Μετά το σεισμό της 11ης Μαρτίου 2011 με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, χιλιάδες ήταν εκείνοι που εγκατέλειψαν την περιοχή λόγω της ραδιενέργειας. Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο David Guttenfelder δείχνουν τι άφησαν πίσω τους οι ξεριζωμένοι.
Μετά τις καταστροφές της 11ης Μαρτίου, δεκάδες χιλιάδες υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην περιοχή του κατεστραμμένου πυρηνικού σταθμού, τα ίχνη των οποίων τώρα έχουν μείνει χαραγμένα στη λάσπη.
Δύο σκυλιά μαλώνουν στους άδειους δρόμους της Okuma. Τις πρώτες ημέρες της κρίσης, η απαγορευμένη περιοχή ήταν μια ζωντανή με φάρμες και κατοικίδια ζώα: αγελάδες, γουρούνια, κατσίκες, σκύλους, γάτες, ακόμα και στρουθοκαμήλους. Συχνά, αψηφώντας τις περιπολίες της αστυνομίας και τα οδοφράγματα, εθελοντές διασώστες μάζευαν πολλά από τα ζώα αυτά και τα απολύμαναν, τα επέστρεφαν στους ιδιοκτήτες τους και τάιζαν τον κόσμο. Αλλά μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, ορισμένα από τα κατοικίδια είχαν πεθάνει από την πείνα και τις ασθένειες.
Τα τυπικά ιαπωνικά κρεβάτια συνήθως διπλώνονται και αποθηκεύονται σε ντουλάπες κάθε πρωί. Αλλά οι ντόπιοι δεν πρόλαβαν να τακτοποιήσουν τα σπίτια τους πριν φύγουν βιαστικά, ύστερα από τις διαταγές για εκκένωσης μέσω της τηλεόρασης, πριν το ξημέρωμα τις 12ης Μαρτίου. Αυτή η κρεβατοκάμαρα είναι στην Okuma, λιγότερο από 5 χλμ από το κατεστραμμένο πυρηνικό εργοστάσιο. Οι αξιωματούχοι της πόλη κατηγόρησαν την εταιρεία παραγωγής ενέργειας TEPCO πως παραβίασε το καθήκον της να τους προειδοποιήσει για την κρίση.
Συχνά στην Ιαπωνία γίνονται ασκήσεις εκκένωσης, λόγω των σεισμών. Έτσι, με τα γεγονότα του Μαρτίου, τα παιδιά ήξεραν τι να κάνουν και περίμεναν πως θα επέστρεφαν σε λίγες ημέρες. Μήνες έχουν περάσει από τότε που οι μαθητές έφυγαν. Στις αίθουσες υπάρχουν ακόμα οι σχολικές τσάντες που μπορεί να κοστίζουν πολλά λεφτά και είναι ένα από τα πολυτιμότερα υπάρχοντά κάθε μικρού Ιάπωνα.
Ένας μοναχικός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων περπατάει κατά μήκος της ακτής της Φουκουσίμα. Το εργοστάσιο βρίσκεται πάνω στο λόφο, σε απόσταση μικρότερη από 1 χλμ. Εβδομάδες αφότου οι άλλες περιοχές χτυπήθηκαν από το τσουνάμι και καθαρίστηκαν από τα συντρίμμια, τα συνεργεία καθαρισμού δεν είχαν ακόμη σταλεί σε αυτήν την περιοχή, λόγω των επίπεδων της ακτινοβολίας. Παρά τις αυστηρές κυρώσεις για παράνομη είσοδο στη ζώνη, μερικοί διασώστες ζώων αψήφησαν τους περιορισμούς και πήγαν να βοηθήσουν τα κατοικίδια και τα οικόσιτα ζώα που είχαν μείνει πίσω.
Κατά την εκκένωση της περιοχής δεν υπήρχαν οδηγίες και για τα ζώα οπότε εγκαταλείφθηκαν.
Ένα γουρούνι περιπλανήθηκε στους έρημους δρόμους της Namie και στο κέντρο της πόλης ανακάλυψε αυτό το κατάστημα ζωοτροφών, όπου έφαγε και μετά κοιμήθηκε.
Σε ένα γυμναστήριο στο Hirono, οι κάτοικοι με προστατευτικές στολές ενημερώνονται πριν τους συνοδεύσουν στα σπίτια τους για μια επίσκεψη στις 8 Ιουνίου και πάρουν μερικά μικρά αντικείμενα (δεν υπάρχει χώρος στο λεωφορείο για μεγαλύτερα πράγματα).
Η 74χρονη Nobuko Sanpei τρώει το βραδινό της στο "σπίτι" της από χαρτόνια στο συνεδριακό κέντρο Big Palette της Φουκουσίμα στην Κοριγιάμα. «Με έπνιγε, γι' αυτό και άνοιξα μια τρύπα», είπε. Για μήνες μετά την πυρηνική καταστροφή, χιλιάδες πρόσφυγες ζουν σε χάρτινα "σπίτια" σε ξενοδοχεία, σχολεία και άλλα δημόσια καταφύγια. Η Sanpei, τελικά μετακινήθηκε σε ένα μικρό διαμέρισμα που είχε με τον σύζυγο της στην Tomioka, νότια του σταθμού.
Μια πρόσφυγας χαλαρώνει στην πρόχειρη κατοικία της στο πάτωμα του Big Palette. Στα στριμωγμένα "δωμάτια" υπάρχει έλλειψη προστασίας της ιδιωτικής ζωής, και οι ασθένειες μπορούν να εξαπλωθούν ταχύτατα. Οι ηλικιωμένοι, που πέρασαν όλη τους τη ζωή τους στις αγροτικές κοινότητες, συχνά διστάζουν να προχωρήσουμε σε προσωρινά οικήματα, που τους απομονώνουν από τους φίλους και την οικογένεια τους. Οι κοινωνικοί λειτουργοί προσπαθούν να αποτρέψουν ένα κύμα "kodoku-shi", τον θάνατο από τη μοναξιά στα μοναχικά ηλικιωμένα άτομα.
Ένα φωτογραφικό άλμπουμ καταστράφηκε από τα νερά που έφερε το τσουνάμι στην Φουκουσίμα. Στις φωτογραφίες τα παιδιά είναι ντυμένα με κιμονό κατά τη διάρκεια μιας παραδοσιακής τελετής όταν τα παιδιά γίνονται τριών, πέντε και επτά χρονών.
πηγή: nationalgeographic.com
πηγή: nationalgeographic.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου