Ένα σπάνιο φιλμ από το 1915 με τον Μονέ και τον Ρενουάρ

Μονέ - πηγή

Ο Σασά Γκιτρί (Sacha Guitry) ήταν γιος του διάσημου ηθοποιού και σκηνοθέτη του θεάτρου Λυσιέν Γκιτρί (Lucien Guitry). Ο γιος έγινε πιο διάσημος από τον πατέρα ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας.

Όταν μια ομάδα Γερμανών διανοουμένων εξέδωσε ένα μανιφέστο μετά το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου όπου υπερηφανεύονταν για την ανωτερότητα του γερμανικού πολιτισμού, ο Guitry εξαγριώθηκε. Ως πράξη πατριωτισμού αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία με τους μεγάλους άνδρες και γυναίκες των τεχνών της Γαλλίας.


Η διάρκειας 22 λεπτών ταινία-ντοκουμέντο μιας ολόκληρης εποχής, κυκλοφόρησε με τον τίτλο Ceux de Chez Nous και καταγράφει κάποια απ' αυτά τα πρόσωπα: τον Ρενουάρ με τα χέρια παραμορφωμένα από την αρθρίτιδα να ζωγραφίζει, τον Μονέ μέσα στον κήπο του, τον Ανατόλ Φρανς ενώ τακτοποιεί τη βιβλιοθήκη του, κ.ά. Υπήρξε η αφετηρία της κινηματογραφικής του διαδρομής του.

Το υλικό που θα ακολουθεί είναι αποσπάσματα από αυτήν την ταινία.

Στο πρώτο απόσπασμα, που τραβήχτηκε το καλοκαίρι του 1915, εμφανίζεται ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Κλωντ Μονέ σε ηλικία 74 χρονών. Δεν ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής του Μονέ μιας και η δεύτερη σύζυγός του και ο μεγαλύτερος γιος του μόλις είχαν πεθάνει τα προηγούμενα χρόνια και η όρασή του είχε σταδιακά χειροτερέψει λόγω του καταρράκτη. Όμως, παρά τις συναισθηματικές και σωματικές οπισθοδρομήσεις του, ο Μονέ σύντομα θα ανέκαμπτε, κάνοντας την τελευταία δεκαετία της ζωής του (πέθανε το 1926 σε ηλικία 86 χρονών) μια εξαιρετικά παραγωγική περίοδο κατά την οποία ζωγράφισε πολλές από τις πιο διάσημες μελέτες του για τα νούφαρα. Στην αρχή της ταινίας βλέπουμε τον Guitry και τον Μονέ να συνομιλούν. Στη συνέχεια, ο Μονέ ζωγραφίζει σε ένα μεγάλο καμβά δίπλα σε μια λιμνούλα με νούφαρα.

Ο Ρενουάρ - πηγή

Στο δεύτερο απόσπασμα, εμφανίζεται ο επίσης Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ. Μπορεί να μην φαίνεται στα έργα του, αλλά ο Ρενουάρ υπέφερε από σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του. Μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του δούλευε σε συνεχή πόνο. Στο 3λεπτο απόσπασμα, ο 74χρονος ζωγράφος κάθεται στο καβαλέτο του, εφαρμόζοντας χρώμα στον καμβά, ενώ ο μικρότερος γιος του Claude προσπαθεί να οργανώσει την παλέτα και να τοποθετήσει το πινέλο στο μονίμως σφιγμένο χέρι του πατέρα του. Όταν γυρίστηκε η ταινία, ο Ρενουάρ δεν μπορούσε να περπατήσει ούτε καν με πατερίτσες. Εξαρτιόνταν από άλλους για να τον μετακινούν με μια αναπηρική καρέκλα. Υπήρχαν μέχρι και στιγμές που ο πόνος ήταν τόσος που ουσιαστικά ήταν παράλυτος.