Το 2014 υπήρξε μια διαρροή ενός email της Sony. Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας άκουσε ότι η Sony θα έβγαζε μια ταινία, το The Interview, μια κωμωδία για τον ηγέτη της χώρας, Κιμ Γιονγκ Ουν. Μια ομάδα χάκερ, με τίτλο "Guardians of Peace" (GOP/ Φρουροί της Ειρήνης), έδωσαν στη δημοσιότητα email της εταιρίας και απείλησαν ότι θα τοποθετούσαν βόμβες σε όποια κινηματογραφική αίθουσα πρόβαλε την ταινία.
Η Sony απέσυρε την ταινία από τις αίθουσες αλλά την κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και πολλές ανεξάρτητες αίθουσες την πήραν και την πρόβαλαν. Η ειρωνεία είναι ότι η ταινία ήταν κακή -στο Rotten Tomatoes αξιολογήθηκε μόλις με 52%. Αλλά επειδή ήταν η αιτία αυτής της διαμάχης, πάρα πολύς κόσμος παρακολούθησαν την ταινία -που μάλλον, αν ήταν αλλιώς τα πράγματα, δε θα είχαν ασχοληθεί καν... Αυτό είναι το αποκαλούμενο "Streisand effect": το φαινόμενο με το οποίο αν κάτι προσπαθήσουμε να συγκαλύψουμε, γίνεται ακόμα πιο ορατό απ' ό,τι ήταν αρχικά.
Το εφέ ονομάστηκε από την διάσημη τραγουδίστρια και ηθοποιό Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Το 2003, ο φωτογράφος Kenneth Adelman τράβηξε πάνω από 12.000 αεροφωτογραφίες των ακτών της Καλιφόρνιας και τις ανάρτησε σε μια ιστοσελίδα που ασχολείται με την φωτογραφία. Με κάποιον τρόπο, η Στρέιζαντ διαπίστωσε ότι ανάμεσα στις φωτογραφίες υπήρχε και μια της έπαυλής της στο Μαλιμπού και κατέθεσε μήνυση. Σύμφωνα με το Bloomberg, η ίδια ισχυρίστηκε ότι "η φωτογραφία εισέβαλε στην ιδιωτική της ζωή, παραβίασε τον αντι-παπαράτσι νόμο του κράτους και προσπάθησε να επωφεληθεί από το όνομά της. Ζήτησε αποζημίωση πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία γενναιόδωρα προσφέρθηκε να δωρίσει σε φιλανθρωπικούς σκοπούς."
Η φωτογραφία της έπαυλης της Στρέιζαντ - πηγή
Πριν την μήνυση, η φωτογραφία είχε μόλις 6 downloads -δυο εκ των οποίων ήταν από τους δικηγόρους της Στρέιζαντ. Όταν η μήνυση έγινε κεντρικό θέμα στις ειδήσεις, 420.000 άτομα επισκέφτηκαν την ιστοσελίδα για να δουν την φωτογραφία. Και αυτό, μόλις τον πρώτο μήνα μόνο! Η αγωγή της απορρίφθηκε, η ίδια έπρεπε να πληρώσει τα νομικά έξοδα του Adelman (εξαψήφιο νούμερο...) και -εννοείται- η φωτογραφία της περιουσίας της, είχε γίνει πλέον viral.
Η λογοκρισία δεν κατάφερνε πάντα τον σκοπό της. Αντιθέτως θα έλεγε κανείς. Απλά σκεφτείτε πόσες προσπάθειες έχουν γίνει για να απαγορευτούν μερικά βιβλία και πόσα απ' αυτά έχουν γίνει πλέον κλασικά. Ο κόσμος λατρεύει τον "απαγορευμένο καρπό", γι' αυτό και η λογοκρισία στην ουσία αποτυγχάνει. Ο κόσμος είναι περίεργος από τη φύση του και αν κάποιος απαγορεύσει να γίνει κάτι, όλοι θα θέλουν να το κάνουν -ειδικά στο διαδίκτυο.
από: curiosity
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου