Εκεί που γράφτηκε το "In Flanders Fields", ένα από τα πιο διάσημα ποιήματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

Ο σταθμός των τραυματιών

Το μέρος διατηρείτε προς τιμή του ποιήματος

In Flanders Fields, John McCraea, 1915

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος γέννησε μερικά από τα πιο συγκινητικά ποιήματα που έχουν γραφτεί. Ποιητές στρατιώτες όπως οι Siegfried Sassoon και Wilfred Owen κατέγραψαν τα τρομακτικά βάσανα τους με βοηθό την ποίηση. Όμως το πιο σπαρακτικό απ' όλα είναι μάλλον το "In Flanders Fields" (Στις πεδιάδες της Φλάνδρας) που έγραψε ο Καναδός γιατρός αντισυνταγματάρχη John McCraea στις 3 Μαΐου του 1915.

Μέσα στο σταθμό

Το ποίημα γράφτηκε κατά τη διάρκεια της δεύτερης μάχης του Υπρ, όταν οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν αέριο χλώριο για πρώτη φορά. Ο McCrae δούλευε στην πρώτη γραμμή σε ένα σταθμό τραυματισμένων. Εκεί, μπροστά του, σκοτώθηκε ο φίλος του Alexis Helmer από βομβαρδισμούς πυροβολικού. Ο McCrae πρόσεξε ότι από τους βομβαρδισμούς επέζησαν μόνο μερικές κόκκινες παπαρούνες και μερικοί κορυδαλλοί και πετούσαν πάνω από το κεφάλι του. Ο McCrae έγραψε το ποίημα μετά την κηδεία του Helmer αλλά ο μύθος λέει ότι δεν του άρεσε και το πέταξε. Ένα μέλος της μονάδας του το πήρε και τον έπεισε να το δημοσιεύσει. Το έστειλε λοιπόν στο αγγλικό σατιρικό περιοδικό Punch, όπου εμφανίστηκε το Δεκέμβριο του 1915.

Εδώ ήταν η πρώτη γραμμή των Καναδών το 1915

Το ποίημα έγινε εξαιρετικά δημοφιλές στη Μεγάλη Βρετανία και χρησιμοποιήθηκε ευρέως προς υποστήριξη του πολέμου. Ο McCrae δεν επέζησε του πολέμου, πεθαίνοντας το 1918. Η κόκκινη παπαρούνα έγινε σύμβολο μνήμης και φοριέται ακόμα μέχρι και σήμερα ως φόρος τιμής για όσους έχασαν τη ζωή τους.

Η πλακέτα

Σήμερα το σημείο όπου ο McCrae είδε το φίλο του να σκοτώνεται διατηρείται με ένα μνημείο, και οι σταθμοί των τραυματιών έχουν μείνει ανέγγιχτοι. Υπάρχει μια χάλκινη πλακέτα με το ποίημά του στο νεκροταφείο, όπου έχουν θαφτεί 1.200 στρατιώτες της Κοινοπολιτείας. Ελάχιστοι αν αναλογιστεί κανείς τους 70.000 που σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αγνοούνται μόνο στη δεύτερη μάχη του Υπρ το 1915, και οι οποίοι τιμήθηκαν στο ποίημα του McCrae.

από: atlas obscura