Τα πρώτα παπούτσια για δρομείς δεν έμοιαζαν καθόλου με τα σημερινά. Για την ακρίβεια, έμοιαζαν σαν κάθε κοινό, "καλό" παπούτσι.
Το παλαιότερο παράδειγμα αυτών των παπουτσιών που διατηρείται φτιάχτηκε (φωτογραφία πάνω) από την Thomas Dutton and Thorowgood στις αρχές του 1860 και αυτή τη στιγμή εκτίθεται στο Brooklyn Museum ως μέρος της έκθεσης "The Rise of Sneaker Culture".
Ενώ τα αγωνίσματα του στίβου υπάρχουν από την αρχαιότητα, ο αγώνας δρόμου έγινε δημοφιλές άθλημα, με το δικό του εξοπλισμό, οπότε και απογειώθηκε, πολύ αργότερα. Στις αρχές του 1800, η "πεζοπορία" ή το ανταγωνιστικό βάδην, έγινε δημοφιλές είδος αναψυχής και το ακολούθησε το τρέξιμο. Αν και ο μαραθώνιος πήρε το όνομά του από την πορεία του Φειδιππίδη από το Μαραθώνα στην Αθήνα το 490 π.Χ., δεν έγινε κανονικό αθλητικό γεγονός παρά μόνο στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896 της Αθήνας.
Τα πρόωρα παπούτσια έμοιαζαν πολύ με τα τυπικά, ανδρικά παπούτσια, ήταν κατασκευασμένα από δέρμα και με ένα μικρό τακούνι στο πίσω μέρος. Αλλά διέθεταν και καρφιά στα πέλματα για την πρόσφυση, και μια επιπλέον λωρίδα δέρματος στο μπροστά μέρος του παπουτσιού για υποστήριξη.
Αυτά τα Converse μοιάζουν με τα σημερινά αλλά είναι από το 1917.
Τα ψηλοτάκουνα sneaker από το 1925 υποτίθεται ήταν μια συμβιβαστική λύση: επέτρεπαν στις γυναίκες να κάνουν διάφορα αθλήματα ενώ ταυτόχρονα διατηρούσαν και την θηλυκότητά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου