10 ιστορικές και διάσημες φυλακές

Αλκατράζ - πηγή

Στο πέρασμα των χρόνων οι φυλακές έχουν χρησιμοποιηθεί για τον εγκλεισμό σκληρών εγκληματιών αλλά και εκείνων που αντιτάχθηκαν στο εκάστοτε πολιτικό καθεστώς. Μερικές από αυτές τις φυλακές έχουν γίνει διαβόητες λόγω των επιφανών τροφίμων τους, της βάρβαρης μεταχείρισης των κρατουμένων και άλλες για τις τολμηρές απόπειρες απόδρασης που επινόησαν ορισμένοι τρόφιμοι.



Hanoi Hilton, Βιετνάμ
Η φυλακή Hoa Loa, ειρωνικά εμπνευσμένο από το Hilton του Ανόι από τους Αμερικανούς αιχμαλώτους πολέμου, χτίστηκε από τους Γάλλους για τους Βιετναμέζους πολιτικούς κρατουμένους. Η Στρατός του Βόρειου Βιετνάμ την χρησιμοποίησε αργότερα για τους κρατούμενους του πολέμου του Βιετνάμ. Οι κρατούμενοι εκεί υπέστησαν βασανιστήρια, λιμό ακόμα και φόνο. Γνωστές προσωπικότητες, όπως ο γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν, ο James Stockdale και ο Bud Day ήταν μερικοί μόνο από τους πολλούς αιχμαλώτους πολέμου που έμειναν στη φυλακή αυτή. Το 1999, άνοιξε ένα ξενοδοχείο Hilton στο Ανόι και ονομάστηκε Hilton Hanoi Opera Hotel.

Tuol Sleng Genocide Museum, Καμπότζη
Το 1975 το καθεστώς των Κόκκινων Χμερ το μετέτρεψε σε φυλακή από γυμνάσιο που ήταν πριν. Το Tuol Sleng είναι πιθανώς μια από τις πιο τρομακτικές φυλακές στον κόσμο. Οι κρατούμενοι βασανίζονταν συστηματικά, προκειμένου να αναγκαστούν να ομολογήσουν ότι έγκλημα τους είχε αποδοθεί. Από τη στιγμή που ομολογούσαν και κατονόμαζαν συνωμότες εκτελούνταν. Από τους περισσότερους από 17.000 έγκλειστους του Tuol Sleng στα 4 χρόνια που λειτούργησε, υπάρχουν μόνο λίγοι γνωστοί επιζώντες. Όταν ο στρατός του Βιετνάμ το ανακάλυψε το 1979, το Tuol Sleng μετατράπηκε σε ένα ιστορικό μουσείο για να θυμίζει στον κόσμο τη γενοκτονία του καθεστώτος των Κόκκινων Χμερ στην Καμπότζη.

Port Arthur, Αυστραλία
Το Port Arthur είναι μια πρώην αποικία καταδίκων στην Τασμανία. Από το 1833 μέχρι τη δεκαετία του 1850, ήταν προορισμός για τους πιο σκληρούς κατάδικους της Βρετανίας και της Ιρλανδίας, για εγκληματίες και εξεγερμένους κρατούμενους από άλλες φυλακές. Σήμερα παραμένουν πολλά από τα κτήρια της φυλακής, συμπεριλαμβανομένου του κρατητηρίου, του νοσοκομείου, του ψυχιατρικού ασύλου και μιας εκκλησίας που χτίστηκε από τους καταδίκους. Το 1996, το Port Arthur έγινε το μέρος της πιο θανατηφόρας σφαγής της Αυστραλίας, όταν κάποιος άνοιξε πυρ εναντίον των επισκεπτών, σκοτώνοντας 35 άτομα.

Elmina Castle, Γκάνα
Χτισμένο το 1492, το Κάστρο Elmina στην Γκάνα είναι το παλαιότερο ευρωπαϊκό κτίριο στη νότια Σαχάρα. Για πάνω από 300 χρόνια, ήταν ο χώρος αναμονής όσους είχαν πιαστεί και έπειτα θα πωλούνταν ως σκλάβοι. Συχνά 200 άνθρωποι στοιβάζονταν σε ένα κελί, στριμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς καν χώρο για να ξαπλώσουν. Μέχρι το 18ο αιώνα, πάνω από 30.000 σκλάβοι περνούσαν την Door of No Return (Πύλη Χωρίς Επιστροφή) κάθε χρόνο.

Robben Island, Νότια Αφρική
Ακριβώς έξω από την ακτή του Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική, το Robben Island έχει χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως στο πέρασμα των χρόνων, ακόμη και σαν αποικία λεπρών. Ωστόσο, είναι πιο γνωστό επειδή χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή από το καθεστώς του απαρτχάιντ. Πολλές γνωστές προσωπικότητες όπως ο Νέλσον Μαντέλα και ο Kgalema Motlanthe είναι 2 μόνο από τους πολιτικούς κρατούμενους που παρέμειναν έγκλειστοι εκεί.

Goree Island, Σενεγάλη
Χιλιάδες σκλάβοι πέρασαν από το Goree Island στη Σενεγάλη πριν η Γαλλία καταργήσει το εμπόριο σκλάβων το 1848. Το Maison des Esclaves, περισσότερο γνωστό ως House of Slaves, είναι ένα μόνο από τα σημεία του νησιού που στο οποίο κρατούνταν οι σκλάβοι πριν φορτωθούν στα πλοία για το Νέο Κόσμο.

Chateau d'If, Γαλλία
Το Chateau d'If στη Γαλλία είναι γνωστό από το βιβλίο «Κόμης του Μόντε Κρίστο» του Αλέξανδρου Δουμά. Από το 1634 μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το κάστρο χρησίμευε ως «χωματερή» για θρησκευτικούς και πολιτικούς κρατούμενους. Ακολουθώντας το έθιμο της εποχής, οι πλούσιοι φυλακισμένοι ή άνθρωποι της αριστοκρατίας λάμβαναν καλύτερη μεταχείριση από τους λιγότερο τυχερούς. Ωστόσο, συχνά έπρεπε να πληρώνουν γι’ αυτά τα προνόμια.

Devil's Island, Γαλλική Γουιάνα
Άνοιξε για πρώτη φορά το 1852 από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’, το Νησί του Διαβόλου είναι μια από τις πιο κακόφημες φυλακές στην ιστορία. Κατά τη διάρκεια των 94 χρόνων λειτουργίας της, αυτή η ιστορική φυλακή ήταν το «σπίτι» διαφόρων, από πολιτικούς κρατούμενους μέχρι σκληρούς εγκληματίες. Οι φυλακισμένοι που αποπαιρνόντουσαν να διαφύγουν είχαν να αντιμετωπίσουν τα πιράνχας στα μολυσμένα ποτάμια και την πυκνή ζούγκλα της Γαλλικής Γουιάνας. Η αυτοβιογραφία του πρώην τροφίμου Henri Charrière περιγράφει πολυάριθμες εικαζόμενες απόπειρες απόδρασης. Το 1973 γυρίστηκε η ταινία «Ο Πεταλούδας» με πρωταγωνιστές τους Στιβ Μακ Κουίν και Ντάστιν Χόφμαν, που βασίστηκε στο βιβλίο.

Πύργος του Λονδίνου, Αγγλία
Τώρα είναι το μέρος όπου φυλάσσονται τα κοσμήματα του Βρετανικού Στέμματος και ένα από τα κορυφαία τουριστικά αξιοθέατα στην Αγγλία. Ο Πύργος του Λονδίνου όμως λειτούργησε ως φυλακή από το 1100 έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Στους διάσημους κρατούμενους συμπεριλαμβάνονται ο Sir Thomas More, ο βασιλιάς Ερρίκος ΣΤ’, η Άννα Μπολέυν και η Αικατερίνη Χάουαρντ (σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Η’) και ο Ρούντολφ Ες. Ο Πύργος του Λονδίνου πιστεύεται πως είναι το πιο στοιχειωμένο κτίριο στην Αγγλία. Έχουν υπάρξει ιστορίες για φαντάσματα, συμπεριλαμβανομένης και της Άννα Μπολέυν.

Αλκατράζ, ΗΠΑ
Το Αλκατράζ, ίσως η πιο διάσημη φυλακή στις ΗΠΑ, ήταν η πρώτη μεγίστης ασφάλειας με ελάχιστα προνόμια φυλακή της χώρας. Ήταν το «σπίτι» για μερικούς από τους πιο διαβόητους εγκληματίες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των Αλ Καπόνε και του George Kelly Barnes πιο γνωστού ως "Machine Gun Kelly". Βρίσκεται σε ένα βραχώδες νησί που περιβάλλεται από τα παγωμένα νερά του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Πίστευαν πως ήταν αδύνατο να αποδράσει κανείς από το Αλκατράζ. Από τα 36 άτομα που επιχείρησαν να αποδράσουν, 23 συνελήφθησαν, 6 πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν και 2 πνίγηκαν. Οι υπόλοιποι 5 δεν εθεάθησαν ποτέ μετά από την απόπειρα διαφυγής τους και πιστεύεται ότι έχουν πνιγεί. Τα πτώματα τους δεν βρέθηκαν ποτέ.