Το Χίντενμπουργκ δεν ήταν το πρώτο αερόπλοιο που εξερράγη

Η στιγμή μεταξύ της δεύτερης και τρίτης έκρηξης του Χίντενμπουργκ, πριν το αερόπλοιο πέσει στο έδαφος

Λίγο-πολλοί, όλοι ξέρουμε για την καταστροφή του Χίντενμπουργκ, του αερόπλοιου που εξερράγη το 1937 και έχει καταγραφεί σε βίντεο. Η πρώτη όμως έκρηξη αερόπλοιου συνέβη σχεδόν έναν αιώνα πριν από το Χίντενμπουργκ και συνδυάζει μια στρατιωτική καταστροφή ενός πειραματικού σκάφους με μια τραγική ιστορία αγάπης.

Δείτε ακόμη:
Το μνημείο δυο "μαρτύρων της επιστήμης"

Τα πρώτα αερόπλοια

Τα αερόστατα είναι η "ψυχή" των γιορτών και των εκκεντρικών πλουσίων. Κατά τη διάρκεια του 1700, όταν και εφευρέθηκαν, αποτελούσαν στρατιωτική απειλή. Οι ηγέτες του κόσμου είχαν εφιάλτες με ολόκληρους στρατούς εισβολέων να πετούν πάνω από τις αμυντικές δυνάμεις τους και να καταλαμβάνουν τις πρωτεύουσές τους. Τα αερόστατα ταξίδευαν πιο γρήγορα από οποιοδήποτε αγγελιαφόρο στο έδαφος.

Έτσι, όταν τα αερόστατα κατάφεραν να διασχίσουν τη Μάγχη, πηγαίνοντας από την Αγγλία στη Γαλλία τον Ιανουάριο του 1785, δεν ήταν απλά ένα τεχνολογικό επίτευγμα. Αν και ένα από τους χειριστές του αερόστατου ήταν Γάλλος, ήταν η απόδειξη ότι η Αγγλία μπορούσε να φθάσει στη Γαλλία με αυτό το νέο -στρατιωτικό- μεταφορικό μέσο. Η πίεση ήταν στη Γαλλία που έπρεπε να δείξει ότι μπορούσε κάνει το ίδιο.

Το σκάφος υδρογόνου του De Rozier

Εικόνα από την πρώτη πτήση του 1783. Στο αερόστατο ήταν ο Pilatre de Rozier και ο Marquis D'Arlandes. Η πτήση μισής ώρας κάλυψε κάπου έξι μίλια και έφτασε σε ύψος 3.000 ποδών.

Ο Jean-Francois Pilatre de Rozier ήταν ένας φανατικός των αερόστατων και πατριώτης. Προσπάθησε να φτιάξει ένα αερόστατο για να πάει στην Αγγλία. Πριν από αυτήν την προσπάθεια, το είχε κάνει άλλες δύο φορές αλλά απέτυχε. Ένα από τα κύρια προβλήματά του ήταν ότι ένα αερόστατο ζεστού αέρα απαιτούσε τεράστιες ποσότητες καυσίμων για να τροφοδοτείται η φωτιά. Το ξύλο δεν είναι ελαφρύ, οπότε το καύσιμο για το αερόστατο το έριχνε. Τα αερόστατα υδρογόνου δεν απαιτούσαν βαρύ μαζούτ, αλλά το αέριο ήταν δύσκολο να βρεθεί.

Ο De Rozier τελικά δούλεψε πάνω σε ένα διπλό αερόστατο. Ένα τμήμα υδρογόνου θα κρατούσε το αερόστατο ψηλά, ενώ το δεύτερο μέρος θα γέμιζε με ζεστό αέρα και θα ενίσχυε τη φωτιά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, μια τεράστια ποσότητα υδρογόνου να βρίσκεται ανησυχητικά κοντά σε φλόγες.

Η καταστροφική πτήση

Εικονογράφηση της καταστροφής του αερόπλοιου του de Rozier, δημοσιευμένη 100 χρόνια μετά το ατύχημα

Το αερόστατο απογειώθηκε από την Boulogne-sur-Mer, τον Ιούνιο του 1785. Μόλις και μετά βίας είχε φτάσει πάνω από τη Μάγχη όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά. Πρώτον, η κατεύθυνση του ανέμου μετατοπίστηκε, ωθώντας το πίσω στη γη. Στη συνέχεια ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά. Τότε ο κόσμος παρατήρησε σπινθήρες. Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι το αερόστατο στην πραγματικότητα ποτέ δεν έπιασε φωτιά. Άλλοι λένε ότι είδαν φλόγες, αλλά οι φλόγες δεν κράτησαν πολύ. Με πυρκαγιά ή όχι, το αερόστατο κατέρρευσε, από ύψος 1.500 ποδών και σκοτώνοντας τους δύο επιβαίνοντες.

Η ιστορία όμως δεν σταματάει εκεί. Η αρραβωνιαστικιά του De Rozier, η οποία τον είχε παρακαλέσει να μην κάνει την πτήση και τον είχε δει να πέφτει στη Γη, αυτοκτόνησε λίγες ημέρες αργότερα.

Τελικά οι άνθρωποι πέρασαν τη Μάγχη, αλλά τα αερόστατα δεν έγιναν ποτέ στρατιωτική απειλή. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει ένα αερόστατο που χρησιμοποιεί τόσο αέριο όσο και θερμό αέρα και ονομάζεται Rozier.