Ο Τσάπλιν στο στενό σε σκηνή της ταινίας The Kid
Έχει γίνει πρόταση ώστε ένα από τα πιο διάσημα στενά του Λος Άντζελες να μετονομαστεί σε "Chaplin-Keaton-Lloyd Alley".
Αν και ο σταρ του βωβού κινηματογράφου Μπάστερ Κίτον μνημονεύεται συχνότερα για την στωική αγέλαστη έκφρασή του, που του απέφερε το παρατσούκλι "Μεγάλο Πέτρινο Πρόσωπο", αυτό που ξεχωρίζει σε πολλές από τις ταινίες του είναι η μεγάλη χρήση του χώρου. Η προσέγγισή του στο σενάριο περιελάμβανε πλοκή με αρχή και τέλος, χωρίς να ανησυχεί για το τι θα συνέβαινε στο ενδιάμεσο. Άφηνε το μέρος να τον εμπνεύσει και τα διάφορα αστεία προέκυπταν από τα στοιχεία του μέρους.
Ο Κίτον, αλλά και οι Τσάρλι Τσάπλιν και Χάρολντ Λόιντ, έπαιξαν με τον χώρο. Οι φανατικοί τους είδους ψάχνουν να βρουν αυτούς τους χώρους, να τους επισκεφτούν και να μελετήσουν τις τοποθεσίες των γυρισμάτων. Αυτός ακριβώς κάνει ο ιστορικός κινηματογράφου John Bengtson που προσπαθεί να εντοπίσει και να τιμήσει τους χώρους που γυρίστηκαν κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου.
Η πιο απίστευτη ανακάλυψη του Bengtson -ένα φαινομενικά ασήμαντο στενό σε σχήμα Τ στην καρδιά του Χόλιγουντ- εμφανίζεται σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένων τριών που διατηρούνται από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για την πολιτιστική, ιστορική ή αισθητική τους σημασία.
Ο Κίτον, αλλά και οι Τσάρλι Τσάπλιν και Χάρολντ Λόιντ, έπαιξαν με τον χώρο. Οι φανατικοί τους είδους ψάχνουν να βρουν αυτούς τους χώρους, να τους επισκεφτούν και να μελετήσουν τις τοποθεσίες των γυρισμάτων. Αυτός ακριβώς κάνει ο ιστορικός κινηματογράφου John Bengtson που προσπαθεί να εντοπίσει και να τιμήσει τους χώρους που γυρίστηκαν κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου.
Η πιο απίστευτη ανακάλυψη του Bengtson -ένα φαινομενικά ασήμαντο στενό σε σχήμα Τ στην καρδιά του Χόλιγουντ- εμφανίζεται σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένων τριών που διατηρούνται από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για την πολιτιστική, ιστορική ή αισθητική τους σημασία.
Πάνω, ο Κίτον σε σκηνή της ταινία Cops στο στενό. Κάτω, το ίδιο μέρος το 2011
Το στενό είναι το μέρος ενός από τα πιο αξιομνημόνευτα ακροβατικά του Κίτον στην ταινία του 1922 "Cops". Ο ηθοποιός τρέχει σε ένα δρομάκι και τον κυνηγάει μια ομάδα αστυνομικών. Όταν φτάνει στο τέλος, σταματά και κοιτάζει τον όχλο που σκοντάφτει πίσω του. Τότε περνάει ένα αυτοκίνητο και ο Κίτον γραπώνεται, βγαίνοντας εκτός οθόνης, πίσω από το όχημα. Σε σύγκριση με μερικά από τα πιο περίτεχνα ακροβατικά του, είναι αρκετά απλό -αλλά έγινε ένα από τα πιο εικονικά.
Το μέρος όπου ο Τσάπλιν βρίσκει το παιδί που υιοθετεί στο αριστούργημα του 1921 "The Kid" είναι ακριβώς κάτω από το δρομάκι, σε απόσταση αναπνοής από το σημείο που κυνηγούν οι αστυνομικοί τον Κίτον. Επίσης, ο Χάρολντ Λόιντ τριγυρίζει στο δρομάκι σε μια προσπάθεια να μπει κρυφά στη δουλειά στο "Safety Last του!" του 1923. Αυτές οι τρεις ταινίες, που βρίσκονται στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ (National Film Registry) είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όταν πρόκειται για ταινίες που γυρίστηκαν στο εν λόγω στενό, καθώς εμφανίζεται και σε δύο άλλες ταινίες του Κίτον -Neighbors (1920) και My Wife’s Relations (1922). Ο σκηνοθέτης Λόις Βέμπερ σε αυτό το στενό γύρισε μια σκηνή του Where Are My Children το 1916. Την ίδια χρονιά, η Cleo Madison γύρισε εκεί το Eleanor’s Catch. Εμφανίστηκε επίσης στη σειρά The Purple Mask (1917), στις κωμωδίες του Al Christie "Hubby's Night Out" (1917) και στο All Jazzed Up (1920), στο The Detectress του Gale Henry (1919), στο The Grim Game (1919), στο Ten Dollars or Ten Days (1924) και ένα δράμα του 1925 το The Last Edition.
Ως τοποθεσία γυρισμάτων, το σοκάκι είχε πολλά υπέρ του. Επειδή η κατεύθυνσή του ήταν ανατολικά-δυτικά, ήταν καλά φωτισμένο όλη την ημέρα και ήταν αρκετά ήσυχο, λέει ο Bengtson. Σε μια εποχή που τα στούντιο επεκτείνονταν, μεγάλο μέρος του Χόλιγουντ ήταν ακόμα περιβόλια, ανοιχτές εκτάσεις ή άδεια χωράφια. Δεν υπήρχαν πολλές αστικές διασταυρώσεις για να διαλέξουν. Για μια περίοδο, "ήταν ουσιαστικά το μόνο δρομάκι της πόλης".
Ως τοποθεσία γυρισμάτων, το σοκάκι είχε πολλά υπέρ του. Επειδή η κατεύθυνσή του ήταν ανατολικά-δυτικά, ήταν καλά φωτισμένο όλη την ημέρα και ήταν αρκετά ήσυχο, λέει ο Bengtson. Σε μια εποχή που τα στούντιο επεκτείνονταν, μεγάλο μέρος του Χόλιγουντ ήταν ακόμα περιβόλια, ανοιχτές εκτάσεις ή άδεια χωράφια. Δεν υπήρχαν πολλές αστικές διασταυρώσεις για να διαλέξουν. Για μια περίοδο, "ήταν ουσιαστικά το μόνο δρομάκι της πόλης".
Ο Bengtson ξεκίνησε την έρευνα για τα μέρη που έχουν γυριστεί ταινίες στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν παρατήρησε ότι μια σκηνή από τη μικρού μήκους Daydreams του 1922 του Κίτον είχε γυρίστηκε στο Σαν Φρανσίσκο, όχι μακριά από το μέρος όπου ζούσε.
Όταν επισκέφτηκε τις τοποθεσίες του Daydreams, παρατήρησε ότι τα πράγματα έμοιαζαν πολύ διαφορετικά. Μια σκηνή κοντά στην οδό Lombard -σήμερα είναι διάσημη για τις οκτώ στροφές της- είχε γυριστεί πριν ξεκινήσει η κατασκευή, επομένως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν υπήρχαν τότε.
Λίγο μετά από αυτή την ανακάλυψη, ο Bengtson έβλεπε παλιές φωτογραφίες του Λος Άντζελες, όταν παρατήρησε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε κοντά στη διασταύρωση των λεωφόρων Hollywood και Cahuenga. Στην φωτογραφία, ακριβώς νότια της διασταύρωσης, υπήρχε ένα δρομάκι με κάποιες πινακίδες εκατέρωθεν. Το αναγνώρισε αμέσως ως το μέρος που γυρίστηκε η σκηνή του Cops με τον Κίτον. Όταν τελικά μήνες αργότερα επισκέφτηκε το δρομάκι, για να δει αν ήταν ακόμα εκεί, διαπίστωσε ότι, σε μεγάλο βαθμό, ήταν το ίδιο, αλλά και ότι ήταν το μέρος μιας άλλης σκηνής στην οποία, ένας σκύλος δάγκωσε το χέρι του Κίτον, αν και η σκηνή γυρίστηκε στην άλλη άκρη του στενού.
Όταν επισκέφτηκε τις τοποθεσίες του Daydreams, παρατήρησε ότι τα πράγματα έμοιαζαν πολύ διαφορετικά. Μια σκηνή κοντά στην οδό Lombard -σήμερα είναι διάσημη για τις οκτώ στροφές της- είχε γυριστεί πριν ξεκινήσει η κατασκευή, επομένως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν υπήρχαν τότε.
Λίγο μετά από αυτή την ανακάλυψη, ο Bengtson έβλεπε παλιές φωτογραφίες του Λος Άντζελες, όταν παρατήρησε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε κοντά στη διασταύρωση των λεωφόρων Hollywood και Cahuenga. Στην φωτογραφία, ακριβώς νότια της διασταύρωσης, υπήρχε ένα δρομάκι με κάποιες πινακίδες εκατέρωθεν. Το αναγνώρισε αμέσως ως το μέρος που γυρίστηκε η σκηνή του Cops με τον Κίτον. Όταν τελικά μήνες αργότερα επισκέφτηκε το δρομάκι, για να δει αν ήταν ακόμα εκεί, διαπίστωσε ότι, σε μεγάλο βαθμό, ήταν το ίδιο, αλλά και ότι ήταν το μέρος μιας άλλης σκηνής στην οποία, ένας σκύλος δάγκωσε το χέρι του Κίτον, αν και η σκηνή γυρίστηκε στην άλλη άκρη του στενού.
Το δρομάκι εμφανίζεται και στο Safety Last!, με πρωταγωνιστή τον Χάρολντ Λόιντ
Σταδιακά, το δρομάκι ξεθώριασε από τη συλλογική μνήμη. Αν και εμφανίζεται στην ταινία του Τιμ Μπάρτον του 1994, Ed Wood, ο Bengtson πιστεύει ότι είναι απίθανο ο Μπάρτον να γνώριζε την κινηματογραφική του ιστορία.
Ο Bengtson, θέλει η πόλη να γιορτάσει την ιστορία του μέρους ονομάζοντας το στενό Chaplin-Keaton-Lloyd Alley. Γι' αυτό το λόγο κάνει μια εκστρατεία στο ιστολόγιό του, όπου προσφέρει δωρεάν οδηγούς για περιηγήσεις στις κοντινές τοποθεσίες γυρισμάτων και πρόσφατα δημιούργησε ένα βίντεο για το δρομάκι, το οποίο σήμερα πλαισιώνεται από εστιατόρια, σοφίτες και χώρους γραφείων. Τονίζει ότι δεν θέλει να μετονομάσει το μεγαλύτερο τμήμα του στενού, αλλά το κάθετο τμήμα του, που είναι προς το παρόν ανώνυμο. Ο Bengtson θέλει να κάνει κάτι ανάλογο που έχει συμβεί με το Music Box Steps στο Silverlake, που βαφτίστηκε επειδή εμφανίστηκε στο μικρού μήκους του 1932 "The Music Box" των Χοντρός και Λιγνός.
Υπάρχουν και άλλες τοποθεσίες που διασταυρώθηκαν τα βήματα των Τσάπλιν, Κίτον και Λόιντ -σε έναν γκρεμό στη Σάντα Μόνικα και σε έναν από καιρό κατεστραμμένο σιδηροδρομικό σταθμό της Πασαντένα- αλλά αυτό το μέρος είναι ξεχωριστό, καθώς, τρεις από τους μεγαλύτερους σταρ και τρεις από τις πιο σημαντικές ταινίες τους έχουν κοινό σημείο.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου