Στα 1840, ο Δρ Τζέιμς Μάριον Σιμς (James Marion Sims) τελειοποίησε τις χειρουργικές του ικανότητες χειρουργώντας μαύρες σκλάβες χωρίς αναισθησία.
Στην δεκαετία του 1840 και του '50, ένας χειρουργός από την Αλαμπάμα, ο Τζέιμς Μάριον Σιμς, πραγματοποίησε με επιτυχία την πρώτη χειρουργική επέμβαση για να διορθώσει μια κατάσταση που είχε απομόνωνε αρκετές γυναίκες μετά από έναν τοκετό. Επίσης, ανακάλυψε το εργαλείο που χρησιμοποιεί κάθε γυναικολόγος σήμερα: τον διαστολέα. Για αυτές τις συνεισφορές και πολλά άλλα, ο Σιμς ονομάστηκε "πατέρας της σύγχρονης γυναικολογίας".
Όμως ο τρόπος που ο Μάριον Σιμς έφτασε να κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τις πειραματικές χειρουργικές επεμβάσεις και τα εργαλεία του έχει διερευνηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, καθώς πειραματιζόταν με μαύρες σκλάβες.
Οι ιατρικές ανακαλύψεις του
Το Sims Speculum, που αρχικά βασίστηκε σε ένα λυγισμένο κουτάλι
Γεννημένος το 1813, ο Σιμς παρακολούθησε την ιατρική σχολή στην Φιλαδέλφεια πριν εγκατασταθεί στην Αλαμπάμα για να ασκήσει την ιατρική το 1835.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν τον ενδιέφεραν οι "ασθένειες των γυναικών". Κάποτε έγραψε, "Αν υπάρχει κάτι που μισούσα, ήταν η εξέταση των οργάνων της γυναικείας λεκάνης". Όμως, το 1845, ένας ιδιοκτήτης σκλάβων τον κάλεσε για να βοηθήσει μια 18χρονη σκλάβα του, την Anarcha, η οποία υπέφερε από 72 ώρες τοκετού. Ο Σιμς ξεγέννησε με επιτυχία το μωρό και ανακάλυψε ότι ο δύσκολος τοκετός άφησε στην Anarcha μια κατάσταση που ονομάζεται φλεβοκογχικό συρίγγιο (Vesicovaginal fistula, VVF).
Αυτά τα συρίγγια ήταν συνηθισμένα σε γυναίκες που είχαν δύσκολες γέννες και είναι τρύπες που σχηματίζονται μεταξύ του κόλπου και της ουροδόχου κύστης και έχει ως αποτέλεσμα την ακράτεια. Κάποτε θεωρούνταν αδύνατο να θεραπευτεί.
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο Σιμς πραγματοποίησε 30 πειραματικές επεμβάσεις στην Anarcha για να θεραπεύσει την κατάστασή της. Όταν τα κατάφερε, θεράπευσε την Ευγενία του Μοντίχο ή και Μοντίγιο, την τελευταία βασίλισσα των Γάλλων, σύζυγο του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ'. Στη συνέχεια, και άλλοι ιδιοκτήτες σκλάβων κάλεσαν τον Σιμς για να θεραπεύσει τους σκλάβους τους. Τότε, ανέπτυξε ένα νέο σύστημα: Αγόρασε αυτούς τους ασθενείς -ο Σιμς δεν είχε ποτέ σκλάβους ο ίδιος- με σκοπό τον χειρουργικό πειραματισμό.
Αργότερα, έγινε αρκετά διάσημος και άνοιξε ιδιωτική κλινική στη Νέα Υόρκη, όπου είχε πλούσιους, λευκούς πελάτες. Στην εποχή του, έγινε διάσημος χειρουργός και εφηύρε τον διαστολεά, ένα εργαλείο που όλοι οι γυναικολόγοι χρησιμοποιούν σήμερα για να εξετάσουν τον κόλπο.
Το 1855, άνοιξε το πρώτο Νοσοκομείο Θηλέων της χώρας στην Νέα Υόρκη.
Οι μαύρες γυναίκες και τα παιδιά πίσω από τα επιτεύγματά του
Η μοναδική απεικόνιση της Lucy, της Anarcha και της Betsey, από τον Robert Thom για τη σειρά "Great Moments in Medicine"
Ο Σιμς κατέγραψε τα ονόματα μερικών από τις γυναίκες που ξεγέννησε ως υποκείμενά του: Anarcha, Lucy και Betsey. Οι ταυτότητες των άλλων έχουν εξαφανιστεί. Και οι τρεις από αυτές τις γυναίκες ήταν νέες μητέρες που έπασχαν από ανίατα συρίγγια. Και όλες χρησίμευσαν στα πειράματά του.
Ο Σιμς κάλεσε "περίπου δώδεκα γιατρούς" να παρακολουθήσουν τα πειράματά του στη Lucy, μια έφηβη που είχε γεννήσει πρόσφατα. "Όλοι οι γιατροί ... συμφώνησαν ότι ήμουν κοντά σε μια μεγάλη ανακάλυψη, και ο καθένας από αυτούς ενδιαφερόταν να με δει να χειρουργώ", έγραψε ο ίδιος. Στη Lucy, έκανε μια χειρουργική επέμβαση διάρκειας μίας ώρας χωρίς αναισθησία. "Το φτωχό κορίτσι, γονατισμένη, έκανε την επέμβαση με μεγάλο ηρωισμό και γενναιότητα", έγραψε ο Σιμς. "Η αγωνία της ήταν ακραία" και αρρώστησε με πυρετό μέσα σε λίγες μέρες μετά από την επέμβαση. "Νόμιζα ότι θα πεθάνει", παραδέχθηκε ο γιατρός. Χρειάστηκαν μήνες για να ανακάμψει. Εν τω μεταξύ, μεταξύ του 1845 και του 1849, ο Σιμς πραγματοποίησε 30 χειρουργικές επεμβάσεις στην Anarcha για να την θεραπεύσει, όλες χωρίς αναισθησία.
Όταν δημιούργησε τον διαστολέα, από ένα κουτάλι, το δοκίμασε πρώτα στην Betsey. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εξέτασης, ο Σιμς φώναξε, "Είδα τα πάντα όπως κανείς δεν τα έχει ξαναδεί".
Όμως, ακόμη και πριν ή μετά τα πειράματά του στις σκλάβες, χειρίστηκε απάνθρωπα και παιδιά μαύρων. Ο Σιμς δεν πίστευε ότι οι μαύροι μπορούσαν να αισθάνονται ή να σκέφτονται τόσο έξυπνα όσο οι λευκοί και έτσι, χρησιμοποιούσε το εργαλείο ενός τσαγκάρη για να ξεκολλήσει τα οστά των παιδιών και να χαλαρώσει τα κρανία τους για εξέταση.
Η ηθική της συγκατάθεσης και της άρνησης της αναισθησίας
Άγαλμα του Σιμς από τα τέλη του 19ου αιώνα. Αρχικά εκτέθηκε στο Bryant Park και αργότερα μεταφέρθηκε στο Central Park. Το 2018, αφαιρέθηκε.
Ο Σιμς ισχυρίστηκε ότι όλα τα υποκείμενά του έδιναν τη συγκατάθεσή τους για τα πειράματά του. Λέγεται ότι υποσχέθηκε σε έναν ιδιοκτήτη σκλάβων, "αν μου δώσεις την Anarcha και την Betsey για τα πειράματα, συμφωνώ να μην πραγματοποιήσω κανένα πείραμα ή καμία εγχείριση σε καμία από αυτές που θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή τους". Επίσης, έχει γράψει ότι, πριν κάνει κάποια εξέταση, ρωτούσε τα υποκείμενά του και εκείνα "συναινούσαν πρόθυμα". Οι σκλάβες μπορούσαν μόνο να συναινέσουν.
Ο Σιμς πραγματοποίησε και πειραματικές χειρουργικές επεμβάσεις σε σκλάβες χωρίς αναισθητικό, παρόλο που, συνήθως, χρησιμοποιούσε αναισθητικό, επί πληρωμή, σε λευκούς ασθενείς στο Νοσοκομείο Θηλέων της Νέας Υόρκης. Όπως και άλλοι γιατροί του 19ου αιώνα, ο Σιμς υπέθεσε ότι οι μαύροι είχαν υψηλότερες ανοχές στον πόνο από τους λευκούς και ως εκ τούτου, δεν χρειάζονταν αναισθητικό για τις εξαιρετικά δυσάρεστες χειρουργικές επεμβάσεις. Όσοι υπερασπίζονται τις επιλογές του, επισημαίνουν ότι το αναισθητικό ήταν κάτι νέο το 1840 και σπάνια χρησιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ. Όταν ο Σιμς μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1850, τότε μόνο η θεραπεία έγινε πιο κοινή.
Ωστόσο, ο Σιμς αρνούνταν τακτικά την αναισθησία σε γυναίκες για χειρουργικές επεμβάσεις συριγγίου, ακόμη και αφού είχε γίνει άμεσα διαθέσιμη. Το 1857, είπε στην Ιατρική Ακαδημία της Νέας Υόρκης ότι οι επεμβάσεις συριγγίων "δεν είναι αρκετά επώδυνες για να δικαιολογήσουν μια αναισθησία".
Όταν κάποιος ασθενής του πέθαινε μετά από εγχείρηση, σπάνια αναλάμβανε την ευθύνη. Αντ' αυτού, κατηγορούσε "τη νωθρότητα και την άγνοια των μητέρων τους και των μαύρων μαιών".
Ο Τζέιμς Μάριον Σιμς δεν έβλεπε κανένα πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο έκανε τα πειράματά του. Πράγματι, οι σύγχρονοι ερευνητές θαυμάζουν την χαλαρότητα στον τόνο του ενώ κατέγραφε τις ενοχλητικές πρακτικές του. Όπως το έθεσε ένας γιατρός, ήταν ίσως απλά "προϊόν της εποχής του".
Η φήμη του
Το άγαλμα του Σιμς πριν μετεγκατασταθεί στο νεκροταφείο Greenwood στο Μπρούκλιν
Οι σύγχρονοι ιστορικοί αμφισβητούν την κληρονομιά του Σιμς.
Οι υπερασπιστές του υποστηρίζουν ότι ήταν ένας άντρας της εποχής του ο οποίος, παρ' όλα αυτά, είχε τη συγκατάθεση και θεράπευσε τους ασθενείς του. Το 1978, το American Journal of Obstetrics and Gynecology αναγνώρισε ότι "τα τρία πρώτα θέματά του δε θα μπορούσαν ποτέ να ανεχθούν τον πόνο και τη δυστυχία των επαναλαμβανόμενων επεμβάσεων αν δεν ήταν σκλάβοι". Ωστόσο, κατέληξε, "Μακροπρόθεσμα, είχαν λόγο να ευγνωμονούν τον Σιμς". Το 1981, το Journal of South Carolina Medical Association τον επαίνεσε επειδή δημιούργησε μια νέα χειρουργική επέμβαση "σχεδόν με ένα μαγικό ραβδί". Το 2006, ένας χειρουργός του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον τον υπερασπίστηκε, γράφοντας, "Ο Σιμς ήταν αφοσιωμένος και συνειδητοποιημένος γιατρός που έζησε και εργάστηκε σε μια κοινωνία σκλάβων".
Όμως, την ίδια χρονιά, το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ απομάκρυνε τον Σιμς από την παρουσίαση των "Ιατρικών γιγάντων της Αλαμπάμα". Το 2018, η Νέα Υόρκη αφαίρεσε το άγαλμα του Σιμς από το Σέντραλ Παρκ και το μετέφερε στον τάφο του σε νεκροταφείο του Μπρούκλιν. Επίσης, ο δήμος αντικατέστησε την αρχική πινακίδα που ανέφερε μόνο τα ιατρικά επιτεύγματα του Σιμς. Στη θέση της, η νέα πινακίδα αναγνωρίζει το ρόλο των Betsey, Lucy, Anarcha και άλλων γυναικών στην ιστορία της ιατρικής.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου