Από πειράματα κακής επιστήμης μέχρι κατά συρροή δολοφόνους και το
παραφυσικό, αυτές οι ανατριχιαστικές φωτογραφίες δείχνουν την σκοτεινή
πλευρά της ανθρώπινης ιστορίας.
Η δολοφονία του Reynaldo Dagsa
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς του 2011, ο Φιλιππινέζος πολιτικός Ρέιναλντο Ντάγκσα τράβηξε αυτή την φωτογραφία της οικογένειάς του στους δρόμους του Καλούκαν. Και μαζί, κατά λάθος, φωτογράφισε τον άντρα που επρόκειτο να τον σκοτώσει.
Αν και ο Ντάγκσα ήταν νεκρός, η φωτογραφία του σώθηκε και βοήθησε την αστυνομία να πιάσει τον δολοφόνο, τον Άρνελ Μπουέναφλορ, ο οποίος συνελήφθη λίγες μέρες αργότερα.
Αν και ο Ντάγκσα ήταν νεκρός, η φωτογραφία του σώθηκε και βοήθησε την αστυνομία να πιάσει τον δολοφόνο, τον Άρνελ Μπουέναφλορ, ο οποίος συνελήφθη λίγες μέρες αργότερα.
Ένα μήνυμα από τον Lipstick Killer
"Πιάστε με πριν σκοτώσω και άλλο, δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου".
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1945, ο William Heirens άφησε αυτό το σημείωμα που είχε γράψει με κραγιόν στον τοίχο του διαμερίσματος της Frances Brown στο Σικάγο. Λίγο πριν γράψει το μήνυμα, ο Heirens μαχαίρωσε βάναυσα την Brown μέχρι θανάτου και άφησε το μαχαίρι καρφωμένο στο λαιμό της.
Ο Heirens έγινε γνωστός ως "The Lipstick Killer" και, πριν η αστυνομία τον συλλάβει ένα μήνα αργότερα, σκότωσε ακόμη μια γυναίκα -συνολικά, σκότωσε τρεις γυναίκες.
Το αγόρι φάντασμα του Amityville
Η φωτογραφία τραβήχτηκε μέσα στο σπίτι του τρόμου Amityville το 1976 και παραμένει μια από τις πιο ψυχρές παραφυσικές φωτογραφίες όλων των εποχών.
Μετά τις δολοφονίες του DeFeo (δείτε παλαιότερο θέμα), ο επόμενος ιδιοκτήτης του σπιτιού, George Lutz, ισχυρίστηκε ότι το σπίτι ήταν στοιχειωμένο και κάλεσε τους φημισμένους ερευνητές του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren για να βοηθήσουν.
Ένα βράδυ, η αυτόματη κάμερα που είχαν εγκαταστήσει στον δεύτερο όροφο του σπιτιού συνέλαβε αυτό που φαινόταν να είναι το φάντασμα ενός αγοριού. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι το φάντασμα του νεαρού John DeFeo, ο οποίος δολοφονήθηκε εκεί από τον αδερφό του χρόνια νωρίτερα.
Ο βιασμός του Ναντζίνγκ
Λίγες από τις αμέτρητες φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν στην Ασία τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν τόσο φρικτές όσο αυτές που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του διαβόητου "βιασμού του Ναντζίνγκ" που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1937.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, τα ιαπωνικά στρατεύματα που είχαν εισβάλει στην κινεζική πόλη βίασαν 80.000 ανθρώπους και σκότωσαν μέχρι και 350.000.
Ο αποκεφαλισμός με κάτανα, που φαίνεται στην φωτογραφία, ήταν κάτι το σύνηθες κατά τη διάρκεια αυτής της φρικτής εισβολής. Μάλιστα, δύο Ιάπωνες στρατιώτες έκαναν διαγωνισμό για να δουν ποιος θα σκότωνε πρώτος 100 ανθρώπους με το σπαθί τους, ενώ οι εφημερίδες το κάλυψαν ως αθλητικό γεγονός.
Ο σουρεαλιστικός χορός των Ρότσιλντ
Οι περίτεχνες μάσκες, τα ρούχα και η διακόσμηση του Rothschild Surrealist Ball του 1972 (που είδαμε αναλυτικά πρόσφατα εδώ) είναι αρκετά ενοχλητικές. Εδώ και αιώνες, άγριες θεωρίες συνωμοσίας περιστρέφονται γύρω από τους Ρότσιλντ, με πιστούς που ισχυρίζονται ότι η γερμανική οικογένεια τραπεζιτών κάνει τα πάντα, από να ελέγχει τον πλούτο του κόσμου μέχρι να υποκινεί πολέμους προς όφελός της.
Ανεξάρτητα από το αν ευσταθούν οι φήμες, ο χορός της βαρόνης Marie-Hélène de Rothschild στο Chateau de Ferrières στη Γαλλία έχει προκαλέσει την φαντασία για το τι συνέβη πίσω από τις κλειστές πόρτες σε ένα πάρτι που παρευρέθηκαν πλούσιοι, ισχυροί και διάσημοι.
Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ο Σαλβατόρ Νταλί, η Όντρεϊ Χέμπορν, η Μαρίζα Μπερενσόν, η Μπριζίτ Μπαρντό, ποιητές, ζωγράφοι, καλλιτέχνες και μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης. Όλοι, μεταξύ αυτών και οι οικοδεσπότες, ήταν μεταμφιεσμένοι. Η πρόσκληση ήταν γραμμένη ανάποδα, με φόντο πίνακα του Μαγκρίτ, αναγκάζοντας τους προσκεκλημένους να χρησιμοποιήσουν καθρέφτη για να την διαβάσουν. Απαραίτητο ένδυμα ήταν "μακριές τουαλέτες, παπιγιόν και σουρεαλιστικά κεφάλια".
Ανεξάρτητα από το αν ευσταθούν οι φήμες, ο χορός της βαρόνης Marie-Hélène de Rothschild στο Chateau de Ferrières στη Γαλλία έχει προκαλέσει την φαντασία για το τι συνέβη πίσω από τις κλειστές πόρτες σε ένα πάρτι που παρευρέθηκαν πλούσιοι, ισχυροί και διάσημοι.
Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ο Σαλβατόρ Νταλί, η Όντρεϊ Χέμπορν, η Μαρίζα Μπερενσόν, η Μπριζίτ Μπαρντό, ποιητές, ζωγράφοι, καλλιτέχνες και μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης. Όλοι, μεταξύ αυτών και οι οικοδεσπότες, ήταν μεταμφιεσμένοι. Η πρόσκληση ήταν γραμμένη ανάποδα, με φόντο πίνακα του Μαγκρίτ, αναγκάζοντας τους προσκεκλημένους να χρησιμοποιήσουν καθρέφτη για να την διαβάσουν. Απαραίτητο ένδυμα ήταν "μακριές τουαλέτες, παπιγιόν και σουρεαλιστικά κεφάλια".
Οι μούμιες του Venzone
Το 1647, εργάτες που εργάζονταν σε έναν καθεδρικό ναό στην πόλη Venzone στην επαρχεία του Ούντινε της Ιταλίας, βρήκαν μέσα σε έναν τάφο στο προαύλιο της εκκλησίας τα διατηρημένα λείψανα ενός ανθρώπου. Το σώμα του είχε στεγνώσει και συρρικνωθεί στα 33 κιλά, αφήνοντας το δέρμα του σαν περγαμηνή, αλλά δεν είχε αποσυντεθεί.
Όταν τα επόμενα χρόνια βρήκαν περισσότερα πτώματα σαν αυτό, οι ντόπιοι και οι εμπειρογνώμονες δεν μπορούσαν να απαντήσουν πώς τα σώματα είχαν μουμιοποιηθεί φυσικά. Από τις αρχές του 20ού αιώνα, πολλοί πίστευαν ότι ένας συγκεκριμένος μύκητας ήταν υπεύθυνος, ενώ πιο σύγχρονες θεωρίες λένε ότι εξήγηση είναι οι συνθήκες του εδάφους και του νερού. Ωστόσο, οι μούμιες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μυστηριώδεις μέχρι και σήμερα.
"Το Όνειρο ενός Μαθητή"
Στα τέλη του 19ου αιώνα, συνήθως, οι φοιτητές Ιατρικής πόζαραν για φωτογραφίες με τα αποθανόντα θέματα τους. "Η προνομιακή πρόσβαση στο σώμα σηματοδότησε μια κοινωνική, ηθική και το συναισθηματικό ξεπέρασμα των ορίων", έγραψαν οι John Harley Warner και James M. Edmondson.
Όπως εξηγεί η λεζάντα στο τραπέζι αυτής της φωτογραφίας, ήταν το όνειρο του συγκεκριμένου μαθητή να αλλάξει θέση με τα πτώματα και να τα βάλει να ποζάρουν μαζί του.
Όπως εξηγεί η λεζάντα στο τραπέζι αυτής της φωτογραφίας, ήταν το όνειρο του συγκεκριμένου μαθητή να αλλάξει θέση με τα πτώματα και να τα βάλει να ποζάρουν μαζί του.
Ο θάνατος του Βλαντιμίρ Κομαρόφ
Όταν ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Βλαντιμίρ Κομαρόφ επιλέχτηκε για την αποστολή Σογιούζ 1 που είχε προγραμματιστεί για τις 23 Απριλίου του 1967, ήξερε ότι ήταν καταδικασμένος. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, το διαστημόπλοιο είχε εμφανίσει προβλήματα και ήταν σαφές ότι ο άντρας που θα επιβιβαζόταν δεν θα επέστρεφε ζωντανός.
Αν και οι κίνδυνοι ήταν σαφείς, κανείς δεν ήταν πρόθυμος να υποχωρήσει και να κινδυνεύσει να απογοητεύσει της αρχές. Ακόμα και ο Κομαρόφ αρνήθηκε να αποσυρθεί, γιατί κάτι τέτοιο, θα καταδίκαζε τον επόμενο πιλότο, τον φίλο και συνάδελφο του Γιούρι Γκαγκάριν.
Έπειτα από 16 περιστροφές γύρω από τη Γη, ο Κομαρόφ επιχείρησε να μπει στην ατμόσφαιρα αλλά απέτυχε. Εκτέλεσε άλλες δύο περιστροφές και επιχείρησε νέα είσοδο, αυτή τη φορά με καλύτερη τύχη. Η μοιραία εμπλοκή ήρθε τη στιγμή που βρισκόταν σε απόσταση μόλις 7 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε και το διαστημόπλοιο συνετρίβη με μεγάλη ταχύτητα στο έδαφος, χωρίς ο Κομαρόφ να καταφέρει να χρησιμοποιήσει -άγνωστο γιατί- το σύστημα αυτόματης εκτόξευσης του καθίσματός του. Ο κοσμοναύτης κάηκε καθώς το Σογιούζ μπήκε στην ατμόσφαιρα με αδιανόητες ταχύτητες. Με αυτόν τον τρόπο, ο Κομαρόφ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε στο διάστημα. Ακόμη και πριν από την μοιραία πτήση του, ήταν τόσο σίγουρος ότι θα πεθάνει που ζήτησε το φέρετρό του να είναι ανοικτό στην κηδεία του (όπως φαίνεται παραπάνω) κάτι που θα ανάγκαζε τους προϊστάμενούς του να δουν τι είχαν κάνει.
Αν και οι κίνδυνοι ήταν σαφείς, κανείς δεν ήταν πρόθυμος να υποχωρήσει και να κινδυνεύσει να απογοητεύσει της αρχές. Ακόμα και ο Κομαρόφ αρνήθηκε να αποσυρθεί, γιατί κάτι τέτοιο, θα καταδίκαζε τον επόμενο πιλότο, τον φίλο και συνάδελφο του Γιούρι Γκαγκάριν.
Έπειτα από 16 περιστροφές γύρω από τη Γη, ο Κομαρόφ επιχείρησε να μπει στην ατμόσφαιρα αλλά απέτυχε. Εκτέλεσε άλλες δύο περιστροφές και επιχείρησε νέα είσοδο, αυτή τη φορά με καλύτερη τύχη. Η μοιραία εμπλοκή ήρθε τη στιγμή που βρισκόταν σε απόσταση μόλις 7 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε και το διαστημόπλοιο συνετρίβη με μεγάλη ταχύτητα στο έδαφος, χωρίς ο Κομαρόφ να καταφέρει να χρησιμοποιήσει -άγνωστο γιατί- το σύστημα αυτόματης εκτόξευσης του καθίσματός του. Ο κοσμοναύτης κάηκε καθώς το Σογιούζ μπήκε στην ατμόσφαιρα με αδιανόητες ταχύτητες. Με αυτόν τον τρόπο, ο Κομαρόφ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε στο διάστημα. Ακόμη και πριν από την μοιραία πτήση του, ήταν τόσο σίγουρος ότι θα πεθάνει που ζήτησε το φέρετρό του να είναι ανοικτό στην κηδεία του (όπως φαίνεται παραπάνω) κάτι που θα ανάγκαζε τους προϊστάμενούς του να δουν τι είχαν κάνει.
Μέσα σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα το 1900 (φωτογραφία στην αρχή του θέματος)
Λίγες ανατριχιαστικές παλιές φωτογραφίες είναι πιο ενοχλητικές από αυτές που τραβήχτηκαν στα ψυχιατρικά ιδρύματα του παρελθόντος.
Στην εν λόγω φωτογραφία φαίνεται ένας από τους αμέτρητους ασθενείς που κρατούνταν σε ένα γαλλικό ψυχιατρικό ίδρυμα το 1900, χωρίς να είναι σαφές από τι έπασχε. Εκείνη την εποχή, έδεναν τους ανθρώπους για ο,τιδήποτε, είτε έπασχαν από κατάθλιψη και μετατραυματικό σοκ, είτε ήταν σχιζοφρενείς ή είχαν μαθησιακές δυσκολίες.
Λίγες ανατριχιαστικές παλιές φωτογραφίες είναι πιο ενοχλητικές από αυτές που τραβήχτηκαν στα ψυχιατρικά ιδρύματα του παρελθόντος.
Στην εν λόγω φωτογραφία φαίνεται ένας από τους αμέτρητους ασθενείς που κρατούνταν σε ένα γαλλικό ψυχιατρικό ίδρυμα το 1900, χωρίς να είναι σαφές από τι έπασχε. Εκείνη την εποχή, έδεναν τους ανθρώπους για ο,τιδήποτε, είτε έπασχαν από κατάθλιψη και μετατραυματικό σοκ, είτε ήταν σχιζοφρενείς ή είχαν μαθησιακές δυσκολίες.
Η φωτογραφία που τραβήχτηκε λίγο πριν από το περιστατικό του Dyatlov Pass
Τον Φεβρουάριο του 1959, εννέα νεαροί Σοβιετικοί πεζοπόροι πέθαναν μυστηριωδώς ενώ έκαναν πεζοπορία στα Ουράλια Όρη. Το περιστατικό έγινε γνωστό ως το περιστατικό Dyatlov Pass (παλιότερο θέμα εδώ). Ενώ τα σώματά τους βρέθηκαν κατακρεουργημένα με διάφορους φρικτούς τρόπους -έλειπαν γλώσσες και μάτια-, δεν καθορίστηκε ποτέ η αιτία του θανάτου τους, με τις θεωρίες να αναφέρουν από μυστικά κυβερνητικά πειράματα, μέχρι εξωγήινους και γιέτι.
Η φωτογραφία δείχνει την ομάδα λίγο πριν συναντήσει το θάνατό της τη νύχτα της 1ης Φεβρουαρίου. Παρόλο που η ρωσική κυβέρνηση άνοιξε ξανά την υπόθεση το 2019, παραμένει ακόμη άλυτη.
Η βομβιστική επίθεση στην πόλη Omagh το 1998
Η επίθεση στη πόλη Omagh στην Βόρεια Ιρλανδία στις 15 Αυγούστου του 1998 σκότωσε 29 άτομα και τραυμάτισε περισσότερους από 200. Πραγματοποιήθηκαν από μέλη του Πραγματικού Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (Real Irish Republican Army, ή Real IRA, RIRA) και ήταν η πιο θανατηφόρα επίθεση κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων επί τρεις δεκαετίες.
Η φωτογραφία δείχνει έναν πατέρα και τον γιο του να στέκονται δίπλα σε ένα αυτοκίνητο στην πόλη Omagh. Το αυτοκίνητο ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά. Λίγο μετά από την λήψη της φωτογραφίας, σκοτώθηκαν και δύο.
Η αίρεση Πύλη του Ουρανού
Τα μέλη της αίρεσης Heaven's Gate πίστευαν ότι προορίζονταν για έναν άλλο κόσμο όπου θα περνούσαν στο επόμενο επίπεδο στην ανθρώπινη εξέλιξη. Στις 26 Μαρτίου του 1997, 39 από αυτούς αυτοκτόνησαν μαζικά μέσα στο σπίτι τους στην Καλιφόρνια.
Έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου από τον ηγέτη της ομάδας, Marshall Applewhite, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ένα διαστημόπλοιο που ακολουθεί τον κομήτη Χέιλ-Μποπ θα τους μεταφέρει σε έναν ουτοπικό πλανήτη, οι οπαδοί ακολούθησαν τις οδηγίες του.
Εκείνη την ημέρα, 39 οπαδοί κατανάλωσαν ένα μείγμα βαρβιτουρικών, πουρέ μήλου και βότκας. Στα κεφάλια τους, δέθηκαν τσάντες για να εξασφαλιστεί η ασφυξία. Ο ίδιος ο Applewhite ήταν ο 37ος που πέθανε. Λίγες μέρες αργότερα, βρέθηκαν με περιβραχιόνια "Heaven's Gate Away Team".
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου