Εγκαταλελειμμένα μέρη

Παλιότερα, στο blog έχουμε δείξει το Bodie και το Kolmanskop, δυο πόλεις-φαντάσματα. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για περισσότερα τέτοια μέρη περίμενα πως θα βρω πολλά χωριά, αγροκτήματα και μοναχικά σπίτια σε όλο τον κόσμο. Όταν όμως είδα ότι υπάρχουν και ολόκληρες πόλεις (εκτός βεβαίως από το γνωστό Τσερνομπίλ) τότε έμεινα λίγο έκπληκτος.

 

Δύο κυρίως λόγοι υπάρχουν για τους οποίους οι άνθρωποι ξαφνικά -ή σιγά-σιγά- εγκαταλείπουν το μέρος όπου ζούσαν για χρόνια. Ο κίνδυνος και οι οικονομικοί παράγοντες.



Η εκδρομές σε πόλεις-φαντάσματα είναι ολοένα και πιο δημοφιλείς σήμερα και πολλά τουριστικά γραφεία προσφέρουν ειδικές περιηγήσεις.

 
Ψάχνοντας λοιπόν για το θέμα έπεσα πάνω σε πολλές ιστοσελίδες αφιερωμένες σε εγκαταλελειμμένα μέρη και μια που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η abandoned-places.com.

Δείτε μερικά από τα πιο μυστήρια, εγκαταλελειμμένα μέρη.

Gunkanjima, Ιαπωνία
 

 

 

Το νησί Hashima, γνωστό σαν Gunkanjima (το νησί θωρηκτό), είναι ένας από τα 505 ακατοίκητα νησιά περίπου 15 χλμ από το Ναγκασάκι. Το νησί κατοικούνταν από 1887 ως το 1974 σαν ορυχείο εξόρυξης άνθρακα.
Η Mitsubishi αγόρασε το νησί το 1890 και ξεκίνησε το έργο, στόχος του οποίου ήταν να εξορύξουν άνθρακα από το βυθό της θάλασσας. Το 1916, έχτισαν το πρώτο τσιμεντένιο κτίριο της Ιαπωνίας, ένα συγκρότημα διαμερισμάτων, για να φιλοξενήσει τους εργάτες (πολλοί από τους οποίους είχαν προσληφθεί βίαια από άλλα μέρη της Ασίας), καθώς και για την προστασία από τους τυφώνες.
Όταν στη δεκαετία του 1960 το πετρέλαιο αντικατέστησε τον άνθρακα στην Ιαπωνία, τα ορυχεία άνθρακα άρχισαν να κλείνουν σε όλη τη χώρα. Το ίδιο συνέβη και με τα ορυχεία του Hashima. Το 1974, η Mitsubishi ανακοίνωσε επίσημα το κλείσιμο του ορυχείου και σήμερα είναι άδειο και γυμνό, γι' αυτό και λέγεται το Νησί Φάντασμα. Στις 22 Απριλίου του 2000, το Hashima άνοιξε ξανά ως τουριστικός προορισμός.

 

San Zhi, Ταϊβάν
 

 

 

Το San Zhi είναι ένα εγκαταλελειμμένο τουριστικό θέρετρο στα βόρεια της Ταϊβάν.

Κτίστηκε στις αρχές του 1980, αλλά η κατασκευή του σταμάτησε μετά από μια σειρά θανατηφόρων ατυχημάτων. Αν και ποτέ δε λειτούργησε ως θέρετρο, μπορεί κάποιος να το επισκεφτεί, καθώς, παράξενα κτίριά του λειτουργούν ως τουριστικό αξιοθέατο. Τα χρώματα τους εξαρτώνται από την τοποθεσία. Στα δυτικά είναι πράσινα, στα ανατολικά ροζ, στα νότια μπλε και στα βόρεια λευκά.

Prypyat, Ουκρανία

 

 
Το Prypyat είναι μια εγκαταλειμμένη πόλη στην ζώνη αποκλεισμού στην βόρεια Ουκρανία. Η πόλη ιδρύθηκε το 1970 για να στεγάσει τους εργάτες στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ και εγκαταλείφθηκε το 1986 μετά την καταστροφή του. Ο πληθυσμός της ήταν περίπου 50.000 πριν από το ατύχημα. Η πόλη εκκενώθηκε μέσα σε δύο ημέρες.
Η πόλη και η ζώνη αποκλεισμού φυλάσσεται με φρουρούς και αστυνομικούς, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη η απόκτηση των απαραίτητων εγγράφων για να μπει κανείς. Ένας οδηγός συνοδεύει τους επισκέπτες ώστε να μην υπάρξουν βανδαλισμοί ή αφαιρεθεί τίποτα από εκεί. Οι πόρτες των περισσότερων κτιρίων είναι ανοικτές για την αποφυγή κινδύνων για τους επισκέπτες, και, όταν κάποιος συνοδεύεται από έναν οδηγό, μπορεί να μπει σε σχεδόν όλα τα κτίρια. Η πόλη του Τσερνομπίλ, βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το Prypyat.

Kadykchan, Ρωσία

 

 

 

 

 

 

Το Kadykchan είναι μια πόλη-φάντασμα που χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τους εργάτες στα ορυχεία άνθρακα και τις οικογένειές τους.

Το 1996, 6 άτομα έχασαν τη ζωή τους από μια έκρηξη σε ένα ορυχείο άνθρακα και τα ορυχεία έκλεισαν. 12.000 κάτοικοι μεταφέρθηκαν σε άλλα μέρη αφήνοντας την πόλη άδεια και σιωπηλή.


Centralia, ΗΠΑ

 

 

 

 

Η πόλη Centralia είναι μια πόλη-φάντασμα στην Πενσυλβανία των ΗΠΑ. Ο πληθυσμός της μειώθηκε από πάνω από 1.000 κατοίκους το 1981, σε 12 το 2005 και 9 το 2007, λόγω μιας φωτιάς σε ένα ορυχείο που καίει υπόγεια από το 1962.
Μια θεωρία υποστηρίζει ότι το Μάιο του 1962, το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης προσέλαβε πέντε πυροσβέστες για να καθαρίσουν με φωτιά τον χώρο υγειονομικής ταφής της πόλης, κάτι που γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια. Οι πυροσβέστες έβαλαν φωτιά στη χωματερή και την άφησαν να κάψει για λίγο. Όμως, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, η φωτιά δεν έσβηνε.
Η φωτιά συνέχισε να καίει υπογείως και εξαπλώθηκε μέσα από μια τρύπα σε ένα κοίλωμα ενός βράχου στα εγκαταλελειμμένα ορυχεία άνθρακα κάτω από την πόλη. Οι προσπάθειες για την κατάσβεσή της ήταν ανεπιτυχείς και συνέχισε να καίει σε όλη τη δεκαετία του 1960 και του 1970. Λόγω των υποπροϊόντων της φωτιάς, του μονοξειδίου και του διοξειδίου του άνθρακα και την έλλειψη καθαρού οξυγόνου, έχουν αναφερθεί δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.
Το 1984, το Κογκρέσο διέθεσε περισσότερα από 42 εκατομμύρια δολάρια για την μετεγκατάσταση των κατοίκων. Οι περισσότεροι από αυτούς δέχτηκαν και μετακόμισαν σε κοντινές κοινότητες στα βουνά Carmel και Ashland. Μερικές οικογένειες επέλεξαν να παραμείνουν παρά τις προειδοποιήσεις από αξιωματούχους του κράτους.


Η Περιτειχισμένη Πόλη Kowloon, Χονγκ Κονγκ
 

 

 

Το Kowloon ήταν μία από τις περιοχές του Χονγκ Κονγκ.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 άρχισε να χτίζεται η Περιτειχισμένη Πόλη. Μεγάλα κτίρια άρχισαν να χτίζονται το ένα δίπλα στο άλλο και έγιναν χιλιάδες τροποποιήσεις, σχεδόν καμία από αρχιτέκτονες ή μηχανικούς, μέχρι που ολόκληρη η πόλη έγινε μονολιθική. Δαιδαλώδεις διάδρομοι την διχοτομούσαν, μερικοί δρόμοι διέτρεχαν τους επάνω ορόφους και περνούσαν μέσα και ανάμεσα από τα κτήρια. Οι δρόμοι φωτίζονταν από λάμπες φθορισμού, μιας και το φως του ήλιου σπάνια έφτανε στους χαμηλότερους ορόφους. Υπήρχαν μόνο δύο κανόνες για την ανοικοδόμηση: έπρεπε να υπάρχει ηλεκτρικό, για να αποφεύγεται η φωτιά, και τα κτίρια δεν μπορούσαν να είναι ψηλότερα από 14 ορόφους, λόγω του κοντινού αεροδρομίου. 8 δημοτικοί σωλήνες παρείχαν νερό σε όλο το οικοδόμημα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το Kowloon είχε 35.000 περίπου κατοίκους. Η πόλη ήταν πασίγνωστη για τους οίκους ανοχής, τα καζίνο, τα κρησφύγετα οπίου, τους τεκέδες, τα μαγειρεία που σέρβιραν κρέας σκύλου και τα μυστικά εργοστάσια.
Το 1984 κατεδαφίστηκε και οι κάτοικοί της μεταφέρθηκαν αλλού. Εκείνη την εποχή, είχε 50.000 κατοίκους σε 26.000 τετ. μέτρα, καθιστώντας την μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές στη Γη.
Μετά την κατεδάφιση, δημιουργήθηκε ένα πάρκο στη θέση της.

 

Oradour-sur-Glane, Γαλλία

 

 

 

Το Oradour-sur-Glane είναι μια πόλη στη Γαλλία.

Το αρχικό χωριό καταστράφηκε στις 10 Ιουνίου του 1944, όταν 642 κάτοικοί του δολοφονήθηκαν από ένα λόχο των SS.

Ένα νέο χωριό κτίστηκε μετά τον πόλεμο κοντά και το αρχικό διατηρείται σαν μνημείο.
 

Humberstone, Χιλή

 

 

 

 

Το 1872, την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε και η Peru Nitrate Company (Νιτρικά Άλατα Περού), στην πόλη Santa Laura, ξεκίνησε τις εργασίες της η Guillermo Wendell Nitrate Extraction Company (Εταιρία Εξόρυξης Νιτρικών Guillermo Wendell). Και οι δύο εταιρίες μεγάλωσαν γρήγορα και έγιναν πολυσύχναστη πόλεις που τις χαρακτήριζαν τα όμορφα κτίρια σε αγγλικό στυλ.
Το οικονομικό μοντέλο κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης του 1929, λόγω της ανάπτυξης της σύνθεσης της αμμωνίας, η οποία οδήγησε στην βιομηχανική παραγωγή λιπασμάτων. Και οι δύο εγκαταλείφθηκαν το 1960 και το 1970, αντίστοιχα, αφού μετατράπηκαν σε πόλεις-φαντάσματα, οπότε ανακηρύχτηκαν εθνικά μνημεία και άνοιξαν για τον τουρισμό.

Το 2005 χαρακτηρίστηκαν από την UNESCO ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Wittenoom, Αυστραλία

 

 

 

 

Το Wittenoom είναι ένα μέρος στην περιοχή Pilbara της Δυτικής Αυστραλίας.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Pilbara, αλλά έκλεισε το 1966 λόγω των ανησυχιών για την υγεία από την εξόρυξη αμιάντου στο κοντινό φαράγγι Wittenoom.
Σήμερα, είναι μια πόλη-φάντασμα με περίπου 8 κατοίκους οι οποίοι δεν έχουν καμία κρατική υπηρεσία. Η πόλη αφαιρέθηκε από τους επίσημους χάρτες και οι δρόμοι που οδηγούν στις μολυσμένες περιοχές είναι πιθανό να είναι κλειστοί.


Agdam, Αζερμπαϊτζάν

 

 

 

Το Agdam καταστράφηκε ολοσχερώς το 1993 κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Πριν τον πόλεμο ο πληθυσμός της πόλης ήταν περίπου 30.000 κάτοικοι.

Βαρώσι, Κύπρος

 

 

 

 

Το Βαρώσι είναι μια περιοχή στην πόλη της Αμμόχωστου. Πριν την Τουρκική Εισβολή το 1974, ήταν η σύγχρονη τουριστική περιοχή της Αμμόχωστου.
Στη δεκαετία του 1970, η Αμμόχωστος ήταν ο νούμερο ένας τουριστικός προορισμός στην Κύπρο, και, στην περίοδο της ακμής του μεταξύ 1970 και '74, το Βαρώσι ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και αγαπημένος προορισμός των πλούσιων και διάσημων -όπως της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, του Ρίτσαρντ Μπάρτον, της Ράκελ Γουέλς και της Μπριζίτ Μπαρντό.
Τα τελευταία 35 χρόνια η περιοχή έχει μετατραπεί σε πόλη-φάντασμα.


Balestrino, Ιταλία

 

 

 

 

Δεν θα βρείτε πολλές πληροφορίες για το Balestrino στο διαδίκτυο.

Οι πρώτες πληροφορίες για το χωριό πάνε πίσω στο 1860, όταν ο πληθυσμός του ήταν περίπου 850 κάτοικοι. Στο τέλος του 20ου αιώνα, το χωριό υπέφερε από πολλούς σεισμούς εξαιτίας των οποίων οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό.

 

Craco, Ιταλία

 

 

 

Το χωριό έχει την ίδια ιστορία με το Balestrino.

Λόγω των σεισμών, οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν ψάχνοντας για πιο ασφαλή μέρη.