Σήμερα, εύκολα μπορεί κανείς να βρει έναν καμπαρέ ή κάποιο gothic club στις μεγάλες μητροπόλεις. Αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, οι επιλογές ήταν περιορισμένες, αν και κάπως... "τρελές".
Το Παρίσι στη δεκαετία του 1890 υπήρχαν πολλές ... υπερφυσικές επιλογές για να διασκεδάσει κανείς τη νύχτα. Στο βιβλίο του 1899 "Bohemian Paris of To-Day" των William Chambers Morrow και Édouard Cucueκαι, οι συγγραφείς επισκέφτηκαν πολλά από τα σκοτεινά μπαράκια της πόλης, όπως το Cabaret du Néant (Το Καμπαρέ του Τίποτα) στη Μονμάρτρη.
Σε αυτό το gothic club, οι επισκέπτες σκεφτόταν τη θνησιμότητα τους, καθώς έπιναν σε φέρετρα και επιδίδονταν σε σπονδές μαζί με μοναχούς και συμμετείχαν σε κηδείες.
Γράφει ο Morrow:
Μεγάλα, βαριά, ξύλινα φέρετρα, που στηρίζονταν σε εξαπτέρυγα, βρισκόταν στο χώρο κατά τέτοιο τρόπο που να υποδηλώνουν μια επερχόμενη φοβερή καταστροφή. Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με κρανία και οστά, σκελετοί σε γκροτέσκο στάση, σκηνές μαχών και λαιμητόμοι σε δράση. Ο θάνατος, η σφαγή, η δολοφονία ήταν παντού κυρίαρχα [...]
"Ένα μικρόβιο της ασιατικής χολέρας από το τελευταίο πτώμα, ένα πόδι από ένα ζωντανό κάβουρα και δείγμα από το μικρόβιο της φυματίωσης!" ούρλιαξε το πλάσμα προς μια μαύρη τρύπα στην άλλη άκρη του δωματίου.
"Πιείτε, Macchabees! Πιείτε αυτά τα επικίνδυνα φίλτρα, που περιέχουν θανατηφόρα δηλητήρια!"
Αφού έμεναν λίγο στο Salle d'Intoxication (Δωμάτιο της Δηλητηρίασης), οι θαμώνες περνούσαν στα άλλα δωμάτια, όπου οι οικοδεσπότες χρησιμοποιούσαν μια ψευδαίσθηση (Pepper's Ghost). Αυτό το στέκι δεν επιβίωσε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Cabaret du Néant δεν ήταν το μόνο ανατριχιαστικό club στο Παρίσι. Παρακάτω ο Morrow περιγράφει μια βραδιά στο Cabaret de L'Enfer (Το Καμπαρέ της Κόλασης), ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης με θέμα το Σατανά στη Μονμάρτρη. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ήταν ίσως το πιο "ταξιδιάρικο" στέκι της Μπελ Επόκ:
"Μπείτε και θα είστε καταραμένοι, το Κακό σας περιμένει!" μούγκρισε μια χορωδία ακατέργαστων φωνών καθώς διστάσαμε μπροστά στο σκηνικό που αντιμετωπίσαμε. Κοντά μας βρισκόταν ένα καζάνι πάνω σε φωτιά και μέσα σε αυτό υπήρχαν μισή ντουζίνα σατανικοί μουσικοί, άνδρες και γυναίκες, που έπαιζαν ένα κομμάτι από τον «Φάουστ» για έγχορδα, ενώ δίπλα τους υπήρχαν άνθρωποι με κόκκινες κάπες και σκουντούσαν με καυτό σίδερο όσους αργούσαν την εκτέλεση του κομματιού.
Μόλις μπήκαν, οι γλεντζέδες είδαν ένα φίδι να μεταμορφώνεται σε διάβολο. Γράφει ο Morrow, "Παρά τους μισο-λιωμένους τοίχους, το δωμάτιο ήταν πολύ ψυχρό."
Η φωτογραφία είναι από το 1952 αν και σήμερα το club δεν υπάρχει
Ακριβώς δίπλα στο Cabaret de L'Enfer ήταν το Cabaret du Ciel (Το Καμπαρέ του Ουρανού), όπου ο Δάντης και ο Πατέρας Χρόνος χαιρετούσε τους επισκέπτες και κόσμιες κυρίες ντυμένες σαν άγγελοι τριγυρνούσαν και πείραζαν τους θαμώνες. Όπως γράφει ο Morrow, κάθε βραδιά ήταν παρών ο ίδιος ο Άγιος Πέτρος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου