Πώς ένα χαϊκού (ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο), γραμμένο κατά τη διάρκεια μιας μεθυσμένης νύχτας, βρήκε το δρόμο του στους διάσημους συντάκτες του.
Το γραφείο, κατασκευασμένα από πεπιεσμένο ξύλο και καπλαμά σε αποικιακό στυλ, που αγόρασε ο Patrick Lyon το 2002 στο Four Seasons Hotel στην Ουάσιγκτον, δεν είχε τίποτα το αξιοσημείωτο. Όμως, αρκετά χρόνια αργότερα παρατήρησε μερικές φαινομενικά αποσπασματικές μουντζούρες με κόκκινο μελάνι στο κάτω μέρος ενός από τα συρτάρια. Ήταν σύντομα ποιητικά τμήματα, κάποια ευκρινή και κάποια άλλα κρυφά:
MICHAEL STIPE, G. Lee PHILLIPS, J. McK. “95”, t.g.
GINGER VODKA
LAVENDER TEA
LIFE IS GOOD BEYOND THIS
MICHAEL STIPE
Ο Lyon τα βρήκε ενδιαφέροντα, αλλά άρχισε να ασχολείται μαζί τους το 2016. Σκέφτηκε ότι το έπιπλο χρειαζόταν μια συντήρηση και είπε στην κοπέλα του, Cristin O'Brien, ντετέκτιβ της αστυνομίας, γι' αυτό που είχε βρει. Εκείνη ζήτησε τη συμβουλή του αδελφού της, του Param Anand Singh -ο οποίος άλλαξε το όνομά του όταν ασπάστηκε τον Σιχισμό).
Leon Theremin’s Ashes
Blown from the speakers
Broken conductors
G. Lee PHILLIPS
Ο Singh, όντας ποιητής, αναγνώρισε τον Stipe ως τον τραγουδιστή των R.E.M. και υπέθεσε ότι τα αποσπάσματα μπορεί να είναι στίχοι τραγουδιών. Ο G. Lee PHILLIPS, αιτιολόγησε ότι θα μπορούσε να είναι ο Grant-Lee Phillips, ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός του συγκροτήματος Grant Lee Buffalo. Με λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο, βρήκε ότι οι R.E.M. και οι Grant Lee Buffalo είχαν δώσει δύο συναυλίες το 1995 στο Landover του Μέριλαντ, κοντά στην Ουάσινγκτον. Στη σελίδα του Stipe στη Βικιπαίδεια, ο Singh βρήκε αναφορές στον κινηματογραφιστή Jim McKay, τα "J. McK" στο συρτάρι. Η αδερφή του βρήκε ένα χειρόγραφο του Stipe στο διαδίκτυο και το συνέκρινε με το κείμενο. Και μια αναζήτηση για τους στίχους του συρταριού τους οδήγησε σε ένα βιβλίο που ονομάζεται The Haiku Year. Τα ποιήματα δεν ταίριαζαν με την ακριβή μορφή των παραδοσιακών ιαπωνικών χαϊκού, αλλά είχαν την ίδια συντομία και ενδιαφέρουσες αντιπαραθέσεις. Απ' ότι φαινόταν, ο Singh είχε πετύχει ένα τεχνούργημα της πρώτης νύχτας ενός λογοτεχνικού φαινομένου.
Τον περασμένο Μάιο, ο Singh ζήτησε την βοήθεια των αναγνωστών ενός λογοτεχνικού περιοδικού ώστε να τον συστήσουν στους του συγγραφείς χαϊκού έτσι ώστε να τους επιστρέψει αυτό που τους ανήκει. Λίγες ημέρες πριν δημοσιευτεί το αίτημά του, το γραφείο κάηκε στο πίσω μέρος του φορτηγού του Lyon και καταστράφηκε. Αλλά το συρτάρι σώθηκε.
Αμέσως, ένας συλλέκτης ήρθε σε επαφή με τον Singh για να αγοράσει το συρτάρι, κάτι όμως που δεν έγινε μιας και τον Singh δεν τον ένοιαζαν τα χρήματα. Το αίτημα του Singh σύντομα έπεσε στα χέρια του σκηνοθέτη Tom Gilroy (στο συρτάρι τα αρχικά "t.g."), ο οποίος το έδειξε στους Stipe και McKay.
The radio landscape
colors the room
like fog
t.g.
Το 1995, ο Gilroy και μια ομάδα φίλων που συχνά συνεργάζονταν σε δημιουργικά έργα, είχαν συγκεντρωθεί στο Four Seasons και είχαν δώσει την υπόσχεση να γράφουν ένα χαϊκού κάθε μέρα επί ένα χρόνο και να το στέλνει ο ένας στον άλλο. Σφράγισαν την υπόσχεσή τους γράφοντας το εναρκτήριο χαϊκού τους σε ένα έπιπλο.
Οι φίλοι χώρισαν αλλά κράτησαν τον όρκο τους. Κακογραμμένα, σε μικροσκοπικά κομμάτια χαρτιού, σε πεταμένους φακέλους και σε σκισμένα σπιρτόκουτα, άρχισαν να στέλνουν ο ένας στον άλλο στίχους που κατέληξαν να γίνουν βιβλίο, το The Haiku Year, που εκδόθηκε το 1998.
Το the haiku year έγινε αμέσως επιτυχία χάρη στη φήμη των συνεργατών του: ο Stipe και ο Phillips, ο Gilroy και ο McKay, καθώς και ο συγγραφέας Douglas Martin, η ηθοποιός Anna Grace και ο ακτιβιστής Rick Roth.
Ένα πρωινό στα τέλη του 2016, ο Singh και ο Lyon ταξίδεψαν πέντε ώρες από την πόλη τους κοντά στις Συρακούσες στο Rensselaerville της Νέας Υόρκης, για να παραδώσουν το συρτάρι στον Gilroy. Συζήτησαν για το Brexit, τον κινηματογράφο, τις ταινίες, τον ελέγχο των όπλων και περπάτησαν στο δάσος. Ο Gilroy τους έδωσε ένα κουτί με αντικείμενα που είχαν τυπωμένα χαϊκού και ένα εξώφυλλο του βιβλίου υπογεγραμμένο από όλους τους συντελεστές του. Παρ' ότι ο Gilroy πρότεινα στον Singh να κρατήσει το συρτάρι -αν είχε κάποια αξία για τον ίδιο-, ο ίδιος το αρνήθηκε.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου