίο, δεν είναι περίεργο που κάποιοι τον φαντάζονταν ότι έχει ικανότητες και συμπεριφορές που είναι κατ' εξοχήν απίστευτες, όπως για παράδειγμα ο "βασιλιάς αρουραίος" (rat king), που, με απλά λόγια, πρόκειται για έναν σωρό από αρουραίους των οποίων οι ουρές έχουν μπλέξει, δημιουργώντας ουσιαστικά έναν τεράστιο αρουραίο.

Αν και πάρα πολλοί επιστήμονες απορρίπτουν το φαινόμενο ως τίποτα περισσότερο από μια λαογραφία, σε μουσεία σε όλο τον κόσμο, εκτίθενται διάφορα δείγματα.

 

Πώς προέκυψαν οι "βασιλείς αρουραίων"

 

Το μεγαλύτερο δείγμα που έχει καταγραφεί ποτέ, με 32 αρουραίους. Ανακαλύφθηκε το 1828 και εκτίθεται στο Altenburg της Γερμανίας

Οι εμφανίσεις τους χρονολογούνται από το 1500, με τις περισσότερες από αυτές στην Ευρώπη, με ιδιαίτερη έμφαση στην Γερμανία (απ' όπου και ο αρχικός, γερμανικός όρος, "Rattenkönig", που στα αγγλικά έγινε "rat king" και στα γαλλικά "roi des rats"). Αρχικά, ο όρος δεν χρησιμοποιήθηκε για πραγματικούς αρουραίους, αλλά για άτομα που ζούσαν από άλλους.

 

Όσοι όμως πιστεύουν ότι το φαινόμενο είναι πραγματικό, λένε ότι συμβαίνει όταν μια ομάδα αρουραίων, που είναι περιορισμένη σε ένα μικρό χώρο -όπως ένα λαγούμι-, απλώς μπερδεύεται μεταξύ τους.

Άλλοι προτείνουν ότι αυτό συμβαίνει για λόγους επιβίωσης. Κατά τη διάρκεια ιδιαίτερα κρύων εποχών, οι αρουραίοι σκόπιμα "δένουν" τις ουρές τους μεταξύ τους για να παραμείνουν ένα τσούρμο και να ζεσταίνονται. Το φαινόμενο γίνεται ακόμη πιο πιστευτό επειδή οι αρουραίοι -όπως και οι άνθρωποι- παράγουν σμήγμα, δηλαδή φυσικό έλαιο, προκειμένου να προστατεύσουν και να ενυδατώσουν την επιφάνεια του δέρματός τους. Είναι επομένως πιθανό, οι ουρές περίπου δώδεκα αρουραίων να σχηματίσουν μια κολλώδη ουσία και να δέσουν τους αρουραίους μεταξύ τους.

Ωστόσο, όπως έχει δηλώσει ο ανώτερος επιμελητής θηλαστικών στο Μουσείο Βικτώριας στην Αυστραλία, Kevin Rowe, "Τα τρωκτικά, κολλημένα μαζί, δεν μπορούσαν να επιβιώσουν για πολύ και πιθανότατα αγωνιούν και είναι στρεσαρισμένα μέχρι να χωρίσουν ή να πεθάνουν".

Ωστόσο, άλλοι πιστοί του μύθου προτείνουν ότι τα ούρα ή τα κόπρανα βοηθούν στο δέσιμο των ουρών. Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει αυτή τη σκέψη, καθώς, το 2013, ανακαλύφτηκε ένας "βασιλιάς σκίουρων" στο Σασκάτσουαν του Καναδά, όπου έξι σκίουροι ήταν δεμένοι από την ουρά τους, την αιτία του οποίου οι ερευνητές απέδωσαν στους χυμούς των δέντρων.

Καταρρίπτοντας το φαινόμενο

 

Εικονογράφηση ενός βασιλιά αρουραίου που βρέθηκε το 1693 

Οι ειδικοί αμφιβάλλουν ότι, αν οι αρουραίοι βρεθούν σε μια τέτοια κατάσταση, θα έχουν τόσο οδυνηρό τέλος, καθώς οι ουρές τους απλώς θα ξετυλίγονταν αμέσως. Ορισμένοι εικάζουν ότι, σε περίπτωση που, σε μια προσπάθεια να παραμείνουν ζεστοί, αρουραίοι σχηματίσουν έναν "βασιλιά", ο υπερ-αρουραίος απλώς θα ξεδιπλωθεί μόλις περάσει ο κρύος καιρός. Στη χειρότερη περίπτωση, κάποιος αρουραίος θα μασήσει την ουρά του και θα λυθεί από τον κόμπο.

Το 1883, ο Γερμανός ζωολόγος Hermann Landois προσπάθησε να αποδείξει την πιθανότητα να υπάρχουν "βασιλιάδες αρουραίων", δένοντας τις ουρές 10 νεκρών αρουραίων μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, σημείωσε ότι δεν ήταν ο μόνος που έκανε κάτι τέτοιο και ότι υπήρχαν κάποιοι που έδεσαν σκόπιμα τις ουρές αρουραίων για ένα κερδοφόρο θέαμα.

"[Ήταν] προσοδοφόρο να έχεις έναν 'βασιλιά', και έτσι οι άνθρωποι άρχισαν να δένουν τις ουρές μεταξύ τους… πολλοί τέτοιοι ψευδείς βασιλιάδες εκτέθηκαν σε εκθέσεις και παρόμοιες συγκεντρώσεις", είπε ο Landois.

Όμως, αν οι αρουραίοι μπορούν όντως να ξεμπερδέψουν ο ένας από τον άλλο, τότε ποια είναι η εξήγηση για τους βασιλιάδες που εκτίθενται στα μουσεία; Σύμφωνα με μια επιστημονική εργασία που δημοσιεύτηκε για το φαινόμενο, έχουν καταγραφεί 58 "αξιόπιστοι" βασιλιάδες στην ιστορία, έξι από τους οποίους εκτίθενται.

Ωστόσο, υπάρχει μια προφανής θεωρία που εξηγεί αυτές τις εκθέσεις: είναι ψεύτικες.

Διάσημοι βασιλιάδες αρουραίων που εκτίθενται

 

Δείγμα που βρέθηκε το 1986 και που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Ναντ ντη της Γαλλίας

Ίσως ο γηραιότερος βασιλιάς που εκτίθεται είναι αυτός που βρέθηκε στο Άλτενμπουργκ της Γερμανίας το 1828. Αποτελείται από 32 τρωκτικά και είναι το μεγαλύτερο δείγμα στον κόσμο. Σύμφωνα με το μουσείο, η συστάδα βρέθηκε από έναν άνδρα ονόματι Miller Steinbruck από τη Θουριγγία της Γερμανίας, ενώ καθάριζε την καμινάδα του.

Η παλαιότερη αναφορά σε βασιλιά πιστώνεται στον Johannes Sambucus, έναν Ούγγρο ιστορικό, ο οποίος κατέγραψε ότι οι υπηρέτες του ανακάλυψαν επτά αρουραίους με δεμένες ουρές στην Αμβέρσα του Βελγίου. Το 1894, μια παγωμένη συστάδα 10 τρωκτικών βρέθηκε κάτω από ένα δέμα σανού στο Dellfeld της Γερμανίας και, σήμερα, το δείγμα εκτίθεται στο Ζωολογικό Μουσείο του Στρασβούργου.

Ενώ όλα αυτά τα δείγματα φέρεται να σχηματίστηκαν φυσικά, υπάρχουν μερικά που ομολογουμένως είναι κατασκευασμένα από τον άνθρωπο -και όχι λόγω κάποιου επιστήμονα που δένει τις ουρές τους.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση του βασιλιά που βρίσκεται στο Μουσείο Otago στο Ντουνεντίν της Νέας Ζηλανδίας, οι επιμελητές λένε ότι το αμάλγαμα σχηματίστηκε όταν οι αρουραίοι μπλέχτηκαν σε τρίχες αλόγου. Στη συνέχεια έπεσαν από τα δοκάρια ενός ναυτιλιακού γραφείου και χτυπήθηκαν μέχρι θανάτου και έτσι "πολτοποιήθηκαν".

 

Πιο πρόσφατα, στις 20 Οκτωβρίου του 2021, ένας ζωντανός βασιλιάς με 13 αρουραίους βρέθηκε στην πόλη Põlvamaa της Εσθονίας. Ήταν το πρώτο ζωντανό δείγμα που βρέθηκε ποτέ. Ο βασιλιάς μεταφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο του Τάρτου και θανατώθηκε με ευθανασία επειδή οι αρουραίοι δεν είχαν τρόπο να ελευθερωθούν. Πριν όμως, οι επιστήμονες μπόρεσαν να κινηματογραφήσουν τον ζωντανό βασιλιά, ο οποίος θα προστεθεί στη συλλογή του Μουσείου Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Τάρτου.

Είναι σχεδόν αδύνατο να αποδειχθεί αν κάποιο από τα επιχειρήματα είναι σωστό και είναι πιθανό ο βασιλιάς των αρουραίων να συνεχίσει να πυροδοτεί συζητήσεις.

από: ati με πληροφορίες από wikipedia