Τον 18ο και τον 19ο αιώνα χρησιμοποιούσαν όπλα για να αποτρέψουν τους τυμβωρύχους

 

Τον 18ο και 19ο αιώνα, η τυμβωρυχία ήταν μεγάλο πρόβλημα στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ.

 

 

 

Επειδή οι χειρουργοί και οι φοιτητές της ιατρικής μπορούσαν να κάνουν ανατομία νόμιμα μόνο εκτελεσθέντες εγκληματίες ή άτομα που είχαν δωρίσει το σώμα τους στην επιστήμη -δεν ήταν δημοφιλής επιλογή εκείνη την εποχή-, ξεκίνησε λαθρεμπόριο σωμάτων. Αυτοί οι τυμβωρύχοι έγιναν γνωστοί ως "resurrectionists" ή "resurrection men", δηλαδή, "άνθρωποι της Ανάστασης".

 

Έγινε λοιπόν μια προσπάθεια από τους συγγενείς των θανόντων ώστε να αποτρέψουν την τυμβωρυχία και αυτή ήταν τα επονομαζόμενα "όπλα των νεκροταφείων.

 

 

Το όπλο ήταν ένα καριοφίλι, τοποθετημένο σε περιστρεφόμενη βάση και βάθρο, το οποίο του επέτρεπε να κινείται ελεύθερα. Τοποθετημένο κοντά στα πόδια του θανόντος και στραμμένο προς το κεφάλι του, το όπλο ενεργοποιούνταν από τρία ή τέσσερα καλώδια που ήταν τοποθετημένα σαν τόξο και κάλυπταν τον φρέσκο τάφο. Οι ανυποψίαστοι κλέφτες, με την κάλυψη του σκοταδιού, πιθανώς δε θα πρόσεχαν τα καλώδια, θα έπεφταν πάνω τους και το όπλο θα έκανε τα υπόλοιπα.

Οι τυμβωρύχοι προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, κάποιοι έστελναν γυναίκες οι οποίες υποδύονταν τις χήρες, ντυμένες στα μαύρα και με παιδιά μαζί τους, ώστε να ελέγξουν τους τάφους και να αναφέρουν που βρίσκονταν όπλα και άλλα αμυντικά κόλπα. Από την άλλη, οι φύλακες των νεκροταφείων έμαθαν να στήνουν τα όπλα αφού έπεφτε το σκοτάδι, διατηρώντας έτσι το στοιχείο του αιφνιδιασμού.

 

Πιθανώς, τα όπλα να λειτούργησαν σαν αποτροπή. Στις ΗΠΑ, υπάρχουν αναφορές για τέτοια όπλα προς ενοικίαση ή αγορά από οικογένειες που επιθυμούσαν να προστατεύσουν τα πρόσφατα αποθανόντα αγαπημένα τους πρόσωπα. Όσοι δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την ενοικίαση ήταν στο έλεος των τυμβωρύχων.

Ένα από τα ελάχιστα γνωστά όπλα νεκροταφείων -αυτό στην αρχή του θέματος- εκτίθεται στο Μουσείο της Τέχνης Πένθους στο Νεκροταφείο του Άρλινγκτον του Hill Drexel στην Πενσυλβανία. Οι επιμελητές του μουσείου χρονολογούν το όπλο στο 1710, καθιστώντας το ένα από τα πρώτα μοντέλα όπλων νεκροταφείων.

από: vintag