Το 2009 πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο σε διάρκεια παιχνίδι τένις στην ιστορία του Γουίμπλεντον, αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στη διάρκεια κάποιων άλλων αθλητικών αναμετρήσεων.
Τα ονόματα των Τζον Αϊσνερ και Νικολά Μαχούτ χαράχτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Γουίμπλεντον όταν τον Ιούλιο του 2010 το δίδυμο συναγωνίστηκε σε ένα ματς που τελικά κατέληξε το μεγαλύτερο σε διάρκεια στην ιστορία του τουρνουά. Τα πέντε σετ που έπαιξαν, ένας πραγματικός πόλεμος φθοράς, διήρκεσε 11 ώρες και ολοκληρώθηκε μετά από τρεις ημέρες, όταν ο Άϊσνερ κέρδισε το τελικό σετ 70-68.
Ωστόσο οι Αϊσνερ και Μαχούτ δεν είναι με τίποτα οι μοναδικοί αθλητές που έσπρωξαν τη διάρκεια ενός παιχνιδιού πέρα από τα όρια. Στην πραγματικότητα, με το πέρασμα των χρόνων, κάθε άθλημα στον πλανήτη, είχε το δικό του αξιομνημόνευτο μαραθώνιο αγώνα.
Στον ημιτελικό της Ελληνορωμαϊκής πάλης στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912, ο Φινλανδός Άλφρεντ Ασικάινεν και ο Εσθονός Μάρτιν Κλάιν «γραπώνονταν» για 11 ώρες και 40 λεπτά πριν ο Εσθονός επικρατήσει.
Το 1984, οι τενίστριες Τζιν Χέπνερ και Βίκι Νέλσον-Ντούνμπαρ, αγωνίστηκαν σ' ένα ματς τριών σετ που όχι μόνο διήρκεσε εξίμησι ώρες, αλλά επίσης περιλάμβανε και ένα rally από 643 συνεχή χτυπήματα που κράτησε 29 λεπτά, ο μεγαλύτερος σε διάρκεια πόντος στην ιστορία του τένις.
Σας παρουσιάζουμε ακόμα οκτώ από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια ματς του αθλητισμού.
Κρίκετ: Αγγλία εναντίον Νότια Αφρική – το ατελείωτο τεστ
Οι γυναίκες των παικτών του κρίκετ μπορεί να γκρινιάζουν συνέχεια για τους αγώνες που διαρκούν πέντε ημέρες, αλλά αυτοί είναι ουσιαστικά «σπριντ» συγκριτικά με τις... αιώνιες δοκιμασίες που παίζονταν πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η μεγαλύτερη και πραγματικά τελευταία από αυτές συνέβη στο Ντουρμπάν το 1939, όπου η Αγγλία με αρχηγό τον Γουόλτερ Χάμοντ (φωτο) ύψωσε το ανάστημά της στην Νότια Αφρική. Το παιχνίδι ξεκίνησε στις 3 Μαρτίου και τελείωσε 11 ημέρες αργότερα. Αν και δεν υπήρξε αγώνας στις τρεις από αυτές, το ματς διήρκεσε συνολικά 43 ώρες και 16 λεπτά, με την Αγγλία να επιτυγχάνει ένα ρεκόρ από innings στο τέλος, 654 εναντίον 5.
Αποτέλεσμα; Μία ισοπαλία επειδή η Αγγλία έπρεπε να φύγει τρέχοντας από το γήπεδο για να προλάβουν το καράβι της επιστροφής, έστω και αν χρειάζονταν μόνο 42 runs για να νικήσουν! Ατυχία!
Μπέιζμπολ: Pawtucket Red Sox εναντίον Rochester Red Wings
Όλες οι ομάδες, σε όλα τα σπορ έχουν φανατικούς οπαδούς. Ωστόσο οι 19 θεατές που άντεξαν μέχρι το τέλος στον αγώνα των Pawtucket Red Sox εναντίον Rochester Red Wings το 1981, θα μπορούσα να κάνει τους πιο φανατικούς οπαδούς του κόσμου να μοιάζουν με απλούς παρατηρητές.
Όταν το εναρκτήριο πιτς έγινε στις 18 Απριλίου, ένα κοινό 17.000 θεατών είχε συγκεντρωθεί στο στάδιο ΜακΚόι των Pawtucket. Μετά από 32 innings και οκτώ ώρες και ένα τέταρτο αργότερα το παιχνίδι ήταν ισόπαλο 2-2, μέχρι που στις 4:09 τα ξημερώματα, οι διαιτητές διέκοψαν το παιχνίδι.
Που ολοκληρώθηκε μετά από δύο μήνες. Μόνο που αυτή τη φορά διήρκεσε μόλις 18 «ασήμαντα» λεπτά, χάρη στον Ντέιβ Κόζα των Red Sox που κατάφερε τον νικητήριο run που έδωσε την πολυαναμενόμενη 3-2 νίκη. Αυτός κατέστρεψε το «πάρτι»...
Τένις αντρών: Τζον Άϊσνερ εναντίον Νικολά Μαχούτ
Μποργκ, Σάμπρας, Φέντερερ, φράουλες και σαντιγί... Το Γουίμπλεντον είναι διάσημο για πολλά πράγματα, και χάρη του 11ωρου μαραθώνιού τους τον Ιούνιο του 2010, τα ονόματα των Τζον Αϊσνερ και Νικολά Μαχούτ μπορούν πλέον να προστεθούν στην επιφανή λίστα.
Το δίδυμο έκανε τα πρώτα του σερβίς του αγώνα του για τον δεύτερο γύρο του τουρνουά του 2010 ημέρα Τρίτη, έπαιξε τα μπάκχαντ και τα σμας του ολόκληρη την Τετάρτη και τελικά έδωσε τα χέρια πάνω από το φιλέ την Πέμπτη, με τον Άϊσνερ να κερδίζει το τελευταίο σετ 70-68.
Και οι δύο παίχτες και ο διαιτητής βραβεύτηκαν με ειδικές διακρίσεις. Και τι να πει κανείς για την υπεράνθρωπη αντοχή της ουροδόχου κύστης του διαιτητή...
Μποξ: Άντι Μπόουεν εναντίον Τζακ Μπέρκ
Όποιος ανέβηκε σ' ένα ρινγκ του μποξ γνωρίζει πως χρειάζεται ένα απίστευτο επίπεδο φυσικής κατάστασης για να επιβιώσεις ένα και μόνο, τριών λεπτών γύρο, χωρίς να «καταστρέψεις» κανένα πνεύμονα. Γι' αυτό σκεφτείτε για λίγο τους Άντι Μπόουεν και Τζακ Μπερκ που το «τράβηξαν» για τον απίθανο αριθμό των 110 γύρων το 1983...
Ακόμα χειρότερα, αυτή η επτάωρη μέχρι τελικής πτώσης μάχη τελικά ακυρώθηκε, έτσι κανένας από τους δύο εξαντλημένους μποξέρ δεν κατάφερε να πάρει ούτε σεντ από το χρηματικό έπαθλο των 2.500 δολαρίων. Τέσσερις αγώνες αργότερα η τύχη του Μπόουεν πραγματικά έπιασε πάτο. Στον 18ο γύρο του αγώνα του με τον "Κιντ" Λαβίν, ο μποξέρ από το Μίσιγκαν τον έβγαλε νοκ ουτ, από το οποίο δεν ξανασηκώθηκε ποτέ...
Σκάκι: Ανατόλι Καρπόφ εναντίον Γκάρι Κασπάροφ
Εντάξει, δεν υπολογίζεται ακριβώς για σπορ. Όμως όταν ο Ανατόλι Καρπόφ και ο Γκάρι Κασπάροφ συναντήθηκαν το 1984 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού, αυτό έφερε κυριολεκτικά και τους δύο παίκτες στο σημείο της φυσικής και πνευματικής κατάρρευσης.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Καρπόφ πήρε γρήγορα ένα προβάδισμα 4-0 και ο Κασπάροφ σκέφτηκε την ιδέα να χρησιμοποιήσει την 12 ετών διαφορά ως πλεονέκτημά του, προσπαθώντας να εφαρμόσει μία στρατηγική ισοπαλίας, αφού στην πορεία «ξεζούμιζε» από ενέργεια τον μεγαλύτερο σε ηλικία αντίπαλό τους.
Πέντε μήνες και 40 ισοπαλίες μετά το δίδυμο έπαιζε ακόμα, όταν οι επίσημοι ανακοίνωσαν το τέλος του αγώνα επειδή ο Καρπόφ βρισκόταν στο σημείο της εξάντλησης. Ένας επαναληπτικός έγινε το 1985 με τον Κασπάροβ να κερδίζει 13-11. Αυτό πάει να πει εξυπνάδα!
Πινγκ Πονγκ: Άλεξ Έρλιχ εναντίον Πάνεθ Φάρκας
Ίσως να αποτελεί τη «φτωχή» σύγκριση του κόσμου του Φέντερερ και του Μποργκ, αλλά το ματς ανάμεσα στον Πολωνό θρύλο του πινγκ πονγκ Άλεξ Έρλιχ και το Ρουμάνο Πάνεθ Φάρκας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1963, πρόσφεραν τον πιο συγκλονιστικό πόντο στην ιστορία οποιουδήποτε αθλήματος παίζεται με ρακέτα.
Είναι απίστευτο αλλά, ο πρώτος πόντος διήρκησε δύο ώρες και 12 λεπτά, με το μπαλάκι να περνάει πάνω από το φιλέ, 12.000 φορές! Ο Έλριχ μάλιστα ξεκίνησε έναν αγώνα σκάκι με τον προπονητή του στα μέσα του πόντου αφού είχε βαρεθεί και μάλιστα τελικά κατάφερε να κερδίσει τον πόντο.
Ο αγώνας τελικά σταμάτησε, πιθανότητα επειδή θα πιάστηκε ο σβέρκος του διαιτητή από όλο αυτό το αριστερά-δεξιά...
Χόκεϊ στον πάγο: Detroit Red Wings εναντίον Montreal Maroons
Με δεδομένο πως είναι οπτικά αδύνατο να δεις τη μπάλα του χόκεϊ, το πακ, να «ταξιδεύει» στον αέρα, είναι από μόνο του ένα θαύμα πώς οποιοσδήποτε αγώνας του χόκεϊ καταφέρνει και τελειώνει. Ωστόσο ο αγώνας playoff του 1936 ανάμεσα στους Detroit Red Wings και τους Montreal Maroons ήταν κάτι ξεχωριστό ακόμα και για τα στάνταρ του NHL, αφού διήρκεσε κάτι λιγότερο από τρεις ώρες.
Οι θεατές που υπέφεραν για ώρες, είχαν τη «χαρά» να παρακολουθούν ένα πραγματικά αξιολύπητο ισόπαλο 0-0 παιχνίδι, μέχρι που ο Μάντ Μπρουνετάου των Detroit, τελικά κατάφερε να περάσει το πακ δίπλα από τον εξαντλημένο τερματοφύλακα των Montreal, Λόρν Σάμποτ στο 17ο λεπτό, της έκτης 20λεπτης παράτασης. Φανταστείτε μπογιά να στεγνώνει...
Για να κάνουμε χειρότερη τη μιζέρια των Maroons, η ομάδα απέτυχε να ξαναβρεί «δίχτυα» ξανά στην επόμενη σειρά των δύο αγώνων που είχε. Γκολ από τους Τζόνι Σόρελ και Σκότι Μπόουμαν των Ντιτρόιτ (φωτο) σφράγισαν μία συνολικά 3-0 νίκη. Οι Detroit θα προχωρούσαν περισσότερο και θα κέρδιζαν τελικά το Stanley Cup.
Κύπελλο Ποδοσφαίρου Αγγλίας: Alvechurch εναντίον Oxford City
Ευτυχώς λόγω της «εφεύρεσης» της διαδικασίας εκτέλεσης πέναλτι, δεν υπάρχουν επαναληπτικοί αγώνες στο FA Cup πλέον. Κάτι, που δεδομένου πως οι εκτός λίγκας ομάδες Alvechurch και Oxford City χρειάστηκαν έξι αγώνες για να λύσουν τις διαφορές τους στο τέταρτο προκριματικό γύρο το 1971, είναι πιθανόν πολύ θετικό. Οι «χωριάτες» αγωνιστές της Alvechurch τελικά προκρίθηκαν κερδίζοντας 1-0 μετά από 11 ώρες αγώνα.
Όσο αφορά ομάδες του πρωταθλήματος; Ο τίτλος για τον μεγαλύτερο μαραθώνιο ανήκει στην Stoke City και στην Bury που πάλεψαν για πέντε αγώνες και εννέα ώρες και 22 λεπτά στον τρίτο γύρο του 1954-1955, πριν τελικά η Stoke κερδίσει το τελευταίο παιχνίδι 3-2. Η αμοιβή για την προσπάθειά της; Μία ήττα 3-1 εκτός έδρας από την Swansea City τον αμέσως επόμενο γύρο.
πηγή: msn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου