Προικοσύμφωνο της Σύρου από το 1671

Από τα αρχεία της Νομαρχίας Κυκλάδων το ακόλουθον προικοσύμφωνον.

Ένα προικοσύμφωνο που υπεγράφη το 1671 στη Σύρο λίγο πριν από το γάμο της Κατής και του Μανωλάκη. Αφού ο πατέρας της νύφης δηλώνει ρητά ότι «δίνει» την κόρη του Κατή στον Μανωλάκη και αφού πρώτα σημειώνει ότι καταρχάς δίνει στο ζευγάρι την αγάπη του και την ευχή του να ευτυχήσουν, περιγράφει αναλυτικά την προίκα της κόρης του: Ρούχα, ζώα, φαγητά και μια καμαρούλα.

Εν έτι 1671 μηνί Ιανουαρίω ημέρα δεκάτη εν Σύρω.

Eν ονόματι της Αγίας Τριάδος και της Κοκκίνης προστάτιδος της νήσου Σύρου Προκοσύμφωνον της πρώτης μας κόρης και της θυγατρός του Κωστάκη και της Σμαράγδας και της μακαρίτισσας της γυναικός μου Πιπινίτσας ήτις θα πάρη νόμιμον σύζυγον τον Ντεμογιαννάκη του Κωνσταντάκη της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν την συγκατάθεσίν μας εις το να πάρη η κόρη μας Κατή, νόμιμον σύζυγον και να τον έχη να τον νέμεται μέρα νύκτα, τον Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην του Κωνσταντάκη και της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Εν πρώτοις δίδομεν από τα φύλλα της καρδιάς μας την ευχήν να τρισευτυχήσουν και να πολυχρονίσουν.

Δεύτερον δε τέσσαρα εικονίσματα το πρώτον ευς ξύλον δυνατόν και χονδρόν δύο δάκτυλα και τα άλλας εις αχιβάδα.

Τρία υποκάμισα τα δύο μικρά και το ένα μεγάλο, δύο μικρά αποκατινά (εσώβρακα) παστρικά, ατρύπητα και ολόγερα.

Δύο μισοφόρια ολόγερα και μπουγαδιασμένα.

Ενάμισυ ζευγάρι κάλτσες εως ότου να γίνη ο γάμος έχη καιρόν να πλέξη και την άλλη για να γίνουν δύο ζευγάρια.

Ενα φουστάνι από τσίτι ριγωτό, άλλο ένα από σακονέτα της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου.

Ενα μανδύλι του λαγιού και δύο μανδοσαλάμια

Μια φασκιά για τα καλορίζικα

Δύο ζεύγη παπούτσια το ένα μπαλωμένο

Σαράντα πήχες βρακοζώνα και μετά τον θάνατο του παπού μας άλλη τόση.

Του γαμβρού μια σκούφια να την φορή βραδιά παρά βραδιά δια να μη του τρυπήση γρήγορα.

Δύο τσουκάλια κάστρινα της καραίτισσας της γιαγιάς μου

Δύο φλιτζάνια του καφέ χωματίνια.

Το αμελέτητο με δύο χέρια νεροπαστρικό και άπιαστο

Τρεις βελόνες της κάλτσας.

Ένα ζάρφι χωματένιο

Ενα στρώμα μπαλωμένο της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου από φύλλα καλαμόφυλλα.

Ενα λύχνο χωματένιο και άλλον έναν από ντενεκέ

Ενα κλειδί

Μια ψυράγγα (χωράφι) ίθα με μιά παλέστρα του γαϊδάρου

Τρία ρεάλια, πέντε παράδες και επτά άσπρα.

pra143Κοντά με όλα αυτά που τους κάμαμεν τους νοικοκυραίους της Σύρου την μίαν κάμαραν του σπιτικού που καθούμαστε και άμα πεθάνω εγώ και ο παππούς της Κατής όλο το σπίτι.

Ακόμη δε και αυτά 2 κόττες ένα πετεινό, είκοσι αυγά, ένα κόσκινο, μία μπιρμπιτσέλια σπητίσια μακαρόνια, και αν προφθάσουμεν θα κάνουμε άλλα τόσα.

Δέκα οκάδες ελιές και πέντε οκάδες χαμάδα, 2 βάζα κάπαρι, δύο ντουζίνες χήνους, σαράντα κοπόνια κρομμύδια όλα αυτά να τα κάμουν θάλασσα να τρών και να πίνουν όλο το οκταήμερο γαμβρός και νύμφη και όλο το συμπεθεριό και οι ποιό κοντά γειτόνοι.

Εις τον γαμβρόν, την Κατή με τα ούλα της.

Ο πενθερός

Κωνσταντάκης της Σμαράγδας

Εν Σύρω τη 10 Ιανουαρίου 1671

πηγή: k-mag.gr

Η παραλία Λογγάς στις Περουλάδες της Κέρκυρας

φωτογραφία: Βασίλης Μεταλληνός - πηγή: epod.usra.edu

Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνονται τα ιζηματογενή στρώματα στην παραλία Λογγάς, στο χωριό Περουλάδες στην Κέρκυρα. Τραβήχτηκε νωρίς το απόγευμα τις 23ης Μαρτίου του 2013. Τα στρώματα του βράχου αποτελούνται κυρίως από αργιλικά ιζήματα με στρώματα άμμου να τα χωρίζει. Σε μερικά σημεία της παραλίας, ο άνεμος και τα κύματα έχουν "φάει" το άκρο του γκρεμού. Εδώ ακόμη μια άποψη της παραλίας.

Aquasonic Acoustics: υπνωτικά fractal από ήχους ζώων

Γαλάζια φάλαινα

Ο Mark Fischer είναι ένας 51χρονος προγραμματιστής και μηχανικός υπολογιστών, ο οποίος οπτικοποίησε τον ήχο που κάνουν διάφορα ζώα στο project του "Aquasonic Acoustics". Στο project του, παίρνιε τα κύματα του ήχου διαφόρων ζώων και τα μετατρέπει σε διάφορα πανέμορφα και πολύχρωμα σχέδια. Δημιουργεί δηλαδή, κάτι σαν καλειδοσκόπιο με τη βοήθεια των μαθηματικών και των υπολογιστών. Τα σχέδια μοιάζουν με fractal.

 

Η ιστορία του τραγουδιού "Κεμάλ" από τον ίδιο τον Μάνο Χατζιδάκι

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

"Terrible Tilly": ένας εγκαταλελειμμένος φάρος που έγινε δυσάρεστο μέρος για τους νεκρούς

φωτογραφία

Στις 21 Ιανουαρίου του 1881 άναψε επίσημα ο πιο ακριβός -και πιο επικίνδυνος- φάρος της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ, ο Tillamook Rock Light. Τέθηκε εκτός λειτουργίας το 1957 και 20 χρόνια μετά ανοικοδομήθηκε σαν τόπος ανάπαυσης για τους νεκρούς.

Μια λαοθάλασσα!

φωτογραφία: optickarma

Στις 29 Φεβρουαρίου του 2012, η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ολλανδίας νίκησε σε φιλικό αγώνα στο Γουέμπλεϊ την αντίστοιχη της Αγγλίας, 3-2. Λίγη σημασία έχει για πολλούς το γεγονός. Η παραπάνω long exposure φωτογραφία (exposure 7'', apperture f8, ISO 200) είναι τραβηγμένη μετά το τέλος του αγώνα. Σ' αυτήν, Άγγλοι οπαδοί φεύγουν από το γήπεδο, ενώ οι ιππείς αστυνομικοί, προφανώς, δεν κινούνται.

Ο μύθος του Ισπανού κονκισταδόρου και η "Πηγή της Νεότητας"

Το όνομα του Πόνθε ντε Λεόν δέθηκε με την Πηγή της Νιότης 14 χρόνια μετά το θάνατο του (The Granger Collection, NYC)

Ο Χουάν Πόνθε ντε Λεόν ποτέ δεν έξαψε για την Πηγή της Νεότητας, αλλά πως ξεκίνησε αυτός ο μύθος;

Γιατί η 29η Μαΐου 1913 θεωρείται η πιο επεισοδιακή μέρα στην ιστορία της μουσικής

Εκείνη την ημέρα η ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του νέου τότε θεάτρου των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι επρόκειτο να ακούσει και να δει επί σκηνής πράγματα που ούτε είχε ξανακούσει ούτε είχε δει στο παρελθόν...

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης - ντοκιμαντέρ του Νational Geographic

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ - πηγή

Τρίτη 29 Μαΐου 1453: Οι Τούρκοι αρχίζουν την επίθεση από την πύλη του Αγίου Ρωμανού όπου το τείχος ήταν σχεδόν κατεστραμμένο. Οι πρώτες επιθέσεις αποκρούσθηκαν μετά από μάχη σώμα με σώμα στις οποίες ήταν παρόντες ο Ιουστινιάνης και ο Κωνσταντίνος. Σ' αυτή τη μάχη τραυματίστηκε ο Ιουστινιάνης και κατέφυγε στο Γαλατά.

29 Μαΐου 1453: οι τελευταίες ώρες της Βασιλεύουσας - Μια ιστορία θάρρους και προδοσίας - 2ο Μέρος

Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Ξημερώματα Τρίτης 29 Μαΐου
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα η πεδιάδα του Λύκου ποταμού, γέμιζε αργά από ένα ανθρώπινο ποτάμι. Δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες ο ένας δίπλα στον άλλο συγκεντρώνονταν και ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση. Στην πρώτη γραμμή οι “άτακτοι”, οι βασιβουζούκοι, το ανομοιογενές ασκέρι που ακολούθησε τον Σουλτάνο στην εκστρατεία του για το πλιάτσικο. Ψηλά από τα τείχη οι υπερασπιστές χαμογέλασαν. Δεν τους φόβισε ο τεράστιος όγκος του πρώτου κύματος των επιτιθεμένων. Ίσα ίσα τους εξυπηρετούσε τόσο κοντά που ήταν ο ένας με τον άλλον. Δεν θα χρειαζόταν καν να σημαδεύουν. Το σχέδιο του Μεχμέτ ήταν απλό σε σύλληψη. Θα εξουθένωνε τους υπερασπιστές μέχρι τελικής πτώσεως. Ήταν λίγοι και ο στρατός του, υπερδεκαπλάσιος. Είχε κόσμο να θυσιάσει ενώ εκείνοι όχι. Μπορούσε να στέλνει στρατεύματα κατά κύματα μέχρι το σπαθί στα χέρια των υπερασπιστών πάνω στα τείχη να γίνει ασήκωτο από τις συνεχόμενες μάχες.

29 Μαΐου 1453, οι τελευταίες ώρες της Βασιλεύουσας - Μια ιστορία θάρρους και προδοσίας - 1ο Μέρος

Θεοδοσιανά τείχη. Μέγα τείχος. Βράδυ Δευτέρας. 28 Μαΐου.
Ο Ιωάννης Ιουστινιάνης άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί στην γεμάτη άταφα πτώματα, πεδιάδα του Λύκου. Σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε. Η Πόλη των πόλεων, θα ζούσε άλλη μια ημέρα σκληρής πολιορκίας.

Ο "Τοίχος του Λένον" στην Πράγα

Αύγουστος 1981 - πηγή

Παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας να αποθαρρύνει τους γκραφιτάδες, το γκραφίτι που έχει σαν έμπνευση του Beatles είναι ένα μέρος που προκαλεί τους καλλιτέχνες εδώ και δεκαετίες

Το πρώτο "ποντίκι" ήταν ξύλινο!

Το πρώτο πρότυπο, όπως το σχεδίασε ο Bill English από τα σχέδια του Engelbart - πηγή

Το "ποντίκι", το μικρό αυτό εξάρτημα του υπολογιστή, είναι το εργαλείο με το οποίο κάνουμε πολλές από τις εργασίες μας στον υπολογιστή.

Ξέρατε όμως ότι το πρώτο ποντίκι ήταν ξύλινο;

Αστικοί Μύθοι: Η στήλη των Όφεων

Η στήλη στέκει μπροστά στο κτίριο της ΔΕΗ της Αγίου Δημητρίου, αθέατη θαρρείς. Τόσο που διασχίζοντας το πεζοδρόμιο κινδυνεύεις να πέσεις επάνω της. Και ίσως η σύγκρουση μαζί της να είναι και ο μόνος τρόπος για να την προσέξεις. Στο χρώμα που παίρνει η πέτρα όταν βρίσκεται εκτεθειμένη για αιώνες στην ύπαιθρο και αργότερα στα καυσαέρια, έχει αποκτήσει ένα φυσικό καμουφλάζ που την κάνει να διατηρείται απαρατήρητη. Στο σημείο που βρίσκεται κανείς από τους δημάρχους που πέρασαν από την δημαρχιακό θώκο δεν επιχείρησε να την αναδείξει και παραμένει άγνωστη στους περισσότερους πολίτες, ακόμα κι αυτούς που κατοικούν στη γειτονιά. Και ρωτήσαμε αρκετούς.

Και όμως... Πρόκειται για το μοναδικό ελληνιστικό μνημείο που διασώζεται στην Θεσσαλονίκη. Ο θρύλος λέει ότι κάποτε επί τουρκοκρατίας γέμισε η πόλη φίδια, τα οποία παρατηρήθηκε να συγκεντρώνονται γύρω της λες και είχαν ξεπεταχτεί από τα σωθικά της. Και τα φίδια δήλωναν την παρουσία του κακού για τις δοξασίες της εποχής. Έτσι απέκτησε και την όνομα «Στήλη των Όφεων». Αυτό το περιστατικό συνέβη τον προ προηγούμενο αιώνα και θορύβησε τόσο τους κατοίκους που κάλεσαν αρχικά έναν ραβίνο που δεν κατάφερε να τα απομακρύνει και μετά έναν εξορκιστή χότζα, ο οποίος και κατάφερε να τρέψει σε φυγή τα ερπετά, χρησιμοποιώντας τις μαγικές του δυνάμεις. Έτσι τουλάχιστον λέει ο μύθος!

Η κολόνα αυτή, ίσως να αποτελούσε πολύ παλιότερα μέρος κάποιου δημόσιου πιθανόν κτιρίου. Η στήλη ήταν τοποθετημένη σε βάθρο πέντε βαθμίδων. Με τις αλλεπάλληλες εργασίες ευθυγράμμισης του οδοστρώματος σταδιακά το βάθρο της στήλης καλύφθηκε, ενώ είχε ύψος 1,60 μέτρα και η στήλη 2,80 με 3,20 μέτρα.Οι Τούρκοι τη χρησιμοποιούσαν ως κολόνα για το φωτισμό της περιοχής και στο πέρασμα των αιώνων φιλοξένησε λαδοφάναρο, αργότερα λάμπα φωταερίου και τέλος ηλεκτρικό φως. Σε παλαιότερες φωτογραφίες στην άκρη του βάθρου υπήρχε και μια δημόσια κρήνη και γούρνα για να δροσίζονται περαστικοί και υποζύγια. Εδώ βρισκόταν στις αρχές του αιώνα η εβραϊκή συνοικία Γιλάν Μερμέρ.

Είναι πραγματικά άξιο απορίας και ικανό να διατηρήσει δεισιδαιμόνιες γύρω από την ύπαρξη της η διατήρησή της σε πείσμα των αιώνων που εξαφάνισαν οτιδήποτε άλλο συνδέονταν σε κτιριακό επίπεδο μ΄αυτήν. Διέφυγε από τους Βυζαντινούς, την σεβάστηκαν οι Τούρκοι, που απέδιδαν υπερφυσικές ιδιότητες στους αρχαίους κίονες, και τελικά αποφασίστηκε η τύχη της στην αιώνια ανωνυμία και αφάνεια στη μοντέρνα εποχή. Αυτή η μυστηριώδης κολόνα βρισκόταν, λοιπόν, στην οδό Αγίου Δημητρίου εμπρός στο κτίριο του εργοστασίου ηλεκτροφωτισμού της Ηλεκτρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, έργο του αρχιτέκτονα Pierro Arrigoni, που κάηκε το 1959. Η κολόνα παρέμεινε εκεί και σήμερα έχει θαφτεί όλη βάση της, αλλά εξακολουθεί να στέκεται εκεί σε τέτοιο βαθμό εγκατάλειψης που είναι να απορεί κανείς.

Η στήλη σήμερα είναι αρκετά αλλοιωμένη χωρίς ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ή αισθητικό ενδιαφέρον και οι μόνοι που δείχνουν να ενδιαφέρονται γι΄αυτήν είναι οι συνήθεις ύποπτοι που μουτζουρώνουν αδιακρίτως με πάσης φύσεως υπογραφές κάθε άγραφη επιφάνεια της πόλης. Μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, ο ΟΤΕ τη χρησιμοποιούσε ως τηλεφωνική κολόνα. Κρίμα.

* Η παλιά φωτογραφία και οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο "Η Δύση της Ανατολής", εκδ. ΜΙΕΤ. Οι πρόσφατες είναι της Ελένης Βράκα.

πηγή: parallaximag.gr

Ένα κυπελλάκι από φελιζόλ διακοσμημένο μέσα και έξω με ένα στυλό!

Πριν δυο εβδομάδες, ο Redditor SquishyMcPhee ανέβασε μερικές φωτογραφίες που φαινόταν ένα κυπελλάκι από φελιζόλ το οποίο ήταν διακοσμημένο μέσα και έξω με ένα στυλό. Οι λεπτομέρειες είναι καταπληκτικές, αλλά περισσότερη έκπληξη προκαλεί το πόσο καλά είναι τα σχέδια μέσα στο κυπελλάκι.

Το θέμα έγινε viral στο Imgur και έχει 939.000 θεάσεις. Αρχικά, κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν ο καλλιτέχνης, αλλά αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως ο William Hersey, ο οποίος λέει πως αυτός είναι ο δικός του τρόπος για να ανακυκλώνει κύπελα από φελιζόλ. Αντί να τα πετάει, τα διακοσμεί και τα δίνει σε διάφορους.

Το πρώτο εργοστάσιο της Harley-Davidson

πηγή

Όταν ο 21χρονος William S. Harley (Ουίλιαμ Χάρλεϊ), το 1901, ολοκλήρωνε το πρώτο σχέδιο μηχανής (116 cc) για να προσαρμόζεται σε ποδήλατο, ποτέ δεν είχε φανταστεί, πως η εταιρία που ίδρυσε το 1903, με τον παιδικό του φίλο Arthur Davidson (Άρθουρ Ντέιβιντσον), στο Μιλγουόκι των ΗΠΑ, θα ήταν η μια από τις δύο βιομηχανίες μοτοσικλετών που θα κατάφερναν να επιβιώσουν από την ύφεση του 1929 και οι μηχανές τους, θα ήταν αντικείμενα λατρείας, με εκατομμύρια πιστούς οπαδούς σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σήμερα!

Στην φωτογραφία, το πρώτο ... εργοστάσιο της H-D! Ήταν μια ξύλινη καλύβα, διαστάσεων 3x4,5 μέτρων και την επιγραφή "Harley-Davidson Motor Company" κακογραμμένη στην πόρτα.

Μια αντικαπνιστική πινακίδα από το 1915!

πηγή

Το κάπνισμα ήταν μια συνήθεια των κατοίκων της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, πριν ακόμα αυτές ανακαλυφθούν από τους Ευρωπαίους και που μεταφέρθηκε και στην Ευρώπη και την Ασία μετά το 1556.

Τη δεκαετία του 1920, Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα είναι βλαβερό για την υγεία, αλλά η παγκόσμια κοινότητα αναγνώρισε το πρόβλημα σταδιακά μόνο μετά το 1950. Οι αντικαπνιστικές οργανώσεις της Γερμανίας -συχνά ήταν συνδεδεμένες και με οργανώσεις κατά του ποτού- εξέδωσαν τις πρώτες αντίθετες ανακοινώσεις κατά του καπνίσματος στο περιοδικό Der Tabakgegner (Ο αντίπαλος του καπνού) το 1912 και το 1932. Το 1929, ο Fritz Lickint από τη Δρέσδη, εξέδωσε μια έρευνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία που συνέδεαν το κάπνισμα με τον καρκίνο του πνεύμονα. Και ενώ στην Γερμανία, οι αντικαπνιστικές ομάδες απέκτησαν φήμη, ήρθε το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ήττα της Γερμανίας και το περιβόητο "Σχέδιο Μάρσαλ", όπου οι ΗΠΑ έστελναν δωρεάν καπνό στη Γερμανία, οπότε το κάπνισμα απέκτησε ξανά οπαδούς (πηγή).

Στην πινακίδα της φωτογραφίας -που είναι από το 1915 και είναι τραβηγμένη στο Zion του Ιλινόι- διαβάζουμε:

Καπνός

Η χρήση του καπνού, σε οποιαδήποτε μορφή, είναι μια βρώμικη, βρώμικο, αηδιαστική, εξευτελιστική συνήθεια. Κανένας κύριος δε θα χρησιμοποιεί καπνό σε αυτήν την πόλη.

Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μολύνεται, με τον καπνό την καθαρή ατμόσφαιρα που οι καθαροί άνθρωποι πρέπει να αναπνέουν, όπως και το να φτύνετε στο νερό που πρέπει να πίνουν.

Κόψτε το, ηλίθιοι, πριν αποκομίσετε καρκίνο ή κάποια από τις πολλές ασθένειες που προκαλούνται από τη χρήση του βρώμικου, άσχημου, δύσοσμου πράγμα.

Η ιστορία του καφέ: Πώς έφτασε στην Ανατολή και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη

Με περιπετειώδη τρόπο και μέσα από πολέμους έφτασε στην Ευρώπη το πιο διάσημο ρόφημα του πλανήτη, ο καφές, ο οποίος ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην Ανατολή κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και στη συνέχεια κατέκτησε όλο τον κόσμο.

Η εξέλιξη του Photoshop από το 1988 ως το 2012

Το Adobe Photoshop ήταν πάντα ένα από τα καλύτερα -αν όχι το καλύτερο- εργαλείο για επεξεργασία εικόνας. Όλα ξεκίνησαν το 1987, όταν ο Thomas Knoll αποφάσισε να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα για τους υπολογιστές Mac.

Με το πέρασμα των χρόνων και μετά από δυο δεκαετίες συνεχόμενων αναβαθμίσεων, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ήταν το Photoshop τις πρώτες μέρες. Δείτε την εξέλιξη του μέσα από τα εικονίδια, τις εργαλειοθήκες και την επιφάνεια εργασίας του.

Trolltunga: η Γλώσσα του Γίγαντα

φωτογραφία

Ο βράχος Trolltunga (στα Νορβηγικά, η Γλώσσα του Γίγαντα) είναι ένας από τους πιο θεματικούς της χώρας. Βρίσκεται περίπου 1100 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και αιωρείται 700 μέτρα πάνω από τη λίμνη Ringedalsvatnet στο Skjeggedal.

 

10 πλαστά γραμματόσημα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που χρησιμοποιήθηκαν για ψυχολογικό πόλεμο

πηγή

Ο πόλεμος δεν έχει μόνο την μορφή που ξέρουμε, δηλαδή με ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχει και ο ψυχολογικός πόλεμος, που παίζει μεγάλο ρόλο ανάμεσα στις αντιμαχόμενες δυνάμεις. Το να μπορεί κάποιος να σπείρει διαφωνία και δυσαρέσκεια μεταξύ των δύο αντίθετων δυνάμεων και των πολιτών, μπορεί να έχει ισχυρή επίδραση. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο ο Άξονας όσο και οι Σύμμαχοι, τύπωσαν πολλά πλαστά γραμματόσημα για ψυχολογικό πόλεμο, ώστε να υποτιμήσουν και να κάμψουν τον εχθρό στα μάτια των πολιτών τους.

Βραβείο για τον δημιουργό των αρχείων gif

Ανάμεσα στις άπειρες καταλήξεις αρχείων, τα .gif (Graphics Interchange Format) κατάφεραν και έχουν ξεχωριστή θέση. Αυτού του τύπου αρχεία, τιμήθηκαν το 2012 σαν τη "λέξη της χρονιάς" και ο δημιουργός τους, Steve Wilhite, θα βραβευτεί με το βραβείο The Webby Awards.

10+1 δημιουργικές περιβαλλοντολογικές διαφημίσεις

1. Face, Green Korea United - Νότια Κορέα

Πρακτορείο: Daehong Communications
Τίτλος καμπάνιας: Rescue us - Σώστε μας
Tagline: We are drowning. Rescue us from global warming - Πνιγόμαστε. Σώστε μας από την υπερθέρμανση του πλανήτη

Υπάρχει ακόμα μια διαφήμιση με ένα νησί σε σχήμα χεριού επίσης να βουλιάζει.

Το πολυεργαλείο των γυναικών της Βικτωριανής εποχής

Μια ασημένια καδένα με σφυρίχτρα, πτυσσόμενο κουμπωτήρι, πορτοφόλι για κέρματα, βινεγκρέτ και δακτυλήθρα.

Πόσες φορές, οι γυναίκες ψάχνουν να βρουν μέσα στην τσάντα τους ένα κλειδί ή το κινητό τους;

Τον 18ο αιώνα, κάτι τέτοιο δεν ήταν πρόβλημα. Όχι γιατί οι γυναίκες δεν κουβαλούσαν κινητό αλλά γιατί είχαν ένα πολύτιμο αξεσουάρ, το "châtelaine", δηλαδή μια αλυσίδα. Αυτή η αλυσίδα δεν ήταν και τόσο απλή. Δένονταν στη μέση τους και έφερε στις πολλές άκρες τις διάφορα μικροσκοπικά αντικείμενα, από σημειωματάρια μέχρι και μαχαίρια!

Φωτογραφίες του Σαν Φρανσίσκο μέσα από το περισκόπιο ενός υποβρυχίου!

Το 1951, το αμερικάνικο υποβρύχιο U.S.S. Catfish πέρασε κάτω από την Golden Gate Bridge και έκανε μια μικρή βόλτα (ούτε μια ώρα) στο San Francisco Bay. Κατά τη διάρκεια της βόλτας, το προσωπικό αποφάσισε να τραβήξει μερικές φωτογραφίες της πόλης μέσα από το περισκόπιο του υποβρυχίου.

 

Η σεληνιακή κορόνα πάνω από το κάστρο Κόχεμ

φωτογραφία: Babak Tafreshi - πηγή

Η νυχτερίδα που φαίνεται στα σύννεφα, στην αριστερή πάνω γωνία, δεν είναι πάνω από την Γκόθαμ Σίτυ. Η σκηνή είναι από το βράδυ της 18ης Μαΐου, στην πόλη Κόχεμ της Γερμανίας, στις όχθες του ποταμού Μοζέλλα. Το σεληνιακό στέμμα που διαμορφώνεται σαν φωτεινό φως του φεγγαριού διαθλάται από τα σταγονίδια του νερού στα λεπτά σύννεφα μπροστά από το σεληνιακό δίσκο. Από κάτω βρίσκεται το ιστορικό κάστρο Κόχεμ που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα.

Τι θα βλέπαμε στον ουρανό, αν η Γη είχε δακτύλιο σαν τον Κρόνο;

Τον προηγούμενο μήνα σας είχαμε δείξει τα photo illustration του Ron Miller που έδειχναν πως θα ήταν ο νυχτερινός ουρανός αν στη θέση του φεγγαριού υπήρχαν άλλοι πλανήτες. Τώρα ο Miller επιστρέφει με μια εξίσου ενδιαφέρουσα ιδέα: πως θα ήταν αν το τοπίο γύρω μας αν η Γη είχε δακτύλιο σαν τον Κρόνο.

Τα illustration του δείχνουν πως θα έβλεπαν τον δακτύλιο σε διάφορα μέρη του πλανήτη μας.

Η μουμιοποιημένη γοργόνα της πόλης Fujinomiya

Η ιστορία πηγαίνει πίσω ενάμιση αιώνα. Η αποτρόπαιη γοργόνα της Fujinomiya μπορεί να είναι η παλαιότερη του είδους.

Time-Lapse βίντεο του μεγαλύτερου διαγωνισμού πυροτεχνημάτων του κόσμου!

Ο φωτογράφος Rob Whitworth έχει δημιουργήσει πολλά όμορφα time-lapse βίντεο. Τον προηγούμενο Απρίλιο επισκέφτηκε την πόλη Da Nang στο Βιετνάμ για να καταγράψει το Danang International Fireworks Competition 2013, έναν από τους μεγαλύτερους και καλύτερους διαγωνισμούς πυροτεχνημάτων.



Στο βίντεο, καταγράφονται οι δυο νύχτες που διήρκεσε ο διαγωνισμός, συμμετείχαν ειδικοί από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Ιταλία και το Βιετνάμ και έγινε στις όχθες του ποταμού Han. Την τρίτη νύχτα απονεμήθηκε το βραβείο DIFC στη νικήτρια ομάδα, αυτή των ΗΠΑ.

Μερικές από τις φωτογραφίες του βίντεο.

Η πλωτή εκκλησία του Σωτήρος στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ

πηγή

Η πλωτή Επισκοπική εκκλησία στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ κατασκευάστηκε το 1849. Πιστεύεται πως ήταν η πρώτη εκκλησία πλωτή στην Ανατολική Ακτή. Ήταν αγκυροβολημένη δίπλα στην Dock Street μέχρι την ανοικοδόμηση της στην ενορία του Νιού Τζέρσεϊ το 1853 και τοποθετήθηκε σε βάση με τούβλα. Το κτίριο κάηκε το 1868.

Σπάνιες φωτογραφίες από το 1883 με την κατασκευή του Αγάλματος της Ελευθερίας

Βρίσκεται στο Liberty Island στο λιμάνι της Νέας Υόρκης και σχεδιάστηκε από τον Frédéric Bartholdi σε συνεργασία με τον Γάλλο μηχανικό Gustave Eiffel (ήταν υπεύθυνος για τον σκελετό). Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 28 Οκτωβρίου του 1886. Ήταν δώρο του Γαλλικού λαού προς της ΗΠΑ. Οι Γάλλοι έφτιαξαν το άγαλμα ενώ οι Αμερικανοί το βάθρο και θα έβρισκαν το μέρος που θα τοποθετούνταν. Μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ μέσα σε 241 κιβώτια το 1885.

 

Μπόνι και Κλάιντ: Οι φωτογραφίες που έπλασαν έναν θρύλο

Τον Απρίλιο του 1933, πέντε ανύποπτοι αστυνομικοί επιχείρησαν εισβολή σε ένα γκαράζ στο Joplin του Μισούρι, ψάχνοντας για λαθρεμπόρους. Εκείνο που θα επακολουθούσε, δε μπορούσε κανείς να το φανταστεί: σε δευτερόλεπτα, ένα ολόκληρο οπλοστάσιο άρχισε να βάλλει εναντίον τους. Ανάμεσα στο πιστολίδι, τους καπνούς και τις εκρήξεις, τα μέλη της συμμορίας που κρύβονταν στο γκαράζ διέφυγαν, αφήνοντας πίσω τους 2 αστυνομικούς νεκρούς και ένα φωτογραφικό φιλμ που δεν είχαν προλάβει να εμφανίσουν.

Το φιλμ αυτό θα αποτελούσε την αρχή ενός θρύλου: του διαβόητου εγκληματικού ζευγαριού Μπόνι Πάρκερ και Κλάιντ Μπάρρου.

Ποιοι είναι οι πολύτιμοι λίθοι;

Σύμφωνα με το συνήθη ορισμό υπάρχουν τέσσερις πολύτιμοι λίθοι: το ρουμπίνι, το σμαράγδι, το ζαφείρι και το διαμάντι.

Ενας αρχαίος έλληνας πολεμιστής στο Λονγκ Αϊλαντ

Ακτινογραφία στα λείψανα άνδρα του 4ου π.Χ. αιώνα

Δεν συμβαίνει κάθε μέρα να γίνεται ακτινογραφία στα λείψανα ενός αρχαίου έλληνα πολεμιστή του 4ου π.Χ. αιώνα, όταν όμως συμβεί, επιφυλάσσει εκπλήξεις.

Την ευκαιρία έδωσε ο έλληνας καθηγητής και διευθυντής της Σχολής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Adelphi της Νέας Υόρκης κ. Αναγνώστης Αγελαράκης, ο οποίος μετέφερε υπό μορφή δανείου φυσικά και με άδεια της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τα λείψανα του αρχαίου πολεμιστή στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο του Λονγκ Αϊλαντ προκειμένου να εξετασθούν. Το ερώτημα ήταν, πώς αυτός ο άνδρας είχε κατορθώσει να επιζήσει από ένα σοβαρό τραύμα, που υπέστη κατά τη διάρκεια μιας μάχης.

Συγκεκριμένα ένα χάλκινο βέλος είχε τρυπήσει την αριστερή ωλένη του πολεμιστή (το ένα από τα δύο μακρά οστά του πήχυ του χεριού) και παρέμεινε εκεί ως τον θάνατό του, πολλά χρόνια αργότερα. Σύμφωνα με την ακτινολόγο του Ιατρικού Κέντρου, που έκανε την ακτινογραφία στα οστά δρ. Ελίζ Κούπερσμιθ οι αρχαίοι έλληνες χειρουργοί ήταν αδύνατον να αφαιρέσουν το βέλος, επειδή θα προξενούσαν μεγαλύτερη ζημιά στο τραύμα. Κι αυτό, γιατί όπως έδειξε η ακτινογραφία θα έπρεπε να τραβήξουν το αγκυλωτό στοιχείο του βέλους, που είχε παραμείνει στο χέρι του άτυχου πολεμιστή. Αυτό μάλιστα ήταν κάτι, που «θα μπορούσε να μην έχουν παρατηρήσει με γυμνό μάτι», όπως σημειώνει η ίδια.

«Πρόκειται για ένα εύρημα πιο σπάνιο κι από διαμάντι» αναφέρει εξάλλου ο κ. Αγελαράκης. Σύμφωνα με τον ίδιο τα οστά είχαν βρεθεί σε έναν τάφο που ανασκάφηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 στην Βόρεια Ελλάδα και όπως εκτιμούν οι ειδικοί ο πολεμιστής είχε πληγωθεί στα χρόνια του Φιλίππου Β ', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας εξάλλου τα οστά θα επιστρέψουν στο Μουσείο Καβάλας.

Η εξέταση των οστών όμως προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, καθώς η κυρία Αρτζι Αγελαράκη, σύζυγος του καθηγητή και μέλος επίσης της πανεπιστημιακής σχολής με την συνεργασία μιας δευτεροετούς φοιτήτριας, της Κίμπερλι Λομπάρντι αποκατέστησαν σχεδιαστικά το πρόσωπο του πολεμιστή με βάση το κρανίο του. Όπως λέει η ίδια ο πολεμιστής έζησε «παρέα» με το βέλος ως την ηλικία των 58 – 62 ετών ενώ ο πόνος που του προκαλούσε ήταν παρόμοιος μιας βλάβης στον καρπιαίο σωλήνα. Η φροντίδα που του δόθηκε και η διατήρηση του τραύματος καθαρού υπήρξαν αποφασιστικοί παράγοντες για την επιβίωσή του.

Να σημειωθεί εξάλλου ότι ο καθηγητής κ. Αγελαράκης εκ Κρήτης ορμώμενος, την οποία επισκέπτεται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο έχει πραγματοποιήσει πολλές μελέτες σε αρχαία λείψανα με πρώτη τον εντοπισμό της αρχαιότερης κρανιακής, χειρουργικής επέμβασης στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε στα αρχαία Άβδηρα της Θράκης στα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνα και μάλιστα με επιτυχία! Είναι συνεργάτης πολλών ελλήνων αρχαιολόγων, όπως του καθηγητή κ. Νίκου Σταμπολίδη, ο οποίος ανασκάπτει την αρχαία Ελεύθερνα και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια την νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας, λείψανα από ταφές της οποίας εξετάζει ο κ. Αγελαράκης.

πηγή: tovima.gr