Πίνακας του Εντουάρ-Ανρί Αβρίλ - πηγή
Το πιθανότερο είναι να μην εμπλέκονται οι ιεραπόστολοι αλλά ο Αμερικανός βιολόγος, καθηγητής εντομολογίας και ζωολογίας, και σεξολόγος Άλφρεντ Κίνσεϊ...
Στο εγχειρίδιο του 1972 για το σεξ "The Joy of Sex", ο συγγραφέας Alex Comfort περιέγραψε το "γαμήλιο" σεξ, στο οποίο ένας άνδρας βρίσκεται πάνω από μια γυναίκα σε ύπτια θέση, ως "την παλιά καλή ιεραποστολική στάση του Αδάμ και της Εύας".
Στην πραγματικότητα όμως, οι ιεραπόστολοι συμμετείχαν στην ονοματοδοσία της εν λόγω στάσης στο σεξ κατά λάθος.
Στην πραγματικότητα όμως, οι ιεραπόστολοι συμμετείχαν στην ονοματοδοσία της εν λόγω στάσης στο σεξ κατά λάθος.
"The Way Squares Peg Round Holes"
Αρχαίο βαβυλωνιακό σκάλισμα που εκτίθεται στο Μουσείο της Αρχαίας Ανατολής της Κωνσταντινούπολης
Οι σύγχρονοι αναγνώστες μπορούν να ρίξουν μια ματιά σε ορισμένα σύνολα δεδομένων από το βιβλίο του Άλφρεντ Κίνσεϊ "Sexual Behavior in the Human Male" (1948), ή τη συνέχεια "Sexual Behavior in the Human Female" (1953) και να εντοπίσουν ελαττώματα στην έρευνα -π.χ. σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν λευκοί. Για μια αμερικανική κοινωνία όμως που "πεινούσε" για ειλικρινείς συζητήσεις σχετικά με το σεξ, οι εκθέσεις του Κίνσεϊ ήταν εύκολο να ληφθούν υπόψη όταν εμφανίστηκαν στα ράφια και έγιναν μπεστ σέλερ.
Ακόμη και όταν οι ερευνητές έγιναν πιο προσεκτικοί με το έργο του Κίνσεϊ, ορισμένες λεπτομέρειες τους διέφυγαν. Ένα από αυτά ήταν η προέλευση της φράσης "ιεραποστολική στάση".
Στο "Sexual Behavior in the Human Male", για να δείξει ότι η ιεραποστολική στάση -ή "η αγγλοαμερικανική στάση"- δεν ήταν παγκόσμια, ο Κίνσεϊ αναφέρθηκε στο κείμενο του Πολωνού ανθρωπολόγου Μπρονίσουαφ Μαλινόφσκι το 1929 σχετικά με τις αυτόχθονες κοινότητες των νήσων Τρόμπριαντ (σήμερα γνωστά σαν Kiriwina) στην Παπούα Νέα Γουινέα. Ο Μαλινόφσκι, έγραψε ο Κίνσεϊ, "σημειώνει ότι καρικατούρες της αγγλοαμερικανικής στάσης εκτελούνται γύρω από τις κοινοτικές φωτιές, προς μεγάλη διασκέδαση των ιθαγενών που αναφέρουν την στάση ως 'ιεραποστολική'". Το υπονοούμενο ήταν ότι οι αυτόχθονες έμαθαν αυτόν τον τρόπο σεξουαλικής συνεύρεσης από χριστιανούς ιεραπόστολους.
Μέχρι τη στιγμή που οι Αγγλόφωνοι αγκάλιασαν τον όρο "ιεραποστολική στάση" κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επανάστασης, ορισμένοι είχαν αρχίσει να την περιφρονούν. Το 1970, σε ένα άρθρο στον The Guardian την αποκάλεσε "η φτηνιάρικη παλιά ιεραποστολική στάση", ενώ, το 1973, σε ένα άρθρο στο The Montreal Star την περιέγραψε ως "the way squares peg round holes", έναν ιδιωματισμό που περιγράφει ένα ασυνήθιστο ατομικιστή που δεν μπορεί να ταιριάξει στην κοινωνία του.
Στο "Sexual Behavior in the Human Male", για να δείξει ότι η ιεραποστολική στάση -ή "η αγγλοαμερικανική στάση"- δεν ήταν παγκόσμια, ο Κίνσεϊ αναφέρθηκε στο κείμενο του Πολωνού ανθρωπολόγου Μπρονίσουαφ Μαλινόφσκι το 1929 σχετικά με τις αυτόχθονες κοινότητες των νήσων Τρόμπριαντ (σήμερα γνωστά σαν Kiriwina) στην Παπούα Νέα Γουινέα. Ο Μαλινόφσκι, έγραψε ο Κίνσεϊ, "σημειώνει ότι καρικατούρες της αγγλοαμερικανικής στάσης εκτελούνται γύρω από τις κοινοτικές φωτιές, προς μεγάλη διασκέδαση των ιθαγενών που αναφέρουν την στάση ως 'ιεραποστολική'". Το υπονοούμενο ήταν ότι οι αυτόχθονες έμαθαν αυτόν τον τρόπο σεξουαλικής συνεύρεσης από χριστιανούς ιεραπόστολους.
Μέχρι τη στιγμή που οι Αγγλόφωνοι αγκάλιασαν τον όρο "ιεραποστολική στάση" κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επανάστασης, ορισμένοι είχαν αρχίσει να την περιφρονούν. Το 1970, σε ένα άρθρο στον The Guardian την αποκάλεσε "η φτηνιάρικη παλιά ιεραποστολική στάση", ενώ, το 1973, σε ένα άρθρο στο The Montreal Star την περιέγραψε ως "the way squares peg round holes", έναν ιδιωματισμό που περιγράφει ένα ασυνήθιστο ατομικιστή που δεν μπορεί να ταιριάξει στην κοινωνία του.
Δεν ήταν όμως μόνο η φράση από τις αναφορές του Κίνσεϊ που τράβηξαν την προσοχή του κοινού. Η ιστορία της προέλευσής του επαναλήφθηκε (και συχνά διανθίστηκε) σε οτιδήποτε, από ακαδημαϊκά άρθρα μέχρι στήλες εφημερίδων με συμβουλές. Για παράδειγμα, το 1976, σε ένα άρθρο στην The Ottawa Citizen, ο σύμβουλος Δρ. Aaron Rutledge υποστήριξε ότι η ιεραποστολική στάση "διδάχτηκε στους κατοίκους των νησιών του Ειρηνικού και των αφρικανικών φυλών ως η μόνη θρησκευτικά εγκεκριμένη προσέγγιση στη σεξουαλικότητα μεταξύ των συζύγων".
Ακόμα όμως κι αν ο Δρ δεν τα είχε κάνει μαντάρα με την αναφορά του Κίνσεϊ, συνέχισε να διαδίδει λάθος παραπληροφόρηση, μιας και οι αναφορές του Κίνσεϊ δεν ήταν ακριβής εξαρχής.
Ακόμα όμως κι αν ο Δρ δεν τα είχε κάνει μαντάρα με την αναφορά του Κίνσεϊ, συνέχισε να διαδίδει λάθος παραπληροφόρηση, μιας και οι αναφορές του Κίνσεϊ δεν ήταν ακριβής εξαρχής.
"Πρόχειρες και πλαδαρές κινήσεις"
Άλφρεντ Κίνσεϊ
Γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο ανθρωπολόγος και ιεραπόστολος Robert J. Priest έκανε κάτι που προφανώς δεν είχαν μπει στον κόπο να κάνουν οι προηγούμενοι από αυτόν αμέτρητοι μελετητές. Διάβασε το βιβλίο του Μαλινόφσκι για να εντοπίσει την αρχική αναφορά στην ιεραποστολική στάση.
Περιέργως, δεν εμφανίζεται ούτε μία φορά αυτός ο όρος στο κείμενο. Αυτό που βρήκε ο Priest, το οποίο παρουσίασε σε μια εργασία το 2001 που δημοσιεύτηκε στο Current Anthropology, ήταν άλλα στοιχεία του ανέκδοτου του Κίνσεϊ.
Κάποια στιγμή, ο Μαλινόφσκι κατέγραψε τους ανθρώπους των νησιών Τρόμπριαντ οι οποόοι συγκεντρώνονταν κάτω από μια πανσέληνο (όχι γύρω από φωτιές, όπως είπε ο Κίνσεϊ) για να παίξουν παιχνίδια και να τραγουδήσουν τραγούδια που μερικές φορές περιλάμβαναν σεξουαλικά αστεία. Σε άλλο σημείο, ενώ σκιαγράφησε τις συνήθεις σεξουαλικές στάσεις των νησιωτών, ο Μαλινόφσκι ανέφερε ότι "περιφρονούν την ευρωπαϊκή στάση και την θεωρούν μη πρακτική και ακατάλληλη". Δεν αναφερόταν σε όλες τις στάσεις όπου μια γυναίκα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα -πολλές από τις οποίες ήταν δημοφιλείς στην κοινότητα- αλλά συγκεκριμένα για εκείνη όπου ο άνδρας ρίχνει όλο το βάρος του πάνω της. Σύμφωνα με τα λόγια τους, όπως έγραψε ο Μαλινόφκσι, "την πιέζει πολύ προς τα κάτω, δεν μπορεί να ανταποκριθεί".
Περιέργως, δεν εμφανίζεται ούτε μία φορά αυτός ο όρος στο κείμενο. Αυτό που βρήκε ο Priest, το οποίο παρουσίασε σε μια εργασία το 2001 που δημοσιεύτηκε στο Current Anthropology, ήταν άλλα στοιχεία του ανέκδοτου του Κίνσεϊ.
Κάποια στιγμή, ο Μαλινόφσκι κατέγραψε τους ανθρώπους των νησιών Τρόμπριαντ οι οποόοι συγκεντρώνονταν κάτω από μια πανσέληνο (όχι γύρω από φωτιές, όπως είπε ο Κίνσεϊ) για να παίξουν παιχνίδια και να τραγουδήσουν τραγούδια που μερικές φορές περιλάμβαναν σεξουαλικά αστεία. Σε άλλο σημείο, ενώ σκιαγράφησε τις συνήθεις σεξουαλικές στάσεις των νησιωτών, ο Μαλινόφσκι ανέφερε ότι "περιφρονούν την ευρωπαϊκή στάση και την θεωρούν μη πρακτική και ακατάλληλη". Δεν αναφερόταν σε όλες τις στάσεις όπου μια γυναίκα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα -πολλές από τις οποίες ήταν δημοφιλείς στην κοινότητα- αλλά συγκεκριμένα για εκείνη όπου ο άνδρας ρίχνει όλο το βάρος του πάνω της. Σύμφωνα με τα λόγια τους, όπως έγραψε ο Μαλινόφκσι, "την πιέζει πολύ προς τα κάτω, δεν μπορεί να ανταποκριθεί".
"Οι ιθαγενείς είναι βέβαιοι ότι οι λευκοί δεν ξέρουν πώς να έχουν αποτελεσματικά σεξουαλική επαφή", έγραψε. Όπως υπαινίχθηκε ο Κίνσεϊ, τους άρεσε να γελοιοποιούν αυτό που ο Μαλινόφσκι περιέγραψε ως "πρόχειρες και πλαδαρές κινήσεις" και "το μικρής διάρκειας και έλλειψη σθένους της ευρωπαϊκής στάσης".
Αν και φέρεται να έμαθαν αυτές τις στάσεις από "λευκούς εμπόρους, αποικιοκράτες ή αξιωματούχους", ο Μαλινόφσκι ανέφερε τους ιεραποστόλους σε μια μεταγενέστερη ενότητα σχετικά με τις δημόσιες εκδηλώσεις στοργής όπως "κρατώντας τα χέρια, γέρνοντας ο ένας πάνω στον άλλον και αγκαλιασμένοι". Κάποιος άντρας ονόματι Tokolibeba του είπε ότι αυτή η συμπεριφορά, την οποία είχαν υιοθετήσει μερικά ζευγάρια ντόπιων από ιεραπόστολους, ονομαζόταν "misinari si bubunela", δηλαδή "ιεραποστολική μόδα".
Εν ολίγοις, φαίνεται ότι ο Κίνσεϊ μπορεί να συνδύασε πολλές αληθινές ιστορίες σε μια σύντομη και αληθοφανή. Όπως το έθεσε ο Priest, "προφανώς, ο Κίνσεϊ εφηύρε έναν θρύλο ενώ πίστευε ότι ανέφερε ιστορικό γεγονός και επινόησε μια νέα έκφραση νομίζοντας ότι ανέφερε μια παλιά".
Το ότι η προέλευση της έκφρασης δεν αμφισβητήθηκε για τόσο καιρό είναι ένα σημάδι της επιρροής του Κίνσεϊ. Και επίσης ότι οι περισσότεροι δεν νοιάζονται πώς πήρε το όνομά της κάποια συγκεκριμένη στάση, αλλά η πράξη.
Αν και φέρεται να έμαθαν αυτές τις στάσεις από "λευκούς εμπόρους, αποικιοκράτες ή αξιωματούχους", ο Μαλινόφσκι ανέφερε τους ιεραποστόλους σε μια μεταγενέστερη ενότητα σχετικά με τις δημόσιες εκδηλώσεις στοργής όπως "κρατώντας τα χέρια, γέρνοντας ο ένας πάνω στον άλλον και αγκαλιασμένοι". Κάποιος άντρας ονόματι Tokolibeba του είπε ότι αυτή η συμπεριφορά, την οποία είχαν υιοθετήσει μερικά ζευγάρια ντόπιων από ιεραπόστολους, ονομαζόταν "misinari si bubunela", δηλαδή "ιεραποστολική μόδα".
Εν ολίγοις, φαίνεται ότι ο Κίνσεϊ μπορεί να συνδύασε πολλές αληθινές ιστορίες σε μια σύντομη και αληθοφανή. Όπως το έθεσε ο Priest, "προφανώς, ο Κίνσεϊ εφηύρε έναν θρύλο ενώ πίστευε ότι ανέφερε ιστορικό γεγονός και επινόησε μια νέα έκφραση νομίζοντας ότι ανέφερε μια παλιά".
Το ότι η προέλευση της έκφρασης δεν αμφισβητήθηκε για τόσο καιρό είναι ένα σημάδι της επιρροής του Κίνσεϊ. Και επίσης ότι οι περισσότεροι δεν νοιάζονται πώς πήρε το όνομά της κάποια συγκεκριμένη στάση, αλλά η πράξη.
από: mental floss
.jpg){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου