Εκατομμύρια τουρίστες περνάνε από μπροστά του κάθε μέρα χωρίς να ρίξουν ούτε μια ματιά. Αλλά αυτό που φαινομενικά είναι ένα μικρό κενό ανάμεσα σε δυο κτήρια είναι στην πραγματικότητα η παριζιάνικη ιστορία.
La Rue du Chat qui Pêche
Κατασκευάστηκε το 1540 και ήταν αρχικά ένα στενό επιτρέποντας στους κατοίκους να πάνε μέχρι τις όχθες του Σηκουάνα τότε που δεν υπήρχαν καν αποβάθρες στο ποτάμι. Με πλάτος μόλις 1,8 μέτρα και συνολικό μήκος 29 μέτρα, η La Rue du Chat qui Pêche (Ο Δρόμος της Γάτας που Ψαρεύει) είναι μέχρι και σήμερα ο πιο στενός δρόμος του Παρισιού. Πέρα από το παράξενο όνομα του, είναι επίσης ο τόπος ενός ζοφερού, παμπάλαιου θρύλου.
Η ιστορία ξεκινάει τον 15ο αιώνα, όταν κάποιος Dom Perlet, κάποιος τύπος που ασχολήθηκε με την αλχημεία, ζούσε σ' αυτό το στενό δρόμο, παρέα με την μαύρη γάτα του. Μια γάτα πολύ ικανή στο ψάρεμα -τα έπιανε με ένα χτύπημα του ποδιού της- περιφέρονταν στο ποτάμι αρκετά συχνά. Τρεις ντόπιοι μαθητές, πεπεισμένη πως αλχημιστής και γάτα είναι το ένα και το αυτό πλάσμα -ο Διάβολος!- συμφώνησαν να σκοτώσουν τον άτυχο τετράποδο και να το πετάξουν στον Σηκουάνα. Περιέργως, μόλις πέθανε η γάτα, ο αλχημιστής εξαφανίστηκε... αλλά μόνο για να επανεμφανιστεί λίγο αργότερα, σαν έναν ταξιδιώτη που επέστρεφε από ένα πολύ μακρύ ταξίδι. Όσων αφορά την γάτα, συνέχισε να ψαρεύει αμέριμνη στις όχθες του ποταμού ...
Σήμερα -σε μια σύγχρονη εκδοχή τέχνης του δρόμου- σε έναν τοίχο στο παραποτάμιο τμήμα του δρόμου, μπορεί κανείς να δει τη γάτα έτοιμη να ψαρέψει ξανά. Με ένα καλάμι ψαρέματος και συνοδευόμενη από έναν μυστηριώδη τύπο ντυμένο στα μαύρα -ίσως ο περίφημος αλχημιστής;- αυτό το δίδυμο στοιχειώνει το δρόμο μέχρι και σήμερα.
πολλύ ωραίο το παλιό παρίσι δεν είναι τυχαίο που η περιοχή marais είναι απο τις παλαιότερες και θεωρείται απο τις πιο ωραίες που γλίτωσαν απο το γκρέμισμα και δεν έχει εισβάλει η πολλύ νεότερη νεοκλασική αρχιτεκτονική και αυτο το στενό la rue du chat qui peche πολλύ ωραίο θα πρέπει να ξέρουμε οτι το έτος 1453 δεν είναι σημαντικό μόνο για την ελλάδα είναι και για τη γαλλία εμένα προσωπικά μου αρέσει η γαλλία εκείνη την εποχή εχω ακούσει ερωτήσεις ακόμα και για ανθρώπους της show biz σε ποια άλλη εποχή θα θέλατε να ζείται.Εμένα μου αρέσει το παρίσι του 1453 δηλαδή στη λήξη του εκατονταετούς πολέμου και όλη εκείνη την μεταπολεμική περίοδο που ακολούθησε είναι η αγαπημένη μου εποχή
ΑπάντησηΔιαγραφή