Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022

11 αστικοί θρύλοι που περιβάλλουν δημοφιλή τραγούδια

 
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δει κανείς την πόση επίδραση που έχει ένα τραγούδι στο κοινό. Οι θέσεις στα τσαρτ και τα στοιχεία πωλήσεων είναι χρήσιμα, αλλά δεν είναι τα μόνα. Συχνά, πολλά τραγούδια με απήχηση, εμπνέουν το κοινό να επινοήσει άγριες θεωρίες σχετικά με τη συγγραφή και την ηχογράφηση.
 
Τα 11 τραγούδια που θα δείτε έχουν δημιουργήσει εντελώς αβάσιμους αστικούς θρύλους.
 
 
 
American Girl, Tom Petty and the Heartbreakers
Ο θρύλος: Ο Τομ Πίτι έγραψε αυτό το κλασικό ροκ κομμάτι του 1976 για μια φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα που αυτοκτόνησε.
Η αλήθεια: Ο Πίτι είναι από το Γκέινσβιλ, την έδρα του εν λόγω πανεπιστημίου, αλλά ο ίδιος επέμεινε ότι η ιστορία είναι διαφορετική. "Το τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με αυτό", είπε κάποτε ο καλλιτέχνης. Στην πραγματικότητα, ο Πίτι έγραψε τους στίχους ενώ βρισκόταν στο Encino της Καλιφόρνια καθώς περιόδευε τη χώρα και σκεφτόταν πώς ο κοντινός αυτοκινητόδρομος ακουγόταν σαν ωκεανός.

Strawberry Fields Forever, The Beatles
Ο θρύλος: Στο τέλος του "Strawberry Fields Forever", ο Λένον λέει, "Έθαψα τον Πολ", επιβεβαιώνοντας φαινομενικά έναν άλλο δημοφιλή αστικό θρύλο, αυτός που ισχυρίζεται ότι ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ πέθανε σε τροχαίο ατύχημα το 1966 και αντικαταστάθηκε από έναν σωσία του.
Η αλήθεια: Στην πραγματικότητα, ο Λένον λέει "cranberry sauce" (σάλτσα κράνμπερι), και το κάνει δύο φορές. Το περίεργο επιφώνημα του Λένον ακούγετε πιο καθαρά στο "Strawberry Fields Forever - Take 7 and Edit Piece" στη συλλογή Anthology 2 των Beatles.

Dancing With Myself, Billy Idol
Ο θρύλος: Σε αυτό το κομμάτι της δεκαετίας του '80, ο Μπίλι Άιντολ τραγουδάει για τον αυνανισμό.
Η αλήθεια: Ο Άιντολ εμπνεύστηκε από ένα ταξίδι του 1978 σε μια ιαπωνική ντίσκο όπου όλοι οι νέοι χόρευαν με τις ανακλάσεις τους στον καθρέφτη.
Ωστόσο, υπάρχει κάποια αλήθεια στον αστικό μύθο. "Υπάρχει ένα στοιχείο αυνανισμού σε αυτά τα παιδιά που χορεύουν με τις αντανακλάσεις τους", είπε ο Άιντολ στο Rolling Stone το 2014. "Δεν είναι πολύ πιο μακριά από τον σεξουαλικό αυνανισμό. Το τραγούδι πραγματικά μιλάει για αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε έναν κόσμο χωρίς δικαιώματα, όπου μένουν άτονοι να χορεύουν με τις δικές τους σκέψεις. Αυτά τα παιδιά ήταν σχεδόν απογοητευμένα το ένα από το άλλο και με τις δικές τους σκέψεις".

Love Rollercoaster, Ohio Players
Ο θρύλος: Η κραυγή που ακούγεται στο 2:32 αυτού του funk banger του 1975 ανήκει σε μια γυναίκα που δολοφονείται μέσα ή κοντά στο στούντιο. Ορισμένες εκδοχές της ιστορίας προσδιορίζουν το θύμα ως το μοντέλο του Playboy Ester Cordet, τη γυναίκα που στάζει μέλι στο στόμα της στο εξώφυλλο του άλμπουμ Honey των Ohio Players. Το μέλι προφανώς αντέδρασε με τον υαλοβάμβακα (υπάρχει στην φωτογραφία στο πτυσσόμενο ένθετο) και έλιωσε στο δέρμα της, οπότε εκείνη απείλησε με μήνυση. Ο μάνατζερ του συγκροτήματος, σε αντίποινα, την μαχαίρωσε μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια μιας ηχογράφησης.
Η αλήθεια: Η κραυγή ήταν ο κιμπορντίστας Billy Beck που έκανε μια "ανεστραμμένη" εισπνοή με σκοπό να ακουστεί σαν κάποιος να είναι σε τρενάκι.

In the Air Tonight, Phil Collins
Ο θρύλος: Για το In the Air Tonight του Φιλ Κόλινς τα έχουμε ξαναπεί αναλυτικότατα. Εν τάχει, ο Κόλινς έγραψε το τραγούδι όταν είδε κάποιον να μην καταφέρνει να σώσει έναν άγνωστο από πνιγμό. Ο Βρετανός ρόκερ έπαιξε το τραγούδι σε συναυλία αποκαλύπτοντας το έγκλημα στο κοινό.
Η αλήθεια: Ο Κόλινς ισχυρίζεται ότι "δεν έχει ιδέα" τι ενέπνευσε τους στίχους -αν και παραδέχεται ότι ένιωθε "θυμό, πικρία και πληγωμένος" όταν τον άφησε η πρώτη του γυναίκα.

The Kids, Λου Ριντ
Ο θρύλος: Στο τέλος του τραγουδιού, ο παραγωγός Bob Ezrin έβαλε τα παιδιά του να ουρλιάξουν λέγοντάς τους ότι η μητέρα τους μόλις είχε σκοτωθεί. Μερικές παραλλαγές της ιστορίας δηλώνουν ότι τα χτύπησε κιόλας.
Η αλήθεια: Ο Ezrin δεν κακομεταχειρίστηκε τα παιδιά του με κανέναν τρόπο -απλώς τα κατέγραψε να αντιστέκονται στον ύπνο ένα βράδυ και στη συνέχεια, μίξαρε τους ήχους στο κομμάτια. "Είναι τόσο απίστευτο που συναισθηματικοί άνθρωποι με κατηγόρησαν ότι χτυπάω τα παιδιά μου", έγραψε ο Ezrin στις σημειώσεις για το "Between Thought and Expression: The Lou Reed Anthology" του 1992.

Hotel California, The Eagles
Ο θρύλος: Με λυρικά νεύματα στην "κόλαση" και το "τέρας", το τραγούδι του 1976 γιορτάζει την Εκκλησία του Σατανά, ο ιδρυτής της οποίας, ο Άντον ΛαΒέι, εμφανίζεται στη φωτογραφία που βρίσκεται στο εσωτερικό εξώφυλλο -στο μπαλκόνι- του άλμπουμ του Hotel California.
Η αλήθεια: Σύμφωνα με τον ιστότοπο Snopes που καταρρίπτει μύθους, στην φωτογραφία δεν είναι ο ΛαΒέι αλλά μάλλον μια "γυναίκα που προσλήφθηκε για τη φωτογράφηση". Όσο για τους περίφημους στίχους, ο Don Henley είχε να πει το 2007, "Στην πραγματικότητα ήταν για τις υπερβολές της αμερικανικής κουλτούρας και ορισμένα κορίτσια που γνωρίζαμε. Αφορούσε όμως και την άβολη ισορροπία μεταξύ τέχνης και εμπορίου".

Brandy (You're a Fine Girl), Looking Glass
Ο θρύλος: Το τραγούδι του 1972 εμπνεύστηκε από τη Mary Ellis, μια γυναίκα από το Νιου Μπράνσγουικ του Νιου Τζέρσι, η οποία πέθανε το 1828. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, η Ellis ερωτεύτηκε έναν καπετάνιο που ορκίστηκε ότι θα την παντρευόταν όταν επέστρεφε από το ταξίδι του, ο οποίος δεν επέστρεψε ποτέ. Σήμερα, ο τάφος της βρίσκεται πίσω από ένα AMC Cineplex.
Η αλήθεια: Ενώ οι Looking Glass είναι από το Νιου Μπράνσγουικ, ο τραγουδιστής-κιθαρίστας Elliot Lurie ισχυρίζεται ότι, εν μέρει , έγραψε το "Brandy" για τη φίλη του στο γυμνάσιο, Randy, και τελικά, μεταμορφώθηκε σε ένα τραγούδι για μια φανταστική σερβιτόρα -όχι την Mary Ellis. "Δεν έχω ακούσει ποτέ αυτή την ιστορία και την έχω δει στο διαδίκτυο", είπε ο Lurie αρνούμενος ότι ήξερε για την Ellis. "Αν η ιστορία είναι αληθινή, είναι μια αξιοσημείωτη σύμπτωση".

Solsbury Hill, Πίτερ Γκάμπριελ
Ο θρύλος: Στον πρώτο στίχο του σινγκλ του τραγουδιστή το 1977, ο αετός που πέφτει κάτω για να προσφέρει λόγια παρηγοριάς στον Πίτερ Γκάμπριελ συμβολίζει τον Μπρους Σπρίνγκστιν, ο οποίος έκανε τεράστια εντύπωση στον Γκάμπριελ όταν έπαιξε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1975. Επίσης, η ερμηνεία του Σπρίνγκστιν ενέπνευσε τον Γκάμπριελ να σταματήσει τους Genesis και να ακολουθήσει σόλο καριέρα.
Η αλήθεια: Το 2011, ο Γκάμπριελ είπε στο Rolling Stone ότι η ιδέα της ερμηνείας του Σπρίνγκστιν είναι "ανοησία", αν και πρόλαβε το ντεμπούτο του Σπρίνγκστιν στο Λονδίνο. "Γιατί όταν έφυγα από τους Genesis, ήθελα απλώς να είμαι εκτός της μουσικής", είπε. "Ένιωθα σαν να ήμουν στην μηχανή. Ξέραμε τι θα κάναμε σε 18 μήνες ή δύο χρόνια μπροστά. Δε μου άρεσε αυτό".

Wind of Change, Scorpions
Ο θρύλος: Στην πραγματικότητα, η μπαλάντα του 1991, που πρωτοακούστηκε λίγο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν γράφτηκε από τους Δυτικογερμανούς Scorpions, αλλά από τη CIA για να προωθήσει μια φιλοδυτική ατζέντα.
Η αλήθεια: Ο frontman των Scorpions, Κλάους Μάινε, επιμένει ότι έγραψε ο ίδιος το τραγούδι. "Είναι συναρπαστική και διασκεδαστική ιδέα, αλλά δεν είναι καθόλου αλήθεια", είπε ο Μάινε το 2020, λίγο πριν το ντεμπούτο του Wind of Change, ενός podcast που ερευνά τη θεωρία συνωμοσίας σε βάθος.

You Dropped a Bomb On Me, The Gap Band
Ο θρύλος: Το φανκ τραγούδι του 1982 αφορά την ρατσιστική βία στην πόλη Τάλσα το 1921, όπου εκατοντάδες μαύροι σκοτώθηκαν και περισσότερα από 1250 σπίτια καταστράφηκαν. Οι ρατσιστικές επιθέσεις επέφεραν ένα κρίσιμο πλήγμα στην περιοχή Γκρίνγουντ της Τάλσα, η οποία ήταν γνωστή ως "Μαύρη Γουόλ Στριτ".
Η αλήθεια: Σε μια συνέντευξη του 2012, ο τραγουδιστής των Gap Band, Charlie Wilson, είπε ότι το τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με τα τραγικά γεγονότα του 1921, παρόλο που το γκρουπ κατάγεται από την Τάλσα. "Πρόκειται απλά για μια γυναίκα που ήταν λίγο μεγαλύτερη από τον άντρα και τον αποκάλυψε και εκείνος δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει. Ήταν νεαρό αρσενικό".

από: mental floss

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου