Από τη δημιουργία της το 1499, η Πιετά του Μιχαήλ Αγγέλου έχει εμπνεύσει συναισθήματα και πίστη, αλλά και απομιμήσεις της εκλεπτυσμένης μορφής της Παρθένου και του Ιησού.
Υπάρχουν όμως κάποια μυστικά που ακόμα περιμένουν να τα ανακαλύψουμε.
Ήταν παραγγελία ενός Γάλλου καρδινάλιου για την κηδεία του
Ο Γάλλος καρδινάλιος Jean de Billheres ήθελε να τον θυμούνται και μετά το θάνατό του. Για να το πετύχει αυτό, προσέλαβε τον Μιχαήλ Άγγελο για να του φτιάξει ένα μνημείο για τον τάφο του και ήθελε να του φτιάξει μια σκηνή πολύ δημοφιλής στην Δυτική Ευρώπη: τη στιγμή της Αποκαθήλωσης.
Μετά από περισσότερα από 200 χρόνια, η Πιετά μεταφέρθηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου
Το μνημείο βρίσκεται μέσα στο πρώτο παρεκκλήσι -στα δεξιά της εισόδου του- της βασιλικής του Αγίου Πέτρου.
Ο Μιχαήλ Άγγελος χρησιμοποίησε ένα και μόνο κομμάτι μάρμαρου
Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε μάρμαρο Καρράρα, ένα είδος λευκού μαρμάρου με μπλε και γκρίζα νερά, που πήρε το όνομά του από την περιοχή της Ιταλίας όπου εξορύσσεται. Είναι αγαπημένο υλικό των γλυπτών από την αρχαία Ρώμη ακόμα.
Η Πιετά είναι το μόνο έργο που υπέγραψε ο Μιχαήλ Άγγελος
Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά, στο στήθος της Παρθένου θα δει την υπογραφή του γλύπτη.
"Μια μέρα, ο Michelagnolo, μπήκε εκεί που είχε τοποθετηθεί το έργο και βρήκε μερικούς ξένους από τη Λομβαρδία, οι οποίοι το επαινούσαν. Ένας από αυτούς ρώτησε ποιος το είχε φτιάξει και κάποιος απάντησε, 'ο δικό μας Gobbo από το Μιλάνο'. Ο Michelagnolo έμεινε σιωπηλός, αλλά σκέφτηκε ότι τα έργα του δεν πρέπει να αποδίδονται σε άλλους. Μια νύχτα, μπήκε μέσα, και, έχοντας φέρει λίγο φως και τις σμίλες του, σκάλισε το όνομά του", όπως αναφέρει ένας ιστορικός τέχνης του 16ου αιώνα.
Αργότερα μετάνιωσε για τη ματαιοδοξία αυτής της πράξης του και αποφάσισε να μην υπογράψει ποτέ άλλο έργο του.
Το συγκεκριμένο έργο τον έκανε διάσημο όταν ήταν ακόμα μόλις 24 χρονών
Εν μέρει χάρη στο ότι έβαλε το όνομά του σε εμφανές μέρος στην Πιετά, η φήμη του μεγάλωσε. Ο καλλιτέχνης έζησε μέχρι τα 88 του, απολαμβάνοντας την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση για τα έργα του.
Το γλυπτό επικρίθηκε για την απεικόνιση της Παρθένου
Κάποιοι παρατηρητές της εκκλησίας ανέφεραν ότι ο καλλιτέχνης παρουσίασε μια πολύ νέα Παρθένο και δεν μπορούσε να έχει γιο που ήταν 33 ετών, όπως πίστευε ότι ήταν ο Ιησούς.
Πρόκειται για ένα μείγμα από διάφορα στυλ
Ο Μιχαήλ Άγγελος ήθελε από καιρό να παντρέψει τα ιδανικά της Αναγέννησης με το στυλ του Νατουραλισμού. Μια τέτοια σκηνή, επηρεασμένη από την Αναγέννηση, είναι κάτι που μοιάζει με πυραμίδα και σχηματίζεται από το κεφάλι της Παρθένου, κατεβαίνει στα χέρια της και καταλήγει στα ρούχα της.
Η Πιετά έχει δεχτεί βάναυση επίθεση
Ο Μιχαήλ Άγγελος είχε τη συνήθεια να φωνάζει στα γλυπτά του και μάλιστα περιστασιακά να τα χτυπάει με τα εργαλεία του. Αλλά, την Πεντηκοστή του 1972, ένας Ούγγρος άνεργος γεωλόγος πήδηξε πάνω από τα κιγκλιδώματα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου και επιτέθηκε στο μνημείο με ένα σφυρί. Με 12 χτυπήματα, ο Laszlo Toth χτύπησε το αριστερό χέρι της Παρθένου, έσπασε το άκρο της μύτης της και κατέστρεψε το μάγουλο και το αριστερό της μάτι.
Η καταστροφή του μνημείου δεν θεωρήθηκε ποινικό αδίκημα.
Οι αρχές επέλεξαν να μην διώξουν ποινικά τον Toth για την καταστροφή του μνημείου. Ωστόσο, ένα δικαστήριο της Ρώμης τον έκρινε "κοινωνικά επικίνδυνο άτομο" και τον έστειλε σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα για δύο χρόνια. Μετά την απελευθέρωσή του, ο Toth απελάθηκε.
Η αποκατάστασή του ήταν θέμα συζήτησης
Όταν ένα έργο τέχνης καταστρέφεται, με οποιονδήποτε τρόπο, οι εκθέτες του είναι αναγκασμένοι να συζητήσουν τι είναι καλύτερο, να το αφήσουν ως έχει ή να αλλάξουν το πρωτότυπο για να το αποκαταστήσουν. Υπήρξαν τρία επιχειρήματα σχετικά με το θέμα.
Ένα ήταν ότι η βλάβη της Πιετά ήταν πλέον μέρος του μνημείου, μιλώντας για τη βία στην εποχή μας. Άλλοι, πρότειναν να επισκευαστεί το γλυπτό, αλλά με ορατές ραφές ως υπενθύμιση της επίθεσης. Τελικά, επιλέχθηκε η πλήρης αποκατάσταση με σκοπό να μη φαίνονται καθόλου τα σημάδια από την επίθεση του Toth.
Η αποκατάσταση διήρκεσε δέκα μήνες
Οι τεχνίτες πήραν τα 100 κομμάτια του μαρμάρου που είχαν σπάσει από την Πιετά και τα κόλλησαν στη θέση τους. Σε ένα αυτοσχέδιο εργαστήριο που στήθηκε γύρω από το άγαλμα, οι τεχνίτες πέρασαν πέντε μήνες για να εντοπίσουν κομμάτια, τόσο μικρά όσο τα νύχια. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν μια αόρατη κόλλα και μαρμαρόσκονη για να κολλήσουν τα κομμάτια και να γεμίσουν τυχόν κενά. Μόλις ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση, το τελευταίο βήμα ήταν να στίσουν ένα αλεξίσφαιρο γυαλί γύρω από το μνημείο.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το μνημείο βρέθηκε πίσω από αλεξίσφαιρο γυαλί
Το 1964, το Βατικανό δάνεισε την Πιετά στις ΗΠΑ, όπου παρουσιάστηκε ως μέρος της έκθεσης της Νέας Υόρκης του 1964. Για να εξασφαλιστεί η ασφάλειά του, οι διοργανωτές έστησαν ένα φράγμα από επτά ογκώδη φύλλα από πλεξιγκλάς, που ζύγιζαν συλλογικά περισσότερα από 2,2 τόνους. Τέλος, για να βεβαιωθούν ότι ο κόσμος περνούσε με ασφάλεια από το γλυπτό, εγκατέστησαν κινούμενους διαδρόμους με μεταφορικό ιμάντα.
Η επίθεση έφερε και μια απροσδόκητη ανακάλυψη
Κατά την αποκατάστασή του, οι τεχνίτες ανακάλυψαν μια μυστική υπογραφή. Στις πτυχές του αριστερού χεριού της Παρθένου ήταν κρυμμένο ένα λεπτό "Μ", που πιστεύεται ότι είναι το αρχικό του Μιχαήλ Αγγέλου.
Ίσως έχει ανακαλυφτεί το μοντέλο του Μιχαήλ Άγγελο για την Πιετά
Τον Νοέμβριο του 2010, ο Αμερικανός ιστορικός τέχνης Roy Doliner ισχυρίστηκε ότι ένα αναπαλαιωμένο άγαλμα 12 ιντσών, από τα τέλη του 15ου αιώνα, είναι ένα κομμάτι που χρησιμοποίησε ο Μιχαήλ Άγγελος ως δοκιμαστικό για την Πιετά. Το μικρό γλυπτό της Παρθένου και του Ιησού, στο παρελθόν αποδόθηκε στον γλύπτη του 15ου αιώνα Andrea Bregno. Αλλά ο Doliner πιστεύει ότι αυτό το κομμάτι που επέδειξε στον καρδινάλιο de Billheres ο Μιχαήλ Άγγελος.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου