Το πιθανότερο είναι να μην έχετε ακούσει ποτέ για τον χαμένο πολιτισμό της Αυτοκρατορίας των Ταρτάρων -ή Μεγάλη Ταρταρίας-, μίας από τις πιο περίεργες θεωρίες συνωμοσίας που υπάρχουν.
Όπως πιστεύει μια ταχέως αναπτυσσόμενη ομάδα ψευδοϊστορικών του Διαδικτύου, φαίνεται ότι έχει συμβεί μια μνημειώδης συγκάλυψη για να κρυφτεί η αλήθεια από όλους μας για μια αρχαία αυτοκρατορία, κρυμμένη σε κοινή θέα παντού γύρω μας. Ένα βασίλειο τόσο τεράστιο και αρχιτεκτονικά εκλεπτυσμένο που συναγωνίζεται ακόμη και τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και πολλά από τα πιο διάσημα αρχιτεκτονικά ορόσημα σε όλο τον κόσμο υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν τα απομεινάρια αυτής της χαμένης αυτοκρατορίας.
Σύμφωνα με τους θεωρητικούς, οι Μεγάλες Πυραμίδες, η Παναγία των Παρισίων, ο Λευκός Οίκος και σχεδόν οποιοδήποτε περίπλοκο κτήριο του 19ου αιώνα που διαθέτει ελληνορωμαϊκό, γοτθικό ή άλλο στυλ, θα μπορούσε να είναι αρχιτεκτονική των Ταρτάρων. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η πολυπλοκότητα και η ομορφιά αυτών των δομών δε θα μπορούσαν να είχαν επιτευχθεί χωρίς προηγμένη γνώση ή τεχνολογία.
Η σύγχρονη αφήγηση θέτει την ύπαρξη μιας τεράστιας και τεχνολογικά προηγμένης αυτοκρατορίας -που διοικείται από ένα είδος ανθρώπινων γιγάντων-, η οποία υποτίθεται ότι άκμασε πριν από τη σύγχρονη εποχή με την έλευση της δωρεάν ενέργειας, των προηγμένων τεχνικών κατασκευής και των ιπτάμενων μηχανών, μέχρι που καταστράφηκε και σβήστηκε σκόπιμα από τα ιστορικά αρχεία.
Χάρτης της Ασίας του 1700 που χωρίζει την "Great Tartary" σε "Muscovite Tartary", "Cinese Tartary" και "Independent Tartary" - πηγή
Η προέλευση της αυτοκρατορίας και η ιστορία του πολιτισμού των Ταρτάρων δεν είναι και τόσο σαφείς. Αυτό που κάνει το τοπίο πιο σκοτεινό είναι το γεγονός ότι η λέξη "Ταρταρία" ήταν μια ιστορική περιοχή στην Κεντρική Ασία που εμφανιζόταν στους χάρτες από τον 13ο μέχρι και τον 19ο αιώνα. Αυτό έκανε κάποιους να πιστέψουν ότι ένας αρχαίος λαός είχε κυριολεκτικά διαγραφεί από τον χάρτη της ιστορίας. Στην πραγματικότητα, οι πρώτοι γεωγράφοι είχαν απλώς έλλειψη γνώσης σχετικά με το ποιοι πολιτισμοί αποτελούσαν αυτό το μέρος. Η Ταρταρία έγινε μια γενική ετικέτα που περιλάμβανε μια μεγάλη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Μογγολίας, μέρη του Αφγανιστάν, της Κίνας και της Ασίας, και έναν λαό που ήταν γνωστός για τον νομαδικό τρόπο ζωής και την ικανότητά του στην ιππασία.
Οι θεωρητικοί της Ταρταρίας -που άρχισαν να εμφανίζονται στη Ρωσία στα μέσα της δεκαετίας του 1970- φαίνεται να διαφωνούν σε πολλά πράγματα, όλοι συμφωνούν ότι τα απομεινάρια αυτού του χαμένου πολιτισμού έχουν κρυφτεί σε κοινή θέα, στις σημερινές πόλεις μας. Πιστεύεται ότι το κλειδί για ένα χαμένο -ή θαμμένο- παρελθόν είναι τα κτίρια που ο Δυτικός κόσμος έχει εκ νέου οικειοποιηθεί, όπως κτήρια σε αρχιτεκτονικό στιλ Μποζ-Αρ ή όλα τα κτήρια που έχουν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια Παγκόσμιων Εκθέσεων στην αλλαγή του αιώνα. Όπως λέει η θεωρία, όλα αυτά τα κτήρια θάφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας κατακλυσμικής πλημμύρας λάσπης και αργότερα ανασκάφτηκαν, ανακαινίστηκαν και διεκδικήθηκαν από τους Δυτικούς πολιτισμούς ως επιτεύγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Η Παγκόσμια Έκθεση του 1915 που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο (φωτογραφία πάνω) ήταν η μεγαλύτερη έκθεση Ταρταριανής αρχιτεκτονικής που αποκαλύφθηκε. Χωρίς να το ξέρουν, χιλιάδες επισκέπτες έβλεπαν έναν προηγμένο πολιτισμό που είχε διαγραφεί από την ιστορία. Σύμφωνα με τους πιστούς των Ταρτάρων, οι νέες παγκόσμιες δυνάμεις είναι απασχολημένες με τη χειραγώγηση των αρχαιολογικών ευρημάτων και προσπαθούν να κρύψουν την πραγματική προέλευση αυτών των δομών, να ξαναγράψουν την ιστορία και να εξαλείψουν την Μεγάλη Ταρταρία από τη δημόσια συνείδηση. Οι ίδιοι θεωρητικοί ισχυρίζονται ότι οι βομβαρδισμοί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν για να καταστραφούν τα τελευταία αποδεικτικά στοιχεία αυτού του Χαμένου Βασιλείου.
Γιατί όμως να μπει κανείς σε τόσο κόπο;
Οι θεωρητικοί πιστεύουν ότι πολλά αρχιτεκτονικά θαύματα του παρελθόντος που αποδίδονταν στην αυτοκρατορία δεν ήταν μόνο αισθητικά σημαντικά αλλά και λειτουργικά κρίσιμα για την αξιοποίηση και τη διανομή δωρεάν ενέργειας. Η τεχνολογία για την αξιοποίηση αυτής της ενέργειας ήταν πολύ πιο προηγμένη από ό,τι είναι δημοσίως γνωστή σήμερα και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Ταρτάρους. Πλέον όμως υποστηρίζεται ότι είχε χαθεί, ή πιο συγκεκριμένα, καταπνίγηκε από αυτούς που ανέβηκαν στην εξουσία μετά την πτώση της Ταρταρίας και αυτό γιατί ήθελαν να έχουν τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και του πληθυσμού, να διαγράψουν στοιχεία εναλλακτικών μορφών διακυβέρνησης, τεχνολογίας και κοινωνικής οργάνωσης, διασφαλίζοντας ότι η κυριαρχία τους θα παραμείνει αδιαμφισβήτητη.
Το Singer Building (γνωστό και ως Singer Tower) ήταν ένα κτίριο γραφείων και ένας πρώιμος ουρανοξύστης στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, όπου βρίσκονταν τα κεντρικά γραφεία της Singer Manufacturing Company - πηγή
Μεγάλα και περίτεχνα κτίρια με πυργίσκους, θόλους και περίπλοκα μεταλλικά έργα -όπως για παράδειγμα ο Πύργος του Άιφελ- είναι ιδανικά για τους οπαδούς της εν λόγω θεωρίας συνωμοσίας που ισχυρίζονται ότι σχεδιάστηκαν από τον χαμένο πολιτισμό για να συλλέγουν ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό ή άλλες μορφές φυσικής, ανανεώσιμης ενέργειας, μέρος ενός παγκόσμιου σύστημα παραγωγής και διανομής δωρεάν ενέργειας, προσβάσιμο σε όλους. Πιστεύεται επίσης ότι ορισμένα αρχιτεκτονικά σχέδια, σύμβολα και μέρη χρησιμοποιήθηκαν σκόπιμα για την κωδικοποίηση και τη διατήρηση της γνώσης αυτού του δωρεάν ενεργειακού συστήματος, ελπίζοντας ότι θα ανακαλυφθεί εκ νέου στο μέλλον. Οι περίπλοκες λεπτομέρειες και τα συγκεκριμένα υλικά που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις κατασκευές πιστεύεται ότι αποτελούν βασικά στοιχεία στις ικανότητες αξιοποίησης ενέργειας των κτιρίων.
Ο Μάρκο Πόλο έχει κατηγορηθεί ότι και αυτός ήταν ανάμεσα σε όσους ήθελαν να καταστρέψουν την αυτοκρατορία καθώς, ενώ αφηγείται λεπτομερέστατα την ζωή στην Ασία τον 13ο αιώνα, δεν κάνει καμία αναφορά στο Μεγάλο Σινικό Τείχος στην Κίνα. Οι οπαδοί της θεωρίας πιστεύουν ότι το Σινικό Τείχος έχτισαν Ταρτάροι για να κρατήσει τους Κινέζους έξω. Βέβαια, ο Μάρκο Πόλο δεν έκανε καμία αναφορά στο τείχος επειδή το μεγαλύτερο μέρος του χτίστηκε τον 16ο αιώνα, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για τους θιασώτες της Μεγάλης Ταρταρίας. Ένα ακόμη δημοφιλές ψευδο-ιστορικό γεγονός αναφέρεται ο πόλεμος του Μεγάλου Ναπολέοντα με τον Τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο Α' ενάντια στην Ταρταρία κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Ρωσία το 1812.
Ο Pennsylvania Station (συχνά αποκαλούμενος για συντομία Penn Station) ήταν ένας ιστορικός σιδηροδρομικός σταθμός στην πόλη της Νέας Υόρκης που χτίστηκε, πήρε το όνομά του και καταλήφθηκε αρχικά από το Pennsylvania Railroad (PRR) - πηγή
Πέρα από την περίτεχνη αρχιτεκτονική, φαίνεται να είναι ένα χωνευτήρι άγριων και παράξενων συνωμοσιών, ένα συνονθύλευμα παρανοϊκού περιεχομένου. Στον Reddit υπάρχει μια ομάδα με τίτλο "Tartaria Uncovered" και 43.000 μέλη όπου μοιράζονται οποιοδήποτε κτήριο θεωρούν ότι είναι ταρταρικής καταγωγής -τα πάντα, από εκκλησίες και βιβλιοθήκες, μέχρι ιστορικά ταχυδρομεία και δημοτικά κυβερνητικά κτίρια.
Αν το ψάξετε στο διαδίκτυο, θα βρείτε χαμένους πολιτισμούς και αρχαίες αποκαλυπτικές ιστορίες. Η Μεγάλη Ταρταρία μπορεί να έχει εξαφανιστεί, αλλά το επιχειρηματικό της σχέδιο φαίνεται να αποφέρει έσοδα. Μια γρήγορη αναζήτηση στο Διαδίκτυο και θα βρείτε μια πληθώρα εμπορευμάτων Ταρταρίας, από βιβλία, μπλουζάκια, καλύμματα μαξιλαριών, κούπες, καπέλα, ακόμη και μαγνητάκια ψυγείου. Το 2022, το Netflix παρουσίασε τη σειρά "Ancient Apocalypse", όπου ο συγγραφέας Graham Hancock, που περιγράφεται στον Τύπο ως ψευδο-αρχαιολόγος, προσπαθεί να κοσκινίσει την άμμο του χρόνου για να αποδείξει ότι μια αρχαία καταστροφή εξαφάνισε έναν απροσδιόριστο προηγμένο πολιτισμό. Πολλοί αρχαιολόγοι και ιστορικοί απομυθοποίησαν την έρευνά του, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την εκπομπή να φτάσει στο νούμερο 1.
Ο τεράστιος πύργος που κατασκεύασε ο Νίκολα Τέσλα για να στείλει ασύρματα ηλεκτρική ενέργεια σε όλο τον κόσμο
Οι χαμένοι πολιτισμοί δεν είναι σίγουρα μια νέα έννοια. Η υπόθεση της Ατλαντίδας έχει κρατήσει στο προσκήνιο για χρόνια πολλούς απατεώνες μελετητές. Η Ατλαντίδα που αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Πλάτωνα γύρω στο 360 π.Χ., περιγράφηκε ως ένας ουτοπικός πολιτισμός θεϊκών γιγάντων που είχαν προηγμένη τεχνολογία, ο θάνατος των οποίων ήρθε λόγω μιας μεγάλης καταστροφής, για να εξαλειφθεί από τα χρονικά της ιστορίας. Η ιστορία του Πλάτωνα ήταν σχεδόν σίγουρα μια αλληγορική προειδοποίηση για τη διαφθορά της ανθρώπινης κοινωνίας και τους κινδύνους της ύβρεως, αν και αυτό δεν εμπόδισε την ιστορία από διάφορους χαρακτήρες που αναζητούν το χαμένο βασίλειο, κάνοντας τον μύθο μέρος της λαϊκής κουλτούρας.
από: messy nessy chic
από: messy nessy chic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου