Τα ρόπτρο των πορτών στην Καρταχένα της Κολομβίας

Η αποικιοκρατική ιστορία της πόλης αντανακλάται στα ρόπτρο.



Η Παλιά Πόλη της Καρταχένα στην Κολομβία είναι σαν ένα ανοικτό μουσείο. Οι πολύχρωμοι δρόμοι είναι γεμάτοι με εντυπωσιακή αποικιοκρατική αρχιτεκτονική, αμυντικά τείχη και οχυρώσεις. Ανάμεσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και οι μικρές λεπτομέρειες, όπως τα μεγάλα και περίτεχνα ρόπτρο που διακοσμούν τις παλιές ξύλινες πόρτες.

Η Καρταχένα ιδρύθηκε το 1533 και μέσα σε μόλις λίγα χρόνια έγινε ένα λιμάνι στρατηγικής σημασίας για την Ισπανική αυτοκρατορία. Η επιρροή της Ισπανίας στην αρχιτεκτονική της περιτειχισμένης πόλης είναι σαφής, παρόλο που οι μετανάστες από τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Βόρεια Αφρική έπαιξαν και το δικό τους ρόλο στη διαμόρφωση του στυλ της πόλης. Ωστόσο, τα ρόπτρο στις πόρτες είναι ισπανικό χαρακτηριστικό.

Εκείνη την περίοδο, μια δημοφιλής έκφραση στην Ισπανία ήταν "A tal casa tal aldaba", δηλαδή "κάθε σπίτι είναι το ρόπτρο του". Η έκφραση προέρχεται από τη συνήθεια του ιδιοκτήτη ενός σπιτιού να δείχνει την κοινωνική του θέση ή το επάγγελμά του στην εξώπορτα της οικίας του μέσω του ρόπτρο. Σήμερα, στην Καρταχένα υπάρχουν πολλά ρόπτρο σε όλη την Παλιά Πόλη.

Εκείνη την εποχή, τα σχέδια των ρόπτρο είχαν συγκεκριμένες έννοιες.

Ένα ρόπτρο σε σχήμα ψαριού ή κάποιο άλλο θαλάσσιο πλάσμα σήμαινε ότι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ήταν μέλος της εμπορικής κοινότητας των θαλασσών ή σχετίζονταν εμπορικά με τη θάλασσα. Τα λιοντάρια αντιπροσώπευαν μέλη του στρατού, ηγέτες πολιτοφυλακής και άλλους προστάτες της πόλης. Τα κεφάλια των λιονταριών είναι αρκετά συνηθισμένα, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, αν λάβει κανείς υπόψη την ιστορία της Καρταχένα που πολεμούσε τους πειρατές και τα αγγλικά στρατεύματα.

Τα ρόπτρο στα σπίτια των κληρικών ήταν σε σχήμα χεριών. Αν το ρόπτρο ήταν σε σχήμα σαύρας, συμβόλιζε την υψηλή κοινωνία, συνήθως με κάποιο είδος βασιλικής σύνδεσης. Σε όλες τις περιπτώσεις, το μέγεθος και η ποιότητα του ρόπτρου ήταν επίσης επίδειξη της κοινωνικής κατάστασης του ενοίκου.

Σήμερα, όλα τα ρόπτρο στην πόλη δεν είναι παλιά, καθώς η παράδοση συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

από: atlas obscura