Το "Nemesis of Neglect". Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης απεικονίζεται ως φάντασμα που καταδιώκει το Ουάιτσάπελ και ως ενσάρκωση της κοινωνικής παραμέλησης, σε ένα καρτούν του 1888 - πηγή
Παραμένει μια από τις πιο αχρείες και διαβόητες εγκληματικές μανίες στην παγκόσμια ιστορία.
Στα τέλη του 1800, σε όλη την περιοχή Ουάιτσάπελ του Λονδίνου, δολοφονήθηκαν πολλές γυναίκες, βίαια και φρικιαστικά Οι δολοφονίες πιστεύεται ότι ήταν έργο του ίδιου άνδρα, που ονομάστηκε "Τζακ ο Αντεροβγάλτης". Οι ιστορικοί της υπόθεσης αναφέρονται στις "κανονικές πέντε", πέντε γυναίκες που σκοτώθηκαν σε διάστημα 10 εβδομάδων το 1888: η Mary Ann Nichols, η Annie Chapman, η Elizabeth Stride, η Catherine Eddowes και η Mary Jane Kelly. Υπάρχουν όμως θεωρίες -αμφίβολης αλήθειας- ότι ο Αντεροβγάλτης ήταν υπεύθυνος για δεκάδες φόνους, και όχι μόνο στο Λονδίνο.
Μέχρι και σήμερα, οι δολοφονίες παραμένουν ανεξιχνίαστες και πιθανότατα δε θα λυθούν ποτέ οριστικά, καθώς πολλά από τα στοιχεία και τους φακέλους των υποθέσεων καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στον βομβαρδισμό της Αγγλίας από τους Ναζί.
Μέχρι και σήμερα, οι δολοφονίες παραμένουν ανεξιχνίαστες και πιθανότατα δε θα λυθούν ποτέ οριστικά, καθώς πολλά από τα στοιχεία και τους φακέλους των υποθέσεων καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στον βομβαρδισμό της Αγγλίας από τους Ναζί.
Παρ' όλα αυτά, δε λείπουν οι θεωρίες για το ποιος ήταν ο δολοφόνος.
Λιούις Κάρολ
Ο συγγραφέας Richard Wallace, στο βιβλίο του 1996 "Jack the Ripper, Light Hearted Friend", ισχυρίστηκε ότι ο Άγγλος συγγραφέας, μαθηματικός, φωτογράφος και κληρικός Τσαρλς Λάτγουϊτζ Ντότζσον, περισσότερο γνωστός με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, ο συγγραφέας του "Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων", διέπραξε τους φόνους. Σύμφωνα με τον Wallace, ο Κάρολ είχε εξομολογηθεί με τη μορφή αναγραμματισμών στην αλληλογραφία και τα λογοτεχνικά του έργα, συμπεριλαμβανομένου του "The Nursery Alice", μιας παιδικής εκδοχής του πιο αξιοσημείωτου έργου του. Θεωρητικά, ο Κάρολ, που ζούσε στην Οξφόρδη, θα μπορούσε να είχε πάρει το τρένο για το Λονδίνο για να διαπράξει τους φόνους, ποτέ όμως δεν υπήρξαν πολλά στοιχεία που να δείχνουν ότι αυτός ήταν ο Αντεροβγάλτης.
Ο συγγραφέας Richard Wallace, στο βιβλίο του 1996 "Jack the Ripper, Light Hearted Friend", ισχυρίστηκε ότι ο Άγγλος συγγραφέας, μαθηματικός, φωτογράφος και κληρικός Τσαρλς Λάτγουϊτζ Ντότζσον, περισσότερο γνωστός με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, ο συγγραφέας του "Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων", διέπραξε τους φόνους. Σύμφωνα με τον Wallace, ο Κάρολ είχε εξομολογηθεί με τη μορφή αναγραμματισμών στην αλληλογραφία και τα λογοτεχνικά του έργα, συμπεριλαμβανομένου του "The Nursery Alice", μιας παιδικής εκδοχής του πιο αξιοσημείωτου έργου του. Θεωρητικά, ο Κάρολ, που ζούσε στην Οξφόρδη, θα μπορούσε να είχε πάρει το τρένο για το Λονδίνο για να διαπράξει τους φόνους, ποτέ όμως δεν υπήρξαν πολλά στοιχεία που να δείχνουν ότι αυτός ήταν ο Αντεροβγάλτης.
Δρ. Χένρυ Χάουαρντ Χολμς
Η ιστορία του κάστρου δολοφονίας του Χένρυ Χάουαρντ Χολμς στο Σικάγο έχει γοητεύσει τους αληθινούς θιασώτες του εγκλήματος στις ΗΠΑ για χρόνια. Το 2017, έκανε πρεμιέρα στο History Channel μια τηλεοπτική εκπομπή με τον δισέγγονο του Χολμς, Τζεφ Μάτζετ ο οποίος ερευνά τη θεωρία ότι ο Χολμς σκότωσε στο Ουάιτσάπελ, πριν μετακομίσει. Σύμφωνα με τον Μάτζετ, το χειρόγραφο του Χολμς ταίριαζε με τις επιστολές που υποτίθεται ότι είχε στείλει ο Αντεροβγάλτης στην αστυνομία και η περιγραφή του ήταν παρόμοια με τον άνθρωπο που περιέγραψαν αυτόπτες μάρτυρες κοντά στις σκηνές των δολοφονιών.
Όμως, υπάρχουν καταγραφές, όπως η εγγραφή στον κατάλογο ψηφοφόρων, ότι ο Χολμς, την εποχή των δολοφονιών του Αντεροβγάλτη, ήταν στο Σικάγο.
Όμως, υπάρχουν καταγραφές, όπως η εγγραφή στον κατάλογο ψηφοφόρων, ότι ο Χολμς, την εποχή των δολοφονιών του Αντεροβγάλτη, ήταν στο Σικάγο.
Λόρδος Ράντολφ Τσόρτσιλ
Ο γιος του, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ού αιώνα. Ήταν όμως ο Λόρδος Ράντολφ Τσόρτσιλ ένας από τους πιο διαβόητους δολοφόνους του 19ου; Αυτή η θεωρία θέλει τον Τσόρτσιλ ως επικεφαλής μιας ομάδας Μασόνων που συνωμοτούσαν για να σκοτώσουν εργάτριες του σεξ που εκβίαζαν ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας. Ένα υποτιθέμενο αποδεικτικό στοιχείο είναι μια εξαιρετικά λεπτομερής περιγραφή ενός άνδρα που είδαν με την Mary Kelly, την τελευταία από τις "κανονικές πέντε", λίγο πριν τον θάνατό της. Οι μάρτυρες περιέγραψαν τον ύποπτο ως καλοντυμένο, με μια χρυσή αλυσίδα ρολογιού και ύψος περίπου 1,70 μέτρα, με σκούρα μαλλιά και μουστάκι. Αν και κανείς δεν φαίνεται να παίρνει πολύ σοβαρά αυτή τη συγκεκριμένη θεωρία, η περιγραφή μοιάζει στον Λόρδο Τσόρτσιλ.
Ο γιος του, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ού αιώνα. Ήταν όμως ο Λόρδος Ράντολφ Τσόρτσιλ ένας από τους πιο διαβόητους δολοφόνους του 19ου; Αυτή η θεωρία θέλει τον Τσόρτσιλ ως επικεφαλής μιας ομάδας Μασόνων που συνωμοτούσαν για να σκοτώσουν εργάτριες του σεξ που εκβίαζαν ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας. Ένα υποτιθέμενο αποδεικτικό στοιχείο είναι μια εξαιρετικά λεπτομερής περιγραφή ενός άνδρα που είδαν με την Mary Kelly, την τελευταία από τις "κανονικές πέντε", λίγο πριν τον θάνατό της. Οι μάρτυρες περιέγραψαν τον ύποπτο ως καλοντυμένο, με μια χρυσή αλυσίδα ρολογιού και ύψος περίπου 1,70 μέτρα, με σκούρα μαλλιά και μουστάκι. Αν και κανείς δεν φαίνεται να παίρνει πολύ σοβαρά αυτή τη συγκεκριμένη θεωρία, η περιγραφή μοιάζει στον Λόρδο Τσόρτσιλ.
Δρ. Thomas Cream
Γνωστός ως "The Lambeth Poisoner" (Δηλητηριαστής του Λάμπεθ), ο Cream δηλητηρίασε με στρυχνίνη μέχρι και 10 ανθρώπους σε τρεις χώρες και, το 1892, εκτελέστηκε γι' αυτό στο Λονδίνο. Τη στιγμή που η άνοιξε η καταπακτή στην αγχόνη, λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν, "Είμαι ο Τζακ…". Ενώ το χειρόγραφό του έμοιαζε με μερικά από τα γράμματα που έστειλε ο Αντεροβγάλτης στην αστυνομία, ο Cream ήταν σε φυλακή στο Ιλινόις όταν έγιναν οι δολοφονίες του Αντεροβγάλτη, ενώ η αναφορά για την ομολογία του εμφανίστηκε πολύ μετά τον θάνατό του. Μια σύγχρονη αναφορά σημειώνει ότι "πέθανε χωρίς να κάνει καμία ομολογία".
Γνωστός ως "The Lambeth Poisoner" (Δηλητηριαστής του Λάμπεθ), ο Cream δηλητηρίασε με στρυχνίνη μέχρι και 10 ανθρώπους σε τρεις χώρες και, το 1892, εκτελέστηκε γι' αυτό στο Λονδίνο. Τη στιγμή που η άνοιξε η καταπακτή στην αγχόνη, λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν, "Είμαι ο Τζακ…". Ενώ το χειρόγραφό του έμοιαζε με μερικά από τα γράμματα που έστειλε ο Αντεροβγάλτης στην αστυνομία, ο Cream ήταν σε φυλακή στο Ιλινόις όταν έγιναν οι δολοφονίες του Αντεροβγάλτη, ενώ η αναφορά για την ομολογία του εμφανίστηκε πολύ μετά τον θάνατό του. Μια σύγχρονη αναφορά σημειώνει ότι "πέθανε χωρίς να κάνει καμία ομολογία".
Πρίγκιπας Αλβέρτος Βίκτωρ
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες ότι ένας διάδοχος του βρετανικού θρόνου ήταν υπεύθυνος για τις δολοφονίες του Αντεροβγάλτη. Ένα από αυτά προέρχεται από ένα άρθρο του 1970 που δημοσιεύτηκε ένας 80χρονος γιατρός, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τη φιλία του με την οικογένεια του βασιλικού γιατρού. Ο συγγραφέας, ο Δρ Thomas Stowell, φαινόταν να υπονοεί σε μεγάλο βαθμό -χωρίς να κατονομάζει- ότι ο πρίγκιπας Αλβέρτος Βίκτωρ, εγγονός της βασίλισσας Βικτώριας, είχε προσβληθεί από σύφιλη (ο θάνατός του το 1892 στα 28 του αποδόθηκε σε γρίπη) και δολοφόνησε πολλές κυρίες για αντίποινα. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ο πρίγκιπας παντρεύτηκε μια γυναίκα από το Ουάιτσάπελ και απέκτησε μωρό μαζί της. Οι μάρτυρες υποτίθεται ότι εξαλείφθηκαν για να κρατήσουν μυστικό τον πιθανό κληρονόμο. Όπως και να 'χει,, ο πρίγκιπας ήταν εκτός πόλης όταν συνέβησαν ορισμένες από τις δολοφονίες.
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες ότι ένας διάδοχος του βρετανικού θρόνου ήταν υπεύθυνος για τις δολοφονίες του Αντεροβγάλτη. Ένα από αυτά προέρχεται από ένα άρθρο του 1970 που δημοσιεύτηκε ένας 80χρονος γιατρός, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τη φιλία του με την οικογένεια του βασιλικού γιατρού. Ο συγγραφέας, ο Δρ Thomas Stowell, φαινόταν να υπονοεί σε μεγάλο βαθμό -χωρίς να κατονομάζει- ότι ο πρίγκιπας Αλβέρτος Βίκτωρ, εγγονός της βασίλισσας Βικτώριας, είχε προσβληθεί από σύφιλη (ο θάνατός του το 1892 στα 28 του αποδόθηκε σε γρίπη) και δολοφόνησε πολλές κυρίες για αντίποινα. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ο πρίγκιπας παντρεύτηκε μια γυναίκα από το Ουάιτσάπελ και απέκτησε μωρό μαζί της. Οι μάρτυρες υποτίθεται ότι εξαλείφθηκαν για να κρατήσουν μυστικό τον πιθανό κληρονόμο. Όπως και να 'χει,, ο πρίγκιπας ήταν εκτός πόλης όταν συνέβησαν ορισμένες από τις δολοφονίες.
Τζέιμς Μέιμπρικ
Το 1889, η Florence Maybrick καταδικάστηκε ότι δηλητηρίασε τον σύζυγό της, Τζέιμς, και καταδικάστηκε σε θάνατο. Αργότερα, η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια και αποφυλακίστηκε το 1904. Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, ένα αξιοσημείωτο ημερολόγιο είδε το φως της δημοσιότητας. Ο συγγραφέας του, ο οποίος δεν έδωσε το όνομά του, αλλά εικάζεται ότι είναι ο Τζέιμς Μέιμπρικ, εξέθεσε λεπτομερώς τις "κανονικές πέντε" δολοφονίες. Κάποιος άντρας ονόματι Μάικλ Μπάρετ παρουσίασε το ημερολόγιο δημόσια αφού είπε ότι του δόθηκε από έναν οικογενειακό φίλο. Αργότερα είπε ότι ήταν πλαστογραφία, αν και μετά ανακάλεσε τη δήλωσή του. Το ημερολόγιο είναι ακόμη υπό συζήτηση.
Το 1889, η Florence Maybrick καταδικάστηκε ότι δηλητηρίασε τον σύζυγό της, Τζέιμς, και καταδικάστηκε σε θάνατο. Αργότερα, η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια και αποφυλακίστηκε το 1904. Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, ένα αξιοσημείωτο ημερολόγιο είδε το φως της δημοσιότητας. Ο συγγραφέας του, ο οποίος δεν έδωσε το όνομά του, αλλά εικάζεται ότι είναι ο Τζέιμς Μέιμπρικ, εξέθεσε λεπτομερώς τις "κανονικές πέντε" δολοφονίες. Κάποιος άντρας ονόματι Μάικλ Μπάρετ παρουσίασε το ημερολόγιο δημόσια αφού είπε ότι του δόθηκε από έναν οικογενειακό φίλο. Αργότερα είπε ότι ήταν πλαστογραφία, αν και μετά ανακάλεσε τη δήλωσή του. Το ημερολόγιο είναι ακόμη υπό συζήτηση.
Μάικλ Μέιμπρικ
Ο αδερφός του Τζέιμς, Μάικλ, ήταν ένας από τους πιο διάσημους τραγουδιστές και τραγουδοποιούς της εποχής του, εργαζόμενος με το όνομα Στίβεν Άνταμς. Ο συγγραφέας/σκηνοθέτης Bruce Robinson ισχυρίζεται ότι ο Μέιμπρικ μισούσε την κουνιάδα του και διέπραξε τους φόνους για να παγιδεύσει τον αδελφό του. Ο Ρόμπινσον αναφέρει ότι τα στοιχεία που συνδέουν τον -Ελευθεροτέκτονα- Μάιμπρικ με τα εγκλήματα καταστράφηκαν από την αστυνομία, τροφοδοτώντας τις πολυάριθμες συνωμοσίες ότι ο Αντεροβγάλτης σκότωνε τα θύματά του ως μέρος μασονικής τελετουργίας και προστατεύτηκε από την οργάνωση, η οποία είχε υψηλά ιστάμενα φίλους στην βικτωριανή Αγγλία.
Ο αδερφός του Τζέιμς, Μάικλ, ήταν ένας από τους πιο διάσημους τραγουδιστές και τραγουδοποιούς της εποχής του, εργαζόμενος με το όνομα Στίβεν Άνταμς. Ο συγγραφέας/σκηνοθέτης Bruce Robinson ισχυρίζεται ότι ο Μέιμπρικ μισούσε την κουνιάδα του και διέπραξε τους φόνους για να παγιδεύσει τον αδελφό του. Ο Ρόμπινσον αναφέρει ότι τα στοιχεία που συνδέουν τον -Ελευθεροτέκτονα- Μάιμπρικ με τα εγκλήματα καταστράφηκαν από την αστυνομία, τροφοδοτώντας τις πολυάριθμες συνωμοσίες ότι ο Αντεροβγάλτης σκότωνε τα θύματά του ως μέρος μασονικής τελετουργίας και προστατεύτηκε από την οργάνωση, η οποία είχε υψηλά ιστάμενα φίλους στην βικτωριανή Αγγλία.
Ουόλτερτ Σίκερτ
Ο ζωγράφος της βικτωριανής εποχής Ουόλτερ Σίκερτ ήταν γνωστός για την καταγραφή του χρονικού της δαιδαλώδους πλευράς του Λονδίνου. Ισχυρίστηκε ότι έζησε στο πρώην σπίτι του Αντεροβγάλτη, και μάλιστα ονόμασε έναν από τους πίνακές του "Jack the Ripper's Bedroom". Η συγγραφέας εγκληματικών μυθιστορημάτων Πατρίσια Κόρνγουελ αγόρασε δεκάδες πίνακές του για να προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν ήταν μόνο σύγχρονος του Αντεροβγάλτη, αλλά ήταν ο ίδιος ο κατά συρροή δολοφόνος, και αυτά ανέφερε στο βιβλίο της του 2002, "Portrait of a Killer: Jack the Ripper, Case Closed". Στο βιβλίο, η Κόρνγουελ λέει ότι οι πίνακες του Σίκερτ καταδεικνύουν βία και μισογυνισμό και συνδυάζει περιστασιακά και ιατροδικαστικά στοιχεία για να δημιουργήσει μια υπόθεση που δεν πιστεύεται ότι ήταν ιδιαίτερα συναρπαστική, ειδικά επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Σίκερτ βρισκόταν στη Γαλλία, τουλάχιστον, για μερικές από τις δολοφονίες.
Ο ζωγράφος της βικτωριανής εποχής Ουόλτερ Σίκερτ ήταν γνωστός για την καταγραφή του χρονικού της δαιδαλώδους πλευράς του Λονδίνου. Ισχυρίστηκε ότι έζησε στο πρώην σπίτι του Αντεροβγάλτη, και μάλιστα ονόμασε έναν από τους πίνακές του "Jack the Ripper's Bedroom". Η συγγραφέας εγκληματικών μυθιστορημάτων Πατρίσια Κόρνγουελ αγόρασε δεκάδες πίνακές του για να προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν ήταν μόνο σύγχρονος του Αντεροβγάλτη, αλλά ήταν ο ίδιος ο κατά συρροή δολοφόνος, και αυτά ανέφερε στο βιβλίο της του 2002, "Portrait of a Killer: Jack the Ripper, Case Closed". Στο βιβλίο, η Κόρνγουελ λέει ότι οι πίνακες του Σίκερτ καταδεικνύουν βία και μισογυνισμό και συνδυάζει περιστασιακά και ιατροδικαστικά στοιχεία για να δημιουργήσει μια υπόθεση που δεν πιστεύεται ότι ήταν ιδιαίτερα συναρπαστική, ειδικά επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Σίκερτ βρισκόταν στη Γαλλία, τουλάχιστον, για μερικές από τις δολοφονίες.
Η "τρελή μαία"
Απ' όταν σχεδόν συνέβησαν οι δολοφονίες, υπήρξε μια θεωρία ότι ο δολοφόνος δεν ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, αλλά η Τζιλ ο Αντεροβγάλτης. Οι δολοφονίες έδειξαν γνώση της ανατομίας, τη γνώση που θα είχε μια γυναίκα που ξεγεννούσε μωρά -και ίσως έκανε αμβλώσεις. Επίσης, ο κόσμος δε θα αντιμετώπιζε με καχυποψία μια μαία αν την έβλεπε να περπατά στο Λονδίνο, μέσα στη νύχτα, με αιματοβαμμένα ρούχα. Η θεωρία δεν αντιμετωπίζεται ως ιδιαίτερα αξιόπιστη από τους "Ripperologists", τους λάτρεις της ιστορίας του Αντεροβγάλτη.
Aaron Kosminski
Ένα από τα λίγα εναπομείναντα αποδεικτικά στοιχεία από την υπόθεση του Αντεροβγάλτη είναι ένα σάλι που λέγεται ότι ανήκε στην Catherine Eddowes, το τέταρτο από τα "πέντε κανονικά" θύματα. Οι λεκέδες στο σάλι, που πιστεύεται ότι ήταν αίμα και σπέρμα, υποβλήθηκαν σε έλεγχο DNA και βρέθηκαν να ταιριάζουν με τους απογόνους του Kosminski, ενός Πολωνού κουρέα που μετανάστευσε στο Λονδίνο και μπορεί να ήταν ο κύριος ύποπτος την εποχή των δολοφονιών. Λέγεται ότι ο Kosminski άκουγε φωνές και είχε παραισθήσεις, και ότι, το 1891, στάλθηκε σε άσυλο όταν απείλησε βίαια με μαχαίρι. Όμως το τεστ DNA είναι ανακριβές και η προέλευση του σάλι είναι στην καλύτερη περίπτωση ατελής, επομένως είναι άγνωστο αν όντως σχετίζεται με τις δολοφονίες.
Ένα από τα λίγα εναπομείναντα αποδεικτικά στοιχεία από την υπόθεση του Αντεροβγάλτη είναι ένα σάλι που λέγεται ότι ανήκε στην Catherine Eddowes, το τέταρτο από τα "πέντε κανονικά" θύματα. Οι λεκέδες στο σάλι, που πιστεύεται ότι ήταν αίμα και σπέρμα, υποβλήθηκαν σε έλεγχο DNA και βρέθηκαν να ταιριάζουν με τους απογόνους του Kosminski, ενός Πολωνού κουρέα που μετανάστευσε στο Λονδίνο και μπορεί να ήταν ο κύριος ύποπτος την εποχή των δολοφονιών. Λέγεται ότι ο Kosminski άκουγε φωνές και είχε παραισθήσεις, και ότι, το 1891, στάλθηκε σε άσυλο όταν απείλησε βίαια με μαχαίρι. Όμως το τεστ DNA είναι ανακριβές και η προέλευση του σάλι είναι στην καλύτερη περίπτωση ατελής, επομένως είναι άγνωστο αν όντως σχετίζεται με τις δολοφονίες.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου