Στην ολλανδική πόλη Ντελφτ είναι μια ηλιόλουστη ημέρα του 1677 και ο Άντον φαν Λέβενχουκ (Antonie van Leeuwenhoek) κάνει έρωτα με τη γυναίκα του. Δευτερόλεπτα αφού φτάνει σε οργασμό, πετάγεται βιαστικά από το κρεβάτι και αρπάζει το μικροσκόπιο του. Βλέπετε, δεν περνάει απλά το χρόνο του με τη σύζυγό του αλλά κάνει ένα σημαντικό επιστημονικό πείραμα, κατόπιν αιτήματος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου.
Ο Λέβενχουκ έχει ήδη αποκτήσει αρκετή φήμη στο Royal Society για τις παρατηρήσεις του σε μικροσκοπικά πράγματα, και έχει δει πολλά σωματικά υγρά, ανάμεσα τους το αίμα, το γάλα, τα σάλια και τα δάκρυα. Αυτή τη φορά, σχεδιάζει να δει τι έχει μέσα το σπέρμα.
Μαζεύει γρήγορα δείγμα από τη σύζυγό του, τοποθετεί λίγο στο μικροσκόπιο και ανυψώνει τη συσκευή προς τον ήλιο. Όταν κοίταξε μέσα από το φακό, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που είδε ζωντανά κύτταρα σπέρματος.
Σε μια επιστολή του τον Νοέμβριο του 1677 προς την Royal Society, περιγράφει ότι είδε μικροσκοπικά "ζωάκια". Το καθένα είχε αμβλύ κεφάλι και μια μακριά, σχεδόν διαφανή ουρά. Και "κινούνται σαν φίδια ή σαν χέλια στο νερό". Με την επιστολή παρείχε και σχέδια.
Ο Λέβενχουκ ήξερε ότι η ανακάλυψή του ήταν σημαντική. Συνέχισε και βρήκε σπέρμα σε πολλά άλλα ζώα και συμπέρανε ότι προερχόταν από τους όρχεις. Αλλά ήταν και λίγο πεισματάρης για τις δυνατότητες του σπέρματος. Επέμενε ότι το σπερματοζωάριο ήταν το μόνο πράγμα που έκανε ένα έμβρυο και ότι το ωάριο και η μήτρα υπάρχουν απλώς για να τρέφεται καθώς αυτό μεγαλώνει. Οι πραγματικοί ρόλοι του ωαρίου και του σπερματοζωαρίου διευθετήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου