Το Planetary Court, έδρα της εξουσίας της Koreshan Unity που χτίστηκε το 1904
Στους άλλοτε σκληρούς και πλημμυρισμένους βάλτους της νοτιοδυτικής Φλόριντα, βρίσκονται τα απομεινάρια ενός περίεργου οικισμού του 19ου αιώνα.
Δείτε ακόνη:
Ο οικισμός, που ιδρύθηκε από έναν χαρισματικό ηγέτη που οδήγησε τα μέλη του στους βάλτους για να χτίσουν μια "Νέα Ιερουσαλήμ" και να αναζητήσουν την αθανασία μέσω της αγαμίας, περιστράφηκε γύρω από την πεποίθηση όχι ότι η γη κοίλη και ότι οι άνθρωποι ζούμε μέσα στον πυρήνα της. Σήμερα, ένα πολιτειακό πάρκο είναι αφιερωμένο σε ό, τι έχει απομείνει από τα διατηρημένα κατάλοιπα αυτής της ουτοπικής αποικίας. Παγωμένη στον χρόνο, είναι μία από τις λίγες πραγματικές πόλεις-φαντάσματα στη Φλόριντα. Καλώς ορίσατε στην Koreshan Unity.
Μέλη της Koreshan Unity
Όλα ξεκίνησαν με την επιστήμη -φαινομενικά, τουλάχιστον. Ο Cyrus Teed, ένας εκκεντρικός γιατρός και αλχημιστής από την πόλη Utica στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, πειραματιζόταν συχνά επικίνδυνα με το ηλεκτρικό ρεύμα. Ένα βράδυ του 1869, βρισκόμενος στο εργαστήριό του, ο Teed έμεινε αναίσθητος από ένα πείραμά του για να μετατρέψει τον μόλυβδο σε χρυσό και είχε ένα όραμα - ή όπως το αποκαλούσε, "Illumination" (φωτισμό). Εμφανίστηκε μια όμορφη γυναίκα και του είπε τις αλήθειες του σύμπαντος: το μυστικό της αθανασίας, ότι ο Θεός ήταν αρσενικός και θηλυκό και ότι ζούμε στο εσωτερικό του φλοιού της Γης. Ο άγγελος του είπε ότι ήταν ο έβδομος προφήτης σε μια σειρά που περιελάμβανε τον Αδάμ και, πιο πρόσφατα, τον Ιησού, και ότι είχε σταλεί για να λυτρώσει την ανθρωπότητα.
Η Κοίλη Γη της κοινότητας
Στη δεκαετία του 1800 και στις αρχές του 1900 παρατηρήθηκε μια σειρά ουράνιων όντων που φαινόταν να επισκέπτονται λευκούς άνδρες της μεσαίας τάξης στην Αμερική, να τους χρίζουν προφήτες και να τους προτρέπουν να ιδρύσουν νέες θρησκείες. Καθώς η βιομηχανική επανάσταση συνέχισε να ξεπερνάει όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, κάποιοι βρέθηκαν να θέλουν καλύτερες απαντήσεις και διαφορετικό τρόπο ζωής και οι χαρισματικοί ηγέτες -συχνά με υποτιθέμενη θεϊκή κλήση- ήταν εκεί για να καλύψουν αυτά τα κενά. Ορισμένες από αυτές τις ένθερμες θρησκευτικές ομάδες και τις νεοσύστατες ουτοπίες ξεκίνησαν στα δυτικά και τα κεντρικά της πολιτείας της Νέας Υόρκης, μια περιοχή που ονομάστηκε "burned-over district" λόγω της σχέσης με την συντέλεια του κόσμου, τον σε αποκαλυπτικό στυλ ευαγγελισμό, που έμοιαζε να βάζει φωτιά στην περιοχή. Ο Teed ήταν σίγουρα εξοικειωμένος με μερικούς από τους προγόνους και τους συγχρόνους του στην περιοχή: τον Τζόζεφ Σμιθ ιδρυτή των Μορμόνων, τους Shakers, τους Millerites και την Κοινότητα Oneida.
Ο ιδρυτής Cyrus Teed
Όμως, από τη στιγμή που ο Teed άρχισε να στρατολογεί οπαδούς τη δεκαετία του 1870, οι Νεοϋορκέζοι ένιωθαν ήδη μάλλον καμένοι από αυτά τα θρησκευτικά κινήματα της νέας εποχής. Οι εκκεντρικές του πεποιθήσεις έβλαψαν την ιατρική του πρακτική και οι επανειλημμένες προσπάθειές του να ξεκινήσει έναν κοινόχρηστο οικισμό στη Νέα Υόρκη απέτυχαν. Το ίδιο και ο γάμος του. Άφησε τη γυναίκα του και τον μικρό γιο του και μετακόμισε στο Σικάγο, στην προσπάθειά του για τη Νέα Ιερουσαλήμ που πίστευε ότι έπρεπε να βρεθεί.
Μέλη της Koreshan Unity
Ο Teed αποκάλεσε τη νέα του θρησκεία Koreshanity και άλλαξε το όνομά του σε Koresh, την βιβλική έκδοση του ονόματος "Cyrus" που αναφέρεται στον Πέρση βασιλιά που κατέλαβε τη Βαβυλώνα, απελευθέρωσε τους Εβραίους και τους οδήγησε πίσω στην Ιερουσαλήμ (ίσως, το όνομα Koresh να σας θυμίζει τον David Koresh και το Branch Davidians, μια άλλη θρησκευτική αίρεση που κατέληξε σε φλόγες και τραγωδία κατά τη διάρκεια μιας αντιπαράθεσης με τους Ομοσπονδιακούς το 1993 στο Waco του Τέξας). Αν και ο Cyrus Teed και ο David Koresh υιοθέτησαν το όνομα για να εδραιώσουν την εξουσία τους στους οπαδούς τους, οι Koreshan και το Branch Davidians δεν έχουν καμία σχέση.
Το Σικάγο αποδείχθηκε ένα πιο γόνιμο έδαφος στρατολόγησης για το Koreshanity και σύντομα ο Teed συγκέντρωσε περισσότερους από 100 οπαδούς ελπίζοντας να χτίσει μια κοινότητα από την οργάνωση που ονόμασε The College of Life. Οι Koreshan δεν ήταν καν άξεστοι, οι περισσότεροι προέρχονταν από τη μεσαία και τη μεγαλοαστική τάξη και ήταν καλά μορφωμένοι, ενώ το 75% ήταν γυναίκες. Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες δεν είχαν ακόμα δικαίωμα ψήφου στις
ΗΠΑ, ούτε τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες στην
ιδιοκτησία και στον αυτοπροσδιορισμό, η αρχή της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων στην Koreshanity ήταν σαφώς ελκυστική. Αρκετές γυναίκες συμμετείχαν στο κίνημα χωρίς τους συζύγους τους και ο Teed δέχτηκε πολλές μηνύσεις από θυμωμένους συζύγους για αποξένωσή τους από τις συζύγους τους.
Μάλιστα, μια ανώνυμη απειλή θανάτου έγραφε:
Οι εγκαταλελειμμένοι σύζυγοι δεν ήταν οι μόνοι επικριτές του Teed στο Σικάγο και σύντομα οι Koreshan αναζητούσαν γη που θα μπορούσαν ελεύθερα να δημιουργήσουν τη Νέα Ιερουσαλήμ τους, την οποία ο Teed οραματίστηκε ως μια πόλη 10 εκατομμυρίων ανθρώπων. Το 1894 η ομάδα αποβιβάστηκε στους βάλτους της νοτιοδυτικής Φλόριντα, αγοράζοντας 1000 στρέμματα φθηνής γης στο ανεξάρτητο Estero. Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη, αλλά γεμάτη φίδια, κουνούπια και μικρούς φοίνικες, και οι Koreshan πέρασαν χρόνια ζώντας σε σκηνές και επιβιώνοντας με φιστίκια.
Teed
Θα σε πυροβολήσω και θα σε σκοτώσω μόλις σε δω, είμαι αποφασισμένος να απαλλάξω αυτήν την κοινότητα από εσένα, μπάσταρδε, θα σε πυροβολήσω την πρώτη φορά που θα εμφανιστείς σε ένα συγκεκριμένο τμήμα αυτής της πόλης
Ένας φίλος της γυναίκας
Οι εγκαταλελειμμένοι σύζυγοι δεν ήταν οι μόνοι επικριτές του Teed στο Σικάγο και σύντομα οι Koreshan αναζητούσαν γη που θα μπορούσαν ελεύθερα να δημιουργήσουν τη Νέα Ιερουσαλήμ τους, την οποία ο Teed οραματίστηκε ως μια πόλη 10 εκατομμυρίων ανθρώπων. Το 1894 η ομάδα αποβιβάστηκε στους βάλτους της νοτιοδυτικής Φλόριντα, αγοράζοντας 1000 στρέμματα φθηνής γης στο ανεξάρτητο Estero. Η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη, αλλά γεμάτη φίδια, κουνούπια και μικρούς φοίνικες, και οι Koreshan πέρασαν χρόνια ζώντας σε σκηνές και επιβιώνοντας με φιστίκια.
Το γενικό κατάστημα της κοινότητας στον ποταμό Estero
Όμως, μετά από μερικά χρόνια σκληρής δουλειάς στη ζέστη και την υγρασία της Φλόριντα, οι Koreshan κατάφεραν να δημιουργήσουν μια ζωντανή και ακμάζουσα κοινότητα στις όχθες του ποταμού Estero. Η Koreshan Unity, όπως ονομάστηκε ο οικισμός, περιελάμβανε έναν εκδοτικό οίκο, ένα γενικό κατάστημα, ένα εργοστάσιο ξυλείας, εργοστάσιο τσιμέντου, φυτώριο φυτών, μηχανουργεία και ένα φούρνο που παρήγαγε 600 ψωμιά την ημέρα.
Το Planetary Court το 1913
Αυτή η επιτυχία οφείλεται εν μέρει στη φιλοσοφία της ομάδας για κοινή ζωή. Τα μέλη, κατά την ένταξή τους, καλούνταν να παραχωρήσουν όλα τα υλικά αγαθά στην Unity. Ως μέλη, κάθε άτομο "εργαζόταν σύμφωνα με τις ικανότητές του και δεχόταν για τις ανάγκες του". Και ενώ σήμερα αυτό μπορεί να μοιάζει πολύ με τον μαρξισμό, οι Koreshan το είδαν ως μια επιστροφή στους τρόπους των πρώτων Χριστιανών. Η κοινότητα δεν έφτασε ποτέ τα 10 εκατομμύρια που ήθελε ο Teed -στο απόγειό της καυχιόταν για περίπου 200 μέλη.
Οι Πλανητικές Αδελφές το 1922
Οι γενικές υποθέσεις της Unity διοικούνταν από επτά γυναίκες, τις Πλανητικές Αδελφές (Planetary Sisters), που η κάθε μία αντιστοιχούσε σε έναν από τους γνωστούς πλανήτες εκείνη την εποχή. Ο Teed αντιπροσώπευε τον Ήλιο και η επιλεγμένη διάδοχος του Teed, κάποια ονόματι Annie Ordway που ο Teed μετονόμασε σε Victoria Gratia, ήταν η ενσάρκωση της Σελήνης. Ενώ οι Πλανητικές Αδελφές λειτουργούσαν ανεξάρτητα στο πλαίσιο της Unity, έπρεπε όλες τους, όταν ασχολούνταν με το ευρύ κοινό που δεν αποδέχονταν εύκολα τη ριζοσπαστική ισότητα που είχαν οι Koreshan, να έχουν άνδρες ομολόγους τους. Αν και σήμερα μεγάλο μέρος της κοινωνικής οργάνωσης στην Unity ακούγεται προοδευτικό και σύγχρονο, δεν μεταφράζονται όλες οι πεποιθήσεις τους τόσο εύκολα. Ο Teed ανέπτυξε τη θεωρία της κυτταρικής κοσμογονίας, δηλώνοντας ότι η γη είναι ένα κοίλο κύτταρο με ολόκληρο το σύμπαν να περιέχεται μέσα του. Απέρριψε την ιδέα της βαρύτητας και πίστευε ότι οι ουρανοί στο κέντρο της σφαίρας περιστρέφονταν, ενώ η Γη παρέμενε ακίνητη. Οι Koreshan ανέπτυξαν ακόμη και πειράματα για να "αποδείξουν" ότι η Γη ήταν κοίλη χρησιμοποιώντας ένα περίτεχνο εργαλείο που εφηύραν. Υιοθέτησαν την ατάκα "Ζούμε μέσα!" και την τύπωσαν σε πινακίδες και φυλλάδια σε μια μάλλον αναποτελεσματική προσπάθεια να κάνουν και άλλους να ενδιαφερθούν στο σύστημα πεποιθήσεών τους.
Όπως σε κάθε κοινότητα στην οποία εγκαταστάθηκαν οι Koreshan, οι ντόπιοι τους είδαν με δισταγμό και καχυποψία λόγω των ανορθόδοξων θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Όμως, η γύρω κοινότητα επωφελήθηκε από τη βιομηχανία τους και το ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και έτσι, για κάποιο χρονικό διάστημα, συνυπήρξαν λίγο-πολύ ειρηνικά.
Υπήρχε ένα σύστημα τριών επιπέδων συμμετοχής. Το πρώτο ήταν ένα εξωτερικό επίπεδο μη πιστών που ήταν πρόθυμοι να εργαστούν για την ενότητα, οι οποίοι ονομάζονταν "Προστάτες της Εξίσωσης" (Patrons of Equation) και επέτρεπε το γάμο και τη συμμετοχή στις κοσμικές πτυχές της ενότητας. Ο Τόμας Έντισον, ο οποίος έβγαλε τον χειμώνα στο κοντινό Fort Myers, παρακολουθούσε συχνά εκδηλώσεις στο Unity και βρήκε ένα πρόθυμο κοινό για τις δικές του ιδέες σχετικά με την οικιακή χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας. Ο Έντισον αντάλλαξε φυτά και σπόρους με την Unity και τους χάρισε μοσχεύματα από μπαμπού, των οποίων οι απόγονοι γεμίζουν ακόμη και σήμερα τους χώρους της Unity. Ο Χένρι Φορντ και ο Harvey Firestone ήταν επίσης τακτικοί στις πολιτιστικές εκδηλώσεις των Koreshan. Η Unity οργάνωσε την πρώτη συμφωνική ορχήστρα της νοτιοδυτικής Φλόριντα, έπαιζε θεατρικά έργα και πραγματοποιούσε τακτικά συναυλίες και γιορτές.
Ίδρυσαν ένα σχολείο για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους παράλληλα με εκείνα των ντόπιων, ο Teed προσέφερε ιατρική φροντίδα, πουλούσαν τους καρπούς της γεωργικής τους εργασίας και της αλιευτικής βιομηχανίας στους ντόπιους και μάλιστα έφτιαξαν το δικό τους εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που παρείχε ηλεκτρική ενέργεια στη γύρω περιοχή.
Το σπίτι του Cyrus Teed
Ο εσωτερικός πυρήνας της ομάδας, οι Κατεξοχήν Ενότητα (Pre-Eminent Unity), δεν επέτρεπε το γάμο και ασκούσε την αγαμία. Οι Koreshan πίστευαν ότι το κλειδί για την αθανασία ήταν η αγαμία. "Θα εστιάζατε όλες τις σεξουαλικές σας ενέργειες στο μυαλό του [Teed] και μετά όταν θα πεθάνει, θα διαλυόσασταν και θα επιστρέφατε ούτε ως άνδρας ούτε ως γυναίκα", εξηγεί ο επιμελητής του μουσείου του Koreshan State Park. Ωστόσο, σε μια μεσαία ομάδα επιτρεπόταν ο γάμος, αλλά οι σεξουαλική επαφή προοριζόταν μόνο για αναπαραγωγή.
Σε αντίθεση με ορισμένες από τις πιο επικίνδυνες θρησκευτικές λατρείες ή αιρέσεις της ιστορίας, τα μέλη ήταν ελεύθερα να φύγουν, χωρίς επακόλουθα. Επίσης, κάποιο μέλος μπορούσε να επισκεφθεί τα μέλη της οικογένειάς τους που ζούσαν έξω από τον οικισμό.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν οι Koreshan μπήκαν στην πολιτική. Το 1904, ο Teed αποφάσισε να ενσωματώσει την πόλη Estero. Αν και όσοι ζούσαν κοντά στην Unity φάνηκαν να μην ανησυχούν για αυτήν την εξέλιξη, προκάλεσε σημαντικό άγχος στους καταξιωμένους πολιτικούς στην έδρα της κομητείας Fort Myers. Τίποτα δεν δημιουργεί εχθρούς γρηγορότερα από τα χρήματα και όταν οι τοπικοί πολιτικοί συνειδητοποίησαν ότι τα σχέδια του Teed μπορούσαν να επηρεάσουν τα δικά τους έσοδα, κάθε αποφασιστική ειρηνική συνύπαρξη με τους ξένους εξαφανίστηκε. Ο Teed και οι οπαδοί του δεν βοήθησαν να εξομαλυνθεί η κατάσταση, καθώς του άρεσε να είναι αμφιλεγόμενος. Προωθώντας την ατζέντα της ψηφοφορίας των γυναικών, οι Koreshan δημιούργησαν το δικό τους πολιτικό κόμμα, το Κόμμα της Προοδευτικής Ελευθερίας (Progressive Liberty Party), το οποίο ενίσχυσε μόνο τη ρητορική. Το 1906, ενώ βρισκόντουσαν στο Fort Myers για επαγγελματικούς λόγους, ο Τeed και μερικοί Koreshan άρχισαν να τσακώνονται με τους ντόπιους, συμπεριλαμβανομένου του αστυνομικό της πόλης. Ο Teed ξυλοκοπήθηκε τόσο σκληρά που δε συνήλθε ποτέ πλήρως. Πέθανε λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1908.
Πιστεύοντας θερμά στην αθανασία και την ανάσταση του Teed, οι Koreshan τον έβαλαν σε μια μπανιέρα στη σκηνή της Art Hall και περίμεναν, ενώ πήγαν και παιδιά της Unity να δουν το σώμα του, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται. Αυτό εξηγήθηκε ως απόδειξη της νέας ζωής που άρχισε να μπαίνει σε ισχύ. Μετά από σχεδόν μια εβδομάδα, ο επικεφαλής υγείας της κομητείας ανάγκασε τους Koreshan να θάψουν το σώμα. Τα μέλη κράτησαν μια 24ωρη αγρυπνία στον τάφο του και έδεσαν μια βάρκα κοντά για όταν τελικά θα επέστρεφε. Το 1921, κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα, το μαυσωλείο και το σώμα του Teed ξεβράστηκαν στη θάλασσα, χωρίς κανένα σημάδι για την ανάστασή του.
Με την απώλεια του ηγέτη τους, οι Koreshan αρνήθηκαν να συσπειρωθούν γύρω από τη Victoria Gratia, την υποτιθέμενη διάδοχο του Teed. Τα μέλη μειώνονταν αργά και σταθερά, αλλά συνέχισαν τις οικονομικές και πολιτιστικές τους δραστηριότητες, όσο καλύτερα μπορούσαν. Το 1940, οι Koreshan αναθάρρησαν λίγο χάρη στην Hedwig Michel, μια Γερμανο-Εβραία που διέφυγε από τους Ναζί, και η οποία έριξε όλη της την ενέργεια στην αναζωογόνηση της κοινότητας. Μετά τον πόλεμο, αγωνίστηκε για τις αποζημιώσεις που της χρωστούσαν και παραχώρησε αυτά τα κεφάλαια στην Unity για να διατηρηθεί στη ζωή σε δύσκολους καιρούς. Συχνά, η Michel αναφερόταν ως η τελευταία Koreshan, αν και η ίδια έλεγε, "Δεν υπάρχει τελευταίος. Θα συνεχίσουμε".
Η Hedwig Michel εξηγεί την Κοίλη Γη το 1961
Παρά τις προσπάθειές της, μόνο πέντε μέλη παρέμειναν το 1961. Έτσι, η Michel και οι άλλοι Koreshan δώρισαν 1000 στρέμματα και όλα τα κτίρια της Unity στην Πολιτεία της Φλόριντα, δημιουργώντας ένα κρατικό πάρκο και έναν ιστορικό χώρο. Η Michel πέθανε το 1982, σηματοδοτώντας το τέλος μιας αιώνας αναζήτησης μιας ουτοπίας.
Τα κτίρια και τα σπίτια που παραμένουν άθικτα είναι πρωτότυπα, όπως το σπίτι του Cyrus Teed, το Πλανητικό Δικαστήριο (χτίστηκε περίπου το 1904 ως σπίτι για τις επτά γυναίκες που διαχειρίστηκαν την Unity), την αίθουσα τέχνης, το γενικό κατάστημα, τον φούρνο, το κτίριο της γεννήτριας, τα μηχανουργεία και τις εξοχικές κατοικίες αρκετών μελών.
Το πρωτότυπο μοντέλο της Ηλεκτρικής Κοίλης Γης
Θα ήταν πολύ εύκολο να απορρίψουμε τους Koreshan ως μια ακόμη λατρεία και φυσικά είναι αλήθεια ότι πολλές από τις πεποιθήσεις τους για την επιστήμη ήταν προφανώς ψευδείς, ακόμη και τότε. Ωστόσο, το έργο τους άλλαξε το τοπίο -και το πολιτιστικό- της περιοχής σε μια εποχή που η νοτιοδυτική Φλόριντα ήταν ακόμα σύνορα των ΗΠΑ.
από: messy nessy chic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου