Τον Μάιο του 1783, στο μικρό χωριό Mundul Gaut στη Βεγγάλη της Ινδίας γεννήθηκε ένα παιδί με δύο κεφάλια.
Η μαία που βοήθησε στη γέννα τρομοκρατήθηκε τόσο πολύ από την εμφάνισή του που προσπάθησε να το σκοτώσει -πιστεύοντας ότι ήταν τέρας- πετώντας το στη φωτιά, αλλά το μωρό σώθηκε με κάποια εγκαύματα στο ένα μάτι και στο αυτί. Οι γονείς του, αφού συνήλθαν από το αρχικό σοκ, άρχισαν να βλέπουν το νεογέννητο ως μια ευκαιρία για να κερδίσουν χρήματα και έχοντας αυτό κατά νου, έφυγαν από το χωριό τους για την Καλκούτα, όπου μπορούσαν να εκθέσουν το παραμορφωμένο μωρό τους.
Το δικέφαλο μωρό τράβηξε μεγάλη προσοχή και έφερε στην οικογένεια αρκετά χρήματα. Μεταξύ των παραστάσεων, οι γονείς, για να εμποδίσουν το πλήθος να το δουν χωρίς να πληρώσει, κρατούσαν το άτυχο μωρό κρυμμένο, συνήθως κάτω από ένα σεντόνι, ακόμα και για ώρες μερικές φορές. Καθώς η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Ινδία, αρκετοί ευγενείς, δημόσιοι υπάλληλοι και αξιωματούχοι της πόλης κάλεσαν τους γονείς στα σπίτια τους για ιδιωτικές εκθέσεις, όπου οι καλεσμένοι τους μπορούσαν να δουν το περίεργο μωρό από κοντά. Ένας από αυτούς που είδαν το μωρό ήταν κάποιος συνταγματάρχης Pierce που περιέγραψε τη συνάντηση στον Πρόεδρο της Βασιλικής Εταιρείας, σερ Joseph Banks, ο οποίος ενημέρωσε αργότερα τον χειρουργό Everard Home.
Λέγοντας "δύο κεφάλια" κάποιοι θα υποθέσουν ότι το μωρό είχε δύο κεφάλια με κοινό λαιμό. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, το δεύτερο κεφάλι του αγοριού αναπτύχθηκε πάνω στο άλλο. Ήταν ανεστραμμένο πάνω στο κύριο κεφάλι και κατέληγε σε κάτι που έμοιαζε με λαιμό. Το δεύτερο κεφάλι είχε μερικές ανωμαλίες -τα αυτιά ήταν κακοσχηματισμένα, η γλώσσα ήταν μικρή και η κάτω γνάθος ήταν μάλλον μικρή-, αλλά κατά τα άλλα, και τα δύο κεφάλια είχαν το ίδιο μέγεθος και καλύπτονταν από μαύρα μαλλιά στη ένωσή τους.
Το δεύτερο κεφάλι φαινόταν να λειτουργεί ανεξάρτητα από το κυρίως. Όταν το παιδί έκλαιγε ή χαμογελούσε, τα χαρακτηριστικά του πάνω κεφαλιού δεν επηρεάζονταν και δεν ταίριαζε με το συναίσθημα του παιδιού. Όταν το παιδί κοιμόταν, το δεύτερο κεφάλι μπορεί να ήταν ξύπνιο και τα μάτια του να κινούνταν σαν να παρατηρούσε το περιβάλλον.
Το δεύτερο κεφάλι αντιδρούσε σε εξωτερικό ερέθισμα. Έκανε μορφασμούς όταν το τσιμπούσαν στο μάγουλο και όταν το έβαζαν να θηλάσει τα χείλη του προσπαθούσαν να πιπιλίσουν. Επίσης, έκλαιγε πολύ και παρήγαγε πολύ σάλιο. Ωστόσο, τα αντανακλαστικά του κερατοειδούς έλειπαν και τα μάτια του αντιδρούσαν αδύναμα στο φως.
Παρά την παράξενη εμφάνισή του, το αγόρι δεν φαινόταν να έχει καμία παρενέργεια λόγω της κατάστασής του.
Μια μέρα, στην ηλικία των 4, η μητέρα του το άφησε μόνο του για να πάει να πάρει νερό. Όταν επέστρεψε, βρήκε το παιδί νεκρό. Το είχε δαγκώσει μια κόμπρα. Πολλοί ανατόμοι προσφέρθηκαν να αγοράσουν το πτώμα, αλλά οι θρησκευόμενοι γονείς δεν μπορούσαν να επιτρέψουν την βεβήλωσή του. Το παιδί θάφτηκε κοντά στον ποταμό Boopnorain, έξω από την πόλη Tumloch. Όμως, ο πράκτορας αλατιού της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, Dent, σύλησε τον τάφο του και, κόβοντας το σώμα του νεκρού παιδιού, έδωσε το κρανίο στον λοχαγό Buchanan της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Αργότερα, ο λοχαγός πήγε το κρανίο στην Αγγλία και το έδωσε στον φίλο του Everard Home. Σήμερα, το κρανίο του αγοριού βρίσκεται στο Hunterian Museum του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών του Λονδίνου (φωτογραφία κάτω).
Το δικέφαλο μωρό τράβηξε μεγάλη προσοχή και έφερε στην οικογένεια αρκετά χρήματα. Μεταξύ των παραστάσεων, οι γονείς, για να εμποδίσουν το πλήθος να το δουν χωρίς να πληρώσει, κρατούσαν το άτυχο μωρό κρυμμένο, συνήθως κάτω από ένα σεντόνι, ακόμα και για ώρες μερικές φορές. Καθώς η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Ινδία, αρκετοί ευγενείς, δημόσιοι υπάλληλοι και αξιωματούχοι της πόλης κάλεσαν τους γονείς στα σπίτια τους για ιδιωτικές εκθέσεις, όπου οι καλεσμένοι τους μπορούσαν να δουν το περίεργο μωρό από κοντά. Ένας από αυτούς που είδαν το μωρό ήταν κάποιος συνταγματάρχης Pierce που περιέγραψε τη συνάντηση στον Πρόεδρο της Βασιλικής Εταιρείας, σερ Joseph Banks, ο οποίος ενημέρωσε αργότερα τον χειρουργό Everard Home.
Λέγοντας "δύο κεφάλια" κάποιοι θα υποθέσουν ότι το μωρό είχε δύο κεφάλια με κοινό λαιμό. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, το δεύτερο κεφάλι του αγοριού αναπτύχθηκε πάνω στο άλλο. Ήταν ανεστραμμένο πάνω στο κύριο κεφάλι και κατέληγε σε κάτι που έμοιαζε με λαιμό. Το δεύτερο κεφάλι είχε μερικές ανωμαλίες -τα αυτιά ήταν κακοσχηματισμένα, η γλώσσα ήταν μικρή και η κάτω γνάθος ήταν μάλλον μικρή-, αλλά κατά τα άλλα, και τα δύο κεφάλια είχαν το ίδιο μέγεθος και καλύπτονταν από μαύρα μαλλιά στη ένωσή τους.
Το δεύτερο κεφάλι φαινόταν να λειτουργεί ανεξάρτητα από το κυρίως. Όταν το παιδί έκλαιγε ή χαμογελούσε, τα χαρακτηριστικά του πάνω κεφαλιού δεν επηρεάζονταν και δεν ταίριαζε με το συναίσθημα του παιδιού. Όταν το παιδί κοιμόταν, το δεύτερο κεφάλι μπορεί να ήταν ξύπνιο και τα μάτια του να κινούνταν σαν να παρατηρούσε το περιβάλλον.
Το δεύτερο κεφάλι αντιδρούσε σε εξωτερικό ερέθισμα. Έκανε μορφασμούς όταν το τσιμπούσαν στο μάγουλο και όταν το έβαζαν να θηλάσει τα χείλη του προσπαθούσαν να πιπιλίσουν. Επίσης, έκλαιγε πολύ και παρήγαγε πολύ σάλιο. Ωστόσο, τα αντανακλαστικά του κερατοειδούς έλειπαν και τα μάτια του αντιδρούσαν αδύναμα στο φως.
Παρά την παράξενη εμφάνισή του, το αγόρι δεν φαινόταν να έχει καμία παρενέργεια λόγω της κατάστασής του.
Μια μέρα, στην ηλικία των 4, η μητέρα του το άφησε μόνο του για να πάει να πάρει νερό. Όταν επέστρεψε, βρήκε το παιδί νεκρό. Το είχε δαγκώσει μια κόμπρα. Πολλοί ανατόμοι προσφέρθηκαν να αγοράσουν το πτώμα, αλλά οι θρησκευόμενοι γονείς δεν μπορούσαν να επιτρέψουν την βεβήλωσή του. Το παιδί θάφτηκε κοντά στον ποταμό Boopnorain, έξω από την πόλη Tumloch. Όμως, ο πράκτορας αλατιού της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, Dent, σύλησε τον τάφο του και, κόβοντας το σώμα του νεκρού παιδιού, έδωσε το κρανίο στον λοχαγό Buchanan της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Αργότερα, ο λοχαγός πήγε το κρανίο στην Αγγλία και το έδωσε στον φίλο του Everard Home. Σήμερα, το κρανίο του αγοριού βρίσκεται στο Hunterian Museum του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών του Λονδίνου (φωτογραφία κάτω).
Όταν ο Dent έκοψε τα κεφάλια, ανακάλυψε ότι οι εγκέφαλοι ήταν ξεχωριστοί και διακριτοί. Κάθε εγκέφαλος καλυπτόταν σταθερά με τη δική του σκληρή μήνιγγα και τροφοδοτούνταν από μεγάλα αγγεία που έφερναν τροφή στο άνω μέρος της κεφαλής. Σήμερα, η κατάσταση του αγοριού είναι γνωστή ως craniopagus parasiticus, ένας εξαιρετικά σπάνιος τύπος παρασιτικής αδελφοποίησης που εμφανίζεται σε περίπου 2 έως 3 στα 5 εκατομμύρια γεννήσεις. Αρχικά, το έμβρυο αναπτύσσεται ως δίδυμα, αλλά αποτυγχάνει να χωριστεί τελείως και ένα από τα δίδυμα παραμένει υπανάπτυκτο και προσκολλημένο στο ανεπτυγμένο.
Τα παρασιτικά συνδεδεμένα δίδυμα είναι πολύ σπάνια και συχνά γεννιούνται νεκρά ή δεν μπορούν να επιβιώσουν μετά τη γέννηση. Η μόνη βιώσιμη θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του παρασιτικού δίδυμου. Αυτού του είδους όμως χειρουργικές επεμβάσεις είναι πολύ επικίνδυνες. Το 2004, η Rebeca Martínez γεννήθηκε στη Δομινικανή Δημοκρατία με αυτή τη σπάνια πάθηση. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση σε ηλικία 8 εβδομάδων, αλλά πέθανε ως αποτέλεσμα απώλειας αίματος. Το 2005, ο Manar Maged γεννήθηκε με την ίδια πάθηση και υποβλήθηκε σε επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση 13 ωρών στην Αίγυπτο, αλλά πέθανε αρκετές εβδομάδες αργότερα λόγω επαναλαμβανόμενης μόλυνσης. Πιο πρόσφατα, το 2021 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, γεννήθηκε ένα μωρό με δύο κεφάλια, αλλά πέθανε λίγες ώρες μετά τη γέννησή του.
Τα παρασιτικά συνδεδεμένα δίδυμα είναι πολύ σπάνια και συχνά γεννιούνται νεκρά ή δεν μπορούν να επιβιώσουν μετά τη γέννηση. Η μόνη βιώσιμη θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του παρασιτικού δίδυμου. Αυτού του είδους όμως χειρουργικές επεμβάσεις είναι πολύ επικίνδυνες. Το 2004, η Rebeca Martínez γεννήθηκε στη Δομινικανή Δημοκρατία με αυτή τη σπάνια πάθηση. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση σε ηλικία 8 εβδομάδων, αλλά πέθανε ως αποτέλεσμα απώλειας αίματος. Το 2005, ο Manar Maged γεννήθηκε με την ίδια πάθηση και υποβλήθηκε σε επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση 13 ωρών στην Αίγυπτο, αλλά πέθανε αρκετές εβδομάδες αργότερα λόγω επαναλαμβανόμενης μόλυνσης. Πιο πρόσφατα, το 2021 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, γεννήθηκε ένα μωρό με δύο κεφάλια, αλλά πέθανε λίγες ώρες μετά τη γέννησή του.
από: amusing planet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου