Με το πέρασμα του χρόνου, η γραφή χάνεται.
Το 1988, η 80χρονη Yi Nianhua περνούσε πολλά βράδια καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας σε ένα μικρό χωριό ρυζοκαλλιέργειας στο Shangjiangxu της Κίνας, γράφοντας κομψούς χαρακτήρες, μόνο με ένα πινέλο γραφής σε εφημερίδες που χρησιμοποιούσε για χαρτί. Η Cathy Silber, καθηγήτρια στο Skidmore College της Νέας Υόρκης, δούλευε δίπλα στην Yi, αποκρυπτογραφώντας και μελετώντας επιμελώς την γραπτή γλώσσα.
"Από τι; χιλιάδες γραφές που αφορούν το ανδρικό φύλο, αυτή αφορά το γυναικείο φύλο", λέει η Silber, η οποία ερευνά τη Nüshu από το 1985. Η Yi ήταν μια από τις τελευταίες εναπομείναντες γραφείς της Nüshu, μια γραφή που ξεθωριάζει και που μόνο οι γυναίκες ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν.
Τον 19ο και τον 20ο αιώνα, μια μικρή ομάδα γυναικών από την επαρχεία Jiangyong της νοτιοδυτικής επαρχίας Χουνάν, εξασκούσε αυτή την ειδική γραφή που κανένας άνδρας δεν μπορούσε να διαβάσει ή να γράψει. Το σύστημα γραφής επέτρεπε σε αυτές τις γυναίκες να κρατούν αυτοβιογραφίες, να γράφουν ποίηση και ιστορίες και να επικοινωνούν με "ορκισμένες αδερφές", δηλαδή, με άλλες γυναίκες που δεν είχαν βιολογική συγγένεια. Σιγά-σιγά, η παράδοση της Nüshu εξαφανίζεται, αλλά κάποτε έδωσε στις γυναίκες του Shanjiangxu ελευθερία να εκφραστούν.
"Από τι; χιλιάδες γραφές που αφορούν το ανδρικό φύλο, αυτή αφορά το γυναικείο φύλο", λέει η Silber, η οποία ερευνά τη Nüshu από το 1985. Η Yi ήταν μια από τις τελευταίες εναπομείναντες γραφείς της Nüshu, μια γραφή που ξεθωριάζει και που μόνο οι γυναίκες ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν.
Τον 19ο και τον 20ο αιώνα, μια μικρή ομάδα γυναικών από την επαρχεία Jiangyong της νοτιοδυτικής επαρχίας Χουνάν, εξασκούσε αυτή την ειδική γραφή που κανένας άνδρας δεν μπορούσε να διαβάσει ή να γράψει. Το σύστημα γραφής επέτρεπε σε αυτές τις γυναίκες να κρατούν αυτοβιογραφίες, να γράφουν ποίηση και ιστορίες και να επικοινωνούν με "ορκισμένες αδερφές", δηλαδή, με άλλες γυναίκες που δεν είχαν βιολογική συγγένεια. Σιγά-σιγά, η παράδοση της Nüshu εξαφανίζεται, αλλά κάποτε έδωσε στις γυναίκες του Shanjiangxu ελευθερία να εκφραστούν.
Στα μέσα του 20ου αιώνα, ήταν σύνηθες οι Κινέζες των ανώτερων κοινωνικοοικονομικών τάξεων να γράφουν τραγούδια, μπαλάντες, παράπονα ή ιστορίες. Ωστόσο, ήταν εξαιρετικά σπάνιο να υπάρχουν τέτοια κείμενα από αγρότισσες. Μέχρι το 2012, υπήρχαν περίπου 500 γνωστά κείμενα γραμμένα στην Nüshu, από τετράστιχα ποιήματα μέχρι μεγάλες αυτοβιογραφικές αφηγήσεις. Σήμερα, τα κείμενα που έχουν διασωθεί δίνουν από ερευνητές όπως η Silber δίνουν την ευκαιρία να εξεταστεί η καθημερινή ζωή των Κινέζων καθ όλη αυτή την περίοδο.
Όταν στη δεκαετία του 1980 ανακαλύφθηκε η Nüshu από ανθρώπους εκτός Jiangyong, τα ΜΜΕ έφτιαξαν το σενάριο ότι ήταν μια επινοημένη, μυστική γλώσσα που οι γυναίκες μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να κακοποιήσουν τους άνδρες και την πατριαρχική κοινωνία. Αυτό ήταν που ώθησε την Silber να μελετήσει την γραφή. Αυτό όμως που διαπίστωσε ήταν ότι οι άνδρες γνώριζαν καλά ότι γυναίκες την χρησιμοποιούσαν. Δεν ήταν μια εντελώς νέα, φτιαγμένη γλώσσα, αλλά στην πραγματικότητα, ένα σύστημα γραφής για την τοπική διάλεκτο, και, αν οι άνδρες άκουγαν την Nüshu να διαβάζεται δυνατά, πιθανότατα θα μπορούσαν να καταλάβουν. Οι άντρες, ως επί το πλείστον, δεν νοιάζονταν να μάθουν πώς να γράφουν με την γυναικεία γραφή.
Ένα χωριό στην επαρχεία Jiangyong, όπου απαντάται κυρίως η Nüshu
Κατά τον 19ο αιώνα, πολλές από τις κοινότητες σε όλη την Κίνα ήταν δομημένες γύρω από ένα άκρως πατριαρχικό σύστημα. Οι γυναίκες έπρεπε να ακολουθήσουν τις "τρεις υπακοές" -να υπακούουν στον πατέρα, τον σύζυγο και τον γιο τους. Η πρακτική του δεσίματος των ποδιών -εμποδίζοντας τα νεαρά κορίτσια να περπατούν για να δείξουν την υψηλή κοινωνική τους θέση- ήταν ακόμα ευρέως διαδεδομένη σε όλη την επαρχεία Jiangyong, και τα ανύπαντρα κορίτσια έμεναν στο σπίτι κεντώντας, υφαίνοντας και κάνοντας οικιακές δουλειές.
Ιστορικά, η γραφή στην Κίνα ήταν προνόμιο των ανδρών, ενώ οι γυναίκες στερούνταν σε μεγάλο βαθμό την πρόσβαση στον αλφαβητισμό. Ακόμη και όταν οι γυναίκες μπορούσαν να γράφουν και να λαμβάνουν εκπαίδευση, περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό στις αστικές ελίτ. Η Yi Nianhua, γεννημένη το 1906, καταγόταν από μορφωμένη οικογένεια και ήταν ένα από τα λίγα κορίτσια που είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μαθήματα με αγόρια.
Μια πλούσια Κινέζα του 19ου αιώνα με δεμένα πόδια
Η ακριβής προέλευση της Nüshu δεν είναι ξεκάθαρη. Οι μελετητές έχουν συζητήσει διάφορες εύλογες υποθέσεις για το γιατί δημιουργήθηκε. Μερικοί έχουν προτείνει ότι προήλθε από συστήματα γραφής μεταξύ των νοτιοδυτικών τοπικών μειονοτήτων, ή ακόμη και από επιγραφές που βρέθηκαν σε οστά. Ένας τοπικός μύθος λέει ότι γράφτηκε για πρώτη φορά από μια αυτοκρατορική παλλακίδα στα τέλη του 11ου αιώνα, η οποία χρησιμοποίησε τη Nüshu για να μεταδώσει τη θλίψη της ζωής της στους ανθρώπους στην πατρίδα της.
Όμως, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία που να αποδεικνύουν κάποια από τις θεωρίες.
Όμως, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία που να αποδεικνύουν κάποια από τις θεωρίες.
Η πρώτη σαφής καταγραφή της Nüshu χρονολογείται στο 1931, αλλά οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι, πιθανότατα, οι γυναίκες άρχισαν να την γράφουν στα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Η γραφή είναι συλλαβική, κάθε σημάδι αντιπροσωπεύει μια ξεχωριστή μονάδα ήχου στην τοπική διάλεκτο και, ,έχρι στιγμής, έχουν καταγραφεί περισσότερα από 1.000 σημάδια.
Επιπλέον, οι κομψές, επιμήκεις γραμμές της Nüshu έρχονται σε αντίθεση με τους στιβαρούς κινέζικους χαρακτήρες. Η ομορφιά της Nüshu διακρίνεται από λεπτές πινελιές, που πλαισιώνονται από ρόμβους και κουκκίδες. Κάποιοι την έχουν αποκαλέσει "γράψιμο των κουνουπιών" επειδή οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν να προέρχονται από τα πόδια ενός εντόμου.
Επιπλέον, οι κομψές, επιμήκεις γραμμές της Nüshu έρχονται σε αντίθεση με τους στιβαρούς κινέζικους χαρακτήρες. Η ομορφιά της Nüshu διακρίνεται από λεπτές πινελιές, που πλαισιώνονται από ρόμβους και κουκκίδες. Κάποιοι την έχουν αποκαλέσει "γράψιμο των κουνουπιών" επειδή οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν να προέρχονται από τα πόδια ενός εντόμου.
Παραδοσιακά, οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν μια ακονισμένη γραφίδα από μπαμπού βουτηγμένη σε μελάνι και έγραφαν στίχους σε χαρτί, ύφασμα και βεντάλιες. Ωστόσο, η Yi και οι τελευταίες επιζούσες γραφείς αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν ότι είχαν, γράφοντας ακόμη και με στυλό στις άκρες των εφημερίδων.
Η Nüshu χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, αντανακλώντας συχνά τις διαφορετικές φάσεις της ζωής των γυναικών. Τα νεαρά κορίτσια έγραφαν επιστολές το ένα στο άλλο, καθώς και προσευχές, βάσανα και ικεσίες σε θεές που άφηναν στους ναούς. Ένα από τα πιο κοινά κείμενα που βρέθηκαν στην Nüshu ήταν ή "sanzhaoshu" ("μαρτυρίες της τρίτης ημέρας"), ένα υφασμάτινο βιβλίο που γραφόταν και παρέδιδαν στις νύφες την τρίτη ημέρα μετά τον γάμο τους. Το βιβλίο περιείχε μηνύματα συγχαρητηρίων -και συλλυπητηρίων- από τη μητέρα της νύφης, τις γυναίκες συγγενείς, τις αδελφές και τις συνομήλικές της. Επίσης, έγραφαν μεγάλες αυτοβιογραφίες. Σε αντίθεση με τα ημερολόγια, αυτά τα κείμενα ήταν στίχοι που αφηγούνταν την ιστορία της ζωής της γυναίκας.
Η Nüshu χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, αντανακλώντας συχνά τις διαφορετικές φάσεις της ζωής των γυναικών. Τα νεαρά κορίτσια έγραφαν επιστολές το ένα στο άλλο, καθώς και προσευχές, βάσανα και ικεσίες σε θεές που άφηναν στους ναούς. Ένα από τα πιο κοινά κείμενα που βρέθηκαν στην Nüshu ήταν ή "sanzhaoshu" ("μαρτυρίες της τρίτης ημέρας"), ένα υφασμάτινο βιβλίο που γραφόταν και παρέδιδαν στις νύφες την τρίτη ημέρα μετά τον γάμο τους. Το βιβλίο περιείχε μηνύματα συγχαρητηρίων -και συλλυπητηρίων- από τη μητέρα της νύφης, τις γυναίκες συγγενείς, τις αδελφές και τις συνομήλικές της. Επίσης, έγραφαν μεγάλες αυτοβιογραφίες. Σε αντίθεση με τα ημερολόγια, αυτά τα κείμενα ήταν στίχοι που αφηγούνταν την ιστορία της ζωής της γυναίκας.
Εκτός από τη γραπτή γλώσσα, οι γυναίκες απήγγειλαν και τα "Nüge" ("γυναικεία τραγούδια"), μελωδίες που είχαν μια ιδιαίτερα "στοιχειωμένη ελάσσονα μελωδία".
Η πρακτική της Nüshu μεταδόθηκε από μητέρα σε κόρη, αλλά με τον καιρό, έχει μειωθεί δραστικά. Μετά την Κινεζική Επανάσταση του 1949, ένας νέος νόμος για τον γάμο και οι κοινωνικοοικονομικές μεταρρυθμίσεις άλλαξαν την κατάσταση της κοινωνίας για τις γυναίκες, γεγονός που ίσως μείωσε την ανάγκη για γραφή με γυναικεία γραφή. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης που άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, πολλά κείμενα κάηκαν ή καταστράφηκαν. Ορισμένες γυναίκες, όταν πέθαιναν, θάβονταν μαζί τους και τα γραπτά τους, αφήνοντας ελάχιστα σωζόμενα πρωτότυπα χειρόγραφα.
Η Yi πέθανε το 1991 σε ηλικία 85 ετών. Η τελευταία αναγνωρισμένη γυναίκα που γνώριζε την Nüshu πέθανε το 2004.
Από τότε που ο κόσμος έμαθε για τη Nüshu στη δεκαετία του 1980, υπήρξαν μερικές προσπάθειες να την επαναφέρουν. Έγιναν μαθήματα σε ντόπιους και διατηρήθηκαν κείμενα σε ένα μουσείο στην επαρχεία Jiangyong, ενώ, ακαδημαϊκοί στο Πανεπιστήμιο Tsinghua στο Πεκίνο δίδαξαν την Nüshu, τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες για να διατηρηθεί. Ωστόσο, σύντομα, μπορεί να είναι ένα εξαφανισμένο σύστημα γραφής.
από: atlas obscura
Η Yi πέθανε το 1991 σε ηλικία 85 ετών. Η τελευταία αναγνωρισμένη γυναίκα που γνώριζε την Nüshu πέθανε το 2004.
Από τότε που ο κόσμος έμαθε για τη Nüshu στη δεκαετία του 1980, υπήρξαν μερικές προσπάθειες να την επαναφέρουν. Έγιναν μαθήματα σε ντόπιους και διατηρήθηκαν κείμενα σε ένα μουσείο στην επαρχεία Jiangyong, ενώ, ακαδημαϊκοί στο Πανεπιστήμιο Tsinghua στο Πεκίνο δίδαξαν την Nüshu, τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες για να διατηρηθεί. Ωστόσο, σύντομα, μπορεί να είναι ένα εξαφανισμένο σύστημα γραφής.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου